is the name, biking is the game

23  Augustus 2009: Idegem – Geraardsbergen

Hoe ik het gedaan heb weet ik niet, maar na lang twijfelen, veel wikken en wegen, toch alle beetjes moed bij elkaar geschraapt om mee te gaan voor de lastige rit in Idegem.  Lastig en nog vroeg ook.  7u30 aan de kerk, dus 7u20 thuis vertrekken.  En het begint al goed.  Als ik mijn fiets neem om hem in de cammionette van Rudy te zetten, zie ik dat mijn voorband plat staat.  Rap de band vervangen, met de hulp van Rudy, die ondertussen ook aangekomen is, de fietskes in de wagen, om toch te laat op het kerkplein aan te komen.  We worden er al opgewacht door Jo R, Rudy V, Rudy DC, Dany P, Pascal L en  Geert S.  Ik pleit meteen Rudy vrij voor ons laattijdig verschijnen, en neem alle verantwoordelijkheid om mij en mijne velo.  Na het inladen van de fietsen kunnen we vertrekken.  Ter hoogte van Wetterenbrug pikken we ook Eric VG nog op en zijn we voltallig.  Na de inschrijving merkt Eric dat er redelijk wat speling op zijn voorwiel zit.  Rudy wordt er bijgeroepen voor technische bijstand, maar kan enkel vaststellen dat de lagers versleten zijn.  Terwijl hij probeert om toch een beetje bij te regelen, kijk ik mijn machien ook nog eens na, en zie dat er een serieuze blaas op mijn voorband staat.  De binnenband komt door de buitenband.  Dit lossen we op door op de binnenkant van de buitenband enkele rustienekes te plakken zodat de binnenband binnen de buitenband blijft. ( Iedereen nog mee ? ) .  Uiteindelijk kunnen we dan toch vertrekken, maar al na een 5-tal Km moet Eric toch forfait geven wegens teveel speling op het wiel.  Dan maar met z’n achten verder.  Ik moet eerlijk toegeven, het is mooi rijden  in en rond Idegem, en met af en toe een duwtje op de lastigste stukken valt het vrij goed mee.  Behalve op een lang, lastig klimmetje, waar ik mee moeite nog vooruit kom.  Ik moet bijna remmen om niet achteruit te bollen.  Als ik uiteindelijk toch bovenkom zie ik waarom ik niet vooruit geraak.  Platte band, nu achteraan.  Ik ga toch eens overwegen om met volle banden te rijden, want da begint hier serieus mijn…  euh… voeten uit te hangen.  De organisatie had blijkbaar het “beste” voor ’t laatst gehouden, want we mogen ook nog over de zijflanken van de Bosberg, en op het einde wacht nog een toerke op en rond de Muur van Geraardsbergen.  Gelukkig zie ik op een tiental Km van het einde enkele bordjes hangen met “heen” en “terug”, en besluit dat het laatste luske er voor mij niet meer bijhoeft.  Ook Rudy DC, die nog wat last had van de naweeën van een bbq’tje enkele dagen geleden, laat deze kelk aan hem voorbijgaan.   We rijden rustig richting aankomst, maar worden nog opgehouden door een opgehaalde brug voor de passage van enkele plezierbootjes.  Het goede weer, en het uniform van de vrouwelijke bemanningsleden, maken het wachten meer dan aangenaam.  Na het ophalen van de brug kunnen we nog net de 6 achtervolgers voorblijven en halen een totaal van 67Km en 70 voor de anderen.  Bij aankomst in de Beize zitten de meiskes: Nadine, Rita en Els ons al op te wachten.  Eric is met zijne slechte velo nog net ’t huis geraakt, en is er ook al.  EN DAN PAS HOOR IK ZEGGEN DAT ER OOK GASTEN WAREN DIE OM 8U30 NAAR ZELE VERTROKKEN VOOR EEN NORMAAL RITJE.  Zo normaal blijkbaar ook niet, want ik heb van horen zeggen dat Mario op kop reed, en minstens 5x verkeerd gereden is, en zo samen met Luc en Marc ook 70Km op de teller hadden.

Ivan.