BORDER & FIFE FANCY.

Dit keer gaat het eens niet over de bultjes maar over borders en fife fancy, de “ 14^e Internationale Border & Fife Fancy Show “ die nu al enkele jaren doorgaat hier op het dorp (Pijpelheide) en ingericht word door de Vlaamse Border & Fife Fancy Club is telkens een show waar ik naar uitkijk. De inrichters behoren dan ook tot onze vaste groep van collega’s vogelvrienden die samen deelnemen aan verschillende shows her en der te lande. Het fungeren als opdrager voor de borders geeft mij de kans om de show van binnen uit en erg intens te beleven. Met 207 Borders en 519 Fifen en deelnemers uit Nederland, Duitsland, Frankrijk, Vlaanderen en Wallonië kan men weer spreken over een succesvolle editie. De keurmeesters van dienst waren Georges Eltringham(borders), Charlie Adams(fife) en Harry Clarck(fife) zij werden rechtstreeks geïmporteerd uit Engeland om te keuren volgens de enige en echte Engelse standaard.

Het mooie aan dit Engels systeem is dat alles door iedereen te volgen is in de zaal, naarmate de keuring vordert stijgt ook de spanning onder de aanwezige deelnemers welke alles aandachtig gadeslaan. Als tegen de middag enkel nog de reeks winnaars op de tafel overblijven, kan men aan de gelaatsuitdrukking van sommige aanwezige zien dat in de kooi waar de keurmeester mee gaat schuiven een vogel zit die hun eigendom is. Wat ze echter niet altijd juist in schatten is of ze nu voor of achteruit schuiven met hun fife of border? Wij tellen gewoonlijk op van links naar rechts maar wij rijden ook rechts met de auto, en ja het zijn Engelse keurmeesters?

De vogels van de volgende mensen wisten zich te plaatsen bij de winnaars voor Fife Fancy:

De winnaar Van Roey Ludo is een graag geziene deelnemer op verschillende shows, hij wist de titel van Best in show te behalen met een bonte fife fancy van een zeer hoge kwaliteit, met een tweede vermelding voor best variegated bewees hij dat zijn eerste plaats geen toevalstreffer was. Ludo staat ook bekend om zijn soms eigenaardige kleurcombinaties die hij weet te brengen in fife fancy, zo was hij vorig jaar aanwezig met fife fancy in de kleur satinet welke dan ook rode ogen bezaten.

Verder ziet men sommige namen meerder maal terug komen bij de winnaars. Voor Bressinck Willy kan men met vier vermeldingen terecht stellen dat hij in de breedte de beste fife fancy kweker is van deze show. Ook Sauvenier Rudy met drie vermeldingen moet over een goede stam van kweekvogels beschikken om zo zijn stempel te kunnen drukken op de uitslag. Ook Moons Benny laat met drie vermeldingen zien dat hij regelmaat weet te brengen in zijn lijn van fife fancy, wat altijd een aanwijzing is van hoge kwaliteit in het kweek hok.

Verder nog een vermelding voor Goyvaerts Eddy, hij weet altijd onverwachts uit de hoek te komen, ook nu weer is hij de kweker van de beste gele fife fancy op de show. Na een hernieuwde opstart twee jaar geleden kan men hier terecht spreken over een liefhebber met de nodige inzichten om goede vogels te kweken. Wie er zich ook altijd tussen de winnaars weet te nestelen is Van Dessel Werner, is het niet met een jonge vogel dan doet hij het met een overjarige vogel maar er tussen staan doet hij.

De fife fancy staat bekent als een goede kweekvogel, vandaar zijn groot succes bij vele liefhebbers en de grote aantallen welke men kan vinden op de shows. Wie nu denkt dat het een gemakkelijke vogel is als het over kwaliteit gaat heeft het mis voor, kwantiteit is geen synoniem voor kwaliteit.

Een van de keurmeesters verwoorde het zo “they breed a lot but what do they with the birds, eat up or what?

De vogels van de volgende mensen wisten zich te plaatsen bij de winnaars voor Border

Everything is for the winner, met deze woorden kan men de winnaars mentaliteit van het duo Winkelmans-Torfs die de titel van beste Border in show behaalden best omschrijven. Wie Willy en Maurice van naderbij kennen weten dat ze elkaar perfect aanvullen in hun hobby. Willy is in zijn hobby de gedrevenheid zelf en durft dit ook uit te spreken. Maurice is wat rustiger in zijn houding en uitspraken maar wie hem beter kent weet dat ook hij enkel voor het beste gaat. Met drie vermeldingen bevestigen ze nog maar eens dat hun kweek hok bevolkt is met echte klasbakken van Borders, en dat ze de gave bezitten van hier jongen uit te kweken met een hoge kwaliteit en dit al meerdere jaren na elkaar.

De kannibaal uit Klerken Geldolf Joel voorstellen kan met weinig woorden, wie hem niet kent heeft nog nooit van Borders gehoord. Met 11 vermeldingen op 15 titels kan men terecht spreken van weer maar eens een Merckxiaanse prestatie, enkel de overwinning ontbrak hem dit maal.

Zo voor dit jaar is de show van de Vlaamse Border en Fife Club weer voorbij, zij die deelnamen maar niet in de prijzen vielen hebben hun ogen de kost kunnen geven en zien hoe echte klasbakken er moeten uitzien. Zij die met de prijzen zijn gaan lopen kregen de bevestiging dat ze goed bezig zijn en op de juiste weg zitten als het gaat om topvogels te kweken. De keurmeesters hebben in eer en geweten een oordeel geveld, door sommigen betwist en door anderen geprezen. Voor deze die niet aanwezig waren geen erg volgend jaar dient er zich een nieuwe kans aan om als bezoeker of deelnemer aanwezig te zijn op de 15^e show van de Vlaamse Border & Fife Club

Border & Fife Fancy show

De Vlaamse Border & Fife fancy show vindt dit jaar plaats op zaterdag 9 november 2013

Parochiezaal "Ter Heide"
Schrieksesteenweg 71
2221 Booischot-Pijpelheide

Binnenbrengen vogels:
vrijdag 8 november 2013 van 19.00 tot 22.00 uur
zaterdag 9 november 2013 van 7.00 tot 8.15 uur

Dagindeling:
Aanvang keuring: 9.00 uur
Show open vanaf: 13.00 uur (indien de keuring beëindigd is)
Prijsuitreiking: 17.30 uur
Teruggave vogels: 18.00 uur

Inschrijvingsrecht: (Inschrijven kan tot zaterdag morgend 8uur)

€2 per vogel
Catalogus: €2

Iedere deelnemer die met minstens 10 vogels deelneemt ontvangt een naturaprijs

CLUB SPECIALIZE POUR “CANARIS BOSSUS BELGES”

Dit weekeind waren we te gast in Spy om deel te nemen aan de show van de speciale club voor Belgische Bult Kanaries, de uitnodiging ging uit van voorzitter Gustave Rosart. Gustave is al vele jaren liefhebber, kweker en strijder ten voordele van het ras. Met de inrichting van deze speciale show bied hij samen met zijn goede vriend Jacques Princen aan andere liefhebbers, kwekers de kans om hun bultjes te showen. Ik hoop dat er in het Waals landgedeelte jonge liefhebbers opstaan om samen met Gustave en Jacques er voor te zorgen dat deze organisatie nog vele jaren kan verder bestaan.

