Wat kan het leven toch mooi zijn ! Nu lig ik hier op het bed in mijn hotel terwijl het zonnetje al fel door de gordijnen komt piepen. En dat terwijl het nog maar acht uur 's ochtends is. Het grauwe, maar zeer oude stadje (en dat merk je ook als je buitenkomt) Pont-Saint-Esprit was eigenlijk maar een tussenstop in ons reisprogramma. Vanmiddag trekken we dan een dertig kilometer verderop naar Lussan om in ons huisje te trekken. Een week zullen we ons hier proberen te amuseren, in totaal zijn we met zestien.
Het is ook de bedoeling dat ik op regelmatige basis in mijn loopschoenen zal stappen. Ik ga trachten om elke ochtend een kilometer of zeven te lopen, zo kan na twee weken rust (die overigens heel hard nodig was) zodat ik de batterijen weer langzaam kan opladen. Midden deze week is het de bedoeling dat ik ga proberen om de illustere Mont-Ventoux op te lopen. Ik weet echt niet wat me te wachten staat, maar ik waag het erop.
Later deze week zal ik nog een aantal foto's op mijn blog zetten, waaronder hopelijk die van mijn aankomst op de Ventoux. Nu eerst een douche nemen en dan een stevig ontbijt.