Het doel was het vervallen preventorium, onlangs werd dit gebouw in een artikel genoemd als één van de meest verlaten plekken van Spanje.  Zelf was ik er twee jaar geleden al eens geweest omdat hier een cache lag maar een tweede keer deze uitzonderlijke plek bezoeken kan absoluut geen kwaad.  Het geneeskrachtige water uit de bronnen was al enkele eeuwen geleden bekend maar later werd er dus een instelling gebouwd voor kinderen met tuberculose.  Na de Spaanse burgeroorlog raakte het gebouw al snel in verval en na ettelijke ruzies en processen werd het alleen maar erger.  Tel daar dan nog een flinke portie vandalisme bij en je kan je voorstellen hoe het er nu uitziet.  Zoals het bij een huis van dit kaliber hoort, zijn er ook spookverhalen opgedoken - lekker griezelig .

Je kan er zo binnen lopen maar dat doe je dan wel op eigen risico : verdwenen daken, gestolen trappen, vloeren met gaten, ingestorte plafonds - je komt het allemaal tegen.  De verdiepingen zijn normaal niet meer bereikbaar, tenzij ... je vriendenkring bestaat uit een aantal exemplaren die nog iets dichter bij de apen staan dan de doorsnee mens.  Er werd langs planken en afgebrokkelde muren naar boven geklauterd als volleerde circusartiesten.  

Intussen was er ook een aantal Spanjaarden aanwezig die in opdracht van de universiteit van Alicante een reportage maakten, uiteraard werden we gefilmd - zou mijn filmcarrière nu echt internationaal gaan ? Een verhaaltje over geocaching vonden ze blijkbaar ook interessant.  Buiten waren ze helemaal gefascineerd toen ze (de door Marleen meegebrachte) borden zagen om Standing Rock (indianenreservaat) te steunen.  Ook nog nooit van gehoord ? Oliemaatschappijen willen een pijpleiding aanleggen door het land van o.a. de Dakota indianen, daardoor worden begraafplaatsen beschadigd en raakt het ecosysteem ontregeld.  De protesten worden steeds heviger en regelmatig komt het tot confrontaties met de ordediensten.

Na een uurtje of drie (!) rondhangen zakten we opnieuw af naar het dorp waar we genoten van een dagmenu voor overdreven weinig geld.

Met fluitende oortjes daarna de auto in om bij Sabor te gaan eten, wat een druk leven hebben we toch ! Bij Sabor hebben we bijna elke week al een ander gezelschap gehad, deze keer was ik omringd door de gezelligste Nederlanders uit onze tuin.  Afgaande op de verhalen hadden we geluk dat Bert en Jen aanwezig waren want ze hadden net zo goed vast kunnen zitten in hun badkuip - sorry, inside joke .  Drie uur lang aan tafel, de tijd vloog voorbij ...

Onze pa naar huis wil ook zeggen dat ik voor hondje Chico moet zorgen.  Dat gaat het gemakkelijkste door gewoon even te verhuizen en dus slaap ik nu enkele dagen in de caravan op camping Almafra.  Het stond dus op voorhand al vast dat ik vandaag in een andere wereld zou wakker worden.  Maar zooooooooooo anders had ik dan ook weer niet verwacht ...  Laat me duidelijk zijn : ik vind Hillary Clinton een schreeuwerige hypocriete verschijning waar ik liever niet op zou stemmen maar nog altijd liever zo iemand dan een blaaskaak als Trump.  Ik ben geen politiek analyst maar ik begrijp dat mensen vooral tegen het establishment hebben gestemd, net zoals dat de laatste jaren zo een beetje overal gebeurt.  Amerika is ver van mijn bed en het land interesseert mij maar matig en toch : als partijen/personen als Vlaams Belang/Wilders blij zijn met deze overwinning is er toch reden tot bezorgdheid.  Precies 27 jaar nadat de Berlijnse muur viel, komt er iemand die een nieuwe muur wil bouwen - moeten we daar vertrouwen in hebben ? Laat ons hopen dat de soep niet zo heet gegeten wordt dan ze geserveerd wordt.  Tenslotte heeft een bepaalde partij in België/Vlaanderen zijn eis tot onafhankelijkheid ook al op een laag pitje gezet.  En zelfs bullebak Trump spreekt nu al verzoenende woorden, best grappig want op deze manier stelt hij zijn kiezers waarschijnlijk al meteen teleur.  Het is nu nog wachten op zijn goedkeuring van abortus, homohuwelijken enz.  Ijdele hoop waarschijnlijk ? Wat moet je verwachten van iemand die zelfs een klimaatplan tegenwerkt ?

