Opvallend veel (oude) mensen lijken helemaal niet bezig te zijn met het feit dat iedereen, heel eerlijk voor ons allemaal gelijk, ooit dood zal gaan. Misschien omdat het een angstig idee is? Misschien omdat we in ons hoofd 20 blijven? Misschien omdat ... IK weet het niet.
Van de week kwam ik, kort door de bocht, op 2 plekken, in een boek én in een t.v.gesprek de volgende redenering tegen: Juist de erkenning van het feit dat je ooit dood gaat .. maakt vrij!Omdat het allemaal eindig is ... kun je er net zo goed van genieten, kun je er net zo goed iets moois van maken. De schrijver was blij atheist te zijn ... omdat er géén examen aan het eind van de rit is ... geen oordeel aan de poort ...!
Net als iedereen weet ik het natuurlijk ook niet. IK koester de illusie dat er wél licht zal zijn aan het eind van de tunnel. Ik vind dat een prettiger vooruitzicht dan een eeuwig niets.
Wat ik wél zeker weet ... NU ben ik er ... en u ook, anders leest u dit niet :-D! Pluk deze dag, als ware het de laatste ... of als ware het de eerste van de rest van je leven ... en maak er een mooie dag van!
