Mensen kunnen zo mooi in gescheiden werelden leven vol anders denkenden niemand denkt hetzelfde iedereen denkt er het zijne over terwijl een verhaal de wereld in gaat krijgt hij verscheidende keren een staartje als een kamelion veranderd het verhaal in kleurrijke woorden
Maan, oh maan hoog sta je aan de lucht Ontlokt aan mij een tevreden zucht Toonbeeld van sereniteit glimlach van vrijhied, blijheid Omringt door alle tinten blauw oh maan ik hou van jou
Ster,oh ster wat sta jij ver Je staat te blinken en glimmen niet met een knopje te dimmen Ik draai me om en zie er meer in de verte klein en teer Alsof jullie over mij waken doet me lekker in slaap geraken
Met spijt dient te worden bericht het vroegtijdige overlijden van de heer V akantie op de jonge leeftijd van twee maanden Dit melden de families zwembad, avondje uit ambiance, bioscoop
De begrafenisplechtigheid zal plaatsvinden op 31 augustus om 23 uur 59 bloemen noch kransen ons hart gaat uit naar de voltallige schoolgaande jeugd
Dikke proficiat aan alle mama's, papa's oma's en opa's jullie hebben alweer een zomervakantie overleefd
Ik vul de lucht om je heen, als de dauw-druppels, het landschap sieren. Ik pak voorzichtig je hand,als het fluisteren van de wind, het enige is, dat hoorbaar is. Ik streel zachtjes je gezicht,als een vlinder gratieus, op je pad is neergestreken. Ik omhels je warm, als de lente-regen, zorgzaam, een gedicht schrijft op het water. Ik stroom door je aderen,als een zachte melodie, met jou door de bergweide danst. Ik vul je hart, als de geur van thuiskomst, je herinnert dat ik altijd bij je ben. En als het smeltwater uit de bergen, uiteindelijk opgaat in de zee, Dan zwijgen de woorden en schitter ik Â… overal
Adembenemend ben je, aantrekkelijk van top tot teen Opvallende langwerpige bloemaren in dichte trossen bijeen Met die bolvormige bloemetjes die bij jou volop in bloei staan En je zoete geur trek jij steevaste kleurrijke vlinders aan In een orgie van geur en kleur raken ze het spoor bijster Je bent een oase voor dartelende vrienden, een trekpleister
Ik werd vanmorgen door een heerlijk gevoel omgeven Ik voelde mij goed, het verwarmde mijn hart en leven Mijn bloed kriebelde en ik was helemaal buiten zinnen Ik was blij en opgelaten, de dag moest nog beginnen Ik keek naar de uitbundige morgenstond, zo sereen Met niets anders dan eindeloze stilte om mij heen Ik voelde een briesje wind langs mijn lichaam gaan Met de zon op mijn lichaam voelde ik mij erg voldaan Het hechte leven ging een beetje aan mij voorbij Heel diep van binnen ontvlamde een vuurtje in mij Nu de dag ten einde loopt en de zon zich langzaam zakken laat Weet ik zeker dat niet achter elke dag een lach schuil gaat Maar morgen zend ik mijn vuurtje jouw kant op als de zon schijnt Opdat het jouw hart verwarmt en al het leed verdwijnt
Mensen kunnen dagelijks enorm bijleren de mogelijkheden zijn gelukkig onbeperkt en meestal gratis.
jammer genoeg leren ze dan ook weer te weinig af van datgene wat mensen meer scheidt dan verbindt, van wat anderen klein wil houden dan hen helpt te promoveren.
De zomer is gekomen. En je ziet de aller mooiste bloemetjes opkomen. De zon is aan het schijnen. En ik open de gordijnen. Het licht valt naar binnen. En mijn dag is al aan het beginnen. De vogels fluiten. En loop ik naar buiten. De zon schijnt fel. Ik ga liggen in de tuin. En sluit mijn ogen. Dat ik dat ooit zou mogen. Het gras ligt lekker. Tot ik wakker wordt van die vreselijke wekker.
Groot of klein lijken ze minder zwaar te worden zelfs draaglijker te worden als ik ze heb uitgesproken in een fluistering
dan is het of ze mee worden gedragen door een groter iets dan voelt het niet meer zo alleen niet meer zo moeilijk vaak ligt het antwoord dan met een milde glimlach beschreven in mijn hart
Een mens wordt zacht en soepel geboren. Bij zijn dood is hij taai en stijf. Groene planten zijn zacht en gevuld met sap. Als ze sterven zijn ze verwelkt en uitgedroogd.
Stijfheid en onbuigzaamheid zijn daarom kenmerken van de dood. Zachtheid en souplesse zijn kenmerken van het leven.
Een leger zonder flexibiliteit wint geen enkele slag. Een boom die niet buigt wordt gemakkelijk gebroken.
Het harde en taaie zal sneuvelen. Het zachte en nederige zal overwinnen.
Oude koeien horen in de sloot alles is gebeurt omdat het moest gebeuren het heeft geen zin erover te piekeren ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie NU is verreweg het boeiendste het interessanste moment van mijn leven want alleen NU gebeurt er echt in vlees en bloed wat er gebeurt gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van nuttige herinneringen mag maar ik ga niet zeuren
Bij mensen met een warme persoonlijkheid voelen wij ons op ons gemak. Bij hen mogen we zijn wie we zijn. Mensen met een warme persoonlijkheid hebben genoeg liefde in zich om ook de anderen vanuit die houding te benaderen. Daardoor halen ze het beste in de mens naar boven. Wie met een warme houding wordt benaderd, zal anderen op zijn/haar beurt ook weer positief benaderen.
