Morgen zingt Ter Looveren, samen met het kerkkoor en het begrafeniskoor, en aan het orgel Antoon Vekeman, de uitvaartdienst voor broeder Leopold Belien (°16 januari 1937 - +30 september 2011).
Broeder Leopold behoorde bij de congregatie van de Broeders van Liefde, een internationale religieuze gemeenschap, die zich op verschillende maatschappelijke domeinen engageert. In België zijnde Broeders van Liefde vooral actief in de geestelijke gezondheidszorg, de orthopedagogische zorg en het onderwijs. Wereldwijd zijn er zo een 600 broeders. Hun generale overste is Broeder René Stockman (° Assenede 1954).
Ziezo de kogel is door de kerk (figuurlijk). Gisterenavond met het bestuur van Musica ad Nives lekker vergaderd, centjes uitgegeven (de schatbewaarder was er niet) en vooral wat afspraken gemaakt voor de komende maanden.
Ons adventsconcert begint in zijn definitieve plooi te vallen: 11 december om 15.00 u, wellicht opnieuw in het districthuis van Borgerhout. Koor, piano, teksten: het ziet er allemaal goed uit. Het wordt wel druk, want we hebben ook een stukje generale repetitie op 8 december met het optreden in de Roma (allen daarheen rond 19.30 u).
Over die Roma gesproken: het blijft een jammere zaak dat we niet kunnen soundchecken in de zaal, al was het maar enkele minuten. Daarentegen zijn we deze keer niet van plan om ons beneden in de catacomben te laten vangen voor het inzingen. Dat gaan we doen in ons eigen repetitielokaal. En ... ik ben nu al zeker dat alles goed zal aflopen, met Kris aan de vleugel (als ze hem niet vergeten te voorzien). Tussendoor zingen we nog met Allerheiligen (daar zijn we al bijna klaar voor), voor de ziekendag (zondag a.s.: verzameling geblazen in ons lokaal in de Reuzenpoort). En alsof dat nog niet genoeg is: de kerstviering voorbereiden zodat ook de kerkgangers kunnen meegaan in ons muzikaal vieren.
Ahja, een andere vorm van vieren is ons Ceciliafeest op zaterdag 19 november. Begin al maar vast met het voorbereiden van jullie eigen act! En mochten wij er in slagen om het redelijk sober te houden, dan kunnen 's anderendaags om 9.00 u mekaar terug zien in de SintPauluskerk voor de mis van Schubert.
Wie zegt er ook weer dat gepensioneerden zeeën van tijd hebben? Het was me weer het dagje met hindernissen: behalve de rope skipping van Billie, de akademie van Kaat, was er ook een bezoekje bij aan de spoedafdeling van het ziekenhuis. Finn was er in geslaagd om bij het poppenkast spelen van een stoel te vallen en liet een bloedspoor achter in de living. Tussendoor telefoon vanuit Nederland, of ik op 16/17 oktober in Parijs kan zijn voor kennismaking met het koor Pteobjhenie uit Moskou (no altijd kandidaat om in 2012 in Vlaanderen op te treden i.s.m. ons. Dat is meteen een variapuntje voor de bestuursvergadering van vanavond.
Uit de programmatie van de Stadsschouwburg van Antwerpen lichten we vandaag een paar mooie voorstellingen:
* op woensdag 30/11 om 20.30 u brengen de Koninklijke Chorale Cecilia, de Koninklijke Gentse Oratoriumvereniging, het Beauvarlaitkoor uit Koksijde en het kinderkoor van de akademie van Wilrijk onder leiding van Paul Dinneweth de legendarische Carmina Burana van Carl Orff in de versie met (kamer)orkest.
* op dinsdag 6 december om 20.00 uur staat het ballet van Kiev op de planken met een voorstelling van het onsterfelijke sprookjesballet "De notenkraker" op muziek van Peter Tsjaichowsky.
* en op 11 januari 2012 om 20.00 uur staan de Harlem Gospelsingers klaar : zij brengen gospel in de meest zuivere vorm.
