Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
Brrr, nog altijd koud 's nachts maar niet meer rond het vriespunt. Ik heb rond 7u30 de dieselverwarming aangezet, ben opnieuw in bed gekropen en nog een uurtje blijven liggen. Er is geen enkele camper meer bijgekomen en mijn buurman (in een tentje !) heb ik niet gezien of gehoord. In de andere camper heb ik trouwens ook nog geen teken van leven gezien. En dan : zou ik hier nog even blijven of mij verplaatsen ? Verplaatsen dus en wel naar camping Bel-Air in Créon, daar zit ik centraal en kan in elke richting nog een flinke wandeltocht uitstippelen. De camping : uitermate verzorgd met gemillimeterd gras, alleen spijtig dat alles nog gesloten is (bar, pizzeria enz) er zijn volgens mij toch genoeg plaatsen bezet om het rendabel te maken.
Iets vóór de middag ben ik vertrokken voor een nieuwe wandeling. Ik heb in totaal 20 km gestapt en ben meer dan vijf uur onderweg geweest, inclusief een halte bij McDonalds. Daar deden ze mij even schrikken : ik deed mijn bestelling en het bedrag was 13 euro. "Hoeveel, dat kan toch niet kloppen ?" Antwoord : "De hamburger die u besteld heeft is echt een heel grote ..." Ik heb de BBQ Chicken Grill Superburger of zoiets dan maar geannuleerd en een Big Mac menu gevraagd, zeven euro is meer dan genoeg !
Mijn 22 caches van vandaag zijn intussen allemaal gelogd. Echt uitdagend zijn die reeksen allemaal niet, maar voor verstopper Calimero33 moet dit bijna een complete dagtaak zijn. Bovendien worden ook overal officiële logboekjes gebruikt, dus zijn/haar spaarcenten ook snel uitgegeven. Ik heb het eens nagekeken : Calimero33 heeft sinds maart 2011 zelf 1428 caches gevonden en er maar liefst 1591 verstopt ! ! ! Moest ik de routes hier met een fiets kunnen afleggen, dan zou mijn dagrecord van 77 zeker sneuvelen.
Voor morgen en overmorgen heb ik nog enkele flinke wandelingen uitgestippeld, maar waarschijnlijk zullen die - letterlijk - in het water vallen. Hopelijk valt het nog een beetje mee.
28-04-2017
Rauzan > Capian - 22 km - 30 min - verbruik 9,2 l/100 km.
Een gigantische verplaatsing vandaag naar de gratis camperplaats van Capian. Ik had niet verwacht dat ik een vrije plaats zou vinden met het verlengde weekend voor de boeg maar hoera, slechts één plekje van de vier was bezet. Langs de ene kant grenzend aan een wijngaard, langs de andere kant zicht op de kerk. En voor de rest ? Caches, caches en nog eens caches ! Bijna allemaal gelegd door ene Calimero33, waarvoor hartelijk dank. Deze namiddag heb ik een wandeling van bijna 4u gemaakt, daarbij heb ik 13 km afgelegd en 21 caches gevonden. Na de vorige weinig succesvolle dagen had mijn zelfvertrouwen deze opkikker wel nodig. Bovendien was het vandaag een stuk warmer dan de vorige dagen en dus kon ik opnieuw met sandalen op stap. Dom dom dom, mooier weer wil niet zeggen dat er geen distels en brandnetels meer groeien Dat maakte de wandeling niet minder mooi : door verwilderde bossen, langs landwegen en overal zicht op de druifjes die het wijngebied Entre les deux mers naam en faam bezorgen. Eén chateau leek helemaal onbewoond te zijn. Een bordje met a vendre vond ik echter niet ik zou het nochtans wel zien zitten in deze prachtige omgeving. En dan in mijn garage de twee mooiste auto's van vandaag : een CV6 Charleston en een weetikwelktype Peugeot van lang geleden.
27-04-2017
St. Symphorien > Rauzan 60 km - 1u15 gereden - verbruik 9,2
Iets meer dan een uur rijden bracht me op camping Le Vieux Château in Rauzan en die naam is niet gestolen. Vanop je perceel heb je zicht op de ruïnes van een oud kasteel en langs een poortje kan je er naartoe wandelen. En dat deed ik ook, meteen na aankomst want daar lag meteen ook een eerste cache te wachten. Tenminste dat dacht ik, maar ik vond hem niet. En ook de volgende niet, en de volgende en die daarna ... Ik had deze plek speciaal uitgekozen omdat hier zo veel caches in de omgeving liggen. Bij inschrijving aan de receptie maken ze zelfs publiciteit voor deze hobby en de eigenaar heeft in de buurt zelf veel caches verstopt. Helaas is verstoppen alleen niet genoeg, ze moeten ook onderhouden worden. Van de 18 caches die op mijn lijstje stonden kon ik er slechts drie vinden, een schamel resultaat. Het vervelende blijft altijd dat je nooit weet of je niet goed gezocht hebt of dat de caches inderdaad verdwenen zijn. Een mooie wandeling was het in ieder geval, weer goed voor acht kilometers.
Vandaag kwam ik maar laat op gang, het had vannacht gevroren en het duurde lang voor de temperatuur boven de vijf graden kwam. Eigenlijk kan je best een paar handschoenen en een muts verdragen maar dat heb ik niet bij. Erger nog : ik voel me soms een jongetje van de scouts of de chiro want ik loop steevast in korte broek rond. Mijn sandalen heb ik voorlopig afgezworen, wandelschoenen zijn met deze weersomstandigheden toch iets interessanter. In ieder geval : deze ochtend werd ook slechts één cache gevonden tijdens een wandeling van 5 km. In de namiddag ging het iets beter en kwamen er na 11 km nog vijf bij. Het blijft toch knagen : ben ik stekeblind, zijn ze zo goed verstopt of grotendeels verdwenen ? Ik heb nog niet de kans gehad om met de baas te praten en als morgenvroeg die gelegenheid zich nog voordoet, dan leg ik hem op de rooster.
