Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
29-02-2012
Een extra dag.
Eén keer in de vier jaar krijgen we een dag extra om te genieten. En genieten hebben we gedaan vandaag : stralende zon en een mooie wandeling gemaakt. We waren met de auto naar het stuwmeer bij Guadalest gereden en dan te voet de route rond het meer gevolgd. Tien kilometers wandelen zonder toeristen of auto's tegen te komen, op amper een half uur rijden van de kust. Onderweg hebben we ook nog twee caches kunnen loggen. Van al dat wandelen krijgt een mens honger en na een verkwikkende douche werden we bij de Extra Wok in Albir verwacht. Onnodig om te zeggen dat al de vandaag verbrande calorieën al terug aangevuld zijn ...
28-02-2012
Het is bijna voorbij.
Vandaag was het weer zo'n dag die je liever snel vergeet : zon van 's morgens tot 's avonds, cache zoeken aan de vuurtoren, pizza eten, terrasje met een veertigtal vrienden ... gelukkig verjaar ik maar één keer per jaar.
27-02-2012
Bezoek.
Vanmorgen iets vroeger opgestaan dan normaal want de huurauto moet zijn kilometers doen. In de buurt van Santa Pola liggen een heleboel caches verborgen en is er een mooi strand waar de hond kan loslopen. En dus moest ik op zoek naar een hond. Ik reed voorbij de luchthaven van Alicante, zag daar een vliegtuig van Jetair landen en aan één van de raampjes zat een klein zwart hondje te zwaaien. Het bleek Macho te zijn en die had verdomme Nancy meegebracht - ik heb ze dan maar allebei meegenomen.
We hebben dan uiteraard een strandwandeling gemaakt en enkele caches gevonden. Toen we rond 16u op de parking aankwamen, had er intussen toch al iemand zijn/haar mond voorbij gepraat want echt verrast zagen de meesten er niet uit toen Nancy uit de auto stapte. Na een lekker avondmaal met gamba's a la plancha zijn we vroeg gaan slapen ...
26-02-2012
Schitterende dag vandaag.
Echt weer om in je blootje (of toch bijna) buiten te zitten. De laptop heeft die plannen enigszins gedwarsboomd. Het antivirus programma wilde niet opstarten en dat liet zich ook niet zomaar verwijderen om daarna terug te installeren. Uiteindelijk is het toch gelukt en alles werkt nu weer zoals het hoort. Gelukkig was alles nog net op tijd in orde om richting Sabor te vertrekken. Vooral deze week konden we moeilijk niet gaan, vermits we zelf het voorgerecht (crème van nieuwe aardappelen met truffelolie en een gepocheerd ei) op de menu hadden laten zetten. De hele tafel (we waren met acht eters vandaag) heeft er weer van genoten en zoals dikwijls waren er ook nog enkele gasten van de parking aanwezig die ook wel eens wilden proeven van de keuken waar wij altijd met zo veel lof over spreken. Het verzoek om volgende week een berenpoot met warme curry op de kaart te zetten, werd afgewezen
Op de terugweg zijn we nog even in de Sprint blijven plakken, maar iedereen is op een normaal uur en zonder ongelukken thuis geraakt. En nog een vraagje : wie kent er nog café's waar ze de prijs naar beneden afronden als je de rekening krijgt ?
25-02-2012
De laatste dag.
Neen neen, ik ben hier nog niet weg maar het was vandaag wel de laatste dag dat onze pa met zijn huurauto de wegen onveilig kon maken. Vanmorgen om tien uur werd hij netjes ingeleverd in Benidorm en omdat we vlak bij de overdekte markt waren, hebben nog eens aan onze voeten laten knabbelen door de Garra Rufa visjes. De prijs was intussen wel gestegen van 1 naar 3 euro voor een kwartiertje, maar dat is nog altijd goedkoper dan elders. We hebben dan nog een tijdje in Benidorm rondgewandeld en door het vroege uur heb ik eindelijk een cache kunnen vinden, waar het anders altijd te druk is om te kunnen zoeken. We zijn dan de zeedijk afgewandeld tot het oude centrum waar het intussen al echt heel druk geworden was. Er liepen vooral opvallend veel Spanjaarden rond, en zo hoort het ook ! Aan het begin van de Playa Poniente, aan het haventje, werden we aangenaam verrast door een geïmproviseerd zangkoor. Teksten werden rondgedeeld en iedereen die van zichzelf vond dat hij/zij goed genoeg was, kon meezingen. In het bijgevoegd filmpje kan je het laatste stukje van Cielito Lindo meezingen. Nog zachtjes verder neuriënd vertrokken we naar de Avenida de la Comunidad Valenciana, want daar wachtte ... een splinternieuwe Volkswagen Polo op ons. Neen, helaas niet gekocht maar wel door mij gehuurd bij GoldCar om de volgende veertien mee rond te toeren. Knalrood, lichtmetalen velgen en met slechts 200 km op de teller - onopgemerkt rijden zal moeilijk worden ... Door de komst van deze vierwieler zal de fiets noodgedwongen een beetje verwaarsloosd worden (en het ging al bergaf ...) maaaaaaaaaaaar het cachegebied kan wel uitgebreid worden. Als ik met onze pa meereed liet ik hem alleen stoppen als er een cache vlak naast de route te vinden was, nu kan ik helemaal mijn goesting doen.
