|
Op paasmaandag waren Jan en ik terug vroeg op om naar Grand Halleux te rijden voor de eerste race in het EBBT circuit. Het ging hem om ne race van 45 km en dit over 2 ronden, 1 van 23 km en een tweede van 22km.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We waren goed op tijd en konden ons rustig klaarmaken en inrijden. Den hartslag ging nie zo vlot naar omhoog maar de wegen des te meer.
Tijdens de opwarming een kort gesprek met Bart Van Hecke waar we al hoorden dat hij zich nie goe voelde. Ik zei dat hij geen excuses had, Hermida die ook den Cape Epic gereden had, had zondag de wereldbeker in Zuid Afrika gewonnen. Bleek dat Hermida de Cape Epic als training gereden had.
Het werd stilaan tijd om naar de start te rijden en onze plaats in te nemen. We stonden redelijk vooraan, maar 10 meter achter de eersten. In de start ging alles vlotjes, we gingen goed mee. Na een paar honderd meters zag ik Jan voor me uit rijden maar op een te overbruggen afstand.
Jan zat aan de staart van de eerste groep, ik zat aan de staart van een groepje daarachter. Het ging toch iets te snel voor mij, vooral het feit dat ik altijd maar mannen zag passeren die vlotter reden. Bij iedere man die ik zag passeren zakte mijnen moed dieper in de schoenen. Als ge vooraan start moet ge stark starten en ik had niet het gevoel dat ik goed mee was, dit bleek achteraf nog goed mee te vallen.
Terwijl ik de grote groep zag wegrijden was Bart de forcing op kop aan het voeren. In de eerste klim was hij 100 meter voor de grote groep aan het rijden, Nicolas Vermeulen liet begaan want hij ging Bart als springplank gebruiken. Al dit gebeurde en Nicolas won de wedstrijd met 4min voorsprong.
In een van mijn goeie momenten, als ik als ne steen naar beneden vlieg, kom ik terug op de groep die me achterlieten in de klim. Maar dan sloeg het noodlot toe. Klapband eerst dacht ik dat de specie die in den band zit het gat zou vullen maar t was een scheur en da vult moeilijk. Band verwisselen, eten en terug verder, terug stoppen want in mijn haast vergeten mijn ventiel te sluiten. Lucht bijvullen en ventiel sluiten, verder rijden. Te snel van grote naar kleine plateau schakelen en ketting manueel op de plateau leggen. Ne keer goe vloeken en kalm worden. Terug in mijn tempo geraken en deelnemers beginnen inhalen.
Ik begon me terug goe te voelen en bij iedere deelnemer die ik inhaalde begon ik me beter te voelen.
Bij het eindigen van de eerste ronde had ik 1:09:53 op de klok, dat is net geen 20 gem. En dit met verwisselen van den band.
Na de finish terug klimmen en door het bos de Wanne op, ik bleef deelnemers inhalen en ik ging er nog ne patat op geven. Terug een afdaling, deze liep goed was niet te breed en 100 meter voor het einde een modderig stuksken met een diepe groef, er was genoeg plaats naast maar door de snelheid schrok ik als ik de groef zag en reed er in. Mijn wiel blokkeerde en ik vloog over de fiets en eindig met mijn helm in den berm. Ben terug op mijnen fiets gesprongen, zag dat mijn voorrem raar stond en beneden met ik gestopt om van de slag te bekomen. Daar voelde ik dat mijne nek en schouder stijf worden en zag dat mijn remhendel afgebroken was waardoor ik nie meer verder kon.
De afdaling te voet naar omhoog om daar een kortere weg naar de finish te nemen. Wat me opviel was dat die andere deelnemers aan dat modderig stuk remden en voorzichtig doorreden.
Aan de finish was Bart verrast dat ik er al was en ik verrast dat hij al gewassen was. Bleek dat de jus rap uit de benen was en de goesting in zijn schoenen zat.
De Jan daar en tegen bleef maar doorstomen. Hij bleef andere deelnemers inhalen en had oog op één van zijn betere uitslagen tot ook bij hem het noodlot toesloeg. Platten band, hij dacht om snel naar de finish te stappen maar het bleek nog 5 à 6 km te zijn. Hij heeft eerst schuim in zijnen band gespoten, maar van de moment dat hij vertrok spoot het er direct uit. Het gat was ook te groot. Dan maar nen band gestoken om verder te rijden en toch nog een paar deelnemers terug te nemen( nog een vijftal van de 40 die hem gepasseerd waren). Hij eindigde toch nog op een prachtige 103 de plaats. Nie slecht voor amateurs da we zijn.
Al bij al content van den dag en van de organisatie, ne schone rit enig minpunt : water tekort. Bike wash 2 spuiten, douches 3 koppen. Voor zon deelnemersveld is dit te weinig.
Volgende afspraak is in Waimes(21/05) en Theux( 01/06) Ik hoop dat we met meer modderfokkers zijn om de strijd tegen de ardennen aan te gaan.
Frank
link naar de uitslagen: http://www.chronorace.be/web2/Classements/ListeRapports.aspx?eventId=335007449109
|
