Met de ter tafel liggende eenzijdige besparingsvoorstellen kan ook ik niet akkoord gaan. Om dit te onderstrepen, leg ik van maandag 1 tem maandag 15 december, verkleed als te pluimen kip het woon-werk verkeer af met als boodschap: "bijdragen OK, gepluimd worden ?".
Vanaf midden
november is het mogelijk om jouw vergunning wielertoerisme in orde te brengen
voor het jaar 2015.
Je kan vanaf nu online jouw
validatiegegevens voor 2015 opvragen via de persoonlijke login op de website
van Wielerbond Vlaanderen. Surf daarvoor naar http://recreatie.dewielerbond.been klik in de rode balk op Inloggen of klik HIER.
Vul de barcodenummer in dat je kan terugvinden op jouw
lidkaart. Nu krijg je jouw betalingsgegevens te zien. Stort het juiste bedrag
op het vermelde rekeningnummer met vermelding van het OGM-nummer
Sluit je in 2015 opnieuw aan bij een club van Wielerbond
Vlaanderen, dan verandert er voor jou niets. De tarieven blijven dan 28 euro
als individu en 33 euro als familie. Wens je niet aan te sluiten bij een club
en dus rechtstreeks aan te sluiten bij de federatie, dan betaal je 30 euro als
individu en 36 euro als gezin.
Belangrijk: het verlengen doe je best voor 15
december 2014. Op die manier mis je geen enkel magazine van cycling.be!
De vergunning die je reeds van Wielerbond Vlaanderen ontving,
kan je tot eind 2016 gebruiken, op voorwaarde dat ze jaarlijks betaald wordt.
Jouw kaart wordt dus niet elk jaar vernieuwd.
Van zodra jouw betaling 2015
binnengekomen is, kan je via jouw persoonlijke login ook onmiddellijk je
mutualiteitsattest 2015 downloaden.
Zondag 16 november rit te Kalmthout Starten bij Axel om 7u rit te Zelzate Starten aan Kalkenkerk om 8u30 plaatselijk ritje Starten aan Kalkenkerk om 9u
Een ritje naar God weet waar. Ik had de mail met de oproep van Axel om met de wagen naar de toertocht te Zwalm te trekken, niet gezien. Ik wist ook niet wat er dan wel op het programma stond toen ik zaterdagavond laat free wifi losliet op mijn smartphone. Als die dan toch zo smart is waarom heeft die dan nog free wifi nodig. Iedereen kent free wifi ondertussen wel, dat grote wit zwarte beest dat ze zowel in free wifi 1 als free wifi 2 loslaten, maar we dwalen af. Enfin, met enige verbazing las ik het volgende : zondag 2 november ritje naar God weet waar, start om 8u30 aan het huis van de man in kwestie.
Ik kom als eerste toe, dat gebeurt ook niet veel, ik weet het , gevolgd door Rudy DC, voor de gelegenheid zonder dwergoutfit, en Jo Roes euh Roels. Wat later komt ook Rudy R aangewaaid, die kan da zelfs zonder dat er wind staat. Net binnen de grens van het academisch kwartiertje wat in modderfokkertermen 8u36 is, komen ook Luc Krick en Mario ons vervoegen.
Er wordt wat gelachen met afwezige Yvan zijn ribben, nog wat nagekaart over de nachtrit van vorige vrijdag en dan nog wat met Yvan zijn ribben tot de obligate frase: Bon, wat gaan we doen jongens ? (vrij vertaald naar Bon wagaumermeedoenjong) op de proppen komt. Rudy R stelt voor tegenwind te vertrekken, het parcours te Sint-Lievens-Houtem eens te doen en dan meewind terug te keren om zo op tijd bij Axel te zijn voor het aperitief. Mario begint plots ook wat pijn aan zijn ribben te krijgen, da zal de leeftijd zijn zeker, aarzelt even om te wachten tot 9 uur maar zet dan toch mee aan. Jo en Rudy fungeren als windbrekers, tot parcoursbouwer Rudy vindt dat de anderen ook eens iets mogen breken en ons van de passerelle wil doen rijden. Alleen Luc K vind ergens ver weg nog moed genoeg om dat te doen en met succes. Al de rest blijft liever heel en stapt saai en triest naar beneden, wacht maar als we groot zijn. Rudy is blijkbaar in een sentimentele bui want hij slaat een lang vergeten wegelken in, t zou het laatste niet zijn, naast cafe de flurk van vroeger. Jo kent zijne weg daar nog en krijgt in de scherpe bocht ook een sentimentele bui met een licht neerwaarts karakter. Enfin via het station en de vroegere zoete citroen, datvan die sentimentele bui was dus echt hé, rijden we langs een lang stuk vals plat, pffffffffff, richting Sint-Lievens-Houtem. Daar aangekomen denken enkele anderen ook eens op kop te kunnen rijden, het is immers maar wat bloso pijltjes volgen naar euh naar ja, God weet waar hé. Maar dat is buiten Rudy gerekend die plots bestormd wordt door herinneringen en ons keer op keer andere richtingen uitstuurt dan die aangegeven door de bloso pijltjes. En toegegeven: het loont de moeite, schone klimmekes tussen mooie landschappen wisselen af met pittige en leuke afdalingen. Mario krijgt er maar niet genoeg van en stopt af en toe om wat na te genieten van euh ja van wat eigenlijk? God zal het wel weten. Op een bepaald moment komt een kranige grijsaard ons op een aftandse damesfiets voorbij. Weliswaar terwijl we op Mario staan te wachten , maar dat maakt zijn prestatie er niet minder om, van die kranige grijsaard wel te verstaan. Was hij dan misschien ook op weg naar God weet waar of was hij misschien , neen we dwalen alweer af.
We besluiten stilaan terug naar Kalken te keren en Rudy weet onderweg nog wel enkele single tracks liggen. De afstand (in totaal 72km) en de hoogtemeters (een 400 tal) beginnen echter door te wegen.Vooral voor mensen met last van incontinentie veroorzaakt door ontstoken menisci aan knieën edm. En zo geschiedde dat ook na zo een ritje naar God weet waar, iedereen terug mee naar huis wordt genomen. En als ze dat niet willen dan worden ze naar huis getrokken of gestampt, geduwd door enen of meerdere. Regelmatig zie ik de getrokkene naar de schouder tasten. Zitten daar dan ook menisci of wordt er te hard geduwd?Aan Luc Fifi, over sentimenteel gesproken, laat Mario ons eindelijk gaan en zegt dat hij van daar nog wel de weg gaat vinden. Maar als hij na enkele minuten nog niet bij Axel is, beginnen we ons toch wat zorgen te maken, want zijn zuurverdiende Duvel staat gewoonweg te verdampen. Blijkt dat hij in de smatch een paar bananen was gaan halen om zo de incontinentie tegen te gaan. In de Beize geeft dat niet, daar krijgt ge zo een beige lapken voor op de stoel maar op Axel zijn mooie stoelen is dat iets anders, toch wel galante types die academici. Maar wie dacht dat de lijdensweg van Mario ten eind was, komt bedrogen uit, na zere ribben, incontinentie, ontsteking van de menisci van de knie, ontsteking van de menisci van de schouder verliest hij ook nog eens een deel van zijn oogbol, van ne pechdag gesproken.
Axel: bedankt voor het gelegenheidscafe. Rudy, bedankt voor de leuke rit. De anderen, bedankt voor t gezelschap Mario: oprecht beterschap gewenst.
Halloween avondrit Starten aan Kalkenkerk om 19.30u.
Dienstmededeling: zondag is de Beize dicht, daarom gelegenheidscafé in WijnAtelier vanaf 11.15u, den eersten is op kosten van Axel voor zijn verjaardag.
Een verslag op verzoek van Karine. Ha, denk ik, dat is omdat
het zo een mooi ritje was met mij als rijslijder. Maar nee hoor, het is omdat
Karin wil vereeuwigd worden in een verslag waarin het volgende staat: Rudy
Rogiers en Karine De Neve mountainbaaikten samen. Tja, een mens moet zijn
plaats kennen in de wereld, hé.
Ik zie u al kijken: RR bij de C-kes! Hoe kon het zover komen
met deze o zo talentrijke wielrijder, ooit de hoop van Kalken en omstreken? Een
reeks van samenlopen, gaan we maar zeggen. Gisteravond had RR zijn knie, zijn
meniscus, weer zeer gedaan, want te wild paardje gereden met zijn kleinzoon.
Deze morgen, hij stond al in tenu, moest RR nog de kom met patattenschillen
buitendragen en daarna nog de 7 volle kuipen met lege chocopotten legen. En van
zich zo te moeten opjagen, krijgt RR altijd het sch Zodat hij dus ook nog eens
naar 2C moest. Vandaar dat RR deze morgen niet de gebruikelijke 5 minuten te
laat was, maar wel liefst dikke 6 minuten! De A-kes, of wat er van over schiet,
t is te zeggen, Dirkske DB, Gert V, Stefan I, Ivan R, Rudy DC, Jo R, Luc K, Danny F, en Axelaar T
(vergeef me als ik er een paar vergeet, maar ik had al 1 Duvel op toen ze
arriveerden in De Beize, en Stefan I wil me het lijstje met deelnemers niet
doorsturen, de sm ), waren ferm op hun ongemakken, omdat ze eerst 23 km naar
Herzele moesten om aldaar nog 37 km te baaiken en daarna nog 23 km terug, en
zodoende hadden ze niet langer gewacht op hun kapitein-voorzitter. RR had nog
de achtervolging ingezet, maar omdat hij geen idee had dat hij hen eigenlijk al
op de hielen zat en omdat zijn knietje zeer deed, was hij onverrichterzake
terug naar Kalken dorp gereden. Op zo een momenten zou een mens willen dat ze
zoiets hadden uitgevonden als een telefoon die ge overal kunt meenemen. Dan
kunt ge uw vrienden op hun velo opbellen (want die hebben dan ook zo een
telefoon) om te vragen waar ze zitten. Als ge dan naar Danny F belt, antwoordt die
verbaasd: Maar hoe wete gij dat ik hier ben? Hollanders zouden daar subiet
een stom Hollands woord voor uitvinden. Een mobieltje, zouden ze dat dan noemen.