Om klokslag 5.30h arriveerde Dirk Pelgrims om mezelf en 35 bultjes op te pikken en reisden we af richting Namen. Rond de klok van 7h arriveerden we aan het “Ecole de La Communauté Française” de plaats van afspraak, het inkorven van de vogels verliep vlot. Samen met de bultjes was er ook een speciaal show voor Yorkshire, en een BPC show voor de andere rassen. Met Danny Kegels, Carlo Vanswijngenhove, Dirk en mezelf, en pratend over onze hobby passeerde de voormiddag zonder dat we er erg in hadden was het middag.

Het was ook rond deze tijd dat de eerste bultjes welke de hoofdprijzen behaalde naar het podium werden gebracht, we waren er als de kippen bij om te zien van wie ze wel mochten zijn? De beste stam in show konden we snel identificeren als zijnde van Dirk Leerman, ook de hoge kwaliteit van de vogels bevestigde ons vermoeden dat ze aan Dirk toebehoorden. De beste in show stond op het hoogste schavotje en zodoende kon ik de ring niet aflezen, ik dacht de kooi wel te erkennen maar durfde niet te bevestigen dat het om een wit bultje ging van mezelf. Ik dacht plots aan de cataloog welke ik in de morgend kreeg van Jacques met de vogels welke voorgeschreven waren. Pas na raadpleging van deze cataloog kon ik bevestigen en geloven dat ik de beste vogel in show had. De vader van dit wit bultje was eveneens aanwezig op de show en behaalde in de B klasse de tweede plaats, een bloedlijn om te koesteren. Verder was er nog vier maal reeks winst voor men bultjes weggelegd.

Na het middag eten werden ook de andere winnaars bekend, zo werd Dirk Pelgrims beloond voor de beste Fife Fancy van de show. Na de middag vervoegde Dirk Leerman onze tafel en na een rondgang door de vogels waar men steeds iets kan van opsteken, vloog de namiddag voorbij. Het sappige Limburgs van Carlo en de straffe verhalen over vazen en te lage doorgangen welke Leerman wist te vertellen brachten ons al snel bij de prijsuitreiking. Geruggesteund door de aanwijzingen en het gepast kleding advies van de Sven Nijs(Dirk Leerman) in de bultenwereld begaf ik mij naar de prijzentafel bij het aanhoren van mijn naam. Wat onwennig maar O zo fier nam ik mijn prijs in ontvangst, de nodige foto’s werden gemaakt en door men hoofd flitste de gedachte “ voor de hele wereld betekend dit moment niets, maar voor mij even de hele wereld”

Deze show te Spy brengt mij blijkbaar succes, het was ook hier dat ik in 2011 met mijn bultjes voor het eerst een podiumplaats wist te behalen op een BPC organisatie met een derde beste in show. Nu volgt er een periode van rust voor de bultjes, de ganse maand november mogen ze ravotten in de vluchtjes en kunnen ze zich harden in de buitenlucht. De koude en de regen waarin ze zo graag vertoeven, zal hen goed doen, enkel voor de ergste november stortregens en onweders zullen ze binnen gaan schuilen, kom mij niet vertellen dat bultjes kasplantjes of zwakke vogeltjes zijn.

DRIE TOERISTEN.

Zoals eerder vermeld kom ik terug op ons toeristisch intermezzo bij ons bezoek aan Phil Warne. Onze voorspoedige heenreis gaf ons de kans een bezoekje te brengen aan het idyllische dorpje lower Slaughter. Het dorpje is gelegen langs een riviertje met als naam little Eye stream en in de late oktoberzon heeft het een prentkaart aanblik. Aan gezien een foto meer kan vertellen als 1000 woorden ga ik foto’s laten spreken.

foto's

OP BEZOEK BIJ EEN LEVENDE LEGENDE!

In de nacht van dinsdag 29 oktober ergens tegen de klok van half drie met de maan als enige getuige aan de sterrenhemel vertrekken Willy en Maurice vanuit Begijnendijk richting Engeland. Daar ik de vraag om hen te vergezellen maar al te graag met ja beantwoorde zat ik op de achterbank als bevoorrechte getuige van het geplande bezoek aan Phil Warne. Na een voorspoedige reis richting Noord Frankrijk scheepten we te Calais in op de trein richting Engeland, ongeveer een drie kwart uur later ontscheepten we in Folkestone in Kent. De Kanaaltunnel werkt als het ware als een teletijdmachine aangezien het in Engeland een uur vroeger is dan in België zijn we ergens tegen de klok van vijf uur op grondgebied Engeland, en denderen we verder richting Upper Slaughter. We volgen de M 20 en maken een boog om Londen, eens we in de buurt van Heathrow Airport komen stremt het verkeer, we passeren Willy zijn buitenverblijf met een originele naam als Buckingham Palace. De Maurice voelt een faim frappe opkomen dus stoppen we voor een Engels ontbijt, ikzelf en Maurice nemen het zekere voor het onzekere en beperken ons tot een soort warme koek met bacon and cheese, de Willy gaat na een broodje met sausages verder op zoek naar bacon and eggs en vind zijn Engels ontbijt. We zetten onze reis verder en ik geniet van de schitterende vergezichten die zo types zijn voor de heuvelende landschappen van Engeland, zo ver het oog rijkt bossen afgewisseld door velden en weiden welke omzoomd zijn door hout wallen met overwegend struiken van vuurdoren overladen met rood glimmende bessen, en vol met grazende schapen.

