Voor de dansles, bij het binnenlopen van de sporthal, zie ik aan de balie een knappe jongeman zitten. Ik heb geen excuus om iets te gaan vragen, want de weg ken ik eigenlijk al. Dus ik loop naar boven.
Na de dansles wil ik naar buiten stappen maar toch nog even naar de knappe man kijken en draai mijn hoofd. En dan mijn lijf. 'Waarom niet?' dacht ik. Dus ik stapte op hem af en vroeg of er in de sporthal een ophangpunt was voor touwen. Hij reageerde zeer enthousiast en zei me dat ze dat wel degelijk hebben. Hij sloot het loket en kwam naar me toe om me alles in geuren en kleuren uit te leggen. Hij hield de deur voor me open en liet me voorgaan, hij toonde me de ophangpunten en legde alles uit met een kamerbrede glimlach en veel geduld. Ik had er mijn plezier in. Niet alleen omdat die mooie man zoveel moeite deed, maar ook omdat ik nu een ophangpunt heb gevonden.
Ik kreeg van de man nog een kaartje met het telefoonnummer van een collega om de zaal te boeken. Ik bedankte hem hartelijk en vertelde hem dat hij mijn dag helemaal had goedgemaakt. We lachten beiden en zeiden gedag. Onderweg naar huis heb ik de hele tijd zitten lachen. Verder heb ik er niets achter gezocht, maar het was wel heel fijn om zo een positief gesprekje te hebben met een gentleman (of toch op het eerste gezicht).
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!