Wedden? Dat zou nu nog eens een nuttige uitvinding zijn, zie, dan had RR kunnen
bellen naar de A-kes.
Dat RR de A-kes op de hielen zat, weten we omdat Jurgen en
Karine (per automobieltje) eerst het zootje A-kes hadden gekruist en even
daarachter RR. Wij weten wij veel, zunne! Rudy, laat die meniscus eruit halen,
jong. Mijn rechtse ben ik al 25 jaar kwijt, en ik heb daar geen beetje last
van, behalve wat incontinentie, maar dat heeft er volgens de huisdokter eigenlijk
niets mee te maken. Daarenboven heb ik daar ook weinig last van, want uw
koersbroek moet toch na elke rit in de was.
Er was me ook, door niet nadergenoemden, gevraagd, of het
verslag opnieuw in het algemeen geschaafd Nederlands kon, want een groot deel
had van het vorige verslagje van Rudy DC geen bal verstaan. Ja, Hussevelds mag
dan wel een wereldtaal zijn, Chinees is dat ook en dat is ook Chinees voor mij.
Rudy DC heeft wel een nieuw werkwoord toegevoegd aan de nederlandse taal: maïs
axelen, en dat hadden ze wel allemaal verstaan.
Bij de C-kes waren we dus met 10, dankzij het plotse
verschijnen van onze voorzitter, RUDY ROGIERS. Dan ook nog KARINE DE NEVE (en
Jurgen), Nadine en Rudy, Johan Poelman, Nancy, Carla, diene mens uit
Schellebelle, en den dezen.
Met RR hing het niet goed. Hij ging de hele tijd aan het staartje
van de C-kes. Een geluk dat Carla wat bij hem bleef, om hem af en toe wat te
duwen, of een woordje van troost (allez, Rudy, ge kunt het nog, jongen) toe te
werpen. De prestatie van Carla is des te lovenswaardiger (dat is nog eens wat
anders dan Hussevelds, hé), gezien het feit dat ze pas haar wederoptreden deed
nadat ze in augustus een voetbreuk had opgelopen. Ze had op een rit op de weg
gerekend, maar dat was dan zonder mij gerekend, haha. Hahaha. Het ene mottige
wegeltje na het andere, aan de kanten van Smetlede, Papegem, Impe, Erondegem,
en zo over Oordegem, via de heerlijke kassei-afzink aan de kerk, terug naar
beschaafder Oorden. Oorde gem? Hier en daar stond er nog wat maïs, maar ja,
Axelaar Troch kan ook niet overal zijn.
Bij het binnenrijden van Kalkendorp, rijden RR en ik nog
door de riolen, als echte RioolRatten. Anderhalve meter doorsnee, schat ik, en
ze liggen boven op straat, dan kunt ge dat toch niet laten hé. Spijtig genoeg
liggen ze op 30 cm van elkaar zodat ik van de ene in de andere moest wippen,
waardoor mijn voetbreuk (jaja, ik ook, Carla) van verleden maand ook serieus
zeer deed en ik de tweede reeks riolen links van het straat miste. Johan Poelman
ging ook rioolrijden, maar niet gezien. Hij heeft er pertank (= nochtans) de
naam voor.
Er was dus maar 1 Rudy den DC als echte A, net degene
die nooit met de A-kes wil meerijden omdat hij zogezegd niet mee zou kunnen, en
er was dus maar 1 Rogiers den Ivan als echte A.
(En ja, Stefan I had deze al gepikt van mij, in zijn wistjedatjes,
de sm..).
Zaten al op het terras van de Beize, toen we rond halftwaalf arriveerden: Senna en nog een gast. Voorzeker een toffe, maar zijn naam ontsnapt me, hij moet maar wat meer meerijden. Kwamen ook opdagen na ritje apart: Annemie, Machteld en Linda. Reden in Oostende: Jan W, Steven DM en Geert S. Patrick R moet nog ergens op zijn eentje rondgetoerd hebben ook, want Machteld had geen gedacht waar die uithong.
(was nog wat gaan bijtrainen na Herzele, vermoed ik). En Carlo G werd gespot in
Herzele. Carla, Rudy V en Machteld trakteren allemaal nog voor hun verjaardag. Op ulle gezondheid. Ik heb dan maar mijn 5 Euro weergepakt, zunne, want ik ben van dezelfde provincie als de cafébaas.
Half oktober en zomerweer. Het Beize-terras zit vol modderfokkers. Allemaal de schuld van de opwarming van de Aarde. Laat ze maar doen, voor de tijd dat het nog duurt.
PS1. Ik merk, uit het Wist je datjes, van ene S. In-schoot, dat die mens nog geobsedeerder is dan de ergste van de andere modderfokkers, die allemaal stuk voor stuk al zo erg zijn. Ge moet niet vragen hoe straf geobsedeerd diene moet zijn. Wat is dat allemaal van die koersbroekskes?
PS2. En o ja. Karine De Neve en Rudy Rogiers, die hebben ooit nog samen gemountainbaaikt, wist je datje? Mario
Wist je dat er de laatste tijd regelmatig fratsen en stoten
gebeuren bij de modderfokkers die vragen om een verslagsken maar dat het er bij
niemand echt van komt.
Wist-je-datjes is dan een ideale manier om teen en tander aan mekaar te breien.
Want:
Wist je dat vorige zondag ook Rudy DC beloofde zich nog eens
aan een verslagske te wagen, we zijn benieuwd.
Wist je dat de modderfokkers stilaan evolueren naar de modefokkers.
Wist je dat men niet langer spreekt over baggy trousers, maar dat sommige deze
ook echt dragen.
Wist je dat tegenwoordig gestopt wordt tijdens een rit om naar korte
vrouwebroekjes te kijken
Wist je dat er wordt gediscussieerd over welke kleuren nu wel of niet passen
bij de nieuwste MTB modellen.
Wist je dat er af en toe een serieuze verjongingis bij de vrouwelijke modderfokkers
Wist je dat Luna Cools en Renske Imschoot er zelfs moddermieachtig uitzagen
na de rit in Zeveneken.
Wist je dat die vrouwebroekjes van een paar lijnen hoger niets met moddermiekes
te maken hebben
Wist je dat Frank VDS, alias de chinees en ex modderfokker, het pure
mountainbiken heeft ingeruild voor een combinatie met lopen om zo de
veelbesproken vrouwebroekjes van nog dichter te kunnen adoreren
Wist je ook dat dit voor zijn sportieve prestaties een serieuze meerwaarde is
want hij eindigde 2de in zijn categorie.
Wist je dat profesorenrare mannen zijn.
Wist je dat ondertussen ritten in Grembergen, Zeveneken, Hamme, Herzele en
enkele plaatselijke ritjes de revue zijn gepasseerd.
Wist je dat er ondertussen op techniek werd getraind door in de modder te gaan
rijden met kale banden.
Wist je dat, pas op van horen zeggen he, de gebroeders Rogiers van tegenwoordig
elkaar omverrijden om zo het spektakelgehalte nog wat op te drijven.
Wist je dat Jo na een ferme val zo snel mogelijk verder wil om toch maar geen
minuut later in de Beize te zijn
Wist je dat Rudy DC zijn verslagsken ondertussen op den blog staat.
Wist je dat er ergens een of andere professor is die poneerde dat er van de
broers Rogiers maar enen echten A niet meer is en dat er ook maar enen echte
Rudy niet meer is.
Wist je dat vrouwekoersbroekjes krimpen bij schoon weer en dat het volgens
kwatongen niet warm genoeg kan zijn.
Wist je dat er op 19/10 in totaal 25 modderfokkers op de fiets hebben gezeten
Wist je dat dit beloofd voor de komende periode. Stefan
Ge kunt ze op ou ien and tellen, de
modderfokkers die tuup kommen om halver neegne.
Rudy R, Yvan R, Axel T, Jo R en ikzelve gaan
voor de rit in zeveneken.
Na de regen van gisteren is het toch hier en
daar wat glibberig, maar ja met de reclame op onze trui mag dat niet storen.
Al hoewel Axel toch al rap ne keer voelt of
dant wel nat is op de grond. Wat zeggen ze een verwittigd man is er twee waard?
Juist voor de bevoorrading in het domein van
Wachtebeke is er terug een slechter stukje. Ik zie een zeppe en kpeize daor
maggek nie inrijen
en er is plaats genoeg links en rechts ervan.
Hoe meer dak ernoar kijke hoe dichter das ze
komt, maar niet gevallen. Rudy zegt kzallent ou ne keer veuren doen en ja kmoe
mijn meerdere erkennen.
Doch kort na de bevoorrading toont Rudy nog
ne keer hoe het moet maar door toedoen van een andere (?) slipt hij weg en
jaja, maar ik heb niet gelachen zulle.
Wat verder moeten we over de kassei, ook
altijd gevaarlijk. Rudy die nen krak es veur over de kassei te vliegen trekt
goed deure, just Jo kan nog een tijdje volgen.
Yvan is voorzichtiger en bolt als laatste,
doch in één van de laatste bochten gaat hij onderuit.
Axel keert terug met het EHBO kistje en ziet
alrap dat hij nog bougeert. Maar kasseien zijn hard voor de ribben, ik spreke
van ondervindinge.
Al bij al valt het nog wel mee, en Yvan rijdt
de rit uit. The day after valt het eigenlijk ook nog mee heb ik uit
rechtstreekse bron.
We rijden ook door Moerbeke bos, het is een
korte versie van de rit die we daar af en toe eens rijden. In de buurt van t
Persijzer komt ons verwittigd man terug in actie.
Hij ziet maïs staan en begint deze te
Axelen, maar hiervoor hebben ze machines uitgevonden zulle.