De camping zelf is trouwens zeer gezellig : grote plaatsen en op wandelafstand van het dorpje. Ik vrees enkel dat het sanitair in het hoogseizoen ontoereikend zal zijn.
25-04-2017
Donostia > St. Symphorien 220 km - 3u30 gereden - verbruik 9,2 l/100 km
Helaas, de plaatselijke weerman/vrouw heeft het helemaal goed voorspeld. Deze nacht viel er al sporadisch een druppeltje en toen ik vertrok op de camperplaats ging het al over in lichte regen. Wat is het, behalve het lichte getik op het dak, overigens stil geweest vannacht. Je zou het niet verwachten in een grote stad én in een studentenbuurt ! Dank u wel allemaal .
Ik stak de grens over tijdens een flinke plensbui (geen controle, Schengen - of regenschuwe politie - bestaat nog wel degelijk) met een passend muziekje : Living on the edge van De Brassers. Hoe zou de gendarmerie reageren bij het horen van het zinnetje "Freaking out in the pouring rain, me and my Kalashnikov brain ...".
Het stuk tussen Irún en Biarritz/Bayonne was zoals altijd : rotonde, verkeerslicht, rotonde, rotonde, rotonde, verkeerslicht. Daarna ging het pak sneller op de gratis snelweg. Onderweg zag ik bijna alleen vrachtwagens, de overgrote meerderheid met Pools of Portugees kenteken.
Intussen sta ik op camping le Bord'Eau in St. Symphorien, ik vond zowel de naam van de camping als de plaats mooi klinken en dus een overnachting waard. Extra pluspunt : een pizzeria aan de andere kant van de weg ! Ook een Intermarché supermarkt trouwens maar de dieselprijs valt tegen : 1,23 euro per liter. Gisteren heb ik Spanje nog volgetankt aan 1,12 en onderweg zag ik zelfs eentje voor 1,02 euro per liter.
Toen het rond 16u iets minder begon te regenen ben ik toch maar vertrokken voor een kleine wandeling naar het dorp. Vier kilometers voor evenveel caches, helaas niets gevonden en doornat terug op de camping gekomen. Ik had dus dubbel en dik een pizza verdiend. Helaas, een boterhammetje had me waarschijnlijk beter gesmaakt. Ik bestelde een siciliana en daar horen behalve tomaat en kaas ook kappertjes en ansjovis op. Met dat laatste ging het mis want op mijn pizza lagen zure boquerones (vergelijkbaar met pekelharing) en geen zoute ansjovis. Hier zijn ze mij absoluut nooit meer terug !
24-04-2017
Olite > Donostia 120 km - 2u gereden - verbruik 8,6 l/100 km, veel bergaf :-)
Wat een prachtige route tussen Pamplona en San Sebastian ! Gisteren nog aan de Middellandse Zee, vandaag aan de Atlantische Oceaan meer bepaald de Golf van Biskaje. Dat klinkt bij iedereen bekend in de oren want daar komt het slechte weer dikwijls vandaan. Vandaag was daar niets van te merken, toen ik om 11u30 aankwam op de camperplaats scheen de zon en dat is ze de hele dag blijven doen. Het strand was dan ook behoorlijk gevuld en om dat strand gaat het hier nu eenmaal. La Concha wordt regelmatig uitgeroepen tot één van de mooiste stranden van de wereld. Nu lijkt me dat een beetje overdreven maar de baai in schelpvorm (vandaar de Spaanse benaming), inclusief eiland, is wel door een van de betere architecten ontworpen.
Bijna onmiddellijk na aankomst vertrok ik richting vuurtoren om een eerste cache te loggen. In België bouwen ze een vuurtoren op een pier of staketsel, hier zetten ze die steevast op een berg en dat was nu niet anders. Al meteen een flinke klim maar het uitzicht was prachtig, het had overigens ook met de Funicular Monte Igueldo gekund maar dat zou te gemakkelijk zijn.
Na de beklimming werd het een wandeling langs (niet op) het strand, daar ben je toch ook al snel een uur mee zoet en dan reken ik het zoeken naar caches niet eens mee. Heel San Sebastian staat vol met statige huizen, sommige zijn echt pareltjes. De camperplaats (met krappe plaatsen) ligt dan weer tussen de moderne universiteitsgebouwen. Je krijgt hier niet dat verstikkende gevoel dat je elders in grote steden wel kan hebben. Overal zijn pleinen, parkjes, zit/hanghoekjes enz kortom een meer dan geslaagde tweede stopplaats. In totaal heb ik vandaag 18 km gewandeld en één ding is mij absoluut opgevallen : iedereen spreekt hier gewoon Spaans/Castiliaans ! Ik heb echt NIEMAND Baskisch horen praten, niet de oudjes in het park, niet de jongeren op het terras, niet de kindjes in de speeltuin. Nochtans : als je rondkijkt zie je overal aankondigingen, opschriften, straatnaamborden, wegwijzers enz in de plaatselijke taal.
Morgen rij ik de grens over naar Frankrijk, vooral omdat zowat alle weersites vanaf morgen slecht weer geven voor deze regio. Ik ben benieuwd of het waar zal zijn.
23-04-2017
Alfaz > Olite 620 km - 7u30 gereden - verbruik 9,8 l/100 km.
