De mannen van den Tjak uit Tielen hadden voor hun dertigste verjaardag een specialleke voorzien, namelijk de halve natuurmarathon van Herentals naar Tielen, een aanvullende afstand op de klassieker Herentals-Tielen over 14,3 km. Een nieuwigheid moeten we uitproberen, dus stond ik zondag op het perron van Tielen voor de verplaatsing per trein naar Hettals.
De sfeer zat er goed in, ook aan de start aan het Bloso-centrum. De 14,3km vertrok eerst, dan was het wachten op het startsignaal van de halve marathon. Dat duurde wel even, maar enkele minuten voor één waren we dan toch weg. Het was voor mij een sprong in het onbekende, want ook het traditionele parcours had ik nooit gelopen. De bedoeling was om binnen de twee uur binnen te komen, er werd me al verteld dat het om een heel pittig parcours ging.
En maak van dat pittig maar gerust zwaar, want we waren nauwelijks de grote baan over of het ging al bergop en dat bleef maar duren. Wel een knappe omloop, vooral door de natuur, maar hellingen als die aan de Toeristentoren zijn toch niet van de poes. Als men deze wedstrijd als een trail naar voren schuift, en dat is het eigenlijk ook wel, staan er volgend jaar misschien wel vijfhonderd lopers aan de start van deze halve marathon.
Maar het was zondag dus vooral genieten en niet te hard over mijn toeren gaan, want daar vreesde ik wel voor na die loodzware beginfase. En eigenlijk bleef het wel zwaar, tot een kilometer of vijf van het einde we eindelijk de bossen uitkwamen. Gedragen door de rugwind konden we dan richting kasteeltje in Tielen. Het was een schitterende wedstrijd, zeker voor herhaling vatbaar.
Ik liep een mooie en vlakke wedstrijd, constant tegen 11 km/u en was daar best tevreden mee. Een strakke duurloop past perfect in het plaatje om in september de Leiemarathon tot een goed einde te brengen.
