Deze blog is gemaakt voor onze dochter Estée. Ze is op 2maart 2005 geboren met zware hartproblemen,voedingsproblemen en hypotonie (lage spierspanning) Sinds kort weten we dat ze aan het CFC syndroom lijdt.
07-01-2013
onze beste wensen voor 2013
Aan iedereen onze allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Mag het een wonderbaarlijk mooi, ongeloofelijk gezond, fantastisch gezellig en onvergetelijk leuk jaar worden.
Begin vorige maand kreeg ik eindelijk het verlossende telefoontje. We mochten op gesprek komen bij de dokter van de dienst Genetica. Ons Estée haar DNA onderzoek is afgerond en de uitslag ligt op ons te wachten. Bij een eerder gesprek leek de dokter al een vermoede te hebben,blijkbaar vertoond onze meid veel uiterlijke kenmerken van het CFC-syndroom. Maar een bloedonderzoek zou uitsluitsel moeten geven. En dat heeft het ook gedaan. Ons Estée heeft inderdaad het CFC syndroom. Maar eigenlijk veranderd er niets, al haar kwaaltjes vormen nu 1geheel,want al de kleine ongemakken zoals strabisme,valgus van haar voeten, lage spierspanning,het moeilijker leren, zelfs haar hartproblemen zijn gevolgen van een foutje op haar DNA. Ook de uiterlijke kenmerken van het syndroom draagt ze mee. Maar ons meisje is niet "gehandicapt" ze is gewoon een 7jarige vrolijke meid die de pech heeft "een handicap" te moeten meedragen. Zoals ik al eerder zei,er veranderd niets, ons Estée is en blijft wie ze is en wij zien ze doodgraag.
Ons Estée is donderdag gestart in het 1ste leerjaar! De nacht van woensdag op donderdag heeft ze weinig geslapen,lang wakker gelegen (lang leve de babyfoon) en heel vroeg wakker (weg met de elektronische wekker). Het is ook een grote verandering,allemaal nieuwe kindjes,onbekende juffen,vreemde lokalen,de schoolbus,heel spannend (ook voor de mama hoor) We hadden dinsdag al een keertje kennis kunnen gaan maken,dus haar juf had ze al een keertje gezien,net zoals de klas. De eerste indruk was heel goed meegevallen. Dus vanaf nu is het gedaan met extra logo,extra kiné,met de enige te zijn die uit de klas moet om te gaan werken. We hopen echt,voor haar,dat ze zich goed gaat voelen,minder "anders". We kunnen geen slecht woord vinden van de kleuterschool,integendeel,iedereen heeft haar daar heel goed opgevangen,ze heeft zich er ook lang heel goed gevoeld.Maar in Wilgenduin (haar nieuwe school) heeft iedereen wel een extraatje hulp nodig. Daar heeft ze (hopenlijk) niet het gevoel dat ze uit de toon valt. Donderdag en vrijdag hebben we haar nog gebracht met de auto ('t was een beetje een heksenketel,de 3bengels elk op een andere school) en is ze 's avonds met de bus naar huis gekomen,daar keek ze erg naar uit. Vanaf maandag mag ze 's morgens al met de bus mee. 't is weer een kleine mijlpaal voor onze dappere meid! En de 2andere kapoenen zijn ook heel goed begonnen aan het verse schooljaar. Ons Emma zit nog maar eens bij de juf die ze verkoos,de klassen zijn,tot haar grote opluchting,niet door elkaar gehaald en ze heeft er een extra vriendinnetje bijgekregen (die ze al kende van....de manege ) Onze Arthur is zijn schooljaar al met een streepje achter zijn naam begonnen voor...te laat komen! Maar de juffen waren verwittigd ('t was echt wel een heksenketel donderdagmorgend ) Hij zal de situatie wel snel hebben recht gezet met zijn natuurlijke charme
Ik hoop dat het maandag vlot verloopt en dan zijn we weer vertrokken voor een aantal maanden schoolroutine.