Ik ben bijna altijd ten laatste rond 7u wakker (en blijf dan nog een uurtje - of langer - liggen) maar toen deze ochtend de telefoon om 6u30 mij wekte leek het toch alsof het midden in de nacht was. Een uurtje later was ik helemaal klaar om te vertrekken en dat gebeurde dan ook. Het voordeel van zondag zo vroeg te vertrekken ? Geen tegenliggers op de smalle stukjes, zonder problemen door Altea en Oliva en rond 10u was ik Valencia al voorbij. Rond 11u passeerde ik Teruel, zou ik stoppen ? Ja, neen, ja, neen dus. Er was helemaal geen verkeer en om 13 was ik al in Zaragoza, een van mijn vaste stopplaatsen in het verleden. Toch ben ik nog een eindje verder gereden, naar Olite - in totaal meer dan 600 km gereden vandaag dus. Waarom ? Ik ben in het verleden al enkele keren van plan geweest om een paar dagen in San Sebastian door te brengen en telkens is dat letterlijk in het water gevallen. Dit jaar dus nog eens een poging, maaaarrrrr .... vanaf dinsdag geven ze daar regen en dus zou ik ook tijdens mijn laatste reis deze stad links laten liggen. Met de afstand die ik vandaag heb afgelegd, moet ik morgen nog slechts 120 km rijden om dan hopelijk toch minstens nog een halve dag de mondaine badstad te kunnen verkennen zonder te verzuipen.
Om 15u stond ik dus aan de receptie van de camping in Olite, zo'n 40 km onder Pamplona. Een plaatsje zonder stroom aub, want bijna 6 euro extra betalen is zwaar overdreven. Zou de stroom van de windturbines op de heuvels zo duur zijn ? De camping is zeer verzorgd en de wifi is gratis, maar niet al te snel. Het geheel doet een beetje denken aan de verblijfsparken aan de Belgische kust : een mengeling van sta- en trekcaravans, bungalows, aanbouwsels en afdakjes. Helemaal achteraan is het veld voor "acampada libre" : een groot mals grasveld, heerlijk om met de blote voetjes op te lopen.
Naast de camping loopt een veldweg naast de wijngaarden, lekker rustig om de 2 km naar het stadje te wandelen. Ter plaatse was de verrassing groot : dit is echt een van de mooiste en gezelligste stadjes die ik al bezocht heb in Spanje en ik durf zonder blozen zeggen dat ik al een heel rijtje afgewerkt heb. Blijkbaar denken meer mensen hetzelfde want de combinatie van prachtig weer en een vrije dag zorgen ervoor dat de (binnenlandse en overwegend bejaarde) toeristen hier met busladingen tegelijk worden gedropt.
22-04-2017
Laatste dag.
Het is de laatste dag iets minder mooi weer, wel overwegend zonnig maar ook regelmatig flinke windstoten. Toch hebben we weinig reden tot klagen in vergelijking met de Costa del Sol waar het hevig gestormd heeft. De gevolgen laten zich raden : weggespoelde stranden, ondergelopen straten enz. Ik heb van de wind geprofiteerd en een aantal wasmachines laten draaien. Terwijl ik het laatste kledingstuk aan de wasdraad hing, was het eerste al droog !
Gisteren heb ik afscheid genomen van de caravan en ben opnieuw in de camper komen slapen. Wel een afscheid in stijl want met mijn favoriete ontbijt : warme chocomelk en rozijnenbollen. Ook vanavond slaap ik uiteraard in de camper want morgenvroeg rond 7u30 vertrek ik hier. Dat vertrekken is niet 1-2-3 geregeld want er komt heel wat - nog meer dan anders - bij kijken. Vroeger had ik gewoon alles altijd bij, zowel onderweg als hier ter plaatse maar nu moeten er keuzes gemaakt worden. Het t-shirt probleem was eergisteren al opgelost maar iets later kwam dezelfde vraag terug wat betreft schoenen, broeken, jassen enz. En de fiets : laat ik hem hier of neem ik hem mee ? Daar heb ik tot diep in de namiddag over nagedacht, hij slaapt vannacht in de caravan - morgen kan ik nog van gedacht veranderen .
Voor en na mijn keuzeproblemen werd de camper onder handen genomen, hij glimt nu helemaal als nieuw. Morgenavond zal ik zeggen : "waarom heb ik al die moeite gedaan ?" want dan zal de hele voorkant vol insecten plakken. Als de weerberichten juist zijn, zullen die insecten er in Baskenland zonder problemen afspoelen ... Zoals altijd heb ik een reisroute uitgestippeld maar mezelf kennende zal ik daar wel van afwijken. Slapen doe ik morgen in Teruel, of in Zaragoza, of in Olite of ... nog ergens anders. De blog bijwerken zal de volgende weken op onregelmatige basis gebeuren want - dat zal niet veranderen - ik ben niet van plan om ergens te betalen om ergens internet te hebben.
Mijn laatste uurtjes hier heb ik in Albir doorgebracht, mijn Spaanse telefoon moest nog opgeladen worden en mijn (Chinese namaak) crocs waren aan vervanging toe. Ik heb meteen ook nog de laatste twee overblijvende caches in orde gebracht en ben geëindigd bij El Puente de Oro voor een goedkoop menuutje. Tijdens het eten werd ik aangegaapt door een schattig hondje in een kinderwagen.
Het vertrek morgen zal raar zijn : nu laat ik niet alleen de Harley achter (stevig ingepakt en met een zonnepaneeltje om de batterij op peil te houden) maar ook de caravan.
20-04-2017
Actief !
Wat steeds maar uitgesteld werd, moest vandaag toch gebeuren : een controletocht langs (bijna al) mijn caches. De hoofdreden dat ik er toch aan begonnen ben, is dat ik tijdens de voorbereiding van mijn reis naar het noorden veel te veel caches tegenkwam die al (te) lang de status "heeft onderhoud nodig" hebben. Er is niets zo vervelend dan kilometers lopen en een half uur zoeken om vast te stellen dat de cache waarschijnlijk al een jaar verdwenen is zonder dat de legger/eigenaar er iets aan doet ! Ik wil de zomerzoekers niet met hetzelfde gevoel achterlaten.
