Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-01-2012
Winter ?
Terwijl in België regelmatig een sneeuwvlokje naar beneden dwarrelt en de temperaturen ook overdag niet meer boven het vriespunt uitkomen, blijft het hier in Spanje aangenaam vertoeven. Natuurlijk is het hier ook winter en als de thermometer in het noorden een duik naar beneden maakt, moeten wij hier toch min of meer volgen. Vanmorgen lag er dan ook een fijn ijslaagje op de geparkeerde auto's en vanmiddag moest ik een warmere korte broek aantrekken dan de vorige dagen .
29-01-2012
Kaktus.
Vandaag opnieuw een mooie zonnige dag maar door een koude wind was het niet echt "zwembroekenweer". Gelukkig hadden we ook geen tijd om te zonnen want we zijn deze middag met een veertigtal mensen afgezakt naar hotel Kaktus om daar het buffet te plunderen. Iedereen heeft zijn/haar best gedaan om zoveel mogelijk borden te vullen, er was dan ook meer dan keuze genoeg. Na het eten hadden de meesten geen tijd om na te keuvelen want om 15u werd het startschot gegeven van het wereldkampioenschap veldrijden in Koksijde.
28-01-2012
Nog een gevolg van het mindere weer.
Chris heeft dan wat meer tijd om te spelen.
THUIS !
Vandaag een druilerige dag en normaal perfect om een beetje teevee te kijken. Maar ... ik heb geen teevee en dus kijk ik gewoonlijk naar films op dvd of naar de afleveringen van de soap Thuis. Ja, ik geef toe : ik ben al vanaf aflevering 1 een verslaafde kijker. Toen we vroeger zoals de doorsnee werkende mens twee of drie weken op reis gingen, draaide tijdens onze afwezigheid de videorecorder op volle toeren. De laatste vakantiedag werd er dan non-stop naar Thuis gekeken om 's anderendaags de draad weer live op te pikken. Die mogelijkheid hadden we de laatste jaren niet meer maar gelukkig zorgde thuisforum.be ervoor dat er elke dag een link werd geplaatst naar YouTube zodat we daar de afleveringen konden bekijken. De VRT heeft hiertegen nu geprotesteerd en wil niet meer dat de afleveringen online worden gezet. Een idiote beslissing, want ze lijden hierdoor helemaal geen inkomensverlies. De mensen die de soap volgen op YouTube hebben geen andere mogelijkheid om hun favoriete feuilleton te volgen (mensen in het buitenland, kotstudenten enz) en de VRT biedt zelf geen alternatief aan.
Daarom is er een petitie opgestart en we zouden uiteraard graag hebben dat zoveel mogelijk mensen die ondertekenen :
Na het ondertekenen krijg je nog een mail waarin je je handtekening moet bevestigen. Stuur deze link aub door naar alle mensen die je kent.
26-01-2012
Sabor, Jielis en een slotenmaker.
Vanmorgen werd duidelijk dat de spieren toch niet meer zo soepel zijn dan ik gisteren nog dacht. Naarmate de dag vorderde werd het steeds erger maar niet van die aard om een verplaatsing naar Sabor onmogelijk te maken. Bovendien gingen we vandaag Guy M. uit Leuven voor de eerste keer laten kennismaken met ons favoriete restaurant. Ik denk niet dat hij spijt heeft van zijn keuze, de mensen in de keuken hadden weer hun uiterste best gedaan om enkele heerlijke gerechten tevoorschijn te toveren. De gamba's waren echt om je vingers af te likken, het pasteitje was heel lekker en de verschillende hoofdgerechten (eend, kabeljauw en pasta) konden op ieders goedkeuring rekenen. De verschillende desserts passeerden ook zonder problemen de slokdarm. Ronny was weer helemaal in zijn nopjes want deze keer had hij in Guy een gewillig slachtoffer gevonden om mee een fles wijn soldaat te maken. Uiteraard volgde al snel een tweede fles en achteraf was er zoals gewoonlijk nog plaats voor koffie en een borreltje. Onze pa bestelde zelfs nog een Italiaanse koffie (met amaretto). We hebben weer flink wat afgelachen en ook een praatje met de uiterst vriendelijke mensen van de bediening hoort stilaan bij het wekelijkse ritueel. Vanaf nu durven we niets negatiefs meer schrijven want ze lezen mee ...
