Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-03-2014
Vertrek.
Hoewel Karen in een heel rustige straat woont, toch heel slecht geslapen. Geen idee waarom, behalve die ene keer toen Bodi me wakker maakte door met haar snorharen aan mijn neus te kriebelen. 's Morgens heb ik Karen nog weggebracht naar Merksem en daarna ben ik naar Nancy gereden waar Macho heel blij was met zijn frisbee. Alles werd intussen klaargemaakt voor het vertrek, de rugzak werd ingepakt en de overbodige en te grote/zware spullen werden achtergelaten.
In Brussel werd de Fiat 500 in goede staat afgegeven en kon het wachten op vlucht VY1333 beginnen. Alles verliep vlotjes en ook op het vliegtuig had ik geluk : de stoel naast mij aan het raampje bleef onbezet en ik had dus veel ruimte.
Iets minder vlot verliep het in Alicante. De bus die me naar Albir zou brengen stond al te wachten maar vertrekken ging nog niet want enkele mensen die ook mee moesten rijden zaten op een vlucht met vertraging. En dus bleef de bus wachten, anderhalf uur lang - tot een paar Britten kwam aansloffen. Overzeese specimen van het allerlaagste soort, het lijkt wel alsof er aan die kant van de Noordzee geen andere exemplaren bestaan. Een sigaret die eeuwig vastgeplakt lijkt in de mondhoek, lelijke fluo broeken die hun dikke kont extra accentueren - je kent ze vast wel ... Bovendien leven ze in de veronderstelling dat de Spaanse buschauffeur weet wat ze willen zeggen als ze "Hey mate, can you wait for a couple of minutes - I have to take a leak" brabbelen.
Uiteindelijk was het bijna 22u toen ik op de camping arriveerde. Toch wel heel erg lang onderweg want ik was om 12u 's middags in Deurne vertrokken. Op de camping merkte ik al snel op dat er veel campers vertrokken waren, maar ook dat er veel andere voor in de plaats gekomen waren. Zoals te voorspellen, stonden Luc en Willy er ook nog altijd.
Vertrekken of niet - achteraf toch een beetje waarheid gebleken ...
Er beginnen meer en meer vreemde smoelekes op de camping rond te lopen. Een groot deel vaste wintergasten zijn de afgelopen dagen en weken vertrokken en met de mensen die maar enkele dagen blijven hangen heb je toch een ander soort contact. Morgen vertrekken ook Willy en Luc, al weet je met hen nooit zeker. Toen ze hier begin januari arriveerden was het maar voor enkele weken en voor volgend jaar hebben ze hun plaats al gereserveerd. Het zal volgende winter trouwens dringen zijn voor een vrije plaats. Ondanks de groeiende concurrentie blijft de bezettingsgraad hier verder stijgen. En dan nog iets over vertrekkers in het algemeen. Er zijn er bij die twee dagen nodig hebben voor ze kunnen vertrekken : alles in de koffer moet perfect gerangschikt worden, de tapijtjes opgerold, de auto van de krikken en/of steunpootjes Anderen, zoals ik, starten hun auto en rijden de camping af daar is een motorhome toch voor gemaakt ?
30-03-2014
Laatste nacht.
's Avonds parkeerde ik de auto in Wilrijk voor mijn laatste nacht op Belgische bodem. Hier blijf ik slapen bij Karen, een ex-tante of hoe moet je iemand noemen die heeft samengewoond met je nonkel ? Bodi, de nieuwe zwarte poes van Karen was heel nieuwsgierig en op weg naar het centrum om iets te eten kwamen we nog andere kleurtjes tegen. Het eten bij "den Esprit" was heel lekker maar de prijzen in België zijn toch om van te duizelen ...
Aan de toog hing iemand die ik 's middags in Zwijndrecht had gezien. Hij was intussen duidelijk boven zijn theewater en bleef pintjes bestellen. Toen hij uiteindelijk vertrok ben ik eens buiten gaan kijken en ja hoor : met veel moeite stapte hij op zijn Harley en reed zonder helm weg. Levensgevaarlijk maar ik hoop dat hij veilig is thuisgeraakt.
American Lifestyle.
Vannacht nog in Lochristi geslapen en dan vertrokken naar Zwijndrecht om een kijkje te gaan nemen bij American Lifestyle, de grote H-D dealer naast de E17. In heel België worden de deuren opengezet dit weekend en zijn er allerlei activiteiten gepland. Oorspronkelijk stond er in de namiddag nog iets anders op het programma maar ik ben tot sluitingstijd blijven hangen om al de motorfietsen te bewonderen. De kleding die wordt aangeboden is allemaal van prima kwaliteit maar erg duur. Uiteindelijk heb ik een H-D frisbee voor honden gekocht, goedkoper kon ik niets vinden. Macho zal er blij mee zijn.
29-03-2014
Kemmelberg.
Vandaag stond er een speciaal uitstapje op het programma. Morgen wordt Gent-Wevelgem gereden en daarrond hebben de vrienden van ons clubje een weekend georganiseerd aan de Kemmelberg. Ze voorspelden mooi weer en dus reed ik richting Westhoek. Om 13u15 wandelde ik camping Ypra op en zag de motorhomes al staan. Zoals dikwijls zaten de meesten samen te praten en de verrassing was compleet. Het was fijn om hen allemaal nog eens te zien, bij sommigen was dat al bijna twee jaar geleden. Ik werd snel op de hoogte gebracht van de plannen voor de rest van de dag.
's Middags stond de "Ronde van Zwitserland" op het programma en Philip had bij de groep al aangedrongen om zich allemaal (totaal overbodig) warm te kleden inclusief muts, sjaal, warme schoenen enz. De rest wist nog van niets maar aan mij vertelde hij dat we met de stoeltjeslift over de wijngaarden aan de Rodeberg zouden zweven. Dat kwam prachtig uit want Nancy had me een zak vol mutsen (met reclame voor Unox) meegegeven. Ik had haar nog gezegd dat we daar niets mee konden aanvangen maar nu kwamen ze ineens wel van pas. En zo vertrok de hele bende als een stelletje "Mutswillempies" op stap. Mijn huurauto kwam van pas om enkele mensen die niet meekonden met de op voorhand gereserveerde belbus, mee te nemen.
Ik had de stoeltjeslift al vaak gezien maar het was de eerste keer dat ik er zelf opzat. Wat is het Heuvelland toch mooi ! Boven werd een terrasje gedaan en velen bestelden een Sint Bernardus Abt 12. Voor mij veel te zwaar en ik vind : als je in de bergen zit dan moet je een warme chocolademelk met slagroom bestellen !
's Avonds werd er een reuzenpan paella bereid. Geloof het of niet : maar ik heb deze winter in Spanje nog geen enkele keer paella gegeten ! En met een goede reden, want de paella die Monique en Philip klaarmaken kan door niemand overtroffen worden ! Mijn bezoek was niet op voorhand gepland maar er werd aangedrongen om toch mee te blijven eten, er zou toch genoeg zijn ! En inderdaad, naar goede gewoonte hadden er nog gemakkelijk 20 mensen extra aan tafel kunnen zitten. Alles werd afgesloten met twee porties tiramisu, door Ria gemaakt. Met mijn buikje rond gegeten werd het tijd om opnieuw richting Lochristi te rijden. De bedoeling was om nog vóór het te donker werd te vertrekken maar dat is duidelijk niet gelukt. Er werd me nog een bed aangeboden maar dat zou heel mijn planning in de war sturen.
