We verzamelen om 8.30u voor een plaatselijk ritje. De mannen van de vliegende brigade zijn al een uurtje geleden vertrokken om Lille en omliggende onveilig te maken. Ze waren met 6: Rudy Rogiers, Rudy Vergeylen, Jan Willems, Patrick Roels, Jo Roels en Pascal Lippens. Wij waren met 10. Rudy en Eddy De Clercq, Geert Bracke, Luc Krick, Danny Fack, Tom Vandenberghe, Peter van Kerckhove, Danny Poelman, Dirk De Boever en ikzelf. Zoals je ziet, ook enkele A-kes. Zij kozen vandaag voor het goede gezelschap, in plaats van de verre verplaatsing. Tom stelt voor de pijltjes van de rit in Gentbrugge van zaterdag te volgen, Maar de Clercq-skes hebben gisteren de tocht al gereden, en konden vertellen dat het een grote modderbedoening was. Niet dus. We kiezen uiteindelijk voor de klassieker Wachtebeke-domein Puyenbroeck, een rit die er al van bij het begin tussen zit, maar nu toch al een tijdje geleden gereden is. Bij gebrek aan de vaste routeplanners neem ik de taak van navigator op mij, en stel tevreden vast, dat het geheugen nog goe marcheerd. Geen ene keer verkeerd gereden. In het domein zelf, ligt het redelijk vettig, en moeten we af en toe stoppen op afgewaaide takken opzij de leggen, maar het blijft berijdbaar. Voor de meesten toch, want als op een van de zwaardere stukken Danny P. de achtervolging inzet op een ontsnapte Luc, gaat hij sierlijk onderuit. Hij krabbelt rap overeind, maar niet rap genoeg om te ontkomen aan een tuimelvermelding in t verslag. Peter is ondertussen al een paar keer diep geweest, en als ik hem vraag hoe het gaat, antwoord hij afzien, jong. 5 Maand geleden dak nog op de fiets gezeten heb. Ik zeg hem dat hij nog veel Frietamientjes zal moeten eten, voor hij weer op niveau zal zitten. Op de terugtocht naar Kalken merken we dat wij niet als enige Mtb-ers op weg zijn. Ter hoogte van t Heiende in Lokeren, zien we nog net de Moddermiekes, Carla, Arianne en Christine Oosterlinck ons pad kruisen. De laatste brug begint bij de heroptredende Geert en Tom serieus door te wegen, maar toch word ik door een lachende Tom voorbij gereden. Zij het dan wel dat hij geduwd wordt door Rudy, die op zijn beurt geduwd wordt door Danny F. Ik stel voor ook wat mee te duwen, maar hang mij onopvallend aan het truiken van Tom. Zo geraken we samen boven. De aankomst in De Beize gaat met tussenpozen. Eerst wij, de B&A-kes, dan de Lille-gangers, de miekes, en zelfs nog ne verloren gelopen Rosten Senna. Korte samenvatting van de rit in Lille: Rudy V duikt in een gracht en steek nog net met zijn benen boven het gras. Rudy R is cameraman van dienst, en filmt al rijden met de camera in de hand (gaat wel bijna onderuit op de hardgevroren moddersporen), en Jo Roels is zaterdag een beetje doorgezakt en heeft zijn bed niet gezien ( Ik ook niet, want als ik in mijn bed kruip is het donker, en doe ik mijn ogen toe ).
Wie ik echter niet meer gezien heb is Nadine. Die was er blijkbaar op haar eentje op uit en was wat verloren gereden. Hopelijk is ze toch nog op tijd in De Beize geraakt, want de Scampis waarop Koen ons trakteerde waren hééééééél lekkerrrrrrrrrrrrrr.
de A's, de B's, vertrekken om 7u30, om 8u30, om 10 uur, 11 uur, naar lille, rond de kerktoren, uitslapen na een avondje uit, met de dochter opstap...alles kan. Maar 1 ding is zeker: we eindigen in de beize.
ja, 't is weer zo ver: zaterdag 28 februari doet de omloop kalken aan. rond 12u20 worden de renners verwacht ter hoogte van de biertent bij rudy vergeylen.
wij verwachten uiteraard veel supporters, want het wordt weer een leuke boel.
Gelukkig ben ik van nature nogal rustig van aard, anders zoud ge der nog stress van krijgen. Waar ik vroeger enkel moest vechten tegen het blanco blad, word ik nu ook nog onder tijdsdruk gezet door de redactie van de nieuwe blog van De Modderfokkers. Daar staat sinds maandag een kader met de tekst HIER KOMT WELDRA HET VERSLAG VAN DE RIT DOOR IVAN Voorheen kon ik nog kiezen. Schrijf ik nu niet, of schrijf ik wel, maar nu heb ik het op voorhand aan mijn vel.
