Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
{TITEL_VRIJE_ZONE}
{TITEL_VRIJE_ZONE}
Luik-Bastenaken-Luik 2011.
Tilff-Bastogne-Tilff 2011.
29-08-2009
11=12.
Hallo hellingenblogger, na de blauwe lus(allé,voor een groot stuk dan toch,cfr.verslag van 22 aug:roll:),was het vandaag om de oranje lus te doen.Zo goed als geen kasseien maar des te meer bergen.Elf om precies te zijn.Tenminste dat zijn de hellingen op het normale traject.Maar 11 is zo'n raar getal en we hebben er een dozijn van gemaakt.Twaalf hellingen in totaal dus over een afstand van 79 kilometer.De eerste 15 kilometer daarvan waren biljartvlak dus je begrijpt dat ze heel kort bij elkaar lagen tussen kilometer 15 en 79.Om de vijf kilometer moest er serieus op de pedalen gedanst worden,te beginnen met de Kluisberg via de grote weg.De steilste kant is dit en als opwarmertje kon dit tellen.Nauwelijks de afdaling voorbij mochten we de beklimming van de cote de Trieu aanvatten.Vlamingen noemen hem Knokteberg maar we reden op dat moment in Wallonië en bovendien klinkt dat veel mooier.Knokteberg dedju,waar halen ze 't?De Trieu beklom ik voor het eerst en ik had hem gemakkelijker verwacht.De helling blijft maar duren (1,1 km)en wordt steeds steiler(8 %)Goed vergelijkbaar met een Tourcol maar zo'n col is wel ongeveer 20 km.lang,wat een euh...klein verschil is.Na de Trieu moesten we richting Oude Kwaremont en Rudi was hier al tevreden dat hij hem dit jaar wel op reed.Verleden jaar ging hij dat ook gekund hebben maar zijn gebrek aan parcourkennis en het ontbreken van wat durf om op kasseien te rijden deden hem toen de das om.Na de Kwaremont reden we richting Ronse om daar de Oude Kruisberg op te fietsen,niet langs het WK '88 parcours maar via de stenen die in een parallelle zijstraat liggen.Een uitloper van die Kruisberg is de Hotond,niets meer dan een molshoop maar wel het hoogste punt van Oost-Vlaanderen.Hierboven namen we een korte stop om de inwendige mens van wat peperkoek te voorzien en waren we klaar om de volgende hellingen aan te vatten.Te beginnen met de Paterberg.Die Paterberg begint steeds makkelijker te beklimmen en dat komt enkel en alleen door het feit dat ik hem nu al enkele keren kort na elkaar ben opgereden en zowat elke steen weet liggen.Daar heeft Rudi me doen verschieten.Gezwind kwam hij naar boven geklauterd,tot op de top.Mooi:!:.Na de Pater volgt dan de Duivel.:lol:Of beter,de Koppenberg.Een stuk langer dan de Paterberg,slechter wegdek en max stijgingspercentage van 22% !Het was de enige van de twaalf hellingen waar Rudi voet aan grond moest zetten.Chapeau,buurman!Na de Koppenberg volgde de Steenbeekdries,een kasseistrook die nu eens wat omhoog,dan weer omlaag ging.Daaropvolgend lag de Stationsberg,eveneens in kasseien,maar genomen als afdaling.De Spichtenberg hebben we niet gezien,dit moet echt niet de moeite geweest zijn om te vernoemen.Daarna kwam de tweede kasseistrook,die van de Donderij,een naam die erger voorspeld,maar ook dit was twee keer niks,ook al omdat het bergaf was natuurlijk.In omgekeerde richting zal dit wel iets anders zijn.Even verder lag de Taaienberg nog te wachten,de helling waar Boonen dit jaar met groot machtsvertoon alles aan flarden reed,zowel in de E3 Prijs Harelbeke als in de Ronde van Vlaanderen...maar geen van beiden won.De Taaienberg is goed te doen al blijven het natuurlijk wel altijd kasseien hé.Als afsluiter stond in Etikhove nog de Eikenberg op het programma.Lang maar niet steil en hier en daar voorzien van wat tarmac.Eens boven loopt de oranje lus linksaf,de Edelareberg naar beneden maar ik vond dat we er 12 moesten van maken.Rechtsweg dus richting Volkegem waar we de Wolvenberg nog eens op zijn rug legden.Tarmac,maar steil,max.19%.Tijdens de beklimming moesten we uitwijken voor een gevallen motorrijder die op een bestelwagen gebotst was en roerloos op de grond lag in afwachting van de 100.Hopelijk valt alles mee voor de man.Eens boven konden we dan nog eens duiken,de Kattenberg naar beneden,richting centrum Ename.Twee kilometer verder zat onze zware trainingsnamiddag erop in een schitterend landschap en keerden we allebei tevreden naar huis terug.Nog eens alle hellingen overlopend,zij het mondeling...Bye! Logboek:Afstand:79 kilometer.Tijd:-.Snelheid:-.YTD:159200 meter. Medisch rapport:-. GHS:141. MHS:231,ik hoop dat mijn HSM hier eventjes de tel kwijt was:-?Ik hou het op 187,bovenop de Trieu. Kcal.:2123. Foto:Het Beest,de Koppenberg,max.stijgingspercentage 22% met lange uitloper,blijft maar duren.Op de plaats waar de foto genomen is ben je ongeveer halverwege...als je van beneden naar boven kijkt sta je echt wel tegen een muur aan te kijken.
Ik ben Guy Devreker
Ik ben een man en woon in Varsenare (België) en mijn beroep is comm.afgevaardigde.
Ik ben geboren op 12/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen,lange afstandslopen,levensgenieter en nog zoveel meer.
Het huis wordt gedeeld met een schat van een dochter,Latoya(°11.08.1992)en,tot voor kort, Minou,de poes°1998- +10.08.09
Aangekomen aan station 45 even teruggeblikt naar wat verwezenlijkt werd en ...wat niet.Enkele sportieve uitdagingen wilde ik toen graag nog aangaan.Target One: het lopen van een Marathon: gelopen op 14 IX 2008 én op 19 VI 2009.Target Two: het fietsen van de Ronde van Vlaanderen: gereden op 03 IV 2010.
Hieronder enkele foto's met buurman/trainingsbuddy Rudi,in loondienst bij Bianchi...
Aantal gefietste kilometer als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen 2010, vanaf 1 juli 2009.
juli : 654,8 km augustus : 771,8 km september : 395,7 km oktober : 587,5 km november : 407,5 km december : 386,6 km januari : 492,7 km februari : 51 km (knieontsteking) maart : 826,8 km
aantal gelopen kilometers als voorbereiding op de NVV-Marathon,vanaf 20 september 2008.
september: 33,00 oktober: 112,20 november: 59,50 december: 31,30 blogverslagen van december leren jullie waarom de klm.in november en december zo laag liggen. januari: 152,00 februari: 166,50 maart: 187,20 april: 168,70 mei: 290,40 juni: 136,30 totaal aantal gelopen kilometers t/m 17 juni: 1337,10 + 42,195 op 19.VI.2009.
aantal gelopen kilometers als voorbereiding op de IFF-Marathon,vanaf 01 november 2007.
Niks dan lachende gezichten voor de start,een uurtje of twee later was dat al heel wat minder... Vlnr.:Gert Luyckx,ikzelf,mijn superb-coach-begeleider Luc Duyck.
Afzien als nooit tevoren op weg naar Ieper,samen met een supergeconcentreerde 'coach-begeleider' Luc Duyck.