Open deur - gewoon info op voorhand geschreven.
In België zetten de Harley-Davidson dealers dit weekend allemaal hun deuren wagenwijd open in de hoop nieuwe klanten aan te trekken. Afgaande op de info die ik hier op afstand kan vinden, worden er een paar mooie modellen voorgesteld. Helaas betekent mooi meestal ook duur. Als ik tien jaar niet bij Sabor ga eten (ja natuurlijk zijn we gisteren geweest) kan ik genoeg geld sparen om het goedkoopste instapmodel te kopen. Maar waarom zou ik dat doen ? Binnen tien jaar zijn ze dubbel zo duur geworden en kan ik er nog geen kopen én heb ik niet lekker kunnen eten Vandaag leven is veel belangrijker !
28-03-2014
Broek.
De bedoeling was om vandaag "eventjes" naar Drongen te gaan om een bezoekje te brengen aan RAD, ook een grote winkel met motorkleding en -accessoires. Net als in Kontich is de keuze hier zeer groot maar het wordt al snel duidelijk dat een buikje in combinatie met korte beentjes geen zegen is. De geduldige verkoopster blijft ladingen broeken in alle mogelijke maten naar mijn pashokje brengen. Uiteindelijk valt de keuze op een met kevlar versterkte jeansbroek, voor de te lange pijpen zal ik in Alfaz wel een oplossing vinden ...
De rest van de dag wordt al mijn aandacht opgeëist door de kindjes : torens bouwen met de blokkendoos, om ter hardst roepen en uiteraard plonzen en spelen in het zwembad.
Bomb clowns - een zoethoudertje.
Het blijft steeds langer licht 's avonds en de uurtjes dat je in de zetel kan hangen om naar een film of feuilleton te kijken worden steeds schaarser. Met films begint het stilaan dezelfde richting uit te gaan als met lezen. Vroeger las ik wel eens een boek maar gaandeweg kon ik mij niet langer concentreren dan een artikel in een weekblad. En zo nu dus ook met bioscoopgevallen van anderhalf uur en meer. Een aflevering van 45 minuten van een mooie of interessante reeks vind ik tegenwoordig al lang genoeg. Er staat ook nog zoveel op de harde schijf te wachten ! De afgelopen weken heb ik gekeken naar het tweede seizoen van Bomb Girls, over een bommenfabriek in Canada tijdens de tweede wereldoorlog. Het duurde even voor ik weer in het verhaal kwam want het eerste seizoen was al ver weggedrongen in mijn geheugen maar na twee afleveringen vond ik het toch weer een mooie reeks. Het tweede seizoen van Crimi Clowns was ook een voltreffer, je moet zoiets maar bedenken. Ik heb er dan maar meteen Crimi Clowns the movie achter geplakt maar dat heeft niet lang geduurd want die film is helemaal samengesteld met fragmenten van de televisiereeks en heeft dus niets extra te bieden.
27-03-2014
Lochristi.
Vanaf vandaag logeer ik een tijdje bij familie in Lochristi. Door allerlei omstandigheden was ik hier iets vroeger dan gepland maar dat is geen probleem, je wordt hier altijd met open armen ontvangen. Als je iemand al meer dan een half jaar niet meer gezien hebt valt er veel bij te praten maar hét gespreksonderwerp was toch vooral de nieuw aangekochte kristallen kroonluchter die een mooi plaatsje kreeg in de bibliotheek.
Gent-Wevelgem : gelogen ...
Vannacht droomde ik dat ik een eindje met de fiets ging rijden en plots zag ik een heleboel supporters langs de weg staan die mij aanmoedigden. Ik bleek mee te rijden in Gent-Wevelgem en die supporters waren allemaal vrienden van ons motorhomeclubje. Zo zie je maar dat dromen niet helemaal bedrog zijn want vanaf morgen organiseren diezelfde vrienden een weekendje aan de Kemmelberg. De meest sportieven onder hen zullen zich zaterdag wagen aan een flinke tocht maar ik vermoed dat er ongeveer evenveel niet verder zullen geraken dan het dichtstbijzijnde café, al dan niet met terras afhankelijk van het weer. Zondag zullen ze dan langs de lijn staan en hun favorieten aanmoedigen. Toch spijtig dat ik dat allemaal moet missen ! Gelukkig zijn er nog andere aangename bezigheden om je dag te vullen, de auto een beetje poetsen bijvoorbeeld - de fotografen staan dan altijd in de rij ...
26-03-2014
AMS.
Ik heb totaal geen last gehad van het drukke verkeer in Mortsel, de dubbele beglazing houdt al het lawaai buiten. Toch was ik weer veel te vroeg wakker en zette de televisie aan. Er is weinig veranderd in Antwerpen : er staan nog altijd overal files en vandaag is er ook nog een actie van de foorkramers die zowat alle belangrijke kruispunten blokkeren omdat het stadsbestuur de Sinksenfoor wil doen verhuizen.
Toch was ik snel bij Nancy en samen zijn we naar Ranst gereden, eigenlijk dé reden van mijn bezoekje aan België. Wat is er dan zo speciaal in Ranst ? Antwerpmotorstore.be de grootste tweedehands Harley-Davidson zaak in België. Vermits het steeds moeilijker wordt om te weerstaan aan de lokroep van H-D wou ik hier toch een kijkje komen nemen. Als ik er eentje koop, lijkt het mij logisch hem hier te kopen want Tony een van de zaakvoerders is een jeugdvriend van mij. Er is een heel ruim aanbod van mooie glimmende Harleys te bekijken maar Tony zelf was er niet.
We zijn dan enkele caches in de buurt gaan zoeken maar het wilde niet echt lukken om ze te vinden. 's Middags was Tony wel aanwezig, hij was net terug met een aanhangwagen vol nieuwe vondsten. We hebben wat bijgepraat en hét gespreksonderwerp was uiteraard het bekende Amerikaanse motormerk.
Buitenbeentje - om iedereen zoet te houden.
De kans is groot dat ik binnen enkele maanden op een Harley rond zal rijden. Tijdens onze vele telefoontjes vindt Nancy dat allemaal maar niets en ze vraagt zich af of ik er wel goed over nagedacht heb.
Ten eerste : ik denk over alles heel goed na, om daarna te beseffen dat ik niet goed genoeg heb nagedacht.
Ten tweede : als ze moordenaars kunnen vrijpleiten omdat ze handelen onder onweerstaanbare drang dan moet dat ook als verzachtende omstandigheid aangevoerd kunnen worden bij de aankoop van een motorfiets.
Ten derde : Je kan beter sterven op een Harley dan in je zetel !
Blijft natuurlijk dat het een belangrijke beslissing is om zoiets aan te kopen, vooral omdat dit voor mij betekent dat de bodem van de portemonnee nog sneller zal bereikt worden.