In de voormiddag werd het een fietstochtje van zo'n 20 km. De meeste caches waren nog in goede staat, hier en daar moest een logboekje vervangen worden en in drie gevallen was een volledig nieuwe "constructie" nodig. Mijn grote frustratie blijft altijd dezelfde : is het echt zo moeilijk om een cache op exact dezelfde plaats terug te leggen ? Ik erger me er vooral aan wanneer ik de cache opzettelijk in het zicht leg om te vermijden dat er een muurtje wordt afgebroken. Steeds slaagt er wel iemand in om de cache dan toch te verstoppen achter een aantal stenen, met als gevolg de nodige vernielingen om hem te vinden ! ! ! DOE DAT NIET !
In de namiddag heb ik nog zeven kilometers gewandeld om de overblijvende caches hier dichter bij huis aan een inspectiebeurt te onderwerpen. Uit één van de caches heb ik een travel bug meegenomen, zelf heb ik er in totaal drie achtergelaten. Onderweg bleek dat er nog een blinde vlek was : net tussen twee andere caches (moeten verplicht minstens 161 m uit elkaar liggen) kon ik nog een nieuwe kwijt. Dat zal dan absoluut de laatste zijn, na de zomer zie ik dan wel weer.
19-04-2017
Stoofvlees.
Hehe, ik ben bijna helemaal klaar om richting België te rijden. Bewijs : vanmiddag stoofvlees met frieten gegeten (met onze pa en "stiefmoeder" Angelina) bij de Kleine Duivel in Benidorm. Er blijft nog wel één groot probleem over : welke t-shirts blijven hier en welke gaan er mee voor onderweg ? Een vraag die ik mij de vorige jaren niet moest stellen ...
De caravan is intussen weer iets meer zoals ik wil : de originele gele gordijntjes zijn vervangen door rode, ik ben weeral tevreden.
18-04-2017
Alleen.
Zoals voorzien zijn de laatste overblijvers deze ochtend allemaal vertrokken. Iedereen was gepland tussen 9 en 10u maar Bernard en Annie zijn al stilletjes om 7u30 weggereden. De anderen (Leo, Rita, Philippe, Josee, Dick en Suzanne) hielden het nog iets langer vol maar ik schat dat de laatste rond 9u30 het terrein verliet.
Het resultaat is in ieder geval dat ik hier nu helemaal alleen sta, maar zo lijkt het niet want mijn camper staat hier ook nog altijd. Die camper ... die moest absoluut eens onder handen genomen worden want zoals ongeveer alles hier in de buurt zit die onder de gele vlekjes. Het is al een tijd een raadsel waar al die gele smurrie vandaan komt maar de laatste uitleg zou zijn dat het afkomstig is van bijtjes. Zou kunnen, hier in de buurt staan een aantal bijenkasten én er zijn dit jaar heeeeeeeeeeel veel bloemetjes. Als het mooier weer wordt, vliegen de bijen massaal uit om hun darmen te ledigen. In ieder geval : vervelend ! Beter nieuws is dat er dit jaar amper processierupsen zijn geweest. Vorig jaar hingen vele dennenbomen vol met nesten, dit jaar moest je echt zoeken om er een te vinden.
In ieder geval : de camper werd onder handen genomen, vooral het dak want de zijkanten had ik af en toe al eens een beetje schoongemaakt. Zwembroek aan, ladder op en een tweetal uurtjes later zag het dak er weer uit als nieuw. Vlak voor vertrek wordt de rest nog proper gemaakt.
De rest van de dag bestond uit profiteren van de zon. Nu iedereen weg is, staat het hek tussen privé- en campergedeelte regelmatig open en dan kan je rekenen op bezoek van een aantal nieuwsgierige viervoeters. In de namiddag kwam onze pa nog even langs om een bestelling van een campingwinkel in Murcia te brengen : o.a. toiletvloeistof, een brandblusapparaat en bescherming/isolatie voor over de ramen.
17-04-2017
Schitterende dag.
Alweer mooi weer vandaag en voor diegenen die morgen vertrekken stonden er mosselen op het menu. Zelf had ik andere plannen want ik had met Debbie afgesproken, iets wat veel te weinig is gebeurd deze winter. Een half uurtje of een hele dag : we amuseren ons altijd te pletter en lachen van begin tot einde. Dat was nu niet anders, vooral terwijl ze mijn haar een beetje "bijwerkte". Haar ervaring op dat vlak gaat niet verder dan een hond een scheerbeurt geven voor hij geopereerd wordt, het had dus flink mis kunnen gaan .
Iets eten, een terrasje, een ijsje - meer heeft een mens niet nodig om een mooie dag te beleven.
16-04-2017
Moeilijk !
Heel moeilijk om te bepalen wie er vandaag het meeste gepoetst heeft. Behalve schoonmaken en de wasmachine laten draaien is zowat iedereen de hele dag bezig geweest met in/overladen van de camper en organiseren van het nakende vertrek. De zon liet het regelmatig afweten en dus was dit de ideale manier om het warm te krijgen. Ook de bandendruk werd overal nagekeken en indien nodig werd er wat extra lucht toegevoegd. Toen de compressor van Bernard dienst weigerde werd overgeschakeld op de goede oude voetpomp.
Deze avond schoven we weer allemaal bijeen rond de tafel ter gelegenheid van Annie's verjaardag. Patrick reed naar het dorp om dürüms met friet te halen. Onnodig om te zeggen dat ook dit weer heel goed smaakte en vermits een feestje niet compleet is zonder taart ...
15-04-2017
Garage & Greek Rules.
Alweer een mooie zomerdag, maar toch iets frisser dan gisteren. Bernard zorgde voor de perfecte bandendruk bij mijn Sportster en ik was klaar om naar "Garage Rules" in La Nucía te gaan. Het was er rond 12u heel druk en dat kan ook niet anders : een lang weekend voor de meeste Spanjaarden en gratis naar mooie motorfietsen (overwegend Harley) en oude auto's (de meeste Amerikaans óf Volkswagen) kijken !