We bereiken tegen de klok van half tien lower Slaughter, dit geeft ons de kans om de toerist uit hangen. Lower Slaughter is gelegen in de regio South West England en maakt deel uit van het graafschap Gloucestershire in het district van Cotswold , de huizen dateren van ergens zowat 300 jaar geleden en zien er nog net zo uit. Van dit toeristisch gedeelte bericht ik later nog met de nodige foto’s. Tegen 11 uur zijn we bij Phil Warne, we gaan direct naar zijn volière. We stellen vast dat de sterren die bij ons vertrek aan de hemel stonden nu hier in de kooien zitten, het zijn de Borders welke geselecteerd zijn en deel uit te maken van zijn ploeg show vogels. Mister Phil is een aangename persoonlijkheid die op al de gestelde vragen antwoord geeft, hij verstrekt ook de nodige uitleg bij al wat aanwezig is in zijn kweekkamer van zaden tot ontsmettingsmiddelen, en geeft tips over alles en nog wat. Uiteindelijk belanden we bij de transfervrije Borders die door Willy en Maurice aan een grondige keuring worden onderworpen. Mister Phil volgt alles door een raampje in zijn kweekkamer, hij komt enkele malen de temperatuur meten en verhoogd uiteindelijk de kwaliteit van de waar tot tevredenheid van Willy en Maurice. Ik maak een wandeling door de tuin en breng een bezoek aan de kooivijver en het zwembad welke in terrassen zijn aangelegd tegen een heuvelflank, helemaal boven heeft men een mooi vergezicht.

In de namiddag richten we het steven richting huiswaarts, voldaan en met een goed gevoel snorren we richting Folkestone. Het was een dag waarvan ik de herinneringen nog lang zal koesteren, Engeland is een enorm mooi land doordrenkt van tradities en badend in conservatisme, een land waar ik best zou kunnen aarden. En dan de ontmoeting met naar mijn bescheiden menig de enige kweker liefhebber van postuurkanaries wies naam bekend is over heel de wereld, een levende legende. Ook dank aan de twee mensen die deze boeiende dag mogelijk maakten door mij uit te nodigden om hen te vergezellen op deze uitstap, Willy en Maurice.

Foto's

B.P.C OOST VLAANDEREN

Zaterdag 26 oktober waren we te gast in zaal t’Helleke te Stekene, de uitnodiging ging uit van BPC Oost Vlaanderen. Men kan groots, duur of de beste in iets zijn, maar de prijs van de gezelligste gaat zeker naar deze organisatie. Voor de liefhebbers van de Belgische Bult is dit bijna een verplicht nummer aangezien al de grote tenoren van dit ras hier steeds aanwezig zijn met hun beste vogels. Voor een kleine liefhebber als mezelf is deze show te vergelijken met wat de Sinterklaas boekjes deze dagen zijn voor de kinderen. Net een uitstalraam van allemaal mooi speelgoed, zo is ook deze show een uitstalraam van de mooiste Belgische Bulten.

Ook voor de andere rassen was de kwaliteit van deelnemende vogels en liefhebbers zeer hoog, het beloofde dus een harde strijd te worden voor de beste in show. Uit de voorbije shows weten we wie de namen zijn die we mogen verwachten. Met het duo Winkelmans&Torfs winnaars te Namen of Dick Van Brenck winnaar te Lichtervelde en second best te Antwerpen, maar ook Wim Hofman met een second best te Namen en die een thuiswedstijd speelt is er strijd te verwachten. Wie ook een thuiswedstrijd speelt te Stekene en voor de eerste maal dit jaar het strijdtoneel betreed is Dirk Leerman van Dirk is geweten dat hij enkel genoegen neemt met het beste.

En de winnaar is !!!!!!!!! met grootste onderscheiding !!!!!! Dick Van Brenck voor Patrice De Pamelaere en Rik Spillebeen. Dat Dick zijn kweek dit jaar in orde was en dat zijn vogels in super conditie zijn wisten we al uit zijn vorige resultaten maar wat hij hier uit zijn hoed weet te toveren is uitzonderlijk te noemen. Hij behaalt met Schotch Fancy en met Belgische Bult in al de reeksen die er zijn een eerste plaats, met Zuiderse Frise moet hij in één reeks zijn meerdere erkennen in Wim Hofman, verder is ook hier alles voor Dick.

En als kers op de taart behaald hij met een Belgische Bult de titel van Best In Show, moet er nog zand zijn. Verder is er ook een opmerkelijke prestatie te vermelden van Patrice De Paemelaere die er in slaagt van zich steeds te laten gelden, zo was er zijn Beste Fife Fancy in show te Lichtervelde, een paar winnaars van het ras te Antwerpen, en nu een Second Best in Show te Stekene, en dit pas na twee jaar dat Monique en Patrice terug bezig zijn met de vogels.

1DAG SHOW BPC ANTWERPEN

In de morgend van zaterdag 5 oktober van het gezegende jaar 2013 trekken de keurmeesters naar het front van de BPC show te Antwerpen. De plaats van afspraak is het fort van Merksem, symboliser kan niet, iedere postuurliefhebber werpt hier zijn zwaarste kanonnen in de strijd in de hoop te zegevieren. Voor één van de bijna 1800 postuurvogels die aanwezig zijn is eeuwige roem weggelegd.

De winnaar van deze memorabele editie 2013 was niemand minder dan het duo VERCAMMEN – SCHOOVAERTS het was een blauwe Gloster Corona die deze knal prestatie wist te verwezenlijken.

De tweede plaats was weggelegd voor een groen bultje gekweekt door de klasbak uit Nederland de genaamde Van Brenk Dick, hiermee bewijst hij dat zijn overwinning van vorige week in Lichtervelde geen toevalstreffer was. Als liefhebber van de Belgische Bult doet het me ook veel plezier om vast te stellen dat dit ras er in slaagt om zich te onderscheiden op dit hoge niveau.

Op de derde plaats vinden we de winnaar van vorig jaar terug, Nottet Alain slaagt er weer eens in om als gevestigde waarde zijn faam hoog te houden door een podium plaats te behalen.

In de rand van het gebeuren maakte een jonge keurmeester zijn debuut en trad toe tot het gilde van de keurmeesters, debuteren op dit niveau is niet voor iedereen weggelegd. Maar wie Wim Hofman kent weet dat hij uit het goede hout is gesneden, hij kreeg dan ook niets dan lovende kritiek na de keuring.

Voor wat mezelf betreft was Antwerpen een opsteker, na de wat tegenvallende resultaten van vorige week te Lichtervelde. Met 12 bultjes op 20 die een klassering kregen bij de beste 7 kan ik best leven, bij de intensieve wist ik zelfs de eerste 6 plaatsen te bezetten. Ik stel vast dat de intensieve bultjes meer en meer als TT vogel zijn ingang begint te vinden. Bij de vetstof geel behaalde ik plaats 3, bij die met witte grondkleur was het plaats 4, 5 en 7 en bij de bonte plaats 4 en 5.

