Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
30-04-2012
Koud en regen.
Nog vergeten te vermelden : ik heb in El Rocío 5 euro betaald om 24u lang te kunnen surfen. Het is eigenlijk met tegenzin dat ik betaal voor internet, maar omdat het bijna een week geleden was dat ik nog iets op de blog had kunnen plaatsen heb ik het toch maar gedaan. En, zoals dikwijls : wegvallende verbinding, traag, geen P2P mogelijk enz echt schandalig dat je daarvoor moet betalen !
Onderweg volgde de ene regenbui de andere op en stoppen om op de camping te gaan staan in Humilladero (wat oorspronkelijk de bedoeling was) leek me nogal onnozel, wat moet je daar gaan doen bij negen graden in de regen ? Dan maar beter in één keer doorrijden naar de camping in Beas de Granada, daar was het bij aankomst maar zeven graden maar ik zit hier dan in ieder geval al dichter bij mijn geliefde stad. Het duurde even voor ik een plekje gevonden waar mijn acht meter in paste en echt waterpas staan zit er niet in, maar het is niet mijn gewoonte om veel in de auto te zitten als ik in de buurt van Granada ben.
Nog geen half uurtje later zat ik al op de bus naar het centrum. Het is de vijfde keer dat ik Granada bezoek maar zo troosteloos lag het er nog nooit bij. De Afrikaanse straathandelaars kennen het vraag- en aanbodspelletje maar al te goed : de illegale dvd's, namaak Vuitton handtassen en nepgoud hebben plaatsgemaakt voor veel te dure paraplu's. Het regent intussen niet meer zo hevig, maar de fijne bijna onzichtbare motregen gaat toch snel vervelen. Mijn voeten waren kletsnat en door en door koud (ja, weer die sandalen hé !) toen ik om kwart voor negen de laatste bus terug naar de camping nam. Hier ben ik maar al te blij met de 10 Ampère stroom, en terwijl ik in de douche duik laat ik al de elektrische verwarmingstoestelletjes volle bak draaien. Als ik na een half uurtje fris gewassen terug in de auto ben, is een aangename 21° graden bereikt. Nog even een aflevering van Sons of Anarchy bekeken (elk seizoen is gewelddadiger dan het vorige en elke aflevering vallen er meer doden) en om 23u naar bed want morgen vroeg op !
29-04-2012
Nog enkele weken ...
In het dorp was zeer weinig te beleven en dat was een heel verschil met de gezellige drukte van enkele jaren geleden. Blijkbaar ligt alles nu een beetje stil zodat iedereen zich kan voorbereiden op het pinksterweekend. Dan wordt de 2000 kg zware Virgen del Rocío rondgedragen door een waanzinnige menigte van enkele honderdduizenden (!) bedevaarders die allemaal zullen proberen zo dicht mogelijk bij het beeld te komen en zo mogelijk aan te raken.
Veulen.
Paarden kom je hier overal tegen, maar een veulen dat vrolijk rondhuppelt is nog plezieriger om te zien.
Doñana parque natural.
De bedoeling was om in de voormiddag naar het strand en duinengebied van Matalascañas te fietsen maar onweer en enkele stortbuien hielden me binnen tot ongeveer 14u. Toen werd de lucht weer blauw en ben ik gaan wandelen in het Doñana natuurpark. Hoe verder je het park binnendringt langs de houten paden hoe meer het geluid van het verkeer verdwijnt, tot je alleen maar allerlei rare geluiden van de vele vogels hoort. Uiteraard waren er ook enkele caches te vinden in de observatiehutten van waaruit je ongestoord de vogels kan bekijken.
28-04-2012
Regen.
Toen ik gisteren vertrok in Sevilla regende het hevig maar gelukkig bleef het de rest van de namiddag en avond droog en was de temperatuur nog aangenaam. Deze nacht heeft het bijna constant lichtjes geregend en het is fris, ik heb deze ochtend voor de eerste keer sinds ik onderweg ben de verwarming even aangezet. Vanmiddag toen de wolken iets minder dreigend waren, heb ik dan de fiets genomen en een toertje van iets meer dan 20 km gemaakt. Over die afstand heb ik zo'n drie uur gereden. Traag ? Ja, absoluut maar je moet weten dat de helft van het traject lijkt op het strand tussen Blankenberge en Zeebrugge ... Het is natuurlijk niet zomaar dat de mensen zich hier graag per paard of 4x4 verplaatsen. Ik was al blij dat ik droog bij de auto aankwam want een uurtje later kondigde een oorverdovende donderknal een fikse regenbui aan.
27-04-2012
Op bedevaart.
Vanmorgen nog even naar de Aldi gewandeld, want ik wist dat de volgende bestemming niet echt een winkelparadijs zou zijn : El Rocío. Tot enkele maanden geleden weinig bekend, maar sinds er een uitzending van Weg van de wereld aan dit bedevaartsoord gewijd werd, klinkt het waarschijnlijk al iets bekender in de oren. Vijf jaar geleden zijn we hier ook geweest en dat bezoek moest zeker nog een keertje overgedaan worden. Vanmiddag ben ik alvast enige caches gaan zoeken in de buurt van de kerk en de wandelpromenade, want in het weekend zal het hier veel te druk zijn. En als je benieuwd bent wat een modieuze outfit voor de feria of een weekendje in El Rocío tegenwoordig kost, op de foto hiernaast kan je het zien. Uiteraard geniet je meer aanzien als je je eigen stof uitkiest en alles op maat maakt, of laat maken.
26-04-2012
...
En toch nog even opmerken : al die mooie jurken hoeven voor mij echt niet ...
Moe ...
