Als je denkt: ïk ben verslagen, is de nederlaag een feit. Als je denkt: "ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til. want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van WIL
Moedelozen gaan ten onder door hun twijfels, door hun vrees. Vechters winnen door een wonder telkens weer de zwaarste race. Denk: "ik kant het" en dan gaat het. Ieder vind bij wilskracht baat. En in zaken wint de daad het van het nutteloos gepraat.
Als je jammert:"ik ben zwakker dan mijn grote concurrent blijf je levenslang de stakker die je ongetwijfeld bent. Niet de Goliaths en rijken tellen in de kamp voor zes, maar de fermen die niet wijken hebben vroeg of laat succes.
Geluk is een veeleisende plant zij groeit slechts in de grond van het vertrouwen, zij bloeit maar in de zon van de liefde, alleen in de warmte van een gezin draagt ze vrucht. Geluk is een tere plant als de thermometer van het beminnen het nulpunt raakt, gaat ze dood. Ze kan evenmin tegen het gure van de onverschilligheid. Ze stikt in de mist van het egoïsme. Geluk is een zeldzame plant en denk maar niet dat je er een serre vol kunt kweken. Voor één enkele heb je een heel leven nodig. Maar 't is dan ook wel besteed.
Er zijn woorden van troost en woorden van pijn, die houden zich nooit ver van elkaar vandaan, maar als de kwetsende woorden almachtig zijn is dit een hard, kil en onmenselijk bestaan.
Er zijn woorden van liefde en woorden van smart. Vaak liggen ze afgunstig bij mekaar op de loer, en volgen ze d' onvoorziene grillen van het hart, een keer discreet, dan weer uitbundig of stoer .
Er zijn woorden van vreugde en woorden van haat waarvoor vaak hindernissen worden verstoten. Soms is dat tragisch, een enkele keer brengt het baat maar niet als onschuldig bloed wordt vergoten.
Wat men ook doet de tijd verstrijkt Al doet men niets, de tijd verstrijkt. Of men verarmt of zich verrijkt, Zich uitslooft of de zeilen strijkt Al doet men kwaad, al doet men goed 't Zij waakt of slaapt en niets vermoedt, Ja, waar men zich ook van ontdoet, Niet van de tijd, de tijd verstrijkt.
Herfstkleuren, heerlijke geuren, paddenstoelen,elfenbanken, kleurig blad aan de natuur te danken, zonnenstralen door de bomen, zomaar iets om weg te dromen, blauwe lucht, vogels op wintervlucht, natuur zo mooi en met kracht, heeft de mensheid in zijn macht
Soms is het leven lastig vol spanning en zwaar dan zit je vol ellende en met je handen in het haar soms hebben we moed dan weer verdriet soms gaat het ons goed en dan even niet zo gaat dat nou steeds het is komen en gaan dat is nu het leven een lach en een traan.
Wakende asters, monnikskapjes en margrietjes Aan de rand en in het midden van de levendige gaard Frisse geuren van fel getinte gele en oranje bladeren Twee amoureuze zielen, overgevende pracht en praal.
Verleid door lauwe warmte en uitgesproken kleur Verdronken in heldere en uitstromende fonteinen Op dit ogenblik baden in liefde en geluk voor elkaar Bijgestaan door weelderige paddenstoelen en struiken.
Roze hortensias sieren hun vrolijke kussen op Genoemde bloemperken omzoomd met oker stenen Innige gedachten over zoetige sensatie van het leven.
In dit herfstsonnet maak ik een voorstelling van Mooie liefdesgeschenken, één voor één in trouw: Gezaaide poëzie op deze florarijke paden; allen voor jou.
Vrijheid wordt door ons gedefinieerd als "Het ontbreken van dwang". Vrijheid is niet 'vrijheid blijheid' maar het recht van eigenaren om vrijelijk over hun leven en eigendom te beschikken zolang dat het leven en het eigendom van anderen niet schaadt.