De bestuursploeg van Antwerpen die schitterend werk levert en telkens een prachtshow weet af te leveren komt alle lof toe. Als ze durven en mits de juiste aanpak heef deze organisatie de kiem in handen, om verder uit te groeien tot een blijvend begrip in de postuurwereld binnen Europa. Hiervoor is er wel nog de nodige prospectie en inbreng van kennis nodig om grotere organisaties zoals de kleurkanarie show van VVK Geel bv tot een goed einde te brengen. Als ze er in slagen om de show te koppelen aan een grote verkoop klasse, en de commerciële kant van het vogelgebeuren in België mee in het bad krijgen zoals bv de gouden ring show te Roeselare. Als ze zich niet blind gaan staren op de grenzen van hun eigen kunnen kan hier nog iets grootser uit groeien. Het is natuurlijk de vraag of deze ambitie aanwezig is, zou het niet mooi zijn als straks gans Europa naar de metropool Antwerpen afzakt om vogeltjes te zien.

Volgend weekeinde spelen we een thuiswedstrijd, het is nu eens geen show maar een ouderwetse vogeltentoonstelling rond de kerktoren van Pijpelheide .

.

DE KOP IS ER AF

In de vroege ochtend van zaterdag 21 september zo wat tegen de klok van 6 uur was het aanvangsuur van de reis naar de provincie Namen, plaats van afspraak was Spy. Samen met nog +- 900 andere postuurvogels werd daar het startschot gegeven van het nieuwe show seizoen voor men bultjes. De voorspelde ochtendnevel kwam pas zeer laat opzetten en hulde het dorpje Spy in een mysterieuze nevel net als het verloop van deze eerste show van het seizoen nog in nevel was gehuld. Na een voorspoedige rit en een even vlotte inkorving was het aftellen naar de start van de keurmeesters. Voor men collega’s uit het Antwerpse was de rit minder vlot verlopen de Willy, Eddy, Maurice, en Werner vreesden er even voor dat ze het niet zouden halen, er was iets niet pluis met de bus van den Dirk, , maar wie de Pelgrims  kent weet dat alles goed komt.

 De tijd van afwachten naar de eerste resultaten wisten we nuttig te gebruiken door tussen pot en pint wat bij te praten met collega’s die we al een tijdje niet meer tegen kwamen. Bij het binnen komen van de eerste ras  winnaars  voor het nemen van hun  foto was er een Norwich  van Nottet  welke over uitmuntende adelbrieven bleek te beschikken, en volgens W. Winkelmans  aanspraak kon maken op winst met best in show. Maar het is nog vroeg in de morgen en de meeste vogels moeten nog passeren bij de keurmeester. Er komt wat onrust onder de aanwezige deelnemers en iedereen wil eens gaan zien of er nog geen vogel van hem bij de fotograaf moet passeren. De spanning stijgt ten top en als er dan een bultje zijn opwachting maakt voor een foto is W. Hofman even het noorden kwijt en herkent hij in eerste instantie deze niet als zijnde van hem.

Tegen de middag zijn de meeste ras winnaars bekend, er blijken drie winnaars van het ras uit onze groep te komen, Winkelmans – Torfs  met een groene schimmel Border, Wim Hofman met een bont Bultje en Armirotto Nico met een gele Frise- Parisien. De keuring van de Fife- Fancy  loopt wat uit door het grote aantal vogels en zal verder gaan na het middag eten. We doen ons te best aan een lekkere barbecue en met vernieuwde krachten wachten we op het verdikt van de keurmeesters welke zich buigen over de winnaars van “Les trippel seven best”. Blijkbaar brengt  onze groep succes, aangezien de drie ras winnaars eveneens winnaars worden van les trippel seven best.

Nu de Norwich het niet heeft gehaald bij de Engelse rassen gaat het Border duo Winkelmans – Torfs er in geloven, en durven ze hun kans op winst te verwoorden. Nochtans zal het niet makkelijk worden aangezien de winnaar van vorig jaar met Belgische – Bult Wim Hofman hun stevig weerwerk biedt  en een verlenging van zijn titel wel ziet zitten, als twee honden vechten om één been ……  vergeten ze de Parisien?  De beslissing is gevallen het is de groene border van het duo Willy&Maurice  die het laken naar zich toehaalde en met de BEST IN SHOW titel gaat lopen, Hofman Wim behaald Second best in show en Amirotto Nico is Third best  in show.

Voor wat mijn Bultjes betreft ben ik best te vrede met de behaalde  resultaten, bij de geel schimmels behaalde ik de  1^ste, 2^de, 3^de en 4^de plaats, bij dezen met witte ondergrond de 3^de, 4^de en 7^de plaats, men bonte Bultjes blijven ondermaats en behaalden slechts de 7^de plaats, men intensieven waren goed voor de 1^ste,2^de, 3^de, 4^de, 5^de en 6^de plaats. In de beste zeven van het ras behaalde ik de 2^de, 3^de en 7^de plaats. Volgende week worden we verwacht aan de andere kant van het land en zijn we te gast in West – Vlaanderen, plaats van afspraak is  Lichtervelde, uur van vertrek ergens rond 5 uur in de morgend, wees paraat Paul “ Here we come”

BELGISCHE POSTUURKANARIE CLUB Antwerpen

Standing One day Show – Memorial Kris Claes

Op zaterdag 5 Oktober 2013 – Fort van Merksem Antwerpen België

BPC Antwerpen nodigt iedereen uit om hetzij als deelnemer of als bezoeker kennis te maken met deze mooie organisatie. Er worden om en bij de 2000 postuurkanaries verwacht uit verschillende landen, zo zullen er Turkse, Italiaanse, Spaanse, Portugese, Franse, Duitse, Nederlandse ja zelfs Braziliaanse bezoekers en deelnemers aanwezig zijn, onze Belgische topkwekers van postuurkanaries zullen eveneens aanwezig zijn met hun beste vogels.

Mis deze afspraak van het jaar in België voor postuurkanarie liefhebbers zeker niet, zorg er voor dat je kunt meepraten over het Event of the Year.

Voor inlichtingen: PELGRIMS DIRK AARSCHOTBAAN 21

2580 BEERZEL TEL. 015.24 14 01

E mail. dirkpelgrims21@gmail.com

TEL. Organisatie : )0032)0475 42 42 60 fax 015 55 50 82

De druppel

Soms maken we al is gebruik van één of meerdere druppels bij het doseren van de meest verschillende zaken voor onze vogels. Denken we maar aan één druppel Birdyll in het badwater, of aan de druppel Ivermectine of Frontline in de nek van de vogel ter voorkoming van de zwarte of rode luis. Ook moet men soms al eens een ziek vogeltje helpen door toediening van een druppel medicatie om weer gezond te kunnen worden. In de bek druppelen heeft het voordeel dat de dosering juist kan worden bepaald en niet afhankelijk is van veel of weinig drinken bij toediening langs het drinkwater.

