Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
15-06-2012
Gratis soep.
Pas rond 16u zag ik in de verte de Eiffeltoren staan, die was ik eigenlijk helemaal vergeten. Voor morgen blijft er nog een flinke lijst met te bezoeken zaken over en daarna ongetwijfeld ook nog genoeg voor veel meer bezoekjes aan de Franse hoofdstad. Na Beaubourg slenterde ik wat rond en liep door een mooie oude winkelgalerij die twee straten verbindt. Aan de andere kant belandde ik opeens in een andere sfeer : de rue Saint-Denis, vroeger dé buurt om goedkope hoertjes op te pikken en nu nog altijd met enkele peepshows en sex shops. Ik zie er zelfs uit als een potentiële klant want ik werd al snel aangesproken om mee naar binnen (of boven) te gaan. Ze zag er zelfs niet slecht uit, in ieder geval beter dan de andere verloederde vrouwen die op klanten stonden te wachten. Ik herinner me van mijn eerste bezoek aan Parijs (zo'n 40 jaar geleden) dat ze hier bij de goed(kop)e adressen zelfs in de rij stonden. Onze gids vertelde toen aan de kinderen dat arme mensen hier gratis soep konden krijgen. Ik vond het toen al raar dat ze hun broek dicht ritsten bij het buitenkomen ...
Overzichtje.
En waar ben ik allemaal geweest ? Ik ben begonnen in La Défense, één gebouw werd daar net ontruimd voor een brandoefening, bij een ander was het net rookpauze en stonden er enkele honderden te paffen en bij nog een andere wolkenkrabber werd er actie gevoerd door de vakbonden. Ik ben ook gepasseerd bij de Arc de Triomphe, de Opéra, het Louvre en Beaubourg/Centre Pompidou (alles alleen de buitenkant want binnengaan kost overal handenvol geld) - eigenlijk zo een beetje overal waar een cache te vinden was en ook hier dank zij het geocachen veel plekjes ontdekt waar de doorsnee toerist niet komt. Je verliest hier wel heel veel tijd met het zoeken want er is overal veel volk en dat is het niet zo gemakkelijk om iets stiekem weg te nemen en terug te leggen.
Hondje ?
Ik had vanmorgen voor 10,55 euro een Mobilis ticket gekocht, hiermee kan je de hele dag onbeperkt het openbaar vervoer gebruiken. Ik was deze keer niet van plan om een stad te voet te doorkruisen. Dank zij (of ondanks) enkele verplaatsingen met de metro heb ik het aantal gewandelde kilometers kunnen beperken tot ongeveer 20, van 10u tot 20u is dat niet overdreven. Bovendien heb ik mezelf gedwongen om ook eens tijd te nemen om af en toe te rusten, wat ik meestal niet doe. Ik ben in de Quick iets gaan eten (hier mag dat, in België niet want daar zijn ze shirtsponsor van Beerschot) en ook bij Starbucks binnengestapt en een reuzegrote frappuccino (happy hour halve prijs) en muffin met dubbele chocolade besteld. Wel grappig : ik bestelde in het Frans en het meisje achter de kassa antwoordde mij in het Spaans. Blijkbaar heb ik een Spaans accent als ik Frans praat. Ik heb hier in Parijs ook al meer Spaans gehoord dan die zeven maanden in Alfaz, er lopen hier echt veel Spaanse toeristen rond. Eigenlijk loopt hier vanalles rond, ook veel Aziaten en vooral heel veel zwarten. In de metro ben je niet zelden één van de weinige bleekscheten.
En nog iets over origami, de kunst van het papiervouwen. Ik weet niet waarom de oosterlingen daar zo veel tijd aan kunnen besteden. Een simpel verfrommeld papiertje kan toch ook heel goed op een snuffelend hondje lijken ?
Mega.
Parijs is in alles mega : de skyline van La Défense is indrukwekkend, meer treinsporen naast elkaar dan ik ooit gezien heb, meer daklozen/schooiers/onderdebrugslapers dan elders, heel veel mooie mensen, nog meer lelijke mensen, heel druk verkeer, heel veel Smartjes en scooters, ontelbare caches, ...
Frank.
Even een woordje van Frank Deboosere vanuit Parijs met het plaatselijke weerbericht. Het heeft alweer de hele nacht geregend maar overdag is het overwegend droog gebleven. Streepjes zon werden afgewisseld met een klein buitje. In de stad is dat niet erg, je kan altijd wel ergens een plaatsje vinden om te schuilen. Pas om 20u30 ging het pas echt hard regenen, net op die moment stapte een zekere Eddy van de trein en moest helemaal zonder beschutting naar de camping wandelen.
