Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
Rond 14u ben ik de gemeentelijke camping van Péronne opgereden. Simpeler dan dit kan een camping niet zijn maar het is dan ook heel goedkoop. Ik heb een wandelingetje van 10 km gemaakt en drie van de vijf gezochte caches gevonden. Eéntje was weer echt fantastisch gemaakt : verstopt in een dennenappel !
Chantilly.
Ik had speciaal een zondag uitgekozen om Parijs te verlaten in de hoop dat het verkeer dan min of meer rustig zou zijn. Dat viel een beetje tegen, ik wist natuurlijk niet dat er iets gepland was bij de hippodrôme van Chantilly. Bij Waregem Koerse moeten de dames altijd met een nieuwe hoed kunnen pronken, hier (het kan ook toeval zijn) moet meneer zijn oldtimer van stal halen. Ik heb hele hordes Ferrari's, Citroën Traction Avants, Porsches en voor mij onbekende modellen zien passeren. Maar het waren niet allemaal exclusieve gevallen, ook een Ford Granada en een Opel GTJ waren mooi gepoetst om op deze zonnige (!!!) dag te paraderen in de buurt van de renbaan.
16-06-2012
Toerist of niet ?
Vanmiddag werd ik ook benaderd met een mij onbekende truc om je geld afhandig te maken. Een jonge gast raapte net voor mijn voeten een gouden (?) ring op en vroeg of die van mij was. Neen zei ik en hij nam de ring en probeerde hem over zijn ringvinger te schuiven. Te klein voor mij zei hij, ik mocht hem hebben en hij duwde de ring in mijn hand. Terloops vroeg hij even of ik niet wat geld kon missen. Ik ben niet van de slechtste en viste uit één van mijn broekzakken 20 eurocent. Hohoho, daar was hij niet tevreden mee en hij bleef aandringen om in mijn portemonnee te kijken of ik niet meer had, vijf euro bijvoorbeeld. Ik vroeg of ik ook met Visa mocht betalen maar daar kon hij niet mee lachen, griste de ring uit mijn hand en liep weg. Onnozel kieken, denkt hij nu echt dat ik achterlijk ben. Waarschijnlijk is een kwartiertje later een andere toerist wel in de val gelopen. En over toeristen gesproken : ik probeer mij altijd zo min mogelijk als toerist te gedragen. Je zal mij nooit opvallend zien kijken op een stadsplan en in de mij onbekende metrostations loop ik rond alsof ik er geboren ben. Het gebeurt dan ook vrij dikwijls dat mensen aan mij de weg vragen, mijn stealth mode is dus (soms wel) effectief.
Voetbal.
Pas rond 16u werd het droog en tegen de avond kregen we zowaar een blauwe hemel te zien. Tegen die tijd was ik in de buurt van de Eiffeltoren terug te vinden. En daar was ik niet alleen, tijdens Euro 2012 kan in de schaduw van de beroemde toren de de wedstrijden op groot scherm volgen en vandaag liepen er heel veel Polen rond. Velen deden hun reputatie van stevige drinkers alle eer aan en als het volgende metrovoertuig weer een nieuwe lading supporters uitspuwde, kwam een alcoholwalm je tegemoet. Intussen weten we dat al dat drinken niet geholpen heeft, want ze zijn (net als Rusland - haha Advocaat, verdiende loon) uitgeschakeld. i
P
Is de parkeerplaats te klein voor je auto ? Geen probleem !
Place du Tertre.
Ondanks het regenweer liep er in de kunstenaarswijk bij uitstek heel veel volk rond en de schilders deden onder paraplu's wat van hen verwacht werd : schilderen. Sommigen op de Place du Tertre hadden wel heel veel moeite gedaan om met wat extra verf op hun versleten broek zichzelf wat meer artistieke cachet te geven. Terwijl iedereen zich vergaapte aan de al dan niet geslaagde portretten die van hun familie of vrienden gemaakt werden, ben ik op zoek gegaan naar de caches in de omgeving. Een record aantal heb ik er vandaag niet gevonden, maar ik heb wel een ander record verbeterd : ruim een uur in een kerk zitten ! De Sacré Coeur basiliek liep helemaal vol en had meer weg van de Ark van Noach, iedereen wou schuilen voor de hevige regen.
Montmartre.