24-02-2012
Zoals in België ...
... kan je ook hier gewoon naar de frituur gaan. En net zoals in België doe ik dat niet zo dikwijls, vandaag was het zelfs de eerste keer deze winter. Ik had met Ronny afgesproken om rond half vijf "een frietje te steken". Nogal vroeg voor het avondeten maar op dat uur kan je nog net genieten van de laatste zonnestralen op het frituurterras. De curryworst special, de kipkorn en de frietjes smaken dan nog net iets beter dan anders.
23-02-2012
Orihuela-Crevillente-Elche
Vanaf gisteren is het opnieuw zomer. De temperaturen zijn flink omhoog gegaan en er is - belangrijk - veel minder wind. En dus was het tijd om een beetje te winkelen en een terrasje te doen.
Vandaag had onze pa zin om een stukje naar het zuiden te rijden. Eerst kwamen we in Orihuela terecht, waar het oude stadscentrum absoluut de moeite waard is om te bezoeken. Vervolgens wou hij wel eens naar de nieuwe megacamping Marjal Costa Blanca gaan kijken. Absoluut een zeer mooie camping met prachtige zwembaden, mooie zonnige percelen en alles wat je verder maar kan wensen. Na een vluchtige kennismaking kon ik maar één nadeel ontdekken : er is in de buurt weinig te beleven. Dit is echt een camping voor rustzoekers en zonnekloppers. We hebben iets gegeten op het terras van het campingrestaurant en zijn dan verder gereden naar Crevillente waar ik snel een cachke gelogd heb. De laatste stop was Elche, waar onze pa nog wel een keertje de palmentuin Huerta del Cura wou bezoeken. Ik had de tuin enkele jaren geleden nog bezocht en koos ervoor enkele caches te zoeken. Omdat de tuin een uurtje later sloot had ik niet zo heel veel tijd om mijn zoektocht tot een goed einde te brengen. Alles ging op een drafje en ik heb niet de tijd genomen om iets in de logboeken van de gevonden caches te schrijven. En er liggen er nog zo veel verstopt in Elche ...
21-02-2012
Verplichte uitstap.
Elk jaar moet Guadalest minstens één keer bezocht worden en dat gebeurde vandaag. Ik denk dat elk hoekje, torentje, winkeltje en steentje daar al 112 miljoen keer gefotografeerd is maar het is en blijft een mooi dorpje. Ondanks de slechts geringe hoogte van ongeveer 600 meter was het er een flink pak kouder dan "beneden" en echt lang hebben we er niet rondgelopen. Ik had graag een keertje langs het stuwmeer gewandeld maar dat zal voor een andere keer zijn.
Toen we terug op de parking kwamen, zagen we al onmiddellijk de pas aangekomen motorhome van onze vrienden uit West-Vlaanderen staan. Tijdens onze afwezigheid hadden ze zich al geïnstalleerd en we werden verwacht om iets te komen drinken.
19-02-2012
Een auto maakt lui.