Rudy rijdt niet meer mee tot aan de Beize,
hij moet zoon Stefan afhalen die is vlug eventjes naar een trouwfeest geweest
in Spanje.
In de Beize aangekomen treffen we er Johan P,
Luc K, Stefan I en dochter Renske, de dochter van Koen van de Beize, Tom VDB en
ja hoe noemt dienen anderen jongene.
Zij hebben ook in Zeveneken gefietst maar
zijn om 9 u vertrokken. Waar hebben wij dan onze tijd gepasseerd?
LAARNE - Hou je van wandelen of fietsen en
ben je bereid om een tweetal keer per jaar één of meerdere trage wegen te
controleren op gebreken? Dan ben jij wellicht de wegspotter die de gemeente
Laarne zoekt! Ga op 16 september
naar het startmoment en bouw mee aan een kwaliteitsvol trage wegennetwerk in
Laarne. Je wordt verwacht om 19u30 uur
in de raadzaal van het gemeentehuis (Dorpsstraat 2, Laarne).
Mario is al wegspotter en peter voor
de Brugskes Wiee, Koeweglos en drie trage wegen in Kalken
De gemeente Laarne werkt in samenwerking met het Regionaal Landschap
Schelde-Durme en vzw Trage Wegen sinds vorig jaar met een peter- en
metersysteem voor de controle van de trage wegen die recent hersteld of
heropend zijn. Nu wil men graag nog een stapje verder gaan. Voor alle
toegankelijke trage wegen worden enthousiaste vrijwilligers gezocht om de
toestand op terrein te spotten.
In opdracht van de provincie Oost-Vlaanderen is een mobiele applicatie
ontwikkeld waardoor eventuele knelpunten of andere informatie vlot en efficiënt
kunnen worden gesignaleerd aan de gemeente. De gemeente op haar beurt gebruikt
het meldingssysteem om de vrijwilligers op de hoogte te brengen wanneer het
knelpunt in behandeling en/of opgelost is. Kortom, het bestaande peter- en
metersysteem wordt uitgebreid en krijgt de naam wegspotters.
Klik hier voor meer info. Heb je vragen,
neem dan contact op met Katrijn Loosveldt van het Regionaal Landschap
Schelde-Durme (tel. 052 33 89 14 /katrijn@rlsd.be).
fietsen voor het goede doel ( ALS) 24 augustus door Axel
Fietsen voor het goede doel- t is eens iets anders dan een emmer ijskoud
water over je hoofd kieperen. Op vraag van ALS werken we mee aan een MTB-tocht
voor het inzamelen van fondsen voor het broodnodige onderzoek naar ALS, een
zenuwziekte waarvan men nog niet weet wat de oorzaak is, maar wie deze diagnose
krijgt wacht een zekere dood binnen de 3 à 5 jaar. De moeite dus om een
inspanning te leveren.
Deze inspanning begint op vrijdagavond (op vraag van Ivan,
heb ik me laten wijsmaken) om 18.00u voor het uitpijlen van de ritten van 30 en
50km. Patrick, Stefan, Mario, Rudy DC, Rudy R, Jo, Danny F en mezelf (geen Ivan
te zien)beginnen onder een dreigende hemel pijltjes te hangen. Na ongeveer 300m
en zeven pijlen verder gaan we een halfuurtje schuilen voor een wolkbreukje in
een bushokje. Eerst de fietsen in het bushok en dan wijzelf blijkt geen goed
idee, enkelen onder ons moeten in de regen blijven staan, dus passen we dit
aan. Na een halfuurtje iets minder regen en we besluiten om verder te schuilen
bij een Sportvriend. Na nog een halfuur hebben enkelen al geen zin meer om te
starten, maar de rede wint het van de begeerte en we vertrekken alsnog. Ter
hoogte van Schellebelle-station ontmoeten we Rudy V en Nadine, zij gaan ook
helpen en vertrekken samen om verder op het parcours pijlen te hangen. Bij de
splitsing van 30 en 50km splitsen we ons ook en ik rij verder met Rudy R,
Stefan, Patrick en Jo de 50km. Zo tegen half negen heb ik al enkele keren
gezegd dat we beter zouden stoppen wegens in de verte terug dreigende
onweerswolken met donder en bliksem. Het duurt nog tot bijna negen uur voor we
het werkelijk voor bekeken houden en rijden (allee, rijden eerder vliegen) dan
als halve of hele gekken huiswaarts. Max. snelheid is 43,5km/uur.
Sommigen rijden rechtstreeks naar huis om te douchen om
daarna nog enkele streekbiertjes bij de Chiro te gaan proeven. Uitpijlen is dus
niet gedaan, maar Rudy R en Danny F losten dit zaterdag op samen met (ik weet
het niet want was er niet bij).
Zondagmorgen afspraak om 8.30u aan de Skala om in groep
te vertrekken. Ivan en Christine staan al te wachten maar besluiten om alleen
te rijden wegens geen dames aan de start om Christine te vergezellen. (Dames,
waar zitten jullie??). Efkes inschrijven en iedereen krijgt een papier in de
hand met algemene richtlijnen. Wat lezen we op dat papiertje? Danny F is
verantwoordelijke voor het parcours. Wie de weg kwijt is moet naar Danny
bellen, als dat maar goed komt
Wegens geen Bs hang ik me terug aan de rekker bij de
As. Om sommige momenten gaat het terug heel snel tot Rudy R een platte band
heeft en Danny F vraagt of er iets inzit en de rest van de conversatie gaan we
jullie besparen. Aan de splitsing 30 en 50km blijken enkele onverlaten (t kan
ook maar ene geweest zijn) het bord tegen de grond gewerkt te hebben. Rudy wil
het bord terug aan het paaltje vijzen en Patrick en ik halen om ter eerst ons
toeltje boven. Patrick wint, maar Rudy kan niet veel met Patrick zijn toeltje
doen wegens te klein, ik heb het mijne dan maar terug uitgehaald. Hiermee lukt
het wel en we kunnen verder.
Het blijkt Rudy
zijn dag niet te zijn want, het gebeurt niet veel maar nu wel, hij gaat
onderuit. Zonder veel erg, enkel een geschonden ego, want het was in het malse
gras. Gelukkig reed Dirk voor hem, verder geven we geen uitleg.
Na de bevoorrading
ga ik er alleen vandoor. De snelle mannen hebben dat graag, kunnen ze zich eens
uitleven als ik voor haas fungeer. Na enkele kilometer halen ze mij in maar wel
in verspreide slagorde. Rudy R, Jan, Patrick en Dirk. Iets later Stefan en Rudy
DC, Danny F niet meer te zien. Blijkbaar kreeg hij enkele telefoontjes zodat
volgen niet meer kon.
Aan de brug van Uitbergen bekent Rudy DC dat hij
vrijdagavond ook een mooie route uitgestippeld had. Dit werd niet op prijs
gesteld door onze parcoursverantwoordelijke en deze pijltjes moeten dus
weggehaald worden. Ik besluit om Rudy hiervoor bij te staan, zo kunnen de
snelle mannen zich volledig uitleven. Rudy R geeft het sein dat de speeltijd
over is en alle remmen gaan blijkbaar los. Bij aankomst aan de Skala is er van
Stefan geen spoor meer. Ik had geen idee, maar Stefan blijkt een
voetballiefhebber te zijn en hij is achtergebleven in Overmere om naar het
voetbal te kijken.
Rudy DC en ik komen als eerste aan de Skala, iets later
Ivan en Christine die zeggen dat de rit van 30km er in feite 41km is. Als de
rest van de Modderfokkers aankomen van de 50km hebben deze ongeveer 58km
gereden. Voor de mensen die deze tocht kwamen rijden, was er dus meer waar voor
hetzelfde geld. Gelukkig was het goed weer.
Volgende afspraak voor het goede doel is Motoren voor
Oigo. Ikzelf doe de rit met de fiets, sommige modderfokkers hebben al gezegd
mee te fietsen, anderen twijfelen nog. Niet twijfelen, gewoon meerijden! De rit
is 160km en gaat via kleine wegen naar Henegouwen en terug. Afspraak om 7.30u
in de tent aan het kasteel van Laarne voor een lekker ontbijt en daarna de
fiets op. Inschrijven op de website van Oigo doe je hier:http://www.oigo.be
. Het zou leuk zij als we weten wie er mee fietst, dus graag een mailtje naar
Annemie. Wie niet wil ontbijten mag natuurlijk ook mee. Hoe meer zielen, hoe
meer vreugd. Axel
PS. dames waar zitten jullie ? Rudy V nam zijn eigen vrouw en Karine mee op 'sleeptouw' voor de 58 kilometerkes - De andere dames ( Nancy, Veerle, Kristien B, Annemie en Patrick) namen de begeleiding van de kidstoer voor hun rekening. Weliswaar maar 1 kid maar wat voor een !!
