Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-10-2011
Laatste dag in Oropesa.
Alweer prachtig weer vandaag en van 10u tot 13u een lange wandeling gemaakt en wat heb je dan als terug op de camping bent ? Honger ! Maar het was natuurlijk zonde om met zo'n zalige temperatuur in een restaurant te zitten. En wat doe je dan ? Gewoon op het terras eten uiteraard ! Op dit moment lopen er op de camping nogal wat verklede kinderen rond (Halloween) die flink wat leven in de brouwerij brengen. Morgen is hun lang weekend voorbij, voor mij begint dan de vakantie in Alfaz maar het is zeker niet de laatste keer dat ik in Oropesa ben geweest. Het hele Marina d'Or project is megalomaan en kitscherig, maar het is tenminste smaakvolle kitsch. Alleen spijtig dat de hele buurt uitgestorven is, wat een heel verschil is met Benidorm dat het hele jaar door bruist van de activiteit.
30-10-2011
En opnieuw mooi weer.
Eindelijk nog eens op tijd wakker vandaag, ook al is dat dan enkel te wijten aan het winteruur. Dat winteruur heeft wel voor een weersverbetering gezorgd, candaag de hele dag zwembroekweer ! En ook nog het vermelden waard : Nancy heeft sinds eergisteren geen SMS gestuurd en ook niet geprobeerd om te telefoneren (op alle vorige pogingen heb ik trouwens niet gereageerd), voor de eerste keer sinds het laatste afscheid. Doet toch een beetje raar.
29-10-2011
Regenachtig.
Tot gisterenavond laat bleven de Spanjaarden nog aankomen met hun caravans en ook al is het na 23u, in het donker installeren ze zonder problemen hun voortent nog. Ondanks de slechte weersvoorspellingen is het hier de laatste dagen toch nog meegevallen. Vandaag was maar een triestige dag, vanaf 15u regelmatig een regenbui(tje) en weinig zon. Veel tijd om in de auto met mijn nieuwe project bezig te zijn, een echte spin-off zoals je dat bij de grote televisieseries hebt (Beverly Hills > Melrose Place, The young ones > Bottom) maar dan meer zoals ikzelf : bescheiden. Binnenkort meer ...
Vandaag ben ik ook nog eens aangesproken door iemand (Bob Diesel van camperforum.nl) die me kent van blog en/of site, dat was weer even geleden.
En belangrijk nieuws van het voetbalfront : Hércules heeft alweer gewonnen en staat met zes punten voorsprong aan de leiding in tweede afdeling. Hopelijk kan ik binnenkort weer enkele wedstrijden bijwonen. Even plezant dan de overwinning van Hércules is de nederlaag van Beerschot, over de afgang van RAFC thuis tegen Heist zal ik het even niet hebben.
28-10-2011
Veel plezier voor weinig geld.
Lang in mijn bed gelegen vandaag maar echt slapen was er niet bij want hier net achter de campingmuur vonden ze het nodig om vanaf 8u de straat open te breken. Na mijn (bijna dagelijkse) portie ontbijtgranen een flinke wandeling en nog altijd weet ik niet hoe ver je de weg langs het strand kan volgen. Ik ben tot een heel stuk voorbij Ribera de Cabanes gestapt en de weg blijft altijd verder de kust volgen.
Vorige week had ik nog geschreven dat mijn cultureel peil zich voor een hele tijd zal beperken tot de voorgekauwde toeristenanimatie en even leek die trend zich vandaag al in te zetten. Er stond immers in het restaurant een gran fiesta flamenca geprogrammeerd met de groep Reboleo en ik had me al verwacht aan één van de flauwe afkooksels van de echte flamenco maar dat vooroordeel verdween al snel. De jonge gitarist tokkelde fenomenaal virtuoos op zijn gitaar en de zangeres en danseres fleurden het geheel nog wat op. Ook bekende nummers als Hijo de la luna en My Way/Comme d'habitude passeerden de revue. Alles ging er spontaan en amicaal aan toe. Alleen spijtig dat er altijd wel ergens een dikke Duitser tegen zijn zin zit toe te kijken maar dat kon de pret niet bederven. Reken daar dan bij dat je voor 3,50 euro (!) een heel bord kon laten volgooien met tapas en de avond kon niet meer stuk. Keuze te over : albondigas, sardinas a la plancha, boquerones, croquetas, patatas bravas, sepia, merguez, pinchos, muzlitos enz. En terwijl iedereen zijn/haar buikje vulde, stond ook de kokkin regelmatig mee op de dansvloer. Ook andere Spaanse vrouwen (het is verlengd weekend voor veel Spanjaarden) waagden zich aan enkele flamencobewegingen en om eerlijk te zijn : de meeste hadden daar geen probleem mee. Eentje moest zelf door haar man tot kalmte worden aangemaand, zo ging ze op in haar dansjes. Enkele campinggasten wilden ook graag mee handjeklap doen maar voor hen was het een stuk moeilijker om in de maat te blijven meeklappen. Tijdens de pauze kon je ook nog enkele flessen wijn en petjes winnen met een gratis tombola. Toen ik een koffie bestelde en ik de kelner zei dat hij de rest mocht houden (30 eurocent) zei hij dat dat niet nodig was en gaf de overschot netjes terug. Even verwachtte ik dat er nog dat iemand zou komen melden dat de camping vanaf morgen gratis zal zijn ... Na de show en de tapas ben ik dan maar naar de receptie gegaan om te vragen of ik nog tot dinsdag kan blijven en dat kon nog net, want vanaf dinsdag is mijn plaats gereserveerd. De bedoeling was om nog twee dagen naar de nieuwe camperplaats in Calp(e) te gaan maar waarom zou ik dat doen, het is hier goedkoper én goed. Soms verhuis ik wel een keertje extra om toch nog een nieuwe camping te kunnen toevoegen op de site maar daar ga ik stilaan van afstappen.