Toen we terug op de parking kwamen zagen we alleen blije gezichten. Hans en Ron hadden hun lang verwachte pakje gekregen : de Kindle Fire die ze in Amerika hadden besteld en al enkele weken tussen Madrid en Alfaz over en weer pendelde, was deze middag eindelijk door de postbode afgeleverd. Veel tijd om van hun nieuwe aanwinst te genieten hadden ze niet want Jielis verjaarde en al snel kregen we spijt dat we niet op een andere dag naar de Sabor waren geweest : de hapjes en drankjes bleven maar voorbij komen en onze buik was al zo vol.
En toen was het gedaan met de pret. Willy en Marie-José hadden zichzelf buitengesloten en vermits zij zoals iedereen van hun motorhome een oninneembare burcht hebben gemaakt, moest er een slotenmaker bijgeroepen worden. Het duurde even voor hij ter plaatse kwam, eerst iets eten en dan verloren rijden is hier niet abnormaal. Al snel bleek dat het slot moest uitgeboord worden maar gelukkig konden ze een half uurtje later toch hun huis op wielen betreden. Nu maar hopen dat ze niet te veel ruzie maken over wie de schuldige is. Ronny alvast niet, die is na een aantal zelfbereide drankjes in zijn bed gesukkeld.
... en niet op restaurant geweest maar zeker ook niet stilgezeten ! Ik heb lang getwijfeld of ik zou meegaan of niet, want om 9u vertrekken is bijna onmenselijk vroeg (sorry werkende medeburgers). Uiteindelijk heb ik toch maar besloten om de groep wandelaars te vergezellen die door de Sierra Helada van Albir naar Benidorm ging wandelen. Om kwart voor tien waren we op de parking aan het beginpunt van de tocht en om 11u08 overschreden we voor de eerste keer de grens van 400 hoogtemeters en waren we in de buurt van de antenne. Een aantal wandelaars hadden deze tocht al een keertje gedaan maar vandaag was dit slechts een opwarming. Twee mensen hielden het voor bekeken en gingen langs de asfaltweg weer richting camper park. Met z'n negenen trokken we verder, steeds weer omhoog en omlaag (meestal stappend, soms kruipend) maar vrijwel altijd blijf je op een hoogte tussen de 300 en 400 meter. Pas op het laatste, als "het kruis van Benidorm" in het zicht komt ga je opnieuw lager. In de buurt van het kruis nog snel even een cache gezocht (en gevonden) en daarna met de groep begonnen aan de laatste steile afdaling langs asfaltwegen. Onderweg konden de mooie villa's de hoop op lottowinst weer even doen opflakkeren. Beneden hebben we dan de bus genomen naar Albir en zijn we onze prestatie gaan vieren in de Sprint. Of ik volgende keer nog mee mag wandelen weet ik niet : om te bewijzen dat ik niet buiten adem was, heb ik geen vijf minuten gezwegen.
Alles bij elkaar een mooie dag met perfect weer : weinig zon, niet te warm, niet te koud en windstil. Spijtig genoeg was het niet echt helder weer zodat de vergezichten zich beperkten tot Calp in het noorden en La Cala de Benidorm in het zuiden. Hopelijk morgen geen stijve spieren zodat we zonder problemen naar de Sabor kunnen wandelen.
Om een indruk te krijgen van wat je kan verwachten als je deze wandeling ook wil doen, kan je een filmpje bekijken op http://youtu.be/rWc9PhwV8Lg. In totaal hebben we ongeveer 15 km gewandeld en daarbij 750 hoogtemeters overwonnen.
24-01-2012
Bijna in Calpe.