Zelf vind ik 33jaar een beetje oud om met een dagboek te beginnen en een schrijftalent zal toch niet aan me verloren gaan. En zeg nu zelf,het is geen wereldschokkend nieuws dat we deze middag croque's hebben gegeten en dat de kindjes voor het eerst mango hebben geproefd,of dat we samen zijn gaan shoppen?! Daarom heb ik besloten om ons Estée haar blogje in "pauze" te zetten. Ooit zal hier terug geschreven worden. Want ooit heeft ons Estée nog een operatie nodig en dan heb ik misschien weer nood aan om alles van me af te schrijven en is het voor jullie handig om mee te lezen. En soms hoop ik dat die snel komt,enkel maar omdat ze er dan vanaf zal zijn en andere dagen hoop ik maar dat de operatie nog lang,heel lang weg blijft,want ze is nu net zo goed, een echte kleuter. En dat is ook een reden voor de pauze, ons Estée vind zich niet bijzonder,ze wil dat ook niet zijn,gewoon zijn en net als alle andere kindjes zijn,meer wil ze niet. En momenteel is ze ook net als alle kinderen,maar net een beetje anders. Maar dat zeggen we haar niet,ze ziet het niet,en ze word er niet op gewezen. Ze geniet,ze is vrolijk en gelukkig. Dus zolang hier niets meer geschreven word,is ons Estée gewoon zichzelf,blij en onbezorgd. Toch mooi om mee af te sluiten he!
...zeggen ze meestal dat je niet wil dat het uitgesproken woord veranderd. Dus zeg ik het maar stilletjes, maar het gaat hier goed, prima, bijna perfect! Ons Estée heeft vandaag haar controle bij de cardioloog gehad en die was heel bevredigend. Alles zag er prima uit,geen veranderingen t.o.v. vorig jaar,dus volgend jaar pas de volgende afspraak. Super! Ook bij de oogarts, vorige week, was alles oké. Haar brilletje doet goed zijn werk. Voorts sukkelt ons meisje wat met hoest en snottebellen, maar ja,wie niet deze tijd van 't jaar he. Ze is vorige week wel een weekje thuisgebleven van 't school omdat ik haar hoest toch niet echt vertrouwde,maar echt ziek is ze er niet van geweest. Onze 2 andere prutsen doen het ook goed. Ons Emma heeft op haar 1ste officiële dressuurwedstrijd de 8ste plaats gereden (van de 51 deelnemers) En ze was bij de jongste deelnemertjes, toch goed gedaan he! En vorige week op de sinterklaasjuming op de manege,is ze met de 1ste prijs gaan lopen (allez,gaan springen zeker?!) Ook op school loopt alles zoals het hoort. En dan onze jongste telg, die zit in zijn dans en zang fase,kei koddig om te zien. Straks heb ik een meisje op rijles, een meisje op turnles en een zoon op ballet, wie weet!
Heb ik eigenlijk al vertelt dat we een huisgenootje bij hebben? Bizoe,de spinnende kat! Ze is nu enkele weekjes bij ons, en volgens mij heeft dat beestje een motorke ingeslikt,zo spinnen. (of zou ze nu echt zo gelukkig zijn?) 't is een braaf beestje en de kindjes zijn er zot van.
Braaf zijn ze ook geweest, volgens de sint, die heeft weer veel lekkers en leuks gebracht dit jaar. Onze Arthur was helemaal niet bang van de zwarte pieten ,iedereen heeft een handje gekregen.
Ik had het hier nog maar net neergeschreven en ons Estée stopte met broeken vuil te maken. Ze is er dus mee gestopt, zomaar,plots uit het niets. Al is ze kort daarop ziek geworden...zat dat te broeden? Wie weet he. Maar momenteel zijn we er vanaf.
Ons Ema en ons Estée hebben vorig weekend meegedaan aan een dresseur wedstrijd op de manege. en ze hebben dat allebei super gedaan! Ons Estée nog wat onwennig en met begeleiding en ons Emma met een grote glimlach van begin tot einde. Vanaf volgende maand word het serieus, dan komen voor haar de officiële wedstrijden eraan!
Momenteel is ons Estée net uit de lappenmand, ze heeft een weekje ziek thuisgezeten, hoest, snot en koorts, het gekende tafereeltje van de winter.
