Ik ben een paar dagen afwezig: het goede moment om enkele mooie concertaankondigingen te doen. Vandaag enkele toppers van het Festival van Vlaanderen Mechelen - Kempen.
* donderdag 20 september - 20.30: Koorwerk van Domenico Scarlatti door het Italiaanse ensemble La Venexiana: Abdijkerk Bornem (18 EUR)
* vrijdag 21 september - 20.00: "Heerlijk Händel" mmv Le Concert Spirituel (FR) en het Vlams Radiokoor o.l.v. Hervé Niquet: Sint Amandskerk, Geel (18 EUR)
* zaterdag 29 september - 19.30: CURRENDE o.l.v. Erik Van Nevel met werk van Van Turnhout, Thomas Crecquillon, Clemens non Papa en Franciscus Sonnius : Abdijkerk Tongerlo (18 EUR)
* donderdag 4 oktober - 20.00 : COLLEGIUM VOCALE o.l.v. Philippe Herreweghe: koormuziek van Johann Schein - Begijnhofkerk - Hoogstraten (18 EUR)
* zaterdag 13 oktober - 20.15: Le banquet celeste (FR): 2 cantates van J.S. Bach : Begijnhofkerk, Nonnenstraat, Mechelen (18 EUR)
Vermits je hier zit, ben ik er zeker van dat je een doorwinterd computergebruiker bent. En uit mijn observaties weet ik ook dat velen van u het programma Vrouw1 gebruiken. Daarom lijkt het mij een goed idee om een bijzonder belangwekkend bericht van SENIORENNET over te nemen. Het antwoord heeft mij een stuk vooruit geholpen.
Sofware probleem
Anderhalf jaar geleden ben ik van de versie Verloofde 7.0 overgestapt op Vrouw 1.0 en ik heb opgemerkt dat het programma een applicatie heeft geïnstalleerd genaamd Baby 1.0 die heel veel ruimte inneemt op mijn harde schijf. Deze applicatie wordt niet genoemd in de gebruikershandleiding van Vrouw 1.0. Bovendien installeert Vrouw 1.0 zichzelf in alle andere programma's en start zichzelf op zodra ik willekeurig welk ander programma open en saboteert op deze wijze de correcte uitvoering van andere programma's.
Sommige programma's zoals AvondjeKroegMetVrienden 10.9, HeleNachtFeesten 2.5 en RustigZondagavondjeVoetbalVoorDeBuis 16.4 werken zelfs helemaal niet meer! Daar komt nog bij dat een bepaald achtergrondprogramma (virus?) zichzelf auto-installeert (Schoonmoeder 1.0) waardoor het hele systeem vastloopt, Vrouw 1.0 ineens heel raar gaat doen. Het lukt niet om dit programma te des-installeren en dat is bijzonder ergerlijk, vooral als ik het programma ZondagochtendVrijen 3.0 wil uitvoeren.
Het lijkt er zelfs op dat sommige onderdelen hiervan permanente bugs vertonen. Bijvoorbeeld, het commando C:pijpenopzateragavond.exe activeert niets meer. Ik overweeg om weer gebruik te gaan maken van Verloofde 7.0, maar de desinstallatie van Vrouw 1.0 schijnt mij buitengewoon ingewikkeld toe, en ik kan niet inschatten welke consequenties dat zou kunnen hebben voor andere programma's zoals Baby 1.0 die, ik moet het toegeven, mij toch zeer bevalt.
Kunt u mij helpen? Een ontmoedigde gebruiker
Geachte gebruiker,
Uw klacht komt regelmatig voor bij onze gebruikers, en heeft regelmatig een perceptiefout als grondslag. Vele gebruikers gaan over van Verloofde X.0 op Vrouw 1.0 met het verkeerde idee dat Vrouw 1.0 slechts een ontspannings- en utility-programma is.
Vrouw 1.0 is daarentegen veel meer dan dat. Het is een compleet Operating System, gecreërd om al uw toepassingen te managen en te controleren. Het is vrijwel onmogelijk om Vrouw 1.0 te desinstalleren en te downgraden naar Verloofde 7.0 want Verloofde 7.0 zal zich dan precies zo gedragen als Vrouw 1.0 hetgeen inhoudt dat het niet veel uitmaakt.
