Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-10-2013
Trein.
Het begint hier meer en meer op een filmblog te lijken, maar de film die ik deze avond heb gezien is er toch één van de memorabele soort. Geen achtervolgingen of ontploffingen en heel traag, zo heb ik het graag. "Night train to Lisbon" is een poëtische film die het verhaal vertelt van een Zwitserse professor die voor één keer in zijn leven impulsief handelt en in Lissabon op zoek gaat naar de achtergrond van een boek. Door te graven in het verleden van een aantal personages én de schrijver van het boek, raakt hij verzeild in een verhaal waar de Portugezen liever niet aan herinnerd worden : de dictatuur onder Salazar en de geheime dienst PIDE. De film is momenteel nog te zien in een aantal bioscopen.
En natuurlijk is er nog meer in het leven dan alleen maar film, Sabor bijvoorbeeld. Vandaag weer kleurrijke borden en erg lekker. Deze avond kwam Lynn (van slagerij Delicioso en ex-dienster van Sabor) nog een rijsttaart afleveren op de camping, maar die eten we morgen pas op.
Onthoofdingen, borsten enz.
Omdat het gisteren een beetje frisjes was om de hele dag buiten te zitten, was er extra tijd om een filmpje te zien. 's Middags werd dat "Flodder in Amerika", hersenloos amusement met een onthoofd vrijheidsbeeld als apotheose, de Twin Towers bleven (toen nog) overeind staan. De borsten van Tatjana Simic waren amper van mijn netvlies verdwenen of Ronny kwam mij de afgedrukte Playmate kalender voor 2014 overhandigen (ik had hem die gisteren toegestuurd in pdf formaat). September lijkt mij een mooie maand te worden !
De avondfilm werd "Vive la France", nog meer idiote humor en best te vergelijken met Borat (x 2, want in de hoofdrol twee stiefbroers). En ook deze film eindigde met een onthoofding, het slachtoffer was hier de grote leider van Taboulistan !
Al bij al toch regelmatig goed gelachen.
30-10-2013
Ik begrijp het niet goed.
Het weer voorspellen zal niet altijd even gemakkelijk zijn, daar wil ik niet over discussiëren. Dat ze voor vandaag toch overwegend zonnig weer hadden voorspeld en het de hele dag vrijwel zwaarbewolkt is gebleven, wil ik dus door de vingers zien. Wat ik niet begrijp is dat ze bij elke update (meerdere keren per dag) een zonnetje blijven tekenen voor ons hoekje, terwijl ze gewoon even naar mij kunnen telefoneren om te weten dat ze verkeerd zijn. Ook op dit moment is het volgens eltiempo.es nog altijd zonnig, terwijl het lichtjes regent. We moesten zelfs de overdekte tribune opzoeken om de boulers te zien klungelen op de hobbelige ondergrond.
Het is vandaag ook een hele dag frisjes gebleven, al is dat een relatief begrip met een temperatuur van 18 graden - we zijn natuurlijk heel erg verwend geweest met het zomerweer van de voorbije weken.
Intussen is er enkele dagen geleden weer een cache van mij vrijgegeven voor de zoekende medemens. Ik schrijf het nu pas omdat ik de lezers van de blog niet wil bevoordelen.
En ook nog een beetje nieuws over de Mercadona supermarkten. We hebben hier een heleboel supermarkten om uit te kiezen, maar ik blijf Mercadona toch het aangenaamste vinden en een beetje te vergelijken met de Belgische Delhaize. Mercadona blijft uiteraard een supermarktketen, maar toch willen ze zich in de toekomst meer gaan profileren als een ouderwetse buurtwinkel. De klant moet zoveel mogelijk persoonlijk bediend worden en het personeel van de vlees- en visafdeling zal heropgeleid worden om de klanten nog beter te bedienen. Het aanbod van groenten en fruit zal meer seizoensgebonden zijn, de grote baas vindt het niet nodig om het hele jaar door alles aan te bieden. Door samenwerking met lokale producenten willen ze dat alles binnen 24u na het oogsten of plukken in de rekken ligt.
RESERVEREN ?
De vorige jaren hadden we geen vast reserveringssysteem maar daar zal stilaan verandering in komen. Nu zitten we nog in een overgangsfase maar toch willen we iedereen vragen om ons in de mate van het mogelijke te laten weten van wanneer tot wanneer je te gast wil zijn op Camper Park Costa Blanca. We (en dat zijn dan vooral Martin en Mascha) doen dan ons uiterste best om iedereen een plaats te garanderen. Geef dus zo snel mogelijk aankomst- en vertrekdatum door ! Uiteraard ben je ook zonder reservering nog altijd welkom, zolang er vrije plekken zijn ...
29-10-2013
Regen.
Vandaag hebben we (eindelijk) de eerste noemenswaardige regen gehad. 's Morgens vroeg vielen er al enkele druppeltjes en toen bleef het droog tot in de late namiddag. Nochtans : toen we onderweg waren om iets te gaan eten in Alcalali, had in de buurt van Jalón duidelijk al geregend. Toen we binnen zaten en moeite hadden om de grote porties door ons keelgat te laten verdwijnen, begonnen er meer en meer mensen op het terras hun jasje aan te doen. Enkelen verhuisden zelfs naar binnen om hun koffie te drinken.
Toen we buitenkwamen, was het inderdaad een heel stuk kouder geworden én het begon echt te regenen. Vooral pech voor Ronny, die met de scooter was en toch nog zo'n uurtje naar de camping moest rijden. Deze avond heeft het dan nog even geregend maar zeker niet zo veel dan ze voorspeld hadden. En vóór de zon helemaal achter de bergen verdwijnt, krijg je dan toch weer één van die mooie beelden voorgeschoteld.
28-10-2013
Bernia.
Deze ochtend zijn de zware jongens van de camping vertrokken voor een ritje met de scooter. De rit ging richting Bernia en daar werd dan de wandeling rond (en door) de Bernia gemaakt. De wandeling werd door enkelen een beetje onderschat maar mooi vonden ze het allemaal. De foto van een kruipende Karel in de tunnel heb ik van Ron gekregen.