Tijd of geen tijd, goesting of geen goesting, inspiratie of
geen inspiratie.Sommige verslagskes
moeten gewoon geschreven worden, en dit is er zo eentje.Voor wie de Modderfokkerride van vorige
vrijdag niet kon rijden, is er vandaag een herkansing.De bedoeling is dat we allemaal toope, tegaar
de rit nog eens op t gemakske overdoen.De opkomst is echter zodanig groot dat we toch maar besluiten om op te
splitsen in de rappe en de iets minder rappe.Aangezien ik meestal nogal rap moe ben, kies
ik tegen beter weten in voor de eerste groep.We beginnen vrij rustig, maar bij de passage langs den blauwen steen
wil Dirk DB toch de beentjes eens testen.Het teken voor Guy om zich toch maar te laten uitzakken naar de 2e
groep.We blijven met 7 over voor een
mooi ritje met toch weer een paar nieuwe passages, zoals het in aanleg zijnde
stuk Scheldedijk van Wetteren tot bijna in Schellebelle.Het parcours ligt er poeder droog bij, en in
plaats van Modderfokkers zouden we beter onze naam aanpassen naar Zandstuivers.Op een paar haperingskes na, ( den GPS van
Dirk reageert nogal traag ) vinden we vlot onze weg, zelfs zonder gids Rudy R.In een smal wegelken worden we even
opgehouden door overstekend vee.Een paar
muttens voelen zich blijkbaar goed in hun sas bij die koeien, en het duurt dan
ook even voor iedereen weer samen is. Na een lang en zwaar dokkerstuk houden we
een korte plaspauze voor de mannen met de kleine blaas.Ikzelf profiteer ervan om even op adem te
komen en een zeup te drinken.Wanneer we
terug aanstalten maken om onze tocht verder te zetten, worden we door een
wervelwind voorbijgeraasd.Als de
stofwolk wegtrekt, heeft er toch iemand opgemerkt dat het voorzitter Rudy R was
die ons voorbij kwam geraasd.Dirk DB krijgt
het lichtjes benauwd en vraagt zich af of Rudy misschien een beetje nijdig is
omdat wij te vroeg vertrokken zijn op het kerkplein, namelijk 5 na het
afgesproken uur in plaats van de gebruikelijke 7 minuten.Gelukkig worden we na de eerst volgende bocht
opgewacht door Rudy, die toch een kleine 200m nodig had om tot stilstand te
komen.
En dan volgt het verhaal van de dag.Rudy was effectief een beetje later, en kwam
aan op een verlaten kerkplein.Hij
begint aan een inhaalrace, en ter hoogte van de Kalkense Vaart, krijgt hij
groep 2 al in het vizier.Hij ziet nog
net dat Machteld in het wegeltje van den blauwen steen een beetje begint te
sukkelen, en voet aan grond moet zetten.Nadine, die er net achter zit, verliest op haar beurt het evenwicht en raakt
niet meer tijdig uit de pedalenZe valt
net niet in de beek, maar schuift op het gemakske toch in het water en gaat
helemaal kopke onder.Toch heb ik zon
vermoeden dat zijn niet de enige is die het niet droog hield, want
waarschijnlijk hebben er zich toch een paar bepist van t lachen.Toch een sportief madammeke hé, ons Natte
Nadine.Niet alleen een getalenteerde
fietster, maar nu ook al zwemster.Als
ze nu ook nog een stukske gaat lopen, wordt ze straks nog professioneel triatlete.Nieuwe namen voor Nadine zijn welkom op de
redactie, maar ik heb er al een paar.Nadine Van Lierde, de waternimf, Nadine Ama (japanse parelduikster),
Kabouter Blub, Tijdens de nabespreking
in De Beize zijn de grappen dan ook niet mals.Nadine, heb jij groen mechen in je haar?Ha nee, het is nog wa puirekke.Nadine, pas op, er zit nog nen puit in uwen achterzak.Nadine, je krijgt een SMSke op uwen
GSM,Blub, blub, blub.Gelukkig was het goe weer, en doet ze
hopelijk gene fleuris op.
Na een succesvolle toertocht, afgelopen vrijdag, was het deze morgen puur genieten.
We
waren nog maar gestart en Nadine nam al een frisse duik ter hoogte van
de blauwe steen. Daarbij was er ook een modderfokker onder ons die zijn
benen maximaal wou laten bruinen. Rara ... Wie weet van
wie die stevige benen zijn
Bedankt aan alle 470 deelnemers ! Bedankt aan alle helpers !
'Geen zin om een lamp op de kop te zetten, dus net voor 19u op het fietsje gesprongen. De fotografen waren al op post, ze zaten zelfs met 3 langs het paadje aan de Oude Schelde richting Kalkenvaart. Via
een stukje off-road onderaan de dijk ging het dan richting Wetteren en
over de Schelde via de 'Aard' brug met de trapjes. Die bleken steiler
dan gedacht, gelukkig niet te lang want 't ging als maar rapper . Eens
de opgebroken dijk en wat bosstukjes aan de rechteroever (Schellebelle)
achter de rug kreeg het landschap meer glooiing met schilderachtige
kerk-en veldwegeltjes in de streek van Serskamp en Smetlede. Wel wat hotsen en botsen, dat was goed te voelen met de rigid. Een geulige bosweg zorgde voor wat modderspatten. Na
de 2de ravi terug via Uitbergen werd het vlotter bollend terrein via de
'poortjes' naar Overmere en Kalken met de passage door 'de Beize'. Op de aprés nog een smakelijk frietje gestoken. Ook 'Zotte Marre' van de Herders ontmoet. De Modderfokkers hebben voor een prachtige avond gezorgd, zelfs een dikke 5km extra tt gekregen . Hopelijk volgend jaar weer dat weer. ' Dickie op mountainbike.be
'Zaaaalig tochtje! een schitterend avondzonnetje, daar waar het vorig
jaar tijdens de rit wel droog was maar de rest van de dag water gegoten
had, konden we nu echt wel genieten van een zomerse avond! de
laagzittende zon verblinde ons zelf heel af en toe! misschien enkel voor volgend jaar opteren voor oranje pijltjes? de gele waren niet altijd even makkelijk zichtbaar... maar verder, congrats Modderfokkers voor deze prachtige rit! (+een gezellige after-bike) ' Moorken op mountainbike.be
Geert S, Luc K, Rudy DC , Yvan R, Mario, Thomas
B, Danny F, Niels T en Stefan I staan om 8u30 op het kerkplein. Na wat
flauwe lollen over afwezigen en hun echtgenotes worden er twee
mogelijkheden geopperd. Mario stelt een ritje naar Sint-Lievens-Houtem
voor, Rudy DC beweert ergens richting Stekene een nieuw bos te hebben
gevonden. Een nieuw bos in Stekene ? Rudy DC speelt als extra troefkaart
uit dat hij dat ritje reeds heeft verkend en er nog wel wat nieuws in
zit voor de meeste. Niet langer twijfelen dus en via t geboerte
gaat het richting Lokeren waar ook Mario komt aansluiten. Het duurde
even voor hij had begrepen dat het of met al zijn vrienden richting
Sint-Lievens-Houtem was of richting Stekene mee met al de rest.
Het
gaat aan een gezapig tempo langs Heiende en enkele Doorslaarse
grintwegels richting Moerbeke. Na een opwarming op een kort
kasseistrookje gaat het gas op een wat langere kasseistrook helemaal
open. Dit tempo wordt langs de dijk richting Moerbeke aangehouden
waardoor de achterste aan het lint plots begint te huilen. Nee niet
Mario, maar Niels die een pilleken vergat te nemen tegen de hooikoorts.
Het had dus niet te maken met de snelheid maar met de opstuivende
graspollen. Hij kiest een beetje verder het hazepad en gaat thuis zijn
pilleken zoeken. Enfin wat later komen we aan in het beloofde land:
het nieuwe bos. Het draait en kronkelt langsheen toffe wegeltjes en
baantjes doorheen het bos en Rudy voelt zich in zijn sas. Na het kruisen
van een groepje van 8 mountainbikers, daarna nog eentje van een
5-tal, vervolgens nog eens diezelfde 8, besluit Yvan dat dit geen nieuw
bos kan zijn maar dat het hier vermoedelijk al een tijdje lag. Rudy
duikt prompt nog een wegelken in voor nog een ander lusje doorheen het
bos. Terwijl Danny zich verder bekwaamt in het aansnijden van bochten
zonder daarbij een deel van het decor te verwijderen, drukt Geert de
wens uit dat dat voor hem nog makkelijk een uur mag duren. Helaas,
in de overgang van bos naar veld zien we het bewijs ivm dat bos. Rudy
had ons zelfs zeer goed liggen; het was geen Nieuwbos maar Heidebos
en dat ligt er al lang. Meer zelfs: het maakt samen met het kloosterbos
en nog enkele deel uit van de zandrug Maldegem Stekene. Voor de
liefhebbers : check http://www.natuurpunt.be/natuurgebied-heidebos_87.aspx
We
keren terug via domein Puyenbroeck en de snelheid gaat omhoog. Mario
heeft genoeg gedraaid en gekeerd en als we de baan verlaten voor nog een
portie grint en draaien en keren gaat hij rechtdoor. Even voor
Zevenekendorp zien we hem echter voor ons uit rijden. Waar hij nog net
door het groen kan, wordt het voor de rest rood. Dat werkt als een rode
lap op een stier tot we hem in de nieuwe Stationsstraat te pakken
hebben.
Die mens heeft het nu al genoeg te
verduren gehad en we blijven de rest van de mooie rit (bedankt Rudy)
samen. Op het terras van de Beize krijgen we opnieuw gezelschap van
Niels, die er ondanks het pilleken nog niet veel beter uitziet, maar ook
van Dirk H, Ronny VH, Guy P, Johan P, Axel en Carla S. Als Annemie ook
nog toekomt en met Carla een gesprek aangaat, laat ze hare Geert even
gerust en kan de rest verstaan dat Rudy er ook nog ene geeft voor zijn
verjaardag (nog es bedankt Rudy).
Staan aan de kerk: Ivan (weeral als eerste, en wat blinkend van de
zonnecrème of van het kettingvet), Karel het standbeeld (die stond daar
eigenlijk al veel eerder), daarna ik, Jo, Patje, de witte Krick, Rudy
Vergeylen, Karel (de echte), en als laatste (of wat had je gedacht), de
voorzitter hemzelve. Met 8. Helaas, helaas, Danny Fack is er niet, de
helaasheid der dingen.