Normaal gezien zouden we te voet of met de fiets naar restaurant Sabor gaan, maar met het mooie weer én een auto ter beschikking is het toch plezierig als je wat langer in de zon kan blijven zitten. En dus was onze pa chauffeur voor een aantal uitgehongerde passagiers. Vandaag waren we met zijn achten om te genieten van het weekmenu. Na het voorgerecht (cocktail van langoustines of gegratineerd pannetje met geitenkaas, spekjes en witloof) konden enkelen niet weerstaan aan de ossobuco, eentje zwichtte voor de zarzuela en drie anderen - waaronder ik - kozen voor de Thaise pasta met o.a. citroengras, kip, kokosmelk en curry. En zoals altijd was iedereen weer heel tevreden. Omdat we stilaan toch meer geworden zijn dan een gewone klant, kunnen we nu ook al zelf het menu voor volgende week samenstellen. Een tweetal maanden geleden hadden we een zeer lekker voorgerecht gehad en sindsdien was dat niet meer "langsgekomen". Vragen staat vrij, zeggen ze altijd en dus heb ik even geïnformeerd of het niet mogelijk was om dat bewuste gerecht nog een keertje op de kaart te zetten. En wat bleek : ze waren nog "op zoek" naar een voorgerecht voor volgende week, mijn suggestie werd al snel aanvaard en dus kan iedereen volgende week meegenieten van cr... de p... met tr... en een ge.... - dank u ! En ook toch nog eens een woordje van dank aan het voltallige personeel, het is werkelijk altijd een plezier om bij Sabor te eten. Gisteren hebben we in Calp nog maar eens ervaren dat het - spijtig genoeg - ook anders kan. Op het eten zelf was niets aan te merken, maar ik heb zelden zo'n ongemotiveerd personeel gezien. En ook al heeft het dan niets met de kwaliteit van het voedsel te maken, het smaakt toch minder als je bediend wordt door onvriendelijke mensen.
18-02-2012
Op stap met onze pa.
Na een dagje luieren in de zon, vandaag nog een keertje een uitstapje gemaakt met onze pa (en zijn gehuurde auto). We zijn naar Moraira gereden en het was daar absoluut gezellig én mooi. Veel mooie (bijna) verlaten baaitjes maar het geheel gaf geen uitgestorven indruk, integendeel : de terrasjes zaten goed vol met het mooie weer. Uiteraard enkele caches gezocht én gevonden. Op de terugweg zijn we ook even gestopt aan picknickplaats om een cache te zoeken die zou verstopt in een muur. We hebben gedurende een uur de muur gesloopt maar niets gevonden. Blijkt dat de coördinaten enkele dagen geleden veranderd zijn, zo leerde ik uit de logs toen ik terug in de motorhome kwam
Dan maar verder naar Calp(e). Even langs de nieuwe camperplaats geweest en zoals we reeds gehoord hadden, stond die helemaal vol. Hoe meer plaatsen er bij komen, hoe meer de campers toestromen ... Ook de campings in de buurt hadden het bordje "vol" aan de receptie hangen.
Een wandeling over de zeedijk had als resultaat nog enkele extra gevonden caches en een lekkere pizza.
Rond half zes waren we terug op "onze" parking en nu weet ik waar de uitdrukking "als een hond in een kegelspel" vandaan komt. We kwamen terecht in de "after party" van een jeu de boules namiddag waar bijna alle gasten hadden aan deelgenomen. Er werd accordeon gespeeld, gezongen en waarschijnlijk was er ook hier en daar alcohol door de keel gegoten.
16-02-2012
Eerlijk is eerlijk.
Ik moet het toegeven : als je de parking niet verlaat, valt er natuurlijk ook niet veel te schrijven. De dagelijkse spelletjes petanque, daar kan je geen blog mee vullen ... Gelukkig was er vanmiddag toch nog iets te beleven in de Ca Blai want daar hadden we afgesproken om ons een rijke variatie aan tapas te laten voorschotelen. Ik vrees dat we, zelfs zonder veel alcohol, veel lawaai gemaakt hebben - alhoewel dat in een doorsnee Spaans café/restaurant niet echt opvalt omdat je meestal sterke concurrentie krijgt van het immer aanwezige televisietoestel.
14-02-2012
Naar de vuurtoren.
Het was vanmiddag de bedoeling om "eventjes" naar de vuurtoren en terug te wandelen om op de route enkele caches te zoeken. Het uitstapje is iets anders verlopen dan verwacht. Om een cache te bereiken moesten we van de weg afwijken en naar een rotspunt klauteren. Op zich is dat niet uitzonderlijk (deze cache kreeg vijf sterren wat de terreinmoeilijkheid betreft) maar we bevonden ons wel in een natuurgebied waar je in principe niet van de paden mag afwijken. Bovendien begon het ook lichtjes te regenen wat de klim niet gemakkelijker maakte. Over een afstand van ongeveer 160 m (in rechte lijn) moesten we 75 meter stijgen. Ik kan je verzekeren, dat is steil omhoog (45 % stijging) en dat door het struikgewas en over losse stenen. Eigenlijk onverantwoord en vooral zonder resultaat want toen we op de hoogste top stonden bleek de cache 10 meter verder verstopt te zijn. Om die 10 meter te overbruggen moest je wel heel goed kunnen springen want een ravijn(tje) kwam hier als spelbreker op de proppen. We hebben het dus voor bekeken gehouden en ook de tweede cache zal voor een andere keer zijn want toen werden de paden te glibberig door de regen.
