22 uur. Vlak voor ik zou gaan douchen en slapen stapte ik naar de keuken. Ik bleef staan aan de voorraadkast. Na enige aarzeling opende ik de kast en trok er de bak met koekjes uit. Er lagen suikerwafels, suikerwafels met chocolade, appelkoekjes en zebrakoekjes. Ik duwde het bakje terug in de kast. Ik zou niet zondigen. Ik trok het bakje er terug uit. Onder de appelkoekjes lag nog één frangipanneke. Ik had er ZO een zin in. Ik nam het koekje in mijn handen en duwde het bakje terug. Ik bedacht voor mezelf dat ik m'n Google Fit doelen allemaal bereikt had en de bootcamp had uitgelopen, de hele dag op m'n eten gelet dus mocht ik van mezelf het frangipanneke eten. Ik sloot de kast, keek naar het koekje in m'n handen en verplaatste m'n vingers over de plastic verpakking, klaar om ze open te scheuren.
Kwaad trok ik de kast terug open en gooide ik het frangipanneke terug in de bak. Met dezelfde kwaadheid bonkte ik de trap op naar boven en ging ik onder de douche staan. Toen ik in bed ging liggen was ik blij dat ik het frangipanneke niet had opgegeten maar voelde me ook zo verdrietig omdat dit de strijd is die ik elke dag voer. Sporten, sporten, sporten, overdenken wat ik beter wel en niet zou eten, me zoveel ontzeggen, en nog steeds niet het uiterlijke lichaam hebben dat ik zou willen.
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!