Als er één dag is die de Mechelaars moeten onthouden, dan is het de sterfdag van Jef Denyn (2 oktober 1941), de man die maakte dat Mechelen een beiaardstad werd. In 1887 volgde hij zijn vader op als stadsbeiaardier en in 1892 begon hij met wekelijkse maandagavondbespelingen, die weldra navolging zouden krijgen in heel Vlaanderen. Op verscillende plaatsen, maar vooral in het Straatje zonder Eind in Mechelen verdrong het publiek zich om te luisteren naar de heerlijke klokkenklanken. Van heinde en ver kwam men luisteren: hotels boden een speciaal beiaardarrangement aan, er kwamen speciale beiaardtreinen, en de kranten kondigden telkens het programma van het komend concert aan. In 1922 kreeg hij als cadeau voor zijn 35-jarig ambtsjubileum de stichting van de beiaardschool. Zijn opvolger werd de al niet minder bekende Staf Nees.
Ik ga dit weekend het bundeltje versturen dat ik opgemaakt heb om mensen uit te nodigen deel te nemen aan Europa Cantat in Torino. Moeilijke keuze is het wel: wie krijgt het wel, wie niet? Over dat wel gesproken: het moeten mensen zijn die dol zijn op zingen en muziek maken, die genoeg ervaring hebben om snel een partituur onder de knie te krijgen (en dat heeft niets te maken met vlot lezen - ook goede "op-het-gehoor-zangers" komen een heel eind). Ze moeten bovendien de tijd en de mogelijkheden hebben om zich een dag of tien vrij te maken. Ik weet nu al zeker dat er achteraf weer sommigen gaan zeggen, dat zij toch ook geïnteresseerd waren. Al op voorhand mijn excuses ! Maar ... als mensen niks zeggen, dan is het wel moeilijk om in hun binnenste te kijken. Europa-cantat-liefhebbers verspreiden immers geen speciale eigen lichaamsgeur.
VRIJDAG 7 OKTOBER > 20u > Karmelietenkerk > Ezelstraat 28
Vagantes Morborum & Cantores
Religieuze romantiek in Duitsland en Engeland
In de intieme sfeer van de Karmelietenkerk worden twee naties met een rijk cultureel verleden naast elkaar geplaatst. De 19e- en 20e-eeuwse religieuze muziek uit beide landen varieert van verstilling tot verscheuring, van vastgehouden expressie tot grootse verheerlijking. Vagantes Morborum en Cantores laten in dit openingsconcert de Duitse en Engelse geestelijke romantiek in al haar facetten weerklinken.
ZATERDAG 8 OKTOBER > 20u > Karmelietenkerk > Ezelstraat 28
Bladelin-ensemble & Scola Gregoriana Brugensis
Orient & Occident
Een dialoog tussen de oorspronkelijke gregoriaanse monodie en de zeer sobere, diepreligieus en Russisch-orthodox geïnspireerde muziek van John Tavener (°1944), een versmelting van de vroegst genoteerde eenstemmige muziek uit het Westen en de mystiek geïnspireerde meerstemmige hedendaagse muziek met Oosterse invloed.
ZATERDAG 15 OKTOBER > 20u > Sint-Jacobskerk > Sint-Jacobsplein 1
Collegium de Dunis & Anima Vocalis
Cori Spezzati: Psalmzettingen van de 15de tot de 17de eeuw
Opgesteld op twee podia in de schitterende akoestiek van de Sint-Jacobskerk brengen de uitvoerders een boeiende selectie uit het rijke repertoire van 3 eeuwen psalmzettingen. Hoogtepunt van het programma zijn de uitvoering van een aantal dubbelkorige composities van Adriaan Willaert, Giovanni Pierluigi da Palestrina en Heinrich Schütz.
Het koor Collegium de Dunis en het vocaal ensemble Anima Vocalis brengen naar aanleiding van het koorfestival 2011 een gezamenlijk programma met koormuziek uit de 15de tot 17de eeuw, gebaseerd op psalmteksten uit het Oude Testament. De titel Cori Spezzati (gesplitste koren) verwijst naar Venetië, waar in de tweede helft van de 16de eeuw twee of meerdere koren tegenover elkaar werden opgesteld om afwisselend of samen te zingen. Deze techniek werd na Italië ook toegepast in Duitsland in de late Renaissance en de vroege Barok.
Doorheen het programma komen zowel Latijnse als Duitse psalmvertalingen aan bod. In het eerste deel werden psalmen gekozen die verdriet en rouw uitdrukken, terwijl het tweede deel lof- en jubelpsalmen bevat. Hoogtepunt in het programma zijn de uitvoering van een aantal dubbelkorige composities van Adriaan Willaert, Giovanni Pierluigi da Palestrina en Heinrich Schütz.