Ik voelde me vanavond echt intens gelukkig - zo een gemoedstoestand die me slechts sporadisch overvalt, meestal als ik op een festival zit of een voetbalwedstrijd bijwoon - en toch tegelijkertijd soms verdrietig (ook door het voorprogramma met liedjes van Guido Belcanto in de auto), zou ik dan depressief zijn ?
Voor alle mensen die me binnenkort terug zien in Alfaz of elders : niet schrikken ! Ik ben bijna tien kilogram vermagerd. Dat is niet van de miserie maar omdat ik nu eet wanneer ik honger heb en niet wanneer Nancy vindt dat ik honger ga hebben.
27-10-2011
Regen !
Het kan snel veranderen. Gisteren in de late namiddag begon het al te bewolken en nu (10u) is het aan het regenen en alles ziet er al veel minder gezellig uit. En hoe gaat het dan in de geschiedenis : je moet een bepaalde bevolkingsgroep daar de schuld van geven, in dit geval een grote groep rondtrekkende Ieren die hebben dat slechte weer natuurlijk meegebracht ! Ik kwam gisterenavond uit de douche en het was een drukte van jewelste in mijn straat. Megacaravans, allemaal aan de trekhaak van een X6, Cayenne, Range Rover en soortgelijke autootjes voor de simpele werkmens. Die groepen, ik weet niet of je ze zigeuners mag noemen, ben ik al regelmatig tegengekomen enkele weken geleden stonden ze nog op de camping in Gent. Ze zijn allemaal heel vriendelijk maar ik ben toch maar naar de andere kant van de camping verhuisd. Veel rustiger dan omringd te zijn door keffende hondjes en joelende kinderen, ook al was het dan maar voor één nacht.
Vanmorgen in de regen doorgereden en voor één keer stond er geen wind in de delta van de Ebro, vorig jaar dachten we nog dat onze dakluiken zouden wegwaaien. Rond 12u stond ik op camping Didota in Oropesa, vorig jaar hadden we dit plekje ontdekt en intussen is de camping nog verder gerenoveerd (inclusief de meisjes aan de receptie ). Het restaurant heb ik meteen uitgeprobeerd : 7 euro voor drie gangen (hoofdgerecht was vandaag paella), één drankje en brood inbegrepen. Voor die prijs kan je niet sukkelen en ik heb dan nog een mocaccino genomen om af te sluiten. Ik heb hier echt naar uitgekeken : lekker eten voor weinig geld. Het restaurantseizoen kan dus weer beginnen ! Volgende week hoop ik opnieuw mijn voeten onder tafel te kunnen schuiven in restaurant Sabor in Altea. Daarna ben ik nog een stukje gaan wandelen en dat duurde langer dan ik had gedacht. Ik dacht dat er een onweersbui aankwam, maar het was de duisternis die al inviel.
26-10-2011
Mooi weer en koffie.
Met een omgeving die eruit ziet als een ansichtkaart, het blauw van de lucht perfect in harmonie met het blauw van de zee en een stralende zon : meer moet dan niet zijn om een hele dag te niksen. Niksen, tenzij een wandeling langs de zee en voelen dat het zeewater heerlijk warm is en aangenamer dan het water van het zwembad. En toch haast iedereen zich tussen 12 en 13u en tussen 16 en 17u naar het zwembad want einde seizoen zijn dat de enige uren dat de grote jacuzzi kan gebruikt worden. Gelukkig loopt er nog genoeg mooi en jong volk rond om het uitzicht aangenaam te maken. 's Avonds nog een beetje samengezeten met Thierry en Malvina. Met mijn suikerklontjes die al enkele jaren in de kast liggen (ik weet niet of ze nog verkocht worden : klontjes van Tienen/Douwe Egberts met smaken als chocolade, praliné enz) én de slagroom met advocaatsmaak van Malvina hebben we een lekkere koffie gedronken.
25-10-2011
Lang onderweg.
Wat een dag : om de roverbendes rond Barcelona te vermijden én om eens een andere weg te nemen dan altijd diezelfde langs de kust, had ik gekozen om over Gerona, Vic en Manresa te rijden. Daar heb ik echt spijt van gehad, ze zijn over bijna honderd kilometers de weg aan het verbreden tot 2x2 rijvakken, nieuwe tunnels aan het graven enz. Op heel veel plaatsen is er beurtelings verkeer en sta je een hele tijd stil en tientallen kilometers heb ik achter diezelfde Poolse vrachtwagen gehangen die elke helling van meer dan 0,1 % tergend langzaam omhoog kroop en echt nergens een mogelijkheid om in te halen. In juli 2013 zouden de werken afgerond moeten zijn en wordt dit een prima alternatief maar nu absoluut te mijden. Na zeven uren rijden en 400 km verder stond ik op camping Torre del Sol, met een lawaaierige zee in mijn achtertuin. Het is inmiddels de derde keer dat deze camping bezocht wordt en deze keer was er een speciale reden : Thierry en Malvina uit Noorderwijk staan hier ook enkele dagen en dan kunnen we een beetje bijpraten. En om eerlijk te zijn : ik had deze camping ook gekozen voor de gratis wifi maar helaas ... betalend vanaf dit jaar. Nog wel altijd hetzelfde : het grote aantal poezen op de camping die als de camping binnen enkele dagen sluit voor de hele winter, weer een onzekere toekomst tegemoet gaan.
24-10-2011
Het fort van Salses (eindelijk).
Toen ik vanmorgen ging afrekenen op de camping, stond er voor mij een Fransman die het ongehoord vond dat hij 15 eurocent verblijfstaks moest betalen. Ze kunnen soms een stukje zagen ...
Absoluut geen last gehad van de drukte op de wegen rond Nîmes. Ik zat gelukkig al in het zuiden van de stad zodat ik zonder al te veel problemen richting Spanje kon vertrekken. Vannacht heeft het een beetje geregend vandaag stond er de hele dag een meer dan stevige wind. Op borden werd regelmatig gewaarschuwd voor gevaarlijke windstoten en vallende takken maar veel kan je daar niet tegen beginnen, gewoon hopen dat je niet op de verkeerde moment op de verkeerde plaats bent. Voor vannacht is de oranje alarmtoestand van kracht in deze streek en aan de andere kant van Frankrijk is er in Bretagne op 6 uur tijd evenveel regen gevallen dan normaal in twee maanden, met overstromingen tot gevolg.