Zegt Ivan: Mario, de
mensen vragen naar nog eens een deftig verslagske, maar ik heb geen tijd. Wil
jij het doen? Ba ja, denk ik, als zelfs Stefan Imschoot zich al geroepen voelt
om verslagskes bijeen te pennen, waarom ik niet nog eens? We rijden naar de
toertocht van Berlare. Ik heb mijn GPS mee in de hoop dat er wat nieuwe wegels
tussen zitten die ik dan kan oppakken, en we worden niet ontgoocheld. Veel
nieuws (voor mij toch), hallelujah. De voorzitter moet om 10 uur thuis zijn,
want hij moet naar de 20 km van Brussel om VIPs (Very Impotent People) rond te voeren,
dus op de dijk naar Berlare gaan we rond de 38 induur vooruit. Als we willen
vertrekken in Berlare is het even wachten op Patje. De ingewijden weten waarom.
Het tempo is voor de
echte Akes gezapig, maar voor Ivan en mezelf is het tamelijk moordend. Maar we
zijn taaie en bijten ons erdoor. Gewoon een voorbeeld: Zegt Rudy V: Ja, mijn
banden staan wat hardgepompt, ik ben gisteren nog efkes op de baan gaan rijden.
Honderdvijftig kilometer. En dan verwachten ze van mensen gelijk Ivan en mij
dat wij meekunnen! Een eind verder worden we voorbijgestoken door 2 man. Niet
van onze gewoonte dat dat gebeurt, maar kijk: het zijn gedomme modderfokkers. Echter,
ik heb die nog nooit gezien en alleen Rudy V kent de betrokkenen in kwestie, waaronder
ene Marius, één brok spier. Even verder hebben ze het moeilijk om bij te
blijven en ik denk, dat zijn er weeral 2 die hun lesje geleerd hebben: steek
nooit de Akes voorbij, zelfs niet als ge zelf een tenuke van de fokkers hebt
kunnen kopen, en zelfs niet als de Akes wat trager rijden dankzij een pipo
gelijk ik. Maar kijk, ze slagen erin om de hele rit bij ons te blijven, al moet
de Marius nog een beetje leren in groep rijden. Zo is het aan een scherp
afzinkske, even wachten. Als het mijn toer is om neder te dalen, steekt de
Marius mij gewoon voorbij. Aanstaande moeders, noem uw zoon Marie, of in
hoogste nood zelfs Guy, maar nooit ofte nooit Marius of Mario, want dat geeft niets
als ellende voor de rest van uw verdere leven. Juridisch gezien heb ik nu het
recht om die gast een eind verder in den decor te rijden, al zal ik heel wat
gewicht in de schaal moeten leggen. Maar zoals het spreekwoord zegt: Een verbitterd
man, is het gewicht van 2 waard. Maar aangezien ik al wat van jaren ben en wat
minder door hormonen wordt geplaagd, en die gast zijn naam tenslotte ook tegen
heeft, hou ik mij maar verstandig.
Trouwens, weeral niet
gevallen. Dat komt ervan als je voor de VZW VIGO rijdt: Vallen is Geen Optie.
Op weg naar huis euh De
Beize rijden we nog de dames voorbij en ik herken Guy (euh!?), Carla, Nancy en
Annemie. Het tempo gaat de hoogte in, want we willen op tijd arriveren voor de
après VTT. Guy en een kleine pikken aan, moeten nog eens lossen, maar omdat het
nog efkes stilvalt, komen ze weer bij. Eerst Jo, en dan Karel, ontbinden hun
duivels. We vliegen door en over het landbouwsas van de Uitbergse straat. Raar,
maar daar voel ik me altijd in mijn sas! De eindsprint wordt door Rudy V
gewonnen, maar wat de gasten niet weten is dat de officiële eindmeet aan het
laatste zebrapad voor de Beize ligt. Wijl de denkbeeldige winnaars uitbollen
de sprint véél te vroeg ingezet hé mannen, kan ik me nog net voorbij smijten en
zo win ik mijn eerste rit in 15 jaar! En die kleine zit nog in mijn wiel ook.
Maar potverdorie nog eens aan toe, zeg, die kleine, dat is Nadine Fack. Sjapoo,
sjapoo.
Op het terras van de
Beize komt het gesprek, via de Carolus die Nadine aan het nuttigen is, op het
drank-ge/mis-bruik van sommige Modderfokkers. Maar zie naar Jo, zegt Nadine,
wat die al allemaal achterover gekapt heeft, zo erg kan de drank niet zijn,
gelijk die nog rijdt. Jamaar, zegt Rudy, Jo is een kat: hij heeft 7 levens.
Waarop Guy repliceert (in plaats van gewoon eens iets te antwoorden of iets te
zeggen, moet die gast altijd van die moeilijke woorden gebruiken): Neenee, Jo
heeft 7 levers.
En dan vraagt Nadine aan
Rudy: Mag ik nog eentje drinken, Rudy? Ik val bijkanst achterover. Bij ons
thuis gaat dat just omgekeerd. Zo welopgevoede vrouwen, die dan nog zo kunnen
fietsen, komt ge echt niet alle dagen tegen. En dat alles nog eens ondanks haar
broer, helaas.
Nog even melden dat het
Ivan zijn laatste dag als veertiger was. Welkom op tram 5, Ivan! Nu begint het
leven pas echt rap achteruit te gaan.
Na een paar
weken afwezigheid door omstandigheden, heb ik mijnen hoed in de valieze
gestopt
Klokslag half
negen arriveer ik op het kerkplein. Yvan, Thomas, Jo en Stefaan zijn al paraat.
Danny komt
iets later toe en Rudy is, als laatste, naar zijn gewoonte ook nog vroeg.
Ik moet, met
de nadruk op moeten, vroeg thuis zijn alsook Thomas. Moederkensdag zit hier wel
voor iets tussen denk ik.
Er wordt dan
ook niet naar Puivelde gereden en kiezen we allen voor een plaatselijk ritje.
Danny neemt
de leiding, hoewel dak peis dat hij eigenlek nie goe weet waor dat é naor toe
rijdt.
Rudywordt al rap onze nieuwe gids.
Eens aan de
brug van Uitbergen gekomen, wil Jo eens tonen wat hij in de dardennen heeft
geoefend. nl. bergop rijden. Wat hij niet weet is dat we boven op de brug naar
beneden rijden richting dijk.
Enkelen
moeten terug keren, de gebroeders Rogiers rijden in het gootje naast de trap
naar beneden. Ikzelf en Jo kiezen het zekere voor het onzekere en rijden langs
de weg naar beneden. Stefaan stopt bovenaan de trap en gaat uiteindelijk te
voet naar beneden, alsook Danny denk ik (mocht het anders zijn mijn excuses).
Rudy en Jo
nemen een groot stuk van de tegenwind voor hun rekening.
Onderweg
rijdt Jo plat, de sause komt langst alle kanten uit zijnen tubles maar na een
paar pogingen om de band op te pompen, steekt Danny een andere onderband. In
Nederland zou men zeggen Tis een echte fakman. Na het herstellen van de band
rij ik ook ne keer op kop maar tis al rap verkeerd. Maar tegen dat we in Houtem
zijn heb ik toch ook mijn deel kopwerk tegen wind gedaan. Aldaar nemen we een
steil hellingsken mee, maar daar verspert een boomstronk de weg, en die is er
precies zo niet gevallen. Na het opruimen van het opstakel door onze voorzitter
kunnen we nog een babbeltje slaan met enkele ruiters die van de andere kant
komen. Danny is zelfs wat jaloers op de man want die is met drie jonge vrouwen
op de baan. Hij daar en tegen .
Na een
helling komt er steeds een afdaling en dat is dan weer niet Jo zijn
specialiteit. Hij begint wat te slippen en hij wil zo rap mogelijk stoppen. Dat
lukt hem ook, hij neemt zijnen veurfrein en in minder dan nen meter komt hij
tot stilstand.
We wachten
beneden tot hij weer is rechte geklauterd. Ter wordt natuurlijk mee gelachen en
bij het terug vertrekkentoont Yvan nog
ne keer wat er gebeurd was met Jo maar dan uit stilstand. Maor k peize nie dat er
Yvan om gedoan é zelle.
Uiteindelijk
bollen we via Landskouter en Melle terug met de wind grotendeel in de rug.
Op de Scheldedijk
steekt er nen wielertoerist voorbij tewijl Rudy zijnen alaambak nog aan
samenrapen is. Hij blijft en stuk voor ons uit rijden en achter nen tijd begint
het te kriebelen en kunnen we ons niemeer inhouden om hem terug in te halen.
Tegen de passerelle est zu verre. Wat verder wordt er gewacht, maar Thomas is
afgeslagen richting huis. Wij keren terug via den vaart. Op het einde van den
dijk est vol meewind, gelukkig staat er een bord met max 50 km/u, want volgens
mijn kilometrieksken bollen we 48,8 km/u.
De Beize is
geen optie voor mij deze zondag. Wat nen voorbeeldige man zeg (maor veur
hoelange)
Het is een heel winderige ochtend en er wordt nattigheid voorspeld. Toch
staan er om half 9 al 5 modderfokkers op het kerkplein. Als we
uiteindelijk aanzetten zijn we met 7. Rudy Rogiers en Danny Fack zetten
zich op kop om Jo Roels, Thomas Bisschop, Rudy De Clercq, Yvan Rogiers
en Stefan Imschoot op sleeptouw te nemen voor een plaatselijk ritje. Zo
staat dat dan toch op den blog: 8u30 PLAATSELIJK ritje. Wie echter
denkt dat we dan toerkes rond de kerktoren draaien om zo het uur van
aankomst zo dicht mogelijk bij het openingsuur van de Beize te houden
komt bedrogen uit.