's Avonds rond een uur of tien sta je vanuit het raam te staren in gedachten Je kijkt omhoog... heb ik dat wel goed gezien? Wat ga je doen of kan het wel wachten Het komt nu wel heel dichtbij! Een felle straal een soort van flits kwam van heel ver Nu snel beslissen dat kan alleen jij! Die mooie flits tja.. is een vallende ster Je doet een wens en hoopt dat die uit gaat komen.. Nog een blik naar de hemel... dan sluit jij je ogen en blijft heerlijk nadromen
Zomer is voorbij maar daar gaan we niet om treuren Want de herfst , die hoort erbij Hé kleine poes jij ziet het wel zitten Om in de modder lekker te pitten De hamster haalt met vlugge pootjes Voor de winter nog wat nootjes En de zwaluw zegt , ik ga hem smeren In het warme zuiden ga ik logeren Alle blaadjes gaan verkleuren Want de herfst die hoort erbij En dicht bij het warme kachel'tje Kan het o zo gezellig zijn
Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij adviezen te geven dan doe je niet wat ik je vraag
Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij te vertellen waarom ik iets niet zo moet voelen als ik voel dan neem je mijn gevoelens niet serieus
Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij denkt dat je iets moet doen om mijn probleem op te lossen dan laat je mij in de steek hoe vreemd dat ook mag lijken
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen en als je wilt praten wacht dan even en ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren
Augustus wandelt uit het jaar met bloemen, nog wat laat. September staat inmiddels klaar, maakt koppen vol van zaad en doet de bomen geuren, als ze van blad verkleuren
De vlinders zijn nu ook al weg. Waar zullen die nu leven? Ze sterven denk ik in struik of heg en zullen daarmee voedsel geven, voor nieuw leven.
Spinnen zijn druk in de weer met maken van Brugse kant Het is zo mooi geconstrueerd zoals het tussen struik en plant, met dauw gepareld hangt.
In t bos, daar is nog alles vree, geen blad zie je er vallen. Maar over slechts een week of twee komen in duizendtallen, de gouden bladeren naar benee.
Blijft een boom een boom als hij al zijn blad verloren heeft als al zijn takken door de wind zijn verscheurd en er geen kind meer is dat in hem klimmen wil? Als geen vogel meer zijn nest bouwt in de toppen van een boom is een boom dan nog steeds een boom?
Als een mens een boom zou zijn zouden bladeren uit vrienden bestaan is een mens zonder vrienden dan wel een mens? Laten we samen bomen zijn en elkaars bladeren die niet bruin kleuren en nooit vallen.
En als je toch valt, mijn blad, mijn vriend, beloof ik je te vangen en gewoon aan een van mijn takken, terug te hangen.
Geheel zichzelf zijn mag men slechts, zolang men alleen is; wie dus niet van de eenzaamheid houdt, houdt ook niet van de vrijheid, want slechts wanneer men alleen is, is men vrij.
Eeuwige liefde is even absurd, even ondraaglijk als eeuwige lente of eeuwige muziek. Juist de wisseling van de seizoenen maakt het jaar boeiend, en voor de muziek zijn de stilten even belangrijk als de klanken.
Kleine dingen lijken vaak niets te betekenen maar ze geven wel rust, net zoals bepaalde bloemen die op zichzelf geurloos lijken, maar allen te samen verspreiden ze een heerlijk parfum in de lucht.
Elke fiets heeft twee wielen, twee banden en twee ventielen. zonder onderdelen is het niets, die onderdelen horen bij een fiets. Fietsend door wind en regen, ook met zonnestrallen op de wegen. Rij niet door glas of scherpe keien, met een lekke band kun je niet rijen. Want zoiets op het pad, kun je denken aan een band met een gat. Dus hou plak spullen altijd bij de hand, kun je het plekken een lekkende band.
Woorden spreken klare taal verbreken de stilte. Woorden die gevoel doen ontwaken Soms klinken ze als muziek is elk woord uniek. Soms kunnen ze breken en vallen wonden niet te helen. Woorden niet naar de juiste waarde geschat of worden verkeerd opgevat. Niet gezegd wel gedacht
De zonnestralen komen nog deugddoend over ons neer de lichten aan de hemel doen echter niet volop meer mee de benzine die zij daarvoor gebruiken is ook daar te duur en daarom zien wij minder lang men dooft vlugger het vuur
september één der mooiste maanden van het jaar geleidelijk afstand nemen , de zomer is bijna klaar het snoeien van de struiken en de bomen komt eraan nog enkele dagen en de zomer is voorbij, is gedaan
De herfst is de periode van natuurlijke kleurenpracht Bladeren vallen van de bomen geholpen door windkracht s morgens en s avonds wordt het al iets frisser Een dikkere trui is dan ook niet te missen.
Gezonde wandelingen, gezonde lucht Ramen open zodat de kamer verlucht Hier en daar zie je al vroege chrysanten staan Vroeger moest je daarvoor naar het kerkhof gaan
De gemeenschap, het dorp, komt weer tot leven Bruisend van energie, de mensen kunnen er weer tegen, De herfst als seizoen, de herfst van het leven Beide zijn kleurrijk en mooi, beide een zegen