Onderweg ben ik ook de eerste hoertjes zien staan. De sukkelaars stonden in hun veel te korte rokjes langs de weg zonder beschutting in het opwaaiende zand. Ik veronderstel dan ook dat, als ze een klant krijgen, het een beetje zal schuren ...
Rond twee uur kwam ik in de buurt van Salses-le-Château en ging op zoek naar camping Le Bois de Pins. Op zoek is eigenlijk verkeerd uitgedrukt, want er stonden wegwijzers genoeg maar de camping zelf is echt goed weggestopt. De laatste kilometer van de toegangsweg lijkt een beetje op de weg tussen Zimbulua en Tribokru in het zuiden van Opper-Lihaki. Okee, de plaatsen zijn totaal verzonnen maar moesten ze bestaan én er zou een verbindingsweg zijn, dan zou die er zo uitzien. En toen kwam de verrassing : ik reed de camping op en werd aangesproken door een Vlaming. De eigenaar blijkt een man uit Aarschot te zijn die deze camping al tien jaar uitbaat. Een kwartiertje later ben ik op stap gegaan naar het fort van Salses want dat stond al enkele jaren op het programma. Dat fort is echt indrukwekkend. Eerst mag je beneden vrij rondwandelen en daarna krijg je een gids mee om de bovenverdieping en de talloze gangen te ontdekken. De man praatte met veel enthousiasme over het fort en alhoewel het onmogelijk is om alle details te onthouden, doe ik toch een poging : het is rond 1500 gebouwd door de Spanjaarden om de Roussillon te verdedigen tegen de Fransen en is het toneel geweest van o.a. de dertigjarige oorlog. Doorheen de geschiedenis zijn er ongeveer 30000 doden geteld in en rond het fort. Het fort was zeer duur om te bouwen maar ook superieur tegenover alle andere forten. Door de hoge kostprijs is het nooit nagebouwd en het wijkt ook sterk af van andere forten die probeerden de vijand zo veel mogelijk buiten te houden. Hier lokte men de vijand naar binnen om hem dan af te slachten in het oninneembare labyrint van gangen. Het was ook een zeer modern fort, met latrines en afvalwaterzuivering en een soldaat die hier gelegerd was had minstens drie maanden nodig om zijn weg te vinden.
23-10-2011
Nîmes.
Vanmiddag ben ik met de bus naar het centrum gereden en het begon goed : het was tijd om iets te eten en voor 12 euro heb ik een superportie couscous met kip gekregen, echt lekker ! Behalve McDonalds en de vreemde restaurants was er op zondag trouwens niet veel keuze. Het is bijna overal in Frankrijk hetzelfde, op zondag is er echt weinig te beleven en zijn de steden uitgestorven zelfs de souvenirwinkeltjes zijn gesloten. En toch, een uitzondering : vandaag om 15u was er een dansvoorstelling van Pina Bausch en ik ben even gaan kijken maar zoals te verwachten waren alle tickets reeds verkocht. Dat mis ik wel een beetje, in Antwerpen ging ik vaak naar de Singel waar je regelmatig dansvoorstellingen van zeer hoog niveau kan bekijken (genre Vandenkeybus, Dekeersmaecker en Fabre) en binnenkort moet ik mij tevreden stellen met een flamenco avond voor toeristen. In ieder geval, geen Pina Bausch dus en dan de stad maar verkend. Ik had op voorhand verwacht dat Nîmes mij zou overdonderen maar neen hoor, dat viel flink tegen. De stad heeft een belabberde toeristische bewegwijzering, er is veel zwerfvuil en de monumenten waar men in de brochures zo enthousiast over doet zoals la Maison Carrée en les Arènes vond ik maar heel gewoontjes. Om eerlijk te zijn : ik ben niet eens binnen geweest. Aan een filmvoorstelling in 3D heb ik weinig als éénogige en de arena waren ze aan het restaureren en wat ik van de buitenkant kon bekijken vond ik niet indrukwekkend genoeg om 8 euro te betalen. Verwend manneke hé !? Er hing ook een beetje een grimmige sfeer in bepaalde buurten, er waren nogal wat mensen die moeite hadden met de nederlaag van het Franse rugbyteam deze ochtend. Wat ik wel mooi vond was le temple de Diane en le jardin de la fontaine. Op de terugweg zaten er dan ook nog van die rotjongeren op de bus die blijkbaar alleen kunnen zitten als ze hun voeten op een andere stoel kunnen leggen. En nu kan je mij van veel slechte gewoontes betichten maar zoiets heb ik nooit gedaan. Mijn moeder is altijd poetsvrouw geweest in een school en ik weet maar al te goed hoe moeilijk het is om alles proper te houden en hoe weinig respect je daar voor krijgt. Ik voel me nog altijd ongemakkelijk als ik iemand bv een glazen deur zie openduwen tegen het glas en niet door de handgreep te gebruiken.
Rugby.
Vanmorgen heb ik mij gedragen zoals toch zeker als je de berichten van de laatste dagen op de radio moet geloven, ze hadden het over niets anders elke Fransman : ik heb teevee gekeken. Ik heb geen idee of hier in België of Nederland enige aandacht aan geschonken werd, maar vanmorgen om 10u werd in Auckland (Nieuw-Zeeland) de finale in het WK rugby gespeeld. Rugby is hier in Frankrijk toch vrij populair en als les bleus tegen de all blacks spelen voor de wereldtitel staat Frankrijk werkelijk op zijn kop. Ik begrijp absoluut niets van de spelregels maar ben toch geboeid blijven kijken. De strijdkreten van de all blacks in het begin van de wedstrijd zijn voor de buitenstaander misschien lachwekkend, maar toch ook vooral indrukwekkend. En zo begin ik stilaan helemaal te verfransen, de voorbije maand heb ik bijna uitsluitend Frans gesproken en soms denk ik zelfs al alle foute vervoegingen inbegrepen in het Frans. Ik ben nu wel op de hoogte van alles wat in Frankrijk gebeurt maar ik heb na enkele dagen zonder internet absoluut geen idee wie er tegen wie speelt in het Belgische of Spaanse voetbal. In ieder geval : Nieuw-Zeeland heeft gewonnen met 8-7 (wat niet wil zeggen dat er 15 keer gescoord is) en is dus wereldkampioen. De blauwe plekken na zo'n wedstrijd zijn waarschijnlijk niet op twee handen te tellen en soms leek het op een veldslag in de eerste wereldoorlog, voor elke meter grond werd er gevochten.
