Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
19-04-2012
Nog een verhaaltje over de koelkast.
Sinds de koelkast het enige weken geleden het weer vertikte om nog deftig te koelen, heb ik natuurlijk regelmatig geprobeerd ze toch nog op andere gedachten te brengen. Soms door er vriendelijk tegen te praten, soms door ze een flinke trap te verkopen. Af en toe koelt ze dan opnieuw een beetje, dat wil zeggen dat de temperatuur in het koelgedeelte dan zakt tot ongeveer 12 graden en in het vriesgedeelte tot ongeveer 5 graden. Daar valt mee te leven en ik zet dan alle zaken die echt koud moeten blijven in het vriesgedeelte. Voor alle veiligheid blijft er ook nog altijd een koelbox op 12/220 V meedraaien. Deze ochtend deed ik het deurtje van de vriezer open en een ijzige lucht kwam me tegemoet. Jawel, deze nacht had ze flink haar best gedaan en was de temperatuur tot 12° gezakt. Ben ik dan blij ? Ik antwoord daarop met enkele andere vragen : denk je dat er nog melk uit een tetra verpakking komt bij die temperatuur, hoe smeerbaar is boter nog, waarom lijkt de salami op een frisbee ? En nog belangrijker : wat doet een Belgische duif in Almería ?
Torre del Mar.
Rond half twee kwam ik aan in Torre del Mar en op een grote vlakte voor de camping, stonden ongeveer vijftien motorhomes lekker gratis aan het strand. Dat zou mij ook wel aanstaan, maar voorlopig blijf ik kiezen voor campings want ik heb stroom nodig om mijn koelbox draaiende te houden. Het vertrouwen in de standaard koelkast is voorlopig nog niet helemaal hersteld. Gelukkig kan ik op de camping ook profiteren van gratis internet. Overigens, de naam van de camping is Laguna Playa, ongewild denk ik dan aan de jonge Brooke Shields uit Blue Lagoon maar helaas moet ik het stellen met een iets minder frisse, honderdvijftig kilogram zware Britse overbuurvrouw.
Tijdens een korte wandeling om de buurt te verkennen kwam ik toevallig Erwin tegen, een Nederlander die regelmatig bij ons te gast is in Alfaz. Hij komt uit Portugal en heeft daar bijna altijd slecht weer gehad. Vandaag zou het hier trouwens ook wel beter kunnen : amper twintig graden en zwaarbewolkt. Torre del Mar ziet er trouwens vrij gezellig uit, met veel chiringuitos (strandbarretjes) en een mooie wandeldijk. En : weer of geen weer, de altijd en overal aanwezige Afrikaanse handtassenverkopers lopen hier ook rond.
Costa Plastica.
Onderweg naar Màlaga is er nog niet veel veranderd : aan de Costa Plastica verpesten de plastieken serres nog altijd het uizicht en in Torrenueva hangt nog altijd hetzelfde spandoek van vijf jaar geleden : ze zouden graag een autosnelweg hebben om het verkeer in hun dorp te verminderen. De wegwijzers wijzen nog altijd naar pittoreske dorpjes als Frigiliana en Nerja. Wat ook nog altijd opvalt is de uitstekende staat van de snel- en andere hoofdwegen in Spanje (hier stond eerst België - helemaal fout natuurlijk), behalve in de buurt van Motril. Daar zijn ze sinds wijlen koning Boudewijn daar is gestorven, blijkbaar gestopt met investeren.
18-04-2012
Kunst.
Eén cache was te vinden aan voetbalstadion van Almería, een flinke wandeling vanuit het centrum. Het stadion ligt in een troosteloze nieuwbouwwijk, omringd door veel gronden die nog liggen te wachten om bebouwd te worden en waar de wind vrij spel heeft. En die wind was vandaag weer nadrukkelijk aanwezig, de kitesurfers waren de enigen die de stranden bevolkten. Terug in de binnenstad was het aangenamer. Ik ben ook even de plaatselijke academie binnengestapt, gevestigd in een mooi gebouw met binnentuin. In veel klaslokalen kon je gewoon binnenkijken, de cursus met naaktmodellen heb ik niet gevonden. Als je het gebouw verlaat zie je aan de overkant fuck art op een muur geschreven staan. Ze dwalen ... kunst is belangrijk, of het nu in de vorm van beeldhouwwerken of muziek is het zou maar een saaie boel zijn zonder kunst. Kunst hoeft daarom niet altijd in een museum ondergebracht te zijn, graffiti is hier een mooi voorbeeld van wat je ziet op de foto is niet iets dat ik uit een spuitbuisje verf kan toveren. Rond vijf uur ging ik op zoek naar een bushalte maar aan geen enkele halte stopte een bus die de goede richting uitreed. Veel bussen reden de haltes ook gewoon voorbij en ik heb dan maar besloten te voet terug naar de camping te gaan. Echt gezellig kan je de weg niet noemen maar tot morgenvroeg aan een bushalte blijven zitten is ook niet echt mijn favoriete bezigheid. Alles bij elkaar vandaag 22 km gewandeld en ik ben moe ! Morgen rustdag.