Normaal gezien wou ik eigenlijk tot deze nacht op de feria blijven hangen, maar ik was echt doodmoe en dus ben ik rond 22u toch maar op de bus richting Gelves gestapt. Velen zullen nooit op de bus geraken, want er rijden constant ambulances aan en af. Veel te jonge meisjes die te veel alcohol drinken zullen waarschijnlijk in het tentendorp van het Rode Kruis eindigen en ik denk niet dat er veel politieagenten vakantiedagen kunnen opnemen in deze periode. Toch weer een ervaring rijker, maar ík ben nu wel aan enkele dagen vakantie toe ... Gelukkig was er deze miiddag nog een lekkere pizza én deze avond een stukje kokosnoot lang geleden dat ik dat nog eens gezien had. Vroeger had je overal van die kraampjes in Spanje, als kind was ik daar al liefhebber van. Veel mensen keken wel raar naar mij, ik weet niet waarom. Misschien toch iets te lang in het smurfendorp geparkeerd ?
Feria !
En dan zou ik nog bijna vergeten waarom ik absoluut nog een keertje naar Sevilla wilde komen : de feria ! De feria van Sevilla zal zowat de bekendste en grootste/drukste van heel Spanje zijn. Wat is die feria ? Wat vroeger de kermis was voor de dorpjes bij ons, maar dan veeeeeeeeel groter. Gooi de Gentse feesten, de Sinksenfoor en de Rubensmarkt op een hoop. Doe daar de toeschouwers bij van de Champions League finale, aangevuld met alle feestvarkens die ooit een danske hebben gedaan in La Rocca en kruid af met massa's mooie vrouwen en meisjes in traditionele klederdracht : zoiets is de feria van Sevilla ! Het is echt niet in woorden of foto's te vatten, echt waanzinnig druk. Sevilla is al een drukke stad maar einde april wordt dat nog tien keer erger. Bussen, paardenkoetsen, (brom)fietsers, taxi's : alles raast door elkaar. Het feestterrein zelf is onderverdeeld in ontelbare straten en bestaat uit twee grote, enigszins afgescheiden gedeelten. De ene helft is gevuld met feesttenten van de peñas (vriendenkringen) waar gedanst en gezongen wordt, de andere helft is een grote kermis én er is ook nog plaats voor een circus. Die kermis wordt een heel jaar lang naar uitgekeken en er wordt niet op een euro gekeken. Werkelijk bij elke attractie staan ze in de rij. Alles moet groter, hoger en/of sneller dan elders. Aan één kriebelenbuik (reuzenrad) hebben ze niet genoeg, maar een echte rups (zo eentje waar je stiekem kan kussen als het doek dichtgaat) hebben ze ook nog. In het peñagedeelte zijn er aan elk kruispunt opstoppingen want overal tussendoor rijden de paarden, al dan niet met een koets er achteraan. Soms zijn de ruiters niet eens twaalf jaar, maar wel met hun vriendinnetje in amazonezit achterop en met streken van een Don Juan met veertig jaar ervaring. Al die paarden schijten natuurlijk op straat en regelmatig worden die dan schoongespoten waardoor de zandvlakte alsmaar smeriger wordt. Gelukkig wordt er regelmatig gedweild door de soms over de grond slepende flamencojurken. Om samen te vatten : iemand zoals ik die altijd met sandalen rondloopt, kan 's avond maar beter zijn voeten wassen.
Nieuw record.
Wat een dag ! Alweer bijna 25 km gewandeld en dat wil zeggen dat ik bijna één cache per km heb gehaald, want mijn nieuwe dagrecord staat nu op 24 ! Hoeveel ik er niet gevonden heb, tel ik niet meer maar het waren er weer een flink aantal. Dikwijls schrijf ik niets in het logboek want vandaag waren er verschillende caches van dezelfde eigenaar met zo'n klein logpapiertje dat je het bijna niet in of uit het containertje kreeg. Sevilla is echt wel een mooie en interessante stad waar je je gemakkelijk een hele week kan amuseren. Om maar een voorbeeld te geven : tijdens mijn kilometerslange wandeling van vandaag ben ik niet eens tot in de winkelstraten of aan de Giralda (toch dé toeristische trekpleister) geraakt ! Uiteraard ben ik wel weer in een aantal onfrisse achterbuurten geweest waarvoor buitenlandse zaken ongetwijfeld een negatief reisadvies zal geven. Zoals in bijna alle Spaanse steden, is het centrum echt proper maar als je de platgetreden paden verlaat : ronduit smerig ! Maar zelfs in een centrumwijk zoals Macarena kan ik me voorstellen dat niet iedere toerist zich veilig voelt.
25-04-2012
Verkenningstochtje.
Een half uurtje na aankomst zat ik alweer op de fiets en na een tochtje van 50 km in de omgeving (enkele caches zoeken hoorde daar ook bij) heb ik besloten om morgen met de bus naar de stad te gaan. Het is met de fiets best te doen (al was het wel even zoeken naar de beste route), maar te voet caches zoeken is soms toch handiger en er liggen er heel veel verstopt in Sevilla.
Puerto Gelves.
Rond 15u kwam ik dan toe in Puerto Gelves, een klein haventje in de buurt van Sevilla. De haven biedt daar ook staanplaatsen aan voor motorhomes en dat is interessant want vanuit Gelves kan je snel met de fiets of de bus naar Sevilla. En Sevilla moest ik toch nog een herkansing geven want de eerste kennismaking enkele jaren geleden was niet echt positief. Heel de stad was toen één grote bouwwerf door het aanleggen van een tramnet.
Ronda voorbijgereden.
Ronda ben ik gewoon gepasseerd, de beroemde kloof staat nog te goed in mijn geheugen geprent en als ik me goed herinner is het daar helemaal niet zo simpel om je auto kwijt te kunnen. De foto is genomen in 2007.
Gesmurft.
Zou ik vandaag langs de kust rijden of door het binnenland ? Zowel de route langs Tarifa als die via Ronda had ik al een keer gedaan, maar sinds korte tijd kan je als je de route via Ronda neemt een speciaal dorp bekijken. En zo ben ik met een omweg een keertje in Júzcar gaan rondneuzen. Echt veel tijd had ik niet, want ik vond niet echt een goede parkeerplaats om de auto met een gerust gevoel achter te laten. En wat is er nu zo speciaal aan dit dorp ? Niks ! Er is echt niets meer te zien dan in een ander Spaans dorp van deze grootte, maaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrr ... al de huizen zijn hier blauw ! En hoe komt dat beste kindertjes ? De laatste 3D smurfenfilm is hier opgenomen ! De producenten van de film hadden nochtans geld gegeven aan de inwoners om hun huizen opnieuw in de oorspronkelijke kleur te schilderen. De dorpsbewoners hadden echter al snel door dat ze zich zo konden onderscheiden van andere veelal witte dorpjes in de omgeving en ze hebben besloten de rest van hun leven hun burgemeester aan te spreken als oppersmurf.
