Zaterdag shopten mijn dochter en ik de laatste nuttige dingen voor haar rondreis door India. Nuttig ... maar een beetje saai. Pleisters, gympies, anti-diarreemiddeltjes, wasmiddel ... u kent dat wel... Op weg naar het terrasje kwamen we langs een pas geopende modewinkel ... waar een paar te gekke, allemachtig prachtige zit-schoenen stonden te roepen: "pas mij .. pas mij ..." Op zitschoenen moet je niet echt willen lopen, laat staan dansen ... Maar ze zijn JUMMIE om naar te kijken. Als Assepoester in het glazen muiltje gleed zij in de schoen ... Te mooi om te laten staan. Een paar kleurende oorbellen en een tasje maakten de aankoop compleet. Tegenwoordig denk ik weer: "ach das 1 massage ... die komt er wel deze week ...". De koffie dronken we in de modewinkel ... ook ik kan de centen maar één keer uitgeven. Als IK rijk(er) ware shopte ik de economie zo weer uit het slop. Aan spullen voor iemand anders ... voor mezelf ben ik vaak een stuk behoudender. Er staat niet voor niets: "het is beter te geven ...", toch?
Meestal kan ik me mijn nachtelijke dromen niet meer herinneren. De droom van afgelopen nacht wél ... Ik droomde dat ik kon vliegen en het was HEERlijk. Het voelt nog steeds bijzonder in mijn hoofd en in mijn hart ... Wat kan een mens toch wonderlijke dingen meemaken ... soms.
Zoek de zon in je hart ... buiten is hij, althans hier in Zwolle, ver te zoeken!
Iedereen heeft de hele tijd een stroom gedachten in het hoofd. Ik las ooit een belachelijk hoog aantal. Maar het aantal 'nieuwe' gedachten is beperkt. Vaak spelen we oude melodietjes in ons hoofd. Mensen grossieren in schuldgevoel, hebben last van een of meer angst (vaak angst om wat je dierbaar is te verliezen ... met als overtreffende trap doodsangst), lijden aan onzekerheid, met als overtreffende trap schaamte, of een andere vorm van negativiteit ... En soms zelfs aan allemaal tegelijk ... !
Meditatie, gebed, vele vormen van therapie zijn er op gericht greep te krijgen op, sturing te leren geven aan onze gedachtenstromen.
Ik heb gemerkt dat de kortste weg uit gedoe in je hoofd ... het zoeken van je innerlijke glimlach is. Begin met het veranderen van je gezichtsuitdrukking ... forceer desnoods een lach op je gezicht ... en wonder boven wonder ... je 'humeur' verandert met je mee. Andere, blij makende, stofjes komen vrij in je bloed ... en daarmee daalt de stress. Hardop zingen helpt ook! Daar ga je beter van ademhalen.
Besluit dat je OK bent ... met je falen en feilen ... begin met vrede te sluiten met de persoon die je ziet als je in de spiegel kijkt.
Gisteravond had ik een op-baby-wachtdienst tussen 18.00 en 0.200 u. Daarom keek ik naar een vier uur durende film op RTL7. Een film waar ik anders vast niet naar zou hebben gekeken, met een eindtijd van 01.30 ... normaal slaap ik dan al uren. Ook niet het soort film waar in gewoonlijk naar kijk ... teveel onwaarschijnlijkheid ... teveel spectakel.
Het was een film met onderzoek naar de Bermuda-driehoek als thema. Fantasy ... met paralelle werkelijkheden ... en onmogelijke gebeurtenissen. Helemaal snappen deed ik het niet ... merk ik nu ik er over probeer te schrijven. Aan het eind van de film keerden alle vliegtuigen en schepen die ooit in de 3hoek verdwenen weer terug ...
Maar acteurs waar ik graag naar kijk, het gegeven dat ik liever wakker ben dan uit een eerste slaap weggeroepen wordt ... én de verbazing : "hoe verzint iemand dit ...?" maakten met elkaar dat ik wél een onderhoudende avond had ...
Kom eens uit je comfort-zone ... doe, lees, kijk, luister eens buiten de gebaande paden. Wie weet ...