14-06-2012
Sport en geld.
Vraagje : waarom had Spanje meer spelers opgesteld dan Ierland ? Het leek soms alsof er maar één ploeg op het veld stond. Volgens de statistieken van de Franse televisie heeft Spanje 27 keer op doel geschoten, waarvan 20 keer binnen het doelkader. Niet slecht, maar toch is de ploeg niet zo sterk dan twee of vier jaar geleden. Wel hoed af voor de Ierse supporters in Polen, zo blijven zingen tot het einde terwijl je geen bal raakt - knap ! In het stadion was in ieder geval meer sfeer dan in het campingrestaurant, afgezien van een koppeltje uit Guadalajara (Spanje) en enkel neutrale kijkers was er niet veel volk.
En nog een beetje sport : komt er toch nog gerechtigheid en zal zevenvoudige tourwinnaar Armstrong eindelijk de geschiedenis ingaan als valsspeler ?
Op de televisie lieten ze ook zien dat er hier in de buurt (Nanterre) de grootste drukkerij van vals geld ooit is ontdekt. Liefst negen miljoen euro in biljetten van 20 en 50 lagen klaar om de markt te overspoelen. Sinds de invoering van de euro zou er in totaal al 400 miljoen euro aan vals geld ontdekt zijn.
Trein.
Ik heb eerst eens geïnformeerd of er een fietsenwinkel in de buurt was maar dat bleek niet het geval te zijn, na ongeveer tien kilometers fietsen ben ik dan nog acht kilometers terug naar de camping gewandeld. Eigenlijk viel dat nog mee, ik had al verder weg kunnen zijn. Het ergste vind ik dat al die caches daar nu zomaar blijven liggen want de volgende dagen wil ik Parijs bezoeken. Ach, dat is dan weer een reden om nog eens terug te komen. De camping is goed gelegen en het treinstation is een kwartiertje wandelen. De trein (en tientallen andere) die me morgen naar het centrum zal brengen, raast hier spijtig genoeg ook over de brug iets verder en dat zal mijn nachtrust zeker niet bevorderen.
Pech.
Vanmorgen om negen uur vertrokken in Chartres en uitgewuifd door de Antwerpse studenten die mij absoluut een zonderling zullen vinden : keihard Katastroof door de luidsprekers en dansend in mijn auto de camping afgereden.
Het zag er allemaal te mooi uit : zonder problemen in de buurt van Parijs geraakt (Maisons Laffitte), een mooi plaatsje aan de Seine en vanavond in het restaurant kan ik naar Spanje tegen Ierland gaan kijken. Bovendien scheen het zonnetje en was het 22 graden, prima fietsweer dus. De fiets was al een hele tijd niet meer van de auto geweest met al dat slechte weer maar vandaag zou hij weer kilometertjes mogen afleggen. Ik had al een mooie route uitgestippeld naast de Seine en onderweg waren er op relatief korte afstand tientallen caches te vinden. De kans was dus groot dat ik vandaag een nieuw record zou vestigen. Helaas, na acht caches was het gedaan met de pret : lekke band. En zoals altijd, niets bij om te repareren. De reden is nog altijd dezelfde : ik ben daar niet zo handig in. Eigenlijk allemaal de schuld van iemand uit de de buurt van Herentals want die ging mij al lang eens uitleggen wat ik allemaal moet doen om mijn fiets in goede conditie te houden én hij ging mij leren op vakkundige wijze een band te vervangen. Ja T uit N, ik heb het over u !
13-06-2012
En ?
En ja, het is de hele dag droog gebleven - al was ik er soms niet helemaal gerust in.
Het is nu 23u, ik heb het voorbije uur de blog bijgewerkt en mijn vingers zijn bijna bevroren (ik zit buiten aan de gesloten receptie). Eén lichtpuntje : Nederland heeft verloren van aartsrivaal Duitsland. Echt blij ben ik daar niet mee, want Duitsland vind ik ook maar niks ...
Kathedraal.
En er zijn nog meer Antwerpenaars in Chartres want aan de kathedraal (de grootste van Frankrijk denk, ik zou het eens moeten opzoeken) zat een heleboel studenten de hele middag tekeningen te maken van het bouwwerk. Het interieur van de kathedraal is slechts voor de helft te bewonderen, de andere helft staat in de steigers en als je de omvang van de werken ziet zal dat nog wel enkele jaren zo blijven. Later bleek de hele tekenende bende hier op de camping te verblijven.