Om de teleurstelling snel te vergeten zijn we (Ferdinand en ik) dan maar een ijsje gaan eten in de Universal Lounge Bar. De dienster vond het eigenlijk niet echt het geschikte weer om zoiets te bestellen maar te slecht weer voor een ijsje bestaat niet ! Zoals het hier dikwijls gebeurt, zaten er nog bekenden in de zaak en werd er prompt een foto genomen om alles te bewijzen.
Alles bij elkaar toch weer een tiental kilometers gewandeld.
13-02-2012
hoog-hoger-hoogst
Vandaag zijn we een beetje gaan winkelen, met de gehuurde auto is dat wel echt gemakkelijk. En omdat je van winkelen honger krijgt, ging een pizza vlot binnen. En een cachke hoort er ook bij natuurlijk ...
Toen we eergisteren met de auto tot het uitzichtpunt tussen La Cala en Benidorm waren gereden, hadden we een mooi uitzicht op de skyline van Benidorm. Vooral het in aanbouw zijnde inteMpo appartementsgebouw valt op, het is sinds enkele maanden het hoogste gebouw van Benidorm geworden en overstijgt daarmee het 186m hoge Hotel Bali met 14 meter. Hoe het gebouw er in de toekomst zal uitzien, kan je bekijken op
"Ik lees regelmatig op de blog dat je weer een cache gevonden hebt, maar waar heb je het eigenlijk over ?", dat was de vraag die ik vanmiddag kreeg van een trouwe bloglezeres. Ik vat het even simpel samen : een cache is een beetje te vergelijken met een schatkist, alleen wordt je er niet rijk van als je hem vindt. Over heel de wereld zijn caches verstopt (kleine doosjes, potjes, kistjes enz) en de bedoeling is dat je die gaat zoeken met behulp van een speciaal GPS apparaat. Dank zij coördinaten wordt je in de buurt van de cache gebracht en vervolgens moet je dan gaan zoeken in een boomholte, onder stenen, achter een muurtje enz. In die cache zit dan meestal een logboek waarin je je naam kan schrijven. Soms zitten er ook echte "schatten" in : kleine geschenkjes zoals stickers, pins, fluitjes e.d. die je mag meenemen als je zelf iets achterlaat van minstens evenveel waarde. Als je op zoek gaat naar caches kom je soms op plaatsen waar je anders gewoon zou voorbij rijden of wandelen en zelf heb ik al enkele mooie plekjes ontdekt hier in de buurt. Als je op zoek bent, is het de bedoeling dat je dat discreet doet want het is niet de bedoeling dat iedereen ziet waar je mee bezig bent, net zoals je bij een echte schattenjacht het ook niet zou appreciëren als iemand anders met de schat gaat lopen. Ik ben nog maar een beginner maar het is een mooie hobby. Er valt nog veel meer over te vertellen want uiteraard zijn er verschillende moeilijkheidsgraden, manieren van loggen, bepaalde items die bedoeld zijn om de wereld rond te reizen enz. Als je meer wil weten moet je eens kijken op http://www.geocaching.com/guide/default.aspx - via deze site kan je trouwens wereldwijd op zoek naar caches.
11-02-2012
Alicante.
Onze pa heeft een auto gehuurd waar hij nu 14 dagen mee kan rondrijden. De eerste uitstap was naar Alicante want daar wordt momenteel de jaarlijkse motorhome- en caravanbeurs georganiseerd. Zeker niet te vergelijken met de Heizel en absoluut niet met Düsseldorf maar toch altijd de moeite waard. Vooral Benimar, Hymer en Laika zijn hier altijd goed vertegenwoordigd en dat was nu ook weer het geval. Op de terugweg naar Alfaz zijn we hier en daar even de hoofdweg afgereden en heb ik de kans gehad om enkele caches te zoeken in El Campello.
