Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-01-2013
En dan nog iets.
Op de parking staan meerdere mensen met een hond en elk van die honden heeft zijn eigenaardigheden. Deze middag demonstreerde er eentje dat hij kon blaffen op commando. Mijn reactie : "Wat is het interessantste ? Een hond die kan blaffen op commando of een vrouw die kan zwijgen op commando !?" En toen heb ik me snel uit de voeten gemaakt ...
Vriendjes, polonaise en tulpen.
Deze middag was het weer tijd om een bezoekje aan Sabor te brengen. Het was opvallend kalm vandaag in het restaurant maar dat was vooral te wijten aan het zeer mooie zomerweer, iedereen zat buiten op het terras te genieten van het lekkere eten.
Aan de tafeltjes die binnen bezet waren, zaten alleen maar mannen. En dat deed me onmiddellijk terugdenken aan iets wat ik deze ochtend nog gelezen had : vrienden van Dorothy. Tot vandaag had ik daar nog nooit over gehoord maar in een artikel over cruises werd het allemaal duidelijk. Als je bij het animatieprogramma ziet staan dat er een bijeenkomst van "the friends of Dorothy" gepland is, wil dat zeggen dat het een activiteit is voor homoseksuele passagiers. Weeral iets bijgeleerd !
Iets vervelender was het liedje dat al twee dagen door mijn hoofd spookte. Ik weet niet eens de precieze titel maar het is een of ander carnavalnummer over een "polonaise hollandaise". Plezant is anders, want dat is een genre dat nogal hevig botst met de rest van mijn muzikale voorkeuren als metal, reggae en hiphop. En toen maakte Ronny een opmerking over de tulpen op tafel, waarna ik "Tulpen uit Amsterdam" begon te neuriën. Ik word duidelijk al te lang en te veel omringd door Nederlanders ...
Toverkunst ...
... of het best bewaarde geheim van Alfaz en omstreken ? Bert, één van de vaste gasten op de camperplaats vult zijn gasflessen gewoon bij met water ! Dé manier om gratis te verwarmen, koken enz !
30-01-2013
Vier.
Na de lunch bij Letty en Rob (lekkere pasta) ben ik met Rob naar Benidorm getrokken om enkele caches te zoeken. Met vier caches zijn we bijna de hele middag zoet geweest. Aan het Hospital de Levante werden we aangesproken door een Nederlandse vrouw die ons heel fier vertelde dat ze met hun camper op de parking van het ziekenhuis stonden : overal dichtbij, helemaal gratis en in het hospitaal konden ze naar het toilet gaan ...
Iets plezieriger was de ontmoeting met een jong Brits koppeltje. Ze waren ons al een keertje gepasseerd toen we in een stenen muur naar een cache aan het zoeken waren en de tweede keer toen ze ons zagen vroeg de man : "Zijn jullie vergeten waar je je geld verstopt hebt ?" We hebben dan in het kort even uitgelegd waar het over ging en - zoals vele mensen - was het de eerste keer dat ze over geocaching hoorden. Er zijn nochtans al miljoenen mensen die zich met dit "spelletje" amuseren.
Hoor jij het nu ook in Keulen donderen ? Klik dan HIER om een uitgebreide uitleg te downloaden over geocaching. Je hebt om dit bestand te lezen een PDF-lezer nodig. Als die niet op je computer aanwezig is, klik dan HIER om die te downloaden.
Op de foto is duidelijk te zien waarom de caches van vandaag thuishoren in de reeks "rascacielos" - wolkenkrabbers. Rob is ook niet van de kleinste maar je ziet hem bijna niet staan beneden rechts op de foto.
Brrrrr ...
Het belooft net als gisteren een zeer zonnige dag te worden. Om half acht deze ochtend was het echter, net als gisteren, amper één graad boven nul. Dan zie je dingen die velen hier aan de Costa Blanca niet onmiddellijk zouden verwachten - maar waar we als ervaren overwinteraars niet echt van schrikken, want het is niet de eerste keer : bevroren voorruiten. Dus ook hier moet een ijskrabbertje bij de standaard uitrusting horen.
29-01-2013
En toen gebeurde het weer.
Na de middag zat ik nog een beetje te twijfelen of ik naar Albir zou wandelen om iets te eten of gewoon een boterhammetje zou smeren. En toen viel mijn oog op een pak tortilla chips en kaassaus die in de kast smeekten om geopend te worden. Ik had amper de eerste chips doorgeslikt of daar kwam buurvrouw Betty aan met een bord nasi. Dat was natuurlijk lekkerder !
En was het toeval of hadden ze afgesproken ? Enkele minuten later kwam Denise mij nog een ijsje brengen dat ik dan lekker in de zon kon opeten, want het mooi weer vandaag.
De rest van de middag was het kalm op de parking, want de motor- en scooterbezitters waren samen op uitstap.
Nieuwe cache.
Rond de middag ben ik samen met Rob naar een nieuwe cache gaan zoeken in La Nucía. Omdat mijn conditie pijlsnel naar beneden gaat was het wel handig dat ik de elektrische fiets van zijn wederhelft mocht gebruiken. Zo was het ook iets eerlijker, Rob rijdt namelijk ook met een duwtje in de rug. We waren al snel in de goede buurt maar om op de juiste plaats te komen moest er toch een beetje geklauterd worden. De coördinaten waren niet echt correct en de "eigenaar" van de cache had niet eens de moeite gedaan om er een logboekje in te steken zodat we niet eens wisten of we de eerste vinders waren, later bij het loggen op de laptop bleek van niet.
Buik.
Ik vraag me af wat vandaag primeert op de voorpagina's in de Belgische kranten : de dikke buik van Véronique De Kock of (bijna ex-) koningin Beatrix. Veel verschil in buikomvang zal er waarschijnlijk niet zijn. eduWEIRDo heeft daar ook nog wel iets over te vertellen ...
En nog iets over de brand in Calp(e).
In tegenstelling tot eerdere berichten, zou de brand toch nog niet helemaal bedwongen zijn. En ook over de oorzaak zijn er nu twijfels. Een inwoner vertelt dat het vuur niet is ontstaan door een omgevallen elektriciteitsmast. Er waren al eerder problemen met vonken die van de mast afvlogen en die zouden aan de basis liggen van de problemen. De elektriciteitsmaatschappij zou daarvan op de hoogte gebracht zijn, maar was blijkbaar niet snel genoeg ter plaatse. Ik schrijf alles in de voorwaardelijke wijze en baseer me enkel op berichten in Spaanse kranten.
Koken.
Er zijn mensen die twijfelen aan mijn kookkunsten, argwanende verhaaltjes die ik zelf graag aanmoedig Toen ik gisteren een nieuwe gasfles moest aansluiten, werd zelfs gezegd dat ik die toch niet zou gebruiken. Ten eerste : om een blik ravioli op te warmen heb je ook gas nodig. Ten tweede : het was vanmorgen maar 1 graadje boven het vriespunt en dan moet de gasverwarming absoluut aan. Maar het allerbelangrijkste : af en toe staat er ook verse soep op het menu ! Ziet mijn soep er niet lekker uit, met veel verse groenten en stukjes kip ?
Om eerlijk te zijn : die soep werd mij kant-en-klaar geleverd door Marie-Josée ... maar ik heb er wel eigenhandig tomatenpuree aan toegevoegd !
28-01-2013
Oplossing.
Het geluidsfragment van deze voormiddag werd niet op de markt opgenomen of in een café vol dronken mensen, het was gewoon het geroezemoes tijdens het vertrek van Joke en Jielis. Als onze noorderburen zo'n herrie blijven maken, zien we ons genoodzaakt een samenscholingsverbod uit te vaardigen. Onze pa vond het allemaal wel in orde, vooral omdat hij nog uitbundig werd gekust door Joke.
18 u - en alweer heet van de naald.
Om 19u gaat Beatrix, koningin van Nederland, aankondigen dat ze afstand zal doen van de troon. Het is niet de eerste keer dat hierover gespeculeerd wordt, maar verschillende bronnen zeggen dat de geruchten deze keer bevestigd zullen worden.. Van zodra alles officieel is, kan je de integrale toespraak nalezen op www.koninklijkhuis.nl.
Ik herinner mij nog levendig de massale protesten bij haar inhuldiging in 1980. De Nederlandse krakersbeweging was toen op haar hoogtepunt en ik ging regelmatig de troepen versterken in o.a. Nijmegen en Amsterdam. Toen ze een keertje op bezoek kwam in Antwerpen, was er ook vanalles voorbereid om de boel op stelten te zetten maar vóór we iets konden ondernemen werden we al gearresteerd. De staatsveiligheid werkte toen blijkbaar zoals het hoort. Meer kan ik er niet over vertellen, ik weet niet wat de verjaringstermijn is voor zulke zaken ...
Brand onder controle.
De brand aan de rand van Calp(e) zou intussen onder controle zijn en waarschijnlijk zelfs helemaal bedwongen. Van zodra de wind in kracht minderde, ging het blussen een stuk gemakkelijker. De geëvacueerde personen mogen terug naar hun huis, enkel de tuinen hebben schade opgelopen. Uit voorzorg werd het natuurgebied van Morro de Toix zorgvuldig nat gesproeid, omdat daar belangrijke en zeldzame inheemse planten groeien.
Heet van de naald.
11u 40. Er is in de verte iets meer vliegverkeer waarneembaar dan normaal sinds deze ochtend en die taferelen roepen bij sommigen onder ons herinneringen op aan enkele jaren geleden. Al wat momenteel in de lucht hangt rond Calp(e) zijn geen charters om toeristen te vervoeren, maar wel blusvliegtuigen en -helicopters. Door de aanhoudende wind is er volgens de laatste berichten deze nacht een elektriciteitsmast omgevallen,die heeft kortsluiting veroorzaakt en daarop volgde onvermijdelijk een brand. Eerst stond enkel een bosgebied in vuur en vlam, maar nu zijn al enkele tientallen mensen geëvacueerd omdat er huizen bedreigd worden, één woning zou zelfs al afgebrand zijn. Het vuur is momenteel nog niet onder controle en verspreidt zich richting Monte de Toix.