Hetzelfde doet zich voor bij Schoonmoeder X.0. Deze programma's, van een oudere generatie, zijn afgeleid van Vrouw 1.0 en er doen zich vaak compatibiliteitsproblemen bij voor. Deze toepassingen zijn slecht bestand tegen de moderne virussen, zullen al snel aangetast worden en vervolgens vanzelf verdwijnen.
Sommige gebruikers proberen de hele harde schijf opnieuw te formatteren om vervolgens VerloofdePlus of Vrouw 2.0 te installeren, maar dat kan grote complicaties hebben (zie gebruikershandleiding de paragrafen Alimentatie en Co-ouderschap.
Belangrijk: indien u Verloofde 8.0 installeert, ga dan vervolgens niet onmiddelijk over op Vrouw 2.0 want de compatibiliteitsproblemen die zullen ontstaan, zullen complexer zijn dan met Vrouw 1.0. De versies Vrouw 3.0 en Vrouw 4.0 tenslotte, zijn voor gevorderden en gespecialiseerde gebruikers, bovendien zeer duur en niet aan te raden voor normale gebruikers.
Mocht het u met geen enkel van deze systemen willen lukken, dan raden wij aan om Vrijgezel 1.0 of Trio 5.3 te proberen - maar eerder nog adviseren wij u gebruik te blijven maken van Vrouw 1.0 en er voorzichtig mee om te springen. Ik persoonlijk maak al jaren succesvol gebruik van Vrouw 1.0 en kan u uit ervaring aanraden de hoofdstukken Frequently Asked Questions en Veelgemaakte Fouten te raadplegen. Vrouw 1.0 is een zeer gevoelig programma en gaat onmiddelijk over op veilige modus bij fouten. Dat houdt in dat u zeer behoedzaam met het programma dient te werken, gegeven het feit dat bij Vrouw 1.0 van iedere fout die zich voordoet, willekeurig welke, de bron onvermijdelijk bij u ligt. De oplossing ligt meestal bij het gebruik van het commando C:SORRY.EXE zodra zich een onregelmatigheid voordoet. Probeer het gebruik van Escape te vermijden, evenals Backspace, want hierna zult u het paardenmiddel C:SORRY.EXE/BLOEMEN/ALL moeten gebruiken om het programma weer te laten functioneren, en zoals u weet, moet u dit niet te vaak doen.
Vrouw 1.0 is een interessant programma, maar kan grote uitgaven met zich meebrengen bij onjuist gebruik. Ik raad u dan ook aan om de uitbreidingsets bloemen 5.0, Sieraden 2.3 ofwel WeekendCenterParks 3.2 aan te schaffen. U kunt hiervoor tevens gebruikmaken van JaSchat 14.7 of JeHebtGelijkLieverd 8.0. U kunt deze programma's downloaden van Internet; hun resultaten zijn redelijk tot goed.
Installeer nooit SecretaresseInMinirokje 3.3, Vriendin 1.1 of VanavondKomenMijnVrienden 4.6! Deze programma's werken niet in de Vrouw 1.0-omgeving en kunnen onherstelbare schade veroorzaken aan uw systeem.
Voor alle zangers van KORILE die om een of andere reden de repetitie gemist hebben, maar ook voor hen die nog twijfelen of KORILE wel cool genoeg is er bij aan te sluiten: volgende maandagavond wordt ons koor om 19.50 u. verwacht in de Moonbeat in Mechelen om op te treden in een pilootopname van een nieuw spelprogramma voor VTM. Mooi evenwicht zou ik zeggen: Sing for Life van de VRT was immers vorig jaar ook al niet aan onze aandacht ontsnapt. Of het cultuur met een grote C wordt, weet ik niet maar fun genoeg om deel te nemen.
De strijd rond de cultuursubsidies van Minister Schauvlieghe is in alle hevigheid losgebarsten, en wordt nog bitsiger nu niet alleen de uiteindelijke adviezen, maar ook de motivatie publiek gemaakt werden. Het is me ook wat: enkele miljoenen moeten besparen en dat moeten doen op basis van inhoudelijke en zakelijke argumenten. Er wordt langs alle kanten aan de minister getrokken, want iedereen vindt natuurlijk dat zijn project of werking van levensbelang is en onovertroffen. En wat moet er nu doorwegen. Publieksbelangstelling? Zogenaamde vernieuwende werking? Commercieel succes of altruïstisch met dingen bezig zijn? Ik kan me wel iets voorstellen bij sommige adviezen. Neem nu "La petite Bande" van Sigiswald Kuyken. Ongetwijfeld heeft dit gezelschap baanbrekend werk verricht en een nieuwe wind doen waaien in de uitvoeringspraktijk van oude muziek. Maar ... dat was veertig jaar geleden. Sindsdien doen zij nog wel onderzoekswerk (wat ook door anderen opgepakt wordt) maar vernieuwend zijn ze al lang niet meer. To be or not to be, that's the question.