Na een overstap op de metro belandde ik in de wijk Montmartre. Als je uit het metrostation Blanche bovenkomt zie je al meteen de Moulin Rouge. Die legendarische zaak ziet er van dichterbij al even afgeleefd uit dan ik met dat verschil dat zij ooit gloriedagen gekend hebben en ik nooit met pluimen in mijn gat heb rondgelopen.
Dubbeldekviool.
Vanmorgen rond half twaalf toch maar vertrokken en nu (22u) ben ik doodmoe en tot aan mijn knieën afgesleten. Ik heb vandaag weer meer dan 20 km gewandeld en nog veel meer kilometers ondergrondse verplaatsingen met de metro achter de rug. In die metrostations zelf leg je soms ook nogal wat afstanden af. Mijn ritje met de RER trein lijn A begon al goed : voor de eerste keer in mijn leven in een dubbeldektrein, en dan ook nog begeleid door vioolmuziek (filmpje).
Nog altijd nat.
En alweer regen vannacht en ook nu (9u) is het nog aan het miezeren. Het is quasi onmogelijk geworden om zonder rubber laarzen met droge voeten te circuleren. En toch zal ik binnen een half uurtje met lichte tegenzin door de regen richting treinstation stappen, hopende op droger weer gedurende de dag. Ik wil verdomme foto's van opwaaiende zomerjurkjes, niet van onder paraplu's wegduikende mensen.
Update : het is nu al na elf uur en ik zit hier nog altijd te wachten. Op dit moment is er echt niet door te komen. Ik wacht niet tot het stopt met regenen, gewoon met een beetje minder ben ik ook al tevreden.
15-06-2012
Gratis soep.
Pas rond 16u zag ik in de verte de Eiffeltoren staan, die was ik eigenlijk helemaal vergeten. Voor morgen blijft er nog een flinke lijst met te bezoeken zaken over en daarna ongetwijfeld ook nog genoeg voor veel meer bezoekjes aan de Franse hoofdstad. Na Beaubourg slenterde ik wat rond en liep door een mooie oude winkelgalerij die twee straten verbindt. Aan de andere kant belandde ik opeens in een andere sfeer : de rue Saint-Denis, vroeger dé buurt om goedkope hoertjes op te pikken en nu nog altijd met enkele peepshows en sex shops. Ik zie er zelfs uit als een potentiële klant want ik werd al snel aangesproken om mee naar binnen (of boven) te gaan. Ze zag er zelfs niet slecht uit, in ieder geval beter dan de andere verloederde vrouwen die op klanten stonden te wachten. Ik herinner me van mijn eerste bezoek aan Parijs (zo'n 40 jaar geleden) dat ze hier bij de goed(kop)e adressen zelfs in de rij stonden. Onze gids vertelde toen aan de kinderen dat arme mensen hier gratis soep konden krijgen. Ik vond het toen al raar dat ze hun broek dicht ritsten bij het buitenkomen ...
Overzichtje.
En waar ben ik allemaal geweest ? Ik ben begonnen in La Défense, één gebouw werd daar net ontruimd voor een brandoefening, bij een ander was het net rookpauze en stonden er enkele honderden te paffen en bij nog een andere wolkenkrabber werd er actie gevoerd door de vakbonden. Ik ben ook gepasseerd bij de Arc de Triomphe, de Opéra, het Louvre en Beaubourg/Centre Pompidou (alles alleen de buitenkant want binnengaan kost overal handenvol geld) - eigenlijk zo een beetje overal waar een cache te vinden was en ook hier dank zij het geocachen veel plekjes ontdekt waar de doorsnee toerist niet komt. Je verliest hier wel heel veel tijd met het zoeken want er is overal veel volk en dat is het niet zo gemakkelijk om iets stiekem weg te nemen en terug te leggen.
Hondje ?
