Het liefste speeltje van mijn oppashondje, Jack Russel Didi, is een rode kong ... Een kong kun je moeilijk kapot bijten, stuitert en past tusssen de pootjes onder de kin als je moegespeeld op je hondenbuik ligt op een zacht kleedje ...
Vanmorgen stuiterde de kong in het water ... en hoe Didi ook blafte ... hij sprong niet uit zichzelf terug op de kant! Het is mij 1 maal eerder overkomen en de aanschafprijs van een nieuwe is relatief hoog voor een hondenspeeltje. Ook hier ... alle waar is naar zijn geld!
Het talud naar het water was glibberig, een beetje stijl en succes was niet eens gegarandeerd, want ik kon niet in het water kijken vanaf boven. Met 'gevaar voor eigen leven' schuifelde ik op mijn billen naar beneden. Inmiddels had zich een grote boxer bij mijn kleine JR gevoegd. Kwijlend zoals een boxer hoort te doen ...
Boven mij verzamelden zich hondenbaasjes ... Een bood aan haar hond in het water te sturen voor een zoekactie. Maar ik was al bijna beneden en in de wetenschap dat iemand me vast uit het water zou redden ... zette ik door en viste de kong uit het water ... Hij lag verstopt in een klein holletje beschoeiing!
Boven stond de baas van de boxer met uitgestoken hand om me het laatste stukje omhoog te trekken. Nu voel ik dat de eenzame brandnetel mij door mijn broek heen heeft weten te prikken!
Voldaan ga ik koffie drinken. Didi koestert haar kong! Kon ik iedereen maar zo blij maken ...
Doe vandaag iets aardig voor jezelf ... Om met LOESJE te spreken: " Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen."