Met een dikke buik kon de jacht naar de Almeria caches beginnen. Ik had gehoopt er vandaag acht te vinden, maar het zijn er slechts vier geworden. Ook hier was het niet altijd mogelijk om grondig te zoeken door de vele voorbijgangers. Eén cache heb ik echt heel lang naar gezocht en telkens gewacht tot er drie seconden even niemand keek maar het was echt hopeloos. En toch was het de moeite want je kan niet elke dag op de foto met John Lennon.
Alcazaba.
Vandaag met de bus naar Almería. Althans, dat was de bedoeling maar ik stond nog maar net aan de bushalte of een Italiaans koppel dat op de camping staat, bood me een lift aan naar de stad. Een kwartiertje later stond in aan de haven en kon de verkenning van de stad beginnen. Almería is een stad met veel open ruimte, veel fonteinen en pleintjes en natuurlijk een belangrijke haven. Er is ook een oude wijk van Arabische oorpsrong : de medina. Boven de stad troont la Alcazaba, deze oude moorse burcht is vergelijkbaar met het wereldberoemde Alhambra in Granada, maar dit alternatief is veel minder toeristisch én niet onbelangrijk helemaal gratis ! Ik heb er naar schatting twee uur rondgekuierd en ontelbare foto's genomen. Bij het verlaten van de site kreeg ik een papiertje in mijn handen gedrukt met publiciteit voor restaurant Almedina. Het was als ik me goed herinner van in oktober geleden dat ik nog eens van de Arabische keuken had geproefd, dus ik heb me dan zonder veel nadenken naar daar laten lokken. Toen ik mijn Tagine met heel veel smaak had opgegeten kwam de rekening, die heel goed meeviel. Ik kon het toch niet laten en merkte op dat ze mij per ongeluk de toeristenprijs hadden aangerekend, dat kon toch niet de bedoeling zijn ! Met een vriendelijk lachje schrapten ze de muntthee van de rekening en werd ik omhelsd.
17-04-2012
Wild beestje.
Voor het avondeten heb ik dan besloten om nog snel even een cache te zoeken die op slechts 1 km hier vandaan verstopt is. Eén kilometer in rechte lijn betekent hier een flinke wandeling van tien kilometers heen en terug, bergop en bergaf. Niet echt erg, de zon bleef tot op het laatste moment warmte geven én ik heb de cache gevonden. Maar wat nog belangrijker was : ik heb enkele wilde berggeiten (geen oormerk) gezien en zo'n ontmoetingen maken mijn dag altijd goed. Het is deze keer zelfs gelukt om er een foto van te nemen, te voet is dat toch iets simpeler dan met de fiets.
Aan het strand.
Weinig verkeer op de weg en vooral opvallend : heel weinig motorhomes. Hun plaats werd vlotjes ingenomen door massa's insecten die zich als volleerde kamikaze piloten te pletter vlogen tegen de voorruit en alkoof. Gelukkig zijn de tankstations hierop voorzien en werden de lijken al meteen verwijderd, als je voor 90 euro tankt mogen ze al iets extra doen hé. Rond 14u reed ik camping La Garrofa op, enkele kilometers voorbij Almería. Een kleine camping met overwegend nog kleinere plaatsen, er was geen enkel perceel groot genoeg om mijn gevaarte kwijt te kunnen. Ik zag een Duitse motorhome staan die twee percelen in beslag nam en vroeg aan de eigenaar of ze daar geen probleem mee hadden. Het was er nog eentje uit de tijd van onze grote vriend Adolf want hij snauwde : Heb jij daar misschien problemen mee ? En ja, dan kan ik niets anders antwoorden dan Nein Obersturmführer ! en heb mezelf ook twee plaatsen toegeëigend. Ik ben het dan wel netjes gaan melden aan de receptie. De camping ligt vlak bij de N340 maar daar heb je weinig last van. Je staat hier zo dicht bij de zee dat de golfslag al de andere geluiden naar de achtergrond verwijst. Ik heb mijn stoeltje op het keienstrand gezet en rustig zitten verbranden.