Bij het woord dosering kan men zich de vraag stellen “ een druppel hoeveel is dat en zijn alle druppels even groot? “

Als een vloeistof vanwege de fabrikant wordt aangeboden in een druppel flacon dan is de bijgeleverde pipet of druppelaar afgestemd om druppels te vormen met een juiste hoeveelheid van het product. De juiste manier voor het gebruik van een druppelaar bestaat er in door de druppelaar te vullen en het overtollige product aan de buitenkant te laten afdruipen. Vervolgens gaat men een druppel vormen via een lichte druk op de pipet, de op deze manier gevormde druppels zullen steeds een zelfde volume bezitten. Men dient de druppelaar wel steeds onder een zelfde hoek te plaatsen bij het vormen van de druppel best loodrecht naar onder.

Sommige denken nu misschien wat een gedoe voor een simpele druppel, een druppel is een druppel, en de grote heeft geen belang! Als het over een druppeltje Jenever gaat is dat inderdaad zo, maar aanhoor eerst dit verhaaltje dat ik en vele anderen al hoorde vertellen door liefhebbers. Bij een uitbraak van zwarte luis belt de Jef onmiddellijk naar zijn goede vriend en collega kweker de Gust om te vragen wat er moet gebeuren. Hij krijgt de raad van te druppelen met Frontline om de luizen te doden, één druppel per vogel in de nek moet volstaan om de beestjes te doden volgens de Gust. De volgende morgen zijn niet alleen die kleine beestjes dood maar ook veel vogels. Wat liep er mis? Gaf de Gust slechte raad aan de Jef!! het was toch maar één druppel per vogel wat hij toediende. De twee vrienden konden er maar niet uitkomen hoe het kwam dat bij de ene de luizen stierven en bij de andere de vogels.

De oplossing voor dit mysterie is echter simpel te verklaren, als men weet dat afhankelijk van met wat of met welke druppelaar, en de manier waarop men hem gebruikt om een druppel te vormen er een verschil in volume kan optreden met een factor 5.

Enkele weetjes over de druppel

De grote van een druppel gevormd met een pipet of druppelaar is beïnvloedbaar door het soort vloeistof en de viscositeit of stroperigheid van deze vloeistof. Denken we hierbij maar aan een druppel water en een druppel honing welke gevormd worden door een zelfde druppelaar, wel deze zullen onderling van grote verschillen door de viscositeit. Ook de grote van het raakvlak, de vorm en het materiaal waaruit het pipet is gemaakt is mede bepalend voor de grote van een druppel, druppels blijven beter hangen aan glas dan aan plastic. Een druppel uit een naald welke men gebruikt voor inspuitingen is veel kleiner dan een druppel uit een glazen druppelaar.

Dat de voorstelling van de peervormig druppel enkel opgaat als deze ergens aan vast hangt, eens de druppel vrij in de lucht is heeft hij een bolvorm, dus alle regendruppels zijn rond en niet peervormig.

Dat regendruppels tijdens hun reis van regenwolk naar aardoppervlakte onderling niet of zeer zelden tegen elkaar botsen, ook al zijn ze soms met miljoenen samen onder weg.

Dat de grote van een druppel uit een klassieke druppelaar of pipet ergens tussen de 0.05ml en 0.01ml varieert.

Na 69 jaar wachten is de teerdruppel eindelijk gefotografeerd

EEN KERMIS IS EEN GESELING WAARD?

Dit gezegde was tijdens mijn lagere school jaren een harde waarheid, het was altijd kermis begin september. En geloof het of niet maar pal voor de ramen van de klas stonden de kermisattracties, dus de eerste dagen ( en ook veel van de andere dagen ) droomde ik weg naar buiten en de kermis, tot ergernis van de meester en zo was dan ook direct de trend gezet voor de rest van het schooljaar.

Nu bij de aanvang van  september  droom ik in gedachten weg naar de eerste 1dag show B.P.C.  van het nieuwe seizoen welke zal doorgaan op 21 september ’13 t in salle de l’école de Communauté Française, rue Haute à Spy . De inteken lijst voor  deze” ONEDAYSHOW BPC NAMUR”  viel vorige week in de bus, en deelname met onze jonge vogels aan een show is de kermis van onze hobby. De geseling is nu voorbij de vele uren van verzorgen en kooien poetsen zijn niet voor niets geweest, vanaf nu is het genieten van de goede resultaten die we hopen te behalen op deze prijskampen. Met de “TRIPLE SEVEN BEST ONE DAY SHOW “ doet men het anders dan anderen, men deelt op naar 7 beste Engelse rassen, beste 7 gefriseerde rassen en 7 beste Continentale rassen. Enkel de drie winnaars van deze reeksen komen in aanmerking voor best, 2nd best en 3rd best van de show. Deze manier van handelen zorgt er voor dat er een verscheidenheid aan rassen uit de bus komen die de overwinning kunnen behalen.

En of ze klaar zitten om er aan te beginnen!! de voorselectie is gemaakt en een 50tal bultjes is opgekooid om het vak te leren. De beste africhting is  deelname aan een show, al na de eerste tentoonstelling komt er een totaal andere vogel naar huis. Bij de bultjes komt het er op aan om ze rustig met een vleugje achterdocht te showen, ze moeten zich veilig voelen in hun kooi. Ik probeer ze dit veilig gevoel te geven door nooit met men handen in hun tt-kooi te komen, in en uit de kooi gaan leer ik ze door met een stokje tegen de kweekbak of tt-kooi te tikken. Als ik een bultje moet in de hand nemen wat ik tijdens het tt-seizoen zo weinig mogelijk doe trouwens, dan zal dit steeds gebeuren vanuit een kweekbak en nooit vanuit een tt-kooi. Als men de kooi ter hand neemt moet men er voor zorgen dat het bultje wat achterdochtig word zonder te schrikken, ook dit kan men hen aanleren door in hun opleiding een spelletje te spelen met de bultjes. Dit spelletje bestaat er in dat men met een stokje rond de bodem van de kooi strijkt zonder dat hij dit stokje te zien krijgt maar dit wel hoort, op het moment dat hij gaat berusten in dit gestrijk heft men het stokje langs de zijkant van de kooi zodat het zichtbaar word voor het bultje. Als men dit langs de verschillende kanten van de kooi doet en tot verschillende hoogtes ja zelfs tot tegen zijn zitstok, gaat het  bultje telkens men de kooi verplaatst  of aan de bodem komt op zijn hoede zijn waar het stokje gaat verschijnen, hierbij zal een goede bult voortdurend in werkhouding blijven. Dus als ze nu worden opgedragen voor een keuring en telkens de keurmeester die gewoonlijk een of ander stokje ter hand neemt aan de kooi komt al is het maar om de kooi wat te verschuiven is het bultje achterdochtig of en waar het stokje gaat tevoorschijn komen, wees er maar zeker van dat de opmerking “neemt geen werkhouding aan “ zeer zelden zal vermeld worden met deze werkwijze. Natuurlijk niet vergeten dat de werkhouding zelf niet kan aangeleerd worden dat heeft de vogel in zich of  niet. Het is te vergelijken met de hoge poten bij de border en fife, als ze deze niet bezitten mag men zoveel karton voor de kooi plaatsen als men wil ze zullen ze nooit laten zien als dit weer weg is. Wat men wel kan aanleren indien ze het bezitten is van dit te tonen als ze voor de keurmeester staan hetzij een werkhouding of hoge poten.