22-10-2011
Voetbal.
Nu begonnen ze toch te overdrijven : - 6° deze ochtend ! Ze voorspelden voor vandaag veel warmer maar de grote markt van Le Puy moest het toch maar zonder mij stellen en tegen 11u ben ik zuidwaarts gereden. Elke tien kilometers kwam er gemiddeld één graad bij en dus kwam ik in de namiddag - na een niet geheel logische route - aan in Nîmes bij een aangename 15 graden. Helemaal zonder slag of staat ging dat niet, alle invalswegen naar de stad lijken wel één grote Boomsesteenweg. Voor de niet-ingewijden : een drukke straat met de ene supermarkt na de andere Ikea, gevolgd door een autodealer enz. Het was bovendien zaterdag, dus extra druk. De camping waar ik nu sta is volgens mij een goede uitvalsbasis om Nîmes te verkennen en dat zal ik morgen dan ook doen, de bus stopt hier net om het hoekje. Omdat er hier in de onmiddellijke omgeving voor de rest niet veel te beleven valt, ben ik een beetje gaan rondwandelen en op één van de sportvelden was er een voetbalwedstrijd bezig : rood-wit tegen blauw-wit. Moeilijk om een ploeg te kiezen, de kleuren van den Aantwaarp tegen die van Hércules ... Uiteindelijk waren ze aan elkaar gewaagd en 0-0 was de eindstand. Het niveau was meer dan behoorlijk en het spel ging snel met technisch vaardige spelers.
En dan uiteindelijk toch een douche en wat voor één ! Als je het toilet doorspoelde op de vorige camping leek het alsof er een giraf aan het gorgelen was. Als je hier op de drukknop van de douche duwt, krij je het geluid van parende walvissen er gratis bij.
21-10-2011
Nog altijd koud.
Vanmorgen was het weer ijskoud en de verwarming wou niet echt meewerken. Waarschijnlijk was de LPG bevroren want na omschakeling op een propaanfles ging alles zoals het hoort. De eerste honderd kilometers kwam het kwik niet boven de twee graden en je moest opletten voor ijsplekken op de bochtige weg door de bergen van de Ardeche. Je mag die bergen niet onderschatten want volgens Belgische normen halen ze duizelingwekkende hoogtes van meer dan 1000 meter. Op die hoogte ging de termometer helemaal onder nul. Onderweg kreeg ik regelmatig de melding van het navigatiesysteem dat ik aan het volgende ronde punt rechtdoor moest rijden. Telkens dacht ik dat het een vergissing zou zijn maar ja hoor : ronde punten die soms groter waren dan het dorpje zelf. Vanaf Saint-Agrève werd de weg beter en waren de ontelbare bochten verleden tijd. Met een beetje geluk kon ik nog vóór 12u (meestal begin van de middagpauze) op de camping in Le Puy-en-Velay zijn. En het lukte net, alleen was de receptie (en de slagboom) vandaag pas uitzonderlijk open om 14u. Normaal zijn er ook nog camperplaatsen buiten de camping maar die zijn nu allemaal bezet met kermiswagens. Om 14u dan toch op de camping geraakt en een heleboel uitleg gekregen van de supervriendelijke gast van de receptie. De rest van de middag heb ik dan de vele bezienswaardigheden bezocht en rondgehangen in het centrum van dit bedevaartsoord op de route naar Santiago de Compostela. Ik ben ook langs alle trappen naar boven tot aan de Chapelle St. Michel (familie van de Mont St. Michel in Normandië) gewandeld en eigenlijk viel dat wel mee, de eerste indruk was nochtans anders. In één van de kerken waren ze het orgel aan het stemmen. Ik hou wel van de muziek die zo'n kerkorgel kan produceren maar de hoge tonen die tijdens het stemmen bleven piepen waren echt pijnlijk. 's Avonds zijn alle monumenten mooi verlicht en vanop de camping kan je alles bekijken maar ik ben het toch nog van iets dichter gaan bekijken. Intussen stond er aan de ingang van de camping een pizzakraam en met moeite ben ik voorbij gewandeld. Ik had gisteren ook al een pizza gegeten in Hauterives en vandaag stond er eigenlijk koolvis à la bordelaise (uit de diepvries natuurllijk) met aardappelpuree (van die vlokken uit een zakje uiteraard) op het menu. Ik wou ook wel graag een uitgebreide douche nemen maar warm water was blijkbaar te veel gevraagd voor de 8,50 euro die ik hier moet betalen. Ik zal dan nog maar een dagje extra stinken, er is toch niemand die zich daaraan kan storen.
20-10-2011
Koud.
Aan de receptie is er er een wifi verbinding maar je moet buitenzitten en het is verdomd koud. Ik heb dus snel even de blog aangevuld en "thuis" gedownload. Een mens moet zijn prioriteiten kennen.
