Soms word je even met je neus op de feiten gedrukt, het leven is eindig we weten het allemaal, en kiezen er allemaal voor om er langs, of omheen te denken stilstaan bij het onvermijdelijke is pas zinnig met een einde in zicht?
Neen, stilstaan bij de dag van nu, en dat die van morgen niet iedereen gegeven is laat je zien dat het mooi is zolang je ervan kunt genieten leef vandaag morgen zou maar zo een sprookje kunnen zijn, eentje met vleugels als van een engel want het zijn de engelen die toch altijd als eerste gaan.
Kleurrijk duizenden gele bloempjes in de wei hier en daar witte margrietjes een hoog optornende paardenbloem de rode kollenbloem langs het koren de korenbloem breekt het rood zij eren het opgroeiend graan de avondzon brengt feestlicht verderop de voortuintjes met zonnebloemen aan de kant
rozenstruiken met bot en bloem borders waar bloempjes uit het groen groeien alles duid op een zomer vol kleur
Er bestaat geen samenloop van omstandigheden en niets gebeurt bij toeval. Elke gebeurtenis en elk avontuur roep jij over jezelf af opdat je kunt scheppen en ervaren wie je werkelijk bent.
Heb geduld met alle onopgeloste zaken in je hart en probeer van de vragen zelf te houden. Leef de vragen nu. Misschien gebeurt het dan op een dag in de verre toekomst dat je je, zonder dat je het zelfs maar opmerkt, geleidelijk een weg leeft die het antwoord binnengaat
maar als jij soms, af en toe, pietepech hebt, vergelijk je dan niet steeds met diegene bij wie schijnbaar altijd en overal alles voor de wind gaat. maar laat je oog ook eens vallen en zet je hart open op en voor die mensen die al een leven lang sukkelen, die elke dag moeten knokken om de avond te bereiken, die overal van het kastje naar de muur worden gestuurd eens je dat gedaan hebt zal jij ook vast kunnen zeggen en voelen: deze bagatel kom ik wel te boven er zijn duizenden anderen die harder op hun tanden moeten bijten dan ik nu.
Moeder en kind samen in de wei dartelen en rennen galopperen en stapvoets zij aan zij trots, fier en stoer hinikken als een lach blijdschap, liefde, de trots van de boer samen in de wei moeder en kind eten hooi en gras zij aan zij
Vrienden een kostbaar bezit Dankbaar als je vrienden hebt Iemand op wie je grenzeloos kan opbouwen Met wie je lief en leed deelt Waar je jezelf kunt zijn Een vriend die naar je toe komt In vreugde en verdriet In al je kwetsbaarheid tonen ze begrip Vrienden houden van je onverwaardelijk Ze waarderen je zonder te oordelen Ze gaan mee zonder beslag op je te leggen Met weinig woorden je toch begrijpen Zulke vrienden moet je koesteren En vooral zuinig als je zulke vrienden hebt...
Probeer niemand te veranderen laat een ander gewoon zichzelf zijn probeer eenieder te accepteren of men nu dik is groot of klein ieder mens heeft eigen gevoelens en als je die soms raakt dan kan dat zomaar betekenen dat je iemand ongelukkig maakt en niemand is beter dan een ander op deze mooie wereldbol toon gewoon eens wat meer respect want we zijn allemaal even waardevol
Iedereen vind ze schattig die kleine rode stipjes kinderen zijn er dol op niemand doet ze kwaad kleine zwarte pootjes gevoelige antennes ze trippelen op het groen vertederd kijk je toe dit is nu een kevertje waar niemand bang voor is kan genieten van dit klein wonder maar in een flits roodzwart wolkje heel klein zweeft naar zijn volgend blaadje groen
Gepenseelde hemel in de avond Schildert mij een fantastisch beeld met onnavolgbare vegen van achtergebleven zonlicht Als met een zachte doek wordt vandaag langzaamaan uitgewist Maar ik geniet nog even van het kleurenpalet boven mij dat zich straks laat vangen door die donkere deken waarmee de nacht de dromende wereld bedekt
EEN EEUWIG SCHILDERIJ Het schuim van de zee aangebracht door de golven geselt het nog warme strand trekt zich dan geheimzinnig terug
de volgende reeks schuimstroken brengen geheimen van de diepzee stelt ze tentoon op het zand een stuk dek van de Spaanse vloot metalen bouten van een gezonken jacht weg geworpen plastiek flessen omringd door rode zeesterren lege mosselschelpen gegeten door krabben de warm geklede strandlopers het kleurrijke zootje maakt het af ik loop de zee als een kind tegemoet recht het eeuwig schilderij in
Zon, oh zon ik wou dat ik je pakken kon Je behaart me met je warme stralen alsof je me binnen wil halen Gevoel van comfort maakt me blij maakt dat ik dans vrank en vrij Tevreden daal jij aan de horizon neer oh zon kom je morgen weer?