Het geheel was ook duidelijk veel grootser opgezet dan vorig jaar, de eerste keer is immers altijd een beetje afwachten. Op de parking kon je, behalve langs de vele kraampjes met t-shirts - niets gekocht ! - en accessoires flaneren of naar de uitgebreide collectie tweewielers van de bezoekers kijken. Binnen de omheining stonden dan nog een heleboel Amerikaanse auto's uit de tijd dat het leek alsof ze elk moment zouden kunnen opstijgen.
Binnen in de sporthal stonden nog veel meer winkeltjes met hebbedingen én een flink aantal custom bikes.
Toen de klok één uur gepasseerd was, reed ik naar beneden want de meeste overblijvers hadden afgesproken bij Santorini, het Griekse restaurant in Albir. Daar waren we nog niet zo lang geleden ook al een keer gaan eten en dat was voor iedereen blijkbaar zo goed meegevallen dat het ook voor een afscheidsetentje (dank u, gulle schenkers) in aanmerking kwam. Er komt maar geen einde aan dat afscheid nemen ... morgen staat er alweer iets op het programma .
Na de Griek reed ik opnieuw naar La Nucía want om 16u zou een nieuwe custom bike van MEL onthuld worden. Mario heeft er weer iets mooi van gemaakt maar hem kopen zou ik niet doen. Er hing trouwens geen prijskaartje aan, ik heb ook eerder de indruk dat hij in opdracht van iemand gebouwd is en dus reeds verkocht is. Buiten op de parking zou ik eerder iets naar mijn goesting vinden.
14-04-2017
Tent.
Het seizoen loopt nu duidelijk op zijn einde. Bewijs ? De feesttent is afgebroken ! Het hele "winterseizoen" heeft ze ons beschermd tegen zon, regen en stormen. Dat was alleen maar mogelijk door de vele verstevigingen en verbouwingen van de knutselploeg, waarvoor dank. Het stalen geraamte is blijven staan, de zijkanten werden er afgehaald en zijn vakkundig gepoetst door Patrick. Iets later kreeg het dakzeil pootjes en dat was het sein om als volwassen pubers met water te spelen.
Zoals te verwachten is het afbreken van de feesttent een goede reden om ... een feestje te bouwen. 's Avonds toverde Vicky allerlei hapjes uit de diepvries, oven, pan en frietketel tevoorschijn en op een bepaald moment werden 15 verschillende flessen drank op tafel geteld. Morgen gaat het afscheid verder .
13-04-2017
Sabor.
Donderdag is (bijna) altijd Sabordag geweest en dat was vandaag niet anders. En toch wordt ook met die traditie gebroken, ik kan moeilijk van ze verlangen dat ze mijn menu onderweg in Frankrijk komen leveren. Volgende week zou eventueel nog kunnen maar de laatste dagen voor het vertrek is er meestal nog zo veel te doen dat ik tijdens die periode liever geen verplichtingen heb.
Het was vandaag weer uitzonderlijk lekker, vooral het hoofdgerecht : zalm in een jasje van spek met mangosaus. Je moet weten dat ik helemaal geen liefhebber ben van al die exotische fruitsoorten maar dit was een goede combinatie ! Het was ook een afscheid van een van de vaste obers want die zoekt in de loop van de zomer andere oorden op. Toen ik hem het allerbeste wenste, zag ik hem bijna een traantje wegpinken. Je bouwt in al die jaren toch een relatie op als je elke week in hetzelfde restaurant aan tafel gaat.
Naast ons zat een familie waarvan eentje de hele (voor)geschiedenis van Sabor uit de doeken deed. Hij had duidelijk ergens een en ander opgevangen maar het totale verhaal bevatte maar weinig waarheden. Het is dan moeilijk om je niet in het gesprek te mengen .
12-04-2017
Geocaching.
Geocaching, het blijft een gezellig tijdverdrijf maar toch het fanatieke is er al een tijdje af. Omdat ik mij (zeker in de toekomst) steeds minder ga verplaatsen, zal er ook minder gelegenheid zijn om veel caches te zoeken.
Dan maar zelf meer caches hier in de buurt verstoppen ? Waarom ? Ik steek er veel tijd in, soms ook geld maar je wil niet weten wat voor berichtjes ik soms krijg :
- Is het echt nodig om het zo moeilijk te maken ? (hoe meer sterren, hoe moeilijker lijkt me logisch)
- Waarom is hier een magnetische nano gebruikt, het zou toch ook met een grotere container kunnen ? (wil je geen nano's zoeken, doe het dan niet meestal staat het vermeld in de omschrijving)
- Wie verstopt er nu een cache tussen het afval ? (de reeks had de naam basura = afval + mijn caches liggen NOOIT tussen het afval.
- Er was niet door te komen zonder laarzen (er staat vermeld deze caches niet te zoeken tijdens of na hevige regenval)
- Waarom heb je mijn log verwijderd, je hebt het recht niet om en dan komen er allerlei redenen om te bewijzen dat hun log wel moet aanvaard worden. Soms zijn die berichten op het randje van agressief (het zijn mijn caches en dus heb ik het recht om iets te weigeren wanneer aan bepaalde voorwaarden niet voldaan is, wat ik trouwens nooit doe ik verwijder alleen dubbele logs)
- Er is nog zoveel plaats in de buurt om caches te verstoppen, wanneer komen er nieuwe ? (doe het een keertje zelf, dan kan ik nog eens zoeken)
- Het logboekje is drijfnat (logisch na een zondvloed waarbij de hele Costa Blanca onder water staat steek er dan gewoon zelf een droog papiertje bij)
Na het verdwijnen van mijn tamelijk dure halloween cache (in de fik gestoken) heb ik besloten om nieuwe caches enkel beschikbaar te maken voor Premium leden. Daar ben ik meteen gisteren mee begonnen.
