Het duurt altijd even voor ons eigen weekenddorpje operationeel is maar het is altijd de moeite.  Dit jaar kon je zelfs eendjes vissen !

Echt helemaal waterpas staan is hier vrijwel onmogelijk en het is altijd opletten voor de overal aanwezige koeienstront maar dat zijn allemaal futiliteiten die een mooi weekend niet in de weg zullen staan. De grote toeloop en opbouw van tenten in alle soorten en kleuren begint pas 's avonds en ook in het dorp blijft het lang rustig. 

Bij ons (dank u aankopers/prepareerders/chef-koks) werd alles in gereedheid gebracht voor de barbecue en toen de kindjes van de overburen zagen dat er ijsjes te versieren waren, kwamen ze er snel bijzitten. 

De eerste avond is altijd een opwarmertje maar CirCo (een vol podium met overblijfselen van Janez Detd én regelmatig naar een hoger niveau getild door Leki) zette wel de hele dranktent in vuur en vlam. De groep die daarna moest komen zat blijkbaar vast aan de Engelse kant van de Chunnel en dus konden de DJ's vroeger plaatjes beginnen draaien. Pech voor de mensen die voor deze avond 25 euro extra moesten betalen, in ons weekendticket is gelukkig alles inbegrepen. 

De eerste dag/avond/nacht werd afgesloten met het stillen van een “klein hongertje” aan de tent.

Morgen vertrek ik naar Dranouter voor het jaarlijkse festival.  Dat betekent enkele dagen geen internet en dus ook geen blog.

Een tijdje geleden keek ik naar de serie "the Tudors" en je zag duidelijk dat al de dansjes die vandaag onder de folkies populair zijn, hun oorsprong hebben in die tijd.

Een filmpje van gisterenavond kan je HIER zien.

Het was gisterenavond weer de moeite. Eerst met nicht Yessica naar het Baudelo park, ze had nog nooit een boombal meegemaakt. Ze stond al snel op de dansvloer en probeerde de danspasjes van een jig en een bourree onder de knie te krijgen. 

Een uurtje later trokken we naar het optreden van de Antwerpse rapper Tourist LeMC, een belangrijke wedstrijd op verplaatsing en meteen een overwinning ! Goede sfeer, enkele nieuwe songs, bangelijke teksten. 

En hop, daar gingen we naar het volgende podium - deze keer aan de Graslei waar we konden genieten van Postmen XL. Er was echt een massa volk op de been en dat werd nog erger toen we naar de Korenmarkt wandelden voor de Radio Guga show. Guga Baul is meer dan een stemmenimitator, dat is nu wel duidelijk ! 

In de Belfortstraat hadden de gasten van TRASHBEATZ postgevat - indrukwekkend staaltje percussie op allerlei afval. Nog even een beetje rondkijken op de Vlasmarkt om daarna te eindigen waar we begonnen zijn : het Baudelo park. Optredens waren er niet meer maar wel goede muziek en een fantastisch sfeertje.

Een kleine impressie kan je HIER bekijken.

In het park kon ik nog een stukje meepikken van Orbal en toen gingen we (want Heidi was ook weer aanwezig) tegen het podium plakken voor Pan de Capazo.  En wat een wervelend optreden werd het weer ! De grote meerderheid van de aanwezige feestvierders had hoogstwaarschijnlijk nog nooit van de Spanjaarden gehoord maar het hele park ontplofte.  Tot ver achteraan werd er gedanst en gesprongen.  Ze kwamen, ze zagen en ze overwonnen - dat kan je met 100 % zekerheid zeggen.  Op 10 augustus treden ze nog eens op tijdens de Doelse Feesten, uur is voorlopig nog onbekend maar je moet zeker komen kijken voor wat zij zelf noemen trance folk ...  

Na het optreden liepen we een beetje doelloos rond tot er nog een vriendin van Heidi opdook, toen moesten we dringend op zoek naar een puntzak met frieten én een koffie , beide opdrachten werden met succes afgerond.

Daarna scheidden voor even onze wegen want ik wou in het Baudelo park blijven hangen en zij gingen naar het Muzikantenhuis.  Iets later begon het toch wel iets te hard te regenen in het park om te blijven staan en zakte ik ook af naar de Dampoortstraat.  Ik vond bij Heidi en Monique nog een lege stoel en kon zo droog en warm genieten van de Boma Family (neen, niks met worsten te maken).  Gezellige, onderhoudende en bijwijlen grappige muziekjes.  Nog even iets drinken en dan terug naar Lochristi, met Heidi als taxichauffeur - bedankt !

