El Barranco del Infierno ofwel de kloof van de hel is waar ik vandaag naartoe ga; de pueblowandeling sla ik over want de 6000 trappen wandeling die op het menu staat duurt toch ongeveer 5 uur voor een goeie 15 km klimmen en dalen langs de mooie kloof en uitgedroogde rivier.

Ik ga zonder rugzakske vandaag en stop men broekzakken en wandelvestje vol met appel, broodje kaas, flesje half liter water, kitkat, hondenkoekjes, zakmes en papieren zakdoekskes.  Ik weet van vorige keren dat elke kilo die je hier esxtra meesleurt op het einde een ton lijkt te wegen.

Na 47 km kom ik toe in Benimaurrell het kleine 550 meter hoge bergdorpje waar nog zo een 250 bewoners overleven, we parkeren ons op de parking naast het enige resto / barreke dat het dorpje rijk is maar men is er bezig met verbouwingswerken dus gesloten voor onbepaalde tijd.

Tegen 11 u starten we de wandeling en het is hier nog behoorlijk friskes, zo een 11 grados, maar eens we aan het stappen zijn heb je daar geen last meer van ook al gaan we eerst grotendeels naar beneden.

Zoals meestal hier kom je geen levende ziel tegen, enkel rust en fluitende vogeltjes en de zon kleurt de blaren van de kersenbomen in mooi roestbruinrood.

Hier en daar een kleine ruine van een overblijfsel gebouwtje en er staat er zelfs eentje te koop als je een teruggetrokken leven zou willen gaan leiden.  Op de uitgedroogde rivierbedding kom ik 3 zweedse wandelaarsters tegen die vanuit de andere richting waren vertrokken, iets verder nog een wandelaar met een dashond en dat was het van tegenliggers;  X rent telkens een paar meter voor me uit en als ik wat te traag afdaal komt ze terug om te checken of alles ok is en doet zo waarschijnlijk het dubbel aantal kms; Volgens een wandelaar die graag telt zijn er in totaal 3343 trappen berop en 2603 trapen bergafwaarts dus bijna 6000 in totaal en dat lijkt soms oneindig maar de uitzichten en mooie natuur maken dat ik hier steeds graag terugkom en dit één van mijn lievelingswandelingen is. Na de laatste reeks trappen omhoog, de steile beklimming richting Fleix kom je op een normaal baantje dat terug naar Benimaurrell gaat maar deze laaste 1300 meter doen steeds pijn aan de kuiten want op het eind volgt er nog een zeer steil stuk omhoog.  

 X heeft wat moeite om in de auto te springen, haar pootjes zullen ook pijn doen en thuis na haar eten legt ze zich in een bolleke te snurken zonder nog 1 vin te bewegen.

Volgens mijn stapteller deed ik vandaag liefst 24.244 stappen, goed voor 16,4 km trappenplezier.  Ben benieuwd hoe de spiertjes daar morgen gaan over denken.