DE OUDE EIK

daar staat die dan
de oude eik
de stam wat krom gebogen

mijn oude eik
die zoveel
van mijn tranen
in zijn takken
mee draagt

mijn oude eik
zijn bladeren ritselen
van elk moment
van geluk 
dat ik zittend aan zijn voeten
wist te fluisteren

in een moment van gekte
dacht ik
want als klein meisje wist ik het al
je was  een beetje vreemd
als je met bomen sprak
of met de wind fluisterde