Waar is de tijd dat we met Firmin Vergauwe (toenmalig dirigent van het Koninklijk A Capellakoor uit Ertvelde de koorweekends van Koor & Stem in Male onveilig maakten. Sindsdien heeft er een fusie plaats gevonden met het Samankoor van Wachtebeke. Dit jaar zijn de gefuseerde koren toe aan de viering van hun 70-jarig bestaan. Gisteren deden zij dit met een concert in Ertvelde waarbij de Kroningsmis van Mozart en het Gloria van Vivaldi geprogrammeerd waren. Om dit te kunnen realiseren hadden zij beroep gedaan op versterking van andere koren, waarbij ook ons Ter Looveren. Eerst en vooral dus van harte proficiat met het jubileum. Maar niet minder gelukwensen voor de prestatie die de verenigde koren geleverd hebben: een krachttoer die fysiek en muzikaal het uiterste uit de zangers haalde. Ik kan me indenken dat dit voor hen echt een belevenis was. Aureel Heirman (directeur van de muziekakademie van Eeklo) heeft een uitstekende job gedaan. Zoals gezegd deden de koren en de dirigent het zeer goed. Ook het gelegenheidsorkest deed zijn best om het geheel goed te ondersteunen. Voor de gezelligheid vergeten we maar dat de trompet in Vivaldi haar taak niet helemaal aan kon. Dit mooie concert werd wel ontsierd door een wel heel ongelukkige keuze van de sopraan. Uit respect voor de rest vernoemen we haar naam maar niet (is toch maar om onmiddellijk te vergeten). Uitspraak, intonatie, en techniek waren ondermaats. Vivaldi had tussen zijn weeskinderen wellicht betere stemmen. Toch blijft het een prestatie voor amateurkoren om een degelijk programma neer te zetten. Minister Schauvlieghe zal vast met aandacht geluisterd hebben en zich afgevraagd hebben of de amateurkunsten niet meer in de schijnwerpers moeten komen.
Gisteren was er geen blog, omdat ik al twee dagen worstel met mijn tekst over cultuur en cultuursubsidies. Niet dat ik er vandaag uit ben, dat zal wellicht nog veel denk- en meditatiewerk eisen. Laat ik maar eens beginnen met enkele overwegingen.
In de tijd van Mozart, Beethoven en consoorten werd er nauwelijks of geen "oude" muziek gespeeld. Wat zij produceerden was nieuwgecomponeerd en werd soms door de toehoorders als extra-modern, zeg maar 'ongehoord', ervaren. SABAM was (gelukkig) niet uitgevonden. En geen van hen was te beroerd om niet af en toe leentje-buur te spelen bij andere componisten. Controversieel of niet, het was geen uitzondering dat heel Praag bijvoorbeeld na de premiere van een opera van Mozart de voornaamste aria's op straat liep te fluiten. Verdi en Puccini lieten dit de Italianen nog eens dunnetjes over doen.
Als er al van zogenaamde subsidies sprake was, dan ginghet meestal over kunstenaars die in dienst van een broodheer of maecenas aan de slag waren. Musea bestonden nauwelijks of helemaal niet. Grote collecties werden aangelegd door gepassioneerde rijke liefhebbers, toegankelijk waren ze vrijwel niet.
Ik herinner me geen subsidies voor mensen als Picasso, Dali, Gaiguin, Degas ... Waarschijnlijk was een mosselpot onverbiddellijk in de vuilbak beland, in plaats van op een altaar waarvoor een zgn. cultuurpaus op zijn knieën ligt.
