Ik kom de laatste tijd opnieuw in verschillende parochies om als vervanger de mis te spelen. In tegenstelling met vroeger merk ik dat er bijzonder veel aandacht gaat naar het afstemmen van de gezangen op de lezingen van de zondag, en naar het gebruiken van de kleine acclamaties. De laatste versie van Zingt Jubilate wordt intensief gebruikt, inclusief de liederen die zich niet beperken tot het afgedreunde stramien. De variatie in de Kyriales is ook sterk toegenomen.  Afwijkende zgn. zang- (eerder tekst) boekjes zijn voorgoed naar de archieven verwezen.

Een andere tendens is dat de verschillende parochies van één dekenij allemaal ongeveer dezelfde gezangen en dezelfde liturgie gebruiken voor één zelfde zondag. De motivatie hiervoor werd mooi verwoord in een schrijven: de mensen moeten zich weer “thuis” voelen als ze in een andere kerk dan hun gebruikelijke komen (retour naar de bron).

En in alle kerken geeft men de misgangers voor elke zondag een speciaal blaadje, waarin zowel de gezangen (met muzieknoten) als de lezingen, voorbeden en meditaties afgedrukt  staan. Misschien een flinke inspanning voor de parochieverantwoordelijken, maar alleszins een bijzonder goede investering om de betrokkenheid van de gelovigen te vergroten.