In 2009 speelde zich precies hetzelfde scenario af, maar dan wel hier in de onmiddellijke omgeving. Vanop de parking hadden we toen een perfect uitzicht op de Puig Campana, die over bijna zijn hele breedte in brand stond. De hele omgeving heeft hier toen 36 uren zonder elektriciteit gezeten. Voor ons hoogstens vervelend maar niet rampzalig, want alles werkt immers ook op batterijen en /of gas.
Foto is van het internet geplukt.
Met geluid !
Een kleine quiz, klik even op de bijlage (geluid aan) en probeer te raden waar dit fragmentje is opgenomen.
Gisterenavond heb ik nog een tijdje wakker gelegen om na te denken over dat "onbekende" fietskoppel dat ik mij niet meer herinnerde. Ik heb dan de laptop opengeklapt en ben beginnen zoeken naar oude foto's. Als mijn ogen me niet bedriegen (want die zijn ook al niet meer wat ze geweest zijn) was de man enkele jaren geleden nog enkele kilo's lichter en was zij vele tinten donkerder van haarkleur. Zo kan ik ook mensen op een dwaalspoor brengen !
Skyfall.
Ik heb gisterenavond naar de recentste James Bond film gezien : Skyfall. De eerste tien minuten zijn waarschijnlijk duurder dan wat alle Vlaamse kaskrakers van de afgelopen 20 jaar samen hebben gekost. Spectaculair ja, maar waarom geven ze niet een keertje meer geld uit aan een goed verhaal ? Staalblauwe ogen zijn niet genoeg om een film aan op te hangen en Javier Bardem vond ik ook weinig overtuigend. Zijn rol in "No country for old men" zal hij nooit meer overtreffen.
Ik ben nooit een liefhebber geweest van dit soort cinema en toch probeer ik het telkens opnieuw want met 007 is het zoals met de Olympische Spelen : de laatste is/zijn altijd beter dan de vorige. In London mochten ze dat qua spektakelwaarde absoluut van hun Spelen beweren, over Skyfall heb ik mijn twijfels. En toch moet de film een indruk hebben nagelaten, want vanmorgen heel vroeg (of was het nog nacht ?) waande ik mezelf bovenop een trein in een gevecht verwikkeld. Al snel bleek dat het weer de auto die over en weer schudde van de harde wind. Die wind was overigens perfect voorspeld en zou in de voormiddag tot het verleden moeten behoren.
27-01-2013
Dat geheugen ...
Toen ik terug op de parking was en nog een beetje van de zon stond te genieten kwam er een koppel met de fiets aangereden dat me direct met mijn naam aansprak. Ik verontschuldigde me omdat ik hen niet (her)kende. Blijkt dat ze hier vier jaar geleden een maand hebben gestaan en dat we elkaar twee jaar geleden in Düsseldorf ook nog gesproken hebben. Ik kan me er echt niets van herinneren ! Je kan er wel eens mee lachen maar ik ben hard op weg mijn moeder - qua dementie - in te halen ...
Haweli.
Rond 11u ben ik naar beneden gewandeld en eens gaan kijken hoe Guy het stelt op de camping. Daarna moest ik me nog bijna haasten om op tijd bij Haweli te zijn. Haweli is een Indisch restaurant vlak bij de Lidl supermarkt. Op zondag hebben ze daar een buffet en dat wou ik al lang eens uitproberen. Ons vast eetclubje zag dat echter niet zitten, vanwege zeker veel te pikant. Op voorhand kon ik niet anders dan ze gelijk geven, maar ter plaatse moest ons gelegenheidsgroepje van vandaag (Eric, Ans, Rob, Lettie, onze pa en ikke) zijn mening herzien. Alle gerechten hadden de typische geur en kleur van de Indische keuken, maar alles was aangepast aan onze friet-en-biefstuk smaakpapillen en dus aan de flauwe kant. Je kon zelf met verscheidene sausjes nog wel bijkruiden, maar dat is toch niet hetzelfde. Een beetje jammer, maar alles was wel heel lekker !
Marc Meulemans.
Het is vandaag alweer zes jaar geleden dat Marc Meulemans stierf aan een hartaanval, hij was toen amper 50 en dus eentje van "mijn" generatie. Ik ben al een hele tijd bezig met het herbeluisteren van mijn muziekverzameling en ik ben nu aanbeland bij "De Kommeniste", een groep waarvan Marc zanger-gitarist was. En daarom zocht ik even op hoe wanneer hij eigenlijk aan zijn laatste reis begonnen was. Toen hij stierf had ik al jaren geen contact meer met Marc maar, in tegenstelling met mezelf, heeft hij het echt wel gemaakt in de artistieke wereld. Hij was belangrijk bij Toneelgroep Amsterdam, verschillende tijdschriften en kranten, ontwierp platenhoezen en nog veel meer. Voor mij bleef hij altijd "de Marc van de Kommeniste" maar ook ex-collega bij Radio Centraal, de alternatieve radiozender in Antwerpen. Later hoorde ik wel eens iemand vertellen dat hij ooit graag eens een plaat had opgenomen samen met mij. Dat is er nooit van gekomen, hij heeft het trouwens ook nooit aan mij zelf gevraagd. De enigste elpee van De Kommeniste is vandaag een veelvoud waard van zijn toenmalige vraagprijs (225 Belgische franken), op gespecialiseerde sites wordt hij aangeboden voor prijzen van 90 tot 150 euro. Ook logisch, want elk exemplaar is werkelijk uniek. De elpee kreeg als stempel/titel "1000 titels" en dat was de waarheid, elk van de 1000 exemplaren kreeg nog een een aparte ondertitel. Ik herinner me dat mijn zwart vinyl als "monster zonder waarde" op de draaitafel terecht kwam. In ieder geval, als elk van die duizend stuks, voor 100 euro over de toonbank zou gaan - ik zou er in ieder geval heel blij mee zijn. Mijn eigen gedrochten hebben het nooit zo ver geschopt. En toch ... maar daar vertel ik later misschien wel iets meer over.
26-01-2013
Ik kan echt geen titel meer bedenken.
Ik ben een half uurtje geleden (rond 8u) opgestaan en dat was net op tijd, vijf minuten later was ik waarschijnlijk uit mijn bed geblazen door de (alweer) hevige windstoten. Ja, ik ben een zagevent maar die wind domineert nu eenmaal het leven van iedereen hier en er wordt haast over niets anders gepraat. Gisteren waren we allemaal blij toen we opnieuw een windvrije zomerdag hadden, hopelijk zijn de windvlagen vandaag snel verdwenen ...
25-01-2013
Hilariteit alom.
Toen Ronny terugkeerde van zijn fietstocht had hij tijdens zijn laatste stop aan "het kapelleke" zich blijkbaar blijkbaar genoeg moed ingedronken om een kappersbeurt te ondergaan. Nu kan je bij Ronny nog bezwaarlijk van een echt kapsel spreken en dus was Betty wel bereid om het dunne donsje dat zijn hoofd nog enigszins bedekte, af te scheren. Dat diezelfde tondeuse in de voormiddag nog gebruikt werd om de hond te trimmen, was geen bezwaar. En zo werd mijn buurman onder grote publieke belangstelling vakkundig onder handen genomen. Ronny genoot van de belangstelling maar hij heeft nog niet in de spiegel durven kijken.
Wacht even !
Voor de ene is naar de markt fietsen gemakkelijker dan voor de andere. De overgrote meerderheid heeft hier een elektrische fiets om de hellingen iets vlotter te overwinnen. En soms hoor je dan iemand roepen : "Wacht even, mijn accu doet het niet !" om enkele seconden later vast te stellen dat de accu nog in de camper ligt. Ik zit dan vanachter mijn raampje te lachen en besluit even later mijn stoeltje buiten te zetten om van de zon en de rust te genieten. Mijn eigen fiets staat intussen al een maand weg te roesten op het fietsrek achteraan de motorhome. Zonde ? Ja ! Maar een fiets is voor mij in de eerste plaats toch gewoon een vervoermiddel, niet een hebbeding om mee te pronken of om grensverleggende prestaties mee te leveren.
Let op !
Het is nu 10u en het is hier momenteel een drukte van jewelste. Iedereen wil blijkbaar op hetzelfde uur water lozen, van plaats wisselen, aankomen en vertrekken. Er moeten auto's op aanhangwagens gezet worden, tegelijkertijd komt er iemand met een huurwagen aanrijden waarvoor eventjes geen plaats is ... maar dat alles gebeurt wel onder een stralend zonnetje en zonder wind !
Nog even wachten en alles valt hier waarschijnlijk weer stil, na enkele dagen binnen zitten zullen de meesten dadelijk wel naar de markt van Alfaz vertrrekken.
Toch wil ook absoluut nog even vertellen dat het voorlopig weinig zin heeft om hier zomaar binnen te vallen. De camperplaats staat al weken helemaal vol en om jezelf een teleurstelling te besparen, kan je beter even op voorhand contact opnemen om te weten of er plaats is. Het is trouwens in de hele omgeving heel erg druk, de concurrenten staan ook allemaal vol. Enkel de grote camping hebben nog vrije plaatsen.
24-01-2013
Alleen onze pa !
Nog later in de namiddag was de zon weer van de partij en het werd zowaar warm. In de auto zelfs te warm, maar een raam openzetten was met de harde wind nog te riskant. Het is nu 18u en niemand durft zijn satellietschotel te gebruiken. Niemand, behalve ... onze pa ! Al de anderen hebben een half- of volautomatische schotel en nemen geen risico op beschadiging. Mijn vader heeft het allergoedkoopste schoteltje en hij heeft dat - bij wijze van spreken - gewoon tegen zijn zijwand getimmerd en is de enige die de afgelopen dagen gewoon televisie heeft kunnen kijken. Zo zie je maar dat al die dure spullen niet noodzakelijk een vooruitgang zijn.
Eric zonder regenboogtrui.
En net dat half uurtje later kwam Eric aangefietst, de regenboog was intussen verdwenen en dus werd hij begeleid door de regenbui die wij al hadden zien hangen. Bij het lijstje bloggers noem ik hem Eric, de fietsmaniak maar ik overweeg om dat te veranderen in Eric le Fou ...
Dreigend.
Deze voormiddag zag het er nog zeer dreigend uit langs de kant van de bergen en om ons toch een beetje vrolijk te stemmen kregen we een regenboog te zien. De regenbui die daar dan meestal bijhoort, kregen we een half uurtje later.