Het liefste speeltje van mijn oppashondje, Jack Russel Didi, is een rode kong ... Een kong kun je moeilijk kapot bijten, stuitert en past tusssen de pootjes onder de kin als je moegespeeld op je hondenbuik ligt op een zacht kleedje ...
Vanmorgen stuiterde de kong in het water ... en hoe Didi ook blafte ... hij sprong niet uit zichzelf terug op de kant! Het is mij 1 maal eerder overkomen en de aanschafprijs van een nieuwe is relatief hoog voor een hondenspeeltje. Ook hier ... alle waar is naar zijn geld!
Het talud naar het water was glibberig, een beetje stijl en succes was niet eens gegarandeerd, want ik kon niet in het water kijken vanaf boven. Met 'gevaar voor eigen leven' schuifelde ik op mijn billen naar beneden. Inmiddels had zich een grote boxer bij mijn kleine JR gevoegd. Kwijlend zoals een boxer hoort te doen ...
Boven mij verzamelden zich hondenbaasjes ... Een bood aan haar hond in het water te sturen voor een zoekactie. Maar ik was al bijna beneden en in de wetenschap dat iemand me vast uit het water zou redden ... zette ik door en viste de kong uit het water ... Hij lag verstopt in een klein holletje beschoeiing!
Boven stond de baas van de boxer met uitgestoken hand om me het laatste stukje omhoog te trekken. Nu voel ik dat de eenzame brandnetel mij door mijn broek heen heeft weten te prikken!
Voldaan ga ik koffie drinken. Didi koestert haar kong! Kon ik iedereen maar zo blij maken ...
Doe vandaag iets aardig voor jezelf ... Om met LOESJE te spreken: " Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen."
Er zijn dingen waarvan je denkt dat je die niet verleert ... en die je toch verleert. In mijn inwerktraject in de kraamzorg kom ik dat tegen. Gelukkig heb ik een hele aardige, lieve, bekwame collega die mij inwerkt en die op slakken zout legt ... om mij zo goed te laten worden als ik kan zijn.
Ooit zei een geliefde: "ach ja ... je moet van je fouten leren ... en daarna maak je gewoon nieuwe, andere fouten ...". Ik streef er naar om dezelfde fout maar 1 keer te maken ... en realiseer me dat iets waar ZIJ een opmerking/aanwijzing over geeft minder snel opnieuw slordig zal gaan.
Inmiddels ben ik 2 bevallingen verder ... als het in DIT tempo doorgaat gaat het de goede kant op. Er komt een tijd dat het allemaal weer 'vanzelf' goed gaat ... IK houd van dit vak!
Ik wens u een zonnige dag. Maak er de mooiste van die U kunt maken ... hij komt nooit meer terug!
Opvallend veel (oude) mensen lijken helemaal niet bezig te zijn met het feit dat iedereen, heel eerlijk voor ons allemaal gelijk, ooit dood zal gaan. Misschien omdat het een angstig idee is? Misschien omdat we in ons hoofd 20 blijven? Misschien omdat ... IK weet het niet.
Van de week kwam ik, kort door de bocht, op 2 plekken, in een boek én in een t.v.gesprek de volgende redenering tegen: Juist de erkenning van het feit dat je ooit dood gaat .. maakt vrij!Omdat het allemaal eindig is ... kun je er net zo goed van genieten, kun je er net zo goed iets moois van maken. De schrijver was blij atheist te zijn ... omdat er géén examen aan het eind van de rit is ... geen oordeel aan de poort ...!
Net als iedereen weet ik het natuurlijk ook niet. IK koester de illusie dat er wél licht zal zijn aan het eind van de tunnel. Ik vind dat een prettiger vooruitzicht dan een eeuwig niets.
Wat ik wél zeker weet ... NU ben ik er ... en u ook, anders leest u dit niet ! Pluk deze dag, als ware het de laatste ... of als ware het de eerste van de rest van je leven ... en maak er een mooie dag van!
Al bijna 9 maanden heb ik een alternatieve muurkalender in mijn gang. Heel handig ... hij is gemaakt van materiaal dat afveegbaar is als een afspraak geweest is ...! In 9 maanden is het nog nooit fout gegaan. In het verleden met een agenda is dat wel anders geweest.