Alweer twee dagen mooi weer achter de rug en dus prima om met de fiets te rijden en caches te zoeken. Het plezier begint al wat minder te worden want al mijn laatste pogingen zijn mislukt. In Benidorm gisteren was er te veel volk op de been om grondig te kunnen zoeken. Eén cache was namelijk verstopt vlak naast een door Engelsen druk bezocht café/terras. Om een andere te zoeken moest ik een stuk te voet en dat ging niet want ik laat mijn fiets niet zomaar achter. Vandaag ben ik tot tegen de grens van Calp(e) gereden en weer ben ik er niet in geslaagd om mijn zoektocht tot een goed einde te brengen, ofwel was de cache verdwenen ofwel was hij onbereikbaar. De cache aan het oude kasteel ligt bijvoorbeeld aan het einde van een klimroute en daar moest ik dus ook een heel stuk voor te voet verder. Ik geeft nog altijd niet op, ik ben hier nog lang genoeg in de buurt om het nog eens te proberen. Bovendien : beweging heb ik ieder geval genoeg. Vandaag zo'n 40 km gefietst en zoals altijd gaat dat hier gepaard met de nodige hoogteverschillen.
22-01-2012
San Antonio Abad.
Gisterenmiddag ben ik met onze pa en Mia naar de Sabor geweest. Ik meld dit gewoon even, zodat jullie niet denken dat ik verhonger nu Nancy terug naar België is vertrokken. Vandaag was er naar jaarlijkse gewoonte een dierenzegening, ter gelegenheid van de feesten van San Antonio Abad. Dit gebeuren trekt altijd veel volk naar het kapelletje achter de rastro (rommelmarkt) van El Cisne, waar het op zondag altijd al druk is.
21-01-2012
Ik moet mezelf niets wijsmaken.
Ik kan natuurlijk altijd stoere praat verkopen, maar eigenlijk was het gisteren toch een triestige dag. Ik had gehoopt dat alles weer goed zou komen maar die kans wordt steeds kleiner. Met al die miserie was ik nog bijna vergeten dat vijf jaar geleden Oxbow afscheid van ons heeft genomen. Hij zal altijd mijn favoriete hond blijven, maar Macho is de voorbije week ook echt lief geweest.
20-01-2012
Vrouwen, wat moet je ermee ?
Spijtig voor de mensen die niet van lelijke halve baarden houden want dat is het enigste wat je in de nabije toekomst nog te zien krijgt. Deze ochtend heb ik Nancy opnieuw naar de luchthaven van Alicante gebracht en ze is dus terug in België. Het wil maar niet lukken om er iets moois van te maken. Als ze hier is, wil ze naar België en als ze in België is, wil ze liever bij mij zijn. Voor dit soort mensen is het woord wispelturigheid uitgevonden en heeft Katastroof "met de wijven niks als last" geschreven ... Ze heeft me nog bedankt voor de plezierige week en daar zal ik dan genoegen mee moeten nemen. Het was inderdaad geen slechte week : ze is mee naar Sabor en Pizza4U geweest, de kapster is langsgekomen en Macho heeft goed kunnen wandelen. Gelukkig is het hier mooi weer en moet ik niet binnen zitten en te veel nadenken. Vanmiddag ben ik de fiets opgesprongen en een eindje gaan rijden, mét nieuwe fietsbroek/helm/handschoenen die ik bij Decathlon in Alicante heb gekocht. Uiteraard ging de Garmin Dakota ook mee. De eerste cache op de route heb ik niet gevonden, de tweede aan de Russisch-Orthodoxe kerk vrij gemakkelijk. De derde zal voor een andere keer zijn want de batterij was leeg. Jaja, ik weet het : altijd reservebatterijen meenemen ! Uiteindelijk toch een kleine 30 km gereden met 300 m hoogteverschil, als ik tegen dit tempo nog 10 jaar blijf trainen kan ik in 2022 zonder problemen tot de eerste bocht richting Mont Ventoux geraken.
18-01-2012
Een klein uitstapje.
Na de laatste buien van vannacht bleef de lucht er regelmatig dreigend uitzien maar ook de zon kwam meer en meer piepen. Deze middag hebben we dan samen de fiets genomen en zijn tot even voorbij Altea gefietst. Daar hebben we de fietsen vastgemaakt en zijn we met Macho langs de Algar (rivier) gaan wandelen. Omdat Nancy het geocachen ook wel plezant vindt, hebben we samen een poging ondernomen om enkele nieuwe "schatten" te vinden maar we hebben er slechts één van de drie gevonden. De tweede is volgens mij verdwenen en de derde was door de regenval van de voorbije dagen voorlopig onbereikbaar zonder natte voeten, dat zal dus iets voor de volgende keer worden.
17-01-2012
Twee dagen zonder zon.