Ik had beter gezwegen.
Amper een uurtje na mijn bericht over de wegvallende wind, hadden we opnieuw prijs. En naar mijn gevoel, nog erger dan gisteren. We hebben dan wel een rustige nacht achter de rug maar daar zullen we voorlopig tevreden mee moeten zijn. Mensen die vandaag hun vertrek hadden gepland, durven niet rijden met de camper en blijven dus nog even staan. Dit is echt het perfecte weer voor de liefhebbers van pretparken. De camper schudt zo hevig over en weer alsof het lijkt dat je in een achtbaan zit, alleen de loopings zijn er gelukkig niet bij. Zelfs een berichtje intikken is moeilijk, want op het moment dat je de letter i wil intikken komt je middenvinger op de o terecht. Het enige dat dan nog overblijft is die middenvinger gewoon de lucht insteken en "fuck you" zeggen tegen de weergoden.
Voorbij.
Het bleef maar waaien, en toen ... was het over ! In één keer, zonder een voorafgaand teken te geven - helemaal windstil. Rond 21u gisterenavond gingen voorzichtig de eerste satellietschotels de hoogte in, daarna volgden aarzelend nog enkele exemplaren en tegen bedtijd kon iedereen weer genieten van zijn/haar favoriete teevee-programma's. Wat zouden al die mensen de voorbije 24 uren gedaan hebben ? Je hoort wel eens dat er negen maanden na een grote en langdurige elektriciteitspanne heel wat meer kinderen geboren worden. De gemiddelde bewoner hier hoeft zich daar geen zorgen over te maken !
23-01-2013
Meer van hetzelfde.
Gelukkig hebben we deze middag ruim twee uren aan tafel gezeten (dank u Eric !) in het wokrestaurant van Albir, dat was onze enige kans om een tijdje windvrij door te brengen. Want inderdaad : de wind is de hele dag hard blijven waaien en stilaan begin ik het echt wel beu te worden want het einde is blijkbaar nog niet in zicht. Toen we na het eten nog even een koffie gingen drinken in de Sprint, konden we net het weerbericht volgen op de televisie. Daar zagen we dat ongeveer het hele binnenland van Spanje onder een sneeuwlaag bedekt is, dat de omgeving van Zaragoza onder water staat en dat de wind nog harder dan hier zijn best doet in de buurt van Mallorca. Daar werden windsnelheden opgemeten van 130 km/u.
Nog altijd.
Half negen in de ochtend en ik kan blijven zeuren. Inderdaad : de wind is - in tegenstelling tot wat ik gehoopt had - niet gaan liggen. Alles bij elkaar zal ik ongeveer twee minuten geslapen hebben. We zullen vast al een keer evenveel of meer wind hebben gehad, maar zo lang aan een stuk is toch uitzonderlijk. Het zou nog tot morgen duren voor alles weer wat rustiger wordt. Daarna mogen ze mij wegsturen met een vissersboot op de wildste zee, veel erger dan dit kan het niet worden. Hoe meer de auto over en weer schommelt, hoe beter mijn zeemansbenen zorgen voor een moeilijk evenwicht.
22-01-2013
Iets minder.
De wijzers van de klok gaan stilaan richting middernacht. De wind is iets in kracht afgenomen maar telkens als je denkt dat het ergste voorbij is, hoor je over het veld en door de struiken de volgende ruk dichterbij komen en krijgt de camper weer een kwak. Een tweetal uren geleden is er bij een van de gasten een dakluik weggevlogen en een andere zal morgen misschien moeite hebben om zijn satellietschotel terug in de normale positie te krijgen. We hebben de rieten stoelen binnen in het bureel gezet en zelfs de zware tafel (met betonnen blad) hebben we in veiligheid gebracht, je weet maar nooit ...
Wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiind !
Op dit moment (20u30) zou ik absoluut weer willen ruilen met mijn oude leventje : rustig in een simpel rijhuisje dat tenminste niet beweegt tijdens hevige wind. Want hier hebben we weer prijs : windstoten, zo hard dat je telkens denkt dat je dak of toch tenminste je fietsrek of iets dergelijks er gewoon wordt afgerukt. Regen, koude, sneeuw : het kan me allemaal niet deren maar tegen wind valt weinig te beginnen. Als het zo blijft waaien, zal slapen weer voor een andere keer zijn.
Na twee weken ontbering ...
... konden we na de jaarlijkse vakantie weer bij Sabor terecht. Eigenlijk ben ik niet echt een vleeseter maar daar zou je het wel worden. Elders zal ik niet snel vlees bestellen, want ik wil absoluut geen vet, knoken of taaie rommel op mijn bord. In ons favoriete restaurant slagen ze er altijd in supermals vlees op je bord te toveren, de filet mignon van vandaag was dan ook weer heerlijk. Het volgende restaurantbezoek staat al voor morgenavond gepland.
Imelda.
Enkele weken geleden reserveerde Imelda (vrouw van Eric) een vlucht naar Oostende op 22 januari, vandaag dus. Enkele uren later bleek dat er een internationale pilotenstaking gepland was en iedereen werd gewaarschuwd om toch maar beter niet te vliegen. Ze heeft haar vlucht dan geannuleerd (en geld verloren) en is een week vroeger vertrokken. En wat blijkt nu ? Er zijn niet meer vertragingen dan normaal (vooral door het winterweer) en op Zaventem hebben de piloten vanochtend tussen 8u en 10u folders uitgedeeld om hun grieven aan het publiek kenbaar te maken. Mooi natuurlijk, een actie waar de passagiers geen hinder van ondervinden maar toch wel pech voor Imelda die anders nog een weekje langer van de Spaanse zon had kunnen genieten. Ook al is het de laatste dagen iets minder aangenaam dan tijdens haar verblijf.
Uitzicht.
Om opnieuw richting kust te rijden moesten we over een bergpas (waarvan ik de naam vergeten ben) op 1020 meter hoogte. Langs de kant van de weg stonden regelmatig borden om te waarschuwen voor ijzel en ook de paaltjes om de sneeuwhoogte aan te geven stonden netjes in de rij. Zo erg was het gelukkig allemaal niet tijdens onze rit. Onderweg zijn we regelmatig even gestopt om te genieten van de prachtige vergezichten.
Oud en nieuw.
Alcoy is een stad met een rijke historie en dat heeft als gevolg dat er behalve de noodzakelijke kerk(en) ook een klooster en talrijke musea aanwezig zijn. Al die geschiedenis belet hen echter niet om ook de moderne kunst aan bod te laten komen.
Alcoy.
De stad is best de moeite waard om te bezoeken al lag de temperatuur er een flink stuk lager dan aan de kust. De weinige mensen die we op straat passeerden bekeken ons dan ook een beetje als buitenaardse wezens : Ronny in korte broek en ik op mijn sandalen, terwijl de Spanjaarden allemaal warm ingeduffeld waren bij een temperatuur van beneden de tien graden.
Uitstapje.
Gisteren was er in de namiddag een jeu de boules tornooi op de parking en omdat dit een tijdverdrijf is dat ons niet echt interesseert, had Ronny mij (ik ben immers zijn privé-chauffeur) de opdracht gegeven om de bergen in te rijden. Via La Nucía, Guadalest en Benilloba zijn we naar Alcoy gereden. Toen we daar rond 14u aankwamen was de stad uitgestorven en hadden de laatste winkels net hun deuren gesloten voor de dagelijkse siesta. Dat maakte het meteen ook een stuk gemakkelijk om een parkeerplaats te vinden. Ergens in de diepte onder de alom tegenwoordige brug konden we de auto gratis kwijt. In de vallei onder die brug is een aantrekkelijk wandelpark aangelegd, al werd die aantrekkelijkheid tijdens ons bezoek wel verstoord door enkele junkies die onderling ruzie maakten.
21-01-2013
Elke maand een vast bedrag.
Er zit een hardnekkig geurtje in mijn neus maar het is een tijdelijk ongemak dat ik er met plezier wil bijnemen. Enige uitleg ? Eergisteren schreef ik al over het hondenasiel van La Nucía en de mogelijkheid om een hond financieel te adopteren. Deze ochtend ben ik ter plaatse even gaan informeren. Ik wou vooral weten of een hond die je financieel steunt, daarna ook nog in aanmerking komt voor een echte adoptie door andere mensen - want dat blijft uiteraard de hoofdbedoeling. Het antwoord was positief, als iemand "jouw" hond komt halen, kan je gewoon een andere kiezen. Nu weet je meteen waar dat geurtje vandaan komt, want het is onmogelijk een hondenpension of -asiel volledig reukvrij uit te baten.
Zaterdag waren twee honden in het buitenhok achtergelaten die nog geen naam hadden gekregen. Die twee schatjes heb ik nu financieel geadopteerd en ik heb hen ook een naam gegeven. De linkse op de foto is een mannetje dat vanaf nu luistert naar de naam Oxbow, de rechtse is een vrouwtje dat vanaf nu door het leven gaat als Fakie. Als je op hun namen klikt, krijg je meer info en foto's te zien. De namen van onze overleden honden leven dus een beetje voort. Gisteren was het trouwens zes jaar geleden dat Oxbow zijn verlossende spuitje kreeg en Fakie is intussen ook al meer dan twee jaar uit ons leven verdwenen.
Lichtjes rampzalig nieuws.
Zoals jullie weten ga ik televisie- en satellietloos door het leven. Ik heb daar verschillende redenen voor : de extra kilo's van al dat materiaal zouden zorgen voor nog meer overgewicht, ik wil niet in de oude "zapgewoonte" hervallen en het kost allemaal geld (installatie + abonnement TV Vlaanderen), euro's die ik echt niet meer op overschot heb.