Wie zich razend kwaad maakt op anderen heeft die niet een te groot zelfbeeld? waant die zich niet hoogverheven, superieur? ik hou van zachte , gevoelige mensen die meer doen dan zeggen
Niet elke vogel is mooi gekleurd versierd met bonte kleuren oogstrelend en schitterend in de zon ... hun schoonheid is vaak hun zwakte ze vallen op in hun vlucht maar koesteren zich graag in de schaduw weg van alles en iedereen vaak moeten ze schuilen om te overleven ... je mag een mooie vogel zijn mooi zijn is niet belangrijk ik ben liever een gewone vogel die vrij en vrolijk overal rond kwettert en kan gaan en staan waar ik wil ... geen schijnwerpers dus voor mij geef mij maar het gewone ik pas me wel aan en daarbij ik voel me mooi van binnen !
Bevangen door de weerspiegeling in het rustige zeewater van de ondergaande zon voetstappen achterlatend in de vloedlijn vol met aangespoelde schelpen aangevreten krabbetjes en meeuwen die meelopen wandel ik op het strand. Bijna treedt de duisternis in en maakt de zee zich in mijn gedachten op voor een zuidwesterstorm die golven creëert en duinen wegslaat dan is dit strand morgen anders
Kunnen we niet beter onze vingers en onze handen soepel maken om zacht te masseren dan ze krampachtig te strekken tot een harde vuist die niets meer heel laat?
Een melodie van majestueuze schoonheid klinkt uit een stromende waterval zij vermengd zich met andere melodieën haar verhelderende klanken halen me uit een dal.
Elke druppel produceert zijn eigen toon het algehele effect door geen symfonie te evenaren ik sluit mijn ogen en droom weg de rustige klanken brengen we tot bedaren.
Ik sta op de stoep in de ochtend, en zie hoe de natuur altijd was. Links van mij de opkomende zon, en rechts mijn schaduw in het gras.
Boven mij de helderblauwe lucht, en vogels vliegen samen in een rij. Een groepje vlinders op zoek naar bloemen, slechts een enkeling ziet mij.
Auto's proberen de tijd in te halen, door enorme gifwolken te verspreiden. Niemand ziet de schoonheid van de ochtend, ze lijken het wel te willen vermijden.
Slechts een aantal mensen die het zien: de schoonheid die de natuur ons geeft. Slechts een enkeling die het doorheeft, dat door ons dit straks niet meer leeft.
Spreek niet over vooruitgang wanneer een ander daaraan ten onder gaat. Spreek niet over groei als een ander er minder van wordt. Zwijg over vrijheid en vrede als een ander geen kans krijgt zichzelf te zijn. Zwijg over gemeenschap zolang de mindere in het verdomhoekje zit Laten we zelf veranderen wat we in de wereld veranderd willen zien.
De zon verwarmt mijn wangen een mier sleept een takje mee twee reeën lopen behoedzaam het bospad over een druppel water glinstert in de zon droge eikenbladeren ritselen in de wind Heb ik het opgemerkt vandaag?
Is het groot of is het klein Is het saai of is het fijn Is het ver weg of heel dichtbij Wat kwam eerder kip of ei Vliegt het weg of kruipt het voort Wordt het vergeten of gehoord Is het gisteren of vandaag Dat is een onbeantwoordbare vraag Vroeger, nu, straks, voor altijd Tijd blijft weliswaar Een ongrijpbaar feit
Hoe zou de rups begrijpen hoe een vlinder denkt Zwevend, dansend, gedragen, de toekomst wenkt Zoekende het zoete van de bloem die bloeit De rups nog veel verslindende van al wat groeit Schoonheid, snelheid, zwakte is haar kracht Teder met liefde spelen zonder macht Als twee zo samen willen komen Nieuw leven, realiteit in de dromen Gevangen en toch heel vrij Soms nog verdrietig maar toch heel blij Ogen vol van het verlangen Om te geven en te durven ontvangen Als een vlinder, bevrijdt uit zijn cocon Vleugels spreidend, verwarmd door de zon Het andere Leven begon:
Leef door met mooie herinneringen; Het kan een steun voor je zijn; En denk alleen aan die mooie en lieve dingen; Dan maakt het ook je eigen leven fijn.
Op wapperende vleugels ga je door oneindige hemelsblauwe lucht Een vuurgloed neem je steeds mee op jouw zwerfvlucht Zo krachtig en vol frisheid weet je het leven te omringen Dat je elke bloem verleidt en ze van bewondering laat zingen Wanneer mijn hart dan door jou wordt betoverd en verblijd Regent het in m'n hart en worden m'n ogen verblind door jouw schoonheid Dat je zo beeldschoon geschilderd bent, zie ik als een groot wonder Vuurvlinder, daarom ben je voor mij zo heel erg bijzonder
Geruisloos zoals de nacht in een dag overgaat Een duistere deken die een lichtbundel doorlaat De nacht wordt uitgewist door de ochtend die verder ontwaakt De natuur die langzaam op gang komt en een zucht slaakt Zalig zoals de prille ochtend door een ongekende rust wordt omgeven Die doorbroken wordt door een vogel die een teken geeft van leven Geleidelijk zie ik hoe de zon door de horizon breekt Die met de ene na de andere zonnestraal alles in puur goud steekt Een heerlijk gevoel maakt zich van mij meester als ik de ogen sluit Gevoel van geluk overspoelt mij wanneer ik de zon voel op mijn huid De nacht is weggegleden in alle eeuwigheid, ze ging verloren Alle sporen zijn langzaam vervlogen, een nieuwe dag is geboren
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