We zijn het hier niet gewend maar af en toe gebeurt het dus wel : regen, wolken en wind. Gelukkig allemaal niet zo erg dan ze voorspeld hadden zodat we toch nog regelmatig een wandeling konden maken.
15-01-2012
La NucÃa.
Volgens de weerberichten zou het vandaag (voorlopig) de laatste mooie dag zijn. Nancy is met Macho naar de markt in Albir geweest en daarna is ze met Mia wat blijven bijpraten. Ik ben met de fiets op zoek gegaan naar enkele caches in La Nucía én ik heb ze ook gevonden. Wat sommigen me al verteld hadden, is absoluut waar : je komt op plaatsen waar je normaal niet komt. La Nucía is gewoon een gemeente waar je doorrijdt op weg naar Guadalest, niets meer of minder. Uiteindelijk heb ik dank zij het geocachen toch een mooi park met een bron gevonden, heb ik een oude openbare wasplaats ontdekt én ben ik tot boven op een voor mij tot vandaag onbekende calvarieberg gefietst. Uiteraard heb je daar een prachtig uitzicht, maar van de verlichting 's avonds moet je niets meer verwachten. Alle schijnwerpers die op het kruis gericht zijn, zijn vernield door vandalen. Op de terugweg heb ik voor de derde keer geprobeerd een cache te vinden in Alfaz maar wéér was er te veel volk om goed te kunnen zoeken. Want als je op schattenjacht bent, is het natuurlijk niet de bedoeling dat toevallige passanten zien waar je mee bezig bent.
14-01-2012
Is ze er ?
Ja, gisteren om 8u20 zijn Nancy en Macho geland in Alicante. Na een uurtje waren we in Alfaz waar ze begroet werd door al de aanwezigen. Heel veel waren dat er niet want een hele bende was weg voor een tocht naar "de antenne" in de Sierra Helada. Toen we 's middags door Albir wandelden kwamen we de dappere wandelaars tegen op een terrasje.
Vandaag werd Nancy meteen ingeschakeld in de wekelijkse routine : een etentje in de Sabor en daarna nog een drankje op de parking. Al was het deze keer wel een speciale mojito, want Ronny had korianderblaadjes gebruikt in plaats van munt.
12-01-2012
Een bekentenis.
Behalve de wekelijkse uitstapjes naar Sabor, stonden de restaurantbezoekjes de laatste weken maar op een laag pitje. Dit was niet zomaar, de hoofdschuldige was absoluut de plaatselijke McDonalds vestiging. Tot en met 8 januari liep er ter gelegenheid van de 30e verjaardag van de fastfoodketen een actie waarmee je vanalles kon winnen. De hele actie was gebaseerd op het Monopoly spel en je moest dus volledige straten proberen te verzamelen. Die straten kon je uiteraard alleen verdienen als je iets kocht bij de hamburgergigant en vermits je bijna niet anders kan dan bij McDonalds passeren als je hier gaat wandelen of fietsen, was ik dus verplicht om regelmatig een hamburger, een koffietje of wat dan ook te kopen. Uiteraard heb ik nooit een volledige straat bijeen kunnen sparen en zal ik dus niet 30 jaar lang 1000 euro per maand krijgen. Ik zal ook niet gratis op reis kunnen naar Mexico, ik moet verder blijven telefoneren met mijn oude toestel, ik zal likkebaardend naar de nieuwst tablet pc in de etalage moeten kijken enz. Al deze prijzen zijn aan mijn neus voorbij gegaan, maar af en toe heb ik wel een gratis cola, een ijsje en een portie frieten gewonnen. In ieder geval, de actie is nu voorbij en ik kan me opnieuw beperken tot een maandelijkse Big Mac. Om met een schone lei te beginnen zijn we vandaag pizza gaan eten bij Pizza4U en dat heeft zoals altijd uitstekend gesmaakt.
11-01-2012
Nog twee keer slapen.