Ik kijk al weken naar uit naar een 12,5 jarig huwelijksfeest van vrienden. Volgens mijn muurkalender volgende week ...
Vandaag ruimde ik wat papieren op en de papieren uitnodiging voor het feest zat daar tussen ... Tot mijn schrik, ergernis en schaamte zie ik dat de feest-avond gisteren was ... Sommige dingen kun je niet veranderen ... daar kun je alleen maar van balen.
Gisteren was ik op tijd aanwezig om een bevalling mee te mogen maken, in het kader van mijn inwerkperiode.Als alle baby's zo vlot geboren zouden worden als deze ... dan kwamen er vast nog meer kinderen. De rest van zo'n dag loop ik op wolkjes ... wonderen gebeuren onder je neus ... en ik mag het nog werk noemen ook.
's Avonds was ik even op bezoek bij iemand die zijn 79ste verjaren vierde. Ik vraag me dan af of over 79 jaar de nieuw geboren baby OOK op zoveel veranderingen in zijn leven terug kan kijken ... auto's, vliegtuigen, maanreizen, stofzuigers, telefoons, computers, ijskasten, harttransplantatie ... levensveranderende technieken. Vast wel ... IK kan het alleen niet bedenken ... anders ware ik Jules Verne !
Ik wens u een mooie dag ... maak er iets van ... hij is zo maar voorbij en komt NOOIT meer terug.
(Glim)lach, adem, zing, dans en drink wat extra water ...!
Gisteren had ik de voorlopig laatste afspraak bij de Dental clinic, mijn nieuwe tandarts nu ik in Zwolle woon. Een paar weken geleden beet ik een kroon uit mijn mond en kwam bij deze nieuwe tandarts terecht. Nieuwe bezems vegen schoon en omdat ik aangaf wél bij deze club te willen blijven kwam ik in een heel traject. Een rondom foto, een inspectie van tandvlees. Twee vullingen bleken aan vervanging toe, een kies moest het veld ruimen en onder het tandvlees bleek het hier en daar ontstoken. Ter reiniging had ik twee krabbelafspraken opdat ik niet een geheel verdoofd hoofd zou hoeven krijgen. Vorige week kreeg ik 4 injectie's om de bovenzijde te verdoven. DIE bleken zo gemeen pijnlijk dat ik de rest van de behandeling liever onverdoofd heb ondergaan ... Onder het motto ... het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat ... geniet ik nu van de wetenschap dat ik voorlopig weer 'as good as it is going to get' ben ... en daar ben ik dan maar tevreden mee.
Heeft u nog dingen op een to-do-lijstje? Regel vandaag 1 actie ... als het gedaan is ... voel je je trots!
Gisteren deelden we een portie kibbeling en een cola op een zonnig terras. Niet omdat we te zuinig waren voor ieder een eigen portie ... maar onder het motto: genoeg is genoeg en alles wat je er niet aan eet hoeft er ook niet af. Wat kan ik genieten van kwalitatief eten ... simpel maar eerlijk dat proef je er aan af. ALS de zon schijnt is het direct voelbaar dat het zomer is en de terrassen in Zwolle zijn dan snel goed gevuld. De stad wordt er nóg gezelliger van.
Geniet van de zon op je gezicht ... en (glim)lach tot je de zon om je hart voelt!
Via een uitznedbureau werk ik af en toe in de thuiszorg. Als uitzendkracht heb ik geen vaste wijk. Dus in de afgelopen weken kwam ik in 3 verschillende wijken, in wel 50 verschillende huizen. Het is een goede manier om mijn nieuwe woonplaats te leren kennen, maar soms loop ik wel met zweet op mijn rug te zoeken ...
Opvallend veel van mijn werk bestaat uit het aantrekken van steunkousen. Er zijn verschillende soorten ... Ik zag zelfs 1 paar sexy zwart! Ik vraag me af of het nodig zijn steunkousen 'chronisch' is ... of dat je ook van de noodzaak ze te dragen kunt herstellen. Want lang niet iedereen heeft dikke benen en/of spataderen.
Opvallend veel mensen wonen meestal alleen in huizen waarvan de woonkamer groter is dan mijn hele huisje. Meestal keurig vanwege de ook aanwezige thuiszorg huishoudhulp. Als je eenmaal door de indicatiemolen bent geweest dan kan er nog steeds een boel in Nederland.