24-04-2012
Spanje lijkt ver weg.
Als je langs de Landport (vroeger de enige toegangsweg over land) en de kazematten loopt kom je automatisch terecht op Casemates Square en daarna in de aansluitende Main Street. Die straat zou net zo goed in Canterbury kunnen liggen, Britser kan echt niet inclusief fish & chips.
Helemaal tot het einde.
Ik schat dat Gibraltar zo'n 2 op 4 km groot is maar ik ben er toch in geslaagd hier twintig kilometers rond te fietsen. Ik heb heel de kustweg gevolgd, ook door donkere tunnels waar gelukkig niet te veel verkeer was en heb ook op Europa Point gestaan, waar je Marokko kan zien liggen en waar de hele dag grote vrachtschepen de haven van Algeciras binnen- en buitenvaren. Het eerste wat je ziet als je uit een tunnel komt aan Europa Point is niet de vuurtoren maar een zeer grote moskee met een hoge minaret.
Even wachten tot het vliegtuig geland is.
Voor diegenen die het nog niet doorhadden : ik ben dus niet op weg naar België maar zit nu helemaal in het zuiden van Spanje. Hier kon ik kiezen :: naar Marokko zwemmen of naar Engeland fietsen. Ik heb voor het laatste gekozen ik ben niet zo'n goede zwemmer en ben vandaag Gibraltar gaan bezoeken. Tegen de zin van de Spanjaarden is dit nog altijd Brits grondgebied. Een aantal jaren geleden zijn we ook in Gibraltar geweest maar het was toen net een Britse feestdag en alles was gesloten. Dat was vandaag wel anders, wat een drukte ! Uiteindelijk is dit geen pittoresk dorpje maar een heuse stad met alles erop en eraan : ziekenhuis, crematorium, scholen, haven, industriegebied en vliegveld. Dat vliegveld zorgde al meteen voor een mooie verkeersopstopping. Als er een vliegtuig landt of opstijgt wordt alle verkeer aan de grens stilgelegd want de landingsbaan loopt dwars over de enige toegangsweg tot dit stukje rots. Je komt hier trouwens niet zomaar binnen, van het Schengen akkoord hebben ze hier nog nooit gehoord. We zijn het niet meer gewend maar zonder identiteitskaart of paspoort moet je aan de Spaanse kant van de grens blijven. De telefooncellen en de postbussen zijn hier Brits, je betaalt met Britse ponden maar gelukkig rijden ze wel gewoon aan de rechterkant van de weg.
23-04-2012
La Linea.
Afgerekend op de camping en rond 10 u vertrokken want volgens het navigatietoestel had ik meer dan 400 km voor de boeg. Ik wist dat dat niet juist kon zijn, maar je weet maar nooit. Tektonische platen die verschuiven of zo. Nog geen 200 km verder stond ik aan de poort van camping Sureuropa in La Linea. Deze camping is een buitenbeentje, vrijwel alle medewerkers zijn verstandelijk gehandicapt maar veel contact heb je er niet mee. Ook deze camping zal trouwens niet op de site verschijnen, want honden zijn hier niet welkom.
Een half uurtje na aankomst zat ik al op de fiets, de kustweg volgen tot een cache iets noordelijker leek me een goed idee. Het was ook een goed idee, maar een mooi fietspad bleef het echter niet. Ook al ging het hoogste punt niet veel hoger dan 60 meter boven de zeespiegel, er zaten pittige klimstukjes in over een zeer geaccidenteerd terrein.
Daarna ben ik ook even gaan kijken in La Linea zelf, een niet bijzonder interessante stad maar je vindt er wel alle mogelijke winkels en restaurants. Een echte toeristische hoogvllieger zal het nooit worden.
Vandaag rustdag en dat was nodig na gisteren want ongemerkt heb ik toch weer zo'n 20 km rondgewandeld. Waarschijnlijk deed ik dat vroeger ook wel maar nu met de wandelGPS kan je dat allemaal precies zien. Een rustdag betekent natuurlijk niet de hele dag niksen. Eerst 's morgens een kleine wandeling langs het strand, een beetje in de zon zitten en dan toch nog even met de fiets naar Benajarafe om een cache mee te pikken. Tien kilometers heen in 40 minuten en diezelfde tien kilometers terug in 25 minuten, dat is het verschil tussen wind op kop of wind in de rug.
21-04-2012
De haven.
Muelleuno (Muelledos aan de andere kant is gepland) is een project waarmee de havenbuurt opgewaardeerd wordt. Hier is niets te merken van de Spaanse crisis, de dure terrassen zitten barstensvol en de nog duurdere modehuizen doen goede zaken. Het is er dan ook mooi zitten en rondkuieren, perfect om weg te dromen en te fantaseren over je eigen bootje.
Hiermee werd mijn bezoekje aan de stad afgesloten en na 40 minuten (want deze keer nam de bus de autosnelweg) stond ik terug in Torre del Mar, waar om 19u de mensen nog altijd op het strand lagen.
Tijd om iets te eten.
Aan het teatro romano (het uitzicht werd langs één kant helemaal verpest door publiciteit voor het filmfestival) had ik een gezellig vegetarisch restaurant ontdekt maar op weg daar naartoe kwam ik voorbij spaghetteria Circus en dat leek me een goed alternatief én bovendien goedkoper. In Málaga kan je de hele dag door geld uitgeven : de kathedraal, het Picasso museum, het Alcazaba, een ritje met de koets enz. Na de uitstekende pasta bleef er nog geld over voor mijn eerste ijslollie van het seizoen.
Tijd voor een beklimming.
