Betoverend veelzijdig

'Ik ben een beetje als Tijl Uilenspiegel te werk gegaan', geeft Verhaeghe toe. Brugge was in 2002 de Europese culturele hoofdstad. 'Ik ben trots op mijn stad, maar ik heb mijn bedenkingen bij standbeelden die in de straten staan. Sommige zijn gewoon lelijk, Brugge verdient beter. Ik had 21 beelden uitgekozen en daarop een rood-wit signalisatielint gehangen met de boodschap 'Kijkverbod'. Het project paste in het cultuurjaar, en ik had de toestemming van het stadsbestuur. Ik heb nooit schade aangebracht aan die beelden, en de linten hebben er drie weekends gehangen, al bij al zes dagen.'

Kritiek niet verteren
Eén kunstenaarsduo kon de kritiek blijkbaar moeilijk verteren. Verhaeghe had zijn lint ook over het standbeeld De jonggehuwden gehangen, een beeld van het echtpaar Stefaan Depuydt en Livia Canestraro, dat al sinds 1986 op de Burg staat. Het duo verkocht het beeld indertijd aan de stad. 'Al na enkele dagen kwam er een deurwaarder langs. We moesten meteen het bordje verwijderen waarop ik uitleg gaf bij mijn kunstwerk. En dat op straffe van 10.000 euro per dag dat het bordje bleef hangen.'

Ze begonnen een lange juridische strijd tegen Verhaeghe omdat hun beeld onherstelbare schade had opgelopen. Zowel van een Brugse rechter als van het Gentse hof van beroep kregen ze geen gelijk. Maar in mei 2008 verbrak het Hof van Cassatie die laatste uitspraak, en bij een nieuw proces in beroep kreeg het echtpaar onlangs toch gelijk van het Antwerpse hof. De rechter oordeelde dat Verhaeghe de auteursrechten van het koppel had geschonden door van hun beeld een nieuw te maken.

De twee zeventigers wilden gisteren geen commentaar geven op hun jarenlange strijd. 'Ze hebben in al die jaren nooit contact met mij opgenomen', zegt Verhaeghe. 'Ik heb zelf één keer voorgesteld om samen te gaan eten en het uit te praten, maar ze zijn er niet op ingegaan.'

Niet beledigd
'Mijn cliënten hebben nooit de bedoeling gehad om de vrije meningsuiting te beknotten', zegt hun raadsman Michiel Verlinden. 'De rechtszaken kwamen er ook niet omdat ze zich zwaar beledigd voelden. Ze wilden enkel dat hun rechten als auteur van het werk gerespecteerd bleven.'

'Ik heb nochtans geen euro verdiend aan mijn kunstproject', zegt Verhaeghe. 'Integendeel: ik heb door de hele heisa minstens twee exposities gemist.'

Volgens Verhaeghe heeft het vonnis zware gevolgen voor kunstenaars die in openbare ruimtes werken. 'Een artiest mag vanaf nu enkel nog werken van andere kunstenaars gebruiken als hij de uitdrukkelijke schriftelijke toestemming heeft. Er zijn wel meer hedendaagse kunstenaars die bestaande werken gebruiken voor een nieuwe creatie.'

Verhaeghe kreeg ondertussen al de garantie van het Brugse stadsbestuur dat zij voor de schadevergoeding zullen bijspringen. (nieuwsblad)

Op de Mont Ventoux hoorde je gisteren alleen Nederlands. Tweeduizend Vlaamse wielertoeristen hadden hun blik gericht op het hoogste punt van de legendarische berg uit de Ronde van Frankrijk (1.912 meter). Het zou het hoogtepunt van Ventourist/Ventousiast worden, een actie van de organisatie Sporta om mensen meer te laten sporten. De deelnemers hadden er vaak een jaar intensief naar toegewerkt.

Wie voor 10 uur Chalet Renard of Chalet Liotard was gepasseerd, zes kilometer voor de finish, raakte nog tot boven. Maarten Gofflo uit het Limburgse Gruitrode was een van hen. 'Het waaide toen al hevig en er hing een enorme mist. De laatste honderd meter legde ik te voet af, maar dat stuk leek maar te duren, omdat ik geen meter voor me kon uitzien.' Op de top was het zes graden, maar 'het voelde aan alsof het vroor', aldus Gofflo.

Om 10 uur beslisten de veiligheidsdiensten een barricade van blauwhemden op te werpen ter hoogte van Renard en Liotard. De mistral, de koude en droge wind die altijd in één adem wordt genoemd met de Mont Ventoux, was te grillig.

Gofflo had zich voorgenomen drie keer de berg te bedwingen. 'Gezien de weersomstandigheden mag ik blij zijn dat ik er toch één keer in geslaagd ben.'

Sporta, dat Ventourist/Ventousiast voor de zesde keer organiseerde, heeft het evenement in het verleden al een paar keer moeten stilleggen door het gure weer. 'Voor leken klinkt het spectaculair dat de mistral ons tot zulke maatregelen noopt, maar de Fransen zijn deze omstandigheden gewend. Tweehonderd keer per jaar is het van dat', weet Bart Vandegaer van Sporta.

Is het in die wetenschap zinvol tweeduizend Vlamingen te mobiliseren, als je realiseert hoe groot het risico op een afgelasting is? Vandegaer vindt van wel. Hij vergelijkt het met een skivakantie. 'Als een sneeuwstorm het skiën onmogelijk maakt, denk je in eerste instantie: Hier kom ik nooit terug. Maar het jaar erop sta je er weer.'

Elke wielerliefhebber wil nu eenmaal de Mont Ventoux op zijn palmares hebben staan. De 'reus van de Provence' dankt zijn bekendheid aan zijn kale maanlandschap, dat gecreëerd werd door de mistral. Juist gisteren maakte die zijn reputatie weer waar.

Volgens Bart Vandegaer begrepen de deelnemers dat het onverantwoord was de top te beklimmen. Een geluk bij een ongeluk: vanaf 14 uur was het weer mogelijk het laatste stuk van de Mont Ventoux af te leggen. Veel deelnemers waren toen al teruggekeerd naar de start. Uiteindelijk is de Mont Ventoux 1.010 keer volledig beklommen. (nieuwsblad)