Ik had vanmorgen voor 10,55 euro een Mobilis ticket gekocht, hiermee kan je de hele dag onbeperkt het openbaar vervoer gebruiken. Ik was deze keer niet van plan om een stad te voet te doorkruisen. Dank zij (of ondanks) enkele verplaatsingen met de metro heb ik het aantal gewandelde kilometers kunnen beperken tot ongeveer 20, van 10u tot 20u is dat niet overdreven. Bovendien heb ik mezelf gedwongen om ook eens tijd te nemen om af en toe te rusten, wat ik meestal niet doe. Ik ben in de Quick iets gaan eten (hier mag dat, in België niet want daar zijn ze shirtsponsor van Beerschot) en ook bij Starbucks binnengestapt en een reuzegrote frappuccino (happy hour halve prijs) en muffin met dubbele chocolade besteld. Wel grappig : ik bestelde in het Frans en het meisje achter de kassa antwoordde mij in het Spaans. Blijkbaar heb ik een Spaans accent als ik Frans praat. Ik heb hier in Parijs ook al meer Spaans gehoord dan die zeven maanden in Alfaz, er lopen hier echt veel Spaanse toeristen rond. Eigenlijk loopt hier vanalles rond, ook veel Aziaten en vooral heel veel zwarten. In de metro ben je niet zelden één van de weinige bleekscheten.
En nog iets over origami, de kunst van het papiervouwen. Ik weet niet waarom de oosterlingen daar zo veel tijd aan kunnen besteden. Een simpel verfrommeld papiertje kan toch ook heel goed op een snuffelend hondje lijken ?
Mega.
Parijs is in alles mega : de skyline van La Défense is indrukwekkend, meer treinsporen naast elkaar dan ik ooit gezien heb, meer daklozen/schooiers/onderdebrugslapers dan elders, heel veel mooie mensen, nog meer lelijke mensen, heel druk verkeer, heel veel Smartjes en scooters, ontelbare caches, ...
Frank.
Even een woordje van Frank Deboosere vanuit Parijs met het plaatselijke weerbericht. Het heeft alweer de hele nacht geregend maar overdag is het overwegend droog gebleven. Streepjes zon werden afgewisseld met een klein buitje. In de stad is dat niet erg, je kan altijd wel ergens een plaatsje vinden om te schuilen. Pas om 20u30 ging het pas echt hard regenen, net op die moment stapte een zekere Eddy van de trein en moest helemaal zonder beschutting naar de camping wandelen.
14-06-2012
Sport en geld.
Vraagje : waarom had Spanje meer spelers opgesteld dan Ierland ? Het leek soms alsof er maar één ploeg op het veld stond. Volgens de statistieken van de Franse televisie heeft Spanje 27 keer op doel geschoten, waarvan 20 keer binnen het doelkader. Niet slecht, maar toch is de ploeg niet zo sterk dan twee of vier jaar geleden. Wel hoed af voor de Ierse supporters in Polen, zo blijven zingen tot het einde terwijl je geen bal raakt - knap ! In het stadion was in ieder geval meer sfeer dan in het campingrestaurant, afgezien van een koppeltje uit Guadalajara (Spanje) en enkel neutrale kijkers was er niet veel volk.
En nog een beetje sport : komt er toch nog gerechtigheid en zal zevenvoudige tourwinnaar Armstrong eindelijk de geschiedenis ingaan als valsspeler ?
Op de televisie lieten ze ook zien dat er hier in de buurt (Nanterre) de grootste drukkerij van vals geld ooit is ontdekt. Liefst negen miljoen euro in biljetten van 20 en 50 lagen klaar om de markt te overspoelen. Sinds de invoering van de euro zou er in totaal al 400 miljoen euro aan vals geld ontdekt zijn.
Trein.
Ik heb eerst eens geïnformeerd of er een fietsenwinkel in de buurt was maar dat bleek niet het geval te zijn, na ongeveer tien kilometers fietsen ben ik dan nog acht kilometers terug naar de camping gewandeld. Eigenlijk viel dat nog mee, ik had al verder weg kunnen zijn. Het ergste vind ik dat al die caches daar nu zomaar blijven liggen want de volgende dagen wil ik Parijs bezoeken. Ach, dat is dan weer een reden om nog eens terug te komen. De camping is goed gelegen en het treinstation is een kwartiertje wandelen. De trein (en tientallen andere) die me morgen naar het centrum zal brengen, raast hier spijtig genoeg ook over de brug iets verder en dat zal mijn nachtrust zeker niet bevorderen.
Pech.
Vanmorgen om negen uur vertrokken in Chartres en uitgewuifd door de Antwerpse studenten die mij absoluut een zonderling zullen vinden : keihard Katastroof door de luidsprekers en dansend in mijn auto de camping afgereden.
