'Dag brave kindjes, wat een mooie leerboeken. Die gaan jullie zeker kaften met het prachtige Kabouter Wesley-kaftpapier dat deze week gratis bij Humo zit?', zegt kabouter Wesley in het radiospotje voor weekblad Humo.

'Ja, Kabouter Wesley', antwoorden de kindjes.

'Want je weet wat er anders gebeurt, hé', zegt Kabouter Wesley.

De kindjes weten heel goed wat er anders gebeurt: 'Dan krijgen we nul op tien.' En erger: 'Dan moeten we naar het bijzonder onderwijs.' En nog erger: 'Dan komt Siegfried Bracke 's nachts in ons bedje liggen.'

Op onze redactie en op de website van Humo kwamen boze reacties binnen van ouders en leerkrachten uit het buitengewoon onderwijs. Ook Karel Casaer, secretaris-generaal van het Vlaams Verbond van het Katholiek Buitengewoon Onderwijs (VVKBuO), kan niet lachen met het spotje. 'Ik denk dat ik namens alle leerkrachten, leerlingen en ouders spreek als ik zeg dat dit een kaakslag is. Ik snap de meerwaarde niet van humor op de kap van mensen. Iemand als straf naar het bijzonder onderwijs sturen, dat is niet grappig. Zo stigmatiseer je een groep jongeren tegenover al hun leeftijdsgenoten. De leerkrachten zijn meer dan gevangenisbewakers. Siegfried Bracke kan reageren en relativeren, maar hier wordt een groep gepakt die voortdurend moet vechten tegen marginalisering.'

Voor Jonas Geirnaert van Neveneffecten, de bedenker en de stem van Kabouter Wesley, is de hetze een storm in een glas water. 'De meeste mensen zullen wel genoeg zelfrelativering hebben om ermee te kunnen lachen', zegt Geirnaert. 'We hebben echt niet gedacht van: we gaan eens een spotje maken om het bijzonder onderwijs in een slecht daglicht te plaatsen. Dit is humor, en daar eindigt het. Sommigen zien misschien een verband tussen nul op tien en het bijzonder onderwijs, maar wat is dan de logische stap van bijzonder onderwijs naar Siegfried Bracke in je bedje? Kabouter Wesley is altijd absurd.'

Het VVKBuO is niet van plan om het spotje te laten verbieden, want 'het kwaad is al geschied'. 'We hopen dat de mensen onze positieve boodschap begrijpen: buitengewoon onderwijs is echt niet marginaal.' (nieuwsblad)

In de muur van het kerkhof - op de plek waar het domein grenst aan de inrit naar de school - is al een gat geslagen. Hier zal het nieuwe wandelpad over de begraafplaats eindigen. Een unieke wegel die de kinderen moet weghouden uit het drukke verkeer.

De Heilig-Hartschool ligt in Tereken, een van de drukste wijken van de stad. De onveiligheid is er alleen maar vergroot sinds het kruispunt van Tereken met de gewestweg N70 Gent-Antwerpen wordt heraangelegd.

Die werkzaamheden naderen hun einde, maar het volgende project dient zich al aan, en dat zal wellicht nog meer drukte met zich meebrengen. Het rusthuis tegenover de school wordt afgebroken en vervangen door een nieuwbouw. De directeur houdt zijn hart vast bij de gedachte dat zware vrachtwagens en ander werfverkeer de smalle en sowieso al drukke straat door moeten.

Kus- en rijzone

'We vroegen ons af hoe we onze leerlingen uit de gevarenzone op Tereken konden halen, en zo kwamen we op het idee een wandelpad aan te leggen over het naburige kerkhof', vertelt schoolhoofd Bart Schelfaut. 'Bedoeling is dat ouders hun kinderen laten uitstappen op het parkeerterrein aan het kerkhof. Daar richten we nog voor 1 september een kus- en rijzone in. Het groene wandelpad loopt tussen de oude zerken door en eindigt aan de uitgebroken muur naast de inrit van onze school.'

Is het wel veilig kinderen langs een kerkhof te sturen, als daar zo vroeg op de ochtend nog geen toezicht is? En wat als het vanaf de herfst sneller donker wordt? 'We zullen een voetpool organiseren, waarbij we de leerlingen opwachten aan de ingang van het kerkhof en hen in groepjes veilig naar school begeleiden. Tegen 13 september plaatst het stadsbestuur ook acht verlichtingspalen langs het traject.'

Bijkomend voordeel: de ouders hoeven hun kinderen niet meer af te zetten aan de krappe inrit van de school. 'Want dat leidde in het verleden tot gevaarlijk gemanoeuvreer aan de schoolpoort, zeker omdat het personeel en de bezoekers van het rusthuis hier eveneens parkeerden.'

