Ik
bijt niet, wil niet hakken alleen
kussen en je hoofdje pakken je
zachtheid geven is mijn doel het
maakt me blij als ik je voel ik
wil je geest niet versmachten wel
deel uitmaken van je gedachten onze
ogen zien oplichten als
we elkaar de liefde biechten laat
mij je met alle goedheid sieren elke
dag ons samenzijn vieren laat
ons eeuwig met elkaar dansen de
wereld omringen met kleurenkransen laat
levenslust onze dag bepalen iedereen
met vrolijkheid betalen kleuren
schikken met blijheid in
een cirkel van vriendelijkheid
Ze
komt aangerold en rolt terug weg. Ze wacht tot een andere golf
haar meeneemt en komt zo weer terug. De golf van de hoop is zo
onvoorspelbaar. Ze gaat, maar ze komt zeker weer terug.
In de wereld heb ik niets en toch is mijn hoogste geluk "geven" Ik word er niet arm van misschien denk je Wat geeft ze dan? Ik laat je vrij zijn Je bent vrij je kunt vrij geven als je echt wil leven
Hier en daar zie je ze
alweer komen, zomaar spontaan vanuit de grond De paddenstoelen
komen boven, in allerlei formaten, maar meestal wel rond Ook de
elfenbankjes zijn te zien, hier in het bos staan er veel Ze
maken met de afgevallen bladeren de herfst wel tot een mooi
geheel.
Kijk in de spiegel eens naar je eigen gezicht.
Niet naar je haren of naar je make-up.
Kijk verder en dieper...
Je woont achter je gezicht,
aan je gezicht kan men je kennen.
Heb je een masker op dat je aanpast
naar de omstandigheden,
hard en koud " voor hen die onder je staan,
vleiend en poeslief naar boven toe,
met een standaard glimlach voor de verkoop,
of omdat je ervoor betaald wordt,
vrolijk in de bar, onverschillig op het werk,
uitdagend in het verkeer en gesloten thuis?"
Je woont achter je gezicht.
Je gezicht moet de open en eerlijke spiegel
zijn van je binnenkant
als je gezicht geen glimlach verdragen kan,
is er iets fout aan je binnenkant,
en is je hart ziek.
Een koud gezicht komt uit een koud hart
In
september zijn de bomen mooi en hebben nog hun bladertooi. Aan
alle takken zit nog een blad, maar hier en daar beweegt er wat. De
wind steekt op, steeds meer en meer. De bomen wiegen heen en
weer. De storm buigt takken naar de grond en blaast de blaadjes
in het rond. Pas als de wind weer is gesust krijgen de bomen
weer wat rust.'
Met volle zeilen voer ik in zee honderden mijlen de wind nam me mee thuis werd steeds verder en niemand wou met me mee Ik zag alleen water ondrinkbare zee ik hoopte op later een man en een kind maar liet me gewoon drijven op de grillen van de wind.
Het was mooi die dag aan het strand zilte vingers in mijn rug warm zand een vliegtuig heel hoog een witte krijtstreep die vervloog een lijn ooit geweest een stip nog in de verte schreef verder en niemand die het merkte
Had je een berichtje in mijn prille jeugd dan werd dit doorgefluisterd er bestond geen smsje geen pc, geen tv er werd naar de radio geluisterd Op school had je de meester die had het voor het zeggen Op de tweede plaats de pastoor Op straat de burgemeester Eigenlijk was 't vrij simpel Je luisterde je fluisterde je lachte in je vuistje Je was de situatie meester
Mijn klavier maakt geen muziek tikt van A tot Z, tovert geen plezier alleen de monitor durft grijnzen met beelden zonder grenzen met berichtjes die mensen verzenden 'k heb een map met muziek ouwe slagers, echte romantiek Ik tover met de muis geheel digitaal en ik dans alleen 'k ben abnormaal
Het hoeft maar net te
zijn zoals jij wil dat het is met 't kleine best tevreden
zijn dan voel je geen gemis het hoeft maar net te gaan zoals
jij het hebt gedroomd dan kun je er echt van op aan: je bent
mooi klaargestoomd voor 't leven dat nog komen gaat je kan het
aan, je staat paraat
Je bent de tel der dagen
kwijt maar je bent er, dus je leeft wat maakt dan een kalender
uit je bent er en je streeft naar wat je altijd wilde
zijn: bijna volmaakt, bijna perfect..... laat de dagen voor wat
ze zijn maar blijf je eigen architect
Als je de pedalen kwijt
bent niet meer weet waar en hoe als je dan in volle strijd
bent en je bent veel dingen moe geloof dat achter donkere
wolken een warme zon te wenken staat die je vreugde en kracht
zal schenken en een schitterende dagenraad
Molenaartje maalt je molen? Maal voor 't kindje een zakje meel dan zal moeder pannenkoeken bakken Die in 't kindjes keeltje zakken Stroop, stroop, stroop met meel dat glijdt zacht door 't kindjes keel
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