Zelf heb ik net een heroïsch gevecht achter de rug met de pas gewassen dekbedovertrek. Na meer dan twee jaar strijd op leven en dood, begin ik toch stilaan door te hebben hoe ik zo'n ding zo snel mogelijk rond een dekbed kan krijgen. En toch : moest ik het geld hebben, zou ik gewoon om de veertien dagen een nieuw dekbed kopen en geen overtrek gebruiken - veel gemakkelijker !
Lovelace.
Ik was gisterenavond zo aangegrepen door de dood van Lou Reed dat ik geen zin had om nog iets te schrijven. Zoals gewoonlijk valt er op een zondag ook niet echt veel te melden. 's Ochtends was het weer lekker rustig op de camping omdat iedereen naar de markt was. Ik ben zelf in de namiddag een beetje gaan fietsen om jawel, weer enkele nieuwe plaatsen te zoeken om caches te verbergen. Die tocht bracht me aan de andere kant van de AP7 snelweg waar geen enkele auto te bespeuren was.
De cache die afgekeurd werd in de buurt van de markt blijft voor problemen zorgen. Ik had een goede nieuwe plaats gevonden maar die blijkt dan weer niet ver genoeg verwijderd te zijn van een andere plaats die ik in gedachten heb om een andere cache te leggen. Wat kan het leven toch moeilijk zijn. Het marktplein is overigens echt een puinhoop als de bezoekers verdwenen zijn. Eén man vindt het allemaal prima en blijft in het midden van de rotzooi achter met een flesje bier.
Om het overlijden van Lou Reed door te spoelen ging ik op zoek naar een passende film. Dat werd "Lovelace", geen idee of hij ergens te zien is in België of Nederland. Misschien klinkt de naam Linda Lovelace niet onmiddellijk bekend in de oren maar bij "Deep Throat" gaat er misschien wel een belletje rinkelen. Niemand heeft die film ooit gezien, ook ik niet uiteraard maar het moet toch zowat de bekendste pornofilm aller tijden zijn. Linda Lovelace speelde de hoofdrol in "Deep Throat en de film "Lovelace" is gebaseerd op haar leven. Dat een porno actrice al iets meer moet slikken dan een doorsnee vrouw is geweten maar een pretje was haar leven duidelijk niet. Goede film, met een heerlijke 70's soundtrack.
27-10-2013
Lou Reed overleden.
Hij heeft een tijdje helemaal bovenaan gestaan op een lijstje van rocksterren waarvan men verwachtte dat ze niet zo lang meer zouden leven. En toch heeft hij het 71 jaar volgehouden, ook omdat hij op latere leeftijd zijn leven heeft gebeterd. Het imago van heroineverslaafde zal hem altijd blijven achtervolgen maar wat heeft hij schitterende platen gemaakt ! Hits als Vicious en Walk on the wild side kent natuurlijk iedereen, maar al die andere - voor het grote publiek - onbekende nummers ... Dit is echt weer zo'n moment waar ik even stil van word.
Heel mijn leven wordt beheerst door muziek. Ik heb vele stromingen gevolgd maar een aantal artiesten zijn aanwezig geweest in al die verschillende periodes in mijn leven. Lou Reed hoort thuis in dat selecte lijstje van "all time favourites", ik kocht vroeger werkelijk alles van hem en ging ook op zoek naar rariteiten die me soms heel veel geld kostten. Ik kan echt niet vertellen hoe vaak ik hem live heb gezien maar dat moet in totaal misschien wel 30 of 40 keer zijn. Ik herinner mij een optreden in de Arenahal van Deurne, waar hij zo stoned was dat hij niet eens meer wist dat hij op een podium stond. De begeleidingsgroep zette een nummer in en hij begon een ander te zingen. Was het tijdens datzelfde optreden of een ander, dat weet ik niet meer, maar ik heb hem ook een keertje letterlijk zien instorten en ze moesten hem toen van het podium dragen. Wat er ook gebeurde, hij bleef altijd zijn eigen ding doen. Blijven voorlezen uit "the Raven" van Edgar Allan Poe terwijl het publiek blijft schreeuwen om "I'm waiting for the man", een ode aan Andy Warhol opnemen met John Cale (ooit samen met o.a. Nico - ook al dood - in de Velvet Underground), Metal Machine Music uitbrengen - noise avant la lettre, hij deed het allemaal. Berlin zal altijd een van de allerbeste elpees ooit uitgebracht blijven, maar mijn favoriete nummer is al tientallen jaren "STREET HASSLE". Ik ben er op dit moment naar aan het luisteren, echt subliem !
Een heeeeeeeeeeel groot verlies en dus absoluut geen "PERFECT DAY" !
En dit schiet me nu nog net te binnen : ik heb ooit dank zij hem een prima examen afgelegd. De lerares van dienst was brildragend en had problemen met te kleine lettertjes - zoals ik nu ook. Ik had een papiertje met daarop heel klein de tekst van Heroin (nummer van Lou) naast me liggen. Ik zei dat het mijn geluksbrenger was. Een andere leerling moest een stukje voorlezen om te controleren of het inderdaad een liedjestekst was. Dat klopte en dus mocht het papiertje blijven liggen. Je zal begrijpen dat het al snel gewisseld werd met een ander papiertje, waarop vele antwoorden van het examen te vinden waren. Jullie denken toch echt niet dat ik zo slim was om op een eerlijke manier mijn diploma te behalen.
26-10-2013
Op bezoek.
Weer drukkend warm vandaag en dus niet al te veel bewogen. Tegen 17u waren we met een aantal vaste gasten uitgenodigd bij Eddy en Martine. Zij hebben hier deze keer maar kort gestaan met hun motorhome en zijn daarna verhuisd naar een huis hier in de buurt. En daar werden we deze namiddag dus verwacht. Er werd sangria gedronken en er waren hapjes, toen het begon te schemeren zijn we met z'n allen terug naar de camping gewandeld. Morgen zal de duisternis nog een uur vroeger vallen, wie zit daar nu op te wachten ?
?
Het is nu half twee 's nachts en ik begrijp best dat een buitenstaander absoluut geen boodschap heeft aan dit bericht maar toch : soms zou je wensen dat het 's avonds begint te vriezen of te regenen. Een goed verstaander (die hier aanwezig is) heeft maar een half woord nodig ...
25-10-2013
Zalm.