Ik lach dan ook altijd met de mensen die met hun motorhome ergens aankomen en als eerste activiteit absoluut hun satellietschotel (al dan niet automatisch) juist moeten richten. Soms duurt dat zo lang, dat ik intussen de omgeving al verkend heb én de afwas gedaan heb. In de zomer ben je verplicht in de blakende zon te gaan staan want een koel plekje onder de bomen is nefast voor de ontvangst van die onontbeerlijke signalen die uit de ruimte komen. Al die hoogtechnologische toestanden moeten voor mij dus niet. Waarom zou ik er geld aan uitgeven ? Met een beetje zoeken kan je de beste programma's - weliswaar met enige vertraging - immers ook van het internet plukken. Door een gezamenlijke actie van een aantal televisiezenders dreigt hier nu een einde aan te komen. Toen ik gisteren even ging kijken naar het meest recente aanbod, bleek dat alle afleveringen van Alloo, Dr. Livingstone, Salamander, Wolven, Crème de la crème, Loslopend Wild enz van het intenet gehaald zijn. De uploader hangt immers een fikse boete én een gevangenissstraf boven het hoofd. Okee, het is/was allemaal illegaal - maar in mijn geval verliezen ze alleen een kijker, geen inkomsten ...
20-01-2013
Mosselen.
Vanmiddag hadden we een adresje uitgekozen waar we enkel met de auto heen kunnen : het Mosselhuis in Calp(e). Een door-en-door Belgisch restaurant en er zaten dan ook alleen maar Belgische klanten. Voor de gelegenheid hadden we zelf ook versterking meegebracht : Eddy en Martine uit Kortrijk. Op de kaart uiteraard verschillende mosselbereidingen en voor mij is de keuze dan gemakkelijk, ik ga steevast voor de provençaalse variant. De weekdiertjes (kan dat wel op een zondag ?) hebben gesmaakt, alhoewel ze zeker niet kunnen tippen aan de Zeeuwse soortgenoten. Na het eten hebben we nog een tochtje langs Benissa en Xaló (Jalón) gemaakt en toen het eten genoeg gezakt was door het bochtige parcours, zijn we nog een koffie gaan drinken in de Sprint.
Voetbalpraat.
Als je niet geslapen hebt door de hevige windstoten die de motorhome door elkaar schudden, kan je daarna moeilijk spreken over wakker worden en toch doe ik het. Toen ik vanmorgen wakker werd, realiseerde ik me dat ik vergeten was gisterenavond naar de voetbaluitslagen te kijken. En zo zag ik al snel dat Beerschot nu helemaal op een verdiende degradatieplaats staat in de Jupiler League. En ze waren zo fier op hun aankopen tijdens de winterstop. Maar liefst tien spelers hadden ze nu extra om de reservenbank te vullen. En toegegeven, er zitten zeker goede spelers bij - Ogunjimi bijvoorbeeld - en ook de Nederlander/Indonesiër Suk (vorig seizoen nog goed voor 12 goals bij Go Ahead Eagles) zou iets moeten kunnen forceren. Maar neen dus : Suk sucks ! En zo hoort het voor een speler die zijn tijd wil doorbrengen op het Kiel.
RAFC zou in principe vandaag tegen Heist moeten spelen maar die wedstrijd zal uitgesteld worden vanwege het slechte weer. Om eerlijk te zijn : het kan me allemaal niet veel meer schelen. Volgens de laatste geruchten zou stamnummer 1 overgekocht worden door een investeringsholding uit Singapore. Een holding is meestal maar uit op één ding : geld pakken en opnieuw verkopen. Van een lokale verankering is dan helemaal geen sprake meer. Is Lierse nog een Lierse club met Samy aan het roer ? Is Chelsea nog een Cockney club onder Abramovich ? Zijn de supporters van Màlaga CF echt gelukkig met de overname door een sjeik uit Qatar ? Net zoals met Armstrong : als er te veel geld mee gemoeid is, gaat alles naar de klo....
Daarom : Eddy Wauters (ex-voorzitter Antwerp) : kom terug ! Je zette onze ploeg ontelbare keren in het zak, maar je was tenminste een echte rood-witte supporter. En als het echt niet anders kan : liever kopje onder, dan door het leven met een voorzitter als Van Noppen (de "baas" van Beerschot).
19-01-2013
SPHOEK.
Dank zij het internet blijf ik op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt. Ik lees de belangrijkste nieuwsfeiten, ik kan andere bloggers volgen, me ergeren aan de voetbaluitslagen en de foute weervoorspellingen bekritiseren. Maar elke dag kijk ik ook naar http://www.sphoek.com/honden/allehondenchron.php, waar je dan een lijstje krijgt van de "nieuwe' honden in het asiel van La Nucía. Het is echt ontzettend om te zien hoeveel honden er bijna dagelijks terechtkomen in het asiel. Soms worden ze door hun baasjes afgegeven, soms worden ze gevonden en binnengebracht door bezorgde mensen maar altijd worden ze door het personeel met open armen ontvangen. Vandaag is er bijvoorbeeld een nest van maar liefst 11 (!) pups bij hen terechtgekomen. Ik moet telkens van mijn hart een steen maken, ik hou heel veel van honden en het liefste zou ik terug eentje bij mij willen hebben. En toch probeer ik te weerstaan aan al die triestige neem-mij-aub-mee hondenoogjes. Vooral omdat ik intussen wel weet dat Macho ("onze" poedel maar altijd bij Nancy) het niet echt apprecieert als er een andere hond in huis wordt gehaald - en je weet maar nooit wat er in de toekomst gebeurt. Nancy zegt dan dikwijls (via de telefoon) tegen mij dat ik er maar een moet gaan halen. En toch doe ik het niet, want hoe lief ze ook zijn : het is niet altijd even gemakkelijk, zeker niet als je in je eentje op reis bent. De hond mag meestal niet mee op het openbaar vervoer, te lang alleen laten in de camper kan/mag niet en iedereen kan vast nog meer nadelen opsommen. Veel van die nadelen vallen weg als je met zijn tweeën voor de hond kan zorgen. Gelukkig kan je ook je geweten sussen door een hond in het asiel financieel te adopteren. Maar het mooiste is dat je zo'n sukkelaar een mooie toekomst kan geven en deel kan laten zijn van een gezin. Moest je hier in de buurt zijn en je bent op zoek naar een trouwe viervoeter, kijk dan eens op de site van SPHOEK - er zit er vast eentje bij die een plaats in je hart verdient !
Grijs maakt plaats voor grijs.
Gisteren is wijze grijze Guy vertrokken naar de camping beneden in Albir maar het verschil op de parking is haast niet te zien : vandaag heeft alles en iedereen hetzelfde kleurtje door de alom aanwezige grijze lucht. Het is nu drie uur in de namiddag en voorlopig valt het - in tegenstelling met de voorspellingen - nog wel mee. We hebben al ergere wind gehad deze winter en het heeft voor de eerste keer in veel weken écht geregend, maar dat mocht wel een keertje om het stof weg te spoelen.
18-01-2013
En dus ...
... werd Ronny beschuldigd van vals spelen. Een elektrisch motortje in zijn mooie racefiets verstoppen,, hoe durft hij !? De echte kenners hadden natuurlijk al snel door dat het koerswonder uit Turnhout die stroom enkel nodig heeft om de batterij op te laden van zijn elektronisch schakelsysteem. Trappen moet hij nog altijd zelf doen.
Bedrog !
Enkele jaren geleden werd er verteld dat Cancellara misschien wel een motortje in zijn fiets had zitten. Het zijn nochtans niet enkel de profs die van zo'n dingen gebruik maken. Ook buurman is nu door de mand gevallen. Verschillende keren per week komt hij opscheppen over zijn gereden kilometers en zijn "goede benen". Deze middag was hij stiekem zijn fiets aan het poetsen en wat bleek ... de fiets hing aan de stroom !
Nummerplaat.
In de nabije toekomst (nog geen exacte datum bekend) zullen alle gemotoriseerde voertuigen in België een nummerplaat moeten hebben. Voor mensen die met bv een 50 cc scooter rondrijden in België en die tijdens de vakantie willen meenemen naar Spanje is dat een goede zaak. Als je op dit moment hier met zoiets rondrijdt, ben je niet in orde met de plaatselijke regels en loop je het risico dat je bromfiets in beslag wordt genomen. Vandaar dat de meesten hier opteren voor een 125 cc of zwaarder, dan heb je dat probleem niet (want met nummerplaat) én je kan vlotter mee met het verkeer.
Ja, ik weet het !
Het maakt niet uit naar welk radiostation je luistert, welke krant je leest, welke nieuws- of sportsite je bezoekt : Armstrong heeft bekend ! Dopinggebruik was even vanzelfsprekend als lucht in de banden en water in de bidons, zegt hij nu. Alsof dat ooit een geheim was ... Als ergens veel geld en/of macht en prestige mee gemoeid is, kan je niemand vertrouwen. Niet in het wielrennen, niet in de politiek, niet in het zakenleven - het is triestig gesteld met de wereld.
17-01-2013
Ook eentje voor Rob.
Onze zoektocht naar caches ging verder maar al snel bleek dat de app die Rob op zijn smartphone had geïnstalleerd, niet echt deed wat hij ervan verwacht had. Gelukkig kan je in Alicante - zoals alle grotere Spaanse steden - terecht bij El Corte Ingles. Voor de mensen die nog nooit van deze keten gehoord hebben : vergelijkbaar met Harrods in London, maar op iets kleinere schaal. Na een beetje zoeken kwamen we in de sportafdeling terecht en ja hoor : daar hadden ze geschikte GPS-toestellen te koop. Rob koos al snel voor de Garmin Dakota 20 (die ik ook heb) en het nieuwe hebbeding werd veilig opgeborgen in mijn rugzak. Hij zal vanavond en de volgende dagen veel werk hebben om alles onder de knie te krijgen. Helemaal vertrouwend op mijn toestel wandelden we verder en vonden in totaal negen caches.
Santisima Trinidad.
Als je langs de kade loopt, is het meest opvallende schip natuurlijk de Santisima Trinidad. De originele versie van dit pareltje werd gebouwd halverwege de achttiende eeuw. Na enkele aanpassingen was het bewapend met meer dan 100 kanonnen en had het meer dan 1000 soldaten aan boord. Het galjoen bleef echter log en onwendbaar en tijdens de slag om Gibraltar vielen vele doden. Het schip werd veroverd door de Britten en zonk óf werd afgesleept naar Portsmouth waar het gesloopt werd - de geschiedenis is nogal onduidelijk, mede omdat er meer schepen met bijna identieke namen bestonden.
De versie die nu in de haven van Alicante ligt, werd gebouwd op het stalen geraamte van een oud vrachtschip. Al het houtwerk dat je ziet, is dus achteraf aangebracht maar dat maakt het daarom niet minder mooi. Het ziet er in ieder geval allemaal zeer authentiek uit en de Santisima wordt nu gebruikt als restaurant en evenementenzaal.