16-04-2012
Mooi.
Ik heb vandaag Torrevieja wel langs alle kanten kunnen bekijken maar qua gezelligheid moet het Benidorm toch laten voorgaan. De wandelboulevard langs het strand is mooi en vooral het natuurgebied van La Mata vond ik zeer knap. Je kan er eindeloos wandelen en ... fietsen want alles wat in andere landen verboden is, kan in Spanje nog altijd zonder problemen. De paden door het natuurgebied vergden zoveel concentratie dat fietsen én rondkijken tegelijkertijd niet aangewezen was. En toch heb iets hertachtig zien weglopen en een leguaan (of iets dat er op lijkt) van zo'n 40 cm lang mijn pad zien kruisen. Telkens was ik te traag om een foto te nemen. Op een bepaald moment kwam ik boven op een heuvel terecht en overal stonden kleine groene gebouwtjes. Verluchtingskokers voor een geheim ondergronds nucleair proefcentrum ? Toevallig kwam er net een auto aangereden en ging één van de deurtjes open. En wat bleek : al die huisjes zijn verdorie duivenkoten ! Iets verderop stond zelfs een clubhuis van de Spaanse duivenmelkers.
Genoeg gezeurd.
Vandaag de hele dag zonnig weer met regelmatig een vrij stevige wind. Dat maakt dat vlakke fietsritten soms toch nog redelijk lastig kunnen worden. Gisteren had ik 35 km gereden, vandaag waren het er 55. Het resultaat qua caches is spijtig genoeg gelijk : net zoals gisteren heb ik er vandaag vijf gevonden. Veel te weinig eigenlijk maar het viel een beetje tegen vandaag. Een aantal heb ik niet gevonden en dat is altijd heel vervelend. Ofwel vind je de cache niet omdat je niet goed genoeg zoekt, ofwel is de cache gewoon verdwenen - het is dan altijd een beetje afwachten of de volgende zoekers hem wil vinden of niet. Ook was het op een aantal plaatsen te druk om te kunnen zoeken. Aan de havenpier bv liggen er drie verstopt maar er stond een markt, er was kermis en overal zaten vissers hun ding te doen ... Ook een cache die ergens verborgen is onder een boom waar een nest van de processierups hangt, laat ik gewoon liggen. Gelukkig heb ik de cache aan de Playa de los locos (zottenstrand zo genoemd omdat daar vroeger een instelling voor geestesgestoorden was) wel gevonden, daar mocht ik zeker niet mislukken.
15-04-2012
Zwart
Tijdens mijn zoektocht was ik alsmaar verder naar het zuiden gereden, gewoon richting zon. Tot ik bijna van mijn fiets werd geblazen door een stevige rukwind en achterom keek : de lucht was pikzwart en ik moest nog zo'n tien kilometers terugrijden naar de camping. Het begon met druppeltjes maar op een bepaald moment gingen de hemelsluizen helemaal open. Gelukkig kon ik toen net schuilen onder een afdakje bij een Chinees restaurant. Ik weet de precieze naam niet meer van het restaurant maar laat ons het Chuan Sim Kang noemen en ik ben er zeker van dat dat iets moet betekenen als de kreupele of de kruk. Werkelijk elke Engelsman die hier buitenkwam liep met krukken, een wandelstok of een looprekje. Ik heb trouwens de indruk dat Torrevieja echt helemaal Brits grondgebied is. In ieder geval ben ik toch nog vrij droog op de camping geraakt. Die camping (Florantilles) is er trouwens een die niet op de website zal verschijnen want honden zijn hier niet toegelaten.
Waarom ?
Waarom ben ik vertrokken in Alfaz ? Ik kan nergens goedkoper staan, het is er gezellig en zelfs als de diesel 5 euro per liter kost : stilstaan is gratis ! En toch : na meer dan een maand zonder zoeken (want niets meer te vinden in de buurt) begon het te kriebelen en moest ik nieuwe caches vinden ! En is dat een goed idee ? Twee antwoorden. Ja natuurlijk, en daarvoor heb ik Torrevieja uitgekozen omdat hier in de buurt veel caches verstopt zijn. Neen, want telkens je op zoek gaat naar een nieuwe cache in Torrevieja die op slechts 500 meter afstand ligt, blijkt dat in de praktijk al snel 5 km te zijn. Reden : al de (bijna uitgestorven) buitenwijken van Torrevieja zijn urbanisaties met doodlopende straten en telkens moet je weer helemaal rondrijden (ik doe alles met de fiets) tot blijkt dat de straat die je gekozen hebt helemaal in een rondje loopt en je terug staat waar je vertrokken bent. Uiteindelijk heb ik toch vijf caches gevonden, de rest was onvindbaar of gewoonweg tijdelijk niet bereikbaar vanwege de vele Spanjaarden die deze zonnige zondagmiddag hadden uitgekozen om massaal naar de zee af te zakken. Op veel plaatsen kan je hier met de auto tot op het strand rijden en daar wordt dan met veel kabaal een barbecue georganiseerd. Werkelijk honderden families troepen samen en laten dan heel veel afval achter. Er zijn er ook die hun dagen op een andere manier vullen : zo zag ik een aantal jonge gasten die een supermarktkarretje vol laadden met isolatieplaten die ik ze zag pikken uit een leegstaand gebouw. Als je weet dat meer dan 50 % van de jongeren zonder werk zit, mag dit niet echt een verrassing zijn.
