verslag rit 17 mei naar het plaatselijke waasmunster
17 Mei 2009: Plaatselijk-Waasmunster.
Als ik rond 5u even opsta voor een sanitaire pauze, zie ik dat het goed aan het regenen is.Toemme toch.Maar aangezien ik vorige week ook al forfait moest geven wegens ziekte, wil ik vandaag zeker rijden.Kwestie van de conditie, voor zover die er al is, toch een beetje op peil te houden.Mijn schietgebedje wordt verhoord, want als ik opsta, is het op hier en daar een plasje na, droog.Wijle,ik en t vrouwke, weg dus. Op het kerkplein worden we opgewacht door Tim en Tom, De 3 Rudys, Dirk H, Bart VH, Geert S, Jan W en Luc Krick, die vorige week nog jarig was.Aangezien Danny F er niet bij is, besluiten wij het kussen over te laten aan de dames: Nadine, Els ( de vriendin van Jo ), Linda, Carla, Annemie en Christines O en DS. Na het vervullen van de formaliteiten kunnen we vertrekken.We maken nog een tussenlanding in de Portugiezenstraat om nieuwe remblokjes op Tom zijne velo te steken, en gaan dan in gestrekte draf richting Waasmunster.Over de brug van Hussevelde, stuurt Rudy ons naar rechts voor een eerste verassing.We rijden via de dienstweg van de Carrestel naar de Bontinckstraat, en gaan dan de spiertjes losdokkeren op de Vogelzang. Joepie!!!! Vanaf Lokeren volgen we de Durmedijk, die we even verlaten om onder de E17 te duiken.Het vervolg van de dijk, dat bij de mountainbikers bekend staat als den tingeldijk , is onverhard, maar al bij al goed berijdbaar.Behalve voor Tim.Die gaat iets te hevig door een bocht, en bijgevolg op zijn euh zij. Als we het onverharde gedeelte verlaten, komen we terug samen, en stellen we vast dat de nieuwe truikes van de modderfokkers niet goed tegen t vuil kunnen.Het scheelt niet veel, of we krijgen nog meer vuile truikes.Op een stuk met mos en moddervlekken proberen Geert, Luk en ikzelf een stukje simultaan-slippen, en gaan bijna gelijktijdig onderuit.Met de nadruk niet op, bijna gelijk, maar, bijna onderuit. Eens in Waasmunster kunnen we opnieuw genieten van de mooie wegeltjes en bosstroken.Behalve Tim, die is nog onder de indruk van zijn duik, en besluit alleen terug te keren.Op onze terugweg kunnen we het BMX-parcourtje aan de Mira-brug niet laten liggen, en keren dan, via Hamme en Zele terug richting Kalken. Ik was al een tijdje aan hetpompen, maar op het einde wordt het toch nog bijna verzuipen.Een tempoken van 32 a 34per uur is voor Bart niet genoeg, en op t gemaksken gaan we naar 37-38 per uur. Als ik hem erop wijs dat dit toch te rap is, zegt hij dat hij geen kilometriekske op heeft.Ik antwoord dat ik er wel een heb, en dat hij het wel zal horen aan mijn gevloek als het weer te rap gaat.Een eindspurtje zie ik al zeker niet meer zitten, maar terwijl de podiumplaatsen besproken worden, glip ik toch als eerste De Beize binnen.Laat ze maar zeggen dat het aan de meet is dat de prijzen gedeeld worden, ik weet wel beter.
Ivan.
Ivan merkt op: waar blijven die andere verslaggevers!!!
het was opnieuw rotweer, maar toch 60 fietsers aan de start. de modderfokkers deden het fantastisch als begleiders en bezemwagen. foto's op: http://picasaweb.google.be/fietsenvooroigo
Vrijdagmorgen, goe weer en congé, wat moet nen mens nog meer hebben.
Samen met Rudy V starten we naar Gent. We moeten wel nog langs bij Eric V, waar ook Geert S en Jan W staan te wachten.
Langs de vaart in Gent kunnen we nog wat profiteren van twee wielrenners(wel al gepensioneerd). We blijven ze maar volgen, gelukkig zijn er nog die wakker zijn om in Zwijnaarde te zien dat we verkeerd zijn. Maar het komt vandaag toch op geen kilometerje aan.
Ginds ter plaatse komt ook Danny P met nog iemand aan, hij ziet er in ieder geval goed uit na de kroegentocht van gisteren. Ivan R en Thomas zijn meegekomen met de meisjes met de auto. De meisjes zijn Rita, Nadine, Christine, Arian en Carla.