Alicante.
Rond half tien zaten we met zijn drieën al in de auto op weg naar Alicante. Rob, sinds kort ook gebeten door de cachemicrobe wilde wel mee op zoek gaan en Ronny was nog nooit in Alicante geweest. Voor beiden dus een ontdekkingstocht. Zoals voorspeld was een gratis parkeerplaats vinden in het centrum van de stad onbegonnen werk en we zijn dan de parkeergarage aan de haven ingereden waar je 0,03 eurocent per minuut betaalt. Meteen sta je dan ook op een van de mooiste plekken van Alicante want in de hoogte zie je het kasteel liggen en langs de andere kant mooie "bootjes". Onze eerste cache moest gezocht worden aan het einde van de pier en daar passeerden we oa het Volvo Ocean Race museum, maar daar kwamen we dus niet voor.
16-01-2013
Koud.
Het is hier nu iets over 12u en er is weinig beweging op de parking. Logisch, er staat een ijs koude wind en de thermometer wil niet hoger klimmen dan 14 graden. Ik weet dat we niet mogen klagen - ik heb net gelezen dat in de Antwerpse kempen vannacht een temperatuur van -14,9 graden is genoteerd - maar in vergelijking met de vorige weken is het hier nu toch ook "dikkejassenweer" geworden.
15-01-2013
16 km.
Rond 15u had ik acht caches gevonden en werd het tijd om naar de bewoonde wereld terug te keren. Ronny zou me om 16u oppikken en ik kom niet graag te laat. Gelukkig kon ik het laatste stuk langs een vrij gemakkelijk bewandelbaar pad tot op zeeniveau afdalen en kon ik nog even genieten van het mooie uitzicht op de baai. Volgens de Garmin Dakota heb ik bijna 16 kom gewandeld en moe maar voldaan stapte ik in de auto. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk uit mijn 10 weken pseudo-winterslaap ben ontwaakt.
Doornen.
De tocht door de sierra werd steeds moeilijker, mede door de relatief grote hoogteverschillen. Een hele tijd ben ik door een droge rivierbedding gewandeld maar op een bepaald moment moet je dan toch weer ergens naar boven klauteren om een cache te zoeken. In de verte hoor je regelmatig geweerschoten en af en toe zie je patronen van een jachtgeweer liggen. Eigenlijk is dit een tocht die je beter niet alleen onderneemt en ik zou bijvoorbeeld niet graag hebben dat mijn kinderen hier moederziel alleen zouden rondlopen. Gelukkig heb ik geen kinderen en moet ik me alleen zorgen maken over mezelf. Mezelf, dat wil dan vooral zeggen : mijn voeten. Zoals velen zullen weten, zijn mijn voeten stilaan vergroeid met mijn Teva-sandalen. Geen terrein of ik kom er doorheen ! Vandaag moest ik wel om de honderd meter enkele doornen uit mijn voeten verwijderen. Niet altijd gemakkelijk voor een nagelbijter maar een pincet hoort bij de standaard uitrusting van een geocacher en dit hulpmiddeltje heeft vandaag overuren moeten presteren.
Sierra.
Na enkele caches nabij de kustlijn werd het tijd voor het betere werk en ben ik de Sierra de Santa Pola ingewandeld. Hier en daar kan je wandelpaden volgen maar die brengen je zelden in een rechte lijn naar je doel. Bijgevolg vertrouw ik vooral op mijn kompas om nog enkele caches te vinden. De wandeling voert me langs zeer onherbergzaam terrein, onderweg kom ik een grotwoning tegen en ergens tussen de rotsen zie ik een diep gat waar je liever niet in wil vallen. Een brave (en vooral sterke) ziel heeft er een grote steen opgelegd zodat deze natuurlijke vergeetput niet te snel vol verloren gelopen wandelaars ligt.
Salinas.
Santa Pola is bekend voor zijn zoutwinning, ik ben dan ook even gaan kijken of er nog wel genoeg voorraad is om de gladde wegen in de Benelux te bestrijden. En ja hoor, blijf allemaal maar gerust ginderachter - we zullen nog enkele tonnen van het witte strooisel naar het noorden sturen.
Een uitstapje.
Ronny wou vandaag met zijn huurauto naar kennissen die in de buurt van Santa Pola een bed & breakfast uitbaten. Dat kwam mij goed uit, terwijl hij op bezoek was kon ik daar caches gaan zoeken. Nummer 1 op de lijst kwam me al onmiddellijk bekend voor, het was er namelijk eentje waar ik vorig jaar met Nancy ook al naar gezocht had. Toen hadden we hem niet gevonden, deze keer had ik hem na enkele seconden al beet. De tweede was van dezelfde soort, en ook deze kon na enkele minuten gelogd worden als "found". Toen wou ik op zoek naar nummer 3 maar dat was buiten een zeer vriendelijke hoogbejaarde Spanjaard gerekend die mij absoluut wou uitleggen wat voor geneeskundige kruiden en planten er in de bloembakken te vinden waren. Met een of andere herboristenencyclopedie uit ver vervlogen jaren wou hij me overtuigen zelf een mengsel samen te stellen met olijfolie en "romero". Toen hij ook nog begon te vertellen over wie van zijn familie tijdens de burgeroorlog met wie getrouwd was, was ik blij dat er iemand de weg kwam vragen naar de overzetboot naar Tabarca zodat ik vriendelijk het gesprek kon afbreken.
14-01-2013
Guardia Civil.
Zeven uur 's avonds en net terug van de Guardia Civil in Altea. Iemand van de parking had zijn identiteitskaart, rijbewijs en bankkaarten verloren en dus moest er een officiële aangifte gedaan worden. De persoon in kwestie was zelf al een keertje gaan proberen om alles in orde te krijgen, maar zoals nogal dikwijls bij openbare diensten hier : geen Spaans, terugkomen met tolk ! En dus kwamen mijn vier jaren avondschool nog eens van pas. Ze waren uiterst vriendelijk en een half uurtje later was alles geregeld.
Ik wil hierbij van de gelegenheid gebruik maken om iets te vertellen over de Guardia Civil. Deze politiedienst is duidelijk meer militair gestructureerd dan de "gewone" policía. Alles gebeurt onder het steeds aanwezige motto "Alles voor het vaderland". De leden van de Guardia worden altijd tewerkgesteld in een andere streek dan waar ze vandaan komen. De "onze" van vandaag kwam uit Madrid. Als hij bijvoorbeeld verliefd zou worden op een meisje uit Altea en wil trouwen, zal hij weer overgeplaatst worden naar een andere streek. Deze maatregelen worden genomen omdat ze op die manier weinig persoonlijk contact kunnen hebben met de plaatselijke bevolking, om te voorkomen dat er belangenconflicten ontstaan en om te vermijden dat bepaalde inwoners bevoordeeld zouden worden.
Winkelen.
Na de fietstocht van Ronny in de voormiddag, is de heilige drievuldigheid (Ronny, onze pa en ik) met de auto naar het winkelcentrum in Finestrat gereden. We hadden niet echt iets nodig maar de solden zijn niet alleen voor vrouwen uitgevonden. Al snel werd duidelijk dat ik blij mag zijn dat mijn kast nu al uitpuilt van de kleding want wat ze tegenwoordig verkopen, echt verschrikkelijk. Alle winkels staan en hangen vol met fluo groene schoenen, fuchsia truitjes en roze sokjes. Ik weet niet of diezelfde trend heerst in andere landen, maar zo moet je niet verwonderd zijn dat de economie niet draait. Ik geef mijn geld daar in ieder geval niet aan uit ! Voor onze pa hebben we wel een nieuwe mp3-speler op de kop getikt, want zijn vorige was deze zomer gepikt (samen met zijn elektrische fiets en nog wat spullen). Her en der werd ons winkelkarretje nog gevuld met proviand voor de volgende dagen en zo is de dag weeral voorbijgevlogen.
Real Humans.
Gisterenavond heb ik naar de laatste twee afleveringen van Real Humans gekeken, een Zweedse fictiereeks waarin Hubots (angstaanjagend menselijke robots) stilaan gevoelens beginnen te ontwikkelen en proberen een eigen leven te leiden. Toch kan je dit niet zomaar een science fiction reeks noemen, want je begint al snel te vergelijken met de uitdagingen waar onze huidige maatschappij mee te maken heeft. Zijn de hubots (immigranten) op termijn inferieur of net superieur aan de mens die ze ontwikkeld (naar hier gehaald) heeft ? Wat is het verschil met zichzelf als homo uiten of uit de kast komen als hubot-lover ? Knappe reeks !
Iets minder knap is de kop van Gérard Depardieu, een acteur waarvoor ik altijd wel enige sympathie kon opbrengen maar lang zal dat niet meer duren. Als dank voor zijn Russische paspoort, lijkt hij nu opeens woordvoerder van Poetin te gaan worden. Voor de oppositie in Rusland is dat wel gemakkelijk : als ze daar een varkenskop nodig hebben om ergens op een oprit te leggen, moeten ze niet ver zoeken.
13-01-2013
Dos Lunas.
Dit was een zondag zoals we er al lang geen meer gehad hadden : zonder Sabor ! Moeten wij daarom honger lijden ? Neen, natuurlijk niet. We waren dus al enkele dagen op voorhand op zoek gegaan naar een waardig alternatief en al snel werd gekozen voor Dos Lunas in Albir. Daar staat ook een Belgische chef aan het fornuis en het restaurant stond al lang ons verlanglijstje. We hebben de kaart even bekeken maar al snel gingen we (Ronny, onze pa en ik) voor het gourmet menu. We kregen achtereenvolgens een glaasje cava, een lepelhapje met kruidenkaas, scampi's met avocado en mango, citroensorbet en hertenfilet voorgeschoteld. Als dessert hadden we verschillende mogelijkheden en mijn voorkeur ging uit naar de peer met vanille ijs en chocoladesaus. Alles was echt heel lekker en de bediening was vlekkeloos en vriendelijk. En toch voelde het een beetje aan als bedriegen. Belachelijk eigenlijk, tenslotte ben ik niet getrouwd met Sabor (al had dat misschien een beter huwelijk geweest dan mijn huidige ) én over de hele wereld worden constant mensen bedrogen. Daar is nog nooit iemand van gestorven. Voor herhaling vatbaar dus.