Rechtzetting.
Blijkbaar zijn er dan toch maar drie doden gevallen bij de legionellabesmetting in Calp(e). Nochtans had het ministerie zelf gezegd dat er reeds twaalf slachtoffers waren. En zo zie je maar weer, correcte informatie verspreiden/krijgen is niet echt vanzelfsprekend.
10-02-2012
Een woordje uitleg.
In enkele lokale blaadjes en kranten is er de voorbije dagen een artikel verschenen waarin verteld wordt dat Camper Park Costa Blanca (waar wij dus staan) illegaal zou zijn. Ik wil hier wel een en ander verduidelijken.
Eerst en vooral : geloof niet alles wat je leest, het zou fijn zijn moesten journalisten hun bronnen controleren voor ze iets overnemen en/of vertalen ! Al snel gaan zo'n verhaaltjes een eigen leven leiden en voor je het weet is het uitgegroeid tot een nationale ramp.
Wat is er gebeurd op Camper Park Costa Blanca in Alfaz del Pi ? Een beetje voorgeschiedenis is hier op zijn plaats. Tijdens de laatste lokale verkiezingen heeft de PP ondanks alle mooie voorspellingen en beloftes niet de gehoopte steun van de kiezer gekregen en wordt Alfaz verder bestuurd door de PSOE. De PP is daardoor "veroordeeld" om de volgende jaren als oppositiepartij door het leven te gaan. En wat is de taak van een oppositiepartij : oppositie voeren ! En dus zoeken zij mogelijkheden om de beleidspartij het vuur aan de schenen te leggen.
Mevr. Huerta van de PP heeft nu dus blijkbaar klacht ingediend tegen "onze" parking omdat de PP het niet eens is met vergunningen die op totaal wettige wijze zijn uitgereikt door het gemeentebestuur. Een klacht indienen wil daarom niet zeggen dat die klacht ook gegrond of ontvankelijk is. In ieder geval heeft dit tot gevolg gehad dat er dus hier en daar in de pers pertinente leugens zijn verspreid. Zonder in detail te treden pik ik er de twee "mooiste" uit : er zouden hier constant 100 campers staan en al het afvalwater zou in de grond terechtkomen. Iedereen kan komen meetellen : er zijn hier 42 afgebakende plaatsen ! En gebruik nu even je verbeelding : kan je je de stank voorstellen die hier zou hangen moesten alle campers hier vijf jaar lang hun afvalwater en WC-cassette zomaar lozen zonder enige voorziening ? Natuurlijk zijn wij hier aangesloten op de riolering, niet meer dan logisch. De PP heeft het ook over klachten van de buren. Onze buren voelen zich hierdoor aangesproken en zijn op eigen initiatief een brief gaan afgeven bij het gemeentebestuur om te melden dat zij geen enkel probleem hebben met de parking. Met andere woorden : een heleboel valse beschuldigingen die makkelijk te weerleggen zijn maar die wel tot een extra inspectie hebben geleid deze week. Na de inspectie is er gezegd dat de vergunning volledig in orde is en wij blijven dus gewoon open !
09-02-2012
Mooie zonnige dag ...
... maar boven de 12 graden zijn we niet geraakt. Gisteren had ik met Ludo halvelings afgesproken om samen te gaan fietsen maar het was toch een beetje frisjes. Rond half twee hebben we dan toch besloten een klein ritje te maken langs La Nucía, Terra Mitica en Benidorm. Onderweg natuurlijk ook enkele caches meegepikt. In het oude centrum van Benidorm wachtte er nog een multicache maar we hadden niet genoeg tijd om voort te zoeken want Ludo is behalve een superfietser ook verslaafd aan het dagelijkse spelletje boulen op de parking. De "thuiskomst" was vandaag wel extra verzorgd want Marie-José had pannenkoeken met appeltjes gebakken, dat mag ze meer doen !
08-02-2012
Vijftig jaar later.
Iedereen die hier al op vakantie geweest is, zal ongetwijfeld "het kruis" van Benidorm kennen. Enkele weken geleden zijn we er met een groepje van hier op de parking nog geweest. Dat kruis werd in 1962 door gelovigen van de San Jaime parochie naar boven gebracht. De bedoeling was om de zondaars tot inkeer te brengen want met de intrede van de bikini was Benidorm volgens de toenmalige bisschop een "hel op aarde" geworden. Vijftig jaar later is het alleen maar erger geworden want de plek wordt 's avonds vooral bezocht door verlliefde koppeltjes en fuifnummers. Als je er niet struikelt over lege drankflessen, schuif je wel uit over de gebruikte condooms ...