Of ik mij zal thuisvoelen bij al die stoere bikers ? Neen, maar dat mag geen bezwaar zijn want ik voel mij nergens thuis. Op café erger ik me al snel aan dronken mensen. Op de voetbaltribune bij RAFC vond ik de helft van de supporters gedrogeerde marginalen. Tennissen was wel tof, maar al die dikke nekken met hun Mercedes en BMW Een mooie balletvoorstelling is interessant maar wat een saaie mensen in die stoeltjes naast mij. Metal op Graspop : fantastisch, maar kan het ook een beetje minder luid ? Word ik uitgelachen met oordopjes ? Kan dat wel : met een Harley rijden én af en toe een bourree dansen op een folkfestival ? Ik zal altijd en overal een beetje een buitenbeentje blijven en dat vind ik helemaal niet erg. Ik weet nog hoe Nancy met me lachte toen ik vele jaren geleden stond te pogoën tijdens een optreden van The Kids op de Grote Markt in Antwerpen. Ik was uiteraard niet de enige die daar stond te springen op hun punkmuziek maar ik was wel de enige met een enigszins afwijkende outfit : op sandalen, met een broek in reggaekleuren, een petje van South Park en een t-shirt van Sepultura
25-03-2014
Naar België.
Vanmorgen om iets over 7u heb ik de camping verlaten om mijn huurauto binnen te brengen in Alicante. De VW Polo afgeven ging vlotjes, wat niet bij iedereen het geval was. Een Belg maakte zich boos omdat hij 64 euro extra moest betalen voor het te laat inleveren van de auto. De bediende die een bitch werd genoemd bleef glimlachen.
Omdat ik vandaag de auto moest achterlaten had ik enkele weken geleden gekeken of ik geen goedkope vlucht kon vinden om een weekje naar België te gaan en ik had geluk. Voor 70 euro kan ik over en weer vliegen.
Bij het betreden van het luchthavengebouw zag ik al snel welke richting ik uit moest en dat het vliegtuig op tijd zou vertrekken.
En dan de veiligheidscontrole, wat een gedoe altijd. Zakken leegmaken, broeksriem uit, telefoon en andere elektronische apparatuur in het bakje leggen. Vliegen op zich stelt niets voor maar alles wat er rond hangt is gewoonweg vervelend.
Om aan de juiste boarding gate te geraken moet je tegenwoordig verplicht de hele supermarkt doorkruisen maar ik ben absoluut niet geïnteresseerd in het aanbod van sigaretten, parfum en alcoholische dranken.
Omstreeks 13u ben ik geland en begaf ik me naar het kantoor van Europcar waar ik een auto had gereserveerd. Bij concurrent Sixt zaten drie medewerkers met de vingers te draaien, bij Europcar zat één bediende en stonden vijf klanten hun beurt af te wachten. Gelukkig kreeg ik de auto die ik ook besteld had, een zeer mooie Fiat 500 voorzien van alle mogelijke luxe en opties. Een echt bevredigende zithouding vinden was niet gemakkelijk en mensen meenemen op de achterbank is niet simpel maar dat is voor mij ook niet nodig.
Onderweg naar Antwerpen viel al onmiddellijk op hoe druk het verkeer is vergeleken met Spanje. Iedereen rijdt ook veel agressiever dan in het zuiden en je moet ogen op je rug hebben om te overleven.
Mijn eerste halte was bij EKO (motorkleding en -benodigdheden) in Kontich. Een heel nieuwe wereld ging voor mij open, zo'n assortiment had ik nog nooit gezien : honderden helmen, broeken, vesten, laarzen enz. Ik had ogen tekort maar mijn voeten voelden zich al snel thuis in een paar mooie laarzen.
Na Kontich ging het verder richting Mortsel, waar ik incheckte in hotel Bristol. Ik kreeg een simpele maar propere en gezellige kamer met uitzicht op een van de drukste kruispunten van de provincie Antwerpen. Een kwartiertje later stond ik bij Nancy voor de deur en konden we elkaar eindelijk nog eens omhelzen. Macho was ook heel blij om mij te zien en bleef maar rondjes draaien en springen. We zijn dan iets gaan eten en daarna hebben we net als vroeger samen in de zetel naar Thuis gekeken. Toen ik terugkwam in het hotel heb ik nog even naar heel het circus rond het bezoek van Obama gezien. Al die veiligheidsmaatregelen zijn zwaar overdreven maar wat mij vooral stoort is het feit dat hij morgen de voorpagina zal sieren van alle kranten. Normaal zou mijn bezoek aan België groot nieuws moeten zijn en nu zullen de kranten daar geen plaats voor vrijmaken ...
24-03-2014
Guadalest.
In de voormiddag zijn we naar Guadalest geweest. Daar waren twee goede redenen voor : Luc en Willy hadden nog niet de kans gehad het dorp te bezoeken én we moesten nog honing van nisperos gaan halen. Het was heerlijk rustig en je kon overal rondwandelen zonder over de toeristen te struikelen maar zelfs als je alleen bent is het toch oppassen in de souvenirwinkeltjes om niets van de rekken te stoten. Een terrasje hoorde er natuurlijk ook bij, de honing vinden was minder simpel want het winkeltje waar we de zoete lekkernij de vorige keer hadden gekocht was gesloten. Dan maar langs Callosa waar we wel prijs hadden, de gevraagde potten werden door man van de winkel vakkundig gevuld.
In de namiddag werden we verwacht in Mesón La Cueva in La Carroja, een stemmig restaurant in een grot. Geen verfijnde keuken maar lekker én veel - ook de dienster mocht er zijn ! Vooral ook veel lawaai, want er werd geroepen, getoast en gezongen. Blas, de oudste van de bende (78 !) was in topvorm en ontpopte zich tot de Spaanse Tony Bell (beroemde Vlaamse moppentapper uit de jaren 70).
Rond 19u waren we terug op de camping, ik denk dat we toch zo'n 200 km gereden hebben.
Een ritje.
Als God bestaat, rijdt hij met een Harley ! Telkens we op stap gaan met de club, is het mooi weer. Deze ochtend werd er verzameld aan de McDonalds van Albir. Bij het vertrek slechts een tiental motors vandaag maar in Alicante werden er nog een paar opgepikt zodat we uiteindelijk toch met een twintigtal V-twins de weg voor ons konden opeisen. Na Alicante gingen we onmiddellijk het binnenland in en de kronkelende wegen brachten ons langs dorpjes waar ik voordien nog nooit van gehoord had. Hoewel de zon weer uitbundig van de partij was, was het in de bergen toch aan de frisse kant en ik was blij met mijn aankoop van enkele weken geleden (speciale onderkleding en nieuwe handschoenen). Af en toe werd er even gestopt om iets te drinken of om foto's te nemen. De kersenbomen stonden volop in bloei en alle stoere jongens en meisjes moesten om beurten poseren tussen de bloemenpracht.
22-03-2014
Wat een dag.
Mijn laatste volledige werkdag (morgen staat er een rit met de Harleys op het programma) wou ik in schoonheid afsluiten : in alle rust, zonder stress, zonder problemen. Dat is niet helemaal gelukt.
De dag begon vroeg, net als de vorige dagen. Vóór 7u had ik de poort al geopend voor Wim en Emmy die vandaag vertrokken zijn. Daarna was het tijd om het sanitair te poetsen, dat doe ik altijd wanneer iedereen nog (of al) in zijn/haar bed ligt. Alles moet proper zijn maar tegelijkertijd wil ik mijn reputatie van fulltime lamzak niet te veel schaden. Toch slaagt er altijd wel iemand in om, zodra ze je in het zicht krijgen, allerlei vragen te stellen zodat je niet kan voortwerken.