Het lijstje wordt langer.
Het begon vandaag weer goed. Ik verliet de parking in Alfaz en merkte al onmiddellijk op dat de achteruitrijcamera niet meer werkte. Om het geheugen op te frissen wil ik even opsommen wat er allemaal mis is met de Rimor Koala : rubber rond inkomdeur hangt los, een deel van de binnenverlichting werkt niet meer, de koelkast is defect, de waterpomp blijft ongevraagd draaien, het slot van de inkomdeur werkt niet meer, een scharniertje van een kast is afgebroken (raar genoeg van een kast die het minste geopend wordt van allemaal) en ik zal vast nog wel iets vergeten. Nu komt dus ook de camera daarbij en dat is ECHT vervelend ! Ik heb zowiezo al een beperkt dieptezicht, dat maakt het niet gemakkelijk + ik heb ook niemand bij om even uit te stappen om te kijken of ik nergens tegenaan rij. De kans is dus groot dat ik tegen de tijd dat ik in België ben, ook naar een carrosseriebedrijf zal moeten ...
13-04-2012
De laatste keer ?
Dirk en Maryline zijn intussen ondergebracht in een hotel in Benidorm want hun Concorde zal waarschijnlijk pas dinsdag in orde zijn. Dat wil zeggen dat ik ze misschien niet meer zal zien, want voorlopig blijft het de bedoeling om zondag te vertrekken. Gisteren zijn we nog een pizza gaan eten en vandaag hebben we afscheid genomen van restaurant Sabor. Ik weet dat ze regelmatig meelezen en wat ik hier schrijf meen ik echt : ik zal jullie (en het eten natuurlijk) missen en ik hoop jullie in november terug te zien !
Als ik zondag vertrek zou het kunnen dat ik weer af en toe een tijdje zonder internet door het leven moet maar niet getreurd : ik heb op
Eigenlijk wou ik eergisteren (Paasmaandag) vertrekken maar het griepje van vorige week heeft die plannen veranderd. Ik moest nog vanalles doen : pizza gaan eten, naar Sabor, naar de Chinese winkel om allerlei onnodige prullen te kopen enz. maar nu zondag vertrek ik echt. Tenzij de auto niet start en dat kan natuurlijk altijd. Vandaag verwachtten we hier Dirk en Maryline met hun splinternieuwe Concorde maar helaas, tweeduizend kilometers rijden hoort blijkbaar niet meer tot de mogelijkheden van een nieuwe auto, negentienhonderdachtennegentig ging nog net en toen begaf hun versnellingsbak het. Ze staan nu bij de Iveco garage in La Nucía en morgen zou alles gerepareerd zijn.
10-04-2012
Enkele druppeltjes.
Toen we gisterenavond terug wandelden na ons avondje uit bij Extra Wok, konden we een schitterende sterrenhemel bewonderen. Er wordt dan altijd gezegd dat het de dag daarna mooi weer zal zijn, maar deze ochtend werden we gewekt door regendruppels. Die volkswijsheden zijn dus ook niet meer te betrouwen. Meer dan enkele druppels waren het niet maar het heeft wel geduurd tot na de middag voor we terug konden genieten van de zon. Deze avond ben ik nog even naar de Carrefour gereden om enkele sleutels te laten bijmaken zodat ik er, zoals gisteren reeds gezegd, altijd eentje rond mijn nek kan hangen om binnen te kunnen in de motorhome.
09-04-2012
Slot kapot.
