De rit naar de Sahara woestijn neemt 2 dagen en onnoemelijk veel slopende uren in beslag. Het is heet en plakkerig in de auto, maar de verwondering is groot als we stopten vlak voor de Sahara. We moeten nog anderhalf uur wachten en dan mogen me de kamelen bestijgen. Mijn kameel gaat rechtstaan en ik voel dat het zadel niet vlak is en pijn doet aan de binnenkant van mijn bovenbeen waar ik laatst een spierscheur had. Ik besluit me er niet druk in te maken en me zo comfortabel mogelijk te installeren.
Ik vecht met de rugzak en de fles water die niet meer in de rugzak kon. Ik lig in de knoop met mijn been en ook het zadel. Tien minuten later zet ik mijn zonnebril op en sluier mijn gezicht. Ik huil een beetje omdat elke nieuwe stap heel veel pijn doet.
Het uitzicht is prachtig en lijkt wel een sprookje.
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!