De concerttitel Cori Spezzati (gesplitste koren) verwijst naar een gebruik uit Venetië. In de tweede helft van de 16de eeuw werden twee of meer koren er tegenover elkaar opgesteld. Dan zongen ze afwisselend of samen. Deze techniek werd in de late renaissance en de vroege barok ook toegepast in Duitsland.
Anima Vocalis zingt onder leiding van Reinhard Andries, Collegium de Dunis onder leiding van Ignace Thevelein.
Tickets 10 - Sint Jacobskerk Brugge za. 15 oktober 20.00 uur
Paus Benedictus XVI heeft ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het Pauselijk Instituut voor Gewijde Muziek het belang van het gregoriaans voor de eredienst benadrukt. Dat doet hij in een gepubliceerde brief aan de grootkanselier van het Instituut, de Poolse kardinaal Zenon Grocholewski.
Hoogste vorm In zijn brief benadrukt de paus het primaat van het gregoriaans in de Romeinse ritus. Het gregoriaans is volgens de paus de hoogste vorm van gewijde muziek. Benedictus XVI stelt dat juist deze gezangen geschikt zijn om God te verheerlijken en de gelovigen te heiligen. Ook andere stijlen, zoals de polyfonie, kunnen deze functie volgens de paus vervullen. Het is dan ook belangrijk dat de locale kerken beschikken over een schola cantorum, "vooral in de kathedralen", aldus de Heilige Vader.
Misverstand De paus betreurt het dat na het Tweede Vaticaans Concilie het gregoriaans ten onrechte door sommigen is beschouwd als iets uit een ver verleden en daarom ongeschikt voor de eredienst in de moderne tijd. De opvatting dat het gregoriaans een belemmering zou zijn voor de muzikale creativiteit en de liturgische deelname van de individuele gelovigen, berust volgens hem op een misverstand.
"We moeten ons echter steeds opnieuw de vraag stellen: wie is het eigenlijke subject van de Liturgie? Het antwoord is simpel: de Kerk. Het is niet het individu of de groep die de Liturgie celebreert, maar het is op de eerste plaats een handeling van God doorheen de Kerk, die haar geschiedenis heeft, haar rijke traditie en haar creativiteit", schrijft Benedictus XVI.
Op 27 september 1590 stierf paus Urbanus VII aan malaria. Daarmee kreeg hij de triestige eerste plaats in de lijst van de kortste pontificaten: hij was 13 dagen paus geweest. Urbanus VII was de eerste machthebber die tabaksverbod in publieke ruimtes invoerde. Hij dreigde iedereen te excommuniceren die, hetzij in de zuilengalerij, hetzij in de kerk zelf tabak gebruikte (pijptabak zowel als snuif- of pruimtabak). Eigenlijk had er nog een "betere" paus op de eerste plaats kunnen staan. Paus Stephanus (II) heeft slechts twee dagen geleefd nadat hij 23 maart 752 tot paus was verkozen. Hij stierf echter nog voor hij kon worden ingehuldigd en werd in 1962 door de Vaticaanse historici van de officiële lijst afgevoerd. Nog zo een paus die het niet lang volhield was Marcellus II. 22 dagen duurde zijn pontificaat. Zijn naam is echter toch de geschiedenis ingegaan. Palestrina zou namelijk ter zijner ere de Missa Papae Marcelli gecomponeerd hebben.
Voor diegenen van KORILE die hun mail maar af en toe eens open doen, en voor de andere nieuwsgierige bezoekers: het programma dat KORILE uitvoert op 15 oktober in de Sint Janskerk in Mechelen:
Plagen is om liefde vragen. De plaagstootjes van een buitenmens die de Borgerhoutenaars en bij uitbreiding de Antwerpenaars al eens moeten ondergaan van hun dirigent, werden gisteren op weergaloze wijze gepareerd door stadsgids Jos die een stel leden van Musica ad Nives op sleeptouw nam om Antwerpen anders te bekijken. De waarheid dat je in een wereldstad niet mag vergeten omhoog te kijken, werd nog maar eens geïllustreerd bij het kijken naar de Lieve Vrouwe-beelden die de Antwerpse straten, pleinen en gebouwen sieren. Het werd een boeiende namiddag onder een stralende zon, waarbij ik het warme, godsvruchtige Antwerpen ontdekte en heel wat bijleerde over leerlingen van de academie die beelden afleverden of restaureerden, over Italiaanse genootschappen die eenzaam waren in Antwerpen, over Frans Hals die emigreerde, over evangelisten die uitgebeeld werden, over de soorten Maria's die de hoeken van straten versieren.
