is the name, biking is the game

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

3 Mei 2009: Sint-Lievens Houtem

Rudy zijne kompjoeter lag in panne, dus werden er geen mailkes gestuurd, maar via-via, kwam het bericht toch op den blog.  Om 8u vertrekken met de velo, of om 8.30 mee den auto.

 De 3 tenoren ( Rudyrudyrudy ), Gunter, Thomas ( Bisschop ) Tom, Jo, Patje, Jan, Dirk DB, Danny F, Pascal, Eric, en ikke.  Nadine ziet het ook zitten om goe opgewarmd aan de start te komen, en rijdt met de mannekes mee.  Aan het einde van den langenend staat die andere straffe madam, Rita, samen met Eric ons op te wachten om de 20Km naar SLH op een schoon tempoken af te werken. 

Als we na lang aanschuiven toch ingeschreven raken, kunnen we beginnen aan de Serge Baguet Classic.  Al na enkele km worden we een bosje ingestuurd voor een technisch stukje, en nog geen 2 bochten verder ligt Pascal al op zijn zij.  Altijd goe voor ’t verslag, denk ik bij mezelf.  Het staat nu 100% vast. Eric heeft zijn titel van tuimelkampioen afgestaan aan Pascal.  Lang kan ik echter niet genieten van het binnenpretje, want even verder slipt op een steil klimmetje mijn achterwiel door, en lig ik zelf tussen de struiken.  Dirk DB is de volgende.  Als  we stoppen voor een lekke band van Rudy V. vergeet hij zijn voet los te klikken, met het bekende gevolg. Op zijn ….  Terwijl de pechdienst aan het werk gaat, stel ik voor dat de mindere goden een beetje voorsprong nemen op een normaal tempo. 

We zijn al een tijdje verder als Eric en Jo ook nog komen aansluiten.  Eric zegt dat hij serieus heeft moeten doorvlammen op tot bij ons te raken.  Toen hij Rudy DC zag vertrekken, heeft hij nog even getwijfeld om het goede voorbeeld te volgen.  Ik zeg hem dat als Rudy vertrekt, hij niet moet twijfelen, maar moe rijden.  Nog voor de rest terug bij ons komt noteren we de 4^e duik.  Deze keer is het Thomas.  In een veldwegel heeft hij te veel oog voor voorbijwandelend vrouwelijk schoon, en moet dit met een tuimelperte bekopen.  Waarschijnlijk zat hij al een beetje “zochte” ook, want als we even later terug samen zijn, en het tempo de hoogte ingaat, haakt hij af en rijdt op zijn eigen tempo verder. 

De kilometers van de heenreis, en het golvend parcours beginnen ook bij anderen door te wegen, en als we ter hoogte van Oosterzele de grote baan kruisen, stelt Rudy DC voor om vanaf hier rechtstreeks naar huis te rijden.  Het vooruitzicht van nog 15 lastige km op het parcours, en de terugreis van 17 aan 35 per uur schrikt ook mij en Gunter af, en met z’n drieën gaan we richting Kalken.  Onderweg rapen we ook nog Thomas op. Zelden iemand zo gelukkig geweten om ons te zien. 

We komen aan in De Beize met 85Km op de teller.  Even later gevolgd door Rita en Nadine die op hun gemakske de 45Km ( +2x17=79 ) reden.  Als later de rest van de bende, met in totaal zo’n ±100km in de benen toekomen, is de bende kompleet.

Ivan.