De eerste 20 kilometers vandaag waren echt lelijk : chemische industrie, supermarkten, opslagruimtes enz. Dan gelukkig nog een stukje langs de Rhône en nog eens 20 km verder stond ik op de parking van Hauterives. Een van de weinige dorpjes of waarschijnlijk zelfs het enige dorp dat bekend is geworden dank zij een postbode : Ferdinand Cheval. Die man heeft ongeveer al zijn vrije tijd opgeofferd aan het bouwen van zijn Palais Idéal. Ik had het mij groter voorgesteld maar speciaal is het in ieder geval. Hij heeft het trouwens allemaal alleen gedaan en dan kan je natuurlijk moeilijk iets van het formaat Versailles verwachten. Deze man had ongetwijfeld een goede vriend kunnen zijn van Dalí, Gaudi en andere lichtgestoorde fantasten. Na het paleis was het nog een beetje vroeg om in de auto te kruipen en dus nog maar een wandeling gemaakt in de heuvels achter het dorp. Even zag ik mijn avondeten lopen : een fazant maar hij liep lachend weg toen hij die toerist (ik dus) zag aankomen met een muts én sandalen !
19-10-2011
Regen !
Er wordt wel eens gezegd dat je tot Lyon moet rijden om mooi weer te hebben. Mooi weer kon ik niet verwachten vandaag maar vanaf Lyon bleef het in ieder geval droog. De 300 km daarvóór heeft het constant hevig geregend, die carwash van gisteren heeft de auto dus precies één dag proper gehouden. Voor de rest mocht ik niet klagen, richting noorden stond er een gigantische file in de buurt van Lyon. Intussen heb ik een plaatsje gekregen op een zeer eenvoudige camping in St.-Maurice-l'Exil, speciaal gekozen voor de gratis wifi maar helaas ... Ik heb dan maar een wandeling gemaakt maar veel is hier niet te zien en bovendien is het koud. Onderweg kreeg ik regelmatig een waarschuwing op het dashboard dat de buitentemperatuur het vriespunt naderde. Dat is de auto natuurlijk niet gewend en ik verdomme ook niet. Normaal gezien moet ik nu in mijn bikini aan het strand liggen. Ja, dat is weer een afwijking van mij die jullie niet kenden.
18-10-2011
De laatste mooie dag ?
Vanmorgen lag er alweer een fijn ijslaagje over het gras maar al snel kwam de zon alles opwarmen. Na het ontbijt ben ik eerst naar de carwash gereden want er zaten zo veel vliegen op de auto dat ik vermoed dat het niet alleen modder was die de beide zijkanten een ander kleurtje had gegeven. Nog even in Luxemburg gaan tanken (ik heb het gevoel dat ik elke dag ga tanken en eigenlijk is dat ook zo) en om 14u was ik in Luxeuil-les-Bains. De camperparking is mooi gelegen aan een klein meertje en werkelijk alles is gemakkelijk te voet bereikbaar. Ik ben met de rugzak inkopen gaan doen in de Aldi en de Auchan en samen met de voorraad die Nancy heeft achtergelaten zal ik de eerste maand niet van de honger sterven. Het stadje is de moeite waard om een keer door te lopen. Er zijn veel oude huizen, het orgel in de kerk is indrukwekkend en er zijn veel winkels. Zoals elk oord dat op -les-Bains eindigt hebben ze hier uiteraard thermale bronnen én een casino. Na het winkelen en een wandeling stonden er al een twaalftal motorhomes op de parking en enkele minuten later kwam er een of andere jonge gast wat rondjes maken met zijn auto en zijn slipkunstjes tonen. De buurman van hiernaast heeft hem onmiddellijk weggejaagd en zijn politiebadge laten zien. Op de radio hebben ze het al de hele middag over de Tour de France die volgend jaar drie dagen door Franche-Comté rijdt. Ook gehoord : il va pleuvoir très fort en samen met een fikse daling van de temperatuur zou er boven de 1000 meter sneeuw vallen. De buurman (ja, diezelfde) heeft het over ils annoncent la flotte.
Website + foto's.
De website is aangevuld met de laatste "ontdekkingen" en op de Picasa fotosite is een kleine selectie te bekijken van de foto's die afgelopen maand gemaakt zijn.
17-10-2011
Het heeft niet lang geduurd.
Zondag heb ik Nancy naar Bierges gebracht, waar haar broer haar is komen halen. Het was al vanaf de eerste minuut duidelijk dat het niet zou lukken. Zonder in detail te treden wil ik hier toch even meedelen dat ik lang genoeg met mijn kl... heb laten spelen. Eerst bijna smeken om haar te komen halen en als je dat dan gedaan hebt, je gewoon vertellen dat ze er eigenlijk toch niet veel zin in heeft. Drie weken geleden was het al moeilijk om afscheid te nemen maar na een tijdje was ik al gewend aan het vrijgezellenleven. Nu was het weer pijnlijk om haar achter te laten maar genoeg is genoeg. Ondanks de vele smsjes die ze weer stuurt en dat ze er spijt van heeft, wil ik voorlopig geen contact meer met haar. Ik sta sinds gisteren op een camping in Virton om even tot rust te komen. Ik voel me leeg en ik ben moe.
15-10-2011
Opnieuw richting zuiden.
Voilà, het is gebeurd : Nancy vanmiddag opgehaald bij haar mama en intussen staan we al in Luxemburg op camping Kockelscheuer. Hier vlak naast de camping heeft momenteel een groot tennistornooi plaats (Luxembourg Open) met heel wat vrouwelijke spelers uit de top-10 en er is dus veel volk op de been.
13-10-2011
Eindelijk een zonnetje.
Na enkele dagen grijs weer met af en toe een druppeltje regen kwam na de middag eindelijk de zon nog een keertje kijken. Ik heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een flinke wandeling te maken en je moet toegeven : wolken zijn toch mooier dan blauwe lucht.
12-10-2011
10 km van Arras.
Vandaag eindelijk internet en ik heb natuurlijk meteen de vorige dagen ook online gezet. De mensen die de landkaart van Frankrijk een beetje kennen, zullen opgemerkt hebben dat ik al enkele dagen richting noorden aan het rijden ben. Intussen zit ik in Boiry Notre Dame, bijna tegen de Belgische grens en zaterdag ga ik Nancy (nog maar eens) bij haar moeder ophalen.
Nog enkele losse opmerkingen en verhaaltjes.