Eventjes in de picture zetten een uitstekend organist en clavecimbelspeler van Sint-Niklaas : Christophe Burssens, organist-titularis aan de Sint-Jozefkerk van Tereken (Sint-niklaas).
Christophe Bursens werd in 1973 in Temse geboren. Zijn eerste muzikale opleiding volgde hij aan de muziekacademies van Sint-Niklaas en Bornem (orgel bij Jan Van Landegem), waar hij de regeringsmedaille behaalde met grootste onderscheiding. Hij werd laureaat van de Nationale Muziekwedstrijd ("Pro Civitate"). Hij behaalde na een driejarige studie aan het Lemmensinstituut, in 2002, het diploma "Meester in de Muziek", voor het instrument klavecimbel (bij Kris Verhelst). Naast de vele masterclasses in Leuven en Amsterdam, volgde Christophe specialisatie-cursussen bij Jos Van Immerseel (Antwerpen 1999, 2002, 2003), Jan Willem Janssen (Nederland), Jean Boyer (Frankrijk) en Martin Haselböck (Oostenrijk). Hij gaf reeds les aan de academies van Ronse, Vilvoorde, Wuustwezel, Baarle-Hertog en Sint-Niklaas. Momenteel is hij klavecimbelleraar en begeleider aan de academie van Wijnegem en leraar begeleidingspraktijk, muziekgeschiedenis en AMC aan de academie van Meise. Als begeleider en continuospeler werkte Christophe reeds mee met verschillende ensembles en koren, o.a. voor radio en televisie. Als concerterend musicus trad Christophe Bursens reeds verschillende malen op in binnen- en buitenland : Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Rome (o.a. St-Pietersbasiliek). In october 2005 werd Christophe laureaat van de bekende Sweelinck-orgelwedstrijd in Amsterdam. Christophe was vanaf het najaar van 2002 tot en met het Vivaldi Concert op 15 October 2006 dirigent van Fiori Musicali.
Op 23 september 1872 maakte de Russische pianist en ook een beetje componist Anton Rubinstein zijn debuut in New York. Rellstan noemde hem de "Hercules van het klavier". Maar je kan nog zo beroemd zijn, enig relativeringsvermogen kan nooit kwaad. Rubinstein had aan de lijve ondervonden dat het beroep van onafhankelijk vrij musicus niet altijd au sérieux werd genomen. Toen hij biechten, vroeg men hem zijn naam en beroep, omdat de orthodoxe diaken die gegevens toen in een groot boek diende te noteren. "Rubinstein, kunstenaar" was zijn antwoord. "Werkt u dan voor het theater?", werd hem gevraagd. "Nee, gewoon kunstenaar". "Dan geeft u les aan een instituut?". "Ne, ik ben kunstenaar". "O, ik snap het, u bent ergens in dienst van iemand?". "Nee, ik ben musicus". "Ja maar, hoe moeten we dat noteren in ons boek?". Dat surrealistisch gesprek ging minutenlang door tot de diaken plots het licht zag en vroeg wat Rubinsteins vader deed. "Koopman? Goed, dan noteren we : Rubinstein, zoon van een koopman.".
Sinds een paar weken mag ik een derde koor leiden, zodat er een mooie driehoek ontstaat tussen Zeizate, Leest en Borgerhout. De nieuwsgierigen onder jullie in KORILE en Musica ad Nives willen blijkbaar wat meer weten over Het gemengd koor Ter Looveren uit Zelzate. En vermits nieuwsgierigheid dient om bevredigd te worden:
In 1966 bracht Willy Meuleman enkele mensen samen om de mogelijkheid te bespreken een zangkoor op te richten in Zelzate. De nieuwe groep kreeg de naam 'Ter Looveren' en werd ontleend aan een stukje streekgeschiedenis. Rond 1636 heerste de heerlijkheid Ter Looveren over het toenmalige Zelzate. Nu nog bestaat daar een overblijfsel van, door de bevolking beter gekend als 'Het Kasteelken'.