White House down, een film die momenteel in verschillende bioscopen te zien is, heb ik gisterenavond na een kwartiertje naar de prullenbak verhuisd. Daarna ben ik begonnen aan "Une vie meilleure" en dat was een veel betere keuze om mijn avond te vullen. Een typisch verhaal over mensen die vooruit willen in het leven maar steeds met hun kop tegen een muur lopen door allerlei tegenslagen (en door financieel wanbeheer). Dat hoofdrolspeelster Leila Bekhti er goed uitziet, is mooi meegenomen.
Vandaag - ik weet het, het klinkt afgezaagd, alweer mooi weer en net toen ik naar Lynn wou fietsen voor een broodje martino kreeg ik telefoon van buurman Georges. Of ik geen zin had om bij hen vis te komen eten. In mijn gedachten zag ik al een hele pladijs met veel graten op mijn bord belanden, verplicht door te spoelen met liters wodka. Maar ik had geluk : mooie moten gegrilde zalm.
24-10-2013
Topmenu !
Gisterenavond een reportage gezien over Miniatur Wunderland in Hamburg. Nu hoorde ik zelf nooit tot de jongetjes die de hele dag met modeltreintjes speelden maar dit gaat echt wel veel verder dan een paar meter miniatuur spoorweg. Uitermate knap en de eerste keer dat ik van deze attractie hoorde. Op hun SITE vind je meer info en op YOUTUBE kan je uiteraard ook een filmpje zien.
Daarna was het tijd voor een even gezellig filmavondje met "The Purge". De film speelt zich af in de zeer nabije toekomst en alle geweld is uit de maatschappij gebannen, behalve één avond/nacht per jaar. Dan komen politie, ambulances e.d. nergens tussenbeide en mogen mensen elkaar ongestraft de kop inslaan. Niet echt de wereld waar je van droomt !
Vanmiddag bij Sabor ging het er een stuk vredelievender aan toe. Lekker is het altijd maar het menuutje van vandaag scoorde toch hoger dan normaal met o.a. salade met spekjes en dressing van geitenkaas, gevolgd door varkenswangetjes met aardappelcrème en truffelolie of merluza met rode paprika pesto. En omdat het oog wel wat wil, waren de bordjes extra kleurig vandaag.
23-10-2013
Zwarte wie ?
Enkele weken geleden heb ik hier al verteld dat Jef (een van de kameraden hier in de buurt) zichzelf een extraatje had gegund. Dat geschenk moest nog door een transportfirma naar hier gebracht worden. Deze middag ben ik eens gaan kijken en inderdaad, "het" stond te blinken onder een zeiltje, maar zelf waren ze niet thuis. Een foto zal dus voor een andere keer zijn.
Vandaag heb ik me toch even boos gemaakt, en samen met mij blijkbaar ook meer dan een miljoen facebook gebruikers. Hoe haalt de VN zich in het hoofd om de Sinterklaastraditie af te schaffen omdat Zwarte Piet een terugkeer naar de slavernij zou betekenen ? Idioter kan het echt niet. Mag "De negerhut van oom Tom" dan niet meer gelezen worden ? Wordt "De zwarte madam" van Suske en Wiske uit de rekken genomen ? Mag de hond van de familie Backeljau niet meer "Blackie" genoemd worden ? Het zal vast allemaal gesponsord worden door Coca-Cola, gewoon om de kerstman te promoten ...
En dan hebben we nog Bart De Wever, lang geleden dat die hier nog eens ter sprake kwam. De man is nooit mijn vriend geweest en zal het ook nooit worden. In Antwerpen gaat het onder zijn bewind op sociaal gebied alleen maar bergaf en nu lijkt hij ook nog op weg zijn kiesbelofte om burgemeester van Antwerpen te blijven, te gaan breken. In 't stad hebben ze daar een mooi woord voor : kazakkendraaier ! Over überkazakkendraaier Bracke wil ik het niet eens hebben, maar DIT is wel plezant !
22-10-2013
Ballen en vuile praat.
Terwijl ik dit schrijf (tegen middernacht) hebben we alweer prijs : regen ! Zeker drie dikke druppels, wat het totaal voor de afgelopen vijf weken op ongeveer tien druppels zal brengen. Voor de rest mochten we niet klagen vandaag : eerder bewolkt en wat meer wind, maar voor einde oktober zeker niet slecht.
Deze middag was ik een aantal slaatjes voor op de boterham gaan halen bij Delicioso (Lynn) en toevallig waren ook Rob en Letty een voorraadje gaan inslaan. De kip-curry, kip-andalouse, preparé vielen allemaal in de smaak en ook Dirk was tevreden met zijn droge worst .
Met de aankomst van Ron en Marja gisteren en Joke en Jielis vandaag, was het niet moeilijk om te voorspellen hoe de namiddag zou eindigen : het nieuwe jeu-de-boules veld én de nieuwe ballen van Ron moesten ingehuldigd worden. En toch waren ze niet de eersten, want enkele dagen geleden hadden een aantal Fransen het voorbeeld al gegeven ,ook al dachten ze eerst dat het een hondenuitlaatplaats was.
Al dat ballengedoe, daar houdt een volwassen mens zich niet mee bezig en een aantal niet-spelers gaven de voorkeur aan aperitiefje in de rieten stoeltjes. Zoals dikwijls na het nuttigen van enige alcohol, waren de gesprekken soms een beetje aangebrand. Alles werd nog plezanter door de taalproblemen tussen noord (NL) en zuid (B). En weer eens bleek dat het Antwerps beter verstaanbaar is voor onze noorderburen dan het West-Vlaams, tot spijt van wie het benijdt ...
21-10-2013
Geweigerd.
Gisteren heb ik, zoals het hoort op de dag des Heren, gewoon gerust. Om toch nog een beetje tegendraads te zijn heb ik 's avonds naar Lawless gekeken, een meer dan gewelddadig filmpje dat net zo goed van Tarantino of de gebroeders Coen had kunnen zijn. Het scenario is geschreven door Nick Cave (die op muzikaal gebied bij mij weinig verkeerd kan doen) en is gebaseerd op min of meer waar gebeurde feiten ten tijde van de drooglegging in de Verenigde Staten.
Het weer blijft hier intussen nog altijd even mooi, maar 's avonds begint het toch al iets sterker af te koelen. Vandaag was er heel wat beweging op de camping. Een aantal motorhomes zijn van plaats veranderd en er waren ook enkele nieuwe aankomers. De meeste mensen hebben toch altijd het liefste ongeveer hetzelfde plaatsje dan de vorige jaren.