Vanmiddag werd ik op de parking van de Lidl supermarkt aangesproken door een Fransman die graag naar België wou verhuizen om daar een praktijk te beginnen om tanden te bleken. Op zich niets mis mee, maar als je dan weet dat hij zelf amper nog tanden had ...
Ik was er altijd van overtuigd dat die stad in het midden van Frankrijk Périgieux was, nu blijkt dat dat Périgueux is - stom hé ?
De auto is echt heeeeeeeeeeeel vuil, de wegen hier in de buurt liggen allemaal vol modder (de bietenoogst is bezig).
Ja, die hooggeplaatste militair is FR : rots in de branding bij de verdediging van ons land.
En ook nog allemaal bedankt voor het medeleven, de bezorgde smskes, de vele mailtjes enz. Het leven gaat voort en deze blog ook - blijf lezen ! Sinds gisteren staan we helemaal bovenaan in het onderdeeltje "reizen" van bloggen.be
En nog bijna vergeten : waar iedereen 90 km/u reed, tufte deze Nederlander vandaag verder tegen 40 km/u.
11-10-2011
In de buurt van Parijs.
Vandaag was er geen twijfel mogelijk : ik zou nergens vastrijden in te smalle straatjes, de weg werd voor mij vrijgemaakt ik heb zelden zo'n breed transport exceptionnel gezien (zie foto). Net voor de middag een plaatsje gekregen op camping La Belle Étoile in Melun-la-Rochette. En ook al ligt Parijs nog enkele tientallen kilometers verder noordwaarts, je zit hier al duidelijk in één van de voorsteden. De meerderheid van de bewoners heeft een bruin tintje, je ziet bedelaars en vooral in de buurt van het station is het een drukte van belang. Je kan van hieruit met de trein naar Parijs maar dat ga ik niet doen. Vandaag wordt er in alle grote steden gemanifesteerd tegen vanalles en nog wat en het openbaar vervoer ligt voor een deel plat. Ik heb dan maar een beetje rondgewandeld en iets gegeten in de McDonalds. Ik was op zoek naar iets anders maar toen zag ik de publiciteit voor een Red Chili Burger en dan ben ik meteen verkocht. De fastfoodzaak werd vooral gefrequenteerd door schoolgaande jeugd en leden van de plaatselijke stadsbendes. Althans, zo probeerden ze zich toch te profileren : het petje achterstevoren op hun geschoren kopjes, de broek halverwege hun knieën en hun bitches die er alleen bijzaten om mooi te zijn en voor de rest moesten zwijgen. Ik had beter mijn laptop meegebracht dan kon ik tenminste even gratis op het internet want op de camping is het weer veel te duur : 8 euro voor een dag, dat is toch echt overdreven. Ik was dan maar van plan een filmpje te zien, maar intussen speelt Kadril ten dans op mijn laptop en dat zal dan zo de hele avond blijven. Ik heb vele favoriete muziekgenres, groepen en zangers/zangeressen maar Kadril blijft toch echt superklasse. Terwijl ik dit schrijf spelen ze net Luiaardsgild, mij helemaal op het lijf geschreven. Ik hoop dat ik geen inbreuk pleeg op een of ander copyright maar als je hieronder klikt kan je een stukje horen.
Alweer wakker geworden onder een donkergrijze lucht. Blijkbaar heeft dat een negatieve invloed op iedereen (en de parking is gisterenavond bijna volgelopen) die hier staat : zelden zo'n bende zuurpruimen bij elkaar gezien.
Dan maar onmiddellijk koers gezet naar Chémery, zo'n 250 km rijden. Ik had de camping daar gekozen omdat er gratis internet zou zijn en daar maak ik graag een omweg voor. Helaas : camping gesloten, alhoewel ze volgens de ACSI gids nog open zou moeten zijn. Gelukkig heb ik altijd nog enkele uitwijkmogelijkheden gepland en ik ben dan maar naar de camperplaats in Beaugency gereden. Ik vond het maar een somber plekje en even deed het pizzakraam aan de ingang mij nog twijfelen om toch maar te blijven. Een pizza zou me vanavond wel smaken ... maar dan wel ergens anders. Uiteindelijk dan naar Jargeau gereden, die camping was zeker nog open en ligt niet zo ver van Orléans. Onderweg wqren links en rechts van de baan waren overal bekende en minder bekende kastelen te bewonderen en bij aankomst bleek de camping inderdaad nog open, maar wat deed die man aan de receptie moeilijk ! Het ACSI kaartje waarmee je goedkoper kan kamperen staat op naam van Nancy en de CCI kaart (soort ID-kaart voor kampeerders) staat op mijn naam, en dat kon dus niet. Na veel discussiëren heeft hij me dan toch aan verminderd tarief laten staan. Of er een bus naar Orléans reed, daar kon hij niet op antwoorden. Er is wel een fietspad naast de Loire maar met dit druilerige weer, is 20 km toch te ver. Ik heb een beetje in het stadje rondgewandeld en één ding is al duidelijk : op maandag mag je geen honger hebben, ook hier is bijna alles gesloten. Wat zijn we toch verwend in onze twee thuishavens Alfaz en Antwerpen, het hele jaar door op alle momenten van de dag heb je daar de keuze uit een overvloed aan restaurants. Jargeau zelf is zoals vele typische Franse stadjes : op het randje van lelijk- ook al ligt het naast de Loire - met veel leegstand en als je iemand tegenkomt op straat is het overduidelijk dat hij of zij leeft van een uitkering. Op zich niets mis mee van mij kan ook niet gezegd worden dat ik enige inbreng lever tot het welslagen van de Belgische economie maar ze zien er allemaal zo ongelukkig en ziekelijk uit ... ook al staat (logisch zo dicht bij Orléans) Jeanne d'Arc heldhaftig met haar vlag te zwaaien.
Met de camping op zich is niets mis, er is een mooi nieuw sanitair gebouw maar om hier nu echt een hele vakantie door te brengen ? Ik sta hier in ieder geval niet alleen zoals op andere campings in dit seizoen. Het is wel grappig om te zien : alle nieuwkomers die een ballet met motorhome of caravan uitvoeren om toch maar satellietontvangst te hebben.