Opvallend is ook dat de meeste mensen erg aardig zijn en blij zijn met onze zorg ... zelfs al ben ik zuster nummer 55! Iedereen wil graag oud worden ... oud zijn komt écht met gebreken ... het is dat het alternatief jong dood gaan is ... anders deed ik het niet!
Ik wens u een dag met een zonnestraal ... Lach, bid, huil, werk en verwonder je!
Volgens de dominee in The Hour of Power vandaag ... kun je blijmoedigheid tot een deugd rekenen. Probeer het vandaag eens uit: kijk jezelf in de spiegel in de ogen en glimlach ... een poosje. En daarna naar de rest van de wereld. De wereld zal naar je terug lachen.
Het mezelf zonder schaamte en gene in de ogen kunnen kijken is een ijkpunt. Zolang dat ik kan ... slaap ik goed ... heb ik een goed geweten.
Gisteren kreeg ik een telefoontje van iemand die in Wolvega bij mij op de massagebank is geweest. Hij had mijn nieuwe MPadvertentie gezien en wilde wel een afspraak maken. Na wat gebabbel, waarin ik weer beeld kreeg wie ik eigenlijk aan de lijn had, vroeg hij of ik met spannende kousen, een korte rok en een diep decollete zou willen werken ...
Gezien bovengenoemd ijkpunt blijf ik dit soort vragen met NEE beantwoorden. Mijn aaibaarheid bewaar ik voor privetijd ... Desondanks maakte hij toch een afspraak.
Vanmorgen smste ie dat hij vandaag liever naar een boekenbeurs ging ... . Gelukkig heb ik genoeg blijmoedigheid om hem oprecht PLEZIER te wensen ... maar iets in mij zegt dat ik de volgende keer waarschijnlijk geen tijd meer voor hem reserveer ... Ik werk nog aan vergevingsgezindheid ...!
Twee maandjes schreef ik hier niet. Na die periode van rust ga ik er met plezier weer mee beginnen. Mijn dagelijks leven staat goed op de rit. Ik werk in de zorg en ik masseer zo nu en dan. Beide soorten werk hebben hun eigen charme. In mijn kraamzorgbaan heb ik nog steeds geen productieve uren gedraaid. Ik ben aangenomen om te assisteren bij thuisbevallingen en moet eerst een aantal bevallingen onder begeleiding meemaken.
Vorige week was ik net 5 minuten te laat op de plek van bestemming. De tomtom gaf een verkeerd huis aan ... uitgerekend een plek waar geen huisnummer te bekennen was ... maar alles was er erg rustig, dus ik belde maar niet aan en zocht nog even door.
Op het goede adres, aan de andere kant van de weg was de baby nét geboren. Gelukkig was mijn collega wel op tijd en alles verliep verder op rolletjes.
Helaas neemt het aantal thuisbevallingen de laatste jaren drastisch af. Alle publiciteit rond baby sterfte, die in nederland hoger zou zijn dan in de ons omringende landen, ... geven een m.i. 'schijnveiligheid' ten gunste de ziekenhuisbevalling. Ook hebben veel mensen het idee dat je thuis een boel rommel zou hebben van een bevalling. DAT valt reuze mee ... met 2 vuilniszakken komen we een heel eind!
Wachturen worden vergoed met een hele euro per uur. Dus in een nacht waarin ik slapend wacht ... word ik slapend rijk!
In de toekomst zal Zwolle een zgn geboortehotel kennen. Minder medisch, dus minder duur dan een ziekenhuisbed, maar wel dicht bij al die faciliteiten als dat nodig mocht zijn. Als lid van het partusteam hoop ik daar in de toekomst ook te kunnen werken. Kraamverzorging kan ik tot mijn AOW wel blijven doen. Iedere bevalling blijft een wonder, een voorrecht om mee te mogen maken!
Kijk om je heen ... zie je grote en kleine wonderen ... en (glim)lach! Ben dankbaar voor wat je hebt ... er is altijd meer dat je niet hebt ...
Na 2 jaar bijna dagelijks hier geschreven te hebben ... houd ik er (voorlopig), in ieder geval in deze frequentie mee op!