Enkele dagen geleden had ik al gemeld dat er nog enkele nieuwe caches van mij zouden gepubliceerd worden en vandaag vond ik dat de tijd rijp was voor alvast één exemplaar. Helaas, de cache werd geweigerd door de reviewer van geocaching.com omdat hij te dicht bij een andere cache lag. Ik had gehoopt dat ze de regel "minstens 160 meter van elkaar" niet zo strikt zouden interpreteren maar wel dus. Ik had er nochtans al veel werk in gestoken en ik weet voorlopig nog niet of ik een oplossing ga vinden.
19-10-2013
Te veel.
Vandaag stond een bezoekje aan Sabor op het programma, het moet niet altijd op zondag zijn. Dat gaf me meteen ook de gelegenheid om voor de lunch nog even langs de speelgoedwinkel te gaan om iets te kopen voor de eerste verjaardag van Lara, het dochtertje van Nathalie en Israel (beiden onmisbaar voor de bediening en in de keuken). Een uurtje later maakte ik een fout die ik nogal gemaakt heb : niet het weekmenu nemen maar van de kaart kiezen. Niets mis met het eten uiteraard, maar het was zo veel dat er geen plaats meer was voor een dessertje !
's Avonds toen de duisternis bijna inviel, kwam buurvrouw Marina weer om hulp vragen. Moest dit een stationsromannetje zijn, dan zou ik stilaan over een hitsige Russische deerne gaan schrijven die tijdens de afwezigheid van haar man, iets anders zoekt om haar eenzame avonden op te vrolijken. Omdat ik niet zoveel fantasie heb en ze tot overmaat van ramp ook nog iemand nodig had die handig is, heb ik nog iemand anders van de parking meegenomen. Het probleem was snel opgelost, de automatische poort was geblokkeerd door een "trotinette" van een van de kinderen.
Dik verdiend !
In de metropoll top 100 van de Gazet van Antwerpen kon je de voorbije week je stem uitbrengen om de beste Antwerpse song te verkiezen. Dat mocht ook een anderstalig nummer zijn, maar de artiest(en) moesten toch hun wortels in het Antwerpse hebben. Wannes Van de Velde heeft verdiend gewonnen met "Ik wil deze nacht in de straten verdwalen" maar ook de andere nummers in de top 10 kunnen bijna allemaal op mijn goedkeuring rekenen. Zelf had ik mijn stem uitgebracht op "Reprezent 2000 Aantwaarpe" van de Sint Andries MC's, uiteindelijk zijn die op nummer 8 gestrand. Niet slecht voor een nummer dat de doorsnee Antwerpenaar waarschijnlijk niet eens zal kennen en het bewijst dat de hiphop scene in Antwerpen leeft ! Sint Andries MC's bestaan al een hele tijd niet meer, maar de gasten van Kollektief en vele anderen doen hun best om die leemte op te vullen.
Niet verdiend is het doelpunt dat Leverkusen maakte tegen Hoffenheim. De bal wordt duidelijk naast het doel gekopt en belandt langs een gat in het zijnet toch in het doel. De scheidsrechter keurt het doelpunt goed en daarna herstellen ze het net ... HIER te bekijken.
18-10-2013
Buikje nog een keer rond en meer goed nieuws.
Deze middag zijn we met een groepje gaan eten bij Pizza4U, simpel en lekker - zoals altijd. Op de - niet echt geslaagde - foto zie je het (voorlopig) voltallige cache team dat op de camping staat. Omdat ze allemaal na mij verslaafd zijn geraakt, kunnen ze hier in de buurt nog altijd regelmatig een cache loggen. Ik loop er dan maar wat bij, want door mij zijn ze allemaal al ontdekt. Enkele dagen geleden zijn er twee caches gepubliceerd die door mij gelegd zijn, wat mijn totaal aantal verborgen "schatten" nu op vijf brengt. Sinds meer dan een week liggen er nog een aantal extra verstopt, maar ik ben nog aan het broeden op een plan hoe ik ze precies ga openbaar maken. Zoals je linksboven op de blog kan zien, ben ik zelf sinds kort ook te loggen. Ik, dat wil zeggen : de auto is altijd te loggen. De zoekers moeten maar even goed rondkijken. Af en toe ben ik zelf ook te loggen, zelfs zonder auto - een goede geocacher moet altijd aandachtig zijn als hij/zij wil scoren !
En dan het Carglass-verhaaltje : deze ochtend hadden ze gebeld dat ze rond 13u zouden komen. Rond 12u30 kwam er een telefoontje dat het toch pas tussen 17u en 18u30 zou zijn en om 17u nogmaals een telefoontje dan de reparatie binnen een half uurtje zou kunnen beginnen. En inderdaad : daar kwam het vrachtwagentje van Carglass de camping opgereden. Nog een half uur later was het sterretje in de voorruit van Aad en Ellen (hun auto natuurlijk) piekfijn gerepareerd. Ze moesten niets betalen, alles wordt via de verzekering geregeld.
En dan nog goed nieuws : de zwaar gewonde hond van Miguel is aan de beterhand. Zijn poot is nog altijd gespalkt en zijn hele lijf zit nog onder de ontsmettingsmiddelen maar hij kwispelt al opnieuw en geeft kusjes. Ook Lea, waar ik gisteren mee naar de dierenarts geweest ben, is al helemaal opgeknapt.
17-10-2013
Buikje rond.
Vanavond met Dirk en Maryline naar hotel Kaktus geweest. Eerst een aperitiefje op het terras, daarna het Noors buffet geplunderd en vervolgens een koffie op het terras van de Sprint. Ik kwam altijd graag in de Sprint maar dat zal vanaf nu - om gezondheidsredenen - toch gaan minderen. Er stond deze keer een heel mooi meisje achter de toog, slecht voor mijn bloeddruk !
Het was (te) lang geleden dat ik ...