Blijkbaar is het hier nog meegevallen en was het op sommige plaatsen nog heviger.  Het wordt stilaan een gewoonte : jeugdkampen onder water, festivals stilgelegd ...  Met wat gin en absint hielden wij het onweer op een veilige afstand en chips van de vloer eten zorgde voor extra lichaamsbeweging !

De opener in het Baudelo park (The Reunion) was al meteen een voltrefffer en ondanks de tropische temperaturen werd er volop gedanst - door de anderen Het was de bedoeling om daarna naar de Korenlei af te zakken voor een optreden van che sudaka maar intussen waren er al zoveel bekenden opgedoken in het park dat ik daar ben blijven hangen en ook Lost Highway heb meegepikt - met nog meer volk op de dansvloer.  

Rond middernacht begon het ineens verdacht veel te waaien en in de verte was al een bliksemschicht te zien.  Ik had geen zin om in een (niet voorspeld) zwaar onweer met de Harley naar Lochristi te rijden en ben dan vroeger dan voorzien vertrokken.  Ik had nog net de tijd om een regenhoes over de motorfiets te leggen en toen begonnen er dikke druppels te vallen.  Langer dan 10 minuten duurde het niet maar ik had er toch niet graag doorgereden. 

Deze middag is Nancy naar de camping gekomen, zo konden we in de schaduw nog eens een beetje bijkletsen.  De ijskar moest ik met spijt in het hart laten passeren want deze avond waren we afgesproken met onze pa, Dirk en Maryline om iets te gaan eten bij Colmar.  Zoals gewoonlijk weer lichtjes overdreven met het aantal porties.  Het Colmar restaurant aan de Wezenberg is trouwens helemaal opgefrist en alles ziet er veel aantrekkelijker uit.

Vandaag werkte ik het lijstje medische raadplegingen verder af.  Eerst de tandarts en dan de oogarts, alles in orde.  Gisteren was ik al naar de dermatoloog geweest, enkele wratjes laten bevriezen en/of weg laseren.  Ik zal dan toch een beetje ijdel zijn ...  Een botox behandeling zal voor een andere keer zijn, de bodem van mijn portemonnee is in zicht !

Na de doktersbezoeken was het de bedoeling om samen met Nancy enkele caches te zoeken maar de Garmin Oregon wou niet echt meewerken.  We waren in de buurt van de oude begraafplaats van Wilrijk en dat was een prima gelegenheid om iemand een bezoekje te brengen die ik zelf nooit gekend heb maar toch wel een belangrijke rol heeft gespeeld in mijn leven : de vader van mijn vader ligt daar begraven en zonder hem was er van mij ook geen sprake geweest.  En daar hoort een heel verhaal bij.  

Toen de tweede wereldoorlog uitbrak gingen mijn grootvader, mijn toen zes maanden zwangere grootmoeder en mijn negenjarige vader op de vlucht voor de Duitse bezetters.  In Veurne kreeg mijn grootvader een blindedarmontsteking en moest geopereerd worden.  Hij werd met een militaire ambulance afgevoerd naar De Panne en dat voertuig werd onder vuur genomen.  Het is nooit duidelijk geweest wie geschoten heeft, het land verkeerde toen in totale chaos. Vrouw en kind kregen in De Panne te horen dat man/vader het incident niet had overleefd en zij moesten opnieuw te voet de Ijzer over naar Veurne.  Ze kregen geen toelating want de brug die ze wilden gebruiken zou opgeblazen worden.  Mijn grootmoeder heeft het toch gewaagd (wat had ze nog te verliezen met een dode echtgenoot en een kind op komst ?) en nadat ze samen met mijn vader de Ijzer was overgestoken, explodeerde de brug ... Enkele minuten later en er had nooit sprake geweest van Eddy ! Onze pa zijn broer kreeg later als halve wees de naam van zijn overleden vader : Pierre.

