Een kleine twee weken geleden werkte ik ondanks een gebrekkige voorbereiding mijn tiende marathon af. Een deftige tijd zat er nog niet in, maar ik denk dat enkel ik hiervoor de schuldige ben. Iemand die te weinig traint en nogal veel hooi op zijn vork wil nemen, betaalt vroeg of laat toch de rekening. Nu heb ik na de Binnenmaasmarathon (foto) besloten om een tweetal weken rust in te bouwen. Ik vond niet echt dat het nodig was, maar ik wil met een propere lei naar de volgende toewerken, op 9 mei in het Nederlandse Gilze. De Binnenmaas was een zware dobber. Er waren slechts een veertig deelnemers en een aantal estafetteteams die drie ipv twee ronden deden. Al snel kwam ik in een groepje marathonlopers, een achttal, dat net iets te snel ging voor me, maar de felle wind en de ijzige regen gingen in de Maasvlakte fel te keer, zodat ik het risico niet durfde nemen om twee ronden in mijn eentje af te werken. Op het einde van de eerste ronde liet ik het intussen verbrokkelde groepje voor wat het was. Ieder voor zich dus. Ik heb serieus mijn peren gezien, zoals men dat in de Kempen zegt en heb tot twee keer toe een lift moeten weigeren. Zo slecht moet ik er dus uitgezien hebben ... Het resultaat was dat ik wederom niet onder de vier uur kon duiken, maar ik had het ook niet verwacht. Wie tussen twee marathons slechts drie keer traint, samen goed voor 41 km !!!, moet zichzelf geen illusies maken. Nu in Gilze wil ik wel slagen in mijn opzet, zoniet zal het eind mei in Stockholm moeten gebeuren. Maar in een bende van 18500 lopers naar een goede tijd streven lijkt me ook een utopie.
Keep on running ...
PS zondag is het opnieuw marathontraining in Kasterlee. Elke laatste zondag van de maand van maart tot en met oktober kan men voor het symbolisch bedrag van 1 euro het parcours van de natuurmarathon van Kasterlee verkennen. Een schitterende omgeving, mooi parcours en gezellige sfeer. Wat wil een loper nog meer ?
Het was verschrikkelijk koud die zondagochtend in januari, maar ik had me nu eenmaal ingeschreven voor de schitterende marathon in Genk, dus besloot ik maar om er naartoe te rijden. De sneeuw en vrieskou hadden mijn trainingsactiviteiten grondig in de war gestuurd, dus mijn ambities om een scherpe tijd neer te zetten waren volledig van de kaart geveegd. Toch ging het allemaal nog vrij behoorlijk en na iets minder dan zes van de zeven af te leggen ronden had ik zelfs nog uitzicht op een tijd onder de vier uur, maar een dipje net voor het ingaan van de slotronde werd me nog fataal. Ik beschouw de LPM dan maar als een geslaagde training en intussen heb ik mijn tiende marathon geboekt. De Binnenmaas marathon wordt echter mijn eerste in Nederland. Meteen heb ik een nieuw doel om naar te werken.
Intussen maken we ons klaar voor marathon nummer 9. Dit keer trekken we niet naar het buitenland, maar wel naar het (niet zo) verre Limburg. Indien alles meezit zal ik er op 11 januari de Louis Persoons Memorial lopen. Deze wedstrijd is voor mij wel iets speciaals, want op ditzelfde parcours, rondjes van zes kilometer, liep ik mijn eerste halve marathon en zag er alle kleuren van de regenboog. Maar we zijn alweer twee jaar verder en we hebben heel wat geleerd. Mijn belangrijkste les van de afgelopen maanden is dat je geen goeie tijd kan neerzetten zonder er iets voor te doen. Het uitlopen was steeds het voornaamste doel, maar nooit kwam ik onder de vier uur. Hieraan wil ik nu iets veranderen en de afgelopen weken heb ik mijn trainingsinzet verhoogd. Vorige week vrijdag liep ik samen met Frans en Luc van de Joggingclub een kleine 25 km of 2:30 uur, vandaag liep ik opnieuw een duurloop, maar ik heb er wat versnellingen ingelast. Ik was 1:40 minuten onderweg maar wilde me toch niet forceren. Morgen staat er immers de Q Santa Run op het programma, of vijf kilometer door Antwerpen stad, verkleed als kerstman. Vorig jaar haalde ik de finish in 21:34 min, ik ben benieuwd of ik dat dit jaar kan evenaren.
Zopas heb ik mijn foto's van Reims nog eens bekeken en wil er wel enkele van tonen. Samen met Jan Smets uit Dessel (vanaf 13 februari volgend jaar is het zelfs officieel familie) liep ik deze marathon, of toch de eerste drie kilometer. We hebben beiden onze persoonlijke besttijd gerealiseerd, maar we zijn volgens mij nog tot veel meer in staat. De foto's die je ziet is er eentje van de avond voordien, de ochtend van de wedstrijd, tijdens de marathon, meteen na aankomst en een uurtje later, toen we al even bekomen waren en klaar waren om in de champagne te vliegen.
Hallo,