09-10-2011
Uzerche.
Ik zou eigenlijk elke dag een dagboek kunnen maken met alleen maar verhaaltjes over afgesloten wegen en omleidingen maar dat ga ik dus niet doen. De parking in Objat ben ik in ieder geval zonder problemen afgeraakt, daarna ben ik met een beetje vertraging aangekomen in Uzerche, op een gratis parking (met stroom) aan de rand van het stadje. Dat stadje is trouwens helemaal uitgestorven op zondag, buiten enkele bar-tabacs is er niets te beleven. Ik wou graag iets gaan eten maar buiten één te duur restaurant heb ik niets gevonden. Ik heb wel, ondanks het miezerige weer, de mooie Simone de Beauvoir wandeling gevolgd, langs de oude spoorbedding en deels naast de Vezère. De groenten- en fruitverkoper die 's avonds op de deur kwam kloppen was dezelfde van gisteren in Objat. Er valt dus blijkbaar genoeg geld te verdienen aan de rondreizende mens om die verplaatsing te maken.
08-10-2011
Objat.
Wat een verademing vandaag, na amper 5 km zat ik zonder omleidingen op de E9 richting Brive-la-Gaillarde. Amper 20 km verder moest ik er weer af, want ik wou wel eens gaan kijken op de camperplaats in Objat. Die camperplaats was snel gevonden en werd dadelijk goedgekeurd om te blijven slapen. Het vrij grote dorp met alle voorzieningen is absoluut niet toeristisch maar de aire mag er zijn : mooie afgebakende plaatsen met stroom voor 5 euro. Er is ook een sanitair gebouw waar je eventueel kan douchen voor 1 euro. De ingang is afgesloten met een slagboom die pas opent als je met je kredietkaart hebt betaald, hoe ik er morgen terug moet afraken is voorlopig nog niet helemaal duidelijk.
07-10-2011
Omleidingen en afgesloten wegen.
Gisterenavond heeft het een half uurtje geregend, dat was lang geleden. Deze ochtend nog een douche genomen en vertrokken. De reis begon met een route barrée amper op 1 km van de camping waar ik vanmorgen vertrok. Een alternatief werd niet aangeduid, een bordje met daarop trek uw plan was het enigste dat ontbrak. Eenmaal terug in de goede richting, stond er alweer een déviation - een omleiding waar geen einde aan leek te komen. Zigzaggend tussen putten en slingerend door dorpjes waar ik nog nooit van gehoord had kwam ik na ruim 80 km (hadden er normaal 50 moeten zijn) aan in Lissac-sur-Couze. De plaatselijke camping heeft zeer ruime plaatsen en bijna allemaal hebben ze een prachtig zicht op het meer. Na de middag ben ik rond het meer gewandeld, een mooi tochtje van ongeveer 7 km, en bij terugkomst bleken er zowaar nog drie Belgische motorhomes op de camping aangekomen te zijn.
06-10-2011
Le Gouffre de Padirac.
Na de uitgebreide wandeling door Rocamadour weer in de auto gestapt en 15 km verder gestopt op de parking van le Gouffre de Padirac. Dit bezoekje was me aangeraden door een hooggeplaatste militair van het Belgische leger (grapje voor in de insiders, sorry) en dat bevel kon ik niet weigeren. Het bezoek was zeker de moeite, het is vooral indrukwekkend als je de eerste trappen afdaalt en naar boven kijkt om de laatste zonnestralen te zien. Je bevindt je dan in een soort krater en ik had het gevoel dat ik elk moment kon ontvoerd worden door buitenaardse wezens die met hun ruimtetuig de uitgang zouden afsluiten. Het eerste stuk van de wandeling door het gangenstelsel is te vergelijken met vele andere grotten, maar het stuk na de boottocht op de ondergrondse rivier is echt prachtig. Voor de mensen die ooit Pamukkale in Turkije bezocht hebben : dit is van dezelfde schoonheid maar dan zonder daglicht. Als je een liefhebber bent van grillige stalagtiet en -miet formaties ben je hier aan het verkeerde adres alhoewel een druipsteenkolom van meer dan zestig meter (als ik het goed onthouden heb, want je krijgt de hele wandeling een opeensomming van cijfers) best aan de grote kant is.
Omdat heel mijn schema in de war gestuurd werd door de gesloten camping in Rocamadour, ben ik op zoek gegaan naar een andere overnachtingsplaats in de buurt en ben zo op camping l'Eau vive in Carrenac verzeild geraakt. Goed om te slapen, meer niet.
Rocamadour.
Na het supermarktbezoek ging het recht naar Rocamadour, camping Le relais du campeur : dicht bij het bedevaartsoord, goedkoop én open tot half november ... behalve dit jaar dus, want ik zag al dadelijk het bordje fermé hangen. In een heilige plaats mag je niet vloeken, dus maar braaf verder gereden tot een grote parking in le vallée. Met een pas gekochte Franse golden als middageten kon ik beginnen aan de klim naar boven. Rocamadour is duidelijk groter en grootser dan St.-Cirq maar eigenlijk is het één grote winkelstraat met souvenirwinkeltjes en enkele restaurants, met als kers op de taart de verschillende kapellen en het kasteel. Ik ben ook even gaan kijken in de zeer sobere Chapelle de Saint Louis en toen ik buitenkwam speelde de klokken Ave Maria. Ja, en dan ? hoor ik jullie denken maar als je weet dat mijn vader Louis heet en mijn bijna twee jaar geleden overleden moeder Maria, begrijp je wel dat dit toch wel even ontroerend was. Om de weer- en campinggoden gunstig te stemmen heb ik nog de kruisweg tot aan het kasteel gevolgd om van het uitzicht te genieten en daar tot de vaststelling te komen dat je ook helemaal tot boven kan rijden.
Nevelig.