Ik wil niet altijd praten soms moet je me alleen laten dan heb ik tijd om alles te overdenken mijn zorgen weg te wenken emoties een plaats te geven want verwerking hoort bij het leven als ik er klaar voor ben zal ik komen mijn verdriet aan je tonen onder woorden brengen wat ik voel zodat je begrijpt wat ik bedoel maar tot die tijd geef me wat rust zodat de boel in mijn hoofd is gesust
Papaver... Fragiel als een gebroken hart Iets heel apart De wind mag haar blaadjes strelen De druppels door het ochtenddauw gegeven Al dat moois... dat niet lang mag leven.
Hé kleine rups wat doe je daar? Eerst kruip je rond en nu doe je raar! Je kleine rupsenlijfje verandert in een pop. Nee geen echte, daar lijkt het niet eens op.
Na een tijdje kom ik terug. Ineens gaat het vlug. Wat een grote verrassing weet jij wat het is? Een mooi gekleurde vlinder, dat is niet mis!
Je slaat met je vleugels en dan opeens.... Kijk daar in de lucht, dag lieve vlinder zie ik je nog eens?
Ik loop langs de zee, ik neem al mijn gevoelens met me mee. Boze en verdrietige gevoelens spoel ik weg, gelukkige houd ik bij me. En weg is een zware last, maar alle mooie houd ik vast.
Vriendschap is een soort geborgenheid, die tussen twee mensen plaatsvindt. Het gevoel net als verliefdheid, alleen verliefdheid gaat na een tijd over. Vriendschap is het delen van elkaars wensen en geheimen. Vriendschap is eerlijk tegenover elkaar zijn, al doet dat soms pijn. Vriendschap is elkaar steunen, in goede en slechte tijden. Vriendschap is geen droom... het is de werkelijkheid!!
Zie je daar die bloemen staan Weet jij.... die bloemen al bij naam Kijk daar staat een mooi margrietje Iets verder op een vergeetmijnietje En die paarse daar! dat is de distel of prikkelplant Neem die maar nooit in je vaste hand Verder langs de akkers en wegen Komen we de zilverdistel tegen Dan bereikt ons , een zeer fijne geur Prachtig in beweging een zacht gele kleur De koolzaad staat in volle bloei Duizenden bijtjes van zoem zoem zoem En vanuit die inheemse geur zo fijn en zoet Komen er de eenden... met een groet Ik bereik een grote waterplas Van waterplanten en hoog gras Libellen en kikkers die blijven kwaken Ik spreid open mijn picknicklaken Waterlelies, kattenstaarten en kikkerbeet En ik die daar heerlijk.... mijn ontbijtje eet
Op deze vroege morgen terwijl de maan nog aan de hemel staat maak ik plannen die niet altijd te verwezenlijken zijn Dan denk ik aan zoveel dingen die voor mij belangrijk zijn kijk ik naar foto's die op de kast staan en weer geniet ik even van alles wat mij is gegeven Dan verdwijnt mijn verdriet even naar de achtergrond en geloof ik in de toekomst ik lijk dan te zweven en van geluk te beven alles mooie momenten komen dan over mij heen en ik voel mij dan zo gelukkig ik kijk even naar buiten en voel een traan mooie tijden blijven nooit bestaan Op deze vroege morgen waar alles nog rustig is waar de drukte van overdag even plaats maakt voor stilte kijk ik hoopvol tegen het leven aan
Iedereen is anders de één die is groot de ander is klein de ene is dun en de andere is dik maar er is niks prettiger dan te kunnen zeggen dit ben ik de ene is wit de andere is zwart maar iedereen heeft behoefte aan een warm hart iedereen is anders maar trots kunnen zijn op jezelf vertrouwen hebben in je kwaliteiten daarmee ben je al over de helft
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
;