In de 45 jaren van zijn bestaan meldde het koor zich 13 maal aan bij de Oost-Vlaamse Provinciale Zangtornooien. De eerste promotie naar eerste divisie kwam er in 1971, in 1983 behaalde Ter Looveren een hogere kwalificatie in de categorie uitmuntendheid die ze 8 jaar konden aanhouden. Gedurende deze periode ontplooide het koor een waaier aan activiteiten. Het repertorium ging van renaissance- over barok- en romantische tot hedendaagse koormuziek. In samenwerking met de Vlaamse Federatie van Jonge Koren (VFJK) verzorgde het koor tal van concerten. Het concerteerde ook regelmatig onder leiding van bekende gastdirigenten zoals Johan Duyck, Johan Van Bouwelen en Jos Van den Borre.
Anton Vekeman leidde 32 jaar lang het koor. Na zijn afscheid in 1998 kwam er - zoals op bepaalde momenten in de Romeinse geschiedenis - een moeilijke tijd. Vier dirigenten volgden mekaar in snel tempo op. Iets rustiger werd het vanaf 2000 met dirigent Philip Pieters, 2003 Johan Meersman en vanaf 2009 Phil Peeters en Jenny Melkebeek. En dus nu uw dienaar.
Op zondag 23 oktober (10.30 u in het gemeentehuis van Zelzate) geven een aperitiefconcert i.s.m. het ensemble van de familie Van den Fonteyne. In 2012 werken we mee aan een project met verschillende koren waarbij de Kroningsmis van Mozart en het Gloria van Vivaldi geprogrammeerd staan. Hou alvast 2 juni 2012 vrij.
Het zal een vluggertje worden vandaag. Woensdag is de dag van het taxibedrijf voor vake: Kaat naar de academie voor animatiefilm. Billie doe aan rope skipping (ken je dat?), en Finn moet nog naar de voetbaltraining. Dan vlug eten en een keertje gaan vergaderen in Ertvelde met de verenigde koren die Vivaldi en Mozart voorbereiden.
Toch twee kleine berichtjes:
*KORILE mocht gisteren een nieuwe jonge alt begroeten: van harte welkom JULIA, we hopen dat je je gauw thuis voelt bij ons * Musica ad Nives: niet vergeten je bundel mee te brengen van "Zingen tot morgenvroeg.
Heb ik me daar toch Pepita niet teruggevonden in de onderste schuif? Het arme kind was natuurlijk al wat grijs geworden en voelde zich zwaar verwaarloosd. Maar nu mag ze er terug uit en komt ze op het programma van KORILE. Met veel lippenwerk, al dansend de madrilena en de mazurka. Het is zo een van die werkjes van ene Müller die het publiek blij kan maken, en die een koor lekker op de proef stelt. Ik vond wel een versie op youtube, maar die lijkt echter nergens op, al hebben ook de uitvoerders, na een geslaagde verkrachting van de oorspronkelijke muziek, er toch duidelijk plezier in.
In tegenstelling met de sombere berichten van de weermannen en weervrouwen ging UIT zonder uitlaat gisteren onder en stralende hemel door in Mechelen. En een verschil met vorig jaar: er waren toeschouwers en luisteraars op de binnenplaats van het stadhuis (binnenplaats die bovendien akoestisch dankbaarder was) voor KORILE dat een luchtige, puike voorstelling gaf van zijn mogelijkheden. Iedereen die onseen beetje volgt zal merken dat wij een volwassen koor geworden zijn. De avonturen om uit Mechelen te geraken waren achteraf de spannende noot. Eerst uit een parking geraken waarvan de uitgang geblokkeerd was omwille van de autovrije zondag, dan onder escorte van (heel vriendelijke) agenten op hun fiets door het volk geraken, allemaal dingen die de pret niet konden bederven.
Volgende dinsdag verdelen we onze aandacht over een nieuwe mis (eens zien hoe vlug we die onder de knie krijgen tegen ons bezoek aan de Sint Janskerk) en enkele populaire oldtimers.
Ondertussen wordt oktober een maand waarin zowel Ter Looveren als Musica ad Nives hun beste mooie beentjes kunnen voorzetten, met respectievelijk de ziekendag en een aperitiefconcert.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