En onze Arthur is en blijft de grootste kapoen en voor al diegene die mijn vader hebben gekend,je kan aan zijn kuren zien van wie hij een kleinzoontje is, dus dan weet je het wel he! (of mijn broer, die is uit het zelfde hout gesneden! )
Ons Estée is een meisje met een enorme wil, wat goed is , daardoor heeft ze al veel bereikt. Maar helaas is er ook een iets minder positief kantje aan. Een minder welriekend kantje. Ze durft (en de laatste paar dagen is het weer heel erg) wel eens kaka in haar broek te doen. en het is niet van te laat naar 't wc te gaan, soms is ze pas een half uurtje daarvoor pippi gaan doen. Het is steeds is periodes, een paar weken erg, dan weer weken niks maar momenteel is het weer erg. En we hebben al veel truckjes geprobeerd om het probleem aan te pakken, belonen, straffen een wekkertje gebruiken,negeren, het heeft precies geen vat op haar. We moeten haar ook nog wel tijdig herinneren dat ze eens pippi moet gaan doen,haar natte broeken kunnen we gelukkig tot een minimum herleiden. Al durft ze ook te zeggen dat ze niet hoeft en als we haar dwingen (soms met veel ruzie) was het wel hoognodig. Dus vraag ik me soms af, kan ze er echt niks aan doen? Maar waarom is het dan periodiek? Momenteel is ze zaterdags beginnen turnen, ze doet het heel graag,maar ze is er wel erg moe van. Kan het daaraan liggen? Vermoeidheid? Misschien kunnen we de dokter hierover aanspreken,maar (en dit is misschien grof en verkeerd van me) ik sta niet te springen om onderzoeken te laten doen en specialisten aan te spreken maar anderzijds is het maar iets kleins en is het opgelost met iets dat wij over het hoofd zien. Word zeker nog vervolgt!
De school is onderstussen weer uit de startblokken geschoten, tot vreugde van ons Estée, dat kind gaat echt graag naar 't school. Van wie zou ze dat hebben? Bij ons Emma was de start wat terughoudender. Ze wist niet wie haar juf ging worden en ze wel bij haar vriendinnetjes in de klas kwam te zitten. Maar dat is ondertussen allemaal al opgehelderd. Ze heeft de juf die ze verkoos en haar klas is hetzelfde gebleven t.o.v. vorige schooljaar, alles is dus in orde! En ook onze Arthur is vertroken. de eerste 2dagen had hij het bij het vertrek moeilijk, maar ook hij gaat ondertussen zonder al teveel problemen naar zijn klasje. Maar na de boterhammen blijft hij toch nog liever thuis, een dudje en lekker genieten van de rust, dat kan toch goed doen soms. Ook wij merken dat het terug school is, de dagen zijn weer volgeboekt en de dagelijkse routine is terug.
Onze vakantie aan de Belgische costa del sol zit er alweer op. Het was een weekje met het typische Belgische weer, wind ,regen, storm en gelukkig ook een beetje zon! Onze 3 musketiers hebben zich van dat alles weinig of niks aangetrokken. We zijn zaterdags aangekomen met een prachtig zonneke, dus dat zal al goed, het strand had al direct 3 enthousiaste bezoekers meer. De dag nadien was de zon weggeblazen,maar dat hield ons niet tegen, zee en strand hadden we beloofd, zee en strand wilden onze kindjes dan ook weer zien. Al was het met regenjasjes aan en met momenten zag ik al eens 1 van mijn 3bengels bijna wegwaaien, lol hadden ze er wel in! Helaas was de regen de 2 volgende dagen serieus spelbreker en hebben we andere oorden moeten opzoeken, zoals de vlindertuin in Knokke en het sealifecenter. Gelukkig was het 't dinsdag weer strandweer! Nadien nog een dagje plopsaland en de afsluitdaagjes hebben we toch op een mooie manier afscheid kunnen nemen van de zee en het strand. Ook al de typische dingen die je aan de kust moet gedaan hebben, wilden onze rakkers doen, gocart rijden, ijsje(s) eten,krabben zoeken (ook al durfde ze,ze niet zelf te pakken) zandkastelen bouwen,vliegeren,schelpjes zoeken, zelfs zwemmen in zee! En mosselen eten, ons Emma heeft gelijk "mosselen" gebombardeerd als haar lievelingseten. Het was een leuke week, 1tje om te koesteren en om zeker nog eens over te doen!!!!