Enkele uurtjes later wilden Frans en Ria (sinds gisteren met versterking - haar dochter - van het thuisfront) vertrekken. Normaal is dat dan even zwaaien en opnieuw in het stoeltje hangen. De motorhome wou echter niet starten en dus kwam de huurauto weer van pas. Kwartiertje laten draaien met de startkabels, flink gas geven en hop : de motor van de Euramobil draaide weer. Gelukkig zijn er altijd mensen die er meer verstand van hebben dan ik maar als je rondkijkt staan de meesten toch met hun handen diep in de broekzakken toe te kijken.
Intussen waren enkele fietsers terug van een sportief uitstapje en wilden een douche nemen : geroep en getier alom - geen warm water ! Als de ene gasfles leeg is, moet er automatisch overgeschakeld worden op de andere maar om een of andere reden lukt dat niet altijd. Nieuwe fles aangesloten, knopje omgedraaid - alles weer in orde.
Kwartiertje later : helemaal geen water in één van de douches. Sinds deze winter werken de douches met muntjes en tot nu toe ging alles prima. Vanmiddag dus niet en met de broodnodige hulp van Jacques en onze pa werd alles weer in orde gebracht.
De bedoeling was om tussen 12u en 13u naar de supermarkt te rijden, maar dat schema kon uiteraard niet meer nageleefd worden. Ruim een uur later dan gepland stonden we toch bij de Mercadona. Ze wisten dat we kwamen, want ze hadden speciaal een heleboel mensen opgetrommeld om extra veel nutteloze spullen te kopen en die dan allemaal tegelijk aan te bieden bij de caissières. Allemaal omdat ze wisten dat dan onze dozen roomijs zouden smelten. Na ons aan de kassa niemand meer ...
Terug naar de camping : help, een tand van Christine is afgebroken. Op een zaterdagmiddag een tandarts vinden is niet altijd eenvoudig maar hier lukt dat toch. Door een opeenstapeling van misverstanden en onhandigheid met een recent aangekochte telefoon werd het ritje naar de tandarts eerder een wilde rit in een rollercoaster. Uiteindelijk komt alles in orde en kan er genoten worden van heerlijke pasta én meer dan één bolletje roomijs.
21-03-2014
Komt u uit België ?
Deze middag had ik aan een aantal vrouwen beloofd om met hen naar winkelcentrum La Marina in Finestrat te rijden. Omdat ik echt niets nodig had én ik bovendien alleen maar spullen koop tijdens de koopjesperiode, leek meer dan drie uren rondlopen vrij lang en dus zette ik eerst koers naar de McDonalds om een hapje te eten. Ik zette mijn tanden in een van de stukjes karton die verkocht worden als hamburger toen een echtpaar aan een andere tafel me vroeg of ik uit België kwam. Ik gebaarde dat ik hen niet verstond en ze vroegen het nog een keer. Ik trok een zo mogelijk nog onnozeler gezicht en ze verontschuldigden zich. Toen zei ik in het Nederlands dat ik graag mensen voor de gek hou en ja hoor : het waren weer trouwe lezers van de blog die me herkenden. Ze vroegen me zelfs of ik het zwarte poedeltje nog had, ze moeten mijn totaal oninteressante leven dus al een tijdje volgen.
Na de gastronomische maaltijd ging ik even naar een cache zoeken die Rob en Letty enkele dagen geleden niet gevonden hadden en ook bij mij lukte het niet. Intussen heeft de eigenaar van de cache laten weten dat hij inderdaad verdwenen is.
Ik heb dan nog een beetje rondgelopen in enkele winkels maar niets gekocht, zelfs niet één t-shirt en dat is voor mij niet gemakkelijk. Om 15u30 waren we afgesproken bij Häagen Dazs en was er nog tijd om een ijsje te eten.
Rijk.
Het is nog maar 8u30 en ik heb al een uurtje ergernis achter de rug. Ik heb me laten verleiden om een aflevering van "The sky is the limit" te bekijken, een totaal oninteressant programma over rijke mensen in België. Dat ze rijk zijn, daar kan ik nog mee leven (zij zelf hebben er waarschijnlijk helemaal geen problemen mee) maar de manier waarop ze zich profileren ... Massa's geld uitgeven aan "holistische treatments" bij een of andere Oostenrijkse charlatan die vraagt : "are you sinking ?" terwijl hij "thinking" bedoelt. Modepopjes in dure outfits om mee te pronken en die zelf te dom zijn om te beseffen dat ze door een in wit kostuum gestoken idioot figuur behandeld worden als een wegwerpobject. West-Vlaamse boeren die rondleidingen geven in een taal die door hun Nederlandse gasten niet begrepen wordt en grapjes vertellen waar alleen zij mee kunnen lachen. Als je zo'n mensen ziet paraderen, ben je blij dat er zoiets als carjackings bestaat. Laat ze maar een keer te voet naar huis lopen met hun schoenen van Louboutin.
20-03-2014
Werken.
Het zal jullie misschien opgevallen zijn dat ik de laatste dagen niet al te veel te melden heb. Geen tijd om te cachen, niet om te gaan winkelen, niet om te fietsen ... ik kan me voorstellen dat de lezers denken dat ik de hele dag in mijn stoeltje in de zon lig en toch is dat ver van de waarheid. Ik kan de echte reden nu niet langer verzwijgen : ik heb al sinds zaterdag de hele dag mijn handen vol aan het beheren van de camping. Martin, Mascha en de kinderen zijn voor een weekje naar het zuiden en er moet altijd iemand zijn die zich opoffert om de boel draaiende te houden : douchemuntjes verkopen, nieuwkomers inschrijven, het sanitair poetsen - zeker een half uur werken per dag !
Ik begon stilaan te vrezen dat ik zo'n zware week niet zou overleven, gelukkig kon ik ontsnappen richting Sabor - de boog kan niet altijd gespannen staan. Het was moeilijk kiezen : huisgemaakte paté of een beursje van gerookte zalm met avocado en tomaat als voorgerecht en daarna werd het nog moeilijker. De kwartelfilets met truffels en witloofpuree klonken aanlokkelijk, de visspiesjes zijn ook altijd smakelijk maar mijn keuze viel toch op de pasta met scampi's en curry. Gelukkig vindt niemand het erg als je uit zijn of haar bord even mee proeft van hetgene je zelf niet gekozen hebt. Achteraf de afwas doen was geen probleem : wie van de drie is de echte Mr. Proper ?
18-03-2014
Griek enz.
Ook vandaag, net als gisteren een mooie zomerdag. Temperaturen ruim boven de 20 graden met af en toe een zacht briesje, meer moet dat niet zijn. Spijtig dat de dag niet voor iedereen even mooi begon. Af en toe vliegt er wel een vogeltje binnen bij de receptie. De slimmeriken vinden de uitgang om te ontsnappen, anderen vliegen zich te pletter tegen de ramen - ik veronderstel een korte, pijnloze dood.
Omdat zo'n klein vogeltje niet echt genoeg is als lunch, zijn we naar "de Griek" gewandeld. Het was de eerste keer deze "winter" dat we bij Santorini te gast waren en dat is allemaal Ronny zijn schuld want hij is geen liefhebber van de Griekse keuken. Omdat Ronny een weekje naar België is, hebben we daarvan geprofiteerd om er toch eens te gaan eten. Ik had Florinis (pepers gevuld met geitenkaas en veeeeeel look) en de klassieke moussaka, de rest van de tafelgenoten koos voor grote bergen vlees - al dan niet op een stokje. Ik was de enige die alles heeft opgegeten. Bij Thierry, Malvina en onze pa verdween de rest in een plastiek zakje - Chico zal weer blij zijn !