Turkije.
Tegenwoordig gaan veel voetbalploegen op winterstage naar Turkije, bijna alle wielerploegen kiezen voor Spanje. Het is wel duidelijk wie de beste keuze heeft gemaakt. Beerschot heeft in Turkije zijn laatste oefenmatch moeten staken door een zwaar onweer, hier werd dapper doorgefietst in het zonnetje ! Nochtans hebben we afgelopen nacht (vroeg in de ochtend eigenlijk) alweer enkele druppels moeten verwerken - zodat we nu met een totale neerslag van 0,0001 liter in de afgelopen 6 weken toch al van een natte winter mogen spreken .
Terwijl Beerschot met recht en reden van het veld werd gebliksemd, heeft RAFC nog een keertje kunnen winnen maar ook dit seizoen is voor rood-wit voorlopig weer teleurstellend.
12-01-2013
Tilano.
Weinig reden tot klagen vandaag, alhoewel het in de namiddag duidelijk frisser werd naarmate er meer wind kwam. Het voedselprogramma voor arme sukkelaars draait de laatste dagen weer op volle toeren. Eergisteren kreeg ik nog een potje cappuccino-ijs van Denise, deze ochtend werd mij een flinke overschot risotto met vis en schaaldieren overhandigd door Joël.
Ik kreeg ook een onbekende bekende op bezoek, of hoe moet je iemand noemen die je nog nooit gezien hebt maar waarvan je wel weet dat hij regelmatig je blog leest en af en toe ook een berichtje stuurt ? Het is niet de eerste keer dat dit me overkomt en eigenlijk zijn het altijd al prettige ontmoetingen geweest. De lezer waar ik het over heb is Tilano, uit de omgeving van Brugge.
Van iedereen ?
Bart De Wever wil de slogan "'t Stad is van iedereen" afschaffen. Ik vrees dat dit het begin is van heel veel afschaffen. Nu is die slogan natuurlijk nogal gemakkelijk verkeerd te interpreteren. Want natuurlijk is de stad niet van mensen die zich niet willen integreren, die alleen de boel op stelten willen zetten, die wel van het cultureel aanbod komen genieten maar er geen belasting betalen enz.
Tegelijkertijd wil dat ook zeggen dat de stad niet meer van mij is. Want ook ik geniet graag van een concertje of museum en toch betaal ik geen euro belasting. Ook ik schop graag tegen de gevestigde waarden aan (weliswaar zonder materiële schade te veroorzaken) en vooral : ik wil mij ook niet meer integreren ! Want tegenwoordig kan je je enkel nog thuis voelen als je óf een (licht)bruin kleurtje hebt óf er een (licht)bruin gedachtengoed op nahoudt.
Iedereen mag nu mee nadenken over een nieuwe slogan. Ik hou mijn hart al vast : 't Stad is van de stoottroepen, 't Stad is alleen van de witten, 't Stad wil geen Hollanders meer, 't Stad is alleen voor dikke nekken ... Ik hou het voorlopig bij "'t Stad is niet alleen van NVA" !
11-01-2013
Controle.
Vorig jaar was ik in mijn eentje een keer gaan eten in het Chinees restaurant El Puente de Oro en hoewel ik me voorgenomen had dat nog een keer te doen, was het er tot vandaag niet meer van gekomen. Ronny had na al zijn fietsavonturen geen zin meer om zelf aan het fornuis te staan en stelde voor om een "chinezeke" te doen. Veel overtuigingskracht is er niet nodig om mij mee op restaurant te krijgen en een uurtje later hadden we ons buikje voor 7,50 euro per persoon meer dan rond gegeten. Zoals gebruikelijk kregen we ook nog een borreltje aangeboden. Toen we met een omweg (om een tafeltje te reserveren voor overmorgen bij Dos Lunas) naar de parking terugreden zagen we in de verte een heleboel flikkerlichten van de politie : uitgebreide controle ! Onmiddellijk paniek, ik drink bijna nooit alcohol en ze gaan me nu verdomme toch niet laten blazen na dat gratis borreltje bij de Chinees !? Gelukkig was het al donker en konden ze mijn onbetrouwbare boeventronie niet goed inschatten zodat ik zonder problemen verder kon rijden. En Ronny maar lachen, hij heeft echt een slecht karakter !
Zoeken.
Terwijl Ronny ging fietsen, ben ik eens gaan kijken op camping Calpemar of er bekenden aanwezig waren. Dat was niet het geval en als er nog mensen van plan zijn om op die camping te gaan staan : ze staat helemaal vol. Daarna heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele caches te zoeken. Vorig jaar heb ik er een heleboel gevonden in Calp(e) en diegenen die nu nog overbleven lagen nogal ver uit elkaar. Daardoor heb ik ruim 12 km moeten wandelen om slechts drie caches te vinden. Tijdens mijn zoektocht heb ik wel een stukje natuur ontdekt waarvan ik het bestaan niet afwist. Verloren lopen kan daar nooit, want altijd heb je de Peñon d'Ifach als oriëntatiepunt.
Fietsers.
Het was deze ochtend een stuk zachter dan de vorige dagen, om 9u was het reeds 12 graden en ook de rest van de dag bleef het zeer aangenaam. In de namiddag ben ik samen met Ronny naar Calp(e) gereden. Hij had zijn fiets in de koffer van de huurauto gelegd zodat hij vanuit Calp(e) samen met zijn dochter een fietstocht kon maken. Onderweg had Ronny de broertjes Schleck al herkend tijdens hun dagelijkse training hier in de omgeving. Langs de hele Costa Blanca kom je her en der bekende profploegen tegen die zich voorbereiden op het nieuwe wielerseizoen. Aan het hotel SOLyMAR zagen we dan ook al direct de materiaalwagens van Omega Pharma-Quickstep staan.
Internet.
Ik wil nog even terugkomen op de internetproblemen van (eer)gisteren. Ondanks het feit dat Telefonica ons uren aan het lijntje heeft gehouden en is blijven beweren dat het probleem in onze configuratie te zoeken was, begin ik toch te vermoeden dat er meer aan de hand was. Ron, een van de vaste klanten hier, kon tijdens de storing ook niet inloggen op een ander netwerk in de buurt en dezelfde avond kregen we ook al melding van problemen in La Nucia. Deze ochtend bleek dat rond rond hetzelfde tijdstip ook op camping Benisol in Benidorm het internet was uitgevallen. Moeten we dat allemaal toeval noemen ? Telefoncia, shame on you !
Dit is mooi !
Op de website http://www.viw-costablanca.com/ las ik een mooi bericht : een slotenmaker uit Pamplona heeft besloten niet meer samen te werken met deurwaarders die in opdracht van de bank ervoor zorgen dat mensen in financiële problemen de toegang tot hun huis ontzegd wordt. De slotenmaker weigert de sloten te vervangen zodat de wanbetalers niet dakloos worden. Dit zou wel eens kunnen uitgroeien tot een nieuwe vorm van rebellie tegen de banksector die jarenlang zijn zakken heeft gevuld en waar de CEO's nog altijd torenhoge premies blijven opstrijken, ondanks wanbeheer.
10-01-2013
Opgelost.
Door mijn oproep van gisteren zou het Oostenrijkse raadsel opgelost zijn. Na het lezen van het gastenboek heb ik een sterk vermoeden dat Heidi aus Tirol gewoon een RAFC-supporter is die aan de verkeerde kant van Antwerpen woont en als initialen ML heeft. Het verhaaltje van Katy en Kris lijkt me iets geloofwaardiger, en zij verdienen hier dan ook extra publiciteit voor hun appartementen in Mauterndorf : http://www.hauskatris.eu/. Ik wens jullie nog veel plezier in de sneeuw !
Huurauto.
Deze ochtend ben ik met Ronny een huurauto gaan afhalen in Benidorm. We konden met Frank meerijden die de zijne moest inleveren, hij en Marleen zijn intussen begonnen aan hun terugreis naar België iemand moet de economie draaiende houden ! Ronny heeft nu dus 14 dagen een Ford Fiesta ter zijner beschikking en ik sta mee op het contract als tweede chauffeur (momenteel gratis, normaal moet je daar vier euro per dag extra voor betalen). Ronny heeft de auto vooral gehuurd omdat zijn dochter vanaf morgen enkele dagen in Calp(e) verblijft en ik kan dan van de gelegenheid gebruik maken om af en toe mee te rijden om enkele caches te zoeken. Bijkomend voordeel is dat ik Ronny veilig naar de parking kan brengen als hij weer eens te veel gedronken heeft
Terug naar het stenen tijdperk
Al sinds gisterenavond zaten we zonder internet. Het lokale netwerk was prima in orde maar de verbinding met de buitenwereld wilde niet meer lukken. Na enkele resets hebben we besloten de telefoonmaatschappij te bellen, want volgens mij was de modem/router defect. Bij Telefonica kom je dan bij een hulpdienst terecht die je zeer vriendelijk probeert voort te helpen maar je stuit dan toch echt op een taalbarrière. Op de computer in het bureau bij Luc is de voertaal Frans, ik ken dezelfde termen vooral in het Engels en het Nederlands en de juffrouw aan de andere kant van de lijn spreekt enkel Spaans. Na een tijdje houdt het dan echt op, mede omdat de pc van Luc (waarlangs alle instellingen/wijzigingen moeten gebeuren) niet echt een toonbeeld van snelheid is. Dan maar naar onze huisinformaticus getelefoneerd, die kwam rond 19u eens poolshoogte nemen. Pas rond 21u30 deze avond was alles opgelost en hopelijk doen er zich morgen geen problemen meer voor.
Gelukkig had de overgrote meerderheid nog altijd zijn/haar elektrische fiets, anders hadden we ons helemaal in een Flintstones stripverhaal gewaand.
En ook wel even grappig om te vermelden : deze middag had ik van de buurman het paswoord voor zijn wifi-netwerk gekregen maar het signaal is niet sterk genoeg om ontvangst te hebben in mijn motorhome. Ik liep dan maar over de parking met m'n laptop en iedereen dacht natuurlijk meteen dat alles hersteld was. Niet dus, maar wel gelachen !
