Bijlagen:
Santons.doc (159.5 KB)   

Een boom oorspronkelijk afkomstig uit China, familie van de mispel, met vruchten die je best heel rijp tot overrijp eet, rijk aan vitamine C, caroteen en natuurlijke suiker. Johan heeft ze al geproefd en lekker bevonden. Hoe komt het dan dat ze zowat overal aan de bomen blijven hangen?

Wacht maar af, vanaf zondag blokkeren de truckers de toegangen tot de grootwarenhuizen! Gedaan met kant en klaar geplukt fruit te eten. Dan zullen ze wel geplukt worden, die mooie kerstballen, met wat versgeschoten everzwijn, moet lekker zijn!

09-12-2009, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

Geen klop op de deur, geen zachte tik tegen het raam.

Nochtans, de maan scheen door de bomen en de wind was gaan liggen!

En toch, geen chocola, zelfs geen nicnacje in de schoen. NIETS.

Waren we ondeugend of stout geweest? Hadden we de goedheilige man ontstemd? En indien ja, hoe dan? Op welke wijze?

We pijnigden onze hersenen met de roe, we ledigden de inhoud van onze ziel in de zak en wat overbleef bracht klaarheid in de zaak. 

Eerst het actieterrein van de Man Met De Staf verlaten en daarna verwachten dat hij bij je langskomt!

Hoe naïef kan een mens zijn...

Sinterklaas komt nooit in het zuiden.

Logisch, zijn stoomboot vaart langs het westen!

Wat diepgaander historisch onderzoek bracht nog meer aan het licht. De protestantse hervorming in dezestiende eeuw schrapte de heilige Nicolaas, wiens sterfdag men op 6 december herdacht. Maar de Hollanders (en Vlaanderen mettenenen) bleven de kindervriend trouw. Toen de Nederlanders naar Noord-Amerika trokken namen ze de man en het daarbijhorende gebruik mee. Daar evolueerde hij tot Santa Claus, father Christmas en het was de coca cola reclame die rond 1930 de "complete make-over" heilige opnieuw naar Europa bracht. In klaasvrije gebieden sloeg hij snel aan. De coca cola ook, trouwens. Elders woedt nog steeds een meer of meer hevige concurrentieslag;

En waar blijft de commissie ter bestrijding van namaakartikelen dan?

Steekpenningen op zak, zeker?

Ach, berg weg de strijdbijl, vernietig de verdelgingsmiddelen. Wij nemen wel genoegen met Santa Claus, hier gekend als Le Père Noël.

Al heeft deze versie dan geen nicnacjes op zak.

Zucht...

Lucrèce L'Ecluse

op de foto: het beeld van Saint Nicolas in Auxerre

08-12-2009, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

Jaren geleden, ten tijde van de correspondentie tussen onze respectievelijke klassen, leerde ik van Marie dat op deze dag graantjes werden gezaaid in kleine schaaltjes. Die moesten goed verzorgd worden, zodat ze op kerstmis groot en groen als "frisse baarden" in de schaaltjes bij het stalletje konden staan. Het leek me een pedagogisch verantwoorde maar verder volkomen onzinnige bezigheid tijdens de donkere dagen voor kerst. In mijn klas begon ik met zaaiproeven in april, mei... rekening houdend met de dagen waarop er geen les was, zodat de plantjes niet zouden verkommeren.

Vanmorgen, op weg naar de markt, hoorde ik op de radio waar dit gebruik vandaan komt. De Romeinen hadden de gewoonte hun zaad (voor hun gewassen!) te testen op kiemkracht alvorens het aan de grond toe te vertrouwen. Dat deden ze in december. Het gebruik is blijven hangen en geïntegreerd in de voorbereidingen voor het feest van kerstmis. De schaaltjes met jong gesproten tarwe, linzen en dies meer verbeelden de graanvelden rond de crèche vol santons.

Het verhaal van de santons echter, dat is voor een andere keer.

Lucrèce L'Ecluse

04-12-2009, 13:45 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

02-12-2009, 11:01 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

25-11-2009, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

Deze foto geeft een beetje weer hoe mooi de zonsondergang werkelijk was...

23-11-2009, 20:48 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

22-11-2009, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

Bijlagen:
Dingo deuches.doc (414 KB)   

19 november 2015!

5 jaar geleden maakten we deze blog aan. 
Jullie stuurden al heel wat reacties in, dat motiveert wel hoor! En we worden er wijzer van, jullie determineren insecten, benoemen bloemen en planten die wij niet kennen of in onze boeken vinden. Top!
Ook van mensen die we niet rechtstreeks kennen, horen we: fijn om ook tussen vakanties door over 'onze' vakantiestreek nieuwsjes te vernemen.

We blijven vertellen over hoe het leven in zonnig zuidfrankrijk, ons bevalt (of niet, soms...), wat we doen, wat ons bezighoudt, wat ons overkomt.
En we blijven jullie reacties opvolgen, jullie mailtjes. Of we jullie nu wel of niet persoonlijk kennen!
Even verklaren: een reactie van jullie komt niet rechtstreeks op de blog. Die kunnen wij goedkeuren of afkeuren. Bij goedkeuring verschijnt jullie reactie in de rubriek 'reacties"
Wat jullie naar ons mailen, komt NIET op deze blog terecht!
Post je een reactie, dan kun je daar bij vermelden of je wel of niet wil dat wij de reactie aan de blog toevoegen. Sowieso zijn we voorzichtig om de privacy van anderen niet te schenden.

Veel leesplezier en big bisous
van
Johan en Lucrèce

And for those who do not read Dutch: from feb 2011 on, I will try to give an English version of the text. Do not mind my spelling mistakes (or what ever other mistake I make) just enjoy the photo's Johan makes in "the sunny south" and the way we experience our French environment. LOL

19-11-2009, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse

Bijlagen:
Opoe.doc (229 KB)   

Bijlagen:
Onze burgemeester.doc (32.5 KB)   

Heet weerbericht afwachten? Bijlange niet: aan de kuiten van Johan voelen!

Bijlagen:
Kuitenzweet en bommetje.doc (1.8 MB)   

Bijlagen:
eenMei.doc (1.6 MB)   

Nimes als hoofdstad van ons departement, dat kan tellen. Met zijn arena als "monument phare", vrij vertaald: vuurtorenmonument, je kunt er écht niet naast kijken. Het oude stadsgedeelte is heel toegankelijk en zit, zoals de meeste oude steden, heel logisch in mekaar. Het bruist er van leven, 't is er gezellig, een mengeling van jong en oud, musea en winkels, drukke straten en rustige pleintjes, en we zijn er de laatste tijd al meer dan eens geweest.

't Was van moeten, zoals men zegt. Maar waarvoor, dàt geven we nu nog niet prijs!

Geprikkeld door de reclame rond de grote winkelcentra, zochten we ook Carré Sud op, aan de rand van de stad.
Uitgestrekte terreinen, verbonden door geplaveide lanen, weids, té weids... zonder ziel, te veel naar Amerikaans model volgens ons. Niets van de typische gezelligheid zo kenmerkend voor het zuiden. We zagen er zelfs geen enkele krokodil!

Dààr zijn we niet lang gebleven. Volgende keer gaan we terug naar het oude Nimes!

30-11--0001, 00:00 geschreven door Lucrèce L'Ecluse