Tussen avond en morgen zijn de meeste mannen totaal anders dan ze moeten zijn op hun werk van negen tot vijf.
tussen avond en morgen kunnen de verdomde cijfertjes, de klagende en vragende telefoons, de oervervelende, zakelijke afspraken even de boom in of de pot op.
tussen avond en morgen krijgt de fantasie weer kans in houdingen en standjes, worden de oude gewaden afgelegd en maskers aan de kapstok gehangen.
tussen avond en morgen doen die kerels bij hotsende, botsende rockmuziek energie op om het, om den brode, van negen tot vijf toch te kunnen volhouden
Geen enkele boom reikt tot aan de hemel. maar mensen landden al wel op de maan. dus , wat nu nog troebel lijkt en onzeker hoopt men: zal op een dag schitterend te pronken staan!
zolang mensen nog blijven dromen dat de toekomst meer is dan enkel bedrog nemen we elkaar mee in de flow van goede gevoelens onder het motto:en toch!
Waar wij bij stress vaak denken aan externe druk - die er ook vaak is - is het de moeite waard om te kijken naar de innerlijke spanning die ons ertoe brengt die van buiten komende spanning op te zoeken en om te zien of we niet bezig zijn met het afdekken van een conflict in onszelf.
Kijk niet maar naar één punt, En blijf niet maar aan één dag denken, Want als je dat nu nog eens kunt, Dan zie je de geschenken, Die het leven je gunt.
Er zijn teveel mooie dingen om naar te kijken, Teveel gedachten om op te noemen, Dingen die je niet kunt vergelijken, Zelfs gebouwen en bloemen, Hoeveel sommige dingen op elkaar lijken.
Vind de blijheid in het leven, Vind de dingen die je gelukkig maken, Vind de vrolijkheid die anderen je geven, Vind de dingen die jou raken En blijf het leven altijd beleven.
Doodgaan hoort bij het leven zeker als je een gezegende leeftijd hebt...
maar als je in de fleur van je leven met alle mogelijkheden nog voor je als een levende dode wordt beschouwd en behandeld, als je bekeken wordt als lucht, behandeld als het vuil van de straat, pispaal en voetveeg wordt van velen is dat dan geen levende hellevaart?
We moeten leren met onze overvloed te leven zonder gedwongen te worden onze geest te verarmen door ons te midden van die overvloed als idioten te gedragen
Soms is het leven heel gemeen. Een spijker dringt door de hardste zolen heen. Nieuwe schoenen slenteren door de straat. Weer een paar in de menigte die zijn weg verstaat.
Soms heeft men het leven niet voor elkaar. Wandelt het op schoenen van het verkeerde paar. Nieuwe schoenen dof en in slechte staat. Weer een paar in zijn passen uit de maat.
Of de heerser een heerser zal zijn; Of als een bedelaar zijn dagen slijt op het plein. Nieuwe schoenen hebben drie paar gaten. Wie ze strikt, bepaalt hun leven door de straten.
Als de maan de mijne was, haalde ik haar dichterbij, gaf ik haar een beetje liefde, want wat zal het daarboven eenzaam zijn. Dan kietelde ik haar rug, en fluisterde ik in haar oor.
Als de maan de mijne was, dan wist ik het wel hoor. Dan haalde ik haar dichterbij. Want ook die verre maan kan er met een beetje liefde, weer even tegenaan.
Zilverdraden die in puur zonnegoud ontwaken Spinsels die de webben tot perfecte kunst weten te maken Zuivere glasbolletjes als knikkers gevangen in een gesponnen net Voor het oog een ware pret In het gras, bij het riet en tussen het mos Deze kleine meesterwerken laten mij niet meer los Ik sta er bij stil en ik geniet van de schitteringen die de natuur in mij doet zingen
Is je stabiele stengels de bodem verlaten en de hemel bestormen En je talloze kleine bloemetjes een boeket proberen te vormen Dan worden er kogelronde bloemen gevormd met luchtige gezichten Die zo fier en standvastig voor geen enkele regen of storm zwichten Kleurrijke gezichten waar je nooit en te nimmer op raakt uitgekeken Die met hun ritselend hoorspel boven alles en nog wat uitsteken
zittend in mijn ouwe getrouwe zeteltje tussen de gele paardenbloemen en lieflijke meizoentjes in het gras de her en der uitgestrooide vergeet mij nietjes zoete geur van diep paarse seringen
een meizon als bijzondere weelde van licht zien ondergaan verwacht ik geen kwaad van de nacht maar zal hij mij een hemelbed vol schitteringen schenken
zodat ik niet langer bang ben van het donker het doodstille niet meer veracht maar aanvaardt als met een toekomst in zich
Als de avond op zijn rand van schemer balanceert Luister ik naar de hemelse stilte Het geluid dat mij al veel rust heeft geleerd Genieten van de serene klanken die de natuur nog laat horen De dag uitluisteren zonder nog van alles te moeten, het klinkt gewoon als echte muziek in de oren.
Wanneer alles tegenzit en het lijkt alsof je het geen minuut langer volhoudt geef dan vooral niet op want dit is precies het moment waarop het tij zal keren
Moederdag is een speciale dag. Maar eigenlijk een dag die men alle dagen vieren mag. Want, wat is er mooier dan een vrouw te vereren die zoveel liefde weet te geven. Een moeder is een vrouw die alles gratis en voor niets geeft, die je levenswijsheid geeft, vreugde met je deelt en je opvangt als er verdriet in je leeft en je een hand toereikt als het leven even te zwaar lijkt. Een moeder is er altijd en van welke vrouw op aard kun je meer houden dan van een vrouw die eindeloze liefde schenkt.