De koffie werd achteraf bij de Sprint gedronken en toen we opnieuw op de camping kwamen ,werden overal al voorbereidingen getroffen om aan het avondeten te beginnen. Enkelen gingen samen zitten om mosselen te eten (1 euro per kg), anderen kropen dichter bij elkaar om uitgebreid te aperitieven, mét JR in de hoofdrol en meer dan genoeg aandacht voor de hondjes. Tegen 20u wordt het meestal dan toch een beetje te fris om buiten te blijven zitten en zo kan iedereen genieten van zijn/haar avondrust.
16-03-2014
Niks.
Zon, warm en geen wind - genoeg ingrediënten om de hele dag te niksen. En toch heb ik nog een gaatje gevonden om tot bij Jef en Brigitte te fietsen om af te spreken voor de volgende rit met de Harleys én ik heb nog maar eens een logrolletje vervangen in één van mijn caches. Voor de rest weinig te melden vandaag, zelfs het veelbesproken décolleté van Evy Gruyaert kan mij gestolen worden. Alleen spijtig dat Bartje Panda mijn dag nog probeerde te verpesten.
15-03-2014
Op stap met Patrick en Vicky.
Alweer een prachtige zonnige dag vandaag, de zomer komt steeds dichterbij en het lijkt wel alsof de lente wordt overgeslagen. Iets vóór 12u kwam een auto de camping opgereden : Patrick en Vicky (de eerste eigenaars van Camperpark Costa Blanca) kwamen me halen om een hapje te eten. Ze hadden kleindochter Ayla bij, wat was die veranderd ! Ik herkende ze echt niet meer, ook al was het toch maar 2-3 jaar geleden dat ik ze nog gezien had. Ons vertrek moest nog even uitgesteld worden want Thierry en Malvina kwamen ook de camping opgereden met hun camper, ze zullen hier een drietal weken blijven. Dat wordt weer lachen !
Met Patrick en Vicky was het gezellig bijpraten want zo dikwijls heb ik hen deze winter ook nog niet gezien. Na het eten (in een sociaal centrum van Alfaz, een adresje dat ik nog niet kende) werd ik netjes terug op de camping afgezet. Bij de kameraden werden enkele flessen cava gekraakt, ik kreeg een campari orange aangeboden en dat alles resulteerde in een spelletje petanque. Met het nodige commentaar van voorbijgangers, want Eddy met ballen in zijn handen is niet iets wat je alle dagen ziet.
14-03-2014
Golven.
Ik had ergens gelezen dat er vandaag om 12u een aantal zeilboten vanuit Altea naar Ibiza zouden vertrekken en dus reed ik met onze pa twee uurtjes vroeger dan normaal richting Sabor. We parkeerden de auto en wandelden het havengebied binnen. Al snel bleek dat hier helemaal niets te beleven was vandaag en vanavond heb ik gezien dat de wedstrijd al twee weken geleden plaatsvond. Dan maar een beetje wandelen langs de zee, we hadden nog ruim de tijd. De zee was zeer wild en hoge golven beukten in op de kust. Raar, want er stond helemaal geen wind. Spectaculaire foto's levert het in ieder geval wel op.
Het was weer een tijdje geleden dat ik nog in dit stukje van Altea was en we zagen al snel een aantal restaurantjes die we toch nog eens zouden moeten bezoeken. Dat eten of drinken met zicht op zee hier niet duur hoeft te zijn werd ook al snel duidelijk : een pintje voor 0,89 euro en elders elke vrijdag alle tapa's en drankjes voor 1 euro. Het Griekse restaurant had een papiertje aan de deur hangen met de mededeling dat ze 15 januari opnieuw zouden openen maar binnen zag je de kerstboom van vorig jaar nog staan. Dat zie je hier wel vaker : met vakantie vertrekken en nooit meer terugkomen.
En toen was het tijd voor Sabor, deze keer met een compleet West-Vlaams gezelschap. Kroketjes met geitenkaas, duo van zalm en zeetong en twee desserts - meer dan genoeg om de rest van de dag mee te overleven.
Hoog boven Benidorm.
"Het kruis" van Benidorm is al vele jaren het eindpunt van vele wandelaars. Je hebt er een prachtig uitzicht én je bent er even verlost van de drukte van de populaire badplaats. Door de jaren heen werd de plaats ook meer en meer bezocht door mensen die het kruis een goede plek vonden om hun doden of geliefden te herdenken. Zo hingen er steeds meer foto's, werden namen in het kruis gekrast, verschenen er zelfs heuse mini-kapelletjes. Dat moet nu maar eens gedaan zijn, vindt de gemeente. Alles wordt opgeruimd en waarschijnlijk komt er een omheining rond het kruis.
Een ander herkenningspunt in Benidorm is al enkele jaren "In Tempo", het hoogste gebouw dat maar nooit afgebouwd geraakt. En toch ... men is nu bezig de 220 meter hoge kraan te verwijderen, een werkje dat ongeveer drie weken zal duren. Er zijn intussen 120 van de 269 appartementen verkocht, maar wanneer die kopers er kunnen wonen is nog afwachten. Door aanslepende financiële problemen zal de verdere afwerking nog wel even duren.
De foto's zijn niet door mij genomen maar gepikt van een website.
Toen waren ze nog met twee.
Normaal is het hier 's morgens vóór 8u heel rustig, vandaag liepen er overal al mensen rond. De reden ? Twee Berten vertrokken vandaag, er blijven er nu nog twee over.
Op de website van Gazet van Antwerpen staan weer een heleboel interessante artikels.
Ergens in Wallonië geeft een Mariabeeldje licht als het donker wordt, dat doet mijn telefoon ook als ik op een knopje druk.
Op het WK in Brazilië krijgen zwaarlijvige supporters een extra brede stoel, aan halve prijs. Dat lijkt me een goede stimulans om iets aan dat overgewicht te doen ...
De nieuwe helicopters die de Sea Kings moeten vervangen, roesten door het zeezout. Het beestje wordt gebouwd door een zusterbedrijf van de producent van de Fyra-wondertrein.
Een skiër katapulteert zijn ski door de zijruit van een bus. Boze chauffeur : "Waar heb jij leren skiën ?" Antwoord : "In Zwitserland". Repliek : "Dat verklaart alles !"
Hier in de wijde omgeving beginnen de feestvierders zich klaar te maken voor de Fallas, feesten die vooral Valencia op hun kop zetten maar met uitzaaiingen tot in Denia en Benidorm.
13-03-2014
Circus en muziek.
Met het bewolkte weer van vandaag loop je wel een beetje buiten rond maar als er dan enkele druppels vallen, kruip je toch weer binnen en staar je een beetje naar de laptop. En zo zie je dan dat Circus Kribbe nog ergens op de harde schijf staat, een van de laatste creaties van Freek de Jonge. Freek, waarvan je het gevoel hebt dat hij al driehonderd jaar meedraait in de wereld van conferences allerhande, blijft scherp als het moet en kan ontroeren als hij wil - en dat allemaal in dezelfde show. Deze keer met een echt verhaal, steeds met een onderliggende boodschap en dubbelzinnige opmerkingen maar nooit platvloers. De hele show is HIER te bekijken.