Zoals bijna altijd liggen kastelen, forten en alle andere bouwwerken die in deze categorie thuishoren, bovenop een heuvel. Dat is hier ook het geval en vele trappen en hellingen later stond ik bezweet aan het Castillo de Gibralfaro. Het uitzicht is werkelijk fantastisch : je ziet de hele oude stad liggen, de haveninstallaties en de plaza de toros.
Ster in wording ?
Eén meisje dat blijjkbaar ook in een film meespeelt, kwam ik later tegen op de Engelse begraafplaats. Toen de professionals even niet keken, heb ik ook maar een foto van haar gemaakt. Van dichtbij was ze gewoonweg lelijk, maar wel fotogeniek. Misschien wel de grote ster in de volgende Almodóvar of Amenábar ?
Over die begraafplaats valt meer te vertellen. Blijkbaar is dit de oudste begraafplaats in Spanje voor ongelovigen of christenen die niet rooms-katholiek waren. Tot 1831 werden de afvalligen begraven op het strand, waar ze dan meestal door de golven of de wilde honden verzwolgen werden.
De rode loper.
Vanmorgen om 10u stond ik al in centrum van Málaga. Tot de voorstad El Palo ging het vlot maar toen werd het verkeer drukker en de bus voller. Alles bij elkaar heb ik toch een uur en een kwartier op de bus gezeten. Voor een keertje kan dat geen kwaad maar mensen die dit elke dag moeten doen voor hun werk, pfffff ... Eigenlijk zouden de uren die je onderweg bent om te gaan werken, ook betaald moeten worden.
In Málaga waren ze al op de hoogte dat ik in aantocht was, overal hadden ze de rode loper uitgerold. Iets later bleek dat vandaag het filmfestival begon, er was dan ook extra veel volk in de stad en hier en daar volgden fotografen en filmploegen het doen en laten van de nieuwe sterren op de voet.
Flauwekul.
Heb ik verteld hoe rustig het hier was ? Ja, was ! Tot gisterenavond 20u hoorde je hier alleen de vogeltjes fluiten en de wind die de bladeren in de bomen deed ritselen. En toen begon het weekend. Nogal wat Spanjaarden die een caravan bezitten, gebruiken die ook in de weekends. Meestal zijn dat gezinnetjes met kinderen en ALTIJD denkt het zoontje dat hij de nieuwe Messi is en begint tegen een bal te schopppen. Terwijl de ouders proberen de voortent op te stellen (trouwens bij dit koppel niet gelukt) is het voor de naaste buren afwachten tot wanneer zoonlief de bal tegen je caravan of auto trapt. Maar ... misschien is dit wel de nieuwe Messi, want niks gebeurde. Spannend verhaal hé !
20-04-2012
Een tussendoortje.
Koning Juan Carlos houdt er blijkbaar een Zweeds vriendinnetje op na en Maddie McCann zou hier in de buurt van Màlaga gesignaleerd zijn. Ik lig er allemaal niet van wakker, mijn zorgen zijn van een totaal ander kaliber. Ik zal het meteen verklappen : ik zal in de toekomst problemen hebben om mijn geld op te krijgen. Ik heb dit jaar al twee keer met Euro Millions gewonnen, in totaal een bedrag van 11,50 euro ! Als je weet dat ik vorig jaar maar 2,50 euro heb gewonnen is mijn winst nu grofweg berekend vijf keer groter. Volgend jaar wordt dat dan 50 euro, het jaar daarna 250 euro, nog later 1250 euro en tegen 2020 zal ik elk jaar 400000 euro kunnen uitgeven. Vierhonderdduizend euro, dat is elke dag meer dan 1000 euro ! Als je dan een hele week zuinig leeft, kan je 's zondags je auto voltanken ...
Vanmorgen wou ik met de bus naar Málaga maar mijn goesting was al snel over. Aan het busstation wou ik in het kantoor een buskaartje kopen (dat hoort zo in Spanje), het moest een beetje vooruit gaan want ik zag dat de bus klaarstond om te vertrekken. De vrouw achter het loket schakelde over op een tempo waarop zelfs slakken jaloers zouden worden. Ze gaf mijn wisselgeld op mijn biljet van vijf euro en besloot toen dat het misschien toch beter zou zijn als ik mijn ticket op de bus zelf zou kopen. Te laat, daar ging de bus ... Ik had natuurlijk kunnen wachten op de volgende maar het was eigenlijk al aan de late kant (11u) en het is meer dan een uur rijden naar Málaga. Tegen de tijd dat je daar bent beginnen dan alle winkels te sluiten. Ik heb dan maar een wandelingetje gemaakt en ben daarna in mijn zetel neergeploft om van de zon te genieten. In de namiddag ben ik een klein fietstochtje gaan maken, amper 25 km en 2 gevonden caches. Dan nog even de rugzak volgeladen bij de Lidl supermarkt in Vélez en in sneltempo weer naar de auto want er waren ook diepvriesproducten bij. Waarschijnlijk zal de koelkast het morgen weer laten afweten ...
Vélez is trouwens een vrij grote stad maar wat vooral opviel was het lawaai van de auto's. Reden daar dan zo'n speciale modellen rond ? Neen, maar overal was het geluid van piepende banden te horen. Zo van dat geluid dat je ook hoort als je een parkeergarage inrijdt. Heel gladde asfalt dus, en misschien had de temperatuur er ook iets mee te maken, want we gingen vandaag vlotjes naar de dertig graden.
19-04-2012
Nog een verhaaltje over de koelkast.
Sinds de koelkast het enige weken geleden het weer vertikte om nog deftig te koelen, heb ik natuurlijk regelmatig geprobeerd ze toch nog op andere gedachten te brengen. Soms door er vriendelijk tegen te praten, soms door ze een flinke trap te verkopen. Af en toe koelt ze dan opnieuw een beetje, dat wil zeggen dat de temperatuur in het koelgedeelte dan zakt tot ongeveer 12 graden en in het vriesgedeelte tot ongeveer 5 graden. Daar valt mee te leven en ik zet dan alle zaken die echt koud moeten blijven in het vriesgedeelte. Voor alle veiligheid blijft er ook nog altijd een koelbox op 12/220 V meedraaien. Deze ochtend deed ik het deurtje van de vriezer open en een ijzige lucht kwam me tegemoet. Jawel, deze nacht had ze flink haar best gedaan en was de temperatuur tot 12° gezakt. Ben ik dan blij ? Ik antwoord daarop met enkele andere vragen : denk je dat er nog melk uit een tetra verpakking komt bij die temperatuur, hoe smeerbaar is boter nog, waarom lijkt de salami op een frisbee ? En nog belangrijker : wat doet een Belgische duif in Almería ?