En kijk : wat lees ik vandaag in de krant : de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging stuurt een protestbrief naar de Vereniging De Friesche Elf Steden, organisator van de Elfstedentocht. Voorzitter Wiebe Wieling had maandag gezegd dat het evenement als het moet op een zondag zou doorgaan, wat in het verleden nog nooit is gebeurd. Het is volledig in strijd met de Bijbel. Er vindt hoe langer hoe meer een aanslag op de zondagsrust plaats. Die dag wordt steeds meer ontheiligd."
Van der Sluis betreurt ook dat de rayonhoofden zondag bijeenkwamen om de toestand van het ijs in Friesland te bespreken. "Het was volstrekt onnodig en ontheiliging van de zondag", luidt het.
De religieuzen, waar ook ter wereld, denken dus nog steeds dat we in 1962 leven. Maar, ik blijf het herhalen : ieder zijn goesting.
Sabor.
Vanmiddag zijn we met een groepje vrienden gaan eten in restaurant Sabor. Voor vier van hen was het de eerste keer dat ze mochten genieten van de voortreffelijke keuken en zoals altijd waren ook zij weer 100 % tevreden met wat ze voorgeschoteld kregen. De afgelopen week hebben we ook al zes andere nieuwe klanten naar hier gestuurd en we zouden daar eigenlijk beter mee ophouden. Het risico wordt te groot dat er op de duur voor ons geen plaats meer is. Uiteraard werden er weer foto's van de gerechten genomen en deze keer werd er ook een foto genomen van degene die foto's van de gerechten maakt ...
07-02-2012
Legionairsziekte.
De besmetting met de legionella bacterie die vorige week is vastgesteld in Calp(e) lijkt ernstiger dan eerst gedacht. Nadat er in de Britse pers werd gemeld dat er reeds 15 doden waren geteld, kon het Spaanse ministerie van volksgezondheid niet anders dan reageren. Volgens hen zijn er "slechts" 12 mensen overleden waarvan onomstotelijk bewezen is dat dit ten gevolge was van de dodelijke bacterie. Slechts drie mensen daarvan hadden in hotel Diamante Beach gebruik gemaakt van het wellness gedeelte. Daaruit wordt afgeleid dat de bacterie verspreid zit over het wel 20 km lange buizenstelsel van het hotel.
Elfstedentocht.
Voor er echtelijke ruzies ontstaan over het verhaaltje van eergisteren : dat was allemaal maar om te lachen hé. Bovendien heb ik de waarheid een beetje verdraaid : in werkelijkheid ging het om een éénogige dwerg uit Finland die een affaire heeft met een 97-jarige vrouw met EEE cup uit Tettistan terwijl haar wettelijke echtgenoot naakt in de jacuzzi zat met de hele voetbalploeg van Beerschot (voetballen doen ze daar toch niet meer ).
En vandaag geen foto maar een cartoon gepikt uit de Gazet van Antwerpen, speciaal om de Nederlanders hier te plezieren. Klik op de cartoon om te vergroten.
06-02-2012
Droevig nieuws.
Eerst en vooral onze pa bedanken, enkele dagen geleden had hij erg lekkere ajuinsoep gemaakt en vandaag "krieken en frikadellenkoek", iets dat bij mij erg hoog zou scoren als laatste avondmaal voor ze me naar de galg brengen. En dan het triestige nieuws : iemand die waarschijnlijk niet heeft kunnen genieten van zijn favoriete maaltijd voor zijn dood is Paul, mijn kameraad-straatmuzikant-landloper-soulmate die je hier in Albir regelmatig tegen het lijf liep. Twee jaar geleden is hij nog het feestje voor Nancy haar 40e verjaardag komen opvrolijken. De laatste keer dat ik hem zag was half december toen ik hem nog een borrel betaalde op het terras van de Universal Lounge Bar. Hij was toen erg ziek geweest maar het ging alweer een beetje beter. Ik beloofde dat ik hem de volgende keer op een fatsoenlijke maaltijd zou trakteren. Die volgende keer is er niet gekomen want ik heb hem niet meer teruggezien. Het enige wat ik kon hopen was dat alles elders goed hem ging, het gebeurde wel vaker dat ik hem enkele weken niet zag. Toen ik vanmiddag iets ging drinken in de Universal, vroeg de dienster me : "Jij bent toch de vriend van die gitarist ?" Ik wist al meteen wat er ging volgen en inderdaad : blijkbaar heeft de politie hem enkele weken geleden ergens dood aangetroffen ... Wherever you are Paul, enjoy yourself ! We hebben samen heel wat afgelachen en ik zal je echt missen.
