Het komt in het leven maar al te vaak hier op neer. Jij verlangt van die ander net dat kleine beetje méér. En als je het zomaar niet krijgt voel je dat als gemis. Dan zeg je dat de mentaliteit aan het veranderen is. Ja, het is veranderd, maar wie heeft dat gedaan? Met zijn allen zijn wij daar gewoon schuldig aan. Gaf jij aan die ander net dat kleine beetje méér? Of dacht jij ook, zo kan het vandaag wel weer. Dus kom maar, zet je tijdklokje nu eens even stil. Luister geduldig naar wat een ander vertellen wil. Geeft elkaar wat aandacht en begrip, keer op keer. Dan hebben wij allemaal net dat kleine beetje méér.
De taal van het hart is een taal van innerlijke uitstraling die zelfs de regenboog kleurt in de straling van de zon en waarbij de woorden passen "liefde heelt en liefde deelt".
Neen, het is niet nodig over liefde te praten, want de liefde heeft zijn eigen stem, en spreekt voor zichzelf. Enkel de stilte maakt dat onze harten nader tot elkaar komen en elkaar beter leren kennen.
Met trossen hingen ze aan een vetbol De meesjes op mijn klein terras aten hier hun buikjes vol alsof het een feestje was het roodborstje Kon niet hangen,helaas maar smulde van brood besmeerd met pindakaas 'n pijp met zonnepitjes hadden ze zo leeg en ook de olienootjes die ik aan een draadje reeg.
'n Dikke kraai kwam aangevlogen stoof het kleine grut uiteen vloog met een notennetje weg en dat was heel gemeen, want ook in vogelland ligt blijkbaar lief en leed dicht bij elkaar.
Dat thuis, dat je omarmt en bij kilte je verwarmt. Een thuis waar lichtjes zijn, en je hart weer heelt bij pijn. Thuis waar je tot rust kunt komen, en je veilig weg laat dromen. Thuis is iemand om mee te praten, waar je in je waarde wordt gelaten. Worden zorgen je te zwaar, thuis staat altijd voor je klaar.
De Kerstman komt ieder jaar. Met zijn rendieren en zijn slee. En neemt dan voor iedereen. Vele mooie pakjes mee. Hij komt helemaal vanuit het koude noorden. En bezoekt in een nacht verre oorden. Als de kerstboom weer wordt aangestoken. Is het feest al weer aangebroken. Het hele jaar heeft hij zich dan ook voorbereid. Op de gezellige kersttijd.
Zo teder, zo lief en welgemeend hij ook kan zijn zo zacht, zo zoet kan hij smaken als witte wijn zo heerlijk versmachtend, zo vol van geluk zo warm en zo koud, hij brengt je van stuk
rechtopstaand of liggend, in de tuin of in de gang je kan het ook zittend, het heeft geen belang vier armen verstrengeld, je raakt buiten adem je hart gaat tekeer, dat kan je wel raden
je straalt van genot, het heeft je gesmaakt je bent tot in 't diepst van je zieltje geraakt de traantjes die vloeien, maar dat stoort je niet het piekeren is verdwenen, weg het verdriet
je moet je niet schamen, want wat is er fout aan elkaar graag te zien, dat je jong bent of oud dus kom je van Londen, Parijs of van Duffel geef elkaar op tijd en stond, een lieve dikke knuffel
Met lekker bakje, zit je op je gemakje te genieten van die warme drank en dan denk je : de hemel dank dat ik hier nog zitten kan met een thee- of koffiekan en met vrienden om me heen nee, ik voel me niet alleen! Dan mag je jezelf gelukkig prijzen ook al gaan de haren grijzen heb je meer en meer besef door je leven heen met lef over bergen en door dalen dat we voortaan wat meer dralen, Haasten ? waar is dat goed voor ? We komen toch wel aan de eindstreep, hoor! en voor "hoe later des te beter", treuzel ik nu elke meter.... want aan dié streep wil ik niet de eerste zijn... Zo, het kopje leeg, de koek is op, Beste lui, ik stap weer op, Het gaat jullie allen nog heel goed en blijf gezond met goede moed !