In het gat in de kerkhofmuur zal nog een poortje worden geïnstalleerd, zodat de begraafplaats elke avond kan worden afgesloten tegen ongewenste bezoekers. (nieuwsblad)

Hedera Een weinig exotisch exemplaar, dat in 'Mad Men' gespot kan worden in de knusse keuken van Peggy's moeder. Voor wie houdt van gezelligheid, prullaria en absoluut niets op heeft met minimalisme.

Onderhoud? Zet deze plant best op een koele plek in aarde die niet al te vochtig is.

Rubberplant In de serie vooral terug te vinden in directeurskamers, waar hij statig het strakke interieur doorbreekt. Ideaal voor wie weinig tijd en veel ruimte heeft.

Onderhoud? Zet deze plant niet in direct zonlicht en geef hem niet te vaak water.

Aglaonema Ideaal voor het kantoor uit 'Mad Man' waar elke minuut een sigaret wordt opgestoken: deze plant heeft luchtzuiverende eigenschappen.

Onderhoud? Zet hem in een schaduwrijke plaats en geef regelmatig water.

Venushaar Terug te vinden op menig secretaressebureau in de serie, waarschijnlijk omdat de legende vertelt dat hij je haar sneller doet groeien.

Onderhoud? Het is een nogal veeleisende plant die enkel gedijt op een koele plek met vochtige lucht. De kluit moet af en toe ondergedompeld worden in vers regenwater.

Kentiapalm Vooral populair in de kantoren en restaurants waar Don Draper en co hun tijd doorbrengen.Vooral omdat hij zorgt voor een exotisch effect.

Onderhoud? Zet hem op een lichte plek, maar niet in de zon. Houde grond vochtig en zet hem af en toe buiten als het regent.

Scindapsus Een frisgroene slingerplant die in 'Mad Men' een occasionele dossierkast van een groen accent voorziet. Meer geschikt voor ene bohémien-interieur dan een kantoorruimte aangezien hij behoorlijk snel groeit.

Onderhoud? Hij doet het vooral goed op lichte plekken. Hou de grond vochtig en geef om de twee weken extra voeding.

Sanseveria Kennen we allemaal als een plant op de rand tussen kitch en retro. In 'Mad men' krijgt de plant een cruciale rol.

Onderhoud? Nauwelijks. Eén keer in de drie weken water geven. (nieuwsblad) Elle Nederland

Liefst twee containers vol met Belgische pralines liet de beroepsvereniging van artisanale chocolatiers overvliegen naar China. Allemaal bedoeld om uit te delen aan de bezoekers van het Belgische paviljoen op de wereldtentoonstelling in Sjanghai. Koekjesbakker Lotus Bakeries voegde daar miljoenen speculaaskoekjes aan toe.

In vier maanden tijd zijn de Belgische zoetigheden uitgegroeid tot dé hit van de wereldexpo. Gemiddeld 30.000 Chinezen staan elke dag urenlang in de rij om een praline en een speculaaskoekje bemachtigen. De organisatoren van het Belgische paviljoen moeten zelfs veiligheidsagenten laten aanrukken om de volkstoeloop in goede banen te leiden.

'Voor de wereldtentoonstelling werd aan de Chinezen gevraagd welke paviljoenen ze zeker wilden bezoeken', weet Leo Delcroix, de 'baas' van het Belgisch paviljoen. 'België stond niet eens in de top vijftig. Vandaag staan we op de zesde plaats. Qua omzet laat België zelfs alle andere landen achter zich. Dat heeft niet alleen te maken met de diamanten die we in onze shop verkopen, maar ook met de chocolade en speculaaskoekjes die gretig aftrek vinden.'

Verzengende hitte
Gisteren was het niet anders. Het is onmenselijk warm in Sjanghai en toch staan de Chinezen tot honderd meter voor de ingang van het Belgische paviljoen aan te schuiven. In het afdak boven de wachtrij zijn sproeiers geïnstalleerd om de bezoekers een beetje afkoeling te bieden in de verzengende hitte. De gemiddelde wachttijd om het paviljoen binnen te geraken is twee uur, maar geen Chinees die ook maar even overweegt op zijn stappen terug te keren. Aan het einde van de rit wacht namelijk een Lotuskoekje en in het paviljoen kunnen ze op vaste uren om een gratis praline bemachtigen.

'Het is bijna waanzin', puffen Erik Vande Meirssche en Christine Van Malderen na hun derde sessie van de dag. De uitbaters van chocolatier Cher uit Berlare hebben bijna twintig minuten lang ononderbroken pralines uitgedeeld. 'De chocolatiers die ons voorafgingen, hadden ons gewaarschuwd dat het de moeite was maar dit hadden we echt niet verwacht. Het lijkt wel of wij filmsterren zijn. De Chinezen willen ook allemaal met ons op de foto. Als we even naar het toilet moeten, zijn wij een halfuur onderweg want overal worden we aangeklampt.'