05-02-2012
Goedkoop naar de Chinees.
Vanmorgen opgestaan met een thermometer die net één graad boven het nulpunt aangaf maar al snel warmde de zon alles op. Na de middag verdween de zon helemaal achter de wolken en af en toe kregen we een klein beetje motregen. Ik was naar beneden gewandeld en kreeg zo een beetje een wintersportgevoel : koude neus en handen maar toch aangenaam ....
Even heb ik overwogen om voor de eerste keer in een maand nog eens de McDonalds binnen te stappen maar ik heb gekozen voor een andere oplossing om mijn honger te stillen : Chinees restaurant El Puente de Oro. Voor 4,80 euro een loempia, nasi met kip/groenten/amandelen, een bolletje ijs, een halve fles wijn of water en een borreltje na. Twee euro goedkoper dan een McMenu en veel lekkerder.
Ik was nog maar net terug op de parking of er werd op de deur geklopt. Nico, Nancy, dochtertje Nayreen, Roger en Roza kwamen even op bezoek. Altijd plezierig om hen een keertje terug te zien.
En dan nog even iets om Bonheiden en omgeving op stelten te zetten. Eén van de langblijvers hier is zonder zijn vaste partner (die in België nog moet werken) soms toch een beetje eenzaam en schrikt er niet voor terug om af en toe de vrouw van een ander te versieren. Vandaag had hij een Mechelse met Brugse wortels aan de haak geslagen, terwijl haar echtgenoot 50 meter verder aan het petanquen was - je moet maar durven ! En dan denken ze nog dat ze hun relatie geheim kunnen houden, niet dus !
Om een zonnige maar frisse dag af te sluiten ben ik vanavond met vrienden (die op de camping in Albir staan) gaan eten in restaurant Sacristan. Lekker eten, grote porties voor een eerlijke prijs en ... binnen heerlijk warm om te zitten ! Op de terugweg (te voet zoals altijd) had ik geluk : ongeveer halverwege kreeg ik een lift van Eric aangeboden tot op de parking. Het wandelen op zich vind ik niet zo erg, maar het is hier 's avonds zo donker !
03-02-2012
En nog een waarschuwing.
Een minder ernstig probleem voor uw gezondheid maar misschien wel voor uw portemonnee. Het gemeentebestuur van Santa Pola (iets ten zuiden van Alicante) gaat boetes tot 1500 euro uitschrijven voor campers die zich niet houden aan de regels inzake het parkeren en kamperen. Een nieuw reglement laat toe dat je 48u mag stationeren als je het verkeer niet hindert. Kamperen aan de stranden is volledig verboden. Er wordt duidelijk een onderscheid gemaakt tussen parkeren en kamperen ! Kamperen langs de openbare weg is in heel Spanje verboden, parkeren mag wel (tenzij plaatselijk andere regels gelden). Op de camperplaats in het industriegebied mag je maximum 72u blijven staan en het gemeentebestuur is op zoek naar een nieuwe (tweede) plaats dichter bij de zee.
Aandacht !
Ik wil zeker geen paniek zaaien maar toch graag even uw aandacht voor een belangrijk bericht. Hotel Diamante Beach in Calp(e) is vandaag door het Ministerie van Volksgezondheid gesloten omdat er toeristen en personeelsleden besmet zijn met de legionella bacterie, drie van hen zijn intussen overleden. De incubatietijd (dwz de tijd tussen besmetting en ziekteverschijnselen) kan vrij lang zijn. Als u iemand kent die onlangs in het hotel heeft verbleven en zich ziek voelt, breng hem of haar dan op de hoogte. Misschien is het een simpele verkoudheid maar je kan de dokter toch beter verwittigen over het feit dat je misschien in aanraking bent geweest met deze gevaarlijke bacterie !
Wandeling voor iedereen.
