After all dans ik dus nog steeds Argentijnse Tango. Het was lang geleden dat we tijdens de les nog eens moesten doorschuiven en dus wisselen van partners, maar afgelopen weekend was dat weer wel het geval. Ik heb er altijd wat schrik voor en voel me zeer onwennig in de handen van een andere man. Zo ook deze keer. Het ging al mis van de eerste drie stappen. De heer wou me in een kruispas zetten maar ik voelde het helemaal niet. Ik kreeg onmiddellijk een uitleg over hoe mijn houding moest zijn en mijn vormspanning. Ik knikte en probeerde opnieuw. Hoe hard ik ook mijn best deed en hoe zeer ik oplette, ik voelde zijn kruispas niet. Maar omdat wat hij deed nogal eentonig was en telkens opnieuw hetzelfde, wist ik al snel welke pas zou volgen op de vorige en deed ik hem zelf.
De man stopte regelmatig om me 'feedback' te geven over... ALLES. Toen het tijd was om naar mijn eigen partner terug te keren gaf deze heer me nog mee dat ik aan mijn partner moest vragen om meer afwisseling te gebruiken zodat ik niet kon raden wat zou komen. Stiekem moest ik een beetje lachen, maar knikte en bedankte de man.
Ik kwam bij mijn partner aan en gaf hem het advies van de vorige heer. Mijn partner keek wat vreemd, wat ook logisch is, want als iemand net wel de hele tijd passen wisselt, is hij het wel. We lachen een keer naar elkaar en beginnen opnieuw te dansen. Zoals gewoonlijk dansen we snel en zeer gevarieerd. We halen verschillende koppels in en als ik plots opkijk zie ik de priemende ogen van de man met wie ik had gedanst tijdens de wissel. Hij bleef me/ons aanstaren met een zeer vreemde blik. Ik vermoed dat hij onder de indruk was van mijn voetenwerk.
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!