Hoor al die vogels s morgens vroeg al mooi fluiten, ze zingen allemaal het hoogste lied. Dat zijn toch mooie dingen als je hier mee wakker worden mag of niet!? Mij doet het in ieder geval veel plezier en geen verdriet. Ik kan er best een tijdje naar luisteren, ik zal ze naar verloop van tijd toch ook wel eens een ander leuk liedje in willen fluisteren. Maar ze doen helaas niet aan verzoeknummers is mij ooit vertelt, anders had ik hen dat allang eens voorgesteld. Geef ze geen applaus door in je handen te klappen dan slaan ze op de vlucht, doe dat dus niet dat voorkomt misverstanden het levert je in ergste geval de eerst volgende keer een striemend fluitconcert op.
Stil moment Elke dag is er wel een moment dat haar ultieme stilte kent oorverdoofd om te luisteren naar de natuur waar stilte is sereen en puur
maak dan ruimte in je hoofd laat er de mooiste bloemen zingen waarop bonte vlinders springen adem dan vrij de rust omdat er geen plaats is voor zorg of droefenis
een moment dat voor ieder mens gemoedsrust kent in de stilte waar het zo heerlijk toeven is
HORIZON Daar aan de donkere einder waar hemel en aarde elkaar raken juist daar weer breekt licht en zal de nieuwe dag genaken met een belovend vergezicht
Citroentje Fladderend geel Beslist geen groentje Verscheen zojuist weer op het toneel Het vloog sierlijk door onze straat Vlinder die bij mij een glimlach verraadt!
Neen..., ik sta er niet boven het kan..., ook mij, overkomen de grond onder je voeten verliezen en toch n wolk vinden..., om op te lopen.
Ik kan t ook niet weerleggen misschien is t waar wat ze zeggen wat je niet hebt..., is wat je doet kiezen n voorgehouden spiegel doet het je herkennen.
Dat wat waar is..., en wat vals het zelf oprichten na de pletwals verder gaan..., zonder je hart te bevriezen met het leven..., als in n eeuwigdurende wals.
Dat wat zoet is, word soms zuur als een opkomend onweer..., zo guur maar..., zelfs ogen die zoutwater vergieten zullen zich, na het drogen..., richten op t puur.
De enige regel is...: Doorgaan... zelfs 'met' twijfels, over je bestaan leven..., dat is leren omgaan met verliezen en winnen..., het kiezen, waar we voor staan.
De natuur is prachtig Rondom ons is zoveel schoonheid In de harten van de mensen In de dieren hun bewegingen In de zee, op land en in de tuinen van de mensen In de parken, in de lucht, zo vele vogels de natuur is prachtig Laten we er zorg voor dragen En van houden
de krant leest heel vlot aanranding, rellen, complot vandaag weer een moord grote opbrengst voor het geschreven woord
de ene zijn dood is de andere zijn brood gezonde sport verliest terrein de laatste pagina's tonen bloot in de staart zit het venijn
zelfs het stripverhaal wordt banaal ik zie slecht opgevoede kinderen met hun verhaal ouders met gebrek aan een goede moraal ik mis de vreugde, een goed levensverhaal
Je bent niet op deze wereld om uit te zoeken wat er fout aan je is en dat te herstellen Je bent hier op deze wereld om te ontdekken wat juist aan je is en dat te openbaren
DE CLOWN Wat is er mooier op deze wereld Dan een clown te zijn? De lach te Mogen geven waar het geluk verscholen gaat achter pijn.
Wat is er mooier op deze wereld Dan mij te vermommen met een rode neus? De mens te laten lachen om mijn ongemakken; Te laten schateren om mijn ongewone keus.
Wat is er mooier op deze wereld Dan te doen denken, dat ik Pias August wil zijn? De mensen te laten lachen om mijn domheid; Terwijl het eigenlijk hun eigen levens zijn.
Wat is er mooier op deze wereld Dan het leed iets op te mogen beuren? De mensen te stimuleren, dat er na vandaag Zo weinig reden is om te treuren.
ZONDER FRANJES Blaadjes van lentebloemen Ze ontvouwen zich in het zicht van het hart De kamers stellen zich open voor het moois dat de natuur uit vrije wil deelt Kleine en grote geschenken pakken zichzelf uit Overbodige franjes zijn er niet De cadeaus van dit verfrissende seizoen blijven gewoon natuurlijk En de verpakking weet keer op keer het voorjaar te strikken
Lange bloemtrossen hangen aan takken boven de grond Spreiden hun geurende gouden vlinders overal in het rond Wat is dat toch een decoratief en feestelijk gezicht Als je bloeiende weelde schittert in het zonlicht Helaas komen we je maar zo kort in het leven tegen En beëindig je je feest met een uitbundige bloemenregen
Lelietje Van Dale Wat ben je toch sierlijk, rank en bijzonder teer Wat dansen je vrolijke witte bloemetjes heen en weer Je gebogen zachte stengel die met stugge bladen is omgeven Wekt de indruk dat je zonder bescherming niet kan leven Met 5 tot 10 mooie heerlijk geurende bloemklokjes aan een steel Ben jij Lelietje van Dalen een schattig en charmant pronkjuweel Je klokjes geven steeds het gevoel dat ze zachtjes een melodie spelen Net een carillon die met zachte tonen mijn oren strelen