Chartres.
Hopla, weer 140 km dichter bij (de bijna onafhankelijke bananenrepubliek ?) Vlaanderen. Aan mij zal het niet liggen, ik ben met de verkiezingen toch nooit in - het gelukkig nog altijd bestaande - België.
Net voor de middag ben ik de stadscamping van Chartres opgereden. De camping geeft niet meteen een frisse indruk en het meisje aan de receptie is duidelijk niet geïnteresseerd in haar job. Hoe lang wil je blijven, met hoe veel personen, dat is dan zoveel euro en daarmee basta. Ach, ik kom niet naar hier om receptionistes te versieren maar om Chartres te bezoeken. Ik heb een plaatsje gezocht met niet al te veel modder, niet gemakkelijk in de huidige moessonperiiode en ben vertrokken naar het centrum.
Zweten ! Toen ik vertrok zag de lucht er heel dreigend uit en was het amper 12 graden. Ik had dus een sweater aangetrokken maar ik was amper een half uurtje op stap en daar was ze dan : de zon - ze bestaat toch nog ! Het werd al snel te warm maar in mijn rugzak was geen plaats voor de sweater want daar zat ook nog een paraplu en een regenjas in. En dus zorgde die sweater al snel voor een zweetstroompje langs mijn rug. Maar om daar nu over te klagen na al dat slechte weer ?
Mijn tocht door Chartres begon langs een aantal onaantrekkelijk kerken waar ik geen enkele van de verborgen caches kon vinden. Vanaf het vierde exemplaar begon het iets vlotter te gaan. Eentje was verborgen onder een zitbank waar twee dames zaten te niksen en één van hen verdween regelmatig en kwam dan later terug. Ik was al een paar keer gepasseerd maar ze bleven er zitten. Toen hoorde ik dat ze Antwerps praatten en zaten te wachten tot hun wasgoed droog was dat ze in de wasserette hadden achtergelaten. Ik stapte er dus op af en zei Het spijt me, maar jullie zitten in mijn weg en ik zou eens onder jullie poep moeten voelen. Met nog een beetje extra uitleg kon dat wel even en had ik de cache gevonden. Ze bleken samen met de fiets onderweg te zijn naar Santiago de Compostela en vonden dat cachen wel interessant. Eentje had zelfs een Garmin Dakota 20 op haar fiets, ze zou dus meteen kunnen beginnen !
12-06-2012
Amboise.
In de buurt van het kasteel (inkom meer dan 10 euro kastelen kosten geld om te onderhouden) zal het bij mooi weer absoluut gezellig zijn, maar echt bijzonder interessant is Amboise toch niet.
Zoeken.
Eerst heb ik nog een uurtje in de auto gezeten en toen het iets minder hard regende (daar moet je tegenwoordig mee tevreden zijn) ben ik dan toch maar op verkennings- en zoektocht vertrokken. Zeven caches en vijftien kilometers later ben ik de zetel geploft om er niet meer uit te komen. Vandaag ben ik ook op zoek geweest naar mijn eerste cache op een begraafplaats maar ik heb hem niet gevonden. Niemand van de bewoners wou me trouwens helpen.
Leonardo.
Papa eend vroeg om hem te volgen en hij bracht me naar een beeld dat Leonardo da Vinci moet voorstellen. Ik nam plaats op Leo's schoot en papa eend nam een foto.
Eendjes.
Het heeft de hele nacht geregend, het heeft onderweg nààr Amboise geregend en het heeft ín Amboise geregend. Toen ik vanmorgen in Loches de rekening ging betalen, kloeg de eigenaar steen en been. Dat wordt van hem verwacht want hij is een zelfstandige en die moeten klagen, maar ik kan me voorstellen dat je niet gelukkig wordt van een heel voorseizoen dat letterlijk in het water valt. Het enige dat nog wat inkomsten opleverde waren de verhuurhuisjes want die worden meestal lang op voorhand gereserveerd. En ik kan ook wel klagen over het weer, maar die sukkelaars die met een fiets onderweg zijn en elke dag hun tentje in de gietende regen moeten opstellen en afbreken, zijn pas echt te beklagen.
Onderweg naar Amboise zong Jan De Wilde heel toepasselijk over de eerste sneeuw. De kans op sneeuw is groter dan de kans op zon deze dagen. Toen ik uitstapte moest ik nog eens terugdenken aan het vervolg van het liedje : waar is mijn wollen muts, waar is mijn dikke sjaal ? Dat was een beetje overdreven, maar een jas had je wel nodig want er was nu ook een koude wind voelbaar.