Zonder internet door het leven gaan is niet simpel maar gelukkig waren er belangrijkere dingen vandaag, namelijk de terugkeer van Betty na twee dagen ziekenhuisopname. Betty is de vrouw die eergisteren met de fiets gevallen was. Na één nacht op intensive care, één nacht op een gewone kamer en enkele ct-scans mocht ze weer naar huis. De zwelling in haar hoofd na de valpartij is nog niet helemaal verdwenen maar uiteindelijk is alles goed afgelopen.
09-01-2013
Een Oostenrijks raadsel.
Enkele cijfers : ongeveer 53 % van onze lezers logt in vanuit België, 22 % vanuit Nederland en meer dan 17 % leest mee in Spanje. Dat laatste is niet echt een verrassing en dat percentage ligt logischerwijze hoger in de winter dan in de zomer. Ongeveer iedereen die hier aanwezig is op de parking, leest 's avonds de blog om te weten wat ze de voorbije dag gedaan hebben.
Zes procent van de lezers is verspreid over heel de wereld, zelfs in de meest exotische landen komen er wel eens mensen (waarschijnlijk per ongeluk) kijken.
Maar waar zitten dan die overblijvende twee procent ? Al sinds het begin van deze blog komt 2,4 % van de lezers uit Oostenrijk ! Ik ga uit van het feit dat dit waarschijnlijk één persoon is die ongeveer twee keer per week eens komt kijken. En dan mijn vraag : wil die persoon zich nu bekend maken ?
Blog aangepast.
Ik vind het uiteraard fantastisch dat zoveel mensen mijn blog volgen, maar er zijn natuurlijk nog meer bloggers die hun (soms dagelijkse) verhaaltjes verspreiden op het internet. Daarom heb ik linker- en rechterkant van deze blog een beetje herschikt om plaats te maken voor de collega's. Vanaf nu vind je dus rechts onderaan een lijstje met verwijzingen naar andere blogs. De eerste in het lijstje is van kameraad Filip, die in volle voorbereiding is van een fietsreis naar Santiago de Compostela (een gedeelte van die route zal ik zelf mee rijden - met de camper). De andere twee zijn van Guy (iemand die denkt dat hij schrijver is ) en Eric (die dan weer denkt dat hij fotograaf is ) die momenteel ook hier op de parking staan.
Omdat ik toch bezig was met nieuwe lijstjes, heb ik er ook eentje gemaakt met "plaatselijke" links. Beide opsommingen zullen in de toekomst misschien nog aangepast/uitgebreid worden.
Pepe.
Wie is toch die Pepe waar ik het gisteren over had ? Simpel, de uiterst sympathieke baas van de Pizza4U-vestiging in Albir. Deze middag zijn we met negen personen gaan genieten van een lekkere pizza en we kregen er zowaar nog een tiende exemplaar bovenop. Hij had zich namelijk bij een andere tafel vergist en de verkeerde pizza kwam hij dan maar extra bij ons brengen.
08-01-2013
De lasagne moet nog even wachten.
Soms ben ik intensief met iets bezig op de laptop (meestal met Audacity of Spin it again - software om muziek te bewerken) en krimp ik ineen als ik weer dichterbij komende voetstappen in de kiezelsteentjes hoor. Waarom laten ze me niet allemaal met rust, zijn er echt geen andere mensen aanwezig die hun eindeloze reeks vragen kunnen beantwoorden ? Deze avond rond 18u was het weer zover maar toen ik de deur opende stond een glimlachende Marie-Josée voor mij met een bakje zelfgebakken frietjes. Daar mogen ze mij dus altijd voor storen ! Eigenlijk heb ik die frietjes niet eens verdiend want gisteren heb ik haar zo erg doen schrikken op haar fiets dat ze bijna tegen een afsluiting reed.
Deze middag was ik met Ronny al op het terras (want ook vandaag weer zomertemperaturen) van de Universal Lounge Bar beland om iets te drinken en een portie gegratineerde nacho's met kaas binnen te werken. De lasagne die bijna de uiterste versheidsdatum nadert, zal nog moeten wachten tot overmorgen. Morgen is er immers al een bezoekje aan Pepe in Albir gepland.
Wat hebben we vandaag geleerd ?
1. Je moet altijd voorzichtig zijn als je met de fiets onderweg bent. Mijn overbuurvrouw is gevallen en na overleg met de plaatselijke huisarts met de ambulance én een flinke buil naar het ziekenhuis afgevoerd. We wachten nu op verder nieuws.
2. Wees altijd voorbereid op het overlijden van je beste vriend. Jammer genoeg hebben we vandaag afscheid moeten nemen van het teckeltje van Frank en Marleen. Hij is deze ochtend rustig ingeslapen na een spuitje bij de dierenarts. Zeventien jaar is een mooie leeftijd voor een hondje dat een zalig leven heeft gehad. Het is overigens al de tweede hond die een verlossend spuitje heeft gekregen deze winter. In november onderging de hond van Harm al hetzelfde droevige lot.
3. Wees altijd op je hoede als je een vlucht naar België boekt. Imelda van Eric wou graag op 22 januari naar Oostende vliegen en amper twee uurtjes na de online reservering werd bekend gemaakt dat er die dag een internationale pilotenstaking zal plaatsvinden. Poco pech !
4. Een schooierssmoel moet je koesteren, vandaag heeft mijn zielige voorkomen me een pot nispero honing opgeleverd. Dank u Maria en Joël.
07-01-2013
Verloren maandag.
Vandaag was het verloren maandag, een traditie die buiten Antwerpen weinig bekend is (meer uitleg op http://www.tradities.be/tradities_detail.php?id=71) maar waarin altijd veel worstenbroden en appelbollen de hoofdrol spelen. Vroeger toen onze pa hier nog een appartement huurde en een personenwagen ter beschikking had, plaatste hij lang op voorhand zijn bestelling bij de Belgische bakker in Benidorm en kwam dan op de dag zelf (eerste maandag na Driekoningen) iedereen bevoorraden. Nu had hij een waardig alternatief gevonden in de Nederlandse supermarkt in Albir, waar ze mini-worstenbroodjes verkochten die werden aangeprezen als Brabantse specialiteit. Nou moe ...
Deze avond heb ik gekeken naar Tegen de sterren van enkele dagen geleden. Luk Wyns was schitterend als Benny Bax van de Smaakpolitie en Geert Hoste werd geparodieerd door Guga Baúl, echt fantastisch. Dit jaar was er trouwens niet veel nodig om grappiger te zijn dan de echte Geert Hoste, want zijn eindejaarsshow moet zowat de allerslechtste in jaren zijn geweest. Afvoeren ! De shows van Geert Hoste worden alleen nog maar gebruikt om half bekend Vlaanderen samen in een zaal te krijgen, dat is goedkoper dan ze allemaal apart uit te nodigen voor een talkshow. Er zijn tegenwoordig veel betere komieken te vinden : Gunter Lamoot, Henk Rijckaert, Xander De Rycke, Nigel Williams, Arbi El Ayachi, Bart Cannaerts en William Boeva - om er maar enkele te noemen. Vooral in de laatste (winnaar van Humo's Comedy Cup) zit nog veel groeipotentieel. Flauwe grap ? Voor nog meer flauwekul kan je altijd terecht op http://www.bloggen.be/eduweirdo/.
Bedankt Luc !
Op het gastenboek wordt gemeld dat de C-25 in het noordoosten van Spanje nu helemaal afgewerkt is en er dus in beide richtingen twee rijbanen zijn. In oktober 2011 had ik nog geschreven dat dit ooit een waardig alternatief zou worden om de kustroute over Barcelona te vermijden, en nu is het dus zover.
Een nieuwe cache.
Het is nu 13u30 en ik kom even binnen zitten om te bekomen van de warmte. Net als gisteren is het bijna niet uit te houden in de zon en momenteel geeft de thermometer (ook in de zon) ruim boven de 40 graden aan, in de schaduw zullen we toch ook wel de 25 graden benaderen. Net voor de middag ben ik samen met Rob een nieuwe cache gaan zoeken en het is gelukt : mijn eerste FTF (first to find - de eerste die hem gevonden heeft) ! Grappig detail is dat de verstopper van deze cache dezelfde is dan diegene die mijn eigen cache ook als eerste gevonden heeft. Ook hier is de wereld klein ... Voor Rob was het zijn allereerste cache ooit, hij heeft zich pas vorige week geregistreerd op www.geocaching.com maar was al wel enkele keren met mij mee gaan zoeken.
06-01-2013
Veertien dagen afkicken.
Okee, het is onze wekelijkse gewoonte maar vandaag was het absoluut noodzakelijk om nog iets te gaan eten bij Sabor. Vanaf morgen zijn ze immers twee weken gesloten. Uiteraard hebben we al onmiddellijk onze tafel gereserveerd op de eerste dag na de vakantie. En gaan we de volgende 14 dagen omkomen van de honger ? Die kans is klein, we hebben al enkele alternatieven voorzien maar we zijn er nog niet helemaal uit waar en wanneer we precies de concurrentie gaan beoordelen. En nu maar hopen dat al het personeel terug op post is na de uitstapjes naar diverse skigebieden. Nathalie gaat naar België om Lara (intussen al drie maanden oud) te tonen aan de familie.
05-01-2013
Geschenken.
Aan de kerk werd wierook, goud en mirre afgegeven en Maria zag dat het goed was ...
Later werden in de feesttent geschenken aan de kinderen van het dorp uitgedeeld.
Optocht
Deze avond werd er dan een vervolg aan het feest gebreid met een optocht door de straten van Alfaz. Een kleine impressie kan je bekijken op http://www.youtube.com/watch?v=zStntApaBYQ. Zoals altijd moest er ook weer vuurwerk aan te pas komen.
M+K+B
Vandaag werd er, zoals elk jaar op 5 januari, hoog bezoek aangekondigd : Melchior, Kaspar en Balthazar - beter bekend als de drie koningen. In België en Nederland maken ze de kindjes wijs dat Sinterklaas uit Spanje komt, maar hier hebben ze nog nooit van onze bebaarde kindervriend gehoord. Hét feest voor de kinderen is hier driekoningen en de dag en avond ervoor zijn er meestal tal van feestelijkheden gepland. Dit jaar werden "de drie wijzen uit het oosten" (alhoewel eentje duidelijk een Leuvens accent had) rondgereden in stijlvolle auto's.