Torre del Mar.
Rond half twee kwam ik aan in Torre del Mar en op een grote vlakte voor de camping, stonden ongeveer vijftien motorhomes lekker gratis aan het strand. Dat zou mij ook wel aanstaan, maar voorlopig blijf ik kiezen voor campings want ik heb stroom nodig om mijn koelbox draaiende te houden. Het vertrouwen in de standaard koelkast is voorlopig nog niet helemaal hersteld. Gelukkig kan ik op de camping ook profiteren van gratis internet. Overigens, de naam van de camping is Laguna Playa, ongewild denk ik dan aan de jonge Brooke Shields uit Blue Lagoon maar helaas moet ik het stellen met een iets minder frisse, honderdvijftig kilogram zware Britse overbuurvrouw.
Tijdens een korte wandeling om de buurt te verkennen kwam ik toevallig Erwin tegen, een Nederlander die regelmatig bij ons te gast is in Alfaz. Hij komt uit Portugal en heeft daar bijna altijd slecht weer gehad. Vandaag zou het hier trouwens ook wel beter kunnen : amper twintig graden en zwaarbewolkt. Torre del Mar ziet er trouwens vrij gezellig uit, met veel chiringuitos (strandbarretjes) en een mooie wandeldijk. En : weer of geen weer, de altijd en overal aanwezige Afrikaanse handtassenverkopers lopen hier ook rond.
Costa Plastica.
Onderweg naar Màlaga is er nog niet veel veranderd : aan de Costa Plastica verpesten de plastieken serres nog altijd het uizicht en in Torrenueva hangt nog altijd hetzelfde spandoek van vijf jaar geleden : ze zouden graag een autosnelweg hebben om het verkeer in hun dorp te verminderen. De wegwijzers wijzen nog altijd naar pittoreske dorpjes als Frigiliana en Nerja. Wat ook nog altijd opvalt is de uitstekende staat van de snel- en andere hoofdwegen in Spanje (hier stond eerst België - helemaal fout natuurlijk), behalve in de buurt van Motril. Daar zijn ze sinds wijlen koning Boudewijn daar is gestorven, blijkbaar gestopt met investeren.
18-04-2012
Kunst.
Eén cache was te vinden aan voetbalstadion van Almería, een flinke wandeling vanuit het centrum. Het stadion ligt in een troosteloze nieuwbouwwijk, omringd door veel gronden die nog liggen te wachten om bebouwd te worden en waar de wind vrij spel heeft. En die wind was vandaag weer nadrukkelijk aanwezig, de kitesurfers waren de enigen die de stranden bevolkten. Terug in de binnenstad was het aangenamer. Ik ben ook even de plaatselijke academie binnengestapt, gevestigd in een mooi gebouw met binnentuin. In veel klaslokalen kon je gewoon binnenkijken, de cursus met naaktmodellen heb ik niet gevonden. Als je het gebouw verlaat zie je aan de overkant fuck art op een muur geschreven staan. Ze dwalen ... kunst is belangrijk, of het nu in de vorm van beeldhouwwerken of muziek is het zou maar een saaie boel zijn zonder kunst. Kunst hoeft daarom niet altijd in een museum ondergebracht te zijn, graffiti is hier een mooi voorbeeld van wat je ziet op de foto is niet iets dat ik uit een spuitbuisje verf kan toveren. Rond vijf uur ging ik op zoek naar een bushalte maar aan geen enkele halte stopte een bus die de goede richting uitreed. Veel bussen reden de haltes ook gewoon voorbij en ik heb dan maar besloten te voet terug naar de camping te gaan. Echt gezellig kan je de weg niet noemen maar tot morgenvroeg aan een bushalte blijven zitten is ook niet echt mijn favoriete bezigheid. Alles bij elkaar vandaag 22 km gewandeld en ik ben moe ! Morgen rustdag.
Met een dikke buik kon de jacht naar de Almeria caches beginnen. Ik had gehoopt er vandaag acht te vinden, maar het zijn er slechts vier geworden. Ook hier was het niet altijd mogelijk om grondig te zoeken door de vele voorbijgangers. Eén cache heb ik echt heel lang naar gezocht en telkens gewacht tot er drie seconden even niemand keek maar het was echt hopeloos. En toch was het de moeite want je kan niet elke dag op de foto met John Lennon.
Alcazaba.
Vandaag met de bus naar Almería. Althans, dat was de bedoeling maar ik stond nog maar net aan de bushalte of een Italiaans koppel dat op de camping staat, bood me een lift aan naar de stad. Een kwartiertje later stond in aan de haven en kon de verkenning van de stad beginnen. Almería is een stad met veel open ruimte, veel fonteinen en pleintjes en natuurlijk een belangrijke haven. Er is ook een oude wijk van Arabische oorpsrong : de medina. Boven de stad troont la Alcazaba, deze oude moorse burcht is vergelijkbaar met het wereldberoemde Alhambra in Granada, maar dit alternatief is veel minder toeristisch én niet onbelangrijk helemaal gratis ! Ik heb er naar schatting twee uur rondgekuierd en ontelbare foto's genomen. Bij het verlaten van de site kreeg ik een papiertje in mijn handen gedrukt met publiciteit voor restaurant Almedina. Het was als ik me goed herinner van in oktober geleden dat ik nog eens van de Arabische keuken had geproefd, dus ik heb me dan zonder veel nadenken naar daar laten lokken. Toen ik mijn Tagine met heel veel smaak had opgegeten kwam de rekening, die heel goed meeviel. Ik kon het toch niet laten en merkte op dat ze mij per ongeluk de toeristenprijs hadden aangerekend, dat kon toch niet de bedoeling zijn ! Met een vriendelijk lachje schrapten ze de muntthee van de rekening en werd ik omhelsd.
