EEN HUWELIJK Er moet altijd aan twee kanten een blijvend werken zijn anders vergaat een huwelijk in chagrijn En storten twee partners in het ravijn! Zo niet een hele wereld... Want liefde komt niet vanzelf en de ware liefde in ons hart! Bewaard een andere partner voor smart! Dus wat is het mooi om in een huwelijk een evenwichtige weegschaal te zijn... dan is een huwelijk boeiend en fijn!
Grootouders oma en opa ze zijn een rots in de branding steeds klaar met een luisterend oor al spelend de kinderen de waarden van het leven geven een kwinkslag ...
de kinderen voelen zich veilig geborgen alle kwaaltjes en verhaaltjes moeten oma en opa aanhoren
ze zijn een stuk van hun leven en later als ze 'groot' zijn geven ze het opnieuw door aan hun kinderen ... zo heeft iedereen een plaats voor elkaar en wordt het telkens doorgegeven !
Mag iemand in een té jachtige maatschappij die altijd onderweg rent naar meer geld en goed, macht en prestige, niet zelf beslissen het wat kalmer aan te doen? is een beetje minder soms niet veel meer en beter?
Iedereen weet het Je kunt niet voor iedereen alles zijn Je kunt niet alles tegelijk doen Je kunt niet in alles even goed zijn Je kunt niet alle dingen beter doen dan anderen Je bent net als anderen ook maar een mens Daarom moet je Weten hoe je bent en dit accepteren Jij moet zelf beslissen wat eerst komt en dat ook doen Je moet je sterke punten ontdekken en deze gebruiken Je moet niet met anderen concurreren, want niemand is in deze wedstrijd zoals jij bent
Geniet van elke nieuwe dag die je beleven mag. Begroet hem met blijdschap en zonder zorgen en denk bij het opstaan alweer een goede morgen.
Fijn dat je er weer bent wat zal ik weer genieten wat word ik weer verwend. Van alles wat komt op mijn pad, zal ik vanavond denken wat heb ik een schitterende dag gehad.
Een dag met licht was er voor mij. Niets was verplicht veel kracht en liefde aan mijn zij, veel vreugde gegeven. Bedankt voor alles, vooral voor dit heerlijke leven!
De ochtend die rustig ontwaakt het schijnende licht in de straten de zon die je teder en warm aanraakt kinderstemmetjes die vrolijk praten wakker worden en zie het wonder van alle schoonheid om je heen lach, huil, praat,zing en verwonder je over alles wat je ziet, hetgeen er allemaal in het mooie leven speelt wees niet passief en neem er aan deel voel de wind die door je haren streelt zachtjes langs je gezicht, het maakt je heel
Werkelijke moed is de durf je te laten ontroeren je hart open te zetten dat je geraakt kunt worden geen muren metselen en zeggen kijk mij eens flink zijn dat heeft niets met moed te maken dat is angst want alleen wie bang is doet een harnas aan
Blijf trouw aan jezelf met je fouten en je krachten je eenzaamheid soms, je emoties, je moed aan dat wat alleen maar in jou kan groeien in wisselend klimaat met wat goed en wat kwaad blijf trouw aan je denken verlangen en voelen aan uiten en warmte aan stilte en muziek want jij bent een mens als geen ander op aarde in jou is de wereld uniek
Kinderen zijn zo lief Zij stelen je hart bijna zoals een dief Zij doen dat ho zo fijn Zodat je uiteindelijk Enkel nog bij hen wil zijn Kinderen zonder zorgen worden de volwassenen van morgen
Een kind moet van ons leren Wat goed is en wat kwaad Zodat het later in het leven Stevig op beide benen staat Je moet elk kind veel liefde geven Maar ook met respect behandelen In de hoop dat ze dan ook zelf Het juiste pad zullen bewandelen Al geef je altijd het goede voorbeeld Neen, een garantie is het niet Ze willen hun eigen leven leiden En doen je daarbij vaak verdriet Maar wees bereid om te vergeven Wanneer ze de fout in zijn gegaan Dan zullen ze wellicht begrijpen Dat je je best toch hebt gedaan.
Als diep paarse velden in bloei staan biedt dat ons een waar schilderij aan het eind van een mooie zomer komt de herfst straks naderbij kleurrijk zijn beide seizoenen als het paarse veranderd in goud ze vormen saam een schilderij boeiend altijd weer vertrouwd
als de heide bloeit en ik mij afvraag hoe mooi ons eigen landje is wil ik gaan dwalen op de heide zodat ik het stadsleven niet meer mis
de avond valt en de maan straalt hoe mooi is de kleurende hei genietend kijk ik dankbaar terug naar dit bijzondere schilderij
Wanneer eerste sporen sluieren van nieuwe dagenraad heerst hoorbare stilte door de nog donkere straat
voorzichtige eerste bewegingen door bomen en struikgewas vroege vogels ontwaken fluiten vrolijk de eerste tonen van hun ochtendgezang
ik geniet van het vroege ontluiken en het zonlicht dat de aarde voorzichtig raakt totdat de dag weer ten einde loopt de duisternis invalt en vogels hun gezang zijn gestaakt
Wanneer je in de spiegel van het leven kijkt en je jezelf onderweg ergens bent verloren kijk jezelf dan in de ogen ze zijn de weerspiegeling van wie je bent sluit ze dan niet maar zoek in de diepte naar de oorzaak en breng wat verloren was terug naar de thuishaven
Nee , hij loopt voorbij. Net als het water in de rivier. Die stroomt naar elders. Blijft nooit hier. Tijd kunnen wij samen delen. Maar niemand neemt die. En is er wat tijd. Om even samen te zijn. Dan is tijd heilzaam. Geniet dus van je tijd. Nu het nog kan. En haal er het onderste uit. Net als bij een kan.