Over de slechte economische toestand van Spanje en het hoge aantal werklozen in dit land kan je inmiddels boeken vol schrijven. Maar nu is het bewijs geleverd dat het écht slecht gaat : de grootste Chinese winkel (zo'n winkel waar je alles kan kopen - onderbroeken, schroevendraaiers, speelgoed, ...) in Albir is met vakantie ! Als verdomme zelfs de Chinezen de economie niet meer draaiende houden, wie gaat het dan wel doen ? Ik dan maar, vanmiddag ben ik een zak hondenvoer gaan halen voor Macho : 42 euro ! De laatste dagen heb ik mijn best gedaan om alles in huis te halen wat in een normaal gezin aanwezig is. De lege bierblikjes en de opblaaspoppen liggen intussen in de vuilniscontainer, er liggen propere lakens op bed en als ik nog een beetje tijd over heb, zal ik zelf ook nog een douche nemen .
10-01-2012
Geocachen is gevaarlijk.
Vandaag bracht mijn nieuwe hobby (het geocachen dus) mij in Altea en daar is al duidelijk gebleken dat op schattenjacht gaan gevaarlijk kan zijn. De eerste cache had ik snel gevonden, de tweede heb ik niet al te veel moeite gedaan want ik had geen zin om mij te kwetsen aan roestige spijkers. De derde was naast het riviertje Algar, ik had al een tijdje rondgekeken maar niets gevonden. Ik ben dan over de omheining naast het wandelpad gekropen om tussen de rotsen te kunnen zoeken. Ver voorovergebogen kon ik nog net mijn evenwicht behouden tot onverwacht een loslopende hond mij met zijn snuit een klein duwtje gaf. Net genoeg om mij plat op mijn buik in de ravijn (van een halve meter diep ) te doen belanden. Het zal wel echt een onnozel zicht geweest zijn want het hondenbaasje dat kwam aangefietst kon amper zijn lach bedwingen. De hond was trouwens een allerliefst exemplaar en was zich van kwaad bewust.
09-01-2012
Ay ay ay caramba.
Wie denkt dat comazuipen enkel kan gebruikt worden in combinatie met puberende tentsletjes, losgeslagen kotstudenten en/of andere probleemdrinkers, zal zijn/haar mening moeten herzien. Ook brave huisvaders kunnen perfect in dit rijtje thuishoren, dat is gisteren nog maar eens bewezen. Voorlopig zijn de slachtoffers altijd al van het mannelijke geslacht geweest (vrijwilligSTERs zijn altijd welkom om ook een poging te wagen) dus enig haantjesgedrag is waarschijnlijk toch een belangrijke vereiste om deze doorgedreven - en nooit op voorhand geplande - staat van dronkenschap te bereiken. Je kan het totaal onverantwoord noemen, maar niemand wordt gedwongen en er zijn altijd mensen in de buurt die je kunnen oprapen als je benen het begeven. De avond zelf is plezier gegarandeerd, vooral voor de omstaanders. De volgende ochtend is het iets minder, vooral door de ongemakkelijke houding die velen moeten aannemen om toch nog enigszins veilig te kunnen overnachten in de motorhome. In bed kruipen is op zo'n moment onbegonnen werk. Er moet dus geslapen worden op de wc, onder tafel, in een zetel die enkel bedoeld is om een boterhammetje te eten - alle mogelijkheden zijn hier al uitgeprobeerd maar geen enkel alternatief is achteraf comfortabel gebleken.
Maar wie was nu het laatste slachtoffer ? We zullen zijn identiteit niet prijsgeven want anders mag hij Heist-op-den-Berg niet meer binnen . Eén ding is zeker : na het drinken is hij dichter bij het Camper Park geraakt dan de vorige "Sprinters" én hij is erin geslaagd om het vorige record reeds om 20u te verbeteren !
Ik ben de patiënt deze ochtend al even gaan bezoeken en hij stelt het goed. Het overgeven, het omvervallen en de hoofdpijn zijn volgens Chris (ai, toch verklapt) te wijten aan het dessert van gisteren. Hij heeft altijd last na het eten van tiramisu ...
08-01-2012
Tijd voor een raadseltje.
De trouwe lezers zullen al wel een keertje gehoord hebben van de Sprint, een café waar we 's avonds al meer dan één keer zijn blijven hangen na het maandelijkse buffet in hotel Kaktus. Meestal vallen we dat café binnen rond middernacht en sluiten we de boel rond half drie. Maar wat doe je als je van 14u tot 17u aan tafel zit bij restaurant Sabor en daarna de Sprint moet passeren ? Is het dan mogelijk om tot na middernacht te blijven "plakken" of vallen er dan al vroeger slachtoffers ? Want één ding staat vast : er is altijd iemand in het gezelschap die een bezoek aan de Sprint niet overleeft ... Rarara, wie was het deze keer ?