... nog eens een goede daad had verricht. Deze middag kwam buurvrouw Marina licht in paniek de camping opgereden met de melding dat de bek van Lea (de jonge hond) helemaal opgezwollen was en dat ze niet goed meer kon slikken. Georges - haar echtgenoot - is momenteel in België, de kinderen moesten naar de Engelse les en ze wist niet waar de dierenarts in Polop woonde. Kon ik dan niet even met Lea naar de dierenarts rijden ? Auto's hebben ze gelukkig genoeg hiernaast, dus voor mij geen probleem. Veel van de honden hier komen nooit van hun terrein en zijn helemaal niet gewend om aan de leiband te lopen. Toen ik de auto geparkeerd had en met Lea naar de dierenarts wou wandelen, gooide ze haar anker uit. Ik heb ze dan gedragen, nu gaat dat nog maar als ze volwassen is en 30 kg weegt ?
Lea kreeg een inspuiting en morgen moet het weer beter zijn. Waarschijnlijk is ze gestoken door een wesp of een bij.
En nog meer vloeken ...
... maar het heeft deze keer niets met het (nog altijd) heel warme weer te maken. Aad en Ellen hebben een sterretje in hun voorruit en ze wilden dat graag laten repareren. Dat mag geen probleem zijn, want ook hier is Carrglass actief. Als je dat wil, komen ze zelfs ter plaatse om het je gemakkelijk te maken. Vorige week donderdag maakte ik voor hen via internet een afspraak en werd er beloofd dat ze vrijdag tussen 11u en 13u zouden langskomen. Niet dus. Eergisteren heb ik nog een poging ondernomen en werd er een nieuwe afspraak gemaakt voor vandaag tussen 9u en 11u. Om 11u30 nog altijd niemand te zien van Carglass en een mailtje gestuurd om te vragen of we nog iemand mogen verwachten. Na ongeveer een uurtje een mailtje van Carglass : we komen morgen en we laten u het uur nog weten ... Ik ben benieuwd !
16-10-2013
Vloeken mag vandaag ...
want verdomme, wat was het heet ! De thermometer ging in de schaduw vlotjes boven de 30 graden en bijna geen wind. Rond het middaguur kwamen enkele bekende Belgen (voor ons dan toch) de camping opgereden en zo staan we weer wat sterker tegenover de Nederlandse meerderheid.
Ondanks het warme weer heb ik vanmiddag toch (eindelijk) een beetje afscheid genomen van de zomer en heb al de toegangsbandjes van de voorbije zomerfestivals doorgeknipt en van mijn pols verwijderd. Nu loop ik nog rond met slechts één versiering : het geocaching armbandje dat ik van nicht Yessica heb gekregen.
15-10-2013
Voetbal.
Zowat iedereen is tevreden met de voetbaluitslagen. De Duitsers, Nederlanders en Belgen die hier staan wisten al zeker dat ze volgend jaar in Brazilië met de grote jongens mogen meespelen. De Spanjaarden hebben zich geplaatst en daarmee de Fransen naar de barrages gestuurd. Vooral de Engelsen die hier staan zijn fier op de prestatie van hun nationale elftal. Zij moesten immers nog altijd de kater van 1973 verwerken en zouden nu revanche nemen tegen Polen. In 1973 moest Engeland in het Wembley stadion winnen van Polen om naar het WK te kunnen gaan. En dat mislukte, ondanks een ware stormloop van de Engelsen op het doel van de Polen, 36 doelpogingen tegen 2 ! Telkens stond doelman Tomaszewski (later nog gekocht door Beerschot) of iemand anders in de weg. Nu is het dus wel gelukt en dat zal vooral de avond van de Engelsman op plek nummer 33 plezier gedaan hebben. Eerder op de avond had hij immers iedereen zonder stroom gezet door een slecht geaard frietketeltje te gebruiken. En zo kon dan meteen ook iedereen zien dat de noodverlichting functioneert zoals het hoort.
14-10-2013
Te veel vrije tijd ?
Wat doet een mens om zijn dag te vullen als Sabor zijn sluitingsdag heeft ? De ene besteedt zijn tijd nuttig en hangt de was te drogen, een andere doet een dutje na een zware fietstocht en de allerjongsten (jawel, ook onze pa) spelen met water ... Wat een verschil met mijn leven 30-35 jaar geleden. Vandaag staat er in de Gazet van Antwerpen een interview met een oude kameraad van mij, ook HIER te lezen.
13-10-2013
Ik denk dat ik toch maar hier blijf.
Zoals jullie weten, heb ik een fantastische zomer in België achter de rug. Als ik de weerberichten voor de komende twee weken bekijk, lijkt het alsof de zomer in België echt voorbij is, terwijl er hier geen einde aan lijkt te komen. Een Spaanse weersite voorspelt voor woensdag alweer een temperatuur van boven de 30 graden.
12-10-2013
Dagtaak.
Ik ben bijna de ganse voormiddag bezig geweest met rommelen in mijn "cachebak". In die bak zitten allerlei verpakkingen, prullekes, magneetjes, logrolletjes enz. Ronny kwam al opmerken dat het niet verwonderlijk is dat de auto te zwaar weegt.
Deze ochtend had ik een berichtje gekregen van een zekere Hanickaren dat hij/zij - nochtans een ervaren geocacher - mijn cache aan de Johannesbroodboom niet had gevonden. Dat kwam goed uit want Erik en Ans wilden die cache deze middag gaan loggen en moest ik niet alleen bergop rijden om te controleren of hij er nog lag. Het was even zoeken maar uiteindelijk werd het doosje toch door hen bovengehaald.
Op de terugweg ben ik - nog maar eens - enkele plekjes gaan bestuderen en zelfs de maten genomen om te kijken hoe groot de cache mag zijn. En zo wordt cachen uiteindelijk bijna een volledige dagtaak, ook al valt er voor mij zelf niet veel meer te zoeken. Hopelijk krijgen anderen in de omgeving ook meer zin om er nog enkele te verstoppen.
11-10-2013
1-2.
Terwijl heel België uit zijn dak gaat omdat de Rode Duivels naar het WK in Brazilië mogen, is het hier heel wat rustiger. Spanje speelt vanavond pas om 22u tegen Wit-Rusland en het is helemaal nog niet zeker of ze groepswinnaar zullen worden.
In de voormiddag ben ik met buurman Georges op stap geweest. Eerst naar een transportfirma, volgeladen met allerlei spullen waar Luc en Sonia geen plaats meer voor hadden in hun auto. Daarna naar de dierenarts met Simba, want een van de kinderen had met de fiets over zijn poot gereden maar alles was in orde.