Net zoals vorige kweek seizoenen zijn de bultjes hier  talrijk gezaaid en geoogst, dit maakt dat er telkens   afscheid moet genomen worden van een deel van  de met zoveel liefde en toewijding gekweekte bultjes. Zo ook zal het dit jaar niet anders zijn, verschillende reisbestemmingen zoals Duitsland, Frankrijk en Italië zijn al geboekt en het uur van hun afscheid komt nader, vanaf 15 september gaan sommige weer andere oorden opzoeken. Ik koester de hoop om ooit op een of ander WK nog eens jonge bultjes tegen te komen die voor hun eigenaar de hoogste prijs wisten weg te kapen en waarvan de ouders hun roets op de Pijpelheide lagen, als dit geen mooie gedachte is om mee af te sluiten.

Beaphar Gezasept Infecties Vogel

Gezasept behoord tot dat deel van verzorgings producten voor vogels waaronder men zowel grote voorstanders kan vinden die het alle voordelen en goede eigenschappen toedichten, als felle tegenstanders die alles afdoen als verzinsels en van geen waarde voor de vogels. Aangezien ik steeds het voordeel geef aan de twijfel schafte ik mij een flesje aan( 5,25euro) om het eens uit te testen.

Voor deze onder ons die het niet kennen of er nog nooit van hoorden een woordje uitleg over gezasept. De fabrikant vermeld op de verpakking, dat het werkzaam is tegen verschillende infectieziekten zoals ingewandsstoornissen, verkoudheid en longontsteking. Het middel werkt zowel genezend als voorkomend, tot daar de uitleg van de fabrikant.

Gezasept is een vloeistof waarvan men enkele druppels kan toevoegen aan zowel bad als drinkwater met als doelstelling een ontsmettende werking te verkrijgen tegen ontstekingen en besmettingen van allerlei aard. Dit kan gaan via kleine wondjes bij de kanarie tot een poepje in bad of drinkwater. Is dit nu een waarheid zoals de believers prediken of hersenspinsel zoals de non believers uiten?

Bij het gebruik van gezasep is het eerste wat opvalt de geur die onmiskenbaar is en doet denken aan deze van ontsmettingsmiddelen, en een geur herinnering oproept die men vroeger in ziekenhuizen of dokters kabinetten al eens tegen kwam.

Uit eigen ondervinding weet ik dat het toevoegen aan drinkwater er voor gaat zorgen dat ze maar met mondjesmaat gaan drinken. Dit op zich is natuurlijk geen indicatie dat het slecht is voor de vogel aangezien ook andere middelen welke men soms moet toedienen minder drinken tot gevolg heeft. Bij het toevoegen aan badwater geeft dit geen verschil naar het baden van de vogels toe, hier is het minder graag drinken van badwater eerder een voordeel dan een nadeel.

Als men de samenstelling eens onder ogen neemt komt men de drie volgende werkzame stoffen tegen, jodium 0,4%, salicylzuur 0,6% en fenol 0,3%. Als we deze drie stoffen elk apart eens nader bezien komt men tot de volgende bevindingen.

JODIUM: het best bekend is deze stof voor zijn ontsmettende werking bij wondverzorging, denken we maar aan de desinfectiemiddelen van Betadine die op basis zijn van jodium. Ook voor het menselijk lichaam is deze stof van belang en word ze toegevoegd aan zout, brood en aan de voeding voor melkkoeien wat voor gevolg heeft dat alle melkproducten deze stof bevatten. Ook onze kanaries vinden baat bij een zekere hoeveelheid aan jodium.

SALICYLZUUR: deze stofnaam klinkt minder bekent in de oren als jodium  maar bijna ieder van ons heeft een afgeleide thuis in de kast liggen of heeft het al eens ingenomen denk ik? Oorspronkelijk werd ze gewonnen uit de bast van wilgen, nu weet iedereen dat het over aspirine gaat. Salicylzuur is een sterke antioxidant en komt in grote mate voor in moerasspirea, het heeft een versterkende werking op het immuunsysteem van de vogels.

FENOL: dit stofje is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, het behoord tot de drie meest giftige stoffen ter wereld. Je zou denken dat men dergelijke stoffen dan maar niet gaat gebruiken voor welke toepassing dan ook? Niets is minder waar hiervan heeft ieder zijn kasten, huizen, auto’s en dergelijke vol liggen. In bijna alle kunststoffen vindt men deze stof terug onder zijn afgeleide Bisfenol-A. Men gaat dit stofje dan zeken niet gebruiken voor zaken die in rechtstreeks contact komen met  mens of dier denkt men dan? Weer fout! een afgeleide zit in sommige pijnstillers, mondwater en ontsmettingsmiddelen. Moeten we ons hier dan ongerust over maken bij het gebruik van  gezasep? Bedenkt dat vuur ons huis kan verwoesten maar ook onze wagen laat rijden, is vuur nu goed of slecht? Het is maar net hoe men er gebruikt van maakt.

Terug naar de praktijk ik voeg eens in de week of veertien dagen een paar druppels toe aan hun badwater met de gedachte dat het een ontsmettende werking heeft en dit zowel in- als uitwendig bij de vogel. Vooral liefhebbers die al eens last hebben van rode of zwarte luizen vinden baat bij ontsmetting aangezien elke beet van deze beestjes een wondje achterlaat. Als het waar is dat deze beestjes op hun reukzin afgaan bij het vinden van de vogels zal de geur van gezasep welke dagen na het toevoegen nog nadrukkelijk aanwezig is in het hok en op de vogel er voor zorgen dat ze deze niet meer ruiken. Aan het drinkwater voeg ik geen gezasep meer toe aangezien ze het niet zo graag lusten. Voor zover het gaat over de ontsmettende eigenschappen behoor ik tot het kamp van gelovigen, voor de andere eigenschappen welke men dit product toedient blijf ik eerder sceptisch en behoor ik tot de niet gelovigen.