Zomertijd, festivaltijd. In mijn geval moet je niet veel zinnigs verwachten van Werchter of Pinkpop en andere Marktrocks. Antwerpen is de laatste jaren het mekka geworden van de oude muziek (Laus Polyphoniae), zoals Gent de bakermat blijft van het Festival van Vlaanderen. In deze laatste stad (Gent dus) is er weer heel wat moois te beleven dit jaar:
* maandag 17 september (20.00) in de kathedraal het Zweeds Radiokoor met het Gloria van Vivaldi, de Coronation Anthems van G.F. Händel en Hear my Prayer van Sandstrom
* woensdag 19 september (20.30) ook in de kathedraal The King's Consort o.l.v. Robert King met Die Schöpfung van J. Haydn
* donderdag 20 september (20.30) in de Vlaamse Opera: Jessye Norman met een programma 'Back to her roots'.
En tussendoor: elke donderdag van juli en augustus het internationaal orgelfestivan in de Sint Baafskathedraal op het monumentale Klaisorgel. De titel zegt al iets over de respectieve programma's: "Geen donderdag zonder Bach".
De Reigate & Redhill Choral Society is op continentale tour. Gisteren traden zij op in de Sint Baafskathedraal in Gent. Een zestigtal koorleden onder leiding van Peter Ferrant brachten een kort programma met hoofdzakelijk typisch Britse koormuziek. Het moge dan al geen topkoor zijn, het was hoe dan ook aangenaam luisteren. Vooral de twee eerste werken konden echt wel bekoren. Shephard's "Song of Mary", een Magnificat dat zo typisch is voor de Evensongs, was een mooie openbaring. En dankzij twee goede solisten (onthoud de naam Robin Whitehouse als tenor) was het Requiem van Bob Chilcott het beste van de namiddag. Dat de coördinatie tussen orgel en koor niet altijd even vlot verliep in Händel's Zadok the Priest vergeten we maar eventjes. Rutter werd vervangen door het Kyrie en Gloria uit de Missa Brevis van Gounod, wat zeker geen slechte keuze was. Kleine bemerking: een (gratis) namiddagconcert in de kathedraal betekende ook dat de gewone bezoekers bleven doorgaan alsof er niets mooi aan de hand was. De muziekanalfabeten bleven rondwandelen. Zoiets zou toch moeten kunnen vermeden worden. Maar misschien heb ik het als analfabeet van de moderne beeldende kunst te weinig begrip van de tentoonstelling onder curator Jan Hoet, die ook in Sint Baafs loopt.
Eerst een raadsel: Welke associatie kreeg ik bij de onderstaande foto's en de bijbehorende gebouwen?
Pantheon Rome
Hagia Sophia - Istambul
Notre Dame - Parijs
Patershof Mechelen
Ik zat te mijmeren over opkomst en verval. Ik probeerde mij voor te stellen wat er in het oude Rome moet gebeurd zijn in de loop van drie-vier eeuwen na Christus, toen langzamerhand de eeuwenoude goden werden verdreven, verdwenen in de mist der geschiedenis terwijl zij toch zo succesvol het leven van Grieken en Romeinen beheerst hadden. En al deze grote gedachten omwille van de knagende pijn als je meemaakt dat kerken ontwijd worden, of dat ze omgebouwd worden tot zogenaamde polyvalente ontmoetingsplaatsen. Ik vraag mij af of dit de definitieve teloorgang is van het zieltogende christendom in het Westen, dan wel een tijdelijke dip. En om het raadseltje te completeren: in 1793 werd de Notre Dame van Parijs omgevormd tot een 'Tempel van de Rede'.
Vandaag is het begin van het grote jubileum van Queen Elisabeth, op een manier waar de Britten het patent op hebben. De grandeur van het koningshuis gekoppeld aan water en zee. Het is ook niet niks als je 60 jaar lang vorstin bent van landen als Groor-Brittanië, Canada, Australië en daarmee "heerst" over de grootste oppervlakte van de wereld. De vorige vorstin die zo een feest mocht meemaken; Victoria, was ook nog keizerin van Indie en koningin van een rits Afrikaanse landen. Toen was Engeland nog de wereldmacht nummer 1. De Britten laten het echter niet aan hun hart komen: overal te lande zijn er feestelijkheden. Vandaag worden er 1 miljoen toeschouwers verwacht bij de grote boottocht met meer dan 1000 schepen. Händel zou duimen en vingers afgelikt hebben als zijn Watermusic hiervoor zou gediend hebben, in plaats van om de bark van koning George tegemoet te varen en zo terug in zijn gunst te komen.