Dit blog leverde mooie kontakten met heel mooie mensen op ... meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Daar ben ik dankbaar voor. Maar na 2 jaar is het genoeg ...
Wie zin heeft in af en toe een update ... die melde zich ... dan schrijf ik een persoonlijk mailtje!
Wie zin heeft in aandacht, menselijke warmte of koffie ... ik hoor het graag!
Nog 1 keer dan: ADEM, zing, (ver)geef, LEEF, DOE ... en (glim)lach!
Van de week zette ik mezelf weer eens in de datingmarkt-etalage ... Ik hoorde mezelf vorige week antwoorden: " een leuke, eigen man ... voor een jaar of 20 ... , ja ... DIE staat nog op mijn bucketlist ..." En omdat ik een doe-er ben ... deed ik ook ... en maakte een profiel aan.
Ik sneupte wat rond en bekeek profielen van meneren tussen 55 en 65 ... Een profiel van een 60 jarige sprak mij aan ... tot ik bij de regel kwam ... "Je mag niet ouder zijn dan 50 ... want anders kun je mij niet bijhouden ....". Dan denk ik ... maar jij blijft ook geen 60 ... en ook niet eeuwig jong ...
Zijn mannen daar nou echt anders in dan vrouwen? Ik ga niet in op avances van < 48 jarigen ... ik heb geen zin om me oud te voelen ....
In het verleden beleefde ik mooie liefdes via internetdating ... wie weet laat het lot zich weer een handje helpen!
Wat staat er nog op jouw bucketlist ... wat wil je beleven, veranderen, betekenen ... Zou je leven anders worden als je zou weten dat je aan je laatste stukje bezig bent? Denk er eens over en doe een stap ... iemand anders kan het niet voor je doen.
Vandaag kwam een lieve vriendin uit Leeuwarden op bezoek. Zij nam haar hondje mee en we hadden een groot deel van de dag jaloerse hondjes om ons heen ... Twee enigkinderen bij elkaar ... mijn oppashond nog waakser dan gewoon, want het is HAAR territorium ...
Waar maken die beessies zich druk over ... Wij trokken er ons nix van aan en kletsen bij en wandelden een lange wandeling door het Zwolse lenteweer.
Weer een dag bijna voorbij ... weer een topdag ... met ogenschijnlijk nix bijzonders ... vriendinnenschap dat is wat het gewone bijzonder maakt, toch?
Vandaag had ik een gesprek met mijn praktijkopleider. Tussen nu en half mei kan ik al mee doen aan 2 scholingsdagen ... en ik heb een aantal 'wachten op bevalling- of opstart' wachtdiensten afgesproken.
Mijn toetsen had ik goed gemaakt, en hoef daarvoor niet naar aanvullende scholing!
Het kwam zo uit dat de eerste 2 diensten dit weekend zijn ... dus ik heb een 'rustig aan ... dan breek het lijntje niet ...' weekje voor de boeg!
In een film op dvd die ik zag wilde een jongetje zijn vader opvrolijken en vroeg zal ik je een mop vertellen? Vader zei: 'toe maar" en het jongetje zei stralend: 'mop, mop, mop ... welke vond je het leukst?"
Vader " ... de 2e "
"Nee ... nee ... de 1e ... die andere waren herhalingen ...."
Het leven is vol herhalingen ... dat is niet erg .. soms hang je slingers op ... en maak je een feest ... voor jezelf ... of voor iemand anders ... !
Geef ... vergeef ... glimlach en lach ... ben dankbaar ... er is ALTIJD meer dat je NIET hebt ....
onder de zon. In werken gaat een boel tijd zitten ... over DIE tijdsbesteding schrijf ik niet écht écht ... vandaag was een rustdag ... een échte ... verder dan een wandeling in het park met de hond ging de opwinding niet ... Ik kijk met een glimlach naar de dankjewel foto van de baby die ik kreeg bij een heerlijke doos Merci ... Mijn gang wordt voller met plaatjes en kaartjes en foto's en spreuken. Ik noem hem Memorie-lane en tel mijn zegeningen!
adem, glimlach, zing, werk, en ben dankbaar voor de kleine dingen!
! 