De tocht van vorige week was stilaan helemaal verteerd en dus hadden de grote gidsen Ludo en Ferdinand opnieuw een wandeling uitgestippeld. Deze keer eentje waar iedereen zonder problemen aan kon deelnemen : een rondje van 8 km bestaande uit twee lussen zodat je het ook na 3,5 km voor bekeken kon houden. En eerlijk is eerlijk : ze hadden een mooi parcours uitgestippeld. Het eerste deel was niet echt een verrassing maar het tweede stuk heeft mij op paadjes gebracht waar ik het bestaan niet van kende, en dat op amper 1 km van de parking !
02-02-2012
Je mag mij vanaf vandaag ook Madame Soleil noemen.
De sneeuw die ik gisterenavond reeds zag in mijn kristallen bol, is vannacht ook daadwerkelijk gevallen. Het is niet de eerste keer dat er sneeuw in de ons omringende bergen ligt, maar echt frequent gebeurt het toch niet. Het blijft een raar beeld : sinaasappelbomen op de voorgrond en in mist gehulde en met sneeuw bedekte bergtoppen in de verte. Onnodig om te zeggen dat de temperatuur hier ook een flinke duik heeft genomen. Het is nu 11u15, de thermometer geeft een buitentemperatuur van zeven graden aan en af en toe krijgen we er nog enkele rukwinden bovenop.
01-02-2012
Fietsdag met caches en een ongeluk.
Het was vandaag uitzonderlijk mooi weer en vermits de voorspellingen voor de volgende dagen er niet echt rooskleurig uitzien hadden we gisteren al beslist om vandaag nog eens een mooi tochtje te maken. We zijn met z'n drieën eerst naar Altea la Vella gereden en van daaruit naar Callosa d'en Sarria. Twee kilometer buiten het dorp kan je daar de watervallen van de Algar bezoeken, eerst krijg je een snelle afdaling en daarna terug een klein stukje steil omhoog. Om terug te rijden naar Callosa wordt die snelle afdaling dan uiteraard een trage klim naar boven maar alles werd zonder al te veel problemen overwonnen en het ging verder naar Polop waar er tijd was voor een terrasje én een beklimming naar het oude kasteel van Polop. De kruisweg (letterlijk en figuurlijk) naar boven was zeker de zwaarste beproeving van de dag. Omdat we bijna alleen bergop waren gereden kwam daarna gelukkig de beloning : kilometers lang alleen maar dalen. In totaal hebben we 42 km gereden, 800 meter gestegen én gedaald en twee caches gevonden. Vandaag werd het verschil tussen iemand die door het niet zo aangename Belgische weer al enkele maanden niet meer gefietst heeft (Gery) en afgetrainde bergkoningen (ik en vooral Ludo) toch snel duidelijk.
In de late namiddag werd de hele parking opgeschrikt door het bericht dat er beneden aan de kruising iemand een ongeluk had gehad met de scooter. Het lokale camper park-rampenplan trad onmiddellijk in werking en al snel bleek dat Hans van Betty onderuit was gegaan in de bocht en daarbij zijn been had gebroken. Best vervelend, maar het had natuurlijk erger kunnen zijn. Na de nodige vaststellingen door de politie werd hij door de ambulance (die zoals altijd weer overdreven lang op zich liet wachten) afgevoerd naar de Clinica de Benidorm waar hij morgen geopereerd zal worden. Ikzelf ben na het nodige vertaalwerk met de scooter van Hans naar de parking gereden. Het was lang geleden dat ik nog eens op een gemotoriseerde tweewieler had gereden. Om precies te zijn zo'n vijftien jaar : toen had mijn neef een ongevalletje met zijn scooter waar hij ... een gebroken been aan overhield. Zijn moeder (mijn tante) had me toen gevraagd om zijn scooter naar huis te rijden.
Ik ben benieuwd wat het morgen wordt, als de buienradars gelijk krijgen zouden we wel eens wakker kunnen worden met besneeuwde bergtoppen in onze achtertuin.
Bij de wok.
Gisterenavond zijn we met de nieuw aangekomen vrienden "iets" gaan eten in de wok. Het was lang geleden dat ik nog zo veel gegeten heb en uit pure schaamte ben ik na een bord of zes gestopt, toen was het tijd voor nog enkele dessertjes. Uiteraard moesten de mensen ook kennis maken met de Sprint, maar voor de eerste avond hebben we het bescheiden bij enkele kopjes koffie gehouden. Zoals altijd zijn er natuurlijk uitzonderingen, die voor een pintje opteren.
- ik heb ze dan maar allebei meegenomen.