Het is weer eventjes geleden precies. Maar ja het is dan ook vakantie he. Niet dat we niks doen en dat er niks gebeurt maar toch. Door de warme Juli maand zit je 's avonds al eens langer buiten (tot je binnen word gejaagd door de muggen) Onze 2 jongste hebben toch wel een beetje last gehad van de warmte ,onze Arthur had plots toch weer nood aan middagdutjes en ons Estée was 's avonds toch ook sneller aan haar bed toe. Ligt het aan het weer of het feit dat ze heel de dag hun energie uitwerken in 't zwembad? Het zal de combinatie een beetje zijn. Verder loopt alles hier goed.( al had ons meisje vandaag heel de dag verhoging, het schommelde tussen de 37.5° en de 38°. Hopelijk is het van voorbijgaande aard) Ons Estée heeft deze vakantie nog eens een keertje gaan rijden (een half uurtje) en dat is wel genoeg voor haar (voorlopig dan toch) Ze heeft al een enkel keer gaan spelen bij een vriendinnetje en ook een slaappartijtje bij oma mocht er niet aan ontbreken! Onze Arthur proberen we momenteel zindelijk te krijgen, de 1ne dag vlot al wat beter dan de andere...maar hij komt meestal wel vertelen als zijn broekje nat is. 't is een begin he. Spreken doet hij nog steeds niet, ik ben ondertussen vertaler tolk in de "euh euh" taal en heb me gespecialiseerd in gebarenleer. En de grote zus, die heeft er een ponykamp opzitten (de volgende volgt in augustus), al verschillende ponydagen, logeerpartijtjes a vollenté,nog ponypark met een vriendinnetje in het vooruitzicht, haar vakantie kan volgens mij niet meer stuk. Want, de gezinvakantie komt er ook nog aan, we gaan met z'n allen in augustus nog een weekje naar de zee, lekker relaxen.
Ik ben nog vergeten te vertelen dat ons Etje sinds kort een brilletje draagt, kei schattig en het heeft ook nut natuurlijk. De kiné vond het verschil heel opmerkelijk. Ondertussen draagt ze hem al bijna heel de dag en vraagt 's morgens zelf achter haar bril, dus ik denk wel dat ze zelf ook het verschil "ziet". Van zodra ik weet hoe ik de foto's op de computer kan zetten, post ik er nog eens (we hebben een nieuwe pc moeten aankopen)
Het is blijkbaar weer een poosje geleden dat ik hier iets heb geschreven. Ons Estée is momenteel aan 't herstellen van een lichte longontsteking. We waren er gelukkig tijdig bij en is ze thuis kunnen blijven, haar 1ste kuur AB zit er bijna op, woensdag volgt de 2de en tegen dat ons Emma haar communie doet, hopen we dat ze weer helemaal genezen is!
Ons meisje heeft ondertussen haar 1ste rijles (op een paard ) gehad. Het was haar beloning van het behalen van 10 stickers. Deze kon ze verzamelen per dag dat haar broekje droog bleef, haar 2de blad is ondertussen ook weer bijna vol, knap he! Ze heeft genoten van haar lesje, Binte (de pony) is haar nieuwste dikke vriend. Maar ze was moe nadien,zelfs de dag nadien was ze er precies nog van onder de indruk. Maar ons juffrouw zaagt nu, om toch ook eens een hele dag naar de manege te mogen, zoals de grote zus. (dat paardenvirus is toch wel erg besmettelijk, zelfs de papa rijd al paard ondertussen, ikzelf blijf koppig resistent!) Dus als haar 2de blad volgeraakt mag ze een half dagje in de grote vakantie op ponydag, maar mondje toe iedereen, voor haar is dit nog een verrassing.
Deze week had ik op school een vergadering samen met het CLB, de GON, de juf, zorgjuf en de kiné. Ons Estée gaat op motorisch vlak (vooral grof motorisch zoals evenwicht) goed vooruit, op haar spraak minder. Maar ja, ze kan ook niet alles tegelijk he. Momenteel maak ik me er nog niet teveel zorgen in. Er is afgesproken om volgend jaar de GON op te splitsen, in een uurtje logopedie en een uurtje kiné, dan vooral voor haar fijne motoriek. Ze doet goed haar best en werk erg goed mee, meer hoeft ze voor ons echt niet te doen.
