J.S. Bach blijft inspireren en uitdagen.

John Eliot Gardiner beschreef de introductie van de Johannespassie als volgt: “Het zaallicht dooft, de dirigent verschijnt, het orkest zit klaar. Er heerst die unieke sfeer van gespannen afwachting die je alleen aantreft in een duistere theaterzaal, helemaal aan het begin van een opera, voordat de muziek haar magische web begint te weven en het drama zich gaat ontspinnen.”

Het Klarafestival kondigt een nieuwe productie zo aan:

In deze nieuwe muziektheaterproductie plaatst regisseur Pierre Audi Bachs Johannespassie in een sobere scenografie gebaseerd op beelden van kunstenaar Wim Delvoye. Bachs integrale passie levert de vertelstof voor een eigentijdse reflectie over de rol van religie en haar strijdende waarheidsclaims, over identiteit en de daaruit voortvloeiende conflicten en ten slotte ook over lijden en mede-lijden. Beeldenstormer Delvoye kijkt in zijn Via Crucis met röntgenstralen door alles heen en reduceert religieuze waarheid tot niet meer dan een schamel hoopje botten – van niet meer dan muizen. De Israëlisch-Palestijnse componist Samir Odeh-Tamimi biedt in de hedendaagse context van polarisering een welkom geluid van verzoening: in zijn muziek dansen westerse avant-garde en eeuwenoude soefi-klanken om elkaar heen als in een dubbele helix. Annelies Van Parys, huiscomponist van Muziektheater Transparant, voorziet de Johannespassie van een proloog en epiloog. Ze laat Bachs passie ontstaan vanuit stilte, die ook na de laatste noot oorverdovend nazindert.

Vrijdag 11/3 om 20.30 uur in het Kaaitheater in Brussel.