17-04-2012
Wild beestje.
Voor het avondeten heb ik dan besloten om nog snel even een cache te zoeken die op slechts 1 km hier vandaan verstopt is. Eén kilometer in rechte lijn betekent hier een flinke wandeling van tien kilometers heen en terug, bergop en bergaf. Niet echt erg, de zon bleef tot op het laatste moment warmte geven én ik heb de cache gevonden. Maar wat nog belangrijker was : ik heb enkele wilde berggeiten (geen oormerk) gezien en zo'n ontmoetingen maken mijn dag altijd goed. Het is deze keer zelfs gelukt om er een foto van te nemen, te voet is dat toch iets simpeler dan met de fiets.
Aan het strand.
Weinig verkeer op de weg en vooral opvallend : heel weinig motorhomes. Hun plaats werd vlotjes ingenomen door massa's insecten die zich als volleerde kamikaze piloten te pletter vlogen tegen de voorruit en alkoof. Gelukkig zijn de tankstations hierop voorzien en werden de lijken al meteen verwijderd, als je voor 90 euro tankt mogen ze al iets extra doen hé. Rond 14u reed ik camping La Garrofa op, enkele kilometers voorbij Almería. Een kleine camping met overwegend nog kleinere plaatsen, er was geen enkel perceel groot genoeg om mijn gevaarte kwijt te kunnen. Ik zag een Duitse motorhome staan die twee percelen in beslag nam en vroeg aan de eigenaar of ze daar geen probleem mee hadden. Het was er nog eentje uit de tijd van onze grote vriend Adolf want hij snauwde : Heb jij daar misschien problemen mee ? En ja, dan kan ik niets anders antwoorden dan Nein Obersturmführer ! en heb mezelf ook twee plaatsen toegeëigend. Ik ben het dan wel netjes gaan melden aan de receptie. De camping ligt vlak bij de N340 maar daar heb je weinig last van. Je staat hier zo dicht bij de zee dat de golfslag al de andere geluiden naar de achtergrond verwijst. Ik heb mijn stoeltje op het keienstrand gezet en rustig zitten verbranden.
16-04-2012
Mooi.
Ik heb vandaag Torrevieja wel langs alle kanten kunnen bekijken maar qua gezelligheid moet het Benidorm toch laten voorgaan. De wandelboulevard langs het strand is mooi en vooral het natuurgebied van La Mata vond ik zeer knap. Je kan er eindeloos wandelen en ... fietsen want alles wat in andere landen verboden is, kan in Spanje nog altijd zonder problemen. De paden door het natuurgebied vergden zoveel concentratie dat fietsen én rondkijken tegelijkertijd niet aangewezen was. En toch heb iets hertachtig zien weglopen en een leguaan (of iets dat er op lijkt) van zo'n 40 cm lang mijn pad zien kruisen. Telkens was ik te traag om een foto te nemen. Op een bepaald moment kwam ik boven op een heuvel terecht en overal stonden kleine groene gebouwtjes. Verluchtingskokers voor een geheim ondergronds nucleair proefcentrum ? Toevallig kwam er net een auto aangereden en ging één van de deurtjes open. En wat bleek : al die huisjes zijn verdorie duivenkoten ! Iets verderop stond zelfs een clubhuis van de Spaanse duivenmelkers.
Genoeg gezeurd.
Vandaag de hele dag zonnig weer met regelmatig een vrij stevige wind. Dat maakt dat vlakke fietsritten soms toch nog redelijk lastig kunnen worden. Gisteren had ik 35 km gereden, vandaag waren het er 55. Het resultaat qua caches is spijtig genoeg gelijk : net zoals gisteren heb ik er vandaag vijf gevonden. Veel te weinig eigenlijk maar het viel een beetje tegen vandaag. Een aantal heb ik niet gevonden en dat is altijd heel vervelend. Ofwel vind je de cache niet omdat je niet goed genoeg zoekt, ofwel is de cache gewoon verdwenen - het is dan altijd een beetje afwachten of de volgende zoekers hem wil vinden of niet. Ook was het op een aantal plaatsen te druk om te kunnen zoeken. Aan de havenpier bv liggen er drie verstopt maar er stond een markt, er was kermis en overal zaten vissers hun ding te doen ... Ook een cache die ergens verborgen is onder een boom waar een nest van de processierups hangt, laat ik gewoon liggen. Gelukkig heb ik de cache aan de Playa de los locos (zottenstrand zo genoemd omdat daar vroeger een instelling voor geestesgestoorden was) wel gevonden, daar mocht ik zeker niet mislukken.
15-04-2012
Zwart
Tijdens mijn zoektocht was ik alsmaar verder naar het zuiden gereden, gewoon richting zon. Tot ik bijna van mijn fiets werd geblazen door een stevige rukwind en achterom keek : de lucht was pikzwart en ik moest nog zo'n tien kilometers terugrijden naar de camping. Het begon met druppeltjes maar op een bepaald moment gingen de hemelsluizen helemaal open. Gelukkig kon ik toen net schuilen onder een afdakje bij een Chinees restaurant. Ik weet de precieze naam niet meer van het restaurant maar laat ons het Chuan Sim Kang noemen en ik ben er zeker van dat dat iets moet betekenen als de kreupele of de kruk. Werkelijk elke Engelsman die hier buitenkwam liep met krukken, een wandelstok of een looprekje. Ik heb trouwens de indruk dat Torrevieja echt helemaal Brits grondgebied is. In ieder geval ben ik toch nog vrij droog op de camping geraakt. Die camping (Florantilles) is er trouwens een die niet op de website zal verschijnen want honden zijn hier niet toegelaten.
Waarom ?