Ik kon het niet laten en heb drie nieuwe caches verstopt (die vandaag zijn gepubliceerd) waarmee de mensen zich kunnen amuseren als ik weer naar België rij. Onderweg heb ik een route uitgestippeld die me een heleboel vondsten kan opleveren maar uit ervaring weet ik dat het meestal misloopt : te veel regen, te warm, te veel bergop
De volgende overwinteringsperiode zal er ook opnieuw meer gezocht worden, want dan zijn mijn vaste cache-buddies Rob en Letty er weer bij.
11-04-2017
De toekomst.
Ik krijg de laatste tijd steeds meer vragen (in levende lijve, via Facebook Messenger of mail) over mijn verdere leven. Daarom een beetje extra uitleg.
Ik heb nog altijd geen kristallen bol tegen een redelijke prijs op de kop kunnen tikken maar ik probeer toch even mijn nabije toekomst uit de doeken te doen. Binnen korte tijd vertrek ik met de camper naar België, de bedoeling is dan nog enkele weken onderweg te zijn. Profiteren tot het laatste, zou je het kunnen noemen. Daarna zal het reizen op de manier waarop ik het de laatste 20 jaar gedaan heb, waarschijnlijk tot het verleden behoren. Voor diegenen die het nog nergens hadden opgevangen : in de caravan gaan wonen is niet zomaar een tijdelijke bevlieging !
Als ik in België ben, zal de camper verkocht worden. Het zal een hele aanpassing worden, maar ik heb het stilaan wel allemaal gezien onderweg. De vele kilometers door (vooral) Frankrijk en Spanje hebben me op veel mooie plekken gebracht maar het is genoeg geweest. Als er iemand in staat is om de volgende jaren Frankrijk even 1000 km naar het oosten te schuiven en op de plaats die dan vrijkomt elk jaar een ander land te leggen, zal ik er nog eens over nadenken. Niet dus
Regelmatig over en weer naar Spanje zal dus waarschijnlijk met het vliegtuig gebeuren. Op zich vind ik dat geen probleem. Wel een probleem is dat ik tijdens de zomermaanden in België geen eigen bed (in de camper dus) meer heb. Ik heb geen zin om van de ene zetel naar het andere logeerbed te verhuizen én dan ook nog eens zonder eigen vervoer te zitten. De tijd die ik in mijn vaderland spendeer zal dus noodgedwongen steeds korter worden.
En al die zomerfestivals dan ? Tja ik denk dat ik rond mijn twaalfde levensjaar aan het festival- en concertleven ben begonnen (met mijn eeuwige dank aan nonkel Luc), dat lijkt me dus al een behoorlijk lange tijd en vrij uniek. Misschien komt er nog wel een oplossing uit de bus om mijn zomerleven op een of andere manier verder te zetten ik zie nog wel. Veel zal ook afhangen van de prijs die mijn Chausson 610 opbrengt.
Laat het duidelijk zijn : alle beslissingen die ik recent genomen heb en nog zal nemen staan voor 99% in het teken van mijn (belabberde) financiële toestand. Neen, ik ga absoluut niet sterven van de honger maar ik moet er voor zorgen dat ik mij ook de volgende jaren nog een boterham met choco kan permitteren. Niemand hoeft trouwens medelijden met mij te hebben en advies heb ik ook niet nodig, laat staan een psychiater ! Ik doe al meer dan tien jaar absoluut mijn eigen zin zonder enig inkomen, dat kan niemand mij nog afnemen ! Als je nu toch met tranen in je ogen zit, dan kan je via mail altijd mijn bankrekeningnummer krijgen .
10-04-2017
Plaatsen vrij.
Gisteren ben ik met onze pa nog enkele kussens gaan halen bij Leroy Merlin en omdat we toch in de buurt waren én daar de beste aanbieding te vinden was, ook nog even binnen gelopen bij Carrefour. Jaja, allemaal open op zondag ! Bij Carrefour heb ik twee ventilators gekocht. De warmte is nu nog wel uit te houden maar omdat ik niet precies weet wanneer ik hier terug zal zijn in de zomer of het najaar, wil ik geen risico lopen. Ik zie het al zo voor me : 40 graden in de schaduw en alle ventilators uitverkocht .
Daarna had ik zin in een bezoekje aan McDonalds, het moeten niet altijd culinaire hoogstandjes zijn. Ik wou ook nog wel een ijsje maar intussen stond er ongeveer 300 man aan te schuiven. Dan maar naar de plaatselijke bollenschepper beneden in Albir, ook altijd lekker !
Deze ochtend zijn Jan en Yolanda vertrokken, het wordt hier steeds leger. Als je dus een plekje onder de Spaanse zon zoekt : altijd welkom ! Over die zon gesproken : het is gewoonweg heet vandaag. Ik wil graag beginnen aan het poetsen van de camper maar bij deze temperaturen wacht ik nog even. Elke uitvlucht om er niet aan te beginnen is geldig.
08-04-2017
Een klein pannetje.
Vandaag was het weer zover : paella party ! Uiteraard eerst aperitief (met Moët & Chandon en Veuve Clicquot deze keer, om het naderende einde van de overwinteringsperiode te vieren), daarna calamares a la romana en ensaladilla rusa. Het maken van de paella werd door vele nieuwsgierigen gevolgd en met nóg meer enthousiasme werden de borden gevuld én leeggegeten. Om de laatste gaatjes te vullen werd de chocoladefontein op tafel gezet, vergezeld van enkele kilogrammen aardbeien.
07-04-2017
Kort.