Vanaf het begin was het duidelijk : het niveau lag deze keer veel hoger.  Elk jaar kiest een jury een winnende ploeg en ik zou niet graag in hun schoenen staan om een keuze te maken.  De deelnemers hadden echt hun best gedaan en de tijd vloog voorbij zonder dat we het in de gaten hadden.  Om meteen naar huis terug te keren had duidelijk niemand zin en de verplichte tussenstop is dan - voor de hand liggend - café Albeniz.  Vooral Bert verliet de zaak heel tevreden met het grote bierglas - netjes afgewassen - dat hij had gekregen.  We hadden gevraagd hoeveel dat moest kosten maar we kregen te horen dat regelmatig terugkomen om iets te drinken al voldoende was.  Dat zullen we dan maar doen zeker ?

Vandaag bleef het bijna de hele dag bewolkt en af en toe viel er een beetje regen maar het was vooral een stuk kouder dan we gewend zijn.  Ook afgelopen nacht was de temperatuur gezakt naar 10 graden terwijl dat eergisteren nog het dubbele was.  In het noorden en het binnenland van Spanje is er hier en daar zelfs al een stevige laag sneeuw gevallen, toch wel erg vroeg dit jaar.  Sneeuw of niet, er moet gegeten worden en dus ging ik vanmiddag met onze pa een goedkoop menuutje eten bij El Puente de Oro : 11,40 euro voor twee personen - alles inbegrepen ! Geen hoogstaande keuken maar sneller en goedkoper dan MacDonalds.

Gisteren kregen we dan weer bezoek van Telesat, het bedrijf dat hier voor de wifi zorgt.  De laatste dagen was de verbinding niet echt stabiel te noemen en dus moest de installatie onder handen genomen worden.  Echt veel verbetering was er niet te merken maar vandaag lijkt het allemaal weer beter te gaan.

Deze ochtend zijn we begonnen met enkele druppels regen en in de late namiddag hoorden we het in de verte donderen en vielen er weer enkele druppels, weer geen neerslag die het peil in de stuwmeren zal doen stijgen dus.  Laat ons toch maar hopen dat de volgende dagen even droog blijven want de patroonsfeesten zijn begonnen en ik wil toch graag het vuurwerk, de stoet, de kermis enz meemaken zonder paraplu.  

Om te bekomen van de emotie heb ik de rest van de dag in mijn stoeltje liggen zonnen, met pijn in mijn rug was dat ook het verstandigste dat ik kon doen.  's Avonds wel nog even met de bende in de tent gezeten.

Rond 13u30 werd ik op camping Almafra verwacht om iets te eten met onze pa, Jef en Brigitte. Op het slaatje, voorgerecht en dessert was niets aan te merken maar de "kalkoen uit de oven" was maar een raar beest, ik vermoed zelfs dat het is gekweekt op een andere planeet, where no man has gone before ...  We hadden in ieder geval ons buikje vol maar als Jef een extra stuk vlees weigert dan weet je dat er iets niet pluis is.

Omdat er voorts niet veel melden valt, zet ik hieronder het voorlopig laatste lijstje van goede films die ik de afgelopen weken gezien heb.

Le vélo de Ghislain Lambert. Je zou dit bijna een biografie van Frank Vandenbroeck kunnen noemen maar dat is het absoluut niet. Vooral interessant voor wielerliefhebbers uit de periode Merckx. 

The purge – election year : één nacht per jaar is alles toegestaan, inclusief moorden. 

Een echte – positieve – verrassing was 10 Cloverfield Lane met John Goodman. Wat een einde, dat had ik niet kunnen voorspellen. Kijk uit voor nachtmerries !

Quand on a 17 ans : twee opgroeiende pubers worden door omstandigheden gedwongen om met elkaar samen te leven … 

Sarajevo, de moord op Franz Ferdinand en de aanloop naar de eerste wereldoorlog lichtjes anders bekeken. Mensen foute informatie geven om een conflict te veroorzaken, het is van alle tijden ... 

Before I wake, een thriller met nogal wat horrortrekjes maar niet van het soort met bakken bloed en mensenetende monsters – alhoewel … Het hoofdpersonage, het jongetje Cody, liet me sterk aan mijn neefje Trey denken. 

17 filles : een aantal bakvissen besluit om samen zwanger te worden om zich zo af te zetten tegen de maatschappij – dat kan nooit goed aflopen  

Under sandet/Land of mine (Deense film) vond ik echt heel sterk.  Na WOII moeten heel jonge Duitse krijgsgevangenen langs de Deense kust twee miljoen mijnen onschadelijk maken.