Ook met de zus en de broer gaat alles goed. Ons Emma had weer een uitstekend paas rapport en zoals ik al schreef, staat de communie voor de deur. Voorlopig is ze nog niet zenuwachtig, maar ons meisje kennende komt dat wel, zeker nu ik heb vernomen dat ze moet lezen in de kerk. En onze Arthur , tja dat is en blijft de grote kapoen in huis he. Vervelen doen we ons niet dat hij wakker is. Maar 't is een schatje hoor ;)
Ons Estée heeft haar oorbellen. Ze is er terecht trots op, wat staat mijn meisje er goed mee! Maar het is nogal een zoektocht geweest...zoals ik haar beloofd had ,gingen we een er een shopdagje van maken. Kleren hebben we genoeg gekocht, ijsje gegeten en zelfs op de carrousel gezeten (die stond toevallig in het S.C) Maar oorbellen inschieten doen ze in heel het shopping center niet meer onder de 7jaar. Dus hebben we ons gehaast naar Brasschaat, waar de 1ne juwelier verhuist bleek, de andere uitzonderlijk toe was, weer een andere deed het ook niet meer. Tot in een winkel een andere klant ons gezaag blijkbaar niet meer kon aanhoren en verwees ons door naar nog een andere juwelier (bleek dat de verhuisde juwelier te zijn, die wij niet meer vonden) en ja hoor, de lieve man zag geen enkel probleem om oorbellen in te schieten, zo gebeurt, zo gedaan. Ons meisje heeft mooie wit blinkende bloemetjes gekozen en die zijn nu aan 't fonkelen aan haar oortjes. Ze heeft een klein traantje gelaten (ze heeft nogal dikke oorlellen en 't is natuurlijk niet pijnloos) maar nadat ze het resultaat in de spiegel kon bewonderen ,waren de traantjes vlug verdwenen.
Ze heeft er 's maandags nog mee kunnen stoefen op 't school, maar toen is bij haar ook de buikgriep doorgebroken, en bij mij en bij de broer. Onze Arthur en ik waren er nogal snel van genezen, maar ons Estée heeft er toch een hele week last van gehad, de duds. Maar ondertussen is zij ook weer helemaal beter en hebben de kindjes eindelijk buiten energie kunnen verbruiken, ze hebben genoten van het mooie weer.
Ons Emma is ondertussen op de manege beloond voor haar intensieve vlaaienverkoop, ze had 88 vlaaien verkocht. Ze hebben dankzij de kinderen hun inzet 2 zadels kunnen aankopen voor kinderen en volwassenen met een handicap.
Ons Estée heeft vorige week ook iets minder goed nieuws gekregen, haar logopediste heeft ander werk gevonden en komt vanaf heden niet meer met haar werken. Liesbeth, bedankt voor je geduld, je inzet en vriendschap die je ons Estée hebt gegeven. Ze heeft erg veel van je bijgeleerd! Er is wel een lichtpuntje, ze werkt nu op de school waar ons Estée haar GON-juf aan verbonden is...misschien kan ze volgend schooljaar ook GON gaan doen? Wie weet!
Ons Etje is dinsdag 5 jaar geworden, wat word ze groot. Ze heeft zich reuze geamusseert op haar feestje zaterdag, maar het shopping centere hebben we noodgedwongen moeten uitstellen. Ons Emma is donderdag nacht ziek gevallen (buikgriep) Haar wraak omdat ons Estée met haar verjaardag in 't ziekenhuis lag?! We gaan nu zaterdag onze shop dag houden, mijn groot klein meisje en ik. Eigenlijk heeft ze het dit jaar echt heel bewust beleefd, ik heb ze nog nooit zo zenuwachtig geweten.
Vorige week heeft ons Estée haar cinema doop gehad. We dachten dat ze ondertussen al wel groot genoeg was en ondertussen een leuke break van de vakantie. Wel, ze vond het leuk hoor...het springkasteel aan de inkom, chipjes kiezen, lekker wegzinken in een grote stoel, de trappen op en aflopen (onder begeleiding van grote zus). Maar film kijken, stilzitten en zwijgen? Ho maar, daar haddan wij toch niks van gezegd? Ons Emma heeft de hele film gezien, ik al wat minder en ons Estée? Ze wist geneens dat er een kikker in meedeed (het was de film "prinsses en de kikker ) dus dan weet je het wel he, de volgende keer dat ik ze meeneem zal toch nog een poosje duren...