We vertrekken vanuit KALKEN (uiteraard) en
gaan (of rijden) door de meersen tot bijna in SCHELLEBELLE om in
UITBERGEN de Schelde over te steken (nog steeds met de fiets en wie zijn
best doet kan KALKEN kerk nog steeds zien). Als er al een paar man over
de brug is roept Rudy de troepen terug voor een afdaling langsheen de
trapjes (waar op dat moment alleen de gebroeders Rogiers wakker genoeg
voor zijn, of net niet) om zo over de houten vlonder de Sigma werken op
te volgen. Vervolgens houden we het PLAATSELIJK en rijden via
SERSKAMP en OORDEGEM richting VLIERZELE alwaar we een groepje zogeheten
baanjeanetten voor de derde keer tegenkomen. In een lang oplopend stuk
zien we ze voor ons uit rijden tot plots Rudy zijn troepen rechtsaf
stuurt, bij sommige niet geheel tegen de goesting. Het is op een
PLAATSELIJK PLAATSJE dat Jo zijn moederkesdag krijgt in de vorm van een
lekke(re) band. Pompier van dienst, Fackie, steekt wat lucht bij, in de
hoop dat het tubeless gedoe werkt, zodat we snel verder kunnen. Jo
verliest heel wat specie, zijn band ook, maar het gaatje raakt niet
dicht dus moeten we even voor LETTERHOUTEM opnieuw aan de kant om een
andere band te steken. Omdat Rudy heel graag tegen de wind in blijft
beuken rijden we nog wat verder om SINT-LIEVENSHOUTEM langs de andere
kant binnen te komen. In Cotthembos ligt een mooi klimmetje maar achter
de eerste bocht heeft iemand met boomstammen het pad geblokkeerd zodat
we te voet moeten toekijken hoe de bomen vakkundig met de blote hand
verwijderd worden. Net als we willen aanzetten komen er 1 ruiter en 3
amazones vanonder het gebladerte uit tegenovergestelde richting. Even
een praatje maken met de drie amazones, denkt Fackie, t is tenslotte
ook Moederdag. Uit het gesprek blijkt dat ook zij aan een PLAATSELIJK
ritje bezig zijn en ze vragen zich af in welk PLAATSJE we onze autos
hebben geparkeerd. In het PLAATSELIJK dialect leggen we hen uit dat we
eveneens onder onze kerktoren vertrokken zijn. Hiervan geheel onder de
indruk maakt Jo wat verder een salto met fiets en al. Nog niet bekomen
van het lachen gaat wat verder ook Yvan onderuit. Rudy weet echter nog
wat wegelkes liggen die ons via OOSTERZELE en SCHELDEWINDEKE tot in
MOORTSELE brengen. Het is daar dat we vaststellen dat, om terug ter
PLAATSE te zijn tegen het afgesproken uur, er een tandje of 4 (pakt op
een half gebit allez toe) moet worden bijgestoken. Geholpen door
eindelijk een beetje rugwind gaat het flirtend met de 40 km/h vlot via
LANDSKOUTER en GONTRODE richting MELLE. Over MELLEbrug nemen we het
steile wegeltje rechtsaf richting Scheldedijk. Hierbij verliest Rudy
wat attributen, waar hij een tijdje moet naar zoeken, en kan de rest
rustig verder rollend wat op adem komen. Als ik hem uiteindelijk zie
aankomen waarschuw ik de rest dat er een manneke met een triatlonstuur
achter hem aan komt en dat ze maar al snelheid moeten beginnen maken om
mee te zijn. We laten die gast passeren maar .. euh . tja dat doet
toch zeer en we besluiten de achtervolging in te zetten, t is ten
slotte een PLAATSELIJK ritje en dus ons domein. Da manneken heeft da
door en voert ook zijn snelheid op. In KWATRECHT zie ik Jo schudden
gelijk Blanche zijn huisdier en hangen er een paar tussen de kader. Rudy
R, Danny, Rudy DC en ikzelf maken er een ploegentijdrit van en halen t
manneken bij aan net geen 50 km/h. Vlak daarna draait hij een parking
op in WETTEREN en keert terug op zijn stappen. Via de Vaart die toch
bijna in SCHELLEBELLE ligt, komen we dan toch terug onder de kerktoren
terecht. Zo PLAATSELIJK kan een PLAATSELIJK ritje dus zijn.
Vanaf 6 mei start een fantastische nieuwe actie waarvoor we u nodig hebben !!
INZET: ZONDAG 13 JULI EEN WK VOETBALFEEST VOOR 1000 MAN IN KALKEN! EN DAT OP ONS KOSTEN! HET KAN MET UW HULP.
Vanaf dinsdag 6 mei t.e.m. woensdag 21 mei kan u punten scoren voor
het voetbalfeest van het jaar in Kalken. Dit voetbalfeest heeft plaats
tijdens de WK-finale op zondag 13 juli in de gemeente van de winnende
Spar-winkel. Het voetbalfeest wordt gewonnen door 1 Spar-winkel.
De winnaar van de actie is de winkel die het meeste punten heeft vergaard op iksparmee.be. Deze winkel trakteert op zondag 13 juli zijn klanten en de buurt op een groot voetbalfeest tijdens de WK-finale.
Op dit feest voorzien we een groot televisiescherm, gratis bier en
frieten, een DJ voor en na de match, gratis voetbalgadgets en dit
allemaal in een Braziliaanse sfeer voor max. 1000 aanwezigen.
Wat moet je doen? In de winkel op de Dendermondsesteenweg liggen unieke
codes. Die moet je gaan ophalen en dan ingeven op de website www.iksparmee.be, plus je favoriete winkel, die van Kalken dus. Deel alvast volop dit bericht!!!
Trainen met een hartslagmeter- doorgestuurd door Nadine
Formule van Karvonen
Op welke hartslag
kan je eigenlijk het beste lopen of fietsen?
*De juiste intensiteit is van een
aantal factoren afhankelijk. Natuurlijk spelen fysiologische factoren een rol -
daarover later meer - maar ook andere omstandigheden hebben invloed op de
"juiste" intensiteit, bijvoorbeeld:
*
Trainen voor korte wedstrijdafstanden vraagt een hogere gemiddelde intensiteit
dan trainen voor eenlange afstandstocht, waarvoor veel trainingsomvang is
vereist bij een relatief lage intensiteit.
*
De soort training die op een bepaalde dag op het programma staat is ook
bepalend voor de intensiteit waarmee je traint. Bij een intensieve
intervaltraining moet je hartslag veel hogere waarden bereiken dan bij een lange
langzame duurfietstraining.
*
De fase van de trainingscyclus is ook belangrijk voor het bepalen van de juiste
hartslag. In de beginfase van de lange trainingscyclus train je meer op omvang
bij een lagere intensiteit dan later in de cyclus wanneer meer snelheidswerk
aan je trainingen worden toegevoegd.
Goed, je weet waar
je je in de trainingscyclus bevindt, je weet voor welke afstand je traint en
wat voor soort training je wilt gaan doen. Dan rijst de vraag wat voor jou
persoonlijk de juiste intensiteit is. Dat is afhankelijk van hoe jouw lichaam
ervoor staat. De belangrijkste twee fysiologische factoren zijn je niet beinvloedbare maximale hartslag en je door training te verlagen hartslag in
rust:
·De maximale hartslag(HFmax) vertoont een
negatief verband met leeftijd: met het klimmen der jaren daalt de maximale
hartslag. Een veel gelezen vuistregel is dat voor mannen een maximale hartslag
geldt van 220 minus leeftijd en voor vrouwen 226 minus leeftijd. Dit is
echter wel gebaseerd op gemiddelden en niemand is gemiddeld. Het is dus beter
de maximale hartslag vast te (laten) stellen door middel van een test over
bijvoorbeeld 500 meter voluit fietsen of voluit lopen na een super warming-up.
·De hartslag in rust (HFrust) vertoont een negatief verband met iemands fitheid:
hoe fitter iemand is, hoe lager de hartslag in rust. Dit trainingseffect doet
zich al na enkele weken training voor. Een normaal persoon heeft een hartslag
in rust die ligt tussen 60 en 75 hartslagen per minuut. Marathonlopers duiken
al vrij snel ruim onder de 60. Topatleten hebben soms een hartslag in rust van
rond de 40 of zelfs nog lager. Neem voor je hartslag in rust 5 maal âs
ochtends (voor op opstaan) je hartslag op, en neem het gemiddelde. Zo neem je je eigen persoonlijke Hfrust op.
Soms staan in
trainingsschema's richtlijnen voor trainen met de hartslagmeter vermeld op
basis van percentages van de HFmax. Na het voorgaande is duidelijk dat deze
richtlijnen geen rekening houden met iemands fitheid. De Fin Karvonen heeft een formule bedacht die daar wel rekening mee
houdt:
HFoptimaal = HFrust + ((HFmax - HFrust) x ...%)(...% = bv. 65 of 85%)
Bijvoorbeeld:
Je bent 26 jaar. Er
geldt voor jou een HFmax van 194 en een HFrust van 51. Voor een lange
trainingsrit besluit je uit te gaan van een intensiteit tussen 60% - 85%. Mijn
hartslag voor een goede training moet dan ongeveer tussen
Minimum : 51 + ((194 - 51) x 60%) = 137en maximum : 51 + ((194-51) x 85%)= 172
zijn. Op mijn
hartslagmeter programmeer ik dan een ondergrens van 137 en een bovengrens van
172.
Misschien wil je (bv. bij lange
duurloop) trainen aan bv. intensiteit 60%. Stel dan je hartslagmeter in tussen
135 en 140.