Een buitenbeentje om af te sluiten : Sausage Party, een animatiefilm voor volwassenen. Het verhaaltje ? Een worstje en een broodje zijn verliefd en beleven dolle avonturen. Zelfs Stephen Hawking heeft een rol, als kauwgom ! Bereid je voor op neukende taco's en vloekende ketchup

Vóór ik 's avonds mijn oogjes sluit kijk ik altijd nog even of de slimme telefoon iets te melden heeft.  Om de kleine lettertjes te kunnen lezen heb ik, zoals de meeste versleten mensen, een bril nodig.  Diezelfde bril heeft om een of andere reden besloten er mee op te houden.  Niet echt een ramp, ten eerste omdat het zo'n brilletje is dat je voor enkele euro's bij de supermarkt koopt en ten tweede omdat de rechterkant van de bril nog min of meer intact is.  Mijn linkeroog hebben ze mij bij de geboorte enkel gegeven als versiering, ik zou dus net zo goed altijd halve brilletjes kunnen kopen.  En dan stel je vast dat je je bril steevast opzet met je rechterhand en afzet met je linkerhand.  Maar er is geen linkerkant meer en dus grabbel ik de volgende dagen wellicht nog enkele tientallen keren in het ijle ...

Na de markt wou ik naar Villajoyosa rijden om - eindelijk - mijn lelijke kop te laten zien in Dixieland maar daarvoor moest ik eerst even mijn benzinetank volgooien.  Helaas, geen beweging te krijgen in de benzinedop en dus ben ik maar terug naar huis gereden.  Daar was het euvel al snel verholpen met een druppeltje kruipolie.

Daarna moest ik niet lang wachten om weer eens te ervaren dat ook hier de arbeid niet eerlijk verdeeld is.  Terwijl Bernard stond te schrobben en poetsen bleven de anderen met de ballen spelen tot ze in de nieuwe tent konden plaatsnemen.

Met die Hans en Martine ben ik vandaag trouwens een pizza gaan eten bij, waar anders, Pizza4U. Een pizza die nog beter smaakte dan anders want zij hebben betaald omdat ze hier zo goed onthaald zijn én omdat ze al jaren met veel plezier de blog lezen. Wat mij betreft is dit een voorbeeld dat door andere lezers zonder problemen mag gevolgd worden .  Het gaat trouwens goed deze week met het gratis eten want zonder het voordien te vermelden heb ik ook al kunnen profiteren van soep en frietjes van Paul en Marleen én een etentje van Mia ! Tussen al het eten door profiteer ik nog even van mijn tijdelijke beroemdheid. Gisteren was ik naar de markt geweest in Alfaz en verscheidene keren zag je mensen hun hoofd omdraaien en denken : “Is hij het echt ?” Langs de andere kant : mensen draaiden hun hoofd voordien ook al vaak maar dan waarschijnlijk met een andere reden : “Gelukkig is mijn dochter nooit met zoiets naar huis gekomen !” 

Nog een klein cacheverhaaltje om af te sluiten : gisteren kwam ik Natres tegen, broer van Opa Trein (allemaal geocaching schuilnamen) die hier in de buurt enkele caches van mij kwam zoeken die ik in mei verstopt had. Hij was echter niet op de hoogte van een nieuwe cache die net was vrijgegeven, terugkomen is dus de boodschap voor de Halloween 2016 cache !

En daarmee zijn we dan meteen bij Sabor beland, vandaag voor de eerste keer gaan eten sinds mijn aankomst hier.  Met het verderzetten van deze donderdagtraditie heb ik nu pas het gevoel dat mijn overwinteringsperiode echt gestart is.  En wat was het lekker, vooral het hoofdgerecht : heek met rode curry/cocos saus - mmmmmmmmmmmmmmm !

Bij thuiskomst wachtte er nog een verrassing want inmiddels waren Bert en Jen ook aangekomen, samen met de nieuwelingen die de vorige dagen zijn gearriveerd begint het hier nu aardig vol te lopen.  Morgen en de volgende dagen komen er nog drie bij en dan zijn alle plaatsen bezet.  Zouden ze tot dan kunnen wachten om de nieuwe tent in te huldigen ?