We vertrekken voor de 65 kilometer, de dames gaan voor 45 of 50 km.
Na 500 meter is het scheenbeen van Rudy V al wat geschonden, een brugje liep over.
Danny en zijn kamaraad, besluiten na korte tijd om afzonderlijk te rijden.
Er wordt met momenten stevig doorgereden op het droge parkoer. Het wordt zwaar voor Thomas, later ook voor Geert en nog wat later ook voor Ivan.
Bij de eerste bevoorrading maakt Geert een opmerking over onze benen. Onze benen zouden kunnen dienen voor weidestaken, met dat verschil dat die van hem ergens in het midden zouden staan en deze van mij op nen hoek.
Maar niet te vergeten dat die beentjes van mij wel 0.1 ton moeten meesleuren, velo inbegrepen wel te verstaan.
Ondanks dat moet ik wat later, op de stroken met putten en stenen, ook het drietal Jan , Rudy en Eric lossen. Eric die trouwens in goeden doen is.
Op een gegeven moment is er terug een afscheiding van de drie koplopers, met wat hulp van een vreemde mountainbiker kunnen we het gat verkleinen hiervoor moeten we wel rond de 40 per uur rijden op nen verharde weg. Als we dan de voorsten hun achterlicht zien, hebben ze de plesante opmerking we zijn verkeerd gereden. Ook Ivan en Geert hebben het pijltje gemist, alleen Thomas heeft het wel gezien, alé dienen voorhem sloeg af en hij is gevolgd. Maar zo heeft hij toch ook op kop gereden.
We komen ook de vrouwen eens tegen al is het dan met panne. Een behulpzame jonge man heeft net een andere band gestoken in de fiets van Christine.
Bij aankomst kunnen we genieten van vloeibare bevoorrading, tot iedereen arriveert.
Carla heeft ook wel wat diep geweest en voelt zich niet zo goed. Dus er wordt gewikt en gewogen hoe er zal worden terug gereden. Jan vertrekt alleen om toch wat op tijd thuis te zijn.
Danny moet vandaar naar Zomergem.
Thomas neemt het stuur van de auto van Nadine over en zo kunnen Nadine en Rita met de fiets mee. Uiteindelijk bollen we met de twee dames en Rudy, Eric, Ivan en ikzelf terug huiswaarts.
In klein Ledeberg is de laatste bevoorrading. Het is wel gezellig in het zonnetje, jammer dat het bier dan zo snel verdampt hé.
Rudy zijne kompjoeter lag in panne, dus werden er geen mailkes gestuurd, maar via-via, kwam het bericht toch op den blog.Om 8u vertrekken met de velo, of om 8.30 mee den auto.
De 3 tenoren ( Rudyrudyrudy ), Gunter, Thomas ( Bisschop ) Tom, Jo, Patje, Jan, Dirk DB, Danny F, Pascal, Eric, en ikke.Nadine ziet het ook zitten om goe opgewarmd aan de start te komen, en rijdt met de mannekes mee.Aan het einde van den langenend staat die andere straffe madam, Rita, samen met Eric ons op te wachten om de 20Km naar SLH op een schoon tempoken af te werken.
Als we na lang aanschuiven toch ingeschreven raken, kunnen we beginnen aan de Serge Baguet Classic.Al na enkele km worden we een bosje ingestuurd voor een technisch stukje, en nog geen 2 bochten verder ligt Pascal al op zijn zij.Altijd goe voor t verslag, denk ik bij mezelf.Het staat nu 100% vast. Eric heeft zijn titel van tuimelkampioen afgestaan aan Pascal.Lang kan ik echter niet genieten van het binnenpretje, want even verder slipt op een steil klimmetje mijn achterwiel door, en lig ik zelf tussen de struiken.Dirk DB is de volgende.Alswe stoppen voor een lekke band van Rudy V. vergeet hij zijn voet los te klikken, met het bekende gevolg. Op zijn .Terwijl de pechdienst aan het werk gaat, stel ik voor dat de mindere goden een beetje voorsprong nemen op een normaal tempo.