In de namiddag ben ik met de fiets nog enkele plekjes gaan verkennen waar ik in de nabije toekomst caches wil verstoppen. Dan nog een borreltje bij Dirk en Maryline (die gisteren zijn aangekomen) en het was alweer tijd om te eten. De dagen vliegen echt voorbij.
Twee films.
Gisterenavond begonnen aan "The Lone Ranger" met Johnny Depp maar na een half uurtje heb ik het opgegeven. Neen, niet in slaap gevallen deze keer maar gewoon een film die mij niet kan boeien. Daarna ben ik overgeschakeld op Terraferma en dat was al een stuk interessanter, hoewel ik nooit echt fan zal worden van de Italiaanse cinema.
De pijn in mijn been is bijna helemaal verdwenen maar voorlopig doe ik nog rustig aan. Vóór iemand anders het zegt : zoals gewoonlijk dus.
09-10-2013
Pijn.
Je hoort wel eens zeggen : "Ik hou van werken, ik kan er uren naar kijken." Zelfs dat is voor mij blijkbaar gevaarlijk, want na het aanschouwen van de stacaravanverhuis had ik prijs. Ik heb geen idee waar het vandaan kwam, maar eergisteren had ik opeens een vreselijke pijn aan een bilspier met uitstraling tot in mijn linkervoet. Stappen ging niet, zitten ging niet, ik kon mezelf niet eens fatsoenlijk aankleden (alsof ik dat anders wel kan) en zelfs liggen was haast onmogelijk. Toch nog een (slapeloos) nachtje afwachten maar er was absoluut geen verbetering merkbaar. Gisteren in de voormiddag ben ik dan maar naar de dokter geweest (An Croonenborghs in Altea) en die gaf me twee inspuitingen en nog een voorschrift voor medicijnen. Eén daarvan is een spierontspannend middel en de dokter had me gewaarschuwd dat je daar slaperig van kan worden. 's Middags had ik me in de zetel genesteld om naar een docu over de Osdorp Posse (Nederlandse hiphop van het hoogste niveau) te kijken maar langer dan vijf minuten duurde het niet of ik was in slaap gevallen. Ik werd gewekt door geklop op de deur : Ans en Erik waren aangekomen, weer een camper meer van de vaste bende. De dag voordien waren ook Aad en Ellen de camping al opgereden en terwijl ik dit schrijf zie ik Jürgen (Einstein) en Liselotte passeren.
Eerst wat bijpraten, een beetje rondhangen - de pijn werd stilaan wat minder en toen nog een poging ondernomen om de rest van de docu te bekijken. De man met de hamer kwam weer langs en deze ochtend werd ik om 8u wakker, dat is me nog niet vaak overkomen. Pilletjes waarmee je dus beter geen auto kan besturen !
Deze ochtend gaat het weer een stuk beter, maar of dat zo blijft duren is afwachten tot de inspuitingen helemaal zijn uitgewerkt.
07-10-2013
Tentje.
Blijkbaar zijn er lezers die zich zorgen maken over de nieuwe eigenaars en die denken dat ze na het weghalen van de stacaravan, geen dak meer boven het hoofd hebben. Niet nodig, er is inmiddels voor noodopvang gezorgd.
En dan de waarheid : ze wonen al een tweetal weken in een huis hier in de buurt, met drie kinderen in de stacaravan zou een beetje moeilijk zijn.
Spektakel.
Als de gasten al op het strand hebben gezeten, als ze al naar al de markten in de omgeving zijn geweest, als ze alle restaurants al bezocht hebben, als ze het mooie centrum van Altea al hebben gezien - wat moet je dan nog verzinnen om ze te "entertainen" ? Dat was de vraag die de nieuwe eigenaars zich stelden. Er werd een speciale commissie opgericht, een event bureau werd ingehuurd en na een tijdje discussiëren was iedereen het eens : we laten een vrachtwagen komen om de stacaravan van Luc en Sonia te verhuizen ! Terwijl de lucht op de achtergrond stilaan zwart begon te kleuren, werd de stacaravan beetje bij beetje naar een lager niveau gebracht zodat hij op de vrachtwagen kon getrokken worden. Daarna werd de zijpoort geopend zodat de vrachtwagen achterwaarts kon buitenrijden. Met een beetje begeleiding lukte het allemaal en rond 13u30 was alles achter de rug. De foto's spreken voor zich ...
Het hele gebeuren werd wel onderbroken door een minder leuk moment. Er kwam een mevrouw melden dat er een gewonde hond aan de overkant van de weg zat. Ik ging kijken en zag één van de honden van Miguel (de achterbuurman) vastzitten onder een omheining. Ik heb onmiddellijk Miguel telefonisch verwittigd, enkele minuten later was hij al ter plaatse en werd de zwaar gewonde hond (even dacht ik dat hij intussen al overleden was) met behulp van een ladder over de afsluiting getild. Een gebroken poot zal hij aan zijn uitstapje al zeker overhouden, plus een heleboel andere verwondingen. Wat er precies gebeurd is, zullen we wellicht nooit weten. Even dacht ik dat hij aangevallen was door de rothonden van de overkant, maar die zouden hun werk wel afmaken. Ik vermoed dus dat hij zelf ergens is ingevallen en een tijdje heeft vastgezeten.
06-10-2013
Bye bye Dexter.
Misschien zijn er wel mensen die denken dat ik alles eet. Je kan mij immers aan tafel zien zitten in een McDonalds maar net zo goed in een pizzeria, bij de Griek, de Thai of in een sterrenzaak. En toch zijn er dingen die ik absoluut niet moet hebben : orgaanvlees, andijvie en spruiten bijvoorbeeld. Wat ik ook niet graag lust zijn perziken, paddenstoelen en witloof. Toen ik gisterenavond met Nancy telefoneerde en haar het menu van Sabor voorlas, vroeg ik wat zij dacht dat ik vandaag als hoofdgerecht zou kiezen : varkenshaasje met perzik saus en puree van paddenstoelen met witloof, of gebakken gemarineerde zalm met lente uien en rijst met groentjes.