Niet meer dan zes liefhebbers voor een
plaatselijk toerke, maar daar zullen de ritten van gisteren wel voor iets
tussen zitten.Een deel van de dames en
heren reden een liefdadigheidsrit voorheen gekend als de rit van de gouverneur
en een zestal machos (eigenlijk masochisten) gingen hun benen en zitvlees
testen in de Parijs-Roubaix voor amateurs.Wij, Danny Fack, Patrick Roels, Axel Troch, Niels Troch en ikzelf reden
onder bekwame begeleiding van Mario Vaneechoutte een van zijn trage
wegel-ritjes.Bij de start krijg ik hetverzoek om nog eens een verslagske uit de mouw te schudden.Ik beloof mijn best te doen, maar enkel en
alleen als er iets de moeite waard is om te vermelden.We vertrekken langs den Boombos en duiken aan
het gewezen zoutfabriek al meteen de Kalkense Meersen in en rijden zo via
Schellebelle, Uitbergen, Wichelen richting Lede en Erpe Mere.De terreinkennis van Mario wordt danig op de
proef gesteld, want de smalle, soms onbestaande wegeltjes liggen goed verscholen
tussen overhangend struikgewas en smalle doorgangen.Graafwerken voor een nieuwe verkaveling
langsheen de spoorweg ergens tussen Lede en Erpe-Mere laten de GPS en hersenen
van Mario op tilt slaan en even weten we begot niemeer waar we zijn.Gelukkig komen we na even zoeken toch weer op
bekende wegen terecht.Net op tijd om
aan te sluiten op een nieuw stuk wegeltjes dat hij nog ergens tussen de soep en
de patatten gevonden had.Dit nieuw
stukske brengt ons tot in de buitenwijken van Aalst, en het moet gezegd worden
dat er een paar schoontjes tussen zaten.Als we weer inpikken op het gekende parcours beginnen we aan mijn
favoriete deel van deze rit: de watermolentoer.De eerste watermolen die we aandoen is de Cottem-molen.
Hier houden we een korte drinkpauze met onze ervaren gids, die niet alleen
bioloog, maar ook amateur ornitoloog en liefhebber vogelaar is.Hij vertelt ons dat dit een van de weinige
plaatsen is waar de zeldzame gele kwikstaart kan gespot worden. En opeens
ontwaart mijn arendsoog de gele kwikstaart, terwijl die andere kiekens
er op staan te kijken gelijk nen uil op nen kluit.Ziehier beste lezers de reden van dit
verslag.Ik slaag er zomaar in op in één
zin vier vogelsoorten op te noemen.Al
is het spotten van zon zeldzaam vogeltje toch ook speciaal.Na de rest van Marios uitleg over verdwenen
soorten zoals de grijze roodborst en purperkop-flierefluiter vervolgen we
richtingRabbautsmolen (Kloosterstraat,
Lede), waar we verder geen opmerkelijke waarnemingen meer doen.Op de terugweg naar huis doet onze
West-Vlaamse vriend er nog een schepke bovenop.Om zeker in het verslag te komen, faket hij tot twee keer toe een
val.Een eerste keer leutig, want bij
zijn tuimeling horen we iets kraken in zijn achterzak.Gelukkig was het iets dat kraakte onder zijn
rug en niet zijn onderrug zelf.De
tweede keer nog leutiger, want terwijl hij ligt te rollen in het gras, neem ik
vlug zijne velo en ga er mee aan de haal.Spijtig was het wegeltje net te smal om met 2 fietsen naast elkaar te
rijden, waardoor hij mij snel terug kan inhalen, anders had hij wel een paar
kilometer mogen stappen.De derde molen,
die aan de Boondocks in Wichelen gunnen we geen stop meer waardig wegens niet
in werking.De laatste kilometers
richting Kalken doet Patje ook zijn duit in het zakje.Aangezien zijn kennis van vogels niet veel
verder gaat dan de huismus, beperkt hij zich tot een beetje te gaan vliegen, en
jaagt het tempo boven de 40 km/u.Goe
bezig.Wegens de paasvakantie van De
Beize wijken we uit naar Den Schorpioen, waar we dit gevleugeld ritje afsluiten
tussen de kippen en hanen op het terras.Als laatste vermeld ik ook de aansluiting van nieuw Modderfokker-lid
Niels Troch, die zich goed uit te slag wist te trekken tussen gasten van 2 keer
zijn leeftijd.
Vrijdag 11 april om 19u30 in de Gym laatste uurtje spinnen op stevige rock muziek. favoriete nummers doormailen naar geert.noe@telenet.be Vanaf vrijdag 18 april opnieuw buiten fietsen en starten om 19u aan Kalkenkerk
Zondag 30 maart - voorbereiding ronde van vlaanderen : een 100-tal km (hellingen en kasseien) starten om 8u aan Kalkenkerk - plaatselijk ritje starten om 8u30 of 9u aan Kalkenkerk
Ik
ben nog maar halfweg de Schriekstraat als er al nen gast ik mijn wiel komt
hangen.Bij nader inzien heeft hij
hetzelfde truiken aan als ik en blijkt het buurman Rudy De Clerck te zijn, die
van een paar honderd meter verder kwam dan ik, en al meteen een gat mocht
dichtrijden.We rijden op t gemakske
richting Kalkendorp waar we op een verlaten kerkplein toekomen.Maar ja, wie komt er nu op tijd op de
afspraak, of zelfs een paar minuten te vroeg.Toch komen er nog een paar voor de klokslag van half negen
aangereden:Peter Rottier, ook van t
Hussevelde, maar een beetje later vertrokken dan ons, Karel Verhoeven, Bijna
van t Hussevelde,Dirk De Boever kwam
van Laarne maar had meewind, Jo Roels maar die woont in t dorp, Axel Troch,
ook van nie ver, en Patje Roels ( ook meewind ).De rest kwam naar goede gewoonte op Kalkens
uur: Danny Fack 8.31u, Luc Krick en Stefan Imschoot 8.32u, en Rudy Rogiers
8.33u.Zelfs vroeger dan normaal, maar
dat komt door zijne nieuwen velo.3 minuten
rapper op 3km, dat belooft voor straks.Met zn twaalven in totaal voor een plaatselijk ritje richting
Waasmunster.Eigenlijk zouden we met 13
geweest zijn, want Mario had aan Karel beloofd ook zeker van de partij te
zullen zijn.Niet dus, waardoor er
eentje niet gelukkig was om zonder zijn boezemvriend op pad te moeten.Ik tracht Karel nog een beetje te troosten,
en zeg hem dat hij nog wel een paar nieuwe vriendjes kan bijmaken, maar
ontgoocheld als hij is gaat hij bij momenten van pure colleire keihard op kop
rijden.Tot zover de nieuwe
vriendjes.We zijn nog maar net aan de
windmolens van de Bontickstraat als Dirk te kennen geeft dat zijn voorband een
beetje te plat staat en een beetje moet bijgepompt worden.Danny, pomper van dienst, klaart de klus in
een wip en we kunnen verder vlammen. De Durme-dijk van Lokeren naar Waasmunster
is ook zon stukje waar naar goede gewoonte deftig wordt doorgevlamd met
snelheden tussen de 35 en 40km/u. Het stuk onverharde dijk dat daarop volgt
ligt er ook vrij goed bij, waardoor ook hier de teller tussen de 30 en 35/u
blijft schommelen. Gelukkig krijgen we
na dit lastig stuk een korte pauze voor een technische interventie.De band van Dirk blijft het blijkbaar toch
niet houden en moet hersteld worden, waarna Danny opnieuw zijn pomptechniek kan
laten bewonderen.Eens aangekomen in de
Waasmunsterse bossen is het weer genieten van de mooie wegeltjes waarvoor deze
rit garant staat.In groot contrast met
de massas water en modder van de vorige weken, krijgen we hier en daar zelfs
al een paar zandstroken voor de wielen.Het ooit zo plezante golvend stukje langsheen de E17, ligt er door
boomvellingswerken niet zo goed bij, met hier en daar een paar uitstekende
stenen.Jo probeert deze stenen terug in
de grond te stampen, maar rijdt hierdoor wel zijn achterband lek.Tijd voor een volgende depannage, en voor
Danny wordt het nu bijna pompen of verzuipen.Eigenlijk verdient die gast toch wel een dikke proficiat voor zijn
barmhartigheid, want vorige week hielp hij ook al een 80 jarige wielertoerist
uit de nood.Ook die had problemen met
zijn achterband, en Danny deed wat hij zo goed kan, pompen.En ook al is dat dan het enige wat hij zo
goed kan, toch een welgemeende chapeau. Via de Mira-brug rijden we eerst nog een
lusje naar het Pilleceinbos, waarna bij het terugkeren de liefhebbers het
gewijzigde BMX parcourtje kunnen verkennen.Patrick laat zich toch verrassen door een van de aanpassingen en maakt
een kleine uitschuiver.Niet erg, maar
wel in t verslag.De terugweg naar
Kalken gaat via Hamme met wind op kop, dus is het kwestie van u zo goed
mogelijk weg te steken achter de tempobeulen op kop.Maar plotseling, ergens ter hoogte van Zele
is Axel het beu, en houdt hij de pedalen stil.Teveel last in zijne rug.Nie
moeilijk, met al dat geduw.Het tempo
gaat 5 per uur naar omlaag, en zo kunnen we zowaar een babbelke slaan met de
gast naast ons.In mijn geval met
Peter.Als ik hem vraag of hij weet dat de
oorspronkelijk naam van Cafe De Beize, Den Hollander was, valt hij bijna van
zijn velo van t verschieten.En waren
dat dan ook echt Nederlanders die de zaak uitbaatten? vraagt hij. Nee,
antwoord ik, dat waren naar het schijnt sympathieke mensen.Bij aankomst in De Beize is het zoeken voor
een plaatsje want onze vaste stek blijkt ingenomen een paar sympathieke
lopers.Hierdoor moesten de
damesfietsers en begeleiders op de plaats van de kaarters gaan zitten, en wij
aan de hoge tafelkes van de zondagmiddag-aperitievers.
Bijgevolg
de volledige planning en tafelschikking overhoop.Volgende week toch misschien een beetje
vroeger afzakken, of vragen aan Koen dat hij reservaties aanvaard?
Het verslag van de rit op zondag 2 maart kan je best
vergelijken met het verhaaltje van de 10 kleine negertjes. We vertrokken om
8u30 richting t kuipke om aldaar mee te rijden in de omloop van het
Nieuwsblad. Gerd V, Dirk DB, Rudy V, Ivan R, Peter (den Hollander), Steven DM,
Luc K, Jan W, Axel T, Geert S, Bart VH en Stefan I. 12 blauw grijze negertjes.
Eens in t kuipken kwam er nog een 13de bij want Johan VH stond ons
daar op te wachten.