04-01-2013
Brrr...
Koud deze ochtend: -3°......... in de koelkast, in het diepvriesgedeelte zelfs -22° ! Ze doet het dus weer, maar ik heb ze uitgeschakeld. Trôp is teveel en teveel is trôp, zoals wijlen Vanden Boeynants het ook zei toen zijn naam circuleerde in de zaak rond de "Roze balletten". In dit geval gaat het dus over bevroren bouletten.
Gisteren was het overwegend zonnig maar regelmatig ook zeer fris door een stevige koude wind. Gelukkig moesten wij niet geëvacueerd worden zoals 1200 skiërs in de Pyreneeën. Die kwamen vast te zitten omdat de kabellift door de hevige wind niet meer kon gebruikt worden.
Lekker.
De inhoud van de verpakking was uiteraard niet echt een grote verrassing, maar toen ik het doosje opende zag het er toch smakelijker uit dan ik verwacht had.
Van de markt.
Ik was deze middag van plan om naar Albir te wandelen om de plaatselijke frituur een keer met een bezoekje te vereren. Enkele minuten later kwam Sonia vragen of ze voor mij iets van de markt moest meebrengen. Ja, dat wou ik wel en rond 13u kwam ze een bakje bij mij afgeven.
Dr. Livingstone.
Ik heb net de zesde aflevering van Dr. Livingstone gezien, het reisprogramma waarin Martin Heylen en Philippe Geubels elk vanuit een andere richting door Afrika reizen. Er zijn slechtere manieren om de lange eenzame avonden te vullen. Deze reeks is niet alleen mooi door de beelden van de Afrikaanse natuur maar ook de gesprekken met de lokale bevolking zijn - ook al zijn ze waarschijnlijk allemaal in scene gezet - best boeiend. En ook niet onbelangrijk : regelmatig paraderen er zeer mooie vrouwen door het beeld. Vrouwen die het helemaal niet gemakkelijk hebben en bijvoorbeeld allemaal samen in een apart dorp wonen. Weg van de mannen waarvan ze regelmatig een pak rammel krijgen, weg van de tradities die het normaal vinden dat vrouwen besneden worden. Vrouwen die er echt bewust voor kiezen een betere toekomst voor zichzelf en hun kinderen uit te bouwen, ook al zijn de mogelijkheden zeer beperkt.
03-01-2013
Slapen.
Vannacht waren enkele regendruppels genoeg om me te beletten rustig verder te slapen. Ik heb het er de afgelopen dagen al met verschillende mensen over gehad : ik slaap echt (te ?) weinig. Mijn hersenen blijven altijd op volle toeren verder draaien. Niet dat daar dan grootse ideeën uit voortkomen, absoluut niet - maar af en toe zou het toch gemakkelijk zijn moest er ergens een knopje zijn om alles even helemaal uit te zetten. 's Avonds willen mijn ogen meestal niet meer meewerken en weigeren dan resoluut open te blijven, maar echt slapen is pas voor enkele uren later. Ik ben ook als kind nooit een goede slaper geweest, 's middags een dutje doen dat was alleen voor de andere kleuters. Een ritje in de auto daarentegen deed wonderen en meestal was ik dan snel naar dromenland vertrokken. Vermits ik nu altijd zelf moet rijden, is dat ook geen optie meer ... Ik heb niet de indruk dat ik lijd onder dat slaaptekort, integendeel : ik heb waarschijnlijk al meer wakkere uren in mijn leven gehad dan een normale slaper van een flink aantal jaren ouder en kan in dezelfde tijd meer van het leven profiteren !
02-01-2013
Paella.
Enkele dagen geleden hadden Omer en Ann mij gezegd dat ze nog graag ergens paella wilden gaan eten vóór ze weer naar België afzakken. Gisteren was ik onze min of meer vaste adressen voor deze Spaanse specialiteit afgelopen, maar ze bleken op 1 januari allemaal dicht te zijn. We zijn deze avond dus gewoon naar Albir gewandeld in de hoop dat het zonder voorafgaande reservatie toch zou lukken. Paulino bleek nog altijd gesloten te zijn en bij Ca Blai moesten we nog even afwachten. Normaal moet de paella daar een dag op voorhand besteld worden (wat ik wist) maar de kokkin zou pas binnen een kwartiertje komen en misschien had ze dan wel zin om eentje te maken. We zijn dan nog een stukje verder gewandeld omdat bij Tutti Quanti ("Italiaans" restaurant) de paella gewoon op de menukaart staat, maar ik had hem daar nog nooit geproefd.
De dienster zei ons dadelijk dat alles beschikbaar was en we bestelden alvast enkele hapjes vooraf. De huisgemaakte kroketjes, gefrituurde inktvisringen en broodjes met looksaus gingen vlot binnen en toen werd nog een tafeltje bijgeschoven om de (voor drie personen toch wel) grote pan neer te zetten. En het heeft gesmaakt ! Soms bestaat deze lekkernij wel eens gewoon uit wat rijst, groenten en een verloren gelopen stukje kip en wordt op een bord geserveerd maar deze was zoals het hoort : er was niet te gierig omgesprongen met mosseltjes, stukken vis en gamba's. Zonder enige moeite werd de fles rode wijn leeggedronken (ikke natuurlijk weer een sober watertje) en er werd afgesloten met koffie.
Een geslaagde avond : lekker, ik heb niet moeten betalen (dank u !) en de overschot werd meegegeven in een aluminium bakje zodat ik morgen verder kan genieten !
Niet zo brave zoontjes.
Ik heb er al regelmatig iets over geschreven maar ik wil het nog een keer doen : ik ben een liefhebber van de vele Vlaamse televisieseries. Afgelopen jaar waren dat er meer dan ooit tevoren en het niveau kon zeer dikwijls de vergelijking met gerenommeerde buitenlandse reeksen doorstaan. Ik heb echt genoten van Clan, Quiz me quick, de Vijfhoek, the Spiral, Crimi Clowns (beste soundtrack !), Code 37, Vermist - waarschijnlijk vergeet ik er nog enkele. Ik wacht nu op een gunstige wind die ervoor zorgt dat ook de afleveringen van Wolven, Salamander en alles wat nog op het scherm moet verschijnen, tot hier geblazen worden. Langs deze weg wil ook de mensen die hiervoor zorgen bedanken.
Intussen geniet ik verder van buitenlandse producties als American Horror Story en Real Humans, afgewisseld met een schier oneindige parade van eindejaarsconferences. Gisteren heb ik de laatste afleveringen van het vijfde seizoen Sons of Anarchy gezien, mijn absolute lievelingsreeks van de afgelopen jaren. In het begin kon je nog enige sympathie opbrengen voor deze motorbende, maar gaandeweg zijn alle hoofdrolspelers veranderd in onbetrouwbare moordenaars. Het aantal doden is echt niet meer te tellen en op een druppeltje bloed wordt niet gekeken. En toch blijft trouw aan de club zeer belangrijk, zo beet één van de leden zijn tong af om toch maar niets te moeten vertellen tegen de politie. Ik hoop dat er nog een zesde seizoen komt.
Bende watjes ...
Stilaan begint alles weer in beweging te komen. Gisteren bleef het angstvallig lang rustig op de parking, er was dan ook geen bakker om iedereen wakker te toeteren. Tot laat in de namiddag bleven enkele feestnummers ongebruikelijk lang in hun zetel hangen, sommigen verdwenen zelfs terug in bed. En dan komen de verhalen boven, kotsen en diarree in alle mogelijke variaties. En ook traditiegewijs krijgt het restaurant daarvan de schuld (deze keer dus de Japanner). Tegelijkertijd valt het toch op dat de mensen met maag- en/of darmproblemen meestal toch ook dezelfden zijn die de avond daarvoor te diep in het glas hadden gekeken. Of het eerlijk is om dan het restaurant de schuld te geven, durf ik te betwijfelen ... Er zijn mensen wiens ingewanden tegen alles bestand zijn en die dus perfect de combinatie van alcohol en vreemd voedsel zonder problemen verteren. Ik (zoals altijd met 0,0 promille in het bloed), en met mij vele anderen, heb in ieder geval absoluut geen behoefte gehad om enkele keren per dag naar het toilet te spurten.
01-01-2013
Chaos.
Soms zijn er zaken waarvan je op voorhand bijna zeker weet dat ze in het honderd zullen lopen. Met meer dan 50 mensen gaan eten in een restaurant én iedereen tevredenstellen, het is moeilijk. Uit ervaring weten we dat het bij de Japanner zelfs met z'n vieren al niet simpel is om alle gerechten uit ellkaar te houden én te weten wie wat besteld heeft. Het heeft dus even geduurd voor alle tafels iets tussen de kiezen kregen, maar ik hoop in ieder geval dat wat ze uiteindelijk gekregen hebben toch lekker was. Ik heb in ieder geval lekker gegeten en mijn weegschaal liet dat deze ochtend duidelijk merken.
Feestje.
Na de Japanner werd er in kleine groepjes weer naar de parking getrokken en vanaf 23u was iedereen aanwezig om de gratis cava binnen te gieten. Sommigen lagen een kwartierje later al in de lappenmand, anderen bleven volhouden tot er ook biertjes in circulatie kwamen. Zoals elk jaar hebben die van hierboven zich van hun beste kant laten zien, de hele avond bleef het droog en zelfs de wind was bijna helemaal verdwenen. Ik wil hiermee niet zeggen dat het warm was, want toen de laatste feestvarkens rond 2u30 afdropen was de temperatuur toch gezakt tot ongeveer vijf graden. Of de rode neuzen te wijten waren aan de overmatige alcohol of aan de koude, daar valt dus moeilijk over te discussiëren. Van een aantal weet ik de oorzaak wel heeeeeeeeeel zeker ! Zelf ben ik ongeveer rond 4u in mijn bed gekropen en het was deze ochtend al na negen toen ik wakker werd, dat moet voor mij een record aantal slaapuren zijn.
Veel foto's heb ik niet van vorige avond, maar misschien is dat wel beter zo.
!
!
) én over de hele wereld worden constant mensen bedrogen. Daar is nog nooit iemand van gestorven. Voor herhaling vatbaar dus.
) die momenteel ook hier op de parking staan.