Op de camping in Amboise werd ik welkom geheten door papa en mama eend. Normaal verwacht je die beesten aan een vijver, maar ik krijg de indruk dat heel Frankrijk stilaan een vijver wordt.
11-06-2012
Weer eens nat.
Na de lunch werd het weer even droog en ik overwoog nog even om een extra cache te zoeken aan de andere kant van de camping maar toen ik enkele honderden meters in die richting was gewandeld begon het weer heel hard te regenen. Ook met regenvestje en in looppas arriveerde ik door-en-door-nat op de camping. Ik kreeg het pas warm na een uitgebreide douche - opgevrolijkt met ambient/new age muziek, een soort I Muvrini na veel te veel goedkope wijn. Ik weiger de verwarming aan te zetten, het is verdomme zomer (en bovendien is mijn gas bijna op).
La Farfalla.
Het cache zoeken ging ook vlotjes vandaag en soms was ik blij als een klein kind dat nieuw speelgoed gekregen heeft, omdat ik na lang zoeken ook een zeer goed verstopt exemplaar gevonden had. En toen moest ik eentje zoeken in een steegje met als hint il suffit de tirer. Ik heb bijna een uur lang mijn kop tussen alle mogelijke soorten klimop gestoken en overal aan getrokken waar aan te trekken viel, maar noppes. En toen ... begon het te regenen en had ik meteen een goede reden en op zoek te gaan naar iets anders : een restaurant om droog te zitten en iets te eten. Dat werd La Farfalla, waar ik een lekkere pizza geserveerd kreeg. En toch : voor de helft van de prijs en op het zonnige terrasje van Pizza4U in Albir smaakt hij toch beter. Terwijl ik binnen zat, viel de regen met bakken uit de lucht, dan ook nog maar een ijsje en een koffie. Iedereen klaagt hier over het weer, heel de maand mei trok op niets en enkel begin juni hebben ze enkele dagen mooi weer gehad.
Op stap.
Echt mooi weer zou het duidelijk niet worden vandaag en dus voor het eerst sinds lang toch maar iets met lange mouwen aangedaan en het regenvestje in de rugzak gestoken. Loches is een zeer tof stadje met een oud middeleeuws centrum inclusief kasteel. In het kleine centrum zijn er maar liefst drie wapenwinkels die zich gespecialiseerd hebben in namaakspul dat niet van echt te onderscheiden is. Een AK47 of liever iets van de FN fabrieken ? Allemaal te krijgen !
10-06-2012
Loches.
Langs de A20 ging het snel vooruit naar het noorden en na een veel te dure tankbeurt (30 euro voor 20 liters, genoeg om tot op mijn volgende bestemming te geraken) én een te veel betaalde Snickers waren de weergoden gunstig gestemd en bleef het zeker drie minuten droog. Om half zes reed ik camping La Citadelle in Loches op en hoorde nog net een weerbericht : morgen mogen we opklaringen verwachten. Dat had nu allemaal geen belang want om 18u begon de wedstrijd Spanje-Italië. Ik heb overal al goede ontvangst gehad met mijn digitaal usb teeveekaartje in de laptop maar juist nu wilde het natuurlijk niet lukken. Ik zal de utislag morgen wel lezen op de voorpagina van een of andere krant. De opklaringen begonnen vanaf 19u al aan de generale repetitie voor morgen en ik ben dan maar een eindje gaan wandelen én meteen al een cache meegepikt.
Limoges zal voor een andere keer zijn.
Wat een weer ! Het is vannacht beginnen regenen en het heeft niet meer opgehouden. Ik moest nog gaan betalen, water lozen e.d. en ik probeerde een droog moment af te wachten. Als snel leek dat een hopeloze zaak en om 11u ben ik dan toch vertrokken in de hoop op een streepje zon. Ik ben tot aan de camping van Limoges gereden maar ik moest nog een uur wachten tot de receptie opnieuw bemand was. De camping is echt mooi gelegen aan een grote waterplas die gevoed wordt door verschillende beekjes. Die beekjes waren nu kolkende bergrivieren geworden en dat heb ik aan den lijve moeten ondervinden. Op amper 100 meter van de camping lag een cache verborgen die je onder de brug moest zoeken : zeiknat was ik ! Ik ben nog even over de camping gewandeld die er (zoals alle campings na een wolkbreuk) troosteloos uitzag, heb iets droog aangetrokken en ben terug achter het stuur gekropen.