Muziek is in huize Jansen ook altijd aanwezig, via de luidsprekers van de laptop of de hoofdtelefoon. Alles passeert hier de revue : opera, metal, reggae, rockabilly, folk, hiphop enz. De nieuwste muziektrends volgen doe ik al lang niet meer (misschien met een uitzondering van de hiphop uit thuisland België) en je moet me niet vragen wat er nu op nummer 1 staat in de Ultratop of de Afrekening. En dan merk je af en toe dat je smaak toch verandert. Zo hoorde ik enkele minuten geleden na lange tijd nog eens "Dear God" van XTC, een nummer dat vele jaren één van mijn absolute favoriete songs was. Nu vind ik het maar gewoontjes ...
12-03-2014
Niet gepland.
Een dag die niet helemaal verlopen is zoals we het gepland hadden. De bedoeling was om weer tot voorbij Torrevieja te rijden en de overblijvende caches daar te zoeken. De weersvoorspellingen zagen er echter niet zo rooskleurig uit en zeker niet goed genoeg om de hele dag in een rivierbedding te wandelen. Als het even fel regent kan zo'n tot dan toe uitgedroogd waterloopje flink drassig worden en vermits we geen rubberlaarzen bij ons hebben ... Uiteindelijk viel het hier allemaal wel mee, veel meer dan enkele druppeltjes zijn er niet gevallen - hoe het in Torrevieja was zal voor altijd een raadsel blijven.
11-03-2014
Numidia.
Deze ochtend was het weer verzamelen geblazen voor de nozems van de camping. De meest gevaarlijke individuen kregen een fluo hesje aangemeten, dat is gemakkelijker om hen daarna te herkennen en in een dwangbuis af te voeren. Een cursus helmdiscipline zou anders ook geen kwaad kunnen . Enkele minuten later reed de scooterbende onder leiding van Ferdinand de wijde wereld in, waarom ze die nog vertrouwen is mij ook een raadsel . De achtergebleven fietsers hebben nog even overwogen om de achtervolging in te zetten maar besloten uiteindelijk toch maar hun eigen weg te gaan.
En zo kreeg ik vandaag een pleegkindje toegewezen : Bendji, de golden retriever van Luc en Willy. De hele dag heeft de hond liggen janken en blaffen, hij heeft mijn schoenen stuk gebeten, in mijn stoel gekakt - de dag kon niet snel genoeg voorbij zijn. Allemaal gelogen natuurlijk, het is een schat van een hond - hij legt zich ergens neer en je hebt er geen last meer van. Waren zijn baasjes maar even gemakkelijk in de omgang !
Rond 13u moest Bendji voor enkele uurtjes in de auto want ik ging met onze pa en Ronny iets eten in een recent geopend restaurant in Albir : Numidia (naast de bloemenwinkel). Je kan er ook "normaal" eten krijgen maar op de kaart zijn toch vooral de Noord-Afrikaanse gerechten interessant. We kozen voor het dagmenu en kregen voor 13 euro : chips en olijven, brick (bladerdeeg gevuld met ei), couscous (niet genoeg ? bijvragen geen probleem !), een drankje en achteraf zoete gebakjes en muntthee. Tel daarbij een zeer vriendelijke bediening en dit is voor herhaling vatbaar. Niet iets voor elke week, maar volgende keer een lekkere tajine zie ik wel zitten. Op vrijdagavonden treedt er een buikdanseres op.
11 maart 2004.
Zoals 11 september in het geheugen gegrift staat van elke Amerikaan, zo heeft 11 maart dezelfde betekenis voor vele Spanjaarden. Tien jaar geleden werd in het treinstation Atocha in Madrid een zeer bloedige aanslag gepleegd waarbij 191 mensen het leven lieten en er meer dan 2000 gewonden vielen. Het treinstation was enkele jaren later weer helemaal operationeel en is een overdekte groene oase geworden maar het spreekt vanzelf dat heel het land deze gebeurtenis vandaag herdacht heeft. Ook in Benidorm werd een herdenkingsplechtigheid gehouden.
Benidorm ... alsof er nog niet genoeg dronken Britten rondlopen, wordt er nu in verschillende steden van het Verenigd Koninkrijk publiciteit gevoerd op taxi's om nog meer lelijke mensen deze kant uit te lokken.
In Alfaz is dan weer een man opgepakt met kinderporno in zijn bezit. Er zijn altijd vetzakskes die niet tevreden zijn met zon en zee ...
10-03-2014
Nieuwe cachers ?
De mooie zomerdagen blijven elkaar opvolgen, net als gisteren hadden we vandaag weer een blauwe hemel van ochtend tot avond. En dus een perfecte dag om op stap te gaan, deze keer met een compleet afwijkend team cachers. Willy en Luc wilden ook wel eens weten hoe zo'n zoektocht verloopt en samen gingen we naar Calp, met een kleine omweg via Fustera. Daar werd de eerste cache vlot gevonden en een kwartiertje later stonden we aan de voet van de beroemde rots van Calp. Ook daar werd de eerste cache zonder problemen gevonden en konden we naar de andere kant wandelen. De volgende cache kostte iets meer tijd maar kon toch gelogd worden. De laatste bleek echter een probleem, samen met twee Nederlandse mannen (de vrouwen bleven toekijken van op een afstand) hebben we een half uur gezocht zonder de cache te vinden.
Terwijl we aan het zoeken waren kwam een groepje bergbeklimmers onze richting uit, we hadden ze eerder al tegen de rotswand zien hangen. Het bleken sportievelingen uit de omgeving van Hasselt te zijn.
We zijn dan nog even iets gaan drinken op het terras van camping Calpemar waar ik Thierry en Malvina een bezoekje wou brengen maar ze waren niet aanwezig.
08-03-2014
Dat viel tegen.
Mooi weer, geen wolkje aan de lucht, een licht briesje. En dan met de fiets naar beneden ... eerste tegenvaller. Dat was toch frisser dan ik had kunnen vermoeden. Een ritje naar Altea, even langs Sabor om een reservatie te veranderen en dan eens gaan kijken waar we dinsdag gaan eten (een nieuwkomer !). En toen opnieuw bergop met de fiets ... tweede tegenvaller. Na drie maanden heel weinig of niet fietsen leek ons heuveltje wel de Mont Ventoux. Blijkt nog maar eens dat je om te wandelen andere spieren gebruikt dan om te fietsen. Gelukkig had ik bij Delicioso (de slagerij van Lynn) nog enkele uitgestelde verjaardagskussen gekregen zodat ik extra energie had om boven te geraken.
07-03-2014
Kermis ?
Een rustige, zeer zonnige dag die slechts onderbroken werd door ons wekelijkse bezoekje aan Sabor. Een gamba cocktail, salade met blauwe kaas en serrano ham, varkenswangetjes of pasta - het werd allemaal met veel smaak opgegeten.
Een bamboestok die al enkele weken in de auto constant voor iedereen in de weg ligt, zorgde nu voor enige hilariteit. De pensionistas op de achterbank deden alsof ze in een attractie op de kermis zaten. Ze hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn ...
's Avonds kregen Rob en ik een berichtje waar we al enkele dagen zaten op te wachten : de cache die we enkele dagen geleden samen hebben verstopt, werd vandaag voor de eerste keer gevonden. Al de door mij verstopte caches zijn nu in totaal 1148 keer gevonden en gelogd.
06-03-2014
Pilar.