Ik had een hele tekst ingetikt en om één of andere reden is die verdwenen. Ik heb geen zin om weer opnieuw een heel verhaal te bedenken en daarom deze korte samenvatting :
- Gery en Roza zijn vertrokken
- terrasje met Dirk, Maryline, Martina en Jan
- Sabor
- naar de markt geweest
- heel veel wilde bloemen
- afscheidsborrel van Jan en Yolanda, ook al zijn we er voorlopig nog niet vanaf
06-04-2017
De caravan 4.
Enkele dagen geleden kwam onze pa zorgen voor de "finishing" touch. Bij de plaatselijke vestiging van Leroy Merlin hebben we zeer glanzende gepolierde (bijna spiegel dus) platen gekocht om tegen één deel van de scheidingswand tussen slaap- en woongedeelte te bevestigen. Het andere schuifdeel kreeg een boekenkastposter als versiering en ik ben heel tevreden met het resultaat. En dan was ik nog bijna de Boeddha naast de WC vergeten .
Nu ben ik nog aan het wachten op een bestelling uit China om indirecte verlichting met een dimmer te plaatsen en dan zal mijn huisje stilaan helemaal in orde zijn. Ik slaap nu reeds een week in de caravan en voel me helemaal thuis. In de herfst wordt er ook nog een voortent geplaatst, die was bij de prijs inbegrepen. We hebben ze al eens bekeken en de tent is zo goed als nieuw, we vermoeden dat enkel het dakgedeelte is geplaatst en de zijwanden niet.
De caravan 3.
De bekleding : nog zoiets dat me niet helemaal beviel. Ik zou ermee kunnen leven maar blauw is niet onmiddellijk mijn lievelingskleur. Op de markt van Jalón werden "Indische" doeken gekocht om over de zithoek te trekken, de blauw-geel gestreepte stukjes aan de gordijnen werden weggemoffeld en het zag er al een stuk beter uit, ook met de nieuwe kussentjes erbij. Over het dekbed werd nog een andere soortgelijke doek gegooid + nog eentje aan het dichtgestickerde raam om de houten plank te camoufleren. Neem daarbij nog een hele serie design kapstokjes om mijn pettencollectie aan op te hangen en de huiselijke sfeer werd weer een stuk completer. De uil op mijn nachtkastje waakt over mijn nachtrust.
De caravan 2.
Ik weet het niet meer precies maar ergens midden januari was het de bedoeling om de caravan naar zijn definitieve plaats te duwen maar telkens werd het uitgesteld. Redenen genoeg : overvloedige regenval, stormwind, ondergrond te drassig om te verplaatsen, doorgang versperd enz. Allemaal niet zo erg want intussen had ik de tijd om verder na te denken over wat er nog moest gebeuren om het allemaal naar mijn goesting aan te kleden. En dan opeens bleek dat ik ook zelf iets kan : halogeenlampjes vervangen door ledverlichting. Ik geef toe, het duurt bij mij allemaal 30 keer langer dan bij iemand die echt handig is maar je moet ergens beginnen (en eindigen). Half maart werd de camper met veel moeite (startte niet, zakte weg na de zoveelste regenbui) weggereden van mijn vaste plek en met een massa aanwezige duw(st)ers kon de caravan zijn vaste plek innemen. Daar bleef hij dan nog een tijdje staan want intussen was Krien op bezoek en die rekende op mij om de streek te verkennen.
We zijn nu alweer drie weken verder en alles komt stilaan in orde. Eén van de meest opvallende gebreken was het grote raam aan de voorkant van de caravan. Wat daar precies mee gebeurd is, is moeilijk te achterhalen maar het hele raam was ondoorzichtig geworden. We hebben het vermoeden dat de twee delen van het raam (elke caravan heeft tegenwoordig dubbele "beglazing") van elkaar zijn losgeraakt en daarna met het nodige vocht ertussen weer aan elkaar zijn gekleefd. In ieder geval, het was geen zicht. Een aantal oplossingen dienden zich aan : een nieuw raam bestellen (te duur), helemaal dicht schilderen (ik heb niet graag verf aan mijn handen, laat staan in mijn haar), een folie overkleven (heeft mijn vader bij zijn caravan gedaan en is moeilijk mooi te plaatsen vanwege de rondingen in het raam) en nog een resem andere raadgevingen van anderen (niet aangenomen vanwege eigenwijs).
Mijn oplossing vond ik veel creatiever én mooier : tijdens de kerstvakantie in België had ik bij de nichtjes stickervellen met daarop honden en poezen gezien en daarmee het hele raam langs de buitenkant vol kleven, dat zag ik wel zitten ! Het vergde enkele uurtjes werk om de collage volledig te krijgen maar het resultaat mocht er zijn. Wel opnieuw twee problemen : op termijn gaat zon en regen een einde maken aan mijn kunstwerk én de stickers verduisterden de slaapkamer niet genoeg. Immers : de verduistering langs binnen is defect. Dat werd dan weer opgelost door een houten plaat in de geleiders van de verduistering te plaatsen. Ook helemaal zelf gedaan, oh oh oh wat ben ik toch handig ! ! !
De caravan 1.
Vorige week heb ik jullie verteld dat ik naar een caravan ben verhuisd. Dat was iets dat al langer gepland was maar door een aantal "onvoorziene omstandigheden" is het allemaal wat sneller gegaan. Ik had het nog een jaartje kunnen uitstellen maar toevallig viel halverwege december mijn oog op een internetadvertentie waarin een caravan te koop werd aangeboden. Het zag er voor zijn leeftijd nog een mooi exemplaar uit en op een druilerige middag reed F. naar Polop om te gaan kijken. Op het eerste zicht zag de caravan er nog bijna nieuw uit, later ontdekte ik overal gebruikssporen maar dat is logisch na 18 jaar. Er waren ook enkele zichtbare mankementen maar niets was van die aard om de aankoop af te blazen. Er werd nog even onderhandeld over de prijs en de verkoop was rond. Enkele dagen later werd de Bürstner hier afgeleverd en in het hoekje van de parking geplaatst, mijn motorhome stond hier immers ook nog op een "normaal" perceel en zo stond de caravan voor niemand in de weg.