We zijn al een tijdje verder als Eric en Jo ook nog komen aansluiten.Eric zegt dat hij serieus heeft moeten doorvlammen op tot bij ons te raken.Toen hij Rudy DC zag vertrekken, heeft hij nog even getwijfeld om het goede voorbeeld te volgen.Ik zeg hem dat als Rudy vertrekt, hij niet moet twijfelen, maar moe rijden.Nog voor de rest terug bij ons komt noteren we de 4e duik.Deze keer is het Thomas.In een veldwegel heeft hij te veel oog voor voorbijwandelend vrouwelijk schoon, en moet dit met een tuimelperte bekopen.Waarschijnlijk zat hij al een beetje zochte ook, want als we even later terug samen zijn, en het tempo de hoogte ingaat, haakt hij af en rijdt op zijn eigen tempo verder.
De kilometers van de heenreis, en het golvend parcours beginnen ook bij anderen door te wegen, en als we ter hoogte van Oosterzele de grote baan kruisen, stelt Rudy DC voor om vanaf hier rechtstreeks naar huis te rijden.Het vooruitzicht van nog 15 lastige km op het parcours, en de terugreis van 17 aan 35 per uur schrikt ook mij en Gunter af, en met zn drieën gaan we richting Kalken.Onderweg rapen we ook nog Thomas op. Zelden iemand zo gelukkig geweten om ons te zien.
We komen aan in De Beize met 85Km op de teller.Even later gevolgd door Rita en Nadine die op hun gemakske de 45Km ( +2x17=79 ) reden.Als later de rest van de bende, met in totaal zon ±100km in de benen toekomen, is de bende kompleet.
verstrooide modderfokkers die het lidmaatschap bij de wbv nog niet bevestigden of nieuwe leden kunnen nog steeds terecht op: http://www.wielerbondvlaanderen.be/ (ledeninfo-> lid worden) om veilig verzekerd te fietsen.
op 01:57 worden christine, annemie en els ingehaald. en op 02:13 zie je hoe de rappe gast, die ons de pas afsneed, toch niet zo vaardig bleek als hij dacht. zijn maten hebben er wat werk aan om hem uit de prikkeldraad te bevrijden.
wegens 'niet in te halen' zijn de mannen helaas niet te zien, denk ik.
een klein groepje* trok naar mazenzele. het motregende en de paadjes waren vettig glibberig.
de mannen slaagden er niet in om de pijlen te volgen en waren tot ieders grote verwondering na 36 km (ipv 50) al terug aan de start. enkel luc reed foutloos (zegt hij). jo had pech en daardoor na 40 km afgehaakt.
de dames reden de geplande kilometers (30). els testte de nieuwe helm en ging daarvoor kopje onder in een zee van brandnetels.
*bart dirk erik gunter jan jo luc pat rudy ann annemie ariane carla christine els nancy
het is het filmverslag van de vrijdagse rit naar wachtebeke. je hoort de aanmoedigingen van cameraman eRVee. we starten langs de terreinen van de bevriende voetbalclub. en angèle, herken je ook de afsluiting van de buren?
Jullie favoriete voetbalclub, Hoger Op Kalken, kan zondag 26/04/09 bij winst tegen Grembergen en bij verlies of gelijk spel van Bambrugge tegen Lebbeke kampioen spelen. De kans is reëel als je weet dat Lebbeke de derde periodetitel wil winnen en hiervoor minstens 1 punt nodig heeft.
Hierdoor zou Hoger Op voor het eerst de stap naar eerste provinciale zetten, na een verblijf van 10 seizoenen in 2de provinciale met de laatste 4 seizoenen 3 maal de 2de plaats. Door deze promotie blijven wij ook minstens één reeks hoger spelen dan de 2de ploeg van 't stad, KVV Laarne-Kalken.
Wij hopen op jullie talrijke aanwezigheid bij deze laatste wedstrijd in de reguliere competitie op het veld van Grembergen om 15u00. Pikant detail bij deze confrontatie is het feit dat bij onze tegenstander Kris Buydts, de trainer van de vorige 4 seizoenen van Hoger Op, trainer is.
Spelers, trainers en bestuur danken jullie alvast voor jullie aanwezigheid.
Op paasmaandag waren Jan en ik terug vroeg op om naar Grand Halleux te rijden voor de eerste race in het EBBT circuit. Het ging hem om ne race van 45 km en dit over 2 ronden, 1 van 23 km en een tweede van 22km.
We waren goed op tijd en konden ons rustig klaarmaken en inrijden. Den hartslag ging nie zo vlot naar omhoog maar de wegen des te meer.