Nu zaterdag heeft ze haar verjaardagsfeestje voor de vriendjes van de klas (nee, niet in de cinema, dank u wel) En nadien ga ik samen met haar naar het shopping center in Wijnegem. Ze mag oorbelletjes laten schieten van haar peter. Ze heeft er zelf nooit achter gevraagt, maar nu haar peter het haar voorstelde wil ze niks anders meer. Dus aangezien de peter en de papa het absoluut niet zien zitten om mee te gaan, mag ik mee. Maar wees maar zeker dat we er een leuk shopnamiddagje aan vast breien...kwestie van haar te troosten omdat zo een gaatjes schieten toch niet pijnloos gebeurt en voor mezelf, gewoon omdat ik dat plezant vind.
Gisteren heeft de logopediste van ons Estée nog gebelt om de resultaten van haar hertesting door te geven (dit is nodig i.v.m. de terugbetaling) En de resultaten waren niet zo possitief. Ze is op geen enkel vlak vooruitgegaan, niet op taalbegrip en taalgebruik. Best wel teleurstellend omdat het nooit eerder gebeurt is en omdat ze toch wel 4x een half uurtje logo krijgt per week. Ik probeer het wat te relativeren, het is een momentopname, ze is ziek geweest,.. We hebben haar thuis nooit veel extra laten werken en oefenen, omdat ze er op school al zo intensief mee bezig is, maar misschien moeten we nu, op een leuke manier,er toch wat meer aandacht en tijd insteken.
Ons Estée is vandaag terug naar 't scholeke geweest. Ze waren allemaal blij haar terug te zien en zijzelf was ook heel tevreden om terug te zijn. Gisteren bij de dokter kreeg ze groen licht om weer naar 't school te mogen. Haar longen klonken terug zuiver, ze hoest niet meer en ook de koorts is niet weergekeert. Maar ze was moe , na haar 1ste dagje school, ze wou niet weten van thuis blijven na de boterhammen.
Dit weekend heeft onze Arthur zijn 2de verjaardag geviert. 'tventje werd bedolven onder de cadeaus, hij wist amper waar eerst mee te spelen. En zoals hij het graag heeft..speelgoed met thema "paard". Hij heeft zijn grote zus haar hobby overgenomen, paarden wat de klok slaat.
Ons Estée is terug thuis. Na een controle foto (die blijkbaar geen verbetering aangaf, maar ze behandelen niet naar de foto's ) , was ze blijkbaar kwiek genoeg om naar huis te mogen. Ze is helemaal koortsvrij en heel actief, maar dat is ze altijd, koorts of niet. Dus ik snap het allemaal niet erg goed, maar het was de assistent van de kinderarts die ons het nieuws kwam brengen en ik had eigenlijk helemaal geen zin om nog een hele dag in het ziekenhuis te blijven tot de dokter tijd had om meer uitleg te komen geven. Die vraag ik hem wel als ze maandag op controle moet. Maar ze is thuis, en daar zijn we heel blij om, net als ons Estée zelf en de broer en zus! Nog 7 daagjes AB, en voorlopig geen school voor haar, waar ons meisje dan weer helemaal niet blij mee is, maar ja, haar gezondheid primeert.
We zijn het weekend goed doorgekomen, met al dat feestgedruis en het gependel naar het ziekenhuis. Volgend weekend is onze Arthur jarig, maar gelukkig is iedereen dan thuis (daar hopen we toch wel heel erg op ) en dan kan ons Estée gewoon mee feesten!