Om te bewijzen dat ze me nog altijd een beetje kent, koos ze uiteraard resoluut voor het tweede gerecht. Waarmee ze dan weer meteen bewees dat ze me toch niet zo heel goed kent, want je mag niet altijd doen wat de mensen van je verwachten. Ik heb inderdaad gekozen voor de combinatie van allerlei dingen die ik niet graag lust en ... het was lekker. De bitterheid van het witloof werd gemilderd door de zoete saus en de champignons waren snel vergeten toen de dame blanche als nagerecht op tafel kwam.
Op de terugweg naar de camping zag de lucht er heel dreigend uit, maar de voorspelde regen hebben we niet gezien.
Deze avond heb ik de laatste aflevering van het allerlaatste seizoen van Dexter gezien. Het was zeker niet het sterkste seizoen en met het open einde laten ze nog altijd de deur op een kier om later er toch nog een vervolg aan te breien.
FTF
13u00. Je hoort wel eens van alcoholverslaafden dat ze eigenlijk heel hun leven "ziek" blijven, de kans op hervallen bestaat altijd. Nu wil ik niet beweren dat het mij even erg gesteld is, maar met het geocachen is het volgens mij net hetzelfde. Ik was net in de douche geweest en had nog een uurtje over om in mijn stoeltje te zitten. Op de laptop nog even de lijst van caches uit de omgeving bijgewerkt en wat zag ik : een nieuwe cache op enkele kilometers hiervandaan, richting Sierra Helada.
Zou dat nog lukken voor Sabor ? Op de fiets gesprongen, de longen uit mijn lijf getrapt en ja ja ja ja jaaaaaaaa.
Een FTF - first to find - de eerste die de nieuwe cache gevonden heeft. Eeuwige roem ! Het was al bijna drie weken geleden dat ik nog eens op zoektocht was geweest, de voldoening is groot. De cache zelf was niet echt een grote uitdaging, maar er was wel volk op stap en er moest dus voorzichtig gezocht worden. Het was trouwens overal in Albir heel druk en dat heeft natuurlijk vooral met de wekelijkse markt te maken maar toch ook met het minder mooie weer. Het is zwaarbewolkt en dan liggen de mensen niet op het strand maar dolen ze door de straten.
En voor de mensen die denken dat ik een uniek exemplaar ben, kijk eens op DEZE WEBSITE.
05-10-2013
Kunst en een nieuwe cache.
Al een hele tijd is het oude centrum van Alfaz versierd met kunstwerken en dit weekend is de laatste kans om dat allemaal te gaan bekijken. Dat heb ik dus gedaan maar ik had er veel meer van verwacht. Ik denk niet dat één van de artiesten die eraan heeft meegewerkt hiermee ooit zijn/haar boterham kan verdienen. Kleurig is het allemaal wel.
Links boven kan je al een hele tijd in een kadertje mijn cache statistieken volgen. De oplettende lezer zal dan ook al gezien hebben dat de teller van de gevonden caches momenteel niet meer beweegt, de vijver is hier zo een beetje leeggevist. De teller met de zelf verstopte caches staat intussen op drie. Vandaag heb ik er weer eentje verborgen hier in de buurt en de volgende weken zullen er nog een aantal volgen. In de cache van vandaag zit ook een travel bug. Een travel bug (een "reisbeestje") is een soort sleutelhanger met unieke code die je aan een voorwerp kan bevestigen en dan een bepaalde opdracht kan meegeven. Ik zou graag hebben dat mijn travel bug in Argentinië geraakt en van daaruit de rest van Zuid-Amerika kan ontdekken. Lijkt me niet zo simpel, want in verhouding tot de oppervlakte liggen er maar bitter weinig caches in dat deel van de wereld. Tenslotte moet de travel bug achtergelaten worden bij een cache in de hoop dat een volgende maniak hem mee verder op reis neemt. Ik ben benieuwd. Op een van onderstaande foto's kan je zien hoe mijn travel bug eruit ziet : een visgraat met een heel klein handtasje aan bevestigd (travel fish con bolsillo), om te bewijzen dat je met weinig bagage de wereld kan rondreizen ...
04-10-2013
Receptie.
Een drukke namiddag. Eerst mosselen met frietjes eten bij de buurman, doorgespoeld met veel te veel alcoholisch vocht - gaande van cava over witte en rosé wijn tot wodka. De honden kennen mij intussen al heel goed en vooral Lea heeft mijn hart gestolen. Nog meer alcohol kon ik afwimpelen omdat er daarna nog een en ander te gebeuren stond. Om 17u was er immers een receptie aangeboden door de nieuwe eigenaars van de camping. Martin en Mascha moesten eerst officieel het lintje doorknippen en daarna kregen we allemaal cava en hapjes aangeboden. Altijd een fijne manier om de mensen wat beter te leren kennen. Enkelen stonden op het einde een beetje wankel op hun benen, maar er werden al plannen gesmeed om een keertje naar de Sprint af te zakken. Intussen waren de kinderen van Mascha en Martin al vriendjes geworden met de zoontjes van Georges en Marina (de buren). Kinderen hebben geen last van taalbarrières en voor mij was het de hele tijd overschakelen van Nederlands naar Frans, West-Vlaams, Spaans of Noors en ook een woordje Russisch lukt af en toe al. Dat laatste onder lichte dwang van Marina. Na het feestje ben ik nog een hele tijd blijven praten met Eddy en Martine uit Kortrijk die gisteren zijn aangekomen.
Geronimo ?
Ik heb al meerdere keren geschreven dat het hier warm is, regelmatig te warm. Ook 's nachts zakt het kwik zelden beneden de 22 graden. De nacht van afgelopen maandag op dinsdag was in Alicante de warmste in 92 jaar en ook elders in de omgeving werden records gebroken. Na het weekend zou de temperatuur met vijf graden naar beneden gaan.
Gisterenavond keek ik, na een aantal afleveringen van Dexter, ook naar een - toch weer ergens gevonden - aflevering van "De rechtbank". Tussen de uitspraken door laten ze regelmatig sfeerbeelden zien die in de straten rond de gerechtsgebouwen gefilmd zijn. En wie herkende is daar als straatmuzikant : Jeroen Geerinck, alias Geronimo, die ik deze zomer een aantal keren aan het werk zag op verschillende podia tijdens de festivals. Of lijkt hij er alleen maar op ?
Een verduidelijking.