Vandaag was niet alleen de tocht op zich mooi om te wandelen. Ook de caches zelf waren van een hoog niveau. Hier en daar ging het ook wel eens over een simpel potje dat gezocht moest worden maar er waren ook echte kunstwerkjes bij : een kookpot vol met kleine potjes, namaakfruit waarin het logboekje verstopt was, een miniatuur huisje, uitgeholde rotsblokken en zeer listig gecamoufleerde dozen. Een speciale vermelding verdient zeker het ook het "oficina de turismo" van Pilar de la Horadada. We waren buiten op het pleintje naar een cache aan het zoeken toen een juffrouw van de toeristische dienst kwam vragen of ze kon helpen. De cache bleek binnen te liggen : een echte schatkist met tal van ruilspulletjes en enkele geocoins en travel bugs. In het weekend van 2-3-4 mei wordt in het stadje een heus geocaching event georganiseerd !
Rio Seco.
Caches zoeken wordt steeds duurder. Waarom ? Omdat we steeds verder moeten rijden om nog een redelijk aantal op één dag te kunnen loggen. Vandaag hebben we daar zo'n 300 voor moeten rijden, tot voorbij Torrevieja. Helemaal niet erg want het was absoluut de moeite. Het grootste deel van de caches lag langs de Rio Seco (droge rivier) in de buurt van El Pinar de Campoverde en het landschap was heel afwisselend. Het bovenste stuk was echt heel droog en ik had de indruk dat het al heel lang geleden is dat er nog water door de bedding heeft gestroomd. Het volgende stukje voorbij het dorp was al een stuk vochtiger maar van een rivier kon je hier nog altijd niet spreken. Ik ben benieuwd wat het laatste gedeelte nog in petto heeft, dat staat voor volgende week gepland. In totaal hebben we toch weer bijna 20 km gewandeld.
De laatste cache die we vandaag vonden stond niet op het programma maar hebben we speciaal voor Rob gezocht. Het was voor iedereen de 35e vondst voor vandaag en voor Rob was dat speciaal want daarmee werd zijn persoonlijk dagrecord scherper gesteld. Zie hem glunderen !
05-03-2014
Bedankt handige jongens.
We hebben de huurauto al bijna drie maanden en gedurende al die tijd heb ik amper nog gefietst. Niet uit pure luiheid maar omwille van een lekke band. Sinds een jaar slaag ik erin om zoiets zelf te repareren maar het is toch altijd gemakkelijker om het door iemand te laten doen die er echt verstand van heeft. Vermits er hier vakmannen rondlopen die een hele ingerichte werkplaats achter hun motorhome meesleuren, en één van die specialisten deze middag net bezig was met zijn eigen fiets kon ik nog moeilijk aan de verleiding weerstaan. Het werd zelfs echt "teamwork" : André haalde mijn achterwiel eruit en stak een nieuwe binnenband, terwijl Christian en Ferdinand het lek opspoorden in de verwijderde band én het onmiddellijk dichtplakten. Dat allemaal in een recordtijd, waarschijnlijk had ik in mijn eentje even veel tijd nodig om mijn ventieltje los te draaien. Toen alles bijna klaar was, kwam Benny de camping op. Ik weet zeker dat hij me ook had willen helpen, maar toen ik zag wat voor band hij voor zijn eigen fiets had gekocht, was ik blij dat ik niets aan hem had gevraagd ... grapje !
De jongeren van Benidorm willen af van het oubollige imago dat de gepensioneerde overwinteraars aan hun stad hebben gegeven. Ze doen dat met onderstaande bijdrage. Ik denk wel dat ik bijna alle plekjes ken waar ze gefilmd hebben, dat moet ook als gepensioneerde overwinteraar
31.
De aandachtige lezer zal zien dat de teller hierboven bij "hidden caches" weer de hoogte is ingegaan. Die cache werd gisteren al geplaatst maar kon niet vrijgegeven worden omdat er nog twee caches van mij "in onderhoud" waren. Die werden vandaag in orde gebracht, één daarvan is die aan de 800 jaar oude Johannesbroodboom. Gisteren hadden we de cache niet meer gevonden omdat hij bedolven was onder het steenpuin van een ingestorte muur. We hadden deze middag een nieuwe cache op ongeveer dezelfde plaats verstopt en daarna vonden we uiteindelijk toch nog de oude terug. Omdat onze pa zo veel moeite had gedaan om de nieuwe klaar te stomen, kon ik moeilijk anders dan de oude verwijderen.
En intussen is, zoals reeds vermeld, cache nummer 31 (deze keer in samenwerking met Dutch Trucker) beschikbaar voor iedereen. Ik ben benieuwd wie de eerste vinder zal zijn, maar het zal vast een bekende naam worden ...
Recupereren.
Wat is in Spanje de beste manier om te recupereren na een slapeloze nacht ? Neen, verkeerd gegokt - geen siesta ! Uiteindelijk is slapen allemaal verloren tijd, daar heb je nog genoeg tijd voor als je dood bent. Je kan veel beter met een stel vrienden iets gaan eten bij Pizza4U. Als dan één van die vrienden geen chocolade mousse als dessert lust, krijg je zelf een dubbele portie. Kijk, dat zijn echte vrienden. Dat ze me iets eerder ook nog 25 kg chocolade kwamen brengen begint al meer op moord met voorbedachte rade te lijken. Of hebben ze misschien aandelen bij een leverspecialist ?
Maandagavond of dinsdagochtend ?
1u15 : ik ben net terug van een uurtje liggen in de VW Polo huurauto. Een kwartiertje op de bestuurdersstoel, tien minuten op de andere voorzetel en daarna nog een half uur op de achterbank. Het beweegt wel een stuk minder dan de Koala maar echt comfortabel is het niet. Overal zit er wel een hoofdsteun of een bevestigingspunt voor de veiligheidsgordel in de weg. Pfff, wat een ellende ... Gelukkig blijft het internet voorlopig bereikbaar, kan ik toch een beetje zeuren tegen de buitenwereld. Het is moeilijk om te vergelijken met vorige stormen, maar ik denk toch dat deze ergens in de top-3 belandt. Behalve kraken, piept de auto nu ook regelmatig tijdens de windstoten. Misschien een muis die zeeziek is geworden ?
3u : ik probeer toch nog eens om in de alkoof te kruipen en een beetje te slapen. De windstoten verminderen niet in kracht, maar ik heb wel de indruk dat de frequentie afneemt. Met een beetje geluk vertrek ik naar dromenland in een windstil moment.
8u : ik heb intussen de poort van de camping geopend en de toiletten gecontroleerd, dat gebeurde met heel kleine oogjes. Ik heb dan wel vijf uur in mijn bed gelegen, maar geslapen ...?
03-03-2014
Heen en weer.
Het is nu 22u45 en we hebben weer prijs : wind, en nog geen klein beetje ... Volgens de voorspellingen zouden we nu windstoten moeten hebben van 70 km/u en zou het komende nacht tot 85 km/u gaan maar volgens mij hebben we die snelheid nu al ruimschoots gehaald. Ik hoop dat het niet erger wordt dan dit want de auto begint regelmatig angstaanjagend te kraken. Af en toe voel je echt dat je opgetild wordt en terug tegen de grond smakt. Eigenlijk wilde ik vroeg naar bed want ik ben moe maar slapen is onmogelijk. Ik haat dit echt !
In de rij.