Ons Estée is gisteren middag opgenomen in 't ziekenhuis met een longontsteking. Ze is zondagavond beginnen hoesten en snotteren en 's maandags opgestaan met koorts. Dus wij met haar naar de dokter. We dachten er deze keer goed op tijd bij te zijn , maar blijkbaar deed de AB niet wat het hoort te doen, ons meisje beter maken. Het leek enkel maar erger te worden, het hoesten en de koorts. De dokter heeft ons toen naar 't ziekenhuis gestuurt om foto's te laten nemen en daarop was duidelijk te zien dat ze een ontsteking heeft op haar linker long. En omdat haar vorige AB kuur nog niet lang in de geschiedenisboeken staat en de AB nu zijn werk blijkbaar niet wil doen vond de kinderarts het beter haar enkele dagen op te nemen. En momenteel gaat het beter, haar koorts is heel de dag weg gebleven, nu zou ze enkel nog wat meer eetlust mogen krijgen en haar hoest klinkt ook nog niet erg uitnodigend om al naar huis te mogen. Dus waarschijnlijk krijgt ze maandag of dinsdag haar ontslagbriefje.
En het feit dat ik dit nu hier allemaal kan komen typen is omdat ons Estée haar moment weer heeft uitgekozen om een overnachting te plannen in hotel Klina. Ons Emma word uitgerekend vandaag 8 jaar. En morgen voormiddag is haar verjaardsfeestje op de manege, waar ik blijkbaar heel welkom was. Dus ons Estée haar dikke vriend oma heeft zich opgeoffert om in het comfortabele logeerbedje van het ziekenhuis te gaan slapen, wat zouden we toch zonder haar aanvangen?
We zijn met ons Estée vorige week maandag op controle geweest bij de oogarts. De stand van haar oogjes is nog steeds goed, maar haar zicht is achteruit gegaan, weliswaar maar lichtjes. Ze vind ons Estée een twijvelgeval voor een brilletje. Eigenlijk ziet ze ver, net niet goed genoeg maar wij en de school ondervinden dat ze er geen problemen mee heeft. We hebben dus tesamen beslist om nog een half jaartje te wachten, dan haar oogjes terug te testen.
We kregen net een dag later een brief mee naar huis van de verpleegster van het clb dat ons Estée haar oogjes getest waren en dat ze ons aanraden om een dokter de raadplegen. We waren ze dus voor!
Verder is ze weer helemaal genezen, net als ons Emma. Ons Estée had zoals de laatste keer een 2de fles antibiotica nodig, maar gelukkig geen cortisone druppels meer.
Ik hoop dat iedereen even gezellig het nieuwe jaar heeft ingezet als wij. Ons Estée heeft het zelfs klaargespeelt om op te blijven om naar het vuurwerk te kijken. Haar broer moest zijn strijd staken om 22u wegens het zandmanneke dat op bezoek kwam. Ze vond het supper leuk, en mooi!! Al dat vuurwerk.
ik geloof dat onze kindjes er een leuke vakantie hebben opzitten. Ons Emma zat meer op de manege dan thuis, ons Estée en onze Arthur hebben zo meer aandacht voor zichzelf kunnen opeisen, ze hebben kunnen ravotten in de sneeuw, pakjes opgemaakt en een dagje plopsa indoorals afsluiter.
En dan was het school.....en ze werden ziek. Ons Emma beet de spits af met een oorontseking, 2daagjes later begon ons Estée te hoesten en is opgestaan met 39 graden koorts, onze Arthur heeft het deze keer overgeslagen , het ziek zijn, maar ik ben dan maar in zijn plaats ziek geworden. Voor deze 1ne keer waren de mannen hier het sterke geslacht. Maar dat duurd nooit lang zenne, we zijn ondertussen alle 3 aan de beterhand!!
Je bent misschien wat anders, ja bijzonder is het juiste woord .Maar je bent precies het meisje dat bij ons hoort .Blij,trots en gelukkig dat zijn wij met een meisje zoals jij. Het is zoeken naar het juiste woord dat niemand kent ,een woord dat verteld hoe bijzonder jij wel bent. Ieder kind is een wonder, ieder kind is bijzonder .En jij bent ons bijzonder wonder!
De nacht van woensdag op donderdag heeft ze weinig geslapen,lang wakker gelegen (lang leve de babyfoon) en heel vroeg wakker (weg met de elektronische wekker). Het is ook een grote verandering,allemaal nieuwe kindjes,onbekende juffen,vreemde lokalen,de schoolbus,heel spannend (ook voor de mama hoor)
)