Enfin, t was daar behoorlijk druk en te midden een groot pak wielertoeristen
vertrokken we. Eerst wat geharrewar om stad Gent uit te rijden. Sommigen
dachten er nog even aan om verder t stad in te rijden om daar de
glasstructuurstraat te gaan bekijken maar dat idee werd al snel opgeborgen.
Vervolgens was het vechten tegen de wind op de Scheldedijk richting Gavere. Wat
het was is niet echt duidelijk maar het zien van al die koersmannekes, ook wel
es baanjeanetten genoemd, werkte als een lap op een rode stier of hoe zit dat
ook weer. In alle geval bij zo een groepje wielertoeristen blijven, het tempo
aldus een beetje lager en elk van ons uit de wind: neen, daar was geen sprake
van. Bart besloot al snel voor de 95 km te gaan, versnelde en weg was negerken
1. Johan achteraan besloot de rest te laten rijden en weg was negerken 2. Even
later nam ook negerken 3: Axel, hetzelfde besluit. De rest denderde voort en
aan de kop werd nu vlot afgewisseld tss Dirk, Gert, Stefan en koersdirecteur
Jan. Maar plots verscheen Peter op kop, ging het nog wat sneller en werd er
niet meer over rondgedraaid. Negerken 4 in casu Peter blies zichzelf daar zo
wat op, beetje verder ondernam Steven DM, net terug uit China, dezelfde
kamikaze act. Negerken 6 Ivan sprak plots de gevleugelde woorden: miljaarde,
da hangt hier mijn klote uit op dienen stomme dijk. Bij de eerst volgende
mogelijkheid tot afslaan verloren we dan ook negerken Peter, als chinees
vermomde neger Steven en negerken Ivan. Met de 7 overgeblevenen kwamen we in de
bergzone aan en werd het best leuk. Hier en daar wat rode lichten aan
wegenwerken en een plasstop zorgden voor wat recup. Even later kwamen we aan de
Molenberg die er glad en modderig bij lag. Hierdoor stonden nagenoeg alle
wielertoeristen in de eerste en steilste bocht stil wat voor een beetje paniek
zorgde bij Dirk en die eveneens voet aan grond zette. Jan zette zijn dibidibi
klep open: riep pardon en opende de weg voor de rest. Geert vroeg nog of er
ook een wandeltocht passeerde maar kreeg hierop geen antwoord. Van toen af zat
het spel op de wagen en werd er stevig doorgetrokken, in de Paddestraat ontbond
Gerd zijn duivels en was het pompen of verzuipen, echter niet voor Dirk,
waarschijnlijk uitgerust van zijn wandeling, voor wie het nog niet snel genoeg
ging. Enkel Jan kon hem nog volgen.
Na de bevoorrading werd er door iemand gezegd: Ik kan geen kasseien meer
zien. Vijf meter later was het echter opnieuw van dat. Nog wat later kwam we
aan de langemunte en werd er besloten de kinderkopkes links te laten en rechts
via Oosterzele huiswaarts te rijden. Negerkes Jan, Dirk en Gerd besloten recht
naar huis te rijden zodat wemaar met 4
voldane zwartjes aan de Beize toekwamen. We werden er door de volgende 9uur
missionarissen opgevangen: Annemie, Nadine, Karin, Sabine, Machteld, Johan,
Jurgen en Dirk.
De Spinningdales organiseren een marathon voor het goede doel ! Zaterdag 22 maart in The Gym te Wetteren In de voormiddag zijn de lessen reeds volzet. Om 13u30 / 14u30 en 15u30
zijn er nog plaatsen vrij. Vlug reserveren is de boodschap.Inschrijven kan nog !
Kostprijs 10 euro ( drankje inclusief ) integraal bestemd voor Sunshine4kids een project voor Keniaanse schoolkinderen.
Inschrijven ( per uur of per blok ) bij Rudy Vergeylen 0475 850163
Zondag 9 februari mountainbiketocht te Hamme of plaatselijk ritje Starten aan Kalkenkerk om 8u30 Dames en C's plaatselijk ritje Starten aan Kalkenkerk om 9u.
Op algemeen
verzoek, nog ne keer een verslagske, want het is niet omdat er niet geschreven
wordt, dat De Modderfokkers ook niet rijden.Al is er van modder de laatste tijd niet veel sprake, want door de natte
kwakkelwinter, kiezen we de laatste weken nogal vaak voor een ritje op de
weg.De aangekondigde rit naar
Hamme-Zogge ( of Hamme-Zochte zoals Rudy het noemt ) valt door de overvloedige
regen van vorige nacht ook in het water.Danny had gisterenavond nochtans veel reclame gemaakt, en ten stelligste
beloofd aan Jonatan Driessen dat hij zeker zou rijden.Niet dus. Wie er wel waren: Jonatan dus, Rudy
Rogiers, Vergeylen en De Clerck, Jo en Patrick Roels, Dirk De Boever, Luc
Krick, Gert Vergult en ikzelf.In plaats
van een zoveelste ritje op de weg stelt Clerksken een toerke voor dat hij vorige week is gaan verkennen.De kanten van Moerbeke heeft hij een stukske
bos gevonden waar het al bij al nog redelijk deftig ligt. Op een lang en lastig
stuk kassei tussen Eksaarde en Moerbeke worden de beentjes voor de eerste keer
getest, en ik stel met plezier vast dat ik al bij al vlot mee ga met de bende,
al begint het op het einde toch serieus te pieken.Gelukkig krijgen we na deze beproeving een
rustiger stukje ingelast, kwestie van iedereen een beetje op adem te laten
komen. Als we al een tijdje in de Moerbeekse bossen aan het rondcrossen zijn,
beginnen we toch te beseffen de ene zijn deftig voor een ander eerder ne
vettigen boel is.Terwijl we na zon
deftig ( vettig ) stukske bos even halt houden voor een hergroepering, merkt
Rudy R op dat het tussen de plassen toch vrij droog is, en dat er inderdaad
bijna geen modder ligt, enkel aarde gemengd met water.Na een verbindingsstukske over de weg pikken
we als vervolg nog de vaste toer in de Sidmarbossen mee, waar we ons hartje nog
eens kunnen ophalen, en waar het wel nog deftig ligt. Toch slagen zowel Jo als Jonatan erin om een
tuimelperte te zetten.Ik weet nu niet
wie eerst onderuit ging, was het nu JonaJonathanofJonathannaJo?Speelt geen rol, als het al zo moeilijk is om
te lezen, dan is het zeker niet makkelijk om te onthouden.De reden van hun duik? Bij Jo kunnen we het
excuus inroepen dat hij zijn nief vliegmachien nog niet volledig onder controle
heeft, en bij Jonatan zal de vermoeidheid er wel voor wat tussen zitten.De terugweg naar Kalken wordt voor hem zelfs
een ware beproeving, want zomaar meerijden met de grote mensen zonder
voorbereiding laat zich op het einde wel voelen.Maar met hier en daar een duwtje in de rug
haalt hij toch de aankomst, al hangt hij op het laatste eerder onder dan tussen
zijne kader.Toch ne dikke chapeau voor
Jonatan om na vele maanden zonder fiets, en ondertussen een paar kindjes
opvoeden een geslaagd wederoptreden te maken.Daar kan zijn uitdager Danny nog een lesje van leren.
' Wat
een team vandaag super sterke Bjorn met een 2e plaats en met Kevin
inclusief eindigen we met 5 binnen de eerste 15. Ikzelf was niet super
maar toch nog 12. Beachbikers hebben hun naam eer aan gedaan! Bart '
Wie gaat mee op MF weekend ? van vrijdag 27 tot zondag 29 juni 2014 naar BLOSO Hofstade ( Zemst - Mechelen ) Gelieve je dan vlug in te schrijven bij annemie_vandevoorde@hotmail.com
Op 15 augustus 2013 werd trainingskameraad Patrick tijdens een
trainingstocht aangereden door een wagen. Sindsdien is Patrick nog
steeds aan het revalideren in het UZ te Gent.
Op 22 februari 2014 wordt te Aalter een benefiet georganiseerd voor Patrick: namelijk een koers op rollen.
Rogiers Ivan49/ Troch
Axel 49/ De Clercq Rudy 40/ Krick Luc39/ Rogiers Rudy 35/ Vanden Putte Els 35/Imschoot Stefan 34/ Roels Jo 28/ De
Boever Dirk 25/ Fack Daniel24/
Vergeylen Rudy 23/ Schepens Geert21/
Willems Jan 21/ Roels Patrick 20/ Van de Voorde Annemie19/ Vaneechoutte Mario 19/ Fack Nadine 17/ Van Waes Nancy 15/ De
Cock Carla 13/ Roels Guy 13/ De Neve Karine 12/ Poelman Johan 12/ Vergult Gert 12/
Bisschop Thomas 11/ De Mey Steven 11/ Turneer Machteld 11/ Goossens Carlo 10/ PraetAnn10/
Van Hulle Johan 10/ Rottier Peter 10/ Van Hecke Bart 9/ Vion Jurgen 9/ Poelman
Davy 8/ Van Hecke Ronny 8/ De Gussem Linda 7/ De Neve Sabine 6/ Hanselaer Dirk 6/
De Schoenmaecker Christine 5/ Dhomme Philippe 5/ Poelman Danny 4/ Vandesteen
Frank 4/ Vanderzypen Kenneth 4/ Blancquaert Gunter 3/ SchellaertHans 3/ Verhoeven Karel 3/ De Paepe Kenneth
2/ Driesen Jonatan 2/ Laureyns Cedric2/
Poelman Wim 2/ Troch Eddy 2/ Van Imschoot Veerle 2/ Imschoot Renske 1/ Neus
Robbe 1/ Neus Tom 1/ Neus Tom 1/ Praet Leen 1/ Roelandt Marc 1/ Van den Berghe
Tom1/
.
.
' Dickie op mountainbike.be
 "Smile"){kind=icon}
. 