Woensdag Dat is de dag die het zwaarst lijkt Het is niet meer het begin van de week Maar ook niet het einde ervan We komen net van het weekend af En willen al weer naar het volgende toe We hebben genoten van de vrije dagen En willen alweer ervan genieten We worstelen ons er weer doorheen Het zijn nog maar twee dagen Maar zeven dagen tot weer een woensdag
Je neusje zo rood en vochtig strijkt langs mijn been je staart, dansend in de lucht zo fier en sierlijk je ronkt dat vertrouwde geluid het geluid van gelukzaligheid klinkt zoals muziek in mijn oren je fluwelen pootjes stappen elke dag opnieuw zachtjes rond mij ik hoor ze niet ik herken je aan je belletje elke morgen oh daar, hoe mooi zit je je te wassen of in een bolletje gekruld te slapen je spitst je oren als ik eraan kom oh wat hou ik toch van jou !
Maandag Is een dag met geluk, voor een nieuwe week is een dag met veel nieuwe moed, voor de rest van de week is ook een dag met wat getreur dat men nu een week afsluiten moet is een dag waarop je zegt: vaarwel week van gisteren !
Maandag Is bij de ene geluk of verdriet maar het geeft weer veel nieuwe dingen begint met een lach en komt wel goed !
Wanneer je neus je verwittigd dat er een stank aan iets is wacht dan niet tot je het niet meer kan houden gebruik je zintuigen en je intuïtie om je tijdig uit de voeten te maken
Ik weet nog best hoe jij al draaiende je werk deed Met je krakend houten rad door het water gleed Het beekwater omlaag liet vallen met gelijke tred Een hoe een schoepenrad in beweging werd gezet Een horizontale as werd gewekt tot leven Een werktuig geleidelijk werd aangedreven Maar nu sta je al lange tijd met je neus in de hoogte gericht Met je stilstaand hart en groene wier op je aangezicht Jammer dat je als trouwe vriend van ons bent heengegaan En je ziel en zaligheid aan de moderne tijd hebt afgestaan
Het volle leven is geen bioscoop met een film waaraan we niets kunnen veranderen. soms kijken we té moedeloos en té passief toe in plaats van hoopvol te handelen.
met je handen in de schoot te leggen, met je in de ongeluksrol te plaatsen, met te zuchten:voor mij hoeft het niet meer! brengen we noch aarde aan de dijk noch boter bij de vis.
in die zee van ellende borrelen emoties op die dan weer meer onheil veroorzaken dan een storm in een glas water.
bruine vlekjes in een groen omgeving een beetje weggestoken, ik krijg een beving ik sluip wat dichter en blijf hopen dat niemand ziet dat ik je wil stropen het groen bewoog, de wind was hevig een rottende stank, 't was melig en toch laat ik me niet stoppen ik raak je reeds met mijn vingertoppen de stank werd hevig, geen mens te zien ik grijp nu toe, ik klauw nu in je ziel het rotte vlees druipt van mijn handen ik grijp opnieuw en vul nu hele manden snel nu huiswaarts met mijn buit vanavond nodig ik mijn vrienden uit zij zullen smakkend laten weten dat ook zij graag mispels eten.
Dromen 's nacht wegglijden in een wereld vol fantasie ver weg van de realiteit soms mysterieus, we zijn ware heldinnen of zwoele vrouwen krachtig of teer bemind en geliefd maar 's morgens moeten we helaas terug opstaan....
Stil staar ik voor me uit Geen blik Geen woord Alleen van binnen Mijn eigen woorden En gedachten Die niemand anders voor mij zal verzinnen Niemand zal ze voelen Of meemaken Want dat is hoe ik mij voel En op die momenten... Lijkt niemand te snappen wat ik bedoel Sommige momenten voelen dan eenzaam Want je lijkt er met niemand over te kunnen praten Wanneer dat soms zo moeilijk is... Hou ik me stil en blijf ik staren
Zo hoog mogelijk de top te bereiken het vergt moed en wilskracht het uiterste van jezelf geven ...
je beleeft het ultieme moment je voelt je zo oneindig klein ... de realiteit is ver weg je bent alleen ... en je leeft letterlijk in de wolken enkel die grote blauwe hemel boven jou ik voel me trillen, sidderen is het van angst, is het van geluk het is een gevoel dat niemand mij meer kan ontnemen ... !
Altijd zo druk... alles gaat zo vlug dikwijls geen tijd om na te denken de ene dag vliegt de ander voorbij zonder goed te weten wat gisteren was. Wat zou ik mij graag neervlijen tussen de bloemen heel hoog in de bergen, geen lawaai, geen hinder, niets of niemand enkel ik alleen met de natuur......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