Ook vandaag weer schitterend zomerweer, al ging mijn humeur in de loop van de namiddag wel richting onweer. Toen ik vanmiddag de deur wou openen van de camper, was het enige resultaat een klikkend geluid. Er was iets afgebroken aan de binnenkant van het slot en ik geraakte dus niet binnen. Als dat volgende week ergens onderweg zou gebeuren, zou dat min of meer een ramp zijn want als ik in mijn zwembroek rondloop heb ik uiteraard geen sleutel bij. En de deur ging alleen maar open met een sleutel, meer precies met de reservesleutel die onze pa in zijn auto had liggen. Morgen zal ik nog een extra reservesleutel laten bijmaken en die zal ik dan de volgende maanden rond mijn nek hangen.
Gelukkig was er 's avonds iets gepland om deze tegenslag te vergeten : gaan eten in het plaatselijke wokrestaurant ! Deze keer met Eric, Marleen en Benny. En het heeft weer gesmaakt.
08-04-2012
Een prachtige dag.
Bijna geen wind en geen wolkje te zien. Perfect weer om op zoek te gaan naar de paashaas. Ik had enkele chocolade paashazen verstopt en om de mensen warm te maken voor het geocachen moesten ze de beestjes vinden met behulp van mijn Garmin navigatietoestel.
07-04-2012
En nog een verhaaltje over deze namiddag.
Deze middag had ik zin in een lekker ijsje en - alhoewel er natuurlijk ook concurrentie is - daarvoor ga ik steevast naar de Universal Lounge Bar. Behalve van de lekkere Illy koffie kan ik daar ook enorm genieten van een "Copa Nougat". Zo uitzonderlijk is dit verhaaltje niet, maar vandaag was er toch wel een speciale rol weggelegd voor een Noorse vrouw die op het terras - zwaar beneveld door de voor Scandinaviërs spotgoedkope drank - haar zangtalenten botvierde op de niet altijd geamuseerde toehoorders. Eigenlijk is het zielig om te zien, maar je kan er maar beter mee lachen. Ik heb haar dan ook - in het Engels - gezegd dat, moest ik producer zijn, haar onmiddellijk een platencontract zou geven. Dat vond ze een leuk gebaar. Achteraf heb ik er dan in het Antwerps bijgezegd dat ze dan wel zou moeten stoppen met roken en drinken, maar dat zal ze niet begrepen hebben.
Rode kool en andere verhaaltjes.
Gisterenavond nog lang getwijfeld of ik naar Benidorm zou vertrekken of niet. Uiteindelijk heeft onze pa de beslissing gemakkelijker gemaakt : hij ging rode kool met worst maken en ik kon ook een portie krijgen. Eén ding wil ik hier voor eens en altijd duidelijk maken : rode kool met worst krijgt altijd voorrang (samen met frikadellenkoek en krieken, pizza, spaghetti, mokka ijs, bloemkool, selder met tomatensaus enz enz enz) ! Ik zal Christus nog wel eens een andere keer aan het kruis zien nagelen. Tenslotte, wat heeft hij ooit voor mij gedaan ? Broden vermenigvuldigen en water in wijn veranderen zijn aan mij niet besteed. Als iemand kan aantonen dat hij rode kool kon vermenigvuldigen of frambozen (lust ik echt niet) kon veranderen in een pizza, dan wil ik ook nog eens nadenken over zijn komst en vertrek op aarde.
Hier op de parking is het intussen weer druk, deze keer zijn het vooral Spanjaarden die profiteren van het mooie weer tijdens het lange weekend. Een half uurtje geleden (rond 23u) wou er nog eentje zijn motorhome tussen Ronny en mij in plaatsen, maar die vlieger ging niet op ...
Ik heb vandaag Torrevieja wel langs alle kanten kunnen bekijken maar qua gezelligheid moet het Benidorm toch laten voorgaan. De wandelboulevard langs het strand is mooi en vooral het natuurgebied van La Mata vond ik zeer knap. Je kan er eindeloos wandelen en ... fietsen want alles wat in andere landen verboden is, kan in Spanje nog altijd zonder problemen. De paden door het natuurgebied vergden zoveel concentratie dat fietsen én rondkijken tegelijkertijd niet aangewezen was. En toch heb iets hertachtig zien weglopen en een leguaan (of iets dat er op lijkt) van zo'n 40 cm lang mijn pad zien kruisen. Telkens was ik te traag om een foto te nemen. Op een bepaald moment kwam ik boven op een heuvel terecht en overal stonden kleine groene gebouwtjes. Verluchtingskokers voor een geheim ondergronds nucleair proefcentrum ? Toevallig kwam er net een auto aangereden en ging één van de deurtjes open. En wat bleek : al die huisjes zijn verdorie duivenkoten ! Iets verderop stond zelfs een clubhuis van de Spaanse duivenmelkers.