DE X-FACTOR

De meesten onder ons zullen de x-factor associëren met een TV. programma waarin men op zoek gaat naar mensen met speciale talenten. Wel ook bij mij in de kweekkamer loopt er momenteel een talentenjacht, eentje naar bultjes met uitzonderlijke kwaliteiten. Nu de kweekperiode achter de rug is die ik beschouw als een zaaiperiode, zijn we nu aangekomen in een periode dat er een eerste evaluatie kan gemaakt worden van wel of niet aanwezige kwaliteitsvolle vogels onder onze jongen. De jonge bultjes waarvan de vroegste jongen nu +- 4 maanden oud zijn zitten nog wel in de rui, maar juist nu kan men bijna de naakte waarheid zien voor wat betreft de bouw of anatomie van het vogellichaam. Men kan het vergelijken met een bezoek aan het strand waar de zonnekloppers en baders in hun bikini’s of zwembroek liggen of staan, probeer dan maar eens een onvolkomenheid te verbergen.

Wel de bultjes staan nu ook bijna in hun badpak, de vogels die nu een gebrek vertonen zoals een te zware kop of te korte nek zullen straks als de rui voorbij is niet plots een fijn kopje en een lange nek bezitten. Zo zijn er tal van zaken waarop men nu al kan letten om een vroegtijdige selectie door te voeren, denken we maar aan de breedte van de schouders, de stand van de poten of de kwaliteit van de bevedering, en dan voor de bult in het bijzonder de werkhouding. Als de aanzet nu nog niet te zien is bij de vogel kan het nog komen, maar het zal van een lange berg zijn. Mijn ondervinding zegt dat een twijfelgeval zelden nog uitgroeit tot een topper, en half goed is niet goed genoeg om straks de strijd aan te gaan met de toppers van andere liefhebbers.

Waarom ik nu al een selectie maak zullen sommigen denken het is nog veel te vroeg. Wel vorig jaar ergens begin augustus ging ik op bezoek bij een collega liefhebber om zijn nieuwe ploeg jonge borders eens te bewonderen. Tot mijn grote verbazing zaten de uitverkorenen toen al elk apart in een kweekkooi met een TT-kooi er voor, bij de eerste tik wisten ze wat hen te doen stond en wipten ze in deze TT-kooi. Het leek me wel duidelijk dat dit niet de eerste keer was dat ze dit deden, er was al een periode van africhting en selectie aan vooraf gegaan. Elke dag was het eens tikken tot ze in de TT- kooi wipten en werden ze gemonsterd naar hun kwaliteiten, het was een vast deel van de verzorging en voorbereiding van de jonge borders. In die zelfde periode was ik nog aan het worstelen met 200 vogels, zodoende ging er veel tijd naar mindere vogels en was er te weinig aandacht voor de betere vogels. Dit was ook een gevolg van niet voldoende vertrouwen in men eigen kunnen als het op selecteren van de betere vogels aankwam, en de vrees om de verkeerde vogels weg te doen. Met de juiste vogels kansen te geven en de minderwaardige vogels zo snel mogelijk te elimineren valt of staat de waarde van de liefhebber zijn bestand. Het is niet door elk jaar een aantal vogels aan te kopen bij een gerenommeerde liefhebber en er één tot twee jaar op te teren dat men blijvende resultaten zal behalen. Het is de kunst om oordeelkundig te selecteren op eigen hok onder de zelf gekweekte jonge vogels om zo kennis en inzicht te verwerven en een soliede basis te leggen voor meerdere jaren van succes met een bepaald ras.

Het is natuurlijk een voorgift als men kan terugvallen op de kennis en ervaring van een oude rot in het vak, zo kan ik bv altijd bij Jos Vetters terecht als ik met vragen zit. Weet u waar kennis ontstaat? Daar waar twee mensen op een beheerste manier discussiëren over een onderwerp dat hen beiden interesseert, en ze bereid zijn om te luisteren naar elkaar. Maar als het op selecteren of koppelen aankomt, zal ik steeds zelf de beslissing nemen. Denk nu maar niet dat kennis en inzicht met een vingerknip zal geregeld zijn, maar hoe bekwamer de liefhebber hoe sneller hij tot het beoogde resultaat zal komen, bij de ene verloopt dat al wat sneller dan bij de andere, en bij sommige komt het misschien wel nooit.

Het is nog geen definitieve selectie maar een eerste evaluatie die ik nu doorvoer, men hoort vaak de opmerking dat één goede zich direct laat opmerken als hij voor het eerst op de rand van het nest zit. Wel dat direct laten opmerken kan men toeschrijven aan de X-factor, net als een vogel die bij de eerste blik weet op te vallen in een vlucht met nog 100 andere soortgenoten, dat valt ook onder de noemer X-factor.

Men zal in de verschillende rubrieken op het keurbriefje deze X-factor niet terug vinden, en deze X-factor alleen is geen garantie op succes maar wees er maar van overtuigd dat het helpt. Net als de vogels welke op de grotere shows de prijzen wegkapen ook bij hen kan men deze ondefinieerbare X-factor terugvinden. Wie vorig jaar de sinnamon gloster kon bewonderen van Ludo Lenaers weet waarover het gaat, zelfs een volslagen leek op gebied van glosters zoals ikzelf kon aan deze vogel niet voorbij zonder hem uitzonderlijk te vinden.

En of er al bultjes de revue zijn gepasseerd met deze x – factor bij deze eerste selectie? Ik denk dat ik er wel een paar opmerkte, maar of ze goed genoeg zullen zijn? Wel op 21 september te Namen staan ze voor hun eerste vuurproef afwachten is de boodschap, maar het vertrouwen is groot “ Nous allons voir”.

DE BOUQUET GARNIE

Nu men de TV. niet meer kan aanzetten of men slaat u om de oren met een kookprogramma zijn “méthode de cuisson” of” bouquet garni” termen die voor niemand nog enig geheim inhouden. Wat weinigen weten is dat onze kanaries ook wel een bouquet garni of op zijn Vlaams een kruidentuiltje weten te appreciëren, in deze zomertijd kan dit recht uit veld of weide komen. Nu de grassen en onkruiden volop zaden dragen zijn dit snoepjes voor onze vogels, aan de liefhebber om ze ter beschikking te stellen.