En wat is er nog gebeurd behalve de zware last van het BV zijn dragen ? Eerst wakker geworden onder een laagje woestijnzand, vermengd met de regen die tijdens de nacht was gevallen gaf dat een bruin kleurtje aan alles in de buurt.  Nog vóór de middag was het dus poetsen geblazen om de auto, de Harley en de fiets proper te maken.  Als beloning vond ik een bezoekje aan de Wok wel verdiend, Paul en Marleen gingen mee.  Lekker als altijd en - niet als altijd - niet echt overdreven veel gegeten.  Toch ging het bergop fietsen een stukje trager dan hetzelfde traject met een lege maag.

Tegen de schemering werd, net als gisteren, nog een beetje voortgewerkt aan de nieuwe tent.  Het geraamte staat er al sinds gisteren en vandaag is het dak erop geplaatst.

- ben beroemd

- word nog beroemder dan ik al was (schrappen wat niet past)

Het begint morgenvroeg tussen 9u en 10u op Radio 2 maar het hoogtepunt volgt op Canvas om 21u10 met woensdag ook nog een herhaling om 19u10 !

Waar gaat het over ? Enkele maanden geleden is de ploeg van Radio Gaga - een "human interest" programma op het tweede Belgische teevee net - neergestreken in Benidorm en wij (Jef en ik) werden een tijdje gefilmd.  Dat is morgen - dinsdag 25 oktober - dus te bekijken op Canvas.  

Binnenkort zal er ook een Radio Gaga boek in de winkels liggen, uiteraard hebben ze daar ook een foto van ons in geplaatst

Meer info over het programma vind je HIER !

We vertrokken deze ochtend met een bont gezelschap : Harleys, een Suzuki, een trike, een scooter - alles mocht mee ! Na een uurtje rijden waren we om 10u50 bij de verzamelplaats, de eerste 175 deelnemers kregen een gratis ontbijt aangeboden maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt.  Er waren zoveel bekenden om een praatje mee te maken, veel oude clubleden van Costa Blanca die nu bij andere clubs rijden of gewoon in hun eentje rondtoeren.  Voor de lezers die niet weten wat er vandaag georganiseerd werd : "The big heart of Jávea" werd in het leven geroepen om de hulpdiensten (brandweer, politie, civiele bescherming, ambulanciers enz) te bedanken die vorige maand zware branden hebben moeten bestrijden.  Het werd een totaalspektakel met honderden motorfietsen (overwegend Harley-Davidson), oldtimers, eetstandjes, optredens én heel mooi weer.  Uiteraard was het ook de bedoeling om geld in te zamelen.  Ik ben dus alweer een t-shirt rijker en in 2017 kan ik een "biker babe" kalender aan de muur hangen .  Tegen betaling kon je ook meerijden met een Tesla, Ferrari of een MG.  

Het bezoek aan de kameraden was, net als vorig jaar, weer heel geslaagd.  We hebben elkaar meer dan dertig jaar geleden leren kennen in het toenmalige punkmilieu.  Intussen zijn we stilaan oude knarren maar iedereen blijft toch een licht excentriek trekje hebben en zoals jullie weten heb ik een boon voor mensen die buiten de lijntjes kleuren.  Als er dan ook nog lekker en gezond eten op tafel komt dan kan de dag helemaal niet meer stuk.  Zeker niet als je dan 's avonds als kers op de taart ook nog kan genieten van een 1-3 thuisnederlaag van KFCO Beershit-Wilrijk tegen Dessel Sport.

Morgen staat er weer iets helemaal anders op het programma : The big heart of Jávea.  Een evenement om de hulpdiensten te bedanken die vorige maand hun leven gewaagd hebben om de gigantische branden te bestrijden.

Er is wel iets mis met het Schots Weekend waar ik enkele weken geleden nog het festivalseizoen uitzwaaide.  Niet zozeer met het weekend op zich maar wel met de organisatie van de camping.  Ik kreeg vanmorgen een mail om te melden dat de ganse ploeg vrijwilligers opstapt wegens "onenigheid met het technisch bestuur" van het weekend.  Spijtig, want de camping was echt perfect georganiseerd en iedereen was altijd even vriendelijk.

Ik zal dan meteen ook nog eens publiciteit maken voor de perfecte organisatie hier.  Voor de mensen die weer deze richting uitkomen kan ik melden dat er een nieuwe wasmachine is waar zeven kg in kan ipv vijf.  Op die wasmachine staat een microgolfoven die we kunnen gebruiken én er is deze week een nieuwe (stevige) tent geleverd om tijdens de koude avonduurtjes binnen te zitten.  Het is nu alleen nog wachten op vrijwilligers om ze te installeren ... Er zijn trouwens ook nieuwe tafels geleverd voor die tent en onder een zeiltje staan al een tijd een heleboel stoelen te wachten.  Dit wil meteen zeggen dat de tafels en stoelen van vorig jaar opnieuw bij de camper kunnen blijven staan.  Jaloers of nieuwsgierig ? Voor de volgende weken is er nog altijd plaats.