Het kunnen niet altijd boterhammen zijn ...
... en dus hadden we vandaag een tafel gereserveerd bij Sabor. Een tijdje geleden hadden we het vispannetje al een keer geproefd en deze week hoorde dit lekkere gerecht opnieuw bij het wekelijkse menu. Je kon als voorgerecht ook een salade met brie en sinaasappelen nemen en als hoofdgerecht had je de keuze tussen zeeduivel of gevulde kip. Deze combinatie zorgde ervoor dat we vandaag niet met ons vast groepje van drie uit eten gingen maar met acht personen. Uiteraard zorgde dat voor het nodige lawaai, waar we ons netjes voor verontschuldigd hebben. Blijkbaar is het ook een vaste regel dat hoe groter het gezelschap is, hoe meer er gedronken wordt. Deze keer betekende dat behalve de wijn bij het eten ook sangria, pernod (met grenadine - bweurk !) en campari als aperitief en een carajillo of chupito na het dessert.
07-01-2012
Geocachen is plezant.
In vergelijking met vorig jaar hebben we dit jaar nog niet veel technische problemen gehad op de parking maar vandaag was het dan toch zover : Sjef en Anita hadden een moeilijk op te sporen waterlek. Chris had zoals altijd maar een half woord nodig en voor er iemand kon tegenspartelen had hij de hele badkamer gesloopt want het lek bleek zich onder de douche te bevinden. Handig als hij is, kan hij er achteraf gelukkig ook voor zorgen dat alles weer wordt gemonteerd zoals het hoort.
We hebben vandaag ook afscheid genomen van het uiterst sympathieke Australische koppel dat hier toch tien dagen is blijven hangen, ondanks de oorspronkelijke bedoeling slechts één nacht te blijven. Uiteraard waren ze ook een keertje naar Benidorm geweest maar al die Engelsen vonden ze toch maar niets, dan liever hier tussen de Nederlanders en Belgen. Ze vonden ons allemaal vriendelijke en nette mensen, gelukkig kijken ze niet op de eduWERIDO blog ...
Intussen ben ik gebeten door de geocache microbe. Eergisteren heeft buurman Ronny de langverwachte fiets- en wandel GPS meegebracht uit België en na het doornemen van de handleiding ben ik vandaag (voor de eerste keer in twee weken ) een tochtje gaan maken op de fiets om alles uit te proberen. Eén van de mogelijkheden van de Garmin Dakota 20 is het geocachen, een tijdverdrijf dat eruit bestaat via coördinaten op zoek te gaan naar verstopte "schatten". Best plezierig, alleen jammer dat er hier in de omgeving niet veel te zoeken valt. Als ik dit hobby iets beter onder de knie heb, zal ik ervoor zorgen dat andere liefhebbers iets meer mogelijkheden hebben door zelf caches te gaan verbergen.
06-01-2012
Mooi.
Zoals altijd met harde wind was de afvalcontainer die op straat staat, op hol geslagen en hier en daar vliegt er rommel rond. Je moet natuurlijk ook altijd oog blijven hebben voor de mooie dingen, zo was er een prachtige zonsopgang te zien. Nu is dat niet zo speciaal maar meestal lig ik nog in mijn bed en vandaag was dat dus niet het geval.
Zwaar ongeval.
Totaal onverwacht werd ik vannacht gewekt door hevige windstoten, slapen was onmogelijk door het over en weer wiegen van de auto. Eén voor één lieten gingen uit veiligheidsoverwegingen alle satellietschotels naar beneden. Wie zich niet op tijd in veiligheid kon brengen was de kerstman, reeds vier jaar overleeft hij alle weersomstandigheden maar vannacht heeft hij zijn ladder losgelaten en is lelijk ten val gekomen.
05-01-2012
Zon zon zon zon ...