Het zag er allemaal te mooi uit : zonder problemen in de buurt van Parijs geraakt (Maisons Laffitte), een mooi plaatsje aan de Seine en vanavond in het restaurant kan ik naar Spanje tegen Ierland gaan kijken. Bovendien scheen het zonnetje en was het 22 graden, prima fietsweer dus. De fiets was al een hele tijd niet meer van de auto geweest met al dat slechte weer maar vandaag zou hij weer kilometertjes mogen afleggen. Ik had al een mooie route uitgestippeld naast de Seine en onderweg waren er op relatief korte afstand tientallen caches te vinden. De kans was dus groot dat ik vandaag een nieuw record zou vestigen. Helaas, na acht caches was het gedaan met de pret : lekke band. En zoals altijd, niets bij om te repareren. De reden is nog altijd dezelfde : ik ben daar niet zo handig in. Eigenlijk allemaal de schuld van iemand uit de de buurt van Herentals want die ging mij al lang eens uitleggen wat ik allemaal moet doen om mijn fiets in goede conditie te houden én hij ging mij leren op vakkundige wijze een band te vervangen. Ja T uit N, ik heb het over u !
13-06-2012
En ?
En ja, het is de hele dag droog gebleven - al was ik er soms niet helemaal gerust in.
Het is nu 23u, ik heb het voorbije uur de blog bijgewerkt en mijn vingers zijn bijna bevroren (ik zit buiten aan de gesloten receptie). Eén lichtpuntje : Nederland heeft verloren van aartsrivaal Duitsland. Echt blij ben ik daar niet mee, want Duitsland vind ik ook maar niks ...
Kathedraal.
En er zijn nog meer Antwerpenaars in Chartres want aan de kathedraal (de grootste van Frankrijk denk, ik zou het eens moeten opzoeken) zat een heleboel studenten de hele middag tekeningen te maken van het bouwwerk. Het interieur van de kathedraal is slechts voor de helft te bewonderen, de andere helft staat in de steigers en als je de omvang van de werken ziet zal dat nog wel enkele jaren zo blijven. Later bleek de hele tekenende bende hier op de camping te verblijven.
Chartres.
Hopla, weer 140 km dichter bij (de bijna onafhankelijke bananenrepubliek ?) Vlaanderen. Aan mij zal het niet liggen, ik ben met de verkiezingen toch nooit in - het gelukkig nog altijd bestaande - België.
Net voor de middag ben ik de stadscamping van Chartres opgereden. De camping geeft niet meteen een frisse indruk en het meisje aan de receptie is duidelijk niet geïnteresseerd in haar job. Hoe lang wil je blijven, met hoe veel personen, dat is dan zoveel euro en daarmee basta. Ach, ik kom niet naar hier om receptionistes te versieren maar om Chartres te bezoeken. Ik heb een plaatsje gezocht met niet al te veel modder, niet gemakkelijk in de huidige moessonperiiode en ben vertrokken naar het centrum.
Zweten ! Toen ik vertrok zag de lucht er heel dreigend uit en was het amper 12 graden. Ik had dus een sweater aangetrokken maar ik was amper een half uurtje op stap en daar was ze dan : de zon - ze bestaat toch nog ! Het werd al snel te warm maar in mijn rugzak was geen plaats voor de sweater want daar zat ook nog een paraplu en een regenjas in. En dus zorgde die sweater al snel voor een zweetstroompje langs mijn rug. Maar om daar nu over te klagen na al dat slechte weer ?
Mijn tocht door Chartres begon langs een aantal onaantrekkelijk kerken waar ik geen enkele van de verborgen caches kon vinden. Vanaf het vierde exemplaar begon het iets vlotter te gaan. Eentje was verborgen onder een zitbank waar twee dames zaten te niksen en één van hen verdween regelmatig en kwam dan later terug. Ik was al een paar keer gepasseerd maar ze bleven er zitten. Toen hoorde ik dat ze Antwerps praatten en zaten te wachten tot hun wasgoed droog was dat ze in de wasserette hadden achtergelaten. Ik stapte er dus op af en zei Het spijt me, maar jullie zitten in mijn weg en ik zou eens onder jullie poep moeten voelen. Met nog een beetje extra uitleg kon dat wel even en had ik de cache gevonden. Ze bleken samen met de fiets onderweg te zijn naar Santiago de Compostela en vonden dat cachen wel interessant. Eentje had zelfs een Garmin Dakota 20 op haar fiets, ze zou dus meteen kunnen beginnen !