Enorme markt
Een van de weinige Chinese bezoekers van de wereldtentoonstelling die een beetje Engels praat, legt ons uit hoe dat komt. 'Belgische chocolade heeft in China een uitstekende reputatie', zegt Rui Sha. 'Je kunt ze bij ons ook kopen, maar voor veel mensen is zo'n praline veel te duur. Hier kan je er gratis van snoepen.'

Kris Dooms, de voorzitter van de beroepsvereniging voor artisanale chocolatiers, wrijft zich in de handen. Wetende dat de gemiddelde Chinees vandaag zeer weinig chocolade eet, ligt er een enorme markt voor het grijpen. 'Expo 58 betekende de grote doorbraak van de chocolade in Europa. We hopen dat we met de wereldtentoonstelling in Sjanghai hetzelfde kunnen bereiken in China.' (nieuwsblad) DieterHerregodts

Vorige week raakte bekend dat Dina Tersago (31) en Wim Gevaert (44) na vier jaar uit elkaar gingen. Het koppel dat elkaar had ontmoet via het programma Sterren op de dansvloer stuurde het nieuws zelf de wereld in met een sober persbericht. Daarin stond dat Dina en Wim als vrienden uit elkaar gingen. Gisteren reageerde Dina voor het eerst op de breuk. 'Wim en ik blijven vrienden. Ik zie hem bijna dagelijks', zegt Dina toen we haar gisteren spraken na de persvoorstelling van Boer zkt vrouw.

Dina en Wim zijn geen koppel meer, maar blijven lesgeven in hun dansschool 'Wim en Dina' in Oudenaarde. 'Onze leden zijn zondag gaan fietsen en hadden 's avonds een etentje. Wim en ik zijn daar 's avonds geweest, ook om de mensen een beetje gerust te stellen. We hebben op onze website een boodschap gezet om duidelijk te maken dat de danslessen gewoon doorgaan. Wim en ik vinden dat niet meer dan normaal: we hebben bijna tweehonderd leden, die wil je niet teleurstellen.'

Geen uitleg

Uit elkaar en toch nog altijd samenwerken: er zijn mensen die het niet goed begrijpen. 'Wim en ik waren dit weekend op de vtmKzoom Zomertour. We hadden daar samen aan meegewerkt, we hebben er gewoon rondgelopen en naar de winkels gekeken. Dan zie je sommige mensen wel bedenkelijk kijken: waren die twee niet uit elkaar? Er zijn ook mensen die op de man af zeggen dat ze het niet snappen. Het feit dat Wim en ik een danskoppel zijn, staat los van onze privésituatie. Wij zijn niet iedereen uitleg verschuldigd, zo'n breuk is al erg genoeg. Ik ben blij dat Wim en ik de tijd hebben genomen om dit uit te praten en dan een persbericht te versturen.'

Dina Tersago is tot september bezig met opnames van Boer zkt vrouw en werkt tot november aan de afwerking van het programma. 'Dan wordt het iets rustiger, want het was ook met Masterchef nogal druk. Hoe ik ga uitrusten, weet ik nog niet. Misschien neem ik wel de auto en rijd ik naar Frankrijk. Ik denk dat ik thuis ook wat klusjes ga doen. Eindelijk eens de gordijnen ophangen, bijvoorbeeld.' (nieuwsblad) TomdeLeur

Het defilé 'Second Hand, Second Life' begint stilaan de status van een begrip te krijgen. Al voor de achtste keer gaan bekende en beginnende ontwerpers aan de slag met materialen uit de opslagplaatsen van Spullenhulp. Het resultaat van deze creatieve improvisaties wordt op 15 oktober de catwalk opgestuurd, in de hallen van Tour & Taxis. Onder meer Edouard Vermeulen (Natan), Veronique Branquinho (Delvaux), Cathy Pill, Kim Stumpf en Le Fabuleux Marcel nemen deel.

Foto; Thomas Francois

Naast mode heeft 'Second Hand Second Life' voor de tweede keer een aantal interieurdesigners onder de arm genomen, die ook met Spullenhulp-materiaal werken om originele meubels te creëren. Dus wil je een authentieke Stefan Schöning, Pol Quadens, Bram Boo of Sofie Lachaert op de kop tikken, is dit de place to be.

Na de tentoonstelling en defilé worden alle stukken naar jaarlijkse traditie geveild voor het goede doel, in dit geval het sociaal café van Spullenhulp, een plek waar vroegere bewoners van het onthaaltehuis elkaar kunnen ontmoeten en ervaringen uitwisselen.

Tickets kosten 30 euro, VIP-tickets 55 euro. Te koop vanaf september bij Retro Paradise, Amerikaansestraat 105 in Brussel of via overschrijving voor 1 oktober op rekeningnummer 001-1251796-87 met de vermelding defilé en uw volledige gegevens. (nieuwsblad)