Telkens wanneer de handige jongens die hier staan een beetje tijd over hadden, gingen ze aan het werk. Geen grootse ingrepen, eerder iets dat zelfs in een nieuwe(re) caravan zou moeten gebeuren : stopcontacten bijplaatsen, gasleiding nakijken, enkele extra schabben in de kasten enz. Ik zal hen daar eeuwig en drie dagen dankbaar voor zijn !
Het werk zonder geldige reden onderbreken was niet toegelaten want Jill de Rottweiler controleerde alles nauwgezet. Soms dacht ik ook dat het nooit meer zou goed komen, om een kabeltje door de badkamer te laten passeren vonden Leo en Bernard het nodig om het hele meubilair te slopen. Achteraf zag alles er gelukkig weer als nieuw uit.
05-04-2017
Bezoek.
Gisteren kreeg ik een berichtje van Ingrid en Oswald uit Antwerpen, het koppel muzikanten dat hier enkele maanden geleden onze feesttent kwam opvrolijken met een beetje live muziek. Ze zijn weer voor een tijdje in Spanje om voor de honden van Oswald's broer te zorgen, die nu even naar België is. Anders dan vorige keer, toen ze te voet (!) van Alcoi naar hier kwamen, hebben ze nu ook een auto die ze kunnen gebruiken en dus besloten ze om hier te passeren. Eerst gingen we een eindje met de honden wandelen en daarna bestelden we een aantal tapas bij Bar Ca Blai aan de markt van Albir. Voor een dessertje (drie flinke coupes ijsroom) verhuisden we 20 meter verder naar Universal Lounge Bar en voor we het wisten was de middag alweer voorbij.
04-04-2017
Afscheid.
Het is nu al een hele tijd zonnig en droog, in combinatie met het zomeruur heeft dat als gevolg dat er minder naar de laptop gekeken wordt. Toch heb ik weer een heel lijstje bij elkaar gekeken.
Zo heb ik eindelijk De premier van Erik Van Looy te pakken gekregen. Het verhaal is ver gezocht maar het is wel spannend én goed gefilmd. Iets totaal anders was Crimi Clowns 2 Uitschot, helemaal in de gekende stijl van de vroegere serie én onmiskenbaar van Luk Wyns. De Bosuil speelt ook een rolletje !
Paterson is dan weer zo'n film waarvan je constant denkt : zet ik hem af of blijf ik kijken. Het laatste dus, ook al gebeurt er ongeveer absoluut niets. De bulldog is het beste personage
Reizen Waes was ook weer plezant, al was niet elke uitzending van hetzelfde niveau. Amigo's vond ik in het begin niet veel waard maar samen met het vorderen van de afleveringen en je meer te weten kwam over de achtergrond van de ex-gedetineerden werd het toch boeiender.
Het voorlopige (uitgestelde) hoogtepunt van deze lente kwam deze avond : Blind Getrouwd en mijn pronostiek was bijna juist.
Donderdagochtend vertrekken Gery en Roza maar om een kater op de vertrekdag te vermijden werd gekozen om vandaag de afscheidsdrink te geven. Dat werd meteen gecombineerd met een "baarbekjoe" en eerlijk is eerlijk : de ecoburger van Aldi is de beste die ik in jaren heb gegeten ! Toch stelde dat stukje vlees niets voor vergeleken met de performance van Rita .
02-04-2017
Geen markt, wel eten.
Althans in mijn geval, de meesten gingen naar de markt van Albir en om 13u kwamen we samen bij Grieks restaurant Santorini. Dat is in het verleden nog nooit een slechte keuze geweest en ook vandaag was alles weer in orde. Ik legde mij neer bij de meerderheid en nam geen voorgerecht. Het gevolg daarvan was dat ik - eindelijk - voor de eerste keer mijn hoofdschotel helemaal kon opeten, anders is het altijd te veel. Er was zelfs nog plaats voor een mierenzoet dessert : baklava met ijs en slagroom.
01-04-2017
Markt en eten.
Het is hier al enkele dagen zomer en dat was vandaag niet anders. Een prima dag dus om een uitstapje te plannen. Om 9u30 reden we door naar de markt van Jalón/Xaló, amper twee weken geleden was ik daar ook al geweest met Krien. Om de caravan wat meer naar mijn eigen goesting in te richten had ik er toen een en ander gekocht en ik wou van hetzelfde nog meer. Het was geen probleem om onze pa te overtuigen om mee te gaan en zoals tegenwoordig wel meer gebeurt gaf hij onmiddellijk zijn autosleutels af om mij te laten rijden. Ook zijn vriendin Angelina was van de partij en dan weet je op voorhand dat je niet met lege handen naar huis gaat. Als je haar niet intoomt, koopt ze aan elk kraampje iets.
Halverwege de markt werd een drink- en plaspauze ingelast op het zeer gezellige tuinterras van Casa Aleluya. De bedoeling was om na de markt iets te gaan eten bij Casa Katy maar we vonden geen parkeerplaats en reden dan maar terug naar Albir. Bij restaurant Transilvania was er meer dan genoeg plaats, zowel om te parkeren als om te eten. Er zijn veel goede restaurants in Albir maar het speciale bij dit restaurant blijft toch dat ze de soep aan tafel komen uitscheppen, dat komt toch altijd iets chiquer over . Bovendien is niet alleen de soep maar ook de rest altijd lekker. Terwijl we er zaten, werd gaandeweg op elke tafel een bordje met "reservado" gezet - vanavond volzet dus !
.
.
.
.
.