Eén van de ateliers in Europa cantat 2012 gaat over meerkorige muziek, een praktijk die één van zijn hoogtepunten kende in Venetië (denk aan Gabrieli). Er zijn echter van die huzarenstukjes die bijna nooit uitgevoerd (kunnen) worden. Eén daarvan werd recent ontdekt in Parijs. Er bestaan nog maar 2 opnames van (o.m. onder leiding van Niquet): de Missa sopra 'Ecco si beato giorno'. De meeste delen van die mis zijn voor 5 achtstemmige koren (= 40-stemmig), maar het Agnus Dei is geschreven voor 5 twaalfstemmige koren (= 60 stemmig). Het is het grootste gekende meerstemmig werk uit heel de renaissanceperiode. Componist : Alssandro Striggio.
Een dirigent heeft iets van een muzikale duizendpoot: een selectie maken van de muziek die in aanmerking komt voor zijn koor (eventueel i.s.m. een muzikale commissie), een programma (mee) samenstellen voor een concert, de muziek instuderen en vervolgens verfijnen , aandacht hebben voor stemvorming en stemgebruik, mee instaan voor het koor als sociaal gebeuren. In de meeste gevallen bij een amateurkoor, is de dirigent te vergelijken met de omnipracticus (huisarts) in de geneeskunde. Een goede huisarts is van onschatbare waarde, en kan je ook in de meeste gevallen perfect van dienst zijn. Een goede huisarts weet echter ook wanneer het ogenblik gekomen is om een specialistte raadplegen. Mutatis mutandis doet een koordirgent af en toe beroep op een koorcoach, een specialist die het koor op een hoger niveau tilt en zijn eigen specialismen kan gebruiken om een veel diepgaander benadering van de muziek te bereiken. Dankzij Koor en Stem kan ieder koor af en toe de hulp inroepen van een koorcoach. Een absolute verrijking voor de dagelijkse praktijk!
De bestuursvergadering van KORILE was heel vruchtbaar en creatief. Eén van de onderwerpen waarover we ons gebogen hebben was de sponsoring van het kerstconcert. Opmerkelijk hoe in de loop van de avond de geesten openbloeiden en er allerlei vernieuwende ideeën op tafel kwamen. Maar één van de opdrachten werd toch speciaal weerhouden. Op de het komende zomerfeest (opgefleurd en georganiseerd door de tenoren - njamm njamm) wordt er tijd uitgetrokken om alle leden bij de zoektocht naar sponsoring te betrekken. De financiële draagkracht van ons koor kan gerust een extra steun gebruiken.
Tempus fugit (wat een geluk dat ik nog bij die mensen hoor, die niet geplaagd werden door ondoordachte onderwijshervormingen en dus nog rustig Latijn en Grieks mocht leren): "de tijd vliegt snel". De maand juni is traditioneel een gevaarlijke maand voor koorrepetities. Grootouders gaan met hun kleinkinderen op vakantie, de gelukkige klasse van gepensioneerden profiteert van lage prijzen om er ook eens tussenuit te knijpen. Als ik echter het programma bekijk van de drie koren, dan word ik hyperzenuwachtig. Ter Looveren heeft een optreden in september en moet nog heel wat instuderen voor het grote kerstconcert. Musica ad Nives staat er op het eerste zicht het best voor maar begint donderdag in allerijl met een nieuw repertorium voor Allerheiligen. En KORILE zwoegt aan twee zware programma's: kerstconcert, onmiddellijk gevolgd door een provinciaal koortornooi. Dit alles lukt alleen maar als we toch proberen met zijn allen zo weinig mogelijk repetities te missen. En dan nog wordt het waarschijnlijk kantje boordje. Zou het kunnen dat de dirigent weer eens te ambitieus is geweest?
Exact 30 jar geleden eindigde het leven van Romy Schneider (Wenen, 23 september 1938 - Parijs, 29 mei 1982). Ze werd internationaal bekend door de suikerzoete filmcyclus Sissi waarin ze de rol vertolkte van de ongelukkige keizerin Elisabeth van Oostenrijk: een ongewilde voorafspiegeling van haar eigen korte en ongelukkige leven. Op zijn minst drie ongelukkige relaties (Alain Delon, Harry Mayen en Daniel Biasini), en de dood van haar zoon, maakten dat zij uiteindemlijk aan de drank en de drugs geraakte. Een hartaanval maakte een einde aan haar leven. Of ... hoe je voor je succes soms een heel zware tol moet betalen.