Ik heb er altijd mee gelachen, de eerste dag van de zomerkoopjes : rijen mensen die staan te drummen voor het plaatselijke C&A filiaal. Als de deuren dan eindelijk geopend worden, stormen ze op de rekken af in de hoop hét allermooiste kledingstuk aan de laagste prijs te vinden. Okee, zo erg was het deze ochtend niet maar het was voor de eerste keer dat ik zelf ook stond te wachten tot de deuren opengingen. Neen, ik ben niet geïnteresseerd in een nieuwe outfit van Dolce & Gabbana of een paar schoenen van Prada. Ik moet mijn plaats in de wereld kennen en dus stond ik te wachten bij de Lidl om onderkleding voor op de motorfiets op de kop te tikken. En dus puilt mijn kleerkast vanaf nu nog meer uit. Nu nog iets om op te rijden ...
Deze middag stond toch weer een beetje in het teken van geocaching. We zijn op zoek gegaan naar een nieuwe plaats om een cache te verbergen. De locatie is zeer mooi maar het duurde wel even voor we ook een goed plekje gevonden hadden om de cache achter te laten. Nu nog even wachten voor hij wordt vrijgegeven.
We zijn ook enkele caches gaan controleren die de voorbije weken niet gevonden zijn. Eentje (mijn eerste zelf gelegde : 800 años) vonden we zelf niet meer. Die cache lag oorspronkelijk verborgen achter de overblijfselen van een huisje maar een zijmuur was nu volledig ingestort en maakte de cache compleet onbereikbaar. Eén van de volgende dagen wordt er voor vervanging gezorgd.
En toen was het tijd voor een klein ijsje op het terras van de Universal Lounge Bar.
Het heeft niet mogen zijn.
"La grande bellezza" heeft de Oscar voor beste niet-Engelstalige film gewonnen. Verdomde spaghettivreters ! Kan ik nu nog wel naar Pizza4U ? Of het verdiend is, geen idee want ik heb de film niet gezien. Het is wel echt heel spijtig dat "Broken Circle" niet gewonnen heeft want het is echt een aangrijpende prachtfilm. Misschien heeft de tirade tegen het achterlijke geloof dat katholicisme heet, de juryleden te veel geschokt ? De doorsnee Amerikaan die de evolutietheorie steeds meer afzweert, kan met zoiets niet lachen ...
De Fransen zijn slimmer en hebben de film wel een César (de tegenhanger van de Oscar) gegeven.
Als er mensen zijn die hier in de buurt van Alfaz verblijven en de film nog niet gezien hebben, niet wanhopen ! Op zondag 9 maart om 17u30 kan je in Cine Roma (Calle de Hort 5 in Alfaz del Pi) voor 4 euro de film in originele versie bekijken ! Reserveren kan door een mail te sturen naar dieter@viw-costablanca.com met vermelding van je naam en aantal personen.
02-03-2014
26-15
Ik had al een tijdje het vermoeden dat de Belgische motorhomes hier stilaan in de meerderheid waren maar deze middag na het tellen schrok ik toch : 26 B- en 15 NL-nummerplaten ! Dat er dan een overgelopen grensgeval bij is, zien we door de vingers. Ik vermoed dat er niet al te veel campings te vinden zijn waar de Nederlanders niet in de meerderheid zijn. Volgens Jacques zou dat op La Torreta in Benidorm ook zo zijn.
Deze avond heb ik eindelijk naar "the Broken Circle Breakdown" gekeken. De film stond al een tijdje te wachten op de harde schijf maar ik had hem gespaard tot vandaag. Ik wou hem absoluut deze avond zien, als morele en symbolische steun - enkele uurtjes voor de Oscaruitreiking.
01-03-2014
Voetbal ?
Gisteren heb ik naar "The spectacular now" gekeken, je zou het een tienerkomedie kunnen noemen maar het heeft toch iets meer diepgang. Waarom de commentaren zó lovend waren begrijp ik dan ook weer niet. Ik heb vanavond meer plezier beleefd aan de laatste aflevering van het tweede seizoen van "Moordvrouw", maar dat heeft dan weer vooral met Wendy Van Dijk te maken. Nog mooier werd het later op de avond met "Harley-Davidson and the Marlboro Man" met Mickey Rourke en Don Johnson, alhoewel het scenario echt niets voorstelt. Om de avond nog wat meer kleur te geven ben ik geëindigd met de finale van "BEST INK" - een tattoowedstrijd - en mijn favoriete (Karly) heeft gewonnen.
Toen wou ik naar bed gaan maar begonnen er berichten door te sijpelen over rellen tijdens RAFC-STVV. Je zou kunnen zeggen dat dit over voetbal gaat maar dat is wellicht niet wat de doorsnee kijker ervan denkt.
Achtergrond : de supporters van RAFC hebben een slechte reputatie en het gaat de laatste tijd (sportief en financieel) helemaal niet goed met de ploeg. En dan komen de frustraties naar de oppervlakte ...
De harde supporterskern had afgesproken om pas na een kwartier het stadion binnen te komen en je moet toegeven : het betreden van tribune 2 is indrukwekkend ! De lijnrechter had het eerst niet helemaal door maar liep toen de snelste 100 meter uit zijn carrière. Kan je dit goedpraten ? Neen ! Had ik hier 20-30 jaar geleden zelf aan meegedaan ? Waarschijnlijk wel ...
Zoals altijd zijn het slechts enkele tientallen heethoofden die de boel op stelten zetten (in "onze" tijd waren dat er echt honderden) en uit dat vak hoor je "welkom in de hel van Deurne-Noord" weerklinken. Het antwoord vanop de andere tribunes is echter veel duidelijker en luider : "Shame on you" en "Laat je ploeg maar in de steek". Dit gaat stamnummer 1 - nog altijd de oudste en mooiste ploeg van België - minstens een flinke boete opleveren, de 0-5 forfaitcijfers zijn nu al een feit.
Verbeteringen.
Vanaf gisteren kan je opnieuw zonder overstappen met de trein naar Benidorm. Gedurende enkele maanden moesten de reizigers het stuk tussen Alfaz en Benidorm met de bus afleggen wegens infrastructuurwerken. Het verliep gisteren niet helemaal zonder problemen, veel gebruikers van lijn 9 waren niet op de hoogte van de veranderingen en er waren ook enkele technische mankementen.
Er werd ook bekend gemaakt dat de gemeente Alfaz 275000 euro zal investeren in de Serra Gelada, het natuurgebied tussen Alfaz en Benidorm. De parking wordt onder handen genomen, er komen toiletten en een VVV-kantoor en de toegang wordt verbeterd. De vuurtoren aan het einde van het asfaltpad lokt trouwens elk jaar zo'n 300000 bezoekers. Als je er nog nooit geweest bent, trek dan je wandelschoenen aan. Het is een erg mooie wandeling en haalbaar voor iedereen met een normale conditie. In het weekend kan het druk zijn.
Voor alle duidelijkheid : onderstaande foto's zijn niet vandaag gemaakt. Het is de hele dag bewolkt gebleven en in de namiddag is het zelfs beginnen regenen, eindelijk het stof weg !
. Enkele minuten later reed de scooterbende onder leiding van Ferdinand de wijde wereld in, waarom ze die nog vertrouwen is mij ook een raadsel 
. De achtergebleven fietsers hebben nog even overwogen om de achtervolging in te zetten maar besloten uiteindelijk toch maar hun eigen weg te gaan.