We reden zondag nog eens de kapellekensbaan. Neen, niet die van Louis-Paul Boon, maar een ritje, uitgestippeld door Rudy DC. Normaal een ritje voor de B-kes, maar bij gebrek aan inspiratie van de As, een gezamelijke tocht. We vertrekken met de wind in de rug, en op algemeen verzoek (uitgezonderd Geert S), gaan we voor de 2e keer via de Zauwwegel. De brede voeg in het midden van het brugje is ondertussen vakkundig dichtgevoegd door voegwerken Rudy Rogiers, en iedereen blijft overeind (ook Geert S. dus). De heenreis verloop vlot, maar eens we de Kruiskapel voorbij zijn krijgen we de wind op kop. Het is ondertussen ook beginnen regenen, en het lastigste deel moet nog komen. Bij het oprijden van de Moervaartdijk zit ik nog redelijk vooraan, maar het is zwaar en blijft maar duren. De ene na de andere rijdt me voorbij, en als ik helemaal achteraan zit laat Rudy R zich uitzakken om mij een beetje uit de wind te zetten. Beetje bij beetje, en met af en toe een duwtje in de rug, komen we terug bij de rest. Als ik met een laatste krachtsinspanning nog net voorbij Mario geraak, zakt bij hem de moed in de schoenen. Zo diep zelfs, dat wanneer we terug op de berijdbare weg komen, hij afhaakt en alleen terug naar huis fietst. Stel je voor, als ik dat doe, kan ik elke week alleen terug. Net als ik denk dat we het kwaadste wel gehad hebben, krijgen we als uitsmijter de kasseistrook van de Vogelzang voor de wielen. Nog ne keer sterven dus. Eens dit achter de rug besluiten we wegens sluitdag van De Beize, af te zakken naar De Schorpioen. Zodra Jo dit te horen krijgt is hij niet meer te houden, en gaat er alleen vandoor. Niet voor lang echter, want de eerste brug, die van DHanselaerstraat, is een brug te ver. Als op het einde van de Zomerstraat de eindspurt ingezet word, en de duwers ons in de steek laten, merk ik dat ik toch niet de enige was met flanellen benen. In de verte zie ik nog dat Rudy R het vlot haalt van de rest. Na ik wat bekomen ben bij een Ice-tea-ken ( dat hebben ze daar ook in De Schorpioen ) maak ik mijn lijstje van de aanwezigen op. We vertrokken met 15. De Hanselaerkes, Dirk, Frank en Svevo, die na enkele kilometers alleen verder gingen. Rudy Vergeylen , Rogiers en De Clercq, Geert Schepens, Jojo Roels, Mari-jojo Vaneechoutte, Geert Schepens, Bart Van Hecke, Dirk De Boever, Tim Raman, Frank Vandesteene en Patje Roels, maar diene vijftiende schiet mij maar niet te binnen. Ik overloop met de aanwezigen het lijstje, en vraag of zij nog weten wie ontbreekt. Awel gij toch, kieken, antwoorden ze in koor. Ikke dus. Als even later de superladys Rita en Nadine arriveren, is den hoop copleet, en kunnen we aftellen tot volgende week.
Drie dames zijn op post, zijnde Ariane, Machteld en ikke.
Afspraak half 9 aan de kerk....
Om half 9 komt Marc Roelandt daar toegestoven...weliswaar met zijnen auto!
Oei oei oei, problemen, hij slaat door! Versta mij niet verkeerd niet Marc, maar zijnen vélo slaat door hé!
Geert Bracke is zo vriendelijk om te zeggen dat hij nog nen vélo staan heeft die Marc mag gebruiken, maar Marc herstelt liever zijn eigen fiets.
Dus Marc vlug (alhoewel vlug???) weer naar huis, fietske gaan herstellen.
Kenneth die loopt daar ook nog gelijk een kieken zonder kop, want die is ook nog op zoek naar nen vélo!
Van een hectische ochtend gesproken! We hadden beter een beetje langer geslapen!!!
Het draait reeds rond 9 uur, als ik toch eens aan Rudy Rogiers vraag, hoe wij 'als vrouwen' kunnen weten welk ritje er te volgen valt....
Volgt ons hé zegt Rudy, hmm ja, dat is al geen optie hé.
'k Zal 't u dan uitleggen zegt den Rudy: luister goed:
Via 't Drapstraotsen, dan links, aan Martha Arents rechts, dan aan de paarden links..... ge begrijpt dat ik al nie meer kon volgen hé....
Wat nu gedaan???
In overleg met de andere dames, hebben we dan maar het ritje van Overmere gedaan, ja, blijkbaar hadden de mannen niet aan de vrouwkes gedacht, jammer hé!
Onderweg hebben we een stopken, waar ons Guntherken ons staat op te wachten! Muziek, dreupels, cola en pielen op een bedje van uitlaatgassen (nee, niet van Gunther,oef, gelukkig, ...maar wel van zijnen auto!)
Mmmm... lekker
Eventjes later komen ook de mannen toe, den enen ziet er al wat beter uit dan den anderen, hé Rudy Vergeylen? Ja, de kerstmarkt hing blijkbaar nog wat in 't lijf! Kan gebeuren hé....
Wij zetten dan ons route verder. Gunther laat weten dat hij nog voor een tweede stop zorgt, maar tegen dat wij daaraan komen is iedereen al riebedebie en blijken de mannen al bij Tommeken te zitten!
Wij hebben onze 42 km verder afgewerkt. De mannen hebben er maar 40 gedaan!!!! Goe van ons hé!
Bij Tommeken kregen we dan een warm onthaal!
Lekkere sandwichkes,soep, drank à volonté, kortom vrééééééééé gezellig!
Bij deze nog ne keer hiep hiep hoera voor Tommeken en merci hé!!!!