Waarom ben ik vertrokken in Alfaz ? Ik kan nergens goedkoper staan, het is er gezellig en zelfs als de diesel 5 euro per liter kost : stilstaan is gratis ! En toch : na meer dan een maand zonder zoeken (want niets meer te vinden in de buurt) begon het te kriebelen en moest ik nieuwe caches vinden ! En is dat een goed idee ? Twee antwoorden. Ja natuurlijk, en daarvoor heb ik Torrevieja uitgekozen omdat hier in de buurt veel caches verstopt zijn. Neen, want telkens je op zoek gaat naar een nieuwe cache in Torrevieja die op slechts 500 meter afstand ligt, blijkt dat in de praktijk al snel 5 km te zijn. Reden : al de (bijna uitgestorven) buitenwijken van Torrevieja zijn urbanisaties met doodlopende straten en telkens moet je weer helemaal rondrijden (ik doe alles met de fiets) tot blijkt dat de straat die je gekozen hebt helemaal in een rondje loopt en je terug staat waar je vertrokken bent. Uiteindelijk heb ik toch vijf caches gevonden, de rest was onvindbaar of gewoonweg tijdelijk niet bereikbaar vanwege de vele Spanjaarden die deze zonnige zondagmiddag hadden uitgekozen om massaal naar de zee af te zakken. Op veel plaatsen kan je hier met de auto tot op het strand rijden en daar wordt dan met veel kabaal een barbecue georganiseerd. Werkelijk honderden families troepen samen en laten dan heel veel afval achter. Er zijn er ook die hun dagen op een andere manier vullen : zo zag ik een aantal jonge gasten die een supermarktkarretje vol laadden met isolatieplaten die ik ze zag pikken uit een leegstaand gebouw. Als je weet dat meer dan 50 % van de jongeren zonder werk zit, mag dit niet echt een verrassing zijn.
Het lijstje wordt langer.
Het begon vandaag weer goed. Ik verliet de parking in Alfaz en merkte al onmiddellijk op dat de achteruitrijcamera niet meer werkte. Om het geheugen op te frissen wil ik even opsommen wat er allemaal mis is met de Rimor Koala : rubber rond inkomdeur hangt los, een deel van de binnenverlichting werkt niet meer, de koelkast is defect, de waterpomp blijft ongevraagd draaien, het slot van de inkomdeur werkt niet meer, een scharniertje van een kast is afgebroken (raar genoeg van een kast die het minste geopend wordt van allemaal) en ik zal vast nog wel iets vergeten. Nu komt dus ook de camera daarbij en dat is ECHT vervelend ! Ik heb zowiezo al een beperkt dieptezicht, dat maakt het niet gemakkelijk + ik heb ook niemand bij om even uit te stappen om te kijken of ik nergens tegenaan rij. De kans is dus groot dat ik tegen de tijd dat ik in België ben, ook naar een carrosseriebedrijf zal moeten ...
13-04-2012
De laatste keer ?
Dirk en Maryline zijn intussen ondergebracht in een hotel in Benidorm want hun Concorde zal waarschijnlijk pas dinsdag in orde zijn. Dat wil zeggen dat ik ze misschien niet meer zal zien, want voorlopig blijft het de bedoeling om zondag te vertrekken. Gisteren zijn we nog een pizza gaan eten en vandaag hebben we afscheid genomen van restaurant Sabor. Ik weet dat ze regelmatig meelezen en wat ik hier schrijf meen ik echt : ik zal jullie (en het eten natuurlijk) missen en ik hoop jullie in november terug te zien !
Als ik zondag vertrek zou het kunnen dat ik weer af en toe een tijdje zonder internet door het leven moet maar niet getreurd : ik heb op
Eigenlijk wou ik eergisteren (Paasmaandag) vertrekken maar het griepje van vorige week heeft die plannen veranderd. Ik moest nog vanalles doen : pizza gaan eten, naar Sabor, naar de Chinese winkel om allerlei onnodige prullen te kopen enz. maar nu zondag vertrek ik echt. Tenzij de auto niet start en dat kan natuurlijk altijd. Vandaag verwachtten we hier Dirk en Maryline met hun splinternieuwe Concorde maar helaas, tweeduizend kilometers rijden hoort blijkbaar niet meer tot de mogelijkheden van een nieuwe auto, negentienhonderdachtennegentig ging nog net en toen begaf hun versnellingsbak het. Ze staan nu bij de Iveco garage in La Nucía en morgen zou alles gerepareerd zijn.
10-04-2012
Enkele druppeltjes.
Toen we gisterenavond terug wandelden na ons avondje uit bij Extra Wok, konden we een schitterende sterrenhemel bewonderen. Er wordt dan altijd gezegd dat het de dag daarna mooi weer zal zijn, maar deze ochtend werden we gewekt door regendruppels. Die volkswijsheden zijn dus ook niet meer te betrouwen. Meer dan enkele druppels waren het niet maar het heeft wel geduurd tot na de middag voor we terug konden genieten van de zon. Deze avond ben ik nog even naar de Carrefour gereden om enkele sleutels te laten bijmaken zodat ik er, zoals gisteren reeds gezegd, altijd eentje rond mijn nek kan hangen om binnen te kunnen in de motorhome.
09-04-2012
Slot kapot.
Ook vandaag weer schitterend zomerweer, al ging mijn humeur in de loop van de namiddag wel richting onweer. Toen ik vanmiddag de deur wou openen van de camper, was het enige resultaat een klikkend geluid. Er was iets afgebroken aan de binnenkant van het slot en ik geraakte dus niet binnen. Als dat volgende week ergens onderweg zou gebeuren, zou dat min of meer een ramp zijn want als ik in mijn zwembroek rondloop heb ik uiteraard geen sleutel bij. En de deur ging alleen maar open met een sleutel, meer precies met de reservesleutel die onze pa in zijn auto had liggen. Morgen zal ik nog een extra reservesleutel laten bijmaken en die zal ik dan de volgende maanden rond mijn nek hangen.
Gelukkig was er 's avonds iets gepland om deze tegenslag te vergeten : gaan eten in het plaatselijke wokrestaurant ! Deze keer met Eric, Marleen en Benny. En het heeft weer gesmaakt.
08-04-2012
Een prachtige dag.
Bijna geen wind en geen wolkje te zien. Perfect weer om op zoek te gaan naar de paashaas. Ik had enkele chocolade paashazen verstopt en om de mensen warm te maken voor het geocachen moesten ze de beestjes vinden met behulp van mijn Garmin navigatietoestel.