Op dit moment heeft de lucht alle tinten oranje die je je kan voorstellen. Het was vandaag weer een prachtige dag en bij momenten voelde je de zon echt branden. Echt een weertje om pas gearriveerde bleekscheten binnen de kortste keren vuurrood te kleuren. Je zou bijna medelijden krijgen met de drie koningen (reyes magos) die op dit moment door de straten van vele Spaanse dorpen en steden trekken met hun dikke pakken aan. Eén van de oudste en bekendste optochten én het spektakel erron - die van Alcoy - kan je tot 21u op http://www.rtvv.es/es/especialsdirecte.html rechtstreeks volgen.
03-01-2012
Stralende zon maar jammer genoeg een donderwolkje voor de concurrentie.
Hét nieuws van vandaag was wel de nakende (tijdelijke ?) sluiting van Los Limbos, de camperplaats in Albir. Deze ochtend kwam een autootje met drie Nederlanders even informeren of ze nog bij ons terecht konden met hun camper. Zij stonden op Los Limbos en blijkbaar is er iets niet in orde met hun vergunning en/of zou er een klacht zijn van een nabij gelegen camping. Tegen zaterdag moet de hele boel ontruimd zijn en vermits er daar ongeveer 40 motorhomes staan, komt er waarschijnlijk een kleine volksverhuizing op gang. Het probleem is : wij staan ook vol en verwachten de volgende dagen nog veel vaste klanten die een plekje willen. Dus zullen veel "Los Limbossers" een alternatief moeten zoeken. Volgens de geruchten zouden ze binnen enkele weken wél in orde zijn met hun vergunning, maar dat werd vorig jaar ook al gezegd. Ik ben blij dat Camper Park Costa Blanca netjes geregistreerd staat in Alfaz del Pi en er belastingen betaald worden zoals het hoort. Costa Blanca is nu al ruim vier jaar operationeel zonder problemen en ik hoop dat dat zo blijft, al weet je maar nooit met welke nieuwe regeltjes de overheid weer op de proppen komt.
01-01-2012
1 januari en het is nog altijd zomer.
Na de oliebollen van gisteren (dank u Nederlandse vrienden !) en enkele uurtjes rust kwamen de mensen - in pyjama, met wilde pruiken, in doktersjas - rond 23u allemaal afgezakt naar de receptie voor een "bescheiden" feestje : 41 flessen cava, een niet nader genoemd aantal biertjes en de nodige jenever zorgden voor een prima ambiance. Een "special act" - misschien wordt er ooit nog wel een keer een filmpje online gezet - viel blijkbaar bij de meesten wel in de smaak en er werd vrolijk gedanst op sterk uiteenlopende muziekjes. Iedereen plezieren was erg moeilijk. Eén ding kan ik alvast bevestigen : met blote voeten dansen op kiezelsteentjes is pijnlijk ! Om 4u in de ochtend gingen de laatste overblijvers naar bed en deze ochtend duurde het dan ook merkbaar langer voor er weer een beetje leven in de brouwerij (deze keer is dit woord erg toepasselijk) kwam. De twee Australische dames die al enkele dagen op de parking staan hadden zich ook uitstekend vermaakt én alles overleefd zonder kater. Omstreeks 11u kwam Sonia buiten met een doosje Nurofen rond haar nek ... waarschijnlijk om de hoofdpijn te bestrijden die ze zelf had veroorzaakt door haar luidkeelse aanwezigheid gisterenavond. En zo is het alweer 2012 en zijn we helemaal in topvorm om te beginnen aan een extra lang (schrikkel)jaar.
.
) te doen belanden. Het zal wel echt een onnozel zicht geweest zijn want het hondenbaasje dat kwam aangefietst kon amper zijn lach bedwingen. De hond was trouwens een allerliefst exemplaar en was zich van kwaad bewust.
. Eén ding is zeker : na het drinken is hij dichter bij het Camper Park geraakt dan de vorige "Sprinters" én hij is erin geslaagd om het vorige record reeds om 20u te verbeteren !
) een tochtje gaan maken op de fiets om alles uit te proberen. Eén van de mogelijkheden van de Garmin Dakota 20 is het geocachen, een tijdverdrijf dat eruit bestaat via coördinaten op zoek te gaan naar verstopte "schatten". Best plezierig, alleen jammer dat er hier in de omgeving niet veel te zoeken valt. Als ik dit hobby iets beter onder de knie heb, zal ik ervoor zorgen dat andere liefhebbers iets meer mogelijkheden hebben door zelf caches te gaan verbergen.