Vandaag zag het er al een heel stuk vriendelijker uit, ook al bleef het overwegend bewolkt.  Toch was het mooi genoeg om met de fiets naar onze pa te rijden en daar iets te gaan eten in het campingrestaurant.  Mijn fiets heb ik daar laten staan want ik mag zijn auto gebruiken om morgen naar kameraden in Orihuela te rijden.  Toen ik terug in onze tuin kwam, waren Leo en Veronique (+ hondje Bo) nog steeds niet vertrokken.  Zij wilden nog van de laatste zon profiteren en reden pas rond 18u de poort uit, de bedoeling was om vandaag nog 500 tot 600 km te rijden en dan onderweg ergens te slapen.  Zij liever dan ik ...  Mensen die in de buurt van Oelegem wonen, kennen hen misschien wel van Pain Bagnat, de broodjeszaak op de Schildesteenweg.

Wat veel belangrijker is : vandaag precies 10 jaar geleden ben ik met deze blog gestart, ook al werd er toen nog niet veel geschreven.

Nog belangrijker : het nieuwe seizoen van "De slimste mens".  Ik blijf dit echt entertainment van de bovenste plank vinden.  Ik zit hier in mijn eentje soms te schaterlachen en geloof me : dat overkomt me niet vaak.

Minder belangrijk maar niet plezant : gisterenavond heeft het dan toch nog echt geregend en ook nu (9u30) blijft de hemel grijs en zit er nog neerslag aan te komen, echt mooi weer wordt pas vanaf zondag voorspeld.  Dat heeft dan weer als gevolg dat er nog meer naar het laptopscherm gestaard wordt en daarom mijn volgende lijstje van geziene films.

Ghostbusters versie 2016 heb ik een half uur volgehouden, dat vond ik al een hele prestatie. The late bloomer was goed om te kijken tussen de soep en de patatten, je aandacht er bij houden is niet nodig bij dit soort films. Of is er iemand echt geïnteresseerd in een 30-jarige man die door een “defect” zijn puberteit in enkele weken moet doorworstelen ? 

Nerve : ik verbaas me nog altijd dat ik die tienerfilm helemaal heb uitgekeken. Nú in de bioscoop maar geef aub je geld uit aan iets anders ! 

45 years was een film waarin niets gebeurde maar waar ik toch naar bleef kijken, geïntrigeerd door het verhaaltje. Idem met de Vlaamse productie “Achter de wolken”. Van een heel ander kaliber was een eveneens Vlaamse film Belgica – een blik achter de schermen van een succesvolle kroeg(baas). 

Ook eindelijk eens gekeken naar 3096 Tage, over de ontvoering van Natascha Kampusch, genoeg om overtuigd te zijn dat er nog altijd gestoorde geesten rondlopen op deze planeet. 

Komt daar ineens “About time” aanwaaien, ik wist absoluut niet wat ik moest verwachten maar het bleek zo'n typische weekendfilm te zijn waar je met de hele familie naar kan kijken. En warempel, zelfs zonder familie was dit aangenaam tijdverdrijf en kon ik af en toe toch eens glimlachen. Warempel, wat een raar woord – ik had het met een dubbele a geschreven maar dat blijkt volgens de spellingcontrole niet te kloppen. 

Joy, nog een film voor de hele familie en gebaseerd op het leven van Joy Mangano die bewees dat de Amerikaanse droom nog altijd bestaat. Met deze film bewijst Robert de Niro dat hij nog altijd bestaat. 

“De ontsnapping” vond ik ook de moeite waard. Soms zijn het films waar je nog nooit van gehoord hebt, die het meeste verrassen. Opvallend : een kleine rol van Rik Mayall (the Young Ones !) als huisbaas. Meteen ook zijn laatste rol want hij stierf kort daarna. 

Krigen en Ni le ciel ni le terre zijn allebei films die je onderdompelen in de omstandigheden waarin militairen moeten leven in de conflictgebieden van tegenwoordig. In beide films moet een commandant zich verantwoorden voor de rechtbank maar de Franse film baadt een beetje in een mysterieus sfeertje.

En nu ga ik snel het rouwregister voor Yvette tekenen ... NOT !