Als je mee op ontdekkingstocht wil gaan naar de 19e-eeuwse Franse koormuziek, dan moet je vanavond je TV eens laten voor wat hij is en je bij je radio zetten om te luisteren naar het Vlaams Radiokoor o.l.v. Hervé Niquet, hun nieuwe eigenzinnige dirigent. Zij zingen de "Messe pontificale" van Théodore Dubois (1837-1924). Dubois was, na het winnen van de Prix de Rome, vanaf 1868 koordirigent aan de Sinte Clotilde in Parijs. In 1877 volgde hij Camille Saint Saens op als organist van de Madeleinekerk.
Zalig Pinksterfeest voor iedereen die gelooft dat de Geest ons kan bezielen, dat zelfs na 2000 jaar de boodschap van de verrezen Heer als een vuur ons leven zin geeft en draagt.
De Duitse klassieke zanger Dietrich Fischer-Dieskau, beschouwd als een van de beste baritons van de vorige eeuw, is vrijdag net voor zijn 87ste verjaardag overleden in Berg bei Starnberg in de Zuid-Duitse deelstaat Beieren.
Fischer-Dieskau, die na zijn verplichte inlijving in het Duitse leger in 1945 gevangengenomen werd in Italië en twee jaar doorbracht in Amerikaans krijgsgevangenschap, zette in 1992 een punt achter zijn carrière.
Hij werd wereldberoemd met een romantisch repertoire. Vooral zijn interpretatie van "Winterreise" van Franz Schubert, een cyclus van 24 liederen, werd wereldberoemd. Een ander hoogtepunt van zijn carrière is zijn deelname aan de première van "War Requiem", het magnum opus van de Brit Benjamin Britten dat voorgesteld werd bij de inwijding van de kathedraal van Coventry in 1962.
Voorts trad Fischer-Dieskau ook op in operas en oratoria en was hij muziekpedagoog, schrijver en schilder.
Veel huidige klassieke zangers zeggen beïnvloed te zijn door Fischer-Dieskau en vooral dan zijn lyrische expressiviteit.
De Middeleeuwse Duitse mystica, dichteres en abdis Hildegard von Bingen is, een slordige 800 jaar na haar dood, door de katholieke kerk heilig verklaard. Dat deelde de Duitse bisschoppenconferentie in Bonn mee.
Von bingen, de allereerste bij naam bekende componiste uit de geschiedenis van de klassieke muziek, leefde van 1098 tot 1179. Zij is door paus Benedictus XVI in de heiligenkalender van de rooms-katholieke kerk opgenomen en is, aldus, heilig verklaard.
"Heilig" in de strikte zin van het woord is zij niet. Een heiligverklaring is een liturgische daad in een misviering, waarbij een decreet voorgelezen wordt. Hildegarde von Bingen was jarenlang kloosteroverste van het klooster Rupertsberg nabij Bingen aan de Rijn. Bekend waren haar godsvisioenen en wetenschappelijk werk.
Tijdens de besprekingen van de prestaties van de kandidaten van de Koningin Elisabethwedstrijd komt steevast de vraag terug waar het om gaat: technische perfectie dan wel muzikaliteit. Dit is een vraag die inderdaad thuishoort in een wedstrijd. Anders is het natuurlijk gesteld met een recital of een concert. In dit laatste gaat het er om de toehoorder te raken, mee te nemen in een muzikaal avontuur. Uiteraard wordt het onmogelijk de muziekliefhebber te bekoren als uitschuivers de sfeer gaan bepalen. Mijn gevoel zegt mij dat risico's nemen niet altijd het enthousiasme van het publiek zullen temperen. En nu naar de dagelijkse praktijk. Als ik de keuze heb tussen een echt doorleefd optreden van een koor, of het technisch perfekt zijn, dan kies ik voor het eerste. Eén van de deelnemers aan Elisabethconcours zei na afloop dat een musicus veel meer moet zijn: een beetje filosoof, kennis hebbend van de dingen des levens, ingebed zijn in de hele culturele context. Op die manier wordt muziek "des mensens".
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
