Sluit je ogen Vind de rust Wacht op een droom die je morgen wakker kust Ga maar slapen Droom fijn Geniet van de kleine dingen waar je zo gelukkig om kunt zijn
Al het water van de zee kan een schip niet tot zinken brengen tenzij het binnen in het schip geraakt Zo ook kan de negativiteit in de wereld je niet neerhalen tenzij je haar toelaat binnen in je
Langs een landweg. Waar je de koeievlaaien nog kan ruiken. Waar je de moddersporen nog kan zien. Van landbouwwerktuigen. die boeren gebruiken. Waar je gewoon nog verse koeienmelk kan kopen. De hele wereld is voor mij te groot. Om die helemaal te bezien maar het deedt deugd. Zo over die landweg
Laat me laven aan de gedichten van de wind op eeuwigdurende deining waar schoonheid zich bevindt laat me vliegen met de zonnestralen over zee veilig in haar armen mee laat me inspireren door de wolken hoog in de lucht teken grote vogels op linnen begeleid ze op hun vlucht laat me zingen over de ongeschreven noten van weleer over het toen en het nu geronnen hartzeer naar verre landen witte stranden laat me dromen over de onbezonnen liefde zo pril glimlachend ontwaakt het ochtendgloren houdt de zon zich roerloos stil
Juist de acceptatie dat iets is zoals het is en niet zal veranderen, maakt dat we ons niet verlaten op wensdromen, goede feëen en hoop op een betere toekomst. Het prikkelt ons om in het 'Nu' te doen wat we kunnen.
Woorden hebben een betekenis die ieder anders interpreteert De een vindt het goed de ander verkeert Ieder ervaart van uit zijn eigen referentiekader De een als kind de ander als vader Hetgeen hun onderscheidt is hun eigen werkelijkheid
De natuur zelden strak en recht rond... grillig... ongrijpbaar altijd oprecht kwetsbaar in schoonheid als bloemen in bloei robuste verovering bewonderde bloei imposant... je heersende kracht m'n oog wordt nooit moe laaft zich aan jouw pracht
Als je hoop, Niet tevergeefs was Als wat je verwacht ook kwam Ben je weer even Zeker van je leven Wij leven bij de dag En verwachten niet zo heel veel meer Wat je kreeg vandaag Maakte je hemel weer blauw
Ondanks al die grijze dagen Een vleugje warmte , Van vriendschap en respect Dat is het effect Waarop wij heel ons leven teren Wij hoeven ons zelf Niet meer te bekwamen Dat hebben wij jaren geleden al gedaan Nu tellen alleen
De vruchten ervan Die wij heel langzaam hebben laten rijpen Opdat anderen Ons zouden begrijpen
Elk leven is een encyclopedie, een bibliotheek, een inventaris van voorwerpen, een verzameling van stijlen, waarin alles voortdurend door elkaar gehusseld en vervolgens op alle mogelijke manieren opnieuw geordend kan worden.
Een idealist is iemand die, na te hebben geconstateerd dat een roos lekkerder ruikt dan een kool, tot de slotsom komt dat je er ook betere soep van kunt maken.
Af en toe gaat het je mee, soms ook eens tegen. Al is elke dag even lang bij tegenslag. Gaan de uren wegen bij het wachten. Tot er hulp komt opdagen. Je denkt dan waar ben ik toch aan begonnen. En toch geef ik de moed niet op.
Er is nog niks verloren, wel al veel angsten overwonnen.
erkomen nog zulke dagen. Maar ik hoop aan 't eind met alles te zullen slagen.
Wij willen verandering tegenhouden, te slim af zijn, maar de waarheid is dat er altijd en overal verandering is. Hoezeer de mens verandering zou willen beheersen, tegenhouden, versnellen of afremmen, er is in de natuur geen leven zonder verandering.
Gewoon die dingen doen die doenbaar zijn in dit bestaan en dan nog net iets verder gaan dan je ook maar dacht te staan gewoon 't gewone zien wat zichtbaar is, ook zonder lens en daarom dan iets mooier mens dan je allereerste wens.
De rust sluit me in zijn armen wiegt me als een kind Ik zweef in mijn dromen op de golven van de wind Hij laat me rusten op een deken van een mooi patroon Ik wil hier eeuwig blijven in die wereld waarin ik nu woon
Mag ik jouw klok zijn? Gewoon in je kamer staan met mijn rug tegen de muur. En wil je het weten dan zeg ik het juiste uur. Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.
Als je bedenkt dat denken niet alles kan bepalen benut dan je gevoelens om er 't beste uit te halen ga voort op intuĂŻtie bouw verder op je dromen en laat dan maar gebeuren wat er sowieso moet komen.
Je bent alleen zo groot zoals je hart je laat zijn en je bent alleen zo klein zoals de wereld je laat lijken en wanneer het hard wordt en het voelt alsof je gaat vallen kijk naar de goeie kant je bent zeker groot genoeg
Voor je echt je weg gevonden hebt kan het nog even duren maar ga je gang en doe je ding misschien kost het veel uren en zoek dan verder en ontdek een nieuwe richtingswijzer en ga de weg waarvan je hoopt: die keuze maakt me wijzer
Uit het donker van de nacht Een kleurenpracht... Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar?
Zomaar een blik, Een glimlach of een zachte aanraking, Zorgt ervoor dat vuur en vlam ontstaan, Een vonk die overspringt, ZomaarÂ… door het juiste mengsel van personen en chemie bij elkaar.