Van zondag tot de zaterdag, gaat elke week voorbij... Als je die dagen goed besteedt dan ben je zeker blij ! Met het zonnetje, een wolk of regen je moet maar denken : da's de Zegen die het Leven ons weer schenkt en geniet maar weer van alles wat elke nieuwe week je brengt
December met zijn lange nachten en iedereen in kerstgedachten een feest van lichtjes en mooie muziek en lekker even geen politiek de mensheid in samenhorigheid bijeen in januari zijn we weer gewoon gemeen
Blijf altijd jezelf in alles en in wat je doet geef nooit een ander de kans om jou te zeggen hoe het moet verdrink jezelf niet in andermans leed want voor je het weet zit jij vol met verdriet en is de ander het dus niet meer
blijf jezelf in alles wat je doet alles wat je zegt alles waar jij voor leeft zodat je altijd tegen jezelf kunt zeggen ik heb het leven helemaal zelf geleefd.
De donkere dagen zijn weer gekomen Mensen lopen weer te slepen met bomen De kerst is voor iedereen een beetje dromen Dromen over vrede, liefde en gezelligheid Laten we met zijn allen denken aan de goede tijd Laten we wensen voor iedereen wat wils en dat kerst een feest mag worden zoals ieder persoon dat zelf wil
Soms heb je teveel vertrouwen teveel vertrouwen in mensen vertrouwen hebben is goed maar er is wel een grens als die grens overschreden wordt is het behoorlijk misbruik misbruik maken van vertrouwen is laag bij de grond als dit je overkomt is je vertrouwen beschadigd Het heeft tijd nodig om dit te herstellen vertrouwen is zo belangrijk waarom misbruik maken van mensen die vertrouwen in je hebben waarom niet gewoon vertrouwen hebben in de mensen waarom je geeft vertrouwen dat is waar het om draait
Wat zou het fijn zijn als we elkaar namen
zoals we zijn. Elkaar in onze waarden laten, respecteren en
accepteren. Te vaak doen mensen elkaar onnodig pijn, wat dat
betreft hebben we elkaar heel veel te leren. Of
we nu blank zijn of gekleurd, we zijn op de eerste plaats
mensen. Een liefdevolle wereld waar niets naars gebeurd, Dat is
één van mijn grote wensen.
Mijn brievenbus spuwt reclamefolders de enveloppen met een ruit verbergen wie haalt het in zijn hoofd mij dagelijks zo te tergen
Mijn TV braakt constant reclame in mijn kamer af en toe een paar minuten onderbroken om een stukje film te laten zien die ik eigenlijk compleet wilde zien
Mijn stad die ik graag te voet doorkruis is volgeplakt met affiches de bus en de tram zijn rijdende reclame ik kan niet ontlopen, wat ik niet wens te kopen
Het is een gave eenvoudig te zijn het is een gave vrij te zijn het is een gave daar terecht te komen waar je wezen moet en als je bent waar je thuishoort blijkt het een vallei van liefde en geluk te zijn
Deze korte dagen dwingen ons de duisternis in met onze wagen Witte en rode slierten bevolken de snelweg files op de radio je raakt nooit snel weg Dansende koplampen in de ogen je verliest de helft van je gezichtsvermogen en ook je humeur die vroeg ochtendritten stellen je teleur
Geloof is als een zilveren kruis hoop als het anker van een schip liefde als bloemen die bloeien daarom blijven deze woorden mij boeien laat geloof, hoop en liefde niet verwelken op deze mooie aarde dan geven ze jou de grootste waarde
Tijd is te traag voor hen die wachten, te snel voor hen die vieren, te lang voor hen die rouwen, te kort voor hen die genieten en een eeuwigheid voor hen die liefhebben.
De zon brengt ons golven van verlichting en verlossing, die verzwakken en vervagen in de aardse atmosfeer. De maan vertelt ons sprookjes over liefde en vertrouwen, en wij luisteren aandachtig maar vergeten alles weer.
De sterrenhemel geeft ons inzicht in de wijsheid van het toeval, doch een blinde muur van domheid verhindert ons te leren. De arrogantie van de mens vormt een levensgroot obstakel, slechts door een kosmisch wonder zou het tij nog kunnen keren.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
;
;
.
;
.
.
.
;
.
.
;
.
.
.
;
;
.
.
;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
:
.
.
.
;
.
.
;
.
;
.
;
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