Tijdens de opwarming een kort gesprek met Bart Van Hecke waar we al hoorden dat hij zich nie goe voelde. Ik zei dat hij geen excuses had, Hermida die ook den Cape Epic gereden had, had zondag de wereldbeker in Zuid Afrika gewonnen. Bleek dat Hermida de Cape Epic als training gereden had.
Het werd stilaan tijd om naar de start te rijden en onze plaats in te nemen. We stonden redelijk vooraan, maar 10 meter achter de eersten. In de start ging alles vlotjes, we gingen goed mee. Na een paar honderd meters zag ik Jan voor me uit rijden maar op een te overbruggen afstand.
Jan zat aan de staart van de eerste groep, ik zat aan de staart van een groepje daarachter. Het ging toch iets te snel voor mij, vooral het feit dat ik altijd maar mannen zag passeren die vlotter reden. Bij iedere man die ik zag passeren zakte mijnen moed dieper in de schoenen. Als ge vooraan start moet ge stark starten en ik had niet het gevoel dat ik goed mee was, dit bleek achteraf nog goed mee te vallen.
Terwijl ik de grote groep zag wegrijden was Bart de forcing op kop aan het voeren. In de eerste klim was hij 100 meter voor de grote groep aan het rijden, Nicolas Vermeulen liet begaan want hij ging Bart als springplank gebruiken. Al dit gebeurde en Nicolas won de wedstrijd met 4min voorsprong.
In een van mijn goeie momenten, als ik als ne steen naar beneden vlieg, kom ik terug op de groep die me achterlieten in de klim. Maar dan sloeg het noodlot toe. Klapband eerst dacht ik dat de specie die in den band zit het gat zou vullen maar t was een scheur en da vult moeilijk. Band verwisselen, eten en terug verder, terug stoppen want in mijn haast vergeten mijn ventiel te sluiten. Lucht bijvullen en ventiel sluiten, verder rijden. Te snel van grote naar kleine plateau schakelen en ketting manueel op de plateau leggen. Ne keer goe vloeken en kalm worden. Terug in mijn tempo geraken en deelnemers beginnen inhalen.
Ik begon me terug goe te voelen en bij iedere deelnemer die ik inhaalde begon ik me beter te voelen.
Bij het eindigen van de eerste ronde had ik 1:09:53 op de klok, dat is net geen 20 gem. En dit met verwisselen van den band.
Na de finish terug klimmen en door het bos de Wanne op, ik bleef deelnemers inhalen en ik ging er nog ne patat op geven. Terug een afdaling, deze liep goed was niet te breed en 100 meter voor het einde een modderig stuksken met een diepe groef, er was genoeg plaats naast maar door de snelheid schrok ik als ik de groef zag en reed er in. Mijn wiel blokkeerde en ik vloog over de fiets en eindig met mijn helm in den berm. Ben terug op mijnen fiets gesprongen, zag dat mijn voorrem raar stond en beneden met ik gestopt om van de slag te bekomen. Daar voelde ik dat mijne nek en schouder stijf worden en zag dat mijn remhendel afgebroken was waardoor ik nie meer verder kon.
De afdaling te voet naar omhoog om daar een kortere weg naar de finish te nemen. Wat me opviel was dat die andere deelnemers aan dat modderig stuk remden en voorzichtig doorreden.
Aan de finish was Bart verrast dat ik er al was en ik verrast dat hij al gewassen was. Bleek dat de jus rap uit de benen was en de goesting in zijn schoenen zat.
De Jan daar en tegen bleef maar doorstomen. Hij bleef andere deelnemers inhalen en had oog op één van zijn betere uitslagen tot ook bij hem het noodlot toesloeg. Platten band, hij dacht om snel naar de finish te stappen maar het bleek nog 5 à 6 km te zijn. Hij heeft eerst schuim in zijnen band gespoten, maar van de moment dat hij vertrok spoot het er direct uit. Het gat was ook te groot. Dan maar nen band gestoken om verder te rijden en toch nog een paar deelnemers terug te nemen( nog een vijftal van de 40 die hem gepasseerd waren). Hij eindigde toch nog op een prachtige 103 de plaats. Nie slecht voor amateurs da we zijn.
Al bij al content van den dag en van de organisatie, ne schone rit enig minpunt : water tekort. Bike wash 2 spuiten, douches 3 koppen. Voor zon deelnemersveld is dit te weinig.
Volgende afspraak is in Waimes(21/05) en Theux( 01/06) Ik hoop dat we met meer modderfokkers zijn om de strijd tegen de ardennen aan te gaan.