Voor het eerst sinds lang niet opgestaan met het zonnetje op de auto. Het was nevelig deze ochtend en behalve een reigerachtige op zoek naar vis in het ondiepe gedeelte van de rivier, was er geen beweging op de parking. De mist trok snel op en vandaag kon het niet misgaan : aan de andere kant van de brug had ik al een wegwijzer gezien naar Rocamadour, de volgende slaapplaats. Helaas, net voorbij de wegwijzer stond er weer een vervelend rond bord met rode rand : maximum 2m90 hoog. Net de hoogte van mijn huisje op wielen, maar na het avontuurtje van gisteren besloot ik toch maar om te keren en een andere route te kiezen. Langs kronkelende wegen kwam ik na een tijdje in Gramat terecht, waar ik eindelijk eens kon gaan winkelen het was echt lang geleden dat ik nog eens een supermarkt was tegengekomen met een parkeerplaats geschikt voor grotere voertuigen. De laatste dagen was ik bijna echt genoodzaakt om te overleven op een dieet van kastanjes en walnoten, die je dezer dagen overal kan rapen. Mijn karretje volgeladen met kaas, pizza, lasagne en andere voorbereide rotzooi en 's middags netjes de overschot kastanjes onder een notenboom gegooid én de enkele noten die overbleven onder een kastanjeboom. Mensen in de war brengen is altijd plezierig.
05-10-2011
Pffff ....
Zoals verondersteld was de rit langs Cahors tevergeefs. Eerst kreeg ik een eindeloze omleiding voorgeschoteld en in het drukke Cahors was nergens een parkeerplaats te vinden. Zelfs de parkings van de supermarkten waren overvol. Dan maar in één keer door naar Saint-Cirq-Lapopie, maar onderweg liep het pas echt mis. Enkele kilometers vóór het gehucht Saint-Gery stond een bord dat er wegenwerken waren en dat auto's van + 3,5 ton een omleiding moesten volgen. Vermits de Koala (officieel althans) niet meer weegt dan die magische grens, was er dus geen probleem voor mij ... tot 4 km verder duidelijk werd dat er net voor de werken een bocht van 90 graden moest genomen worden om een plaatselijke wegomlegging te nemen. Die bocht op zich ging nog maar onmiddellijk daarna moest ik tussen twee overhellende huizen door en dat wilde echt niet lukken ! Na een aantal keren voor- en achteruit gereden te hebben zag het er steeds hachelijker uit. Met de hulp van de werkmannen ben ik achteruit kunnen rijden en vermits omkeren ook nergens mogelijk was, hebben ze de wegversperring en hun graafmachines voor mij weggehaald en kon ik toch langs de afgesloten weg mijn reis verderzetten akelig balancerend tussen huizen en een afgegraven stuk van enkele meters diep, hopend dat door mijn gewicht niets zou inzakken. Enkele kilometers verder reed ik zonder problemen de overnachtingsplaats van Saint-Cirq op (ik was er al niet meer gerust in want in verschillende gidsen wordt gewaarschuwd voor de smalle doorgang een lachertje). Ik ben dan meteen naar het dorpje gewandeld en waauw dat is echt mooi. Het lijkt wel alsof de tijd hier is blijven stilstaan, echt een middeleeuws gevoel overvalt je hier. Er liepen flink wat toeristen rond, voornamelijk Engelsen. Hier in de omgeving kom je vrij veel Engelsen tegen, overigens zijn die van een heel andere soort dan diegenen die tijdens de winter de stranden van Benidorm bevolken. Op het terras met een adembenemend uitzicht waar ik iets gegeten heb, werd de miserie van de voormiddag snel vergeten. Toen ik terug op de parking kwam, bleken alle andere motorhomes verdwenen, wellicht vinden ze 7 euro voor een nacht te duur. Ik blijf dus weer in mijn eentje achter, met op de achtergrond het geluid van de Lot (rivier), buiten is het echt pikdonker.
04-10-2011
Ongewenst bezoek !
Was me dat schrikken ! Ik zat vanmiddag te eten en plots kwam er een vogel binnengevlogen langs de openstaande deur. Dat beest was natuurlijk helemaal in paniek en gelukkig vond hij (of zij) snel de uitgang voor alles ondergesch... werd. Dat was dan meteen ook het enige opwindende verhaal voor vandaag, voor de rest was het alleen een beetje in de zon zitten en wandelen. Morgen ga ik eens kijken of ik een parkeerplaatsje vind in Cahors, het zal moeilijk worden want woensdag is marktdag.
De bedoeling was om vanuit Vézac even langs te gaan in Domme maar toen mijn navigatiestem me vertelde dat ik naar links moest, stond daar een bord dat duidelijk maakte dat die richting verboden was voor motorhomes en autobussen. Dan maar een beetje verder gereden in de veronderstelling dat er een andere route zou geadviseerd worden maar niks ... Waarschijnlijk heb ik niet goed opgelet en stond er eerder al een wegwijzer maar intussen was ik al tien kilometer verder en had ik geen zin meer om terug te rijden. Ik heb wel eens gevloekt : verDOMME dus ...
Intussen sta ik mijn eentje op een - uiteraard - super rustige camping in Villefranche, het weer is nog altijd heerlijk en ik heb hier een privé zwembad om in te plonzen ! Het dorpje is één van die typische "bastides" die je hier wel meer vindt in de buurt : ooit ontwikkeld door de tempeliers en gekenmerkt door een rechthoekig stratenpatroon. Vandaag was het dorp helemaal uitgestorven : alle winkels zijn blijkbaar op maandag gesloten.
02-10-2011
Drie dagen als God in Frankrijk.
Ik heb drie dagen op camping Les deux vallées in Vézac gestaan en morgen ga ik weer een klein eindje verder. Met de huidige temperaturen is dit een ideale rustplaats : bijna complete stilte én een zwembad dat nog open is ! Met de fiets kan je hier gemakkelijk nog enkele bezienswaardigheden in de buurt bezoeken, wat ik dan ook gedaan heb. Voor de rest : zalig niksen !