Nu de vogels volop in de ruiperiode zitten is het een goede zaak dat ze kunnen beschikken over de meest diverse zaden die de natuur te bieden heeft, zowel rijpe als onrijpe onkruidzaden zullen onze vogels helpen om deze zeer moeilijke periode die de ruitijd is met succes te doorstaan. Het aanbieden van deze zaden die nog met de zaaddozen vast zitten op de stengels geeft de vogels ook een goede bezigheid gedurende de dag. Het is ook altijd boeiend om ze te observeren als men ze een zaaddoos, peul of grashalm aanbied die ze nog niet kennen, eerst gaan ze op onderzoek uit om vervolgens eens voorzichtig te nippen, men ziet ze als het ware proeven van het onbekende. Aan hun eerste reactie kan men zien of ze het aangenaam vinden of niet, maar net zoals bij de mensen is het zo dat smaken wel eens kunnen verschillen.

Nu we dan toch zijn aanbeland bij het vergelijkend gedrag tussen mensen en kanaries kan men ook hier nog meerdere synergiën in vinden. Zo zijn het steeds dezelfde vogels welke als eerste zullen doorhebben hoe men nu juist het zaad kan bereiken als het nog zit opgeborgen in een minder toegankelijke zaaddoos of peul voor onze kanaries. Neem nu de zaaddoos van de teunisbloem, met hun dikke stompe bek eigen aan onze kanaries is het geen sinecure om het zaad te bereiken van deze plant, enkel de handigste zullen er in slagen. Maar geen nood sommige vogels die net iets minder handig zijn maken dit dan weer goed door slim te zijn. Ze gaan het haantje de voorste een tijdje observeren hoe het nu juist moet, en gaan dan ook op deze wijze aan de slag. Na de handige kanarie, de slimme kanarie is er ook nog de sterke of agressieve kanarie, deze wacht gewoon zijn tijd af tot het zaad voor het grijpen ligt, om vervolgens de stengel met veel kabaal te bemachtigen en de zaden op te peuzelen zonder scrupules voor het werk dat de andere leverde om de zaden te bereiken. En ook de eigenzinnige kanarie kan men vinden in een groep vogels, eentje die als lijflied heeft: “ I di dit ny way” , deze hakt gewoon in tot de zaaddoos toten los is om zo de zaden te bemachtigen. Zo zie je maar tot wat voor vaststellingen men soms kan komen door het observeren van een groep kanaries die men iets nieuw aanbied wat ze nog niet kennen. Wie stelde weer vast dat sport of muziek milieus soms een afspiegeling zijn van de maatschappij, met dezelfde goede en slechte zaken, en het bijbehorend gedrag der mensen welke er in thuishoren. Wel ik kan dit bijtreden door de vaststelling dat een groep kanaries net eenzelfde gedrag vertonen en een aantal goede en slechte kenmerken ten toon spreiden, net als men in het dag dagelijks leven ontmoet.

Genoeg gefilosofeerd straks gaat men nog denken dat ik ze zie vliegen(maar dan geen bultjes), dus over tot de orde van de dag. Wat stopt men nu best allemaal in dat (on)kruiden tuiltje? Wel men kan daar zowat alles instoppen wat de vogels lusten, van de meest voor de hand liggende en alom gekende onkruiden zoals weegbree, moerasspirea, perzikkruid enz. tot de meest onwaarschijnlijke zoals Oost-Indische kers of de mannelijke bloemen van de courgette aangezien deze geen vruchten dragen, alles kan zolang het maar niet giftig is voor de vogels zoals vingerhoedskruid bv. Waarom spreek ik hier over een tuiltje? wel ik maak er een tuiltje van om te voorkomen dat ze de aangeboden stengels gaan verspreiden door gans de vlucht. Ik doe dit met een elastiekje, zodat ik met één handbeweging het tuiltje kan verwijderen als de zaden zijn opgepeuzeld en alleen nog de stengels achterblijven in de vlucht. Bij het verzamelen van de onkruiden vooral opletten voor de plaats waar men deze gaat plukken, zijkanten van akkers en velden evenals spoorwegbermen gaat men soms behandelen met onkruidverdelgers, dus oppassen als men besluit van hier onkruiden te verzamelen. Ook de graskanten langs drukke wegen best vermijden, net als de zijkanten en oevers van sterk vervuilde sloten en waterlopen, en zeker niet als bij het ruimen van het slip dit op de zijkant terecht komt.

Veel plezier bij het verzamelen van onkruiden, trekt de weidse velden, akkers en beemden in, ontspan u en geniet van de mooie natuur die zich in deze zomerse dagen van zijn mooiste kant laat bewonderen. Zo ga ik soms zeer vroeg en dan eens zeer laat in de vallei van de Grote Nete op expeditie, en dan hoor ik in de ochtendstond van een warme dag de leeuwerik die smeekt om de hemel binnen te mogen. Of ik luister naar het gezang van de nachtegaal in de schemer van de avondluwte die verkoeling brengt voor een broeierige namiddagzon, en dit alles ergens in de donkere bossen gelegen tegen de noordergrens van Booischot met Hulshout. En ik kan u verzekeren dat eens het donker is en er een verschrikte muskusrat wegvlucht, of een kerkuil scheert onhoorbaar van achter uw rug voorbij, dat de haren u ten bergen rijzen en de adrenaline door uw lichaam giert.

Wat later op de avond gezeten op het terras van de herberg MAC-ADAM laven wij onze dorst met de zurige friste van een koele Roden Bach, we bekomen wat van de emoties. In de verte tegen de avondschemering wandelen nog twee verliefden hand in hand het jaagpad op, net daar waar het silhouet zich aftekent van het kasteeltje waar ooit het filmdecor was voor de opnames van de film Pallieter. Hij was met voorsprong de grootste levensgenieter uit dit Neteland, en later op de avond en wat gelaafde dorst verder voelde ik een stukje Pallieter.

Het is nu bijna middernacht en in het schijnsel van een volle maan fietsen we richting huiswaarts over het jaagpad naast de kronkelende Nete. Net voor we aan de dikke lindeboom in een meander van de Nete de bossen van kasteel “ Ter Laken” bereiken, zien we in het flauwe schijnsel van onze fietslamp het verliefde koppeltje weer. En zie het is niet alleen de nachtegaal die in deze zwoele zomernacht met zijn mooi liedje het vrouwtje wist te behagen tot “ fare l’amore “. Zo zie je maar tot wat onkruiden verzamelen voor de bultjes soms kan leiden. Met deze laatste gedachte beland ik in men bedstee, ik zink al snel weg in een zoete droom over één Pallieter die het snoepje plukte, onder de dikke lindeboom op de tonen van “Simply The Best” gezongen door een koor van driftige nachtegalen.