07-04-2012
En nog een verhaaltje over deze namiddag.
Deze middag had ik zin in een lekker ijsje en - alhoewel er natuurlijk ook concurrentie is - daarvoor ga ik steevast naar de Universal Lounge Bar. Behalve van de lekkere Illy koffie kan ik daar ook enorm genieten van een "Copa Nougat". Zo uitzonderlijk is dit verhaaltje niet, maar vandaag was er toch wel een speciale rol weggelegd voor een Noorse vrouw die op het terras - zwaar beneveld door de voor Scandinaviërs spotgoedkope drank - haar zangtalenten botvierde op de niet altijd geamuseerde toehoorders. Eigenlijk is het zielig om te zien, maar je kan er maar beter mee lachen. Ik heb haar dan ook - in het Engels - gezegd dat, moest ik producer zijn, haar onmiddellijk een platencontract zou geven. Dat vond ze een leuk gebaar. Achteraf heb ik er dan in het Antwerps bijgezegd dat ze dan wel zou moeten stoppen met roken en drinken, maar dat zal ze niet begrepen hebben.
Rode kool en andere verhaaltjes.
Gisterenavond nog lang getwijfeld of ik naar Benidorm zou vertrekken of niet. Uiteindelijk heeft onze pa de beslissing gemakkelijker gemaakt : hij ging rode kool met worst maken en ik kon ook een portie krijgen. Eén ding wil ik hier voor eens en altijd duidelijk maken : rode kool met worst krijgt altijd voorrang (samen met frikadellenkoek en krieken, pizza, spaghetti, mokka ijs, bloemkool, selder met tomatensaus enz enz enz) ! Ik zal Christus nog wel eens een andere keer aan het kruis zien nagelen. Tenslotte, wat heeft hij ooit voor mij gedaan ? Broden vermenigvuldigen en water in wijn veranderen zijn aan mij niet besteed. Als iemand kan aantonen dat hij rode kool kon vermenigvuldigen of frambozen (lust ik echt niet) kon veranderen in een pizza, dan wil ik ook nog eens nadenken over zijn komst en vertrek op aarde.
Hier op de parking is het intussen weer druk, deze keer zijn het vooral Spanjaarden die profiteren van het mooie weer tijdens het lange weekend. Een half uurtje geleden (rond 23u) wou er nog eentje zijn motorhome tussen Ronny en mij in plaatsen, maar die vlieger ging niet op ...
06-04-2012
Uitgesnotterd.
Na een weekje rusten begint het eindelijk een beetje beter te gaan. De hoestbuien zijn fel verminderd, de koorts is verdwenen, het snot druipt niet meer met liters tegelijk uit mijn neus én er is weer een fles rum gesneuveld. Echt helemaal lekker voel ik mij nog niet maar - zelfs met de kans op hervallen - ga ik vanavond toch proberen een stapje in de wereld te zetten. De Semana Santa bereikt hier stilaan zijn hoogtepunt en ik wil wel een keertje naar Benidorm om de processie ter ere van Goede Vrijdag te gaan bekijken. De feestelijkheden hier zijn zeker niet te vergelijken met die in steden als Sevilla, maar je kan het ook niet zomaar voorbij laten gaan.
Intussen blijk ik niet de enige te zijn met problemen. Nederlandse vrienden die hier vorige week vertrokken zijn, zijn wel veilig thuis geraakt maar de man ligt intussen met een longontsteking in bed. Andere vrienden zijn voorlopig gestrand in Argelès (Frankrijk), waarschijnlijk problemen met de injectiepomp. Zij wachten nu op een herstelling of op repatriatie. Aan alle sukkelaars : veel sterkte !
02-04-2012
Vis.
Grappen uithalen op 1 april, daar houden de Spanjaarden zich niet mee bezig maar als je als Belgische klant in een restaurant gaat eten dat door Belgen wordt uitgebaat ... dan vraag je erom. Gisteren werden we rond 14u weer verwacht bij Sabor en Ronny is de hele tijd aangegaapt door alle andere restaurantbezoekers, verschillende mensen kwamen hem zelfs gelukkige verjaardag wensen. Ronny bleef al die onbekenden maar antwoorden dat hij pas binnen enkele weken verjaart, niet wetende dat er een aprilvis op zijn rug hing. Het was ook helemaal zijn eigen schuld, hij neemt normaal altijd vlees maar gisteren wou hij absoluut vis.
Vandaag ben ik de hele dag binnen gebleven, niet omdat het slecht weer was - regen verwachten ze pas de volgende dagen, maar omdat het met de hoofdpijn, het niezen en hoesten alsmaar erger wordt. Ik heb nu tegen de veertig graden koorts en drink de hele dag thee met rum. Die rum is ook 40 graden sterk, misschien heeft het een met het ander te maken. Als het morgen niet betert, zal ik toch eens een dokter opzoeken.
Ik heb vandaag Torrevieja wel langs alle kanten kunnen bekijken maar qua gezelligheid moet het Benidorm toch laten voorgaan. De wandelboulevard langs het strand is mooi en vooral het natuurgebied van La Mata vond ik zeer knap. Je kan er eindeloos wandelen en ... fietsen want alles wat in andere landen verboden is, kan in Spanje nog altijd zonder problemen. De paden door het natuurgebied vergden zoveel concentratie dat fietsen én rondkijken tegelijkertijd niet aangewezen was. En toch heb iets hertachtig zien weglopen en een leguaan (of iets dat er op lijkt) van zo'n 40 cm lang mijn pad zien kruisen. Telkens was ik te traag om een foto te nemen. Op een bepaald moment kwam ik boven op een heuvel terecht en overal stonden kleine groene gebouwtjes. Verluchtingskokers voor een geheim ondergronds nucleair proefcentrum ? Toevallig kwam er net een auto aangereden en ging één van de deurtjes open. En wat bleek : al die huisjes zijn verdorie duivenkoten ! Iets verderop stond zelfs een clubhuis van de Spaanse duivenmelkers.
