Als je Kortjakje gebruikt als inzingoefeningetje voor je koor, weet dan dat het meisje niet zo onschuldig is. Het volksliedje werd door Mozart in Parijs opgepikt om er 12 variaties voor piano op te schrijven. De oorspronkelijke tekst (Ah!vous dirai-je maman) ging over “Les amours de Silvandre” en vertelt de schroom van een jonge brunette om aan haar moeder te vertellen dat zij in het bos verleid is door een zekere Silvandre.

En het Nederlands Centrum voor Volkscultuur weet dan weer te zeggen dat “Kortjakje” niet – zoals we zouden vermoeden – gaat over een schoolmoe kindje dat alleen ’s zondags er een beetje door komt. Kortjakje zou een vrouw geweest zijn die in Amsterdam openbare toiletten schoonmaakte en door de week vaak ziek was door overmatig drankgebruik.

’t Is maar dat je het weet.

“Kortjakje seer hups en fijn

Is de meeste tijd beschonken,

Kortjakje mag geen Brandewijn

Maer het moet Jenever zijn”