Ik weet niet of er veel lezers zijn die ook wel eens in het gastenboek kijken. Ikzelf natuurlijk wel en het is altijd plezierig om een reactie te krijgen. Gisteren stond er iets te lezen over ribbekes, een reactie die alleen voor insiders te begrijpen is - daarom een woordje uitleg. De schrijver van het bericht (Jacques) is een - naar eigen zeggen - zeer goede kok en twee jaar geleden had hij een aantal mensen uitgenodigd om ribbekes te komen eten. Hij had de ribbetjes uitstekend geprepareerd, gegaard, gemarineerd, gekruid - noem maar op - maar toen ze eenmaal op het bord lagen was het enthousiasme snel over. Langs welke kant je de ribbekes ook wou aanvallen, nergens leverde het gevecht een stukje vlees op. Daar kon hij natuurlijk niet aan doen maar hij wordt er nog altijd mee gepest.
Enkele dagen geleden was er een berichtje van Harrie en Nies, zij hebben ook een eigen blog en zijn hier een tweetal jaren te gast geweest. Maar spijtig ... ik kan me jullie niet herinneren, sorry !
03-10-2013
Winderig ijsje.
Alweer een prachtige dag vandaag maar wel veel wind. In de winter zou die wind het te koud maken, nu maakt hij de temperatuur draaglijk. Overdag zit er veel volk aan zee en ook tegen de avond, als de gebouwen en bomen hun lange schaduwen over het strand werpen, blijven de zonnekloppers zitten. Terwijl zij stilaan hun handdoeken opplooien, ga ik een ijsje halen. Als ik een ijsje bestel moet daar altijd minstens één bolletje mokka (of café, cappuccino - als het maar een koffiesmaak heeft) bij zijn. Voor mijn tweede, derde of eventueel vierde bolletje wil ik wel eens afwisselen maar het blijft altijd wel bij de bruine kleurtjes. Nu hadden ze een nieuwe smaak waar ik nog nooit van gehoord had : açai, met als verduidelijking "Braziliaanse dadel". Dat moest ik toch eens proeven, lekker fris maar eigenlijk ben ik niet zo verzot op fruitsmaakjes.
In Altea heb ik toch nog iets nieuws ontdekt : langs de kustlijn waar al de terrasjes zijn, is nu een fietspad in het blauw op de grond geschilderd. Ernaast rijden is simpeler, want op het fietspad loopt iedereen in de weg.
02-10-2013
Delicioso.
Vandaag is Ronny aangekomen en dan moet er meteen een en ander geregeld worden : scooter uit de koffer halen, ijsblokjes voor de borrel, maar vooral snel een tafeltje bij Sabor reserveren zodat we zondag kunnen gaan eten.
Enkele dagen geleden had ik een overzichtje gegeven over nieuwe/gewijzigde/verdwenen zaken. Eentje had ik daarbij over het hoofd gezien : Arlequin is ook gesloten, toch een zaak waar enkele van onze klanten regelmatig een koffie gingen drinken. Een andere zaak had ik moedwillig vergeten omdat ik daar een extra stukje aan wou wijden : Delicioso ! Einde mei is de zaak van Lynn geopend maar toen was ik al richting Compostela vertrokken. Vorige week was Lynn al even op bezoek geweest hier op de camping en gisteren ben ik dan eindelijk tot daar (achter het hoekje van de Mercadona supermarkt, tegenover het voetbalveld)) geraakt. Een grote vleeseter ben ik nooit geweest en zal ik ook nooit worden maar zij die dat wel zijn, kunnen hier zeker terecht voor bbq-pakketten, biefstuk, salami, kip/curry voor op de boterham enz. Er is ook een grote keuze uit zelfgemaakte soepen en die zal ik zeker eens proberen als het wat kouder wordt buiten. Zelf heb ik vandaag een broodje Martino besteld en het was lekker !
Campingnieuws uit noord en zuid.
Vanmorgen kreeg ik kampeernieuws uit Antwerpen (dank u Philip en GvA). Op termijn wordt een alternatief gezocht voor terrein Vogelzang, mijn vaste stek tijdens de zomer. De Stad Antwerpen plant een nieuwe camping op Linkeroever, maar dat zal nog niet voor morgen zijn. Nocterra vzw (de uitbaters van Vogelzang) beweren dat ze blijven ijveren voor een camperplaats op de huidige locatie, ook na de uitbreiding van Expo Antwerpen. Meer kan je lezen in DIT artikel.
Een heel stuk meer naar het zuiden is er nieuws uit Spaans Baskenland. Daar is een tijdje geleden een nieuwe reglementering in voege getreden wat betreft camperplaatsen. Camperplaatsen worden daar officieel toegelaten, stoeltjes buitenzetten is geen probleem maar je mag er maximum 48u blijven staan. Wil je langer blijven, dan moet je een camping opzoeken.
Nog meer naar het zuiden, in El Campello (bij Alicante) meer bepaald, is een nieuwe camperparking geopend. Althans, zo noemen ze zich, want uiteindelijk zullen ook zij - net als wij - een campingvergunning (moeten) hebben. In de Comunidad Valenciana is er immers geen andere mogelijkheid meer. En dat zie je dan ook aan de prijzen van de nieuwe plaats. Je moet zoveel investeren om in orde te zijn, dat je de mensen onmogelijk bijna gratis kan laten staan. Op hun WEBSITE vermelden ze dat Alicante op 1 km ligt, maar dat moet je wel met een flinke korrel zout nemen ....
01-10-2013
Te.
Te warm om in de zon te zitten, te warm om in de schaduw te zitten, net niet te warm om iets te gaan eten bij Pizza4U. Veel meer valt er over vandaag niet te vertellen. En dan misschien toch nog iets. De douches leveren tegenwoordig alleen water als je er muntjes instopt. Voor mij geen probleem en de andere klanten heb ik ook nog niet horen klagen - tot vanavond. Een Franse mevrouw was er blijkbaar wel in geslaagd om een eerste muntje in de gleuf te krijgen maar een tweede lukte niet. Slechts gehuld in een handdoek kwam ze klagen dat het allemaal niet functioneerde zoals het zou moeten. Ik ging even met haar in de doucheruimte om te tonen hoe het wel moest, maar ik deed dat te snel volgens haar. Mensen die buiten passeerden, konden enkel horen wat ze zei : "Wacht, wacht - ik wil zien hoe je hem erin steekt ...". Echt gebeurd !