Dat mijn grootvader begraven lag in Wilrijk, heb ik pas enkele jaren geleden gehoord toen onze pa vertelde dat hij het graf een beetje was gaan proper maken.  En zo kwam ik er vandaag dus ook terecht.  Raar eigenlijk, zo iemand die je nooit gekend hebt en waar je toch een bepaalde band mee hebt.  Veel zal er van hem niet meer overblijven maar ik heb hem toch gezegd dat hij een perfecte vader (onze pa dus) heeft achtergelaten.  

Na de middag zijn we nog iets gaan drinken en een beetje naar de solden gaan kijken.  Geen t-shirts gekocht maar wel een nieuwe rugzak gekregen van Nancy.  Nog later ben ik in mijn eentje een pizza gaan eten bij Da Giovanni.  Een typische toeristenval met druk gesticulerende obers die je proberen binnen te lokken en vooral oog hebben voor mooie vrouwen maar de pizza's zijn helemaal niet slecht en redelijk van prijs.  Omdat ik ooit eens gehoord heb dat ze goed zijn voor de borstjes, heb ik de korstjes laten liggen.  De terrasjes in de buurt zaten goed vol, ook al was het niet echt een mooie dag.

Uiteindelijk heb ik samen met Nancy toch flink wat afgewandeld en werd het toch nog een gezellige dag.

Toen ik rond middernacht terug naar de camping wandelde (vanaf de bushalte, niet vanuit Merksem) hoorde ik in de verte nog exotisch tromgeroffel en een kleine omweg bracht me bij "Strantwerpen" waar een Braziliaans percussiegroepje probeerde wat ambiance te brengen op de frisse zomeravond.

Als je HIER klikt, kan je een klein filmpje zien.  Ik vermoed dat de meesten onder jullie enkel het laatste stukje te pruimen vinden. 

We hadden nog even tijd om langs de camping te gaan en om half twee stonden we paraat op de grote baan om de renners voorbij te zien komen.  Eerst een boel motorfietsen en auto's, dan de fietsers, daarna de de servicewagens en de ploegleiders en nog wat later de bussen.  Op een kwartiertje was alles voorbij en konden we de rest van de middag binnen zitten en alles op de teevee volgen.  Het is tijdens de rit onophoudelijk blijven regenen, vele renners zijn dan ook tegen de grond gegaan.

Gisterenavond waren Conny en Louis hier al aangekomen op de camping, vandaag zijn Philip en Monique de rangen komen versterken en deze avond kwamen Thierry en Malvina op de scooter aangereden.  Die staan met de motorhome momenteel in Wervik en komen morgen opnieuw deze kant uit.  Alles in en rond Ieper staat in het teken van de Tour de France : overal worden afsluitingen geplaatst, op de Grote Markt staat geen enkele auto meer geparkeerd, vrachtwagen vol materiaal rijden af en aan.  

We zijn deze avond naar "The Last Post" gaan kijken maar er was zo veel volk dat je nauwelijks in de buurt kon komen.  Boven aan de Menenpoort was intussen alles in gereedheid gebracht om het TV-programma "Vive le vélo" uit te zenden.

 

Voor de mensen die niet genoeg fantasie hebben om zich iets voor te stellen bij de dingen die ik vorige dagen heb geschreven : ik heb een aantal filmpjes op youtube gezet.

Voor Urbanus, klik HIER - voor Pan de Capazo, klik HIER - voor Corvus Corax, klik HIER, de jamsessie van beide groepen samen kan je HIER bekijken. 

Als je HIER klikt, kan je zien hoe je met enig geduld een "tweesecondenkaktent" kan opvouwen .

Toen was het in de pubtent tijd voor de verrassing van de dag : Pan de Capazo ! Ik had er nog nooit van gehoord (alhoewel ze al een hele tijd bezig zijn en Europa doorkruisen) maar alles wat Spaanse roots heeft, trekt mij aan.  Schitterend optreden en dus maar een t-shirt gekocht om de collectie aan te vullen.  Even verbroederen hoort er natuurlijk ook bij.

In de grote tent was het rond 21u tijd voor Urbanus en de Fanfaar (laat je niet misleiden door de naam, het is een rockband).  Urbanus, wie zit daar nog op te wachten - is die niet met pensioen ? Zo dacht ik er ook over maar we hebben ons goed geamuseerd en Urbanus kreeg snel de hele tent aan het meezingen.  

De nederlaag werd doorgespoeld met vele liters bier en op het podium kwamen o.a. Kadril en Frank Boeijen de pijn verzachten.  Voor mij was de Black Tartan Clan het hoogtepunt van de avond, speedfolk met punkattitude.  

En dan richting festivalterrein voor o.a. Daan (theatraal maar best wel goed) met Isolde Lasoen in een hoofdrol, Eva De Roovere (deels in het donker door een defect), de uitbundige Italianen van Stygiens en folk van de bovenste plank gebracht door Elanor en later The Reunion (met een zuiders tintje door de inbreng van gastzangeres Fabiola).  Pie p.klein sloot de avond af, voor een aantal andere aanwezigen was het licht al iets vroeger uitgegaan .

Door het lange wachten in Deurne moest ik me nog haasten om tegen 15u in Temse te zijn bij Alpha Motorhomes.  Niks speciaals daar, gewoon alles eens laten nakijken en weer mijn bankkaart moeten bovenhalen.  Toen begon de miserie weer, het verkeer richting Antwerpen stond weer helemaal stil vanaf Haasdonk.  Dan maar langs Boom geprobeerd, veel sneller ging dat niet maar je kon tenminste een beetje in beweging blijven en om 19u arriveerde ik in Zoersel bij Monique en Philip, waar ik (is het ooit anders geweest ?) lekker eten voorgeschoteld kreeg.  Het was fijn om hen weer te zien, al was het soms moeilijk om ze terug te vinden achter de flessen

Vanmiddag verhuis ik naar Vorselaar om daar op het Na Fir Bolg festival enkele dagen te genieten van goede muziek en een klinkende overwinning van de Rode Duivels tegen Argentinië ! Opnieuw internet zal iets voor volgende week zijn.  Tot dan !

Dan naar Vogelzang waar ik al meteen nattigheid voelde, een aantal motorhomes stond op straat geparkeerd. Het hele terrein (dat afgelopen weekend gebruikt is om tentjes van Summer Festival bezoekers te zetten) lag nog bezaaid met afval en een container sloot de toegang af. En ja natuurlijk, zoals je van Nocterra vzw kan verwachten – ik denk niet dat ze ooit al één belofte hebben waargemaakt – is terrein Vogelzang pas vanaf morgen weer beschikbaar. De maat is nu echt vol ! Nocterra is een vzw die zich zou moeten inzetten voor motorhometoeristen en telkens weren ze hun doelgroep van het terrein omdat ze met andere bezigheden meer geld kunnen vangen (als parking voor boekenbeurs, festivalcamping enz). Dat op zich is al verwerpelijk maar dat ze dan hun terrein ook nog twee dagen eerder sluiten en ook een dag later openen dan aangekondigd … Ik heb al constant afspraken moeten veranderen door hun grillige en onbetrouwbare regelingen, beloftes en manier van uitbaten. Vandaag was er dan de spreekwoordelijke druppel en ik heb de toevallig aanwezige verantwoordelijke (nee, niet Jantje – die kan er niks aan doen) voor rotte vis uitgescholden. Ik sta nu voor één nachtje in Olen en morgen kan ik bij vrienden in Zoersel terecht. En dan : Na Fir Bolg festival, party party party – helaas veel kans op regen.

Gisteren ben ik met de motorfiets een eindje gaan rijden richting Kruishoutem en daarna ben ik in Merelbeke de faculteit diergeneeskunde binnengereden.  Vroeger moest ik daar elke dag zijn voor mijn werk en bij een van de mannen die daar werken heb ik Ponderke (onze landschildpad) achtergelaten.  Ik wou wel eens weten hoe het met Ponderke is maar er was niemand aanwezig.

Vandaag ben ik naar het "strand van Sint-Anneke" gereden.  Voor de Antwerpenaars een bijna mythische plaats en waarschijnlijk een teleurstelling voor mensen die er nog nooit van gehoord hebben of geweest zijn en toch eens willen gaan kijken.  Je vindt deze plek op de linkeroever van de Schelde, je hebt er keuze uit vele terrasjes en als het mooi weer is ligt het zand en gras vol met zonnekloppers.  Zwemmen kan je alleen in het openluchtzwembad, in de Schelde is het absoluut verboden.  Vanop de wandeldijk heb je een prachtig zicht op Antwerpen (inclusief MAS, kathedraal en "